ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

Υπόθεση αρ. 5814/2024

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

 

v.

 

 

 

 

 

Α. Σ.

 

_______________

 

Ημερομηνία: 31 Μαρτίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Χρυσοστόμου, για Κατηγορούσα Αρχή

Ρ. Ροδοσθένους, για Κατηγορούμενο

Κατηγορούμενος: παρών

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Οι κατηγορίες

 

1.        Ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι, μεταξύ άγνωστης ημερομηνίας και της 05.07.2024, στα Κονιά, διέρρηξε και εισήλθε στον υποσταθμό 851 της ΑΗΚ και διέπραξε μέσα σε αυτόν κλοπή [1^η Κατηγορία, άρθρα 291 και 294(α) του περί Ποινικού Κώδικα Νόμου Κεφ.154]. Ειδικότερα, ότι έκλεψε οκτώ ασφαλειοδιακόπτες αξίας €5.260, περιουσία της ΑΗΚ [2^η Κατηγορία, άρθρα 255, 262 ΠΚ]. Επίσης, κατηγορείται ότι κατείχε, κατά τη διάρκεια της ημέρας, διαρρηκτικά εργαλεία με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος [3^η Κατηγορία, άρθρο 296(δ)(ii) ΠΚ], ενώ εσκεμμένα και παράνομα προκάλεσε ζημιά αξίας €9.200 στον μεταλλικό πίνακα διανομής και σε προστατευτικά αλουμίνια του πλαϊνού παραθύρου του υποσταθμού της ΑΗΚ, περιουσία της ΑΗΚ [4^η Κατηγορία, άρθρο 324 § 1 ΠΚ].

 

Διαδικασία

 

2.        Ο Κατηγορούμενος δεν παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων που του καταλογίζονται. Διεξήχθη ακροαματική διαδικασία.

 

3.        Για την απόδειξη της υπόθεσης της, η Κατηγορούσα Αρχή, παρουσίασε μαρτυρία από τους Αστ.4485 Σ. Πενταρά (ΜΚ1), Αστ.2842 Χρ. Σάββα (ΜΚ2), Αστ.3894 Α. Γερμανό (ΜΚ3), Αστ.4158 Ι. Κωνσταντίνου (ΜΚ4), Κ. Μ. (ΜΚ5) και Δρ. Σ. Ξ.(ΜΚ6).

 

4.        Για τους λόγους που εξηγούνται στην ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 24.02.2025, ο Κατηγορούμενος κλήθηκε σε απολογία, ο ίδιος επιλέγοντας να καταθέσει ενόρκως (ΜΥ1).

 

5.        Μετά την παρουσίαση του συνόλου της μαρτυρίας, ο συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής και ο συνήγορος του Κατηγορούμενου αγόρευσαν.

 

6.        Έχω υπόψη μου το σύνολο της μαρτυρίας και της επιχειρηματολογίας, ακόμα κι αν δεν γίνεται αυτούσια, ειδική ή λεπτομερής αναφορά, όπου δεν χρειάζεται.

 

Μαρτυρία

 

7.        Η αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα, ως καθοδηγεί η νομολογία[1], γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα και την πειστικότητά της, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη μαρτυρία και την αντικειμενική όψη των πραγμάτων. Δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, που δεν εκτίθενται εκ προοιμίου ή εξαντλητικά, όπως η αμεσότητα στις απαντήσεις, η συνοχή και η λογική συνέχειά τους, η απουσία ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών, η πιθανότητα όπως κάποια εκδοχή ως προς τα πράγματα να επηρεάζεται από την ευκαιρία γνώσης των γεγονότων ή από το προσωπικό συμφέρον ή την επιθυμία ή από τη μνήμη. Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει και τη συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο του μάρτυρα.  Η εκδοχή του κάθε μάρτυρα δεν προσεγγίζεται μικροσκοπικά, με εστίαση απλώς στις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν ή τη σειρά τους, αλλά ως ένα σύνολο, μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της προφορικής δίκης, με όσα την περιστοιχίζουν, στην οποία ο προφορικός λόγος των μαρτύρων μπορεί να μην είναι σε τέλεια γλώσσα ή καλά συνταγμένος και εκφρασμένος, ή απόλυτα ακριβής. Το Δικαστήριο μπορεί να δεχθεί μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, εάν κάτι τέτοιο δικαιολογείται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η δυνατότητα να δέχεται ή να απορρίπτει συστηματικά σημεία της μαρτυρίας κατά το δοκούν ή με επιλεκτικότητα που να παραπέμπει σε κατάτμηση και χρησιμοποίηση της μαρτυρίας, για να υποστηριχθεί συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η αναφορά του Δικαστηρίου σε αξιοπιστία της μαρτυρίας, στο πλαίσιο συγκεκριμένης υπόθεσης, δεν απευθύνεται στο άτομο, την εντιμότητά του ή την ειλικρίνειά του ως γενικότερα χαρακτηριστικά του.

 

8.        Το καθήκον των μαρτύρων που καταθέτουν στο Δικαστήριο ως πραγματογνώμονες, και το οποίο προέχει έναντι οποιουδήποτε άλλου καθήκοντος προς τους εντολείς τους, είναι να παρέχουν αιτιολογημένη, αντικειμενική και αμερόληπτη παρουσίαση των επιστημονικών κριτηρίων, με σαφή τρόπο και χωρίς περιπλοκές και εστίες σύγχυσης ή παραπλάνησης, για να μπορεί το Δικαστήριο να διαμορφώσει την ανεξάρτητη κρίση του, εφαρμόζοντάς τα στην υπό κρίση περίπτωση[2]. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας των πραγματογνωμόνων δεν διαφέρει από την αξιολόγηση της μαρτυρίας των μαρτύρων γεγονότων, ως προς τις αρχές που εφαρμόζονται[3], με εστίαση περισσότερο στο περιεχόμενο της μαρτυρίας, όπου ρόλο διαδραματίζουν η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα με την οποία προσεγγίζεται η διατύπωση της γνώσης, η παράθεση και εξήγησης των βάσεων της, η πληρότητα και η σταθερότητά της, χωρίς ασφαλώς τα κριτήρια να είναι εφικτό να προκαθοριστούν εξαντλητικά.

 

ΜΚ1

 

9.        Ο ΜΚ1 (Αστ.4485 Σ. Πενταράς) αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο της γραπτής του κατάθεσης (Τ1), με βάση το οποίο, την 05.07.2024, ώρα 09:35, στα γραφεία του ΤΑΕ Πάφου, έλαβε γραπτό παράπονο από τον ΜΚ5 ότι, μεταξύ άγνωστης ημερομηνίας και της 05.07.2024, διαρρήχθηκε ο υποσταθμός της ΑΗΚ με αριθμό 851 στη βιομηχανική περιοχή Κονιών και κλάπηκε το χάλκινο μέρος του πίνακα διανομής αξίας €5.260. Την ίδια ημέρα, μετέβη στο μέρος όπου διαπίστωσε πως η είσοδος στον υποσταθμό επιτεύχθηκε από το πλαϊνό παράθυρο, αφού προηγουμένως αποκόπηκαν τα προστατευτικά αλουμίνια με την χρήση αιχμηρού αντικειμένου. Την ίδια ημέρα, ώρα 18:00, στο γραφείο του ΤΑΕ Πάφου, παρέλαβε από τον ΜΚ3 τα τεκμήρια υπό τα διακριτικά Α.Γ.1 έως Α.Γ.3 (Τ2, Τ3, Τ4), και την 15.07.2024, ώρα 07:00, στα γραφεία του ΤΑΕ Πάφου, τα παρέδωσε στον Αστ. 4183 Γ. Κωνσταντίνου, για να μεταφερθούν και να τύχουν επιστημονικής εξέτασης. Την 28.11.2024, ώρα 07:00, στα γραφεία του ΤΑΕ Πάφου, παρέλαβε από τον ΜΚ4 το τεκμήριο υπό τα διακριτικά 1.Κ.1 (Τ5), για να τύχει επιστημονικής εξέτασης. Δηλώθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, την 30.01.2025, και εγκρίθηκε ως παραδεκτό γεγονός ότι η παραλαβή, συσκευασία, φύλαξη και διακίνηση των Τ2-Τ5, από τη λήψη τους μέχρι την κατάθεσή τους στο Δικαστήριο, έγινε χωρίς οποιαδήποτε παρέμβαση ή αλλοίωση. Περιγράφοντας τον υποσταθμό της ΑΗΚ, ο ΜΚ1 ανέφερε πως είναι κτίσμα με μία πόρτα και ένα παράθυρο. Το Τ2, φερόμενο ως «σουηδικό κλειδί», είχε εντοπιστεί εντός του υποσταθμού. Ο ΜΚ1 αναφέρθηκε στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης 4109/2024 (Τ6), αναγνώρισε τον Κατηγορούμενο ως το πρόσωπο που αναφέρεται στην σελίδα 8 του Τ6, και ανέφερε πως τα επιχρίσματα που ζητήθηκε να ληφθούν είναι αυτά που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο (Τ5). Βάσει αυτών, είχε ετοιμαστεί η έκθεση πραγματογνωμοσύνης 7047/2024 (Τ7). Το Τ2, το οποίο κατέθεσε ο ΜΚ1, είναι ένα μεταλλικό εργαλείο χειρός, με χειρολαβή, το οποίο, ως κατατέθηκε, είναι τυλιγμένο, στο μέρος της χειρολαβής του, με κολλητική ταινία. Στην εσωτερική άκρη της κολλητικής ταινίας υπάρχει σημειωμένη η ένδειξη «F24-4109-1 ΕΔΙΓ» και στην εξωτερική πλευρά προς το πίσω μέρος της χειρολαβής αναγράφεται η ένδειξη «F24-4109-1.1 ΕΔΙΓ». Στο μεταλλικό μέρος του εργαλείου στο οποίο δεν υπάρχει κολλητική ταινία, υπάρχει, μεταξύ άλλων, τετραγωνισμένη εξοχή, περίπου 1εκ. x. 1εκ., με δυνατότητα περιστροφής. Το Τ3 είναι Swab από αγγίγματα σε αλουμινένια ράγα του παραθύρου που παραβιάστηκε στον υποσταθμό, όπως και το Τ4. Το Τ5 είναι παρειακά επιχρίσματα του Κατηγορούμενου. Στο Τ6, που είναι η έκθεση πραγματογνωμοσύνης 4109/2024, περιέχεται και το έντυπο της Αστυνομίας, στο οποίο αναφέρονται τα Τ2, Τ3 και Τ4. Πρόκειται για τα αντικείμενα που, με βάση την έκθεση, παραλήφθηκαν από το Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου την 15.07.2024, με αιτούμενη εξέταση την απομόνωση γενετικού υλικού από τυχόν βιολογικές ουσίες στα αντικείμενα αυτά, και επιστημονικές αναλύσεις στο επίπεδο του DNA, για αναφορά σε συγκρίσεις που μπορούν να γίνουν μεταξύ των αντικειμένων αυτών και σε σχέση με αντικείμενα ανεξιχνίαστων υποθέσεων που είναι καταχωρημένα στη βάση γενετικών προφίλ της Αστυνομίας Κύπρου. Στην έκθεση γίνεται εκτενής αναφορά στη γενική ορολογία, περιγράφονται τα αντικείμενα, οι αναλύσεις και οι εξετάσεις που έγιναν και τα συμπεράσματα. Στα συμπεράσματα, γίνεται αναφορά πως από το αντικείμενο 4109-1.2 (σουηδικό κλειδί που ο κορμός του είναι τυλιγμένος με κολλητική ταινία – επίχρισμα από μέρος της κολλητικής πλευράς της ταινίας, εφόσον έχει ξετυλιχθεί μέρος της) απομονώθηκε γενετικό υλικό με γενετικό προφίλ που ταυτίζεται με το γενετικό προφίλ του Κατηγορούμενου (γίνεται αναφορά στην υπόθεση στο πλαίσιο της οποίας έγινε η καταχώριση). Αναφέρεται, επίσης, πως, για σκοπούς παρουσίασης της υπόθεσης ενώπιον Δικαστηρίου, χρειάζεται όπως ληφθούν εκ νέου τα παρειακά επιχρίσματα για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Στο Τ7, που είναι η έκθεση πραγματογνωμοσύνης 7047/2024, υπάρχει συνημμένο έντυπο της Αστυνομίας στο οποίο αναφέρονται τα παρειακά επιχρίσματα (Τ5) που παραλήφθηκαν την 02.12.2024 από το Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου για εξετάσεις, με αιτούμενη εξέταση να συγκριθεί με το Τ2 σε συνέχεια της έκθεσης Τ6. Στη σελίδα 7, παρ. 1, που αναγράφεται το συμπέρασμα σχετικά με αυτή την αιτούμενη εξέταση, αναφέρεται πως για τις χρωμοσωμικές θέσεις που μελετήθηκαν, το μονό, πλήρες, ανδρικό γενετικό προφίλ του γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το Τ2 (σουηδικό κλειδί) ταυτίζεται με το γενετικό προφίλ του γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το παρειακό επίχρισμα Τ5 του Κατηγορούμενου. Για τις χρωμοσωμικές θέσεις που συγκρίθηκαν, η πιθανότητα εντοπισμού του πιο πάνω γενετικού προφίλ στον Ελληνοκυπριακό πληθυσμό εκτιμάται στατιστικά ότι είναι περίπου 1:33.900.000.000.000.000.000.000 (με βάση τις συχνότητες αλληλίων). Στο μέρος της έκθεσης που αναφέρονται οι ορολογίες, στις σελίδες 3-4, γίνεται αναφορά στην έννοια του μονού γενετικού προφίλ, σε αντιπαραβολή με το μικτό γενετικό προφίλ, καθώς και στο πλήρες γενετικό προφίλ σε αντιπαραβολή με το μερικό γενετικό προφίλ.

 

10.     Κατά την αντεξέτασή του, ο ΜΚ1 ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως το γραπτό παράπονο από τον ΜΚ5 το έλαβε όχι στα γραφεία του ΤΑΕ Πάφου, όπως από τυπογραφικό λάθος κατέγραψε στο Τ1, αλλά στη βιομηχανική περιοχή Κονιών, όπως έχει πιστοποιήσει στην κατάθεση που έλαβε από τον μάρτυρα αυτό. Δεν πρόκειται για ουσιώδη αντίφαση, αλλά για ειλικρινή διαπίστωση λάθους κατά την αναγραφή της προβλεπόμενης πιστοποίησης. Δεν είχε λογικό λόγο, ο ΜΚ1, να πει πως έλαβε την κατάθεση του ΜΚ5 στα γραφεία του ΤΑΕ, ενώ στην πραγματικότητα την έλαβε στη βιομηχανική περιοχή, όπου μετέβη. Ο ίδιος, όπως είπε, δεν γνωρίζει πότε έγινε το αδίκημα, αλλά ανέγραψε «μεταξύ άγνωστης ημερομηνίας και της 05.07.2024» βάσει των λεγομένων του παραπονούμενου. Ήταν ειλικρινής στις διευκρινίσεις που έδωσε, χωρίς την ανησυχία ή τον φόβο ότι μπορεί να εκληφθεί ως ανεπαρκής ή αντιφατική η μαρτυρία του και χωρίς προσπάθειά του να υποστηρίξει συγκεκριμένα δεδομένα ή συγκεκριμένη εκδοχή. Θεωρεί, όπως ανέφερε, ότι προέβη στις δέουσες εξετάσεις, και με αμεσότητα και φυσικότητα εξήγησε πως δεν έχει ο ίδιος εικόνα του πίνακα διανομής που καταγγέλθηκε πως κλάπηκε, των χαρακτηριστικών, όπως του μεγέθους ή του βάρους του, ούτε διαστάσεις του παραθύρου που βρέθηκε παραβιασμένο. Αρχικά, όπως ανέφερε, ο παραπονούμενος κατέθεσε πως η αξία του ήταν €5.260 και σε συμπληρωματική κατάθεση ανέφερε πως ήταν €8.500, γιατί καταστράφηκε ολοσχερώς. Δεν γνωρίζει εάν ο Κατηγορούμενος διέμενε με άλλα άτομα, αλλά στο Τ8, όπως επισήμανε, ο Κατηγορούμενος δεν ανέφερε με ποια άτομα διαμένει, εάν διαμένει με άλλα άτομα. Ο λόγος που κατέληξε στον Κατηγορούμενο, όπως είπε, ήταν μόνον η γενετική μαρτυρία που υπάρχει. Διευκρίνισε ότι τα Τ2, Τ3 και Τ4 είχαν παραληφθεί από την σκηνή από συνάδελφό του, όχι από τον ίδιο. Το Τ8 που κατατέθηκε κατά την αντεξέταση του ΜΚ1 είναι η ανακριτική κατάθεση του Κατηγορούμενου. Σε αυτήν, ο Κατηγορούμενος ανέφερε πως διαμένει με τη φιλενάδα του. Εκεί όπου διαμένουν, όπως είπε, έμεναν για αρκετό καιρό και άλλα πρόσωπα. Γνωρίζει πού βρίσκεται ο υποσταθμός της ΑΗΚ στη βιομηχανική περιοχή των Κονιών και πηγαίνει δύο με τρεις φορές την εβδομάδα τον σκύλο του. Σε σχέση με τις κατηγορίες που του καταλογίζονται, ανέφερε πως ό,τι έχει να πει, θα το πει στο Δικαστήριο.

 

11.     Καθ’ όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας του, ο ΜΚ1 ήταν σταθερός και σαφής στις απαντήσεις του, ως προς τις ενέργειες που έγιναν από τον ίδιο. Η μαρτυρία του πως όντως έλαβε γραπτό παράπονο από τον ΜΚ5 σε σχέση με τη διακοπή του ρεύματος και όντως προχώρησε στη διερεύνηση συνάδει και με τη μαρτυρία του ΜΚ5, ενώ η μαρτυρία του σε σχέση με την παραλαβή των Τ2, Τ3 και Τ4, και την παράδοσή τους για να τύχουν περαιτέρω επιστημονικών εξετάσεων συνάδει με την πραγματική μαρτυρία, την υπόλοιπη μαρτυρία, αλλά και το παραδεκτό γεγονός σχετικά με την παραλαβή, συσκευασία, φύλαξη και διακίνηση των Τ1-Τ5, από τη λήψη τους μέχρι την κατάθεσή τους στο Δικαστήριο, χωρίς παρέμβαση ή αλλοίωση. Ο ΜΚ1 απαντούσε με αμεσότητα και, μόλις επισήμανε το λάθος στην αναγραφή του τόπου λήψης της κατάθεσης του παραπονούμενου, το ανέφερε. Εξήγησε, επίσης, γιατί ο ίδιος περιέγραψε τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων με τον συγκεκριμένο τρόπο, στη βάση των ενώπιον του στοιχείων, εξηγώντας, επίσης, ότι και τον ακριβή χρόνο να γνώριζε, και πάλι, δεν θα ήταν σε θέση, ο ίδιος, να γνωρίζει ποιος διέπραξε τα αδικήματα, αντικείμενο που ήταν ακριβώς εκείνο της όλης διερεύνησης. Ο μάρτυρας ήταν ειλικρινής στο τι γνωρίζει ο ίδιος και τι όχι, δεν προέβη σε οποιαδήποτε προσπάθεια να υπερβάλει ή να προσθέσει δεδομένα για να υποστηρίξει συγκεκριμένη εκδοχή, και όλες οι απαντήσεις του ήταν συνδεδεμένες με τη λογική των πραγμάτων, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά κάθε προσπάθεια να υποδειχθεί το αντίθετο. Δεν θα συμφωνήσω με τις επισημάνσεις της πλευράς της υπεράσπισης σχετικά με τη μαρτυρία του ΜΚ1. Η αντεξέταση του ΜΚ1 δεν κλόνισε με οποιοδήποτε τρόπο την αξιοπιστία του, ως προς την αλήθεια των γεγονότων που ανέφερε, και είναι αποδεκτή στο σύνολό της, ως αξιόπιστη μαρτυρία, πάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί το Δικαστήριο, για να προβεί σε ευρήματα.

 

ΜΚ2

 

12.     Ο ΜΚ2 (Αστ. 2482 Χρ. Σάββα) κατέθεσε το ένταλμα έρευνας που είχε εκδοθεί την 20.11.2024 (Τ9) και το οποίο εκτελέστηκε χωρίς να εντοπιστεί οτιδήποτε σε μπρούντζο ή χαλκό. Κατά την έρευνα στην οικία του Κατηγορούμενου, δεν είχαν ιδωθεί άλλα άτομα. Κατά την αντεξέτασή του, ο ΜΚ2, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν. Δεν αμφισβητήθηκε ότι όντως έγινε μια έρευνα στην οικία και το όχημα του Κατηγορούμενου βάσει του συγκεκριμένου εντάλματος. Όσον αφορά, όμως, το ένταλμα έρευνας Τ9, που κατέθεσε ο ΜΚ2, και σχετικά με την εκτέλεση του οποίου ήταν η μαρτυρία του, αναφέρεται σε έρευνα που έγινε στην οικία και το όχημα του Κατηγορούμενου την 22.11.2024 και την 23.11.2024, αντίστοιχα, για εντοπισμό 200 μέτρων χάλκινου καλωδίου τηλεφωνίας και διαδικτύου, διαμετρήματος διακοσίων ζευγών, συνολικής αξίας €3.000, αδικήματα που φέρονται να διαπράχθηκαν την 17.11.2024. Δεν προκύπτει η σχετικότητά του με την υπό εξέταση υπόθεση. Η σύλληψη του Κατηγορούμενου για την υπό εξέταση υπόθεση, με βάση το Τ12, έγινε την 27.11.2024, με βάση ένταλμα σύλληψης που είχε υπογραφθεί την 17.11.2024. Ξενίζει η ύπαρξη του Τ9, με το περιεχόμενό του, που είναι ένταλμα έρευνας για τον εντοπισμό άλλων αντικειμένων, που υπογράφθηκε την 20.11.2024. Ο ΜΚ2, κατά την αντεξέτασή του, δεν μπόρεσε να υποστηρίξει τη σχετικότητα, εκφράζοντας τον εαυτό του με πρόδηλη σύγχυση. Η μαρτυρία του ΜΚ2 και το Τ9, για τους λόγους που εξηγήθηκαν, δεν μπορούν να γίνουν είναι αποδεκτά ως σχετικά με την εκδίκαση υπόθεση.

 

 

 

ΜΚ3

 

13.     Ο ΜΚ3 (Αστ. 3894 Α. Γερμανός) αναγνώρισε και κατέθεσε την γραπτή του κατάθεση (Τ10), σύμφωνα με την οποία είναι ειδικός φωτογράφος και ειδικός στη διερεύνηση σκηνών εγκλήματος. Την 05.07.2024 και ώρα 09:45 μετέβη σε υποσταθμό της ΑΗΚ με αριθμό 851, στη βιομηχανική περιοχή Κονιών, για εξετάσεις σχετικά με διερευνώμενη υπόθεση του ΤΑΕ Πάφου. Στη συνέχεια, μεταξύ των ωρών 09:55-10:15, διενήργησε δακτυλοσκοπικές και δειγματοληπτικές εξετάσεις και παρέλαβε τα Τ2, Τ3 και Τ4, τα οποία παρέδωσε για περαιτέρω εξετάσεις. Το Τ2 παραλήφθηκε από την σκηνή εφόσον αναφέρθηκε πως δεν ανήκει στην ΑΗΚ. Κατά την αντεξέτασή του, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως το Τ2 είχε εντοπιστεί πάνω από έναν πίνακα, μέσα στον υποσταθμό. Η μαρτυρία του συνάδει και με τη μαρτυρία του ΜΚ1 και με την πραγματική και λοιπή μαρτυρία, και δεν κλονίστηκε με οποιονδήποτε τρόπο η εκδοχή του ως προς τα γεγονότα που κατέθεσε. Είναι αποδεκτή η μαρτυρία του ως αξιόπιστη, στο σύνολό της.

 

ΜΚ4

 

14.     Ο ΜΚ4 (Αστ.4158 Ι. Κωνσταντίνου) αναγνώρισε και κατέθεσε την γραπτή του κατάθεση (Τ11), σύμφωνα με την οποία, την 27.11.2024, συνέλαβε τον Κατηγορούμενου βάσει του δικαστικού εντάλματος σύλληψης (Τ12), και μετέπειτα έλαβε από αυτόν, με τη συγκατάθεσή του (Τ13), τα παρειακά επιχρίσματα (Τ5), καθώς και ανακριτική κατάθεση. Είχε πληροφορήσει τον Κατηγορούμενο για τα δικαιώματά του (Τ14). Το Τ5 το παρέδωσε την 28.11.2024 στον ΜΚ1 για τα περαιτέρω. Κατά την αντεξέτασή του, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως στην σκηνή, υπήρχε ένα εργαλείο, διαρρηκτικό, που όταν παραλήφθηκε και στάλθηκε για επιστημονικές εξετάσεις, οι επιστήμονες βρήκαν ότι υπάρχει ταύτιση με τον Κατηγορούμενο. Γι’ αυτόν τον λόγο συνελήφθη. Ο ίδιος δεν είναι ο εξεταστής της υπόθεσης και δεν γνωρίζει οτιδήποτε άλλο. Τα γεγονότα που μαρτύρησε ο ΜΚ4 δεν έχουν τύχε αμφισβήτησης, ότι δηλαδή ο Κατηγορούμενος συνελήφθη βάσει του Τ12, ότι ελήφθη η συγκατάθεση του στο Τ13 και τα παρειακά επιχρίσματα Τ5 ή και ότι εξηγήθηκαν τα δικαιώματα στον Κατηγορούμενο κατά το Τ14. Η μαρτυρία του συνάδει και με τη μαρτυρία του ΜΚ1 και την πραγματική και λοιπή μαρτυρία, και δεν υπάρχει οποιοδήποτε σημείο στο οποίο να τίθεται σε αμφιβολία η αξιοπιστία της εκδοχής του ως προς τα γεγονότα που κατέθεσε. Η μαρτυρία του είναι αποδεκτή στο σύνολό της.

 

ΜΚ5

 

15.     Ο ΜΚ5 είναι υπάλληλος της ΑΗΚ, βοηθός επιστάτη συνενωτών. Κατέθεσε την 05.07.2024 και ώρα 09:35 στην Αστυνομία (Τ15) πως την 05.07.2024, ώρα 08:30, κλήθηκαν όπως μεταβούν στον υποσταθμό με αριθμό 851 («αργάκι της Μαρούς») στη βιομηχανική περιοχή Κονιών, καθότι δεν υπήρχε ρεύμα. Πήγαν στο μέρος και, αφού άνοιξαν τον υποσταθμό, διαπίστωσε ότι ήταν παραβιασμένο το αλουμινένιο παράθυρο. Επίσης, ότι κλάπηκε ο χάλκινος πίνακας διανομής καλωδίων, η αξία του οποίου ανέρχεται σε €5.260. Δεν γνωρίζει εάν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη. Δεν υπάρχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης ή συναγερμός. Ανέφερε πως υπάρχει παράπονο εναντίον του δράστη. Σε συμπληρωματική του κατάθεση στην Αστυνομία, ημερομηνίας 28.11.2024 (Τ16), ο ΜΚ5 ανέφερε πως ο μεταλλικός πίνακας διανομής καλωδίων ήταν βιδωμένος στο πάτωμα με βίδες. Σε αυτόν, υπήρχαν οκτώ ασφαλειοδιακόπτες, που κλάπηκαν. Οι ασφαλειοδιακόπτες, για να αποσυνδεθούν, πρέπει να αφαιρεθούν οι βίδες που τους συνδέουν με τον πίνακα, με σουηδικό κλειδί. Ήταν από χαλκό και μπρούντζο. Η αξία του πίνακα διανομής είναι €8.500 γιατί καταστράφηκε ολοσχερώς. Η ζημιά που προκλήθηκε στο παράθυρο είναι περίπου €700, εξ ου και η αναφορά σε συνολική περιουσιακή ζημιά ύψους €9.200. Κατά τη μαρτυρία του, διευκρίνισε πως όταν λέει «χάλκινο», στην κατάθεσή του, εννοεί τους ασφαλειοδιακόπτες. Το περίβλημα, που ήταν μεταλλικό, δεν μπορούσε ο δράστης να το βγάλει έξω από τον σταθμό, πήρε ό,τι έχει σχέση με χαλκό, τους ασφαλειοδιακόπτες. Δεν γνωρίζει τον Κατηγορούμενο, ούτε ο Κατηγορούμενος είναι υπάλληλος της ΑΗΚ. Το Τ2 δεν αποτελεί περιουσία της ΑΗΚ. Ο ΜΚ5 προσκόμισε φωτογραφίες, για να δείξει στο Δικαστήριο πώς είναι ο πίνακας διανομής. Στη φωτογραφία Τ17 απεικονίζεται, όπως είπε ο ΜΚ5, ο νέος πίνακας διανομής που τοποθετήθηκε μετά το συμβάν, για να υπάρχει η εικόνα του πώς είναι ολοκληρωμένος. Στη φωτογραφία Τ18 απεικονίζεται το σημείο μετά το συμβάν της κλοπής, κατά την οποία είχαν αφαιρεθεί όλα τα χάλκινα. Στη φωτογραφία Τ19 απεικονίζεται το σημείο από όπου ο δράστης εισήλθε στον υποσταθμό, δηλαδή το αλουμινένιο παράθυρο, από το οποίο λείπουν ορισμένα φύλα του. Στη φωτογραφία Τ20 απεικονίζεται η πόρτα, που φέρει τον αριθμό του υποσταθμού, η οποία δεν βρέθηκε παραβιασμένη. Το Τ2 είχε εντοπιστεί στην πάνω πλευρά του πίνακα διανομής, όπως υπέδειξε με αναφορά στο Τ18. Όπως ανέφερε, από τη διακοπή ρεύματος που έγινε, είχαν επηρεαστεί τέσσερα εργοστάσια στην περιοχή. Το πρωί που ήταν να ανοίξουν τα εργοστάσια δεν είχαν ρεύμα, και γι’ αυτό ειδοποίησαν. Αυτό έγινε την 05.07.2024. Η αναφορά του σε αξία €8.500, όπως είπε, ήταν μετά την αντικατάσταση του πίνακα, λόγω της ανόδου της τιμής του χαλκού. Είναι επικίνδυνο να εισέλθει κάποιος και να προσεγγίσει τα σημεία όπου υπάρχει ρεύμα, χωρίς προφυλάξεις, ανέφερε.

 

 

16.     Κατά την αντεξέτασή του, είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως δεν θυμάται πότε είχε επισκεφθεί ξανά τον συγκεκριμένο υποσταθμό πριν από την 05.07.2024. Η κατάθεση του δόθηκε αρχικά στον χώρο όπου έγινε το συμβάν, λόγω του οποίου δεν είχε την ώρα να πάει στην Αστυνομία, εφόσον έπρεπε να προχωρήσει στην αντικατάσταση του πίνακα διανομής. Χρειάζονταν συνεργείο με αρκετά άτομα και γερανός γιατί, μετά την αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών, θα έπρεπε να αφαιρεθεί και το μεταλλικό περίβλημα που απέμεινε, που κατέστη πλέον άχρηστο. Οι ασδαλειοδιακόπτες, όπως ανέφερε, μπορούν να αφαιρεθούν εύκολα, αλλά με προσοχή, αφού αφαιρεθούν και οι βίδες που υπάρχουν πάνω και κάτω, αν αυτός που θα τις αφαιρέσει έχει στο χέρι του πλαστικό, ή με ένα συνηθισμένο γάντι κουζίνας. Ο ΜΚ5 δεν ερωτήθηκε για το επίπεδο προστασίας από το ρεύμα, κατά την αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών, εάν δηλαδή χρειάζεται υψηλό επίπεδο προστασίας ή ελάχιστο. Ανέφερε όμως ότι επαρκεί και ένα συνηθισμένο γάντι κουζίνας, και όχι πως χρειάζονται ειδικά μέτρα υψηλής προστασίας. Μπορεί να γίνει «άνετα», όπως είπε, και από ένα άτομο, όταν βγάζει έναν-έναν τους ασφαλειοδιακόπτες και τους μεταφέρει έξω από το παράθυρο και τους παίρνει στο αυτοκίνητο. Όταν θα μεταφέρει όλη την κατασκευή μαζί, τότε είναι που χρειάζονται περισσότερα άτομα για την εγκατάσταση, γιατί θέλει σπρώξιμο. Το «ξήλωμα», ωστόσο, μπορεί να γίνει από ένα άτομο, και στην προκειμένη περίπτωση, «ξηλώθηκε», δεν βγήκε ολόκληρος ο πίνακας έξω. Ο χρόνος είναι ανάλογος της ταχύτητας με την οποία δουλεύει αυτός που θα αφαιρέσει τις βίδες. Δεν γνωρίζει το βάρος των ασφαλειοδιακοπτών που αφαιρέθηκαν. Αφαιρέθηκαν και τα πλαστικά μαζί, όπως είπε. Για την επανόρθωση, ήρθε ολοκληρωμένος ο πίνακας. Ο δράστης, ανέφερε ο ΜΚ5, για να κάνει αυτήν την κατασκευή στο Τ2, και να μονώσει με την κολλητική ταινία το Τ2, σημαίνει πως ήταν προσεκτικός, να μην τον κτυπήσει το ρεύμα. Το ίδιο υλικό, δηλαδή η κολλητική ταινία, όπως υπέδειξε στο Τ18, χρησιμοποιήθηκε και για τη μόνωση σε άλλο σημείο μέσα στον υποσταθμό. Θα μπορούσε το Τ2 να χρησιμοποιηθεί για την αποσύνδεση. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και άλλα εργαλεία, αλλά αυτό, δηλαδή το Τ2, ήταν εκείνο που έμεινε στον υποσταθμό. Υπέδειξε, στο Τ19, πως η πρόσβαση ήταν εύκολη από το παράθυρο, λόγω του υψομέτρου, όπως είναι διαμορφωμένο σε εκείνο το σημείο. Εάν χωρεί άνθρωπος από το παράθυρο ή όχι, εξαρτάται, όπως είπε, από το πόσο εύσωμος είναι. Με τον ίδιο τρόπο, την αφαίρεση του υλικού από τα φύλα, όπως ανέφερε, είχαν κλαπεί και άλλοι υποσταθμοί της ΑΗΚ.

 

17.     Καθ’ όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας, και ιδίως της αντεξέτασής του, ο ΜΚ5 απαντούσε με φυσικότητα, συγκεκριμένα, και βασιζόμενος σε στοιχεία, όπου χρειάζονταν. Δεν αμφισβητήθηκε η εκδοχή του πως λήφθηκε όντως παράπονο για τη διακοπή του ρεύματος, έγινε η καταγγελία στην Αστυνομία, ούτε πως το φωτογραφικό υλικό που προσκόμισε απεικονίζει πράγματι τον υποσταθμό, αμέσως μετά την κλοπή και έπειτα μετά από την αντικατάσταση του πίνακα, ούτε η εκδοχή του σε σχέση με την αξία της περιουσίας. Παρόλη την προσπάθεια που έγινε από την υπεράσπιση να περιέλθει σε σύγχυση και αυτός ο μάρτυρας, η μαρτυρία του, στην ουσία της, ήταν ξεκάθαρη και σταθερή, ως προς το τι κλάπηκε ακριβώς, και πως ήταν εφικτό η αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών, και όχι ολόκληρου του μεταλλικού πίνακα, να γίνει και από ένα άτομο. Δεν υποβλήθηκε στον μάρτυρα κάποια άλλη εκδοχή βασισμένη σε στοιχεία, ότι δεν έλαβε χώρα το περαστικό που κατήγγειλε, ότι δεν παραβιάστηκε το παράθυρο και ότι δεν αφαιρέθηκαν οι ασφαλειοδιακόπτες. Δεν αμφισβητήθηκε ουσιαστικά, επίσης, το γεγονός ότι το Τ2, όντως, βρέθηκε μέσα στον υποσταθμό και ότι δεν ανήκει στην ΑΗΚ, και ότι με εκείνο το αντικείμενο, θα μπορούσε να γίνει η αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών, και ότι είχε εφαρμοστεί μόνωση σε αυτό το αντικείμενο, όπως και σε άλλα σημεία, στον χώρο. Δεν υποβλήθηκε στον ΜΚ5 πως με την περιτύλιξη του Τ2 με τη συγκεκριμένη κολλητική ταινία και αντίστοιχα εφαρμογή της κολλητικής ταινίας επί των σταθερών σημείων στον πίνακα και μέσα στον υποσταθμό δεν μπορεί να υπάρξει οποιουδήποτε είδους μόνωση, επειδή είναι «χάρτινη», ενώ, ως επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός, αφαιρέθηκαν οι ασφαλειοδιακόπτες, και η πρόσβαση στον υποσταθμό ήταν από το παράθυρο, που παραβιάστηκε. Εξήγησε, ο ΜΚ5, ότι τη συμπληρωματική του κατάθεση την έδωσε κατόπιν ειδοποίησής του από την Αστυνομία. Όλες οι απαντήσεις του ήταν λογικές, πλήρεις, άμεσες και δεν υπήρχε, σε οποιοδήποτε σημείο, προσπάθειά του να παραποιήσει την αλήθεια των γεγονότων που γνωρίζει, με υπερβολές, ή να δώσει εσκεμμένα έμφαση οπουδήποτε, ούτε αναδείχθηκαν ουσιαστικές αντιφάσεις από τον εμμάρτυρο λόγο του. Η προσπάθειά του δεν ήταν καν να ενοχοποιήσει τον Κατηγορούμενο, τον οποίο δεν γνωρίζει, αλλά να καταθέσει ό,τι γνωρίζει σχετικά με τη διάρρηξη του υποσταθμού και την κλοπή των ασφαλειοδιακοπτών. Η μαρτυρία του έχει λογική συνοχή και συνάδει με τη μαρτυρία του ΜΚ1, την πραγματική και τη λοιπή μαρτυρία, και είναι αποδεκτή από το Δικαστήριο στο σύνολό της ως αξιόπιστη.

 

ΜΚ6

 

18.     Η ΜΚ6 είναι γενετίστρια (Τ21). Δεν αμφισβητήθηκαν τα προσόντα και η εμπειρογνωμοσύνη της, υπό την οποία κατέθεσε. Αναγνώρισε, υιοθέτησε και επεξήγησε τα Τ6 και Τ7, και αναγνώρισε και τα Τ2, Τ3, Τ4 και Τ5, ως αυτά που χρησιμοποιήθηκαν για τις εξετάσεις και την κατάρτιση των εκθέσεων. Μεταξύ άλλων, ανέφερε πως η συχνότητα του γενετικού προφίλ του Κατηγορούμενου είναι εξαιρετικά σπάνια, άρα, αν δεν υπάρχει δίδυμος αδελφός, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι προέρχεται από τον Κατηγορούμενο το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο Τ2. Με βάση εμπειρία και ιδία πειράματα, όταν ένα γενετικό προφίλ είναι πλήρες και μονό και έχει βρεθεί στην εσωτερική πλευρά, είναι υποστήριξη στο σενάριο ότι η μεταφορά του γενετικού υλικού στο Τ2 ήταν άμεση. Με δεδομένη την ποιότητα του γενετικού υλικού, δεν μπορεί να αποκλείσει πως είναι ο Κατηγορούμενος που τύλιξε το Τ2 με την κολλητική ταινία. Υπάρχει η πιθανότητα όταν αγγίξει ένα άλλο άτομο το ίδιο αντικείμενο, κατά 10%, να μην αφήσει γενετικό υλικό, αλλά με βάση το αποτέλεσμα, θα συμφωνούσε πως υποστηρίζεται το σενάριο ο Κατηγορούμενος να είναι το τελευταίο άτομο που άγγιξε το Τ2.

 

19.     Κατά την αντεξέτασή της, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως η αναφορά στο τέλος των συμπερασμάτων του Τ6 για την ανάγκη να ληφθεί νέο δείγμα ισχύει για κάθε υπόθεση, πρέπει να ληφθεί συγκατάθεση, να ληφθεί δείγμα από τον ίδιο τον ύποπτο, για να συγκριθεί, είναι διαδικασία της Αστυνομίας, όπως είπε. Υπάρχουν πολλαπλά αντικείμενα από την πηγή του γενετικού υλικού, μέχρι το σημείο που θα βρεθεί. Δηλαδή, κάποιος μπορεί να κάνει χειραψία με άλλο άτομο, μετά να αγγίξει ένα ποτήρι και να μεταφέρει το γενετικό υλικό του άλλου ατόμου στο ποτήρι. Εάν ο Κατηγορούμενος άγγιζε την κολλητική ταινία, έχοντας, για παράδειγμα πλύνει και σκουπίσει τα χέρια του προηγουμένως, θα μπορούσε να μην είχε μεταφέρει γενετικό υλικό, αλλά αν είχε ιδρώτα, να είχε μεταφέρει. Θα μπορούσε να είχε αγγίξει και άλλος την κολλητική ταινία, αλλά να μην ήταν καλός δότης. Και γάντια όταν φορέσει κάποιος, πάλι, εξαρτάται πού έχει αγγίξει στον εαυτό του προηγουμένως, επομένως, για το εάν θα μεταφέρει ή όχι και γενετικό υλικό. Ερωτώμενη εάν θα υπήρχε ενδεχόμενο ο Κατηγορούμενος να άγγιξε ιδρωμένος ή σε άλλη κατάσταση όπου μπορούσε να μεταφερθεί το DNA του επί της κολλητικής ταινίας και εάν μετά άλλο άτομο έπιανε την κολλητική ταινία με το γάντι και την τύλιγε, εάν θα μεταφέρονταν το γενετικό υλικό του Κατηγορούμενου. Η ΜΚ6 εξήγησε πως είναι ουσιαστικό εδώ ότι το γενετικό υλικό βρίσκεται στην εσωτερική πλευρά της κολλητικής ταινίας, επομένως, πρέπει να την είχε επεξεργαστεί ή χρησιμοποιήσει το πρόσωπο στο οποίο ανήκει το γενετικό υλικό. Μπορεί να την άγγιξε και αλλού και να μην άφησε γενετικό υλικό. Εάν δεν γίνουν πειράματα, είπε, δεν μπορεί να καθορίσει όλες τις πιθανότητες. Το σημαντικό είναι πως εντοπίζεται στην εσωτερική πλευρά, ενώ και σε δευτερεύουσα μεταφορά, είναι σπάνιο να εντοπιστεί πλήρες και μονό γενετικό προφίλ και να διατηρηθεί εξ αρχής από την στιγμή που το παίρνει. Δεν μπορεί να γνωρίζει με ποιον τρόπο μεταφέρθηκε, αλλά μπορεί να συμπεράνει. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε δεύτερου ατόμου δείγμα, δεν οδηγεί σε μεταφορά λόγω χειραψίας. Εάν άλλο άτομο ήταν κακός δότης, πιθανόν να ήταν μερικό το γενετικό προφίλ του Κατηγορούμενου. Της τέθηκε το σενάριο ο Κατηγορούμενος να άνοιξε την κολλητική ταινία για να την χρησιμοποιήσει για οποιονδήποτε σκοπό και κάποιο άλλο άτομο να χρησιμοποιούσε κάποιο κομμάτι της ίδιας κολλητικής ταινίας. Η ΜΚ6 εξήγησε ότι εντοπίζεται το γενετικό υλικό στο τέλος της κολλητικής ταινίας, γεγονός που δεν υποστηρίζει ορισμένα συμπεράσματα, σε συνάρτηση με το γεγονός πως η κολλητική ταινία με την οποία ήταν τυλιγμένο το Τ2 ήταν «τεράστια». Χωρίς όμως να λέει και ότι αποκλείεται οτιδήποτε άλλο πλην αυτού που η ίδια υπό την ιδιότητά της συμπεραίνει. Δεν ξετύλιξαν ολόκληρη την κολλητική ταινία για να την εξετάσουν στο σύνολό της, επομένως δεν μπορεί να γνωρίζει εάν και αλλού υπάρχει DNA, αλλά η πρακτική είναι να γίνεται η εξέταση εκεί που κάποιος τελειώνει το τύλιγμα, όπου, στην προκειμένη περίπτωση, εντοπίστηκε το DNA του Κατηγορούμενου. Για αυτού του είδους τις επιφάνειες, είπε, δεν υπάρχει γνωστή χρονική διάρκεια στην οποία μπορεί να παραμείνει το γενετικό υλικό. Στη δειγματοληψία, εξωτερικά, δεν εντοπίστηκε γενετικό υλικό οποιουδήποτε ατόμου. Εάν κάποιο άτομο έπαιρνε το συγκεκριμένο εργαλείο με γάντια και το μετέφερε, δεν θα αλλοιώνονταν το γενετικό υλικό του Κατηγορούμενου στην εσωτερική πλευρά, εφόσον ήταν προστατευμένο, τυλιγμένο. Το σενάριο που έχει η υπεράσπιση, όπως της υποδείχθηκε, είναι πως το συγκεκριμένο τεκμήριο, το Τ2, μεταφέρθηκε στον χώρο από οποιοδήποτε τρίτο άτομο και όχι από τον Κατηγορούμενο. Η ΜΚ6 ανέφερε πως δεν μπορεί να ξέρει τι έγινε στη σκηνή, μπορεί ένα άτομο, φορώντας γάντια, να το μετέφερε, μπορεί και ο Κατηγορούμενος να φορούσε γάντια. Συναφώς, δεν μπορεί να είναι σίγουρη πως το μετέφερε ο Κατηγορούμενος στη σκηνή. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν επικυρωμένα πρωτόκολλα για τον χρόνο εναπόθεσης σε μια επιφάνεια. Υπάρχουν μελέτες με αυτόν τον στόχο.

 

20.     Η ΜΚ6 απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις με επάρκεια, βασιζόμενη στις γνώσεις και την εμπειρία της. Όπου δεν είχε υποστήριξη από ευρήματα, το ανέφερε. Δεν προέβη σε οποιαδήποτε προσπάθεια να υποστηρίξει συγκεκριμένη εκδοχή, επί σκοπού, και μετέφερε στο Δικαστήριο με αρτιότητα και επεξηγηματικότητα τις αρχές της επιστήμης της, οι οποίες, άλλωστε, δεν αμφισβητήθηκαν με υποβολές ότι ισχύουν κάποιες άλλες αρχές, που δυνατόν να οδηγούν σε άλλα συμπεράσματα. Έγινε μάλιστα προσπάθεια χρησιμοποίησης των γνώσεων και της εμπειρίας της και από την πλευρά της υπεράσπισης, για να αναδειχθεί όφελος για την υπεράσπιση, προσπάθεια που η ΜΚ6 αντιμετώπισε με την ανεξαρτησία και αμεροληψία του πραγματογνώμονα, που αρμόζει. Η μαρτυρία της ΜΚ6 συνάδει με τις εκθέσεις που ετοίμασε και υιοθέτησε, στις οποίες, επίσης, γίνονται λεπτομερείς επεξηγήσεις της επιστήμης της, που δεν αμφισβητήθηκαν ως προς την επιστημονική τους εγκυρότητα και δεν αντικρούστηκαν με αντίστοιχες άλλες. Δεν υπάρχουν οποιαδήποτε σημεία αναξιοπιστίας στη μαρτυρία της ΜΚ6, ως επιστημονική μαρτυρία, και είναι αποδεκτή στο σύνολό της ως αξιόπιστη επιστημονική μαρτυρία, στην οποία το Δικαστήριο μπορεί να βασιστεί με ασφάλεια, για να προβεί σε ευρήματα.

 

Κατηγορούμενος (ΜΥ1)

 

21.     Ο Κατηγορούμενος δεν αμφισβητεί πως το Τ8 είναι η κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία. Κατά την κυρίως εξέτασή του, ανέφερε πως η διεύθυνση που αναφέρει σε αυτήν είναι στη Γεροσκήπου. Εργάζεται σε εργαστήριο γλυπτικής, στον χώρο όπου επίσης διαμένει. Ασχολείται με την γλυπτική και χρησιμοποιεί διάφορα υλικά, όπως πέτρα, πηλό, γύψο, γάζες, μπογιές. Χρησιμοποιεί, όπως είπε, και «χαρτότελλα», δηλαδή «χάρτινη» κολλητική ταινία. Προσκόμισε φωτογραφίες από κάποια έργα του, τις οποίες, όπως ανέφερε, τις είχε αναρτήσει στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης Facebook και τις οποίες εκτύπωσε ο αδελφός του, για τους σκοπούς της διαδικασίας (Τ22). Δεν υπάρχει οποιαδήποτε αλλοίωση στις εκτυπωμένες φωτογραφίες. Στο Τ22(α) απεικονίζεται έργο που φέρεται να έγινε και με την χρήση κολλητικής ταινίας, όπως και με χρήση συρμάτων. Στο Τ22(β) απεικονίζεται έργο που φέρεται να έγινε με την χρήση πέτρας. Στο Τ22(γ) απεικονίζεται έργο για το οποίο, όπως ανέφερε ο Κατηγορούμενος, έγινε και χρήση «χαρτότελλας» και συρμάτων, για τον σκελετό. Υπάρχει, όπως ανέφερε, λόγος που χρησιμοποιεί την «χάρτινη» κολλητική ταινία και όχι οποιανδήποτε άλλη. Δεν έχει ελαστικότητα, να ανοίγει, όπως η πλαστική, δεν αλλοιώνεται, μπορεί να ζωγραφίζεται, δεν κολλούν πάνω της υλικά. Εκτός από την γλυπτική, όπως ανέφερε, ασχολείται και με «κουτσοδούλεια», εννοώντας, όπως διευκρίνισε, κήπους, δηλαδή κηπουρικές εργασίες, γυψοσανίδες, εργασίες στα κτίσματα. Δεν ασχολήθηκε, ωστόσο, οποτεδήποτε, με ηλεκτρολογικά. Κατονόμασε άτομα που, κατά τον ίδιο, διέμεναν στην οικία του, λέγοντας «εν πάρα πολλά άτομα». Διέμεναν κατά καιρούς στην οικία του, από το 2021 μέχρι το 2024, περίπου τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2024. Για την απόδειξη του ισχυρισμού του ότι διέμεναν στην οικία του και άλλα άτομα, προσκόμισε αντίγραφο του ποινικού εντύπου αρ. 7 (κατηγορητηρίου) της υπόθεσης 4245/2022 Ε.Δ. Πάφου (Τ23), η οποία καταχωρίστηκε εναντίον του ιδίου και άλλων δύο προσώπων, όπου αναγράφεται ως διεύθυνση όλων η ίδια διεύθυνση, που είναι η διεύθυνση διαμονής και εργασίας του Κατηγορούμενου. Αν και το Τ23 κατατέθηκε με αυτόν τον σκοπό, πρόκειται για κατηγορητήριο στο οποίο ο Κατηγορούμενος και άλλα πρόσωπα κατηγορούνται ότι μεταξύ των ημερομηνιών 07.05.2022 με 09.05.2022, συνωμότησαν για να διαπράξουν κακούργημα, και το διέπραξαν, δηλαδή διέρρηξαν και εισήλθαν στο ιδιωτικό σχολείο “American School of Paphos”, στον κύριο δρόμο Αχέλειας, και έκλεψαν από αυτό αριθμό χαλκοσωλήνων συστημάτων κλιματισμού, καλώδια και σωλήνες παροχής νερού, αξίας €40.000, περιουσίας του σχολείου, προκαλώντας ζημιά στις ψευδοροφές των αιθουσών διδασκαλίας, στα ταβάνια των διαδρόμων και στους χώρους υγιεινής, αξίας €20.000. Στο ίδιο κατηγορητήριο, περιέχονται κατηγορίες ότι μεταξύ των ημερομηνιών 25.05.2022 με 26.05.2022, οι κατηγορούμενοι  συνωμότησαν για να διαπράξουν κακούργημα, και το διέπραξαν, δηλαδή διέρρηξαν και εισήλθαν στο ίδιο ιδιωτικό σχολείο και έκλεψαν καλώδια, μπαταρίες συσσώρευσης ενέργειες, μετασχηματιστή ρεύματος, οθόνη ελέγχου φωτοβολταϊκών, αξίας €20.000, προκαλώντας ζημιά στις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις ύψους €200.000. Περιλαμβάνονται και άλλα αδικήματα, που αφορούν παράνομη κατοχή περιουσίας και κλοπή. Όπως ανέφερε ο Κατηγορούμενος, ερωτώμενος σχετικά με το πώς και εγκατέλειψαν την οικία του τα άτομα που αναφέρονται στο Τ23, ανέφερε πως ο ίδιος πηγαινοέρχονταν στη Λευκωσία, όπου διέμενε για κάποιες ημέρες. Είχε συνέχεια προβλήματα με τον χώρο εκεί, του έκλεβαν ακόμα και τα ρούχα του, τα εργαλεία του, είχε προβλήματα στη γειτονιά. Του έκλεβαν, όπως είπε, τα πάντα, εργαλεία, ρούχα, πράγματα που πήρε των παιδιών του, αντίκες, ακόμα και έργα του, γλυπτά, χωρίς να ξέρει πού τα έπαιρναν. Όσον αφορά το Τ2, δηλαδή το «σουηδικό κλειδί», ο Κατηγορούμενος ανέφερε πως πιθανόν να είναι δικό του, έχει και «χαρτοταινία» επάνω, σχολίασε. Πολλά εργαλεία, όπως είπε, τα τυλίγει με «χαρτοταινία», δεν γλιστρούν έτσι, είναι πιο άνετα, το καλοκαίρι έχει υψηλές θερμοκρασίες, όταν είναι μέταλλο, εάν πηγαίνουν στις οικοδομές, άλλοι βάζουν σπρέι, άλλοι ταινίες, οτιδήποτε και ξεχωρίζουν ποιο εργαλείο είναι ποιου. Λειτουργεί ως σήμανση. Δεν θυμάται πότε τύλιξε το συγκεκριμένο εργαλείο. Ο ίδιος δεν διέπραξε τα αδικήματα που του καταλογίζουν, όπως ανέφερε, και δεν θυμάται πού ήταν κατά την 04.07.2024 με 05.07.2024, αλλά σίγουρα δεν ήταν εκεί.

 

22.     Κατά την αντεξέτασή του, ο Κατηγορούμενος δέχθηκε πως το περιεχόμενο της κατάθεσής του στην Αστυνομία (Τ8) είναι αληθές και το υιοθέτησε. Αναγνώρισε, επίσης, έκθεση του Γραφείου Ευημερίας που είχε ετοιμαστεί για το πρόσωπό του την 15.10.2024, στο πλαίσιο της νομικής αρωγής 299/2024 Ε.Δ. Πάφου (Τ24). Στο Τ24 αναφέρεται πως ο Κατηγορούμενος, κατά τον χρόνο ετοιμασίας της έκθεσης, διέμενε μόνος του, στην οδό που αναφέρθηκε, στη Γεροσκήπου. Έχει τρία παιδιά από σχέσεις, εκτός γάμου, ηλικιών, κατά τον χρόνο ετοιμασίας της έκθεσης, τεσσάρων ετών, έντεκα ετών και δεκατεσσάρων ετών, που διαμένουν στη Λευκωσία, την Αγγλία και τη Γεροσκήπου. Γίνεται αναφορά, στο Τ24, πως ο Κατηγορούμενος κατάγεται από καλή οικογένεια, στην οποία υπάρχουν καλές σχέσεις. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στα οποία βασίστηκε η έκθεση, είναι απόφοιτος Λυκείου αλλά και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στον κλάδο της Ορθοδοντικής. Εργάστηκε στην Ελλάδα ως ορθοδοντικός και αργότερα στην Κύπρο. Μετέπειτα, μετέβη στην Αγγλία και στην Ισπανία, όπου εργάστηκε σε άλλα επαγγέλματα, στον χώρο της εστίασης και στα τουριστικά επαγγέλματα. Το 2007 συνήψε δάνειο για το οποίο δεν κατέβαλε οποιαδήποτε δόση. Επέστρεψε στην Κύπρο το 2010 και απασχολήθηκε στην τοποθέτηση γυψοσανίδων, όπου εργάζεται περιστασιακά και σήμερα, ενώ ταυτόχρονα ασχολείται με την γλυπτική, με μηνιαία εισοδήματα, όπως ανέφερε στην κοινωνική λειτουργό, €1.000 μηνιαίως. Καμία συμβίωσή του δεν διατηρήθηκε, λόγω προβλημάτων στο διαπροσωπικό επίπεδο, αλλά υπάρχει επικοινωνία και συνεργασία για τα θέματα των παιδιών, για τα οποία, όπως είχε αναφέρει για τους σκοπούς της κοινωνικοοικονομικής έκθεσης, δίδει διατροφές συνολικού ύψους €700. Η κατοικία στην οποία διαμένει, όπως αναφέρεται στο Τ24, είναι πετρόχτιστη, ανήκε στη γιαγιά του, είναι ισόγεια κατοικία με ένα δωμάτιο, με τον βασικό οικιακό εξοπλισμό και επίπλωση. Επειδή στην κατάθεσή του ημερομηνίας 27.11.2024 (Τ8), ο Κατηγορούμενος, είχε αναφέρει πως διέμενε με γυναίκα, που κατονόμασε, αλλά στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας 15.10.2024 (Τ24), είχε αναφερθεί πως μένει μόνος του, όπως ομοίως είχε αναφερθεί κατά την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας της οικίας του, ο Κατηγορούμενος αντεξετάστηκε εκτεταμένα επί αυτού, αναφέροντας πως πριν από έξι με επτά μήνες, διέμενε με κάποια γυναίκα, όταν εκτελέστηκε το ένταλμα ήταν μόνος του τη δεδομένη χρονική στιγμή της έρευνας, ενώ η έκθεση του Γραφείου Ευημερίας είχε προηγηθεί, και μπορεί τότε, για κάποιες ημέρες, να έμενε μόνος του. Είναι, όμως, «φρεσκοπαντρεμένος», είπε, σε άλλο σημείο. Έδειξε εκνευρισμό ως προς το να ερωτάται για προσωπικά θέματα. Διαφώνησε με την αναφορά στο Τ24 πως η πετρόχτιστη οικία του έχει μόνο ένα δωμάτιο, αναφέροντας πως «έχει πολλά δωμάτια», και καταλογίζοντας στον συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής ότι ψεύδεται. Και σε εκείνο το σημείο, ερωτώμενος επί προσωπικών ζητημάτων, είχε αρχίσει να χάνει τη ψυχραιμία του, και να απαντά με απότομο τρόπο. Ερωτώμενος εάν η «χάρτινη» κολλητική ταινία είναι μονωτικό υλικό, ανέφερε πως δεν γνωρίζει εάν είναι μονωτικό υλικό. Πολύ λίγα λεπτά αργότερα, όταν του υποβλήθηκε πως η περιτύλιξη του Τ2, δεν παραπέμπει σε σήμανση, αλλά σε μόνωση, απάντησε πως δεν γνωρίζει, αλλά «σίγουρα», είπε, για να είναι «χάρτινη» η κολλητική ταινία, δεν είναι μονωτικό υλικό γιατί η «χάρτινη» κολλητική ταινία τραβά νερό, ιδρώτα, διάφορα, δεν είναι πλαστική. Του υποδείχθηκε πως συνιστά αντίφαση αυτή η θέση του, με την προηγούμενα εκφρασμένη θέση του πως δεν γνωρίζει, και ο Κατηγορούμενος απάντησε με τρόπο απόλυτο, που εμπεριείχε και κυνισμό, ότι είναι πολύ απλό, και μόνον ένας «κουτός» δεν θα το καταλάβαινε, πως, για να πρόκειται για «χάρτινη» κολλητική ταινία, δεν είναι μονωτική, δείχνοντας σε όλους ένα χαρτί, και λέγοντας πως εάν τυλίξουμε αυτό το χαρτί πάνω σε ένα μέταλλο, και βραχεί, δεν είναι μονωτικό. Ασχέτως, όμως, εάν η συγκεκριμένη κολλητική ταινία με την οποία είναι περιτυλιγμένο το Τ2 είναι ή όχι «χάρτινη» ως προς τη σύσταση του υλικού ή εάν είναι βασισμένη στο χαρτί και υπάρχει επικάλυψη της επιφάνειάς της με άλλα υλικά, ή εάν αυτή η κολλητική ταινία είναι ή δεν είναι κατάλληλη για μόνωση ή προστασία από το ρεύμα, διότι, λόγου χάριν, δεν έχει τις απαιτούμενες ηλεκτρικές ιδιότητες για να αποτρέψει τη διάδοση του ρεύματος ή γενικά επαρκείς μονωτικές ικανότητες, ως γεγονός, είχε εφαρμοστεί εκείνη η κολλητική ταινία στο Τ2, αλλά και στον χώρο του υποσταθμού, από όπου έγινε η αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών, με την προσπάθεια του δράστη να ήταν να εφαρμόσει μόνωση, καλή ή κακή, ενώ η κολλητική ταινία δεν είχε λογικό λόγο να βραχεί μέσα στον υποσταθμό. Του υποδείχθηκε το Τ22, δηλαδή οι φωτογραφίες, και του υποβλήθηκε πως δεν μπορεί κάποιο από τα απεικονιζόμενα έργα να γίνει με την χρήση του Τ2. Συμφώνησε, ο Κατηγορούμενος, αναφέροντας ότι το τελευταίο απεικονιζόμενο έργο, θα μπορούσε να γίνει με την χρήση του Τ2, εφόσον είναι τεράστιο έργο, έχει σκελετό μέσα με σίδερο και βίδες που έπρεπε να σφίξουν, μετά κτίστηκε το εξωτερικό περίβλημα. Όταν ερωτήθηκε εάν, για το εν λόγω έργο, χρησιμοποίησε το Τ2, ανέφερε πως δεν χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο, καθότι μπορεί να έχει ακόμα πέντε τέτοια στο εργαστήριο του. Ερωτήθηκε, ποια η χρησιμότητα των πέντε όμοιων εργαλείων, εφόσον μόνο με ένα μπορεί να γίνει η δουλειά. Ο μάρτυρας απάντησε και τότε με ένταση, ασάφεια και αγένεια. Ερωτήθηκε, εάν συνηθίζει να περιτυλίγει και τα εργαλεία άλλων ατόμων με κολλητική ταινία, και ανέφερε πως περιτυλίγει μόνο τα δικά του, ωστόσο, ο μάρτυρας απέφυγε να απαντήσει με σαφήνεια εάν το Τ2 είναι τελικά δικό του, εφόσον είναι περιτυλιγμένο, εκείνος περιτυλίγει μόνο τα δικά του εργαλεία, βρέθηκε το DΝΑ του σε αυτό, και είχε πει ότι πιθανόν να είναι δικό του. Του ζητήθηκε να διευκρινίσει, εφόσον δεν ασχολείται με την ηλεκτρολογία, πώς γνωρίζει περί της μόνωσης, που είχε αναφέρει προηγουμένως, και πάλι, απάντησε με εκνευρισμό και κυνισμό, ότι και ένα μωρό ξέρει πως οποιοσδήποτε τραβήξει νερό στο ρεύμα, θα έχει πρόβλημα, αν και ουδείς ανέφερε, οποτεδήποτε, οτιδήποτε, για νερό. Ερωτήθηκε εάν έχει στοιχεία για το γεγονός ότι εργάζονταν περιστασιακά σε «κουτσοδούλεια», απάντησε «και βέβαια», ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο, ή να προβεί σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη αναφορά. Του υποβλήθηκε πως ουδέποτε κλάπηκαν αντικείμενα από το σπίτι του, εφόσον δεν έγινε κάποια καταγγελία στην Αστυνομία, και τότε, πάλι, ο μάρτυρας καταλόγισε στον συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής ότι υπερβάλλει, ως να έχει, όπως του είπε, κάτι προσωπικό μαζί του. Απάντησε με επιμονή πως δεν έκανε αυτό για το οποίο κατηγορείται. Σε σχέση με τον υποσταθμό της ΑΗΚ, ανέφερε πως ο ίδιος θεωρεί την περιοχή πως είναι μέσα στα όρια της Γεροσκήπου, πολύ κοντά στο πατρικό του, ωστόσο, εξέφρασε πως αισθάνεται προσβολή με το να του καταλογίζουν την διάρρηξη και την κλοπή. Πάνω στην έντασή του, ανέφερε πως δεν κάθισε ξανά σε εδώλιο, και νοιώθει άσχημα, καθώς θέλει να πάει σπίτι του, γιατί έχει τρία μωρά. Το ξέσπασμά του, σε εκείνο το σημείο, έδειξε κάποια αντίθεση με το Τ23, σύμφωνα με το οποίο ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει και άλλη ποινική υπόθεση, από το 2022, επομένως, δεν είναι η πρώτη φορά που έχει καθίσει στο εδώλιο, για να δικαιολογείται η προσβολή που εξέφρασε, με υπερβολή. Επίσης, και με το Τ24, όπου αναφέρεται πως τα τρία παιδιά του δεν διαμένουν μαζί του. Ο τρόπος με τον οποίο απαντούσε ο Κατηγορούμενος, οδήγησε τον συνήγορό του να του πει «εάν ξανά κάμεις σχόλιο, εν να φύω». Ο Κατηγορούμενος εξέφραζε έντονα πως τον κατηγορεί ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής χωρίς να τον γνωρίζει προσωπικά, ως η δίωξή του να είχε να κάνει με το πρόσωπό του και όχι με τα συγκεκριμένα στοιχεία, για τα οποία, την ίδια στιγμή, απέφευγε να πει ξεκάθαρα τη θέση του, θεωρώντας εκ προοιμίου, ο ίδιος, ότι εκείνα δεν είναι αρκετά για να τον ενοχοποιήσουν, και υποβάλλοντας γι’ αυτό ερωτήσεις «και εσείς θεωρείτε ότι με τζιείντο εργαλείο ότι έκαμα τζιείνο το πράγμα που λέτε ότι έμακα; Με το συγκεκριμένο εργαλείο μόνο;». Ο ίδιος είχε προσκομίσει το Τ23, για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του πως παλαιότερα διέμεναν και άλλα άτομα στην ίδια διεύθυνση, ασχέτως εάν το Τ23 δεν υποστηρίζει ακριβώς αυτό, αλλά ότι εκείνη ήταν η διεύθυνση που αναγράφθηκε ως η διεύθυνση των συγκεκριμένων ατόμων σε δεδομένη στιγμή. Ωστόσο, όταν του υποβλήθηκε ότι το Τ23 προέκυψε μετά που πήγε η Αστυνομία στο σπίτι του και τον εντόπισε με άλλα άτομα να καθαρίζουν χαλκό, μετά τη μεσολάβηση ενστάσεων από τον συνήγορό του ως προς το να απαντήσει, επιτράπηκε η απάντηση, που ήταν, αρχικά «ήμουν αφηρημένος, δεν άκουσα», και έπειτα «έννε καθάριζα χαλκό», εν τέλει συμφωνώντας ο ίδιος πως το Τ23, που εκείνος προσκόμισε για να αποδείξει τη συγκατοίκησή του με άλλα άτομα, δεν είναι σχετικό με αυτή την υπόθεση.

 

23.     Η μαρτυρία του Κατηγορούμενου ότι «πολλά» άτομα που διέμεναν μαζί του, από το 2021 μέχρι τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2024, δηλαδή για αρκετά χρόνια, κάποια από τα οποία – οι αναγραφόμενοι στο Τ23 – του έκλεβαν, και δη τα πάντα, ακόμα και ρούχα και έργα του, αλλά παρέμειναν στην οικία του, έχοντας μάλιστα απασχολήσει και τη δικαιοσύνη προ ετών, με το Τ23, δεν ήταν πειστική. Αφενός, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, το Τ23 δεν αποδεικνύει από μόνο του ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα συγκατοικούσαν με τον Κατηγορούμενο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αφετέρου, δημιουργείται το ερώτημα, γιατί, εφόσον ο Κατηγορούμενος διαπίστωσε την παραβατική συμπεριφορά των – κατά τη θέση του – συγκεκριμένων ενοίκων ή συγκατοίκων του – ασαφές – που έφτασε να εμπλέκει και τον ίδιο στη δικαιοσύνη (Τ23) το 2022, κάτι τόσο αταίριαστο με την ιδιοσυγκρασία που προσπάθησε να μεταφέρει στο Δικαστήριο, επέτρεπε στα άτομα αυτά ή και σε άλλα άτομα – ασαφές – να διαμένουν στην οικία του, μέχρι και τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2024. Σε μια οικία που, με βάση το Τ24, με το οποίο ο Κατηγορούμενος συμφώνησε ως προς την αλήθεια του, είναι πετρόχτιστη οικία ενός υπνοδωματίου, αλλά, την ίδια στιγμή, με βάση τον Κατηγορούμενο, «έχει πολλά δωμάτια». Γενικά, η εικόνα με τα «πολλά άτομα» συγκάτοικους, σε «πολλά δωμάτια», που κλέβουν και πολύτιμα αλλά μη ακριβή πράγματα, σε άγνωστο χρόνο, με άγνωστο τρόπο, χωρίς καταγγελία στην Αστυνομία, σε συνάρτηση με τον κάπως ευερέθιστο, ανήσυχο και προκλητικό τρόπο που ο Κατηγορούμενος απαντούσε, δεν έδωσαν δυνατότητα αξιοπιστίας. Ασφαλώς είναι κατανοητό πως  Κατηγορούμενος, τελώντας υπό κράτηση, και αισθανόμενος ανυπομονησία για την έκβαση της υπόθεσης, μπορεί να μην είναι σε θέση να δώσει πιο συνεκτική και λογική μαρτυρία, όπως όμως ο ίδιος επέλεξε. Όπως δυνατότητα αξιόπιστης μαρτυρίας δεν έδωσε ούτε και το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος είπε πως πιθανόν να είναι δικό του το Τ2, αναγνωρίζοντάς το από την κολλητική ταινία, και με δεδομένο ότι βρέθηκε το DNA του επάνω, αλλά που δεν ήταν τελικά σε θέση να αναγνωρίσει ένα εργαλείο δικό του, το οποίο ο ίδιος περιτυλίγει, μεταξύ άλλων, για να ξεχωρίζει από άλλα. Το προσδιόρισε, εν τέλει, ασαφώς, όχι ως εργαλείο που χρησιμοποιεί για τα γλυπτά του, αν και μπορεί να το χρησιμοποίησε για κάποια, όπως το τελευταίο που απεικονίζεται στο Τ22, αλλά στις οικοδομές, όπου είχε πει πως εργάζεται περιστασιακά, για «κουτσοδούλεια». Είχε πει πως εργάζεται περιστασιακά σε «κουτσοδούλεια», αλλά δεν ήταν σε θέση να αναφερθεί μία συγκεκριμένη εργασία που έκανε σε οικοδομή. Είχε περισσότερο την έγνοια να αποκλείσει μόνον τις ηλεκτρολογικές εργασίες. Αντιδρώντας δε απότομα και με εκνευρισμό, είπε στον συνήγορο της Κατηγορούσας Αρχής να τον πάρει να του δείξει κήπους που έκανε. Παρεμβάλλεται πως ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε σε τύλιγμα με ταινία, ως διακριτικό, αλλά και για να μην γλιστρά ή για να μην ενοχλεί στις υψηλές θερμοκρασίες, ωστόσο η κολλητική ταινία στο Τ2 δεν αναγράφει επάνω της οποιοδήποτε ονοματεπώνυμο, ενώ είναι σε όγκο που εκφεύγει από την περιτύλιξη για σκοπούς απλής διάκρισης. Δεν αναφέρθηκε πως η λαβή του εργαλείου αυτού είναι μεταλλική, άρα ότι χρειάζεται περιτύλιξη, για την αποφυγή της υψηλής θερμοκρασίας επάνω σε αυτήν. Ο Κατηγορούμενος δεν παρουσίασε τον εαυτό του ως άτομο ενταγμένο σε ομάδα εργατών σε οικοδομές, που δουλεύουν μαζί και πρέπει να ξεχωρίζει ο ένας τα εργαλεία του από τα εργαλεία του άλλου, αλλά ως άτομο που, εκτός από την γλυπτική, κάποτε, εργάζεται σε οικοδομές για «κουτσοδούλεια».

 

24.     Η εμφανής προσπάθεια του Κατηγορούμενου ήταν, σε όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας του, να δώσει άλλες εξηγήσεις ως προς τα δεδομένα που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, για να δημιουργήσει αμφιβολίες, εστιασμένα, παρά στο να πει την αλήθεια. Εστιασμένα όχι σε συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά σε θεωρητικά εναλλακτικά σενάρια που θα μπορούσαν να δίνουν τα ίδια τα στοιχεία που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου. Όπου αισθάνονταν πίεση στο να βρει κάποιαν απάντηση, εκδήλωνε εκνευρισμό, και τάση για ξέσπασμα, προβάλλοντας ότι ο ίδιος είναι κάποιος άλλος, ως προς την προσωπικότητά του, που δεν γνωρίζει προσωπικά ο δημόσιος κατήγορος, και θίγεται. Εκνευρισμός και απώλεια ψυχραιμίας ξαφνικά, σε σημεία που δεν μπορούσε να εξηγηθεί από την εξέλιξη της διαδικασίας και την κλιμάκωση των ερωτήσεων. Αναφέρονταν συγκεχυμένα, με υπερβάλλοντα τρόπο, στα «μωρά» του, που όμως, με βάση το Τ24, δεν διαμένουν μαζί του, ή σε άλλο σημείο είπε πως είναι «φρεσκοπαντρεμένος», και πάλι, χωρίς συγκεκριμένες αναφορές επί γεγονότων, αλλά πάντοτε επιλέγοντας ο ίδιος τα προσωπικά στίγματα που θέλει να δώσει, για να δημιουργήσει τις εντυπώσεις που θέλει, σχετικά με την προσωπικότητά του, αλλά και την ίδια στιγμή αμυνόμενος, όταν ερωτάτο για άλλα προσωπικά του θέματα, προς αντίκρουση. Ενώ ανέφερε πως το Τ2 πιθανόν να είναι δικό του, όπως απλώς υποψιάζεται από την περιτύλιξη και την εύρεση του DNA του σε αυτό, σε κάποιο σημείο της μαρτυρίας του, ερωτάτο για το εργαλείο αυτό ως να είναι όντως δικό του, και απαντούσε σχετικά, λέγοντας, μεταξύ άλλων, πως δεν θυμάται πότε το τύλιξε· σε άλλο σημείο της μαρτυρίας του, αποφεύγοντας να δώσει ξεκάθαρη απάντηση, εάν τελικά είναι δικό του ή όχι αυτό το εργαλείο. Σχετική με την προσπάθεια του Κατηγορούμενου να αποφύγει να πει την αλήθεια, αλλά να δημιουργήσει μόνον ασαφείς σκιές, ήταν η αποφυγή του να πει πού ήταν κατά την 04.07.2024 με 05.07.2024, λέγοντας πως δεν θυμάται· και ενώ είπε πως δεν θυμάται, πολύ βιαστικά, και χωρίς καν διευκρίνιση για ποιες ακριβώς ώρες ήταν η ερώτηση, απάντησε «σίουρα όι τζιαμέ».

 

25.     Το σενάριο, που έγινε τουλάχιστον προσπάθεια να εκφραστεί από τον Κατηγορούμενο, ότι το συγκεκριμένο εργαλείο, το Τ2, που πιθανόν να ανήκει στον Κατηγορούμενο και ο ίδιος να το περιτύλιξε, για να διακρίνεται και να μην γλιστρά ή για να μην καίει στον ήλιο, πιθανόν να το έκλεψε κάποιο από τα «πολλά άτομα» που διέμεναν κατά καιρούς στην κατοικία του μέχρι τον Μάρτιο ή Απρίλιο του 2024, σε άγνωστο χρόνο, επειδή γενικότερα ο Κατηγορούμενος ήταν θύμα κλοπής διαφόρων αντικειμένων, που δεν θυμάται επακριβώς και που ουδέποτε κατήγγειλε, και πιθανόν να διέπραξε, εκείνο το άγνωστο άτομο ή οποιοσδήποτε, τη διάρρηξη και την κλοπή και τα υπόλοιπα αδικήματα στον υποσταθμό κάποιους μήνες μετά, την 04.07.2024 με 05.07.2024, δεν έπεισε το Δικαστήριο ως προς την αξιοπιστία και την αλήθεια του.  Η αναφορά είναι για να απολήξει στο ότι, γενικότερα, η μαρτυρία του Κατηγορούμενου δεν έπεισε ως προς την αξιοπιστία και την αλήθεια της. Ο Κατηγορούμενος, ευρισκόμενος σε μια κατάσταση συνεχούς, αφηρημένης άρνησης, προσπαθούσε να προβάλει περισσότερο πως θίγεται που κατηγορείται για τα αδικήματα αυτά, ως να είναι κάτι πρωτόγνωρο και αταίριαστο για τον ίδιο, να έρχεται αντιμέτωπος με την ποινική δικαιοσύνη, ενώ τουλάχιστον το Τ23, που ο ίδιος προσκόμισε για τον περιορισμένο σκοπό που είχε αρχικά υπόψη του, δεν δικαιολογεί μια τέτοια στάση. Η μαρτυρία του Κατηγορούμενου, καταληκτικά, για τους λόγους που εξηγήθηκαν, δεν μπορεί να γίνει δεκτή ως μαρτυρία για αληθή γεγονότα.

 

Σύνοψη ευρημάτων

 

26.     Από την αποδεκτή μαρτυρία των ΜΚ1, ΜΚ3, ΜΚ4, ΜΚ5 και ΜΚ6 και της έγγραφης μαρτυρίας που οι μάρτυρες αυτοί προσκόμισαν, καθώς και όσα συνομολογούνται, προκύπτουν τα εξής: Το πρωί της 05.07.2024, αναφέρθηκε στην ΑΗΚ διακοπή ρεύματος, από εργοστάσια σε βιομηχανική περιοχή που λειτουργούν με ρεύμα και δεν είχαν ρεύμα κατά την πρωινή λειτουργία τους. Τα συγκεκριμένα εργοστάσια λαμβάνουν ρεύμα από τον υποσταθμό της ΑΗΚ με αριθμό 851, που βρίσκεται στη βιομηχανική περιοχή Κονιών. Δεν υπάρχουν κατοικήσιμες οικίες στην ίδια περιοχή, που να χρησιμοποιούν ρεύμα. Κατόπιν επιτόπιου ελέγχου στον υποσταθμό αυτό, διαπιστώθηκε πως η διακοπή ρεύματος προήλθε από την κλοπή οκτώ ασφαλειοδιακοπτών που ήταν βιδωμένοι στον μεταλλικό πίνακα διαμονής, μέσα στον συγκεκριμένο υποσταθμό. Επίσης, ότι η κλοπή έγινε κατόπιν εισόδου στον υποσταθμό που επιτεύχθηκε με παραβίαση του πλαϊνού παραθύρου του υποσταθμού. Είχαν αφαιρεθεί φύλα από το πλαϊνό παράθυρο και δημιουργήθηκε άνοιγμα, ενώ η πόρτα δεν ήταν παραβιασμένη, ούτε θα μπορούσε να αφαιρεθεί, κατά τρόπο ώστε να προκύπτει πως ο δράστης εισήλθε στον υποσταθμό από το παραβιασμένο παράθυρο. Το συμβάν καταγγέλθηκε στην Αστυνομία, που διεξήγαγε ανακριτικό έργο. Στην πόρτα του υποσταθμού υπάρχουν πινακίδες που απαγορεύουν την είσοδο και προειδοποιούν για τον κίνδυνο ηλεκτροπληξίας. Παρόλο που υπήρχε ειδοποίηση ότι ο χώρος προστατεύεται από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης, δεν υπήρχε διαθέσιμο κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης. Κατά τον επιτόπιο έλεγχο που έγινε στον υποσταθμό την 05.07.2024, μέσα στον υποσταθμό, βρέθηκε το Τ2, εργαλείο με το οποίο, με την ανάλογη προσαρμογή, θα μπορούσε να γίνει η αφαίρεση των βιδών με τις οποίες ήταν στερεωμένοι οι ασφαλειοδιακόπτες, η οποία προϋποτίθετο για την απομάκρυνση των ασφαλειοδιακοπτών. Το Τ2 δεν ανήκει στην ΑΗΚ. Το Τ2 ήταν τυλιγμένο με κολλητική ταινία στο μέρος της λαβής του. Βρέθηκε πάνω στον πίνακα διανομής. Η αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπών χωρίς προστασία από το ρεύμα είναι επικίνδυνη. Το τύλιγμα του Τ2 με τη συγκεκριμένη κολλητική ταινία προκύπτει πως έγινε από τον δράστη για να παρέχει κάποιου είδους προστασία από το ρεύμα, εφόσον ίδιου τύπου κολλητική ταινία βρέθηκε και πάνω σε σταθερό σημείο επί του πίνακα, μέσα στον υποσταθμό. Στην ακριανή εσωτερική πλευρά της κολλητικής ταινίας με την οποία ήταν τυλιγμένη η λαβή του Τ2 εντοπίστηκε πλήρες και μονό ανδρικό γενετικό προφίλ που ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του Κατηγορούμενου, ώστε εάν ο Κατηγορούμενος δεν έχει δίδυμο αδελφό, να είναι πολύ σπάνιο να ανήκει σε κάποιον άλλον. Δεν βρέθηκε οποιοδήποτε άλλο γενετικό υλικό, άλλου προσώπου, στην εξωτερική επιφάνεια του Τ2 ή στα σημεία των ραγών του παραθύρου από όπου λήφθηκαν δείγματα ή οπουδήποτε αλλού, ενώ δεν ελέγχθηκε ολόκληρη η εσωτερική επιφάνεια της κολλητικής ταινίας. Τα μονά γενετικά προφίλ δείχνουν γενετικό υλικό που προέρχεται από μία πηγή. Σε περίπτωση που η αντίδραση PCR δώσει αποτέλεσμα σε όλες τις χρωμοσωμικές θέσεις, λαμβάνεται πλήρες γενετικό προφίλ. Το πλήρες και μονό γενετικό προφίλ που βρέθηκε στην ακριανή εσωτερική πλευρά της κολλητικής ταινίας δεν προέρχεται από σάλιο ή αίμα, ενώ παραπέμπει σε άμεση μεταφορά, με άγγιγμα, και όχι σε έμμεση μεταφορά. Η απουσία γενετικού προφίλ άλλου ατόμου, στο ίδιο σημείο όπου βρέθηκε το γενετικό προφίλ που ταυτίστηκε με τον Κατηγορούμενο, στο Τ2, σε συνάρτηση με το ότι ήταν πλήρες και μονό το γενετικό προφίλ που εντοπίστηκε, παραπέμπει στο ότι ο Κατηγορούμενος πιθανότερο να ήταν το τελευταίο άτομο που άγγιξε στο συγκεκριμένο σημείο, στην κολλητική επιφάνεια της ταινίας. Το συγκεκριμένο σημείο που άγγιξε ο Κατηγορούμενος, αφήνοντας πλήρες και μονό γενετικό αποτύπωμα, ήταν κολλητική επιφάνεια, πάνω στην οποία το αποτύπωμα διατηρήθηκε για άγνωστο χρονικό διάστημα μετά την εναπόθεσή του και μέχρι τον εντοπισμό του, ενώ ήταν στο ακριανό σημείο όπου τελειώνει η περιτύλιξη της λαβής του Τ2 με κολλητική ταινία που, από τον όγκο που δίδει η κολλητική ταινία στο Τ2, είναι μεγάλη σε μήκος. Η πρώτη ταύτιση με το γενετικό προφίλ του Κατηγορούμενου έγινε, στο Τ6, γιατί, όπως αναφέρεται σε αυτό, το γενετικό του προφίλ ήταν ήδη καταχωρισμένο στη βάση δεδομένων, έχοντας απασχολήσει, ο Κατηγορούμενος, στο παρελθόν την Αστυνομία, αρ. αναφοράς ΥΠΕΓΕ 3077/2023 (Τ6). Ο Κατηγορούμενος δεν εργάζεται στην ΑΗΚ και δεν έχει δικαίωμα πρόσβασης στο εσωτερικό του υποσταθμού της ΑΗΚ. Ο Κατηγορούμενος, στην ανακριτική του κατάθεση, ερωτώμενος σχετικά, δεν έδωσε κάποια εξήγηση για το πώς μπορεί να βρέθηκε το γενετικό του υλικό στην εσωτερική πλευρά της κολλητικής ταινίας του Τ2, που φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε για τη διάπραξη του αδικήματος· ανέφερε πως δεν είναι εκείνος που διέπραξε διάρρηξη, και πως ό,τι έχει να πει, θα το πει στο Δικαστήριο. Γνωρίζει τον υποσταθμό στα Κονιά, πού βρίσκεται, γιατί στην περιοχή του παίρνει βόλτα τον σκύλο του δύο φορές την εβδομάδα, διαμένει στη Γεροσκήπου, σε εργαστήριο γλυπτικής, όπου εκεί διέμεναν παλαιότερα και άλλα άτομα (Τ8). Η αξία των κλαπέντων ασφαλειοδιακοπτών ανέρχεται σε €5.260. Λόγω της αχρήστευσης του μεταλλικού πίνακα, από την αφαίρεσή τους, και την ανάγκη αντικατάστασης ολόκληρου του πίνακα διανομής, η ζημιά της ΑΗΚ, περιλαμβανομένης της ζημιάς στο παράθυρο, ανέρχεται συνολικά σε €9.200 (ΜΚ5).

 

Νομικές πτυχές και εξέταση

 

27.     Παρεμβάλλεται πως το βάρος απόδειξης της σωρευτικής ύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων ενός αδικήματος το έχει η Κατηγορούσα Αρχή στο ύψιστο επίπεδο του πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει να αποδεικνύει με αποδεκτή μαρτυρία την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου του επίδικου αδικήματος και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσον εύλογες και εάν είναι[4]. Η μαρτυρία θα πρέπει να είναι αξιόπιστη και σαφής[5]. Εάν απορριφθεί η μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής, δεν είναι δυνατή η καταδίκη[6]. Εάν, στο τέλος της υπόθεσης, μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του Κατηγορουμένου τότε αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί υπέρ του και να αθωωθεί και να απαλλαγεί από την κατηγορία[7].

 

28.     Σύμφωνα με το άρθρο 294(α) ΠΚ:

 

«Όποιος-

(α) διαρρήχνει και εισέρχεται σε σχολικό κτίριο, κατάστημα, αποθήκη, γραφείο ή λογιστήριο ή σε κτίριο που συνορεύει με κατοικία και που κατέχεται μαζί με αυτό όμως δεν αποτελεί τμήμα της και διαπράττει κάποιο κακούργημα σε αυτά ή

(β) …..,

είναι ένοχος κακουργήματος ….».

 

29.     Για να αποδειχθεί το αδίκημα αυτό, θα πρέπει να αποδειχθούν σωρευτικά τα ακόλουθα:

 

(α) η διάρρηξη και είσοδος σε κτίριο από τα αναφερόμενα, δηλαδή:

i)             σχολικό κτίριο

ii)            κατάστημα

iii)           αποθήκη

iv)          γραφείο

v)            λογιστήριο

vi)          κτίριο που συνορεύει με κατοικία που κατέχεται μαζί με αυτό χωρίς να αποτελεί τμήμα της

(β) η διάπραξη κακουργήματος στο κτίριο αυτό, ως αποτέλεσμα της διάρρηξης και της εισόδου στο κτίριο,

(γ) η ύπαρξη δόλου, που καλύπτει όλα τα προαναφερόμενα, δηλαδή ο δράστης να γνωρίζει και να θέλει αυτά.

 

30.     Σύμφωνα με το άρθρο 291 ΠΚ, η διάρρηξη οποιουδήποτε μέρους κτιρίου, εξωτερικού ή εσωτερικού θεωρείται διάρρηξη για τους σκοπούς του νόμου. Το άνοιγμα με ξεκλείδωμα, έλξη, ώθηση, ανύψωση ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο, θύρας, παραθύρου, παραθυρόφυλλου, πόρτας υπογείου ή άλλου πράγματος προορισμένου για το κλείσιμο ή για την κάλυψη ανοίγματος σε κάποιο κτίριο ή άνοιγμα που επιτρέπει τη δίοδο από ένα μέρος του κτιρίου σε άλλο, θεωρείται ότι διαρρηγνύει το κτίριο. Κάποιο πρόσωπο θεωρείται ότι εισέρχεται σε κτίριο, αμέσως, όταν οποιοδήποτε μέρος του σώματός του ή οποιοδήποτε μέρος οργάνου που χρησιμοποιείται από το πρόσωπο αυτό, βρίσκεται εντός του κτιρίου. Εκείνος που, επίσης, επιτυγχάνει την είσοδο του σε κτίριο με την χρήση απειλής για αυτό τον σκοπό, ή με τέχνασμα ή με τη συμπαιγνία μαζί με άλλον που βρίσκεται στο κτίριο, ή αυτός που εισέρχεται από την καπνοδόχο ή από άλλη τρύπα του κτιρίου η οποία παραμένει μόνιμα ανοικτή για κάποιον αναγκαίο σκοπό, δεν προορίζεται όμως να χρησιμοποιείται συνήθως ως μέσο εισόδου, θεωρείται, και πάλι, ότι διάρρηξε το κτίριο και ότι εισήλθε σε αυτό.

 

31.     Σύμφωνα με το άρθρο 255 ΠΚ:

 

«(1) Όποιος κλέβει, χωρίς τη συναίνεση του ιδιοκτήτη, που γίνεται με δόλιο τρόπο και χωρίς αξίωση δικαιώματος με καλή πίστη, αποκτά κατοχή και αποκομίζει οτιδήποτε που μπορεί να καταστεί αντικείμενο κλοπής με σκοπό, κατά το χρόνο της απόκτησης, να αποστερήσει τον ιδιοκτήτη μόνιμα από αυτό:

 

Νοείται ότι πρόσωπο δύναται να είναι ένοχο κλοπής οποιουδήποτε τέτοιου πράγματος, ανεξάρτητα του ότι κατέχει αυτό νόμιμα, αν είναι θεματοφύλακας ή συνιδιοκτήτης του, με δόλιο τρόπο σφετερίζεται αυτό για χρήση από τον ίδιο ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο παρά του ιδιοκτήτη.

 

(2) (α) Ο όρος “αποκτά κατοχή” περιλαμβάνει και το να αποκτά κατοχή-

 

(i) με τέχνασμα

(ii) με εκφοβισμό

(iii) με συνέπεια πλάνης του ιδιοκτήτη που είναι σε γνώση του αποκτώντα ότι κατοχή του αποκτώμενου αποκτήθηκε με τέτοιο τρόπο

(iv) με ανεύρεση, εφόσον κατά το χρόνο της ανεύρεσης αυτός που το βρήκε πιστεύει ότι ο ιδιοκτήτης μπορεί να ανακαλυφθεί με εύλογα διαβήματα

(β) ο όρος “αποκομίζει” περιλαμβάνει κάθε μετακίνηση οποιουδήποτε πράγματος από το χώρο τον οποίο αυτό κατέχει, προκειμένου όμως για πράγμα προσαρτημένο, μόνο αν αυτό αποσπάστηκε εντελώς.

 

(γ) ο όρος “ιδιοκτήτης” περιλαμβάνει και τον ιδιοκτήτη μέρους ή αυτόν που έχει κατοχή ή έλεγχο ή ειδική ιδιοκτησία πράγματος το οποίο δύναται να καταστεί αντικείμενο κλοπής.

 

(3) Δύναται να είναι αντικείμενο κλοπής κάθε πράγμα που έχει αξία και που ανήκει σε οποιοδήποτε πρόσωπο, προκειμένου όμως για πράγμα προσκολλημένο σε ακίνητο μετά το διαχωρισμό του από τέτοιο ακίνητο.»

 

32.     Για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα της κλοπής, θα πρέπει να αποδειχθούν τα ακόλουθα[8]:

 

(α) απόκτηση κατοχής ή αποκόμιση ή ιδιοποίηση πράγματος (υπαλλακτικά),

(β) το πράγμα ανήκει σε άλλο πρόσωπο,

(γ) το πράγμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κλοπής,

(δ) η απουσία συναίνεσης του ιδιοκτήτη του πράγματος,

(ε) η απουσία αξίωσης δικαιώματος με καλή πίστη,

(στ) η ύπαρξη σκοπού, κατά τον χρόνο της συμπεριφοράς αυτής, ο ιδιοκτήτης του πράγματος να στερηθεί το πράγμα αυτό μόνιμα,

(ζ) η ύπαρξη δόλου, που καλύπτει όλα τα προαναφερόμενα, δηλαδή ο δράστης να γνωρίζει και να θέλει αυτά.

 

33.     Σύμφωνα με το άρθρο 296(δ) ΠΚ:

 

«Όποιος ενδέχεται να βρεθεί κάτω από οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιστάσεις, δηλαδή-

(α) ….

(β) ….

(γ) έχει στην κατοχή του διαρρηκτικό όργανο κατά τη διάρκεια νύχτας, χωρίς νόμιμη δικαιολογία γι αυτό, της οποίας φέρει και το βάρος της απόδειξης,

(δ) έχει στην κατοχή του τέτοιο όργανο κατά τη διάρκεια ημέρας με σκοπό διάπραξης κακουργήματος

(ε) …

(στ) …

 

(ζ) …

είναι ένοχος κακουργήματος … …»

 

34.     Η αναφορά σε «τέτοιο όργανο», στην περίπτωση (δ), αποτελεί συνέχεια της αναφοράς σε «διαρρηκτικό όργανο», που προεκτίθεται στην περίπτωση (γ).

 

35.     Για να αποδειχθεί το αδίκημα αυτό, θα πρέπει να αποδειχθούν σωρευτικά τα ακόλουθα:

 

(α) η κατοχή διαρρηκτικού οργάνου·

(β) κατά την ημέρα·

(γ) με σκοπό διάπραξης κακουργήματος.

 

36.     Ο όρος «διαρρηκτικό όργανο» περιλαμβάνει οποιοδήποτε εργαλείο ή αντικείμενο χρησιμοποιείται ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παραβιαστεί ή να διαρρηχτεί ένας χώρος, όπως λοστό, σφυρί, κατσαβίδι, πένσα ή πιο εξειδικευμένα όργανα που χρησιμοποιούνται για να παρακάμψουν συστήματα ασφαλείας. Επειδή δυνητικά είναι μεγάλη η ποικιλία των αντικειμένων που θα μπορούσαν να περιληφθούν στον όρο «διαρρηκτικό όργανο», για τον προσδιορισμό ως προς το πότε ένα εργαλείο ή αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαρρηκτικό όργανο, σημασία έχουν οι περιστάσεις υπό τις οποίες κατέχεται.

 

37.     Η «ημέρα» ερμηνεύεται σε αντιπαραβολή με τη «νύχτα», που στην ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 2 ΠΚ, σημαίνει το χρονικό διάστημα μεταξύ των ωρών 18:30 και 06:30. Κατ’ επέκταση, η ημέρα καταλαμβάνει το χρονικό διάστημα μεταξύ των ωρών 06:31 με 18:29. Ενώ στην περίπτωση της «νύχτας», ο σκοπός της διάπραξης κακουργήματος, εάν κατέχονται όργανα που θα μπορούσαν να είναι διαρρηκτικά, τεκμαίρεται, μαχητά, και ο κάτοχος μπορεί να προβάλει και να αποδείξει νόμιμη δικαιολογία, στην περίπτωση της «ημέρας», δεν υπάρχει τέτοιο τεκμήριο. Ο καθένας μπορεί, κατά τη διάρκεια της ημέρας, να έχει στην κατοχή του όργανα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται και ως διαρρηκτικά υπό συγκεκριμένες συνθήκες (π.χ. ένα κατσαβίδι), για σκοπούς επαγγελματικών ή οικιακών εργασιών ή μεταφοράς τους για τέτοιες εργασίες ή για διασφάλιση της δυνατότητας χρησιμοποίησής τους για επισκευές. Συνεπώς, ο σκοπός της διάπραξης κακουργήματος, στην περίπτωση της «ημέρας», θα πρέπει να αποδεικνύεται ειδικά, ως μέρος της σύστασης του αδικήματος. Συνηθέστερα, συνάγεται από τα υπόλοιπα γεγονότα.

 

38.     Σύμφωνα με το άρθρο 324 § 1 ΠΚ:

 

«324.-(1) Όποιος εσκεμμένα και παράνομα καταστρέφει ή προξενεί ζημιά σε περιουσία, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος, … ..»

 

 

39.     Για να αποδειχθεί το αδίκημα της κακόβουλης βλάβης, κατά το άρθρο αυτό, θα πρέπει να αποδειχθούν σωρευτικά τα ακόλουθα:

 

(α) η πρόκληση καταστροφής ή ζημιάς σε περιουσία·

(β) εσκεμμένα·

(γ) παράνομα.

 

40.     Τα αδικήματα που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος συνδέονται μεταξύ τους και όλα βασίζονται πάνω στην ίδια περιστατική μαρτυρία, συνεπώς, συνεξετάζονται. Για την εμπλοκή του Κατηγορούμενου στη διάρρηξη και την κλοπή, κατ’ επέκταση και στα υπόλοιπα αδικήματα, η Κατηγορούσα Αρχή βασίζεται σε περιστατική μαρτυρία, βασιζόμενη στη γενετική μαρτυρία. Το ερώτημα που θέτει και η αντίστοιχη αμφισβήτηση από την πλευρά του Κατηγορούμενου είναι εάν αυτή η μαρτυρία, ως παρουσιάστηκε, επαρκεί και σε αυτό το στάδιο, που το βάρος απόδειξης είναι πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.

 

41.     Παρεμβάλλεται, επίσης, πως η περιστατική μαρτυρία συνιστά μορφή έμμεσης απόδειξης. Είναι μαρτυρία σχετικών γεγονότων, από τα οποία συνάγεται η ύπαρξη ή η ανυπαρξία άλλων γεγονότων, σχετικών με τα θέματα που πρέπει να αποφασιστούν. Συχνά, είναι αδύνατον να υπάρξει άμεση μαρτυρία, εφόσον τα ποινικά αδικήματα δυνατόν ή είθισται να διαπράττονται κρυφά. Δεν είναι μαρτυρία υποδεέστερη της άμεσης μαρτυρίας και μπορεί να οδηγήσει και μόνη της σε καταδίκη[9]. Τα γεγονότα που αποδεικνύονται και τη συγκροτούν, και τη συνθέτουν ουσιαστικά, θα πρέπει να έχουν λογική συνοχή και συνέχεια στη ροή και τον ειρμό, ώστε αποδεικτικά να οδηγούν σε συμπέρασμα ενοχής, με τρόπο αναπόδραστο και κατ’ επέκταση πειστικό. Όπου τα στοιχεία της περιστατικής μαρτυρίας είναι αρκούντως πειστικά και δεν προσφέρεται οποιαδήποτε αντίθετη, ικανοποιητική μαρτυρία, λογική ερμηνεία ή εξήγηση συμβατή με άλλη άποψη των πραγμάτων, το Δικαστήριο μπορεί να καταλήξει σε εύρημα ενοχής[10]. Όταν ο Κατηγορούμενος προσφέρει εξήγηση που σχετίζεται με την αθωότητά του, το Δικαστήριο πρέπει να πειστεί ότι είναι λογική και αληθής. Σχετικά με την περιστατική μαρτυρία και την αποδεικτική της αξίας αναφέρονται στο σύγγραμμα των Ηλιάδης & Σάντης (2016)[11], όπως και αναφορές σχετικές με τη μαρτυρία αναγνώρισης, περιλαμβανομένης της μαρτυρίας γενετικού υλικού ως περιστατικής μαρτυρίας.

 

42.     Όπως λέχθηκε και στην ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου 24.02.2025, δεν υπάρχει κανόνας ότι όπου υπάρχει μόνον γενετική μαρτυρία, δεν επαρκεί για να στηρίξει καταδίκη. Εξαρτάται από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης, λαμβάνοντας υπόψη, σε κάθε περίπτωση, πως και η δικανική επιστήμη και η τεχνολογία δυνατόν να εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, προσεγγίσεις ή αρχές που υπήρξαν σε ορισμένες υποθέσεις, δεν αποκλείεται να μην συνιστούν καλό δίκαιο σε άλλες.

 

43.     Στη R v. Lashley [2000] EWCA Crim 88, η καταδίκη του κατηγορούμενου, μεταξύ άλλων, για προσχεδιασμένη ληστεία είχε βασιστεί στο γεγονός ότι στην σκηνή του εγκλήματος βρέθηκε ένα μισοκαπνισμένο τσιγάρο με το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου. Εξ αυτής της αφορμής είχε λεχθεί πως εάν και η γενετική μαρτυρία συνιστά ένα «δυνατό όπλο», δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η ενοχή του ατόμου του οποίου εντοπίζεται το γενετικό υλικό στην σκηνή, χωρίς οποιαδήποτε άλλη υποστηρικτική μαρτυρία. Ιδίως, όταν ο εντοπισμός του γενετικού υλικού είναι πάνω σε μεταφερόμενα αντικείμενα που βρίσκονται στην σκηνή του εγκλήματος. Στη λογική της R v. Lashley (ανωτέρω), και της R v. Doheny [1996] EWCA Crim 728, στην οποία βασίστηκε, υπήρξαν και άλλες υποθέσεις.

 

44.     Στη R v. Grant [2008] EWCA Crim 1890, η οποία αφορούσε, μεταξύ άλλων, ληστεία, βρέθηκε μπαλακλάβα (κουκούλα που καλύπτει σχεδόν όλο το πρόσωπο) σε κοντινό σημείο από την σκηνή του εγκλήματος. Σε κοντινό σημείο από τη σκηνή, είχαν βρεθεί και άλλα αντικείμενα και μέρος των κλοπιμαίων, καθώς και ένα πυροβόλο όπλο. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ένας άνδρας μπήκε στις εγκαταστάσεις όπου έγινε η ληστεία, με ένα πυροβόλο όπλο, φορούσε ένα σκούρο σακάκι, ένα σκουφάκι και μια μπαλακλάβα. Τα μόνα προσδιοριστικά της ταυτότητας του δράστη ήταν ότι είχε τοπική προφορά και μπλε μάτια. Δεν υπήρχε υλικό από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης. Στη μπαλακλάβα που συλλέχθηκε, και κατά λογική προέκταση ήταν η κουκούλα που φορούσε ο δράστης, βρέθηκε πλήρες γενετικό προφίλ που ταυτίστηκε με τον κατηγορούμενο, κατά τρόπο ώστε να ήταν σπάνιο να μην ανήκε σε αυτόν. Βρέθηκε, επίσης, και μερικό γενετικό προφίλ άλλου ατόμου. Δεν μπορούσε να προσδιοριστεί χρονικά η εναπόθεση του γενετικού υλικού του κατηγορούμενου στην κουκούλα, ποιο εναποτέθηκε πρώτα, και από πού προήλθε το γενετικό υλικό (π.χ. δέρμα, σάλιο κ.λπ.). Δεν εξετάστηκε όλη η επιφάνεια της κουκούλας. Με αυτά τα δεδομένα, δεν θεωρήθηκε επαρκής η μαρτυρία, επειδή θεωρήθηκε πως δεν αποδείκνυε ότι ο κατηγορούμενος φορούσε την κουκούλα κατά τη διάπραξη της ληστείας, κατ’ επέκταση ότι ήταν εκείνος που διέπραξε τη ληστεία.

 

45.     Στη R v. Ogden [2013] EWCA Crim 1294, η οποία αφορούσε διάρρηξη κατοικίας στην οποία επιτεύχθηκε είσοδος από παράθυρο και από την οποία κλάπηκαν ηλεκτρικές συσκευές, είχε εντοπιστεί στην σκηνή του εγκλήματος, μπροστά από το σπασμένο παράθυρο, ένα κασκόλ με κηλίδες αίματος. Το κασκόλ δεν ανήκε σε οποιονδήποτε εκ των κατόχων της κατοικίας και η μόνη λογική εξήγηση που υπήρχε ήταν να ανήκε στον δράστη, που εισήλθε από το παράθυρο. Η μία εκ των κηλίδων αίματος στο κασκόλ, που εξετάστηκε, ταυτίστηκε με τον κατηγορούμενο, με πιθανότητες μία στο δισεκατομμύριο να ανήκε σε κάποιον άλλον. Δεν υπήρχε δυνατότητα να προσδιοριστεί χρονικά η εναπόθεση του γενετικού υλικού στο κασκόλ και ο τρόπος εναπόθεσής του. Υπήρχε ανοιχτό το ενδεχόμενο το κασκόλ να μεταφέρθηκε εκεί από οποιονδήποτε με το αίμα του κατηγορούμενου ήδη τοποθετημένο επάνω, ενώ δεν υπήρχε μαρτυρία πως ο κατηγορούμενος τραυματίστηκε στην σκηνή ή οτιδήποτε άλλο που να δίδει συνοχή στους λογισμούς περί παρουσίας του κατηγορούμενου στην σκηνή του εγκλήματος. Το υπόλοιπο μέρος του κασκόλ δεν είχε ελεγχθεί, ούτε σε σχέση με δεύτερη κηλίδα αίματος που υπήρχε επίσης πάνω σε αυτό, όπως και εδώ δεν ελέγχθηκε το υπόλοιπο μέρος της εσωτερικής πλευράς της κολλητικής ταινίας, εάν φέρει γενετικό υλικό οποιουδήποτε άλλου ατόμου. Στο μεταξύ, ατυχηματικά, καταστράφηκε, με επιτρέποντας στην υπεράσπιση να ζητήσει περαιτέρω εξετάσεις του. Δεν υπήρχε άλλη μαρτυρία που να συνδέει τον κατηγορούμενο με τη διάρρηξη και δεν θεωρήθηκε επαρκής η γενετική μαρτυρία, για να αποδειχθεί η παρουσία του κατηγορούμενου στην οικία που διαρρήχθηκε και για να στηρίξει καταδίκη του, η οποία ακυρώθηκε.  

 

46.     Οι προαναφερόμενες υποθέσεις αναφέρονται σε περιπτώσεις όπου οι κατηγορούμενοι συνδέονται γενετικά με συνήθους χρήσης μεταφερόμενα αντικείμενα που εντοπίζονται στην σκηνή ή κοντά στην σκηνή του εγκλήματος. Διαφορετική μπορεί να είναι η αντιμετώπιση σε περίπτωση που υπάρχει εναπόθεση γενετικού υλικού σε σταθερά σημεία στην σκηνή του εγκλήματος ή πάνω στο θύμα. Διαφορετική μπορεί να είναι η αντιμετώπιση και σε άλλες περιπτώσεις, που διακρίνονται.

 

47.     Για παράδειγμα, στη R v FNC [2015] EWCA Crim 1732, λέχθηκε πως θα μπορούσε να ήταν αρκετό να απαντηθεί η υπόθεση, σε περίπτωση που βρέθηκε γενετικό υλικό του κατηγορούμενου σε αντικείμενο στην σκηνή του εγκλήματος, εάν το να ανήκει σε άλλο πρόσωπο είναι σπάνιο. Τολμώντας να θίξει, ο Lord Thomas, πως οι προαναφερόμενες αποφάσεις μπορεί και να αποφασίστηκαν λανθασμένα. Ήταν ενδεχομένως αχρείαστο να λεχθεί κάτι τέτοιο, καθότι, η διαφοροποίηση και κατ’ επέκταση η διαφορετική κατάληξη δικαιολογείτο ούτως ή άλλως, λόγω των ιδιαίτερων γεγονότων της υπόθεσης. Η καταγγέλλουσα, που ταξίδευε με τρένο, σε γεμάτο βαγόνι, κάποια στιγμή, κοντά στο σταθμό Embankment, ένιωσε έναν άντρα να την «χτυπά» από πίσω. Προχώρησε μπροστά και, όπως έκανε πιο μπροστά, έκανε και ο άντρας πίσω της όμοια κίνηση, μπροστά. Μετατοπίστηκε ξανά, αλλά ο άντρας συνέχισε να κάνει επαφή με τη δεξιά πλευρά, από πίσω της. Στη συνέχεια, ένιωσε μια ζεστή αίσθηση μέσα από το παντελόνι της. Ενώ προσπαθούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί, το τρένο σταμάτησε και ο άντρας βγήκε έξω. Παρατήρησε ότι ήταν λευκός με καστανά μαλλιά. Κατέστη σαφές ότι το άτομο είχε αυνανιστεί, εκσπερματίζοντας πάνω της. Κατέβηκε και πήγε στη δουλειά. Οι συνάδελφοί της στη δουλειά της είπαν ότι έπρεπε να καταγγείλει το συμβάν στην αστυνομία, κάτι που έκανε αυθημερόν. Παρέδωσε το παντελόνι της στην αστυνομία. Οι εξετάσεις αποκάλυψαν δύο λεκέδες. Η μικροσκοπική εξέταση του τμήματος του υλικού που εξήχθη από έναν από τους λεκέδες επιβεβαίωσε την παρουσία σπέρματος. Πραγματοποιήθηκαν δοκιμές προφίλ DNA. Δεν υπήρχε σχετική καταχώριση στη βάση δεδομένων, αλλά το προφίλ διατηρήθηκε. Δέκα και πλέον χρόνια αργότερα, ο κατηγορούμενος, άνδρας από τη Μέση Ανατολή, συνελήφθη για άσχετο θέμα και λήφθηκε από αυτόν δείγμα DNA, του οποίου υπήρξε αντιστοιχία με τη βάση δεδομένων DNA, και ειδικότερα με το προφίλ που ελήφθη από το παντελόνι της καταγγέλλουσας, με σπανιότητα να ανήκει σε κάποιον άλλον. Τα αποδεικτικά στοιχεία στα οποία θα στηρίζονταν η κατηγορούσα αρχή θα ήταν η κατάθεση της καταγγέλλουσας, τα αποδεικτικά στοιχεία σε σχέση με την ταύτιση του DNA και η ανακριτική κατάθεση του κατηγορουμένου. Δεν θα προσκομίζονταν οποιοδήποτε στοιχείο για το πότε ο κατηγορούμενος είχε εισέλθει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ποια ήταν η απασχόλησή του εκείνη την εποχή και αν είχε αδέρφια στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε αίτηση και εισήγηση που έγινε πως, υποβλήθηκε πως, στη βάση των προαναφερόμενων υποθέσεων, δεν υπήρχε υπόθεση για να απαντηθεί (κατ’ εξαίρεση, υπάρχει δυνατότητα τέτοιας εισήγησης πριν από την παρουσίαση της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής, αντί μετά το κλείσιμο της υπόθεσής της). Κατ’ έφεση, λήφθηκε υπόψη η απόλυτη ταύτιση του γενετικού προφίλ, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος απείχε από το να απαντήσει στις ερωτήσεις που του έγιναν, για να δώσει μια διαφορετική εξήγηση της ύπαρξης του γενετικού του υλικού στο παντελόνι της καταγγέλλουσας, κατ’ επίκληση της αγγλικής νομοθεσίας και της νομολογίας που είχε αναπτυχθεί επί της συγκεκριμένης νομοθετικής πρόνοιας (S.34 of the Criminal Justice and Public Order Act 1994). Έπειτα, έγιναν παραπομπές σε νομολογία που είχε να κάνει με παρόμοιας φύσης αδικήματα, ή και στην R v Sampson & Kelly [2014] EWCA Crim 1968 που διέκρινε τις προαναφερόμενες υποθέσεις από τα γεγονότα της ιδίας χωρίς να τις καταργεί ως δίκαιο.

 

48.     Η συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη, όπως σχολιάστηκε και στη R v. Webber [2004] 1 WLR 404, είχε ως σκοπό να ευθυγραμμίσει το δίκαιο με την κοινή λογική, προβλέποντας, μεταξύ άλλων, πως, όταν, σε οποιαδήποτε διαδικασία εναντίον προσώπου για κάποιο αδίκημα, δίδεται μαρτυρία ότι ο ύποπτος, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή πριν να κατηγορηθεί, κατά την ανάκριση υπό επίστηση όπου γίνεται προσπάθεια να διερευνηθεί κατά πόσον και από ποιον έχει διαπραχθεί το αδίκημα, αποτύχει να αναφέρει γεγονότα πάνω στα οποία βασίζει την υπεράσπισή του, ή κατηγορείται ή ενημερώνεται για την πιθανότητα να κατηγορηθεί και αποτύχει να αναφέρει γεγονότα τα οποία, υπό τις περιστάσεις, εύλογα θα αναμένονταν να είχε αναφέρει, τότε, μεταξύ άλλων, μπορεί το Δικαστήριο να λάβει υπόψη του αυτήν την αποτυχία του, για να αποφασίσει κατά πόσον υπάρχει υπόθεση για να απαντηθεί ή και το Δικαστήριο ή οι ένορκοι να επικαλεστούν αυτή την αποτυχία ως σχετιζόμενη με ενοχή.

 

49.     Είναι ασφαλώς ρητά κατοχυρωμένο το δικαίωμα σιωπής και μη αυτοενοχοποίησης του υπόπτου ή κατηγορούμενου, και η άσκηση αυτού του δικαιώματός του δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον του. Υπό αυτή την παράμετρο, χρειάζεται προσοχή η προσέγγιση της αγγλικής νομολογίας, βάσει της αγγλικής νομοθετικής διάταξης, που θέτει ως ένα εκ των κριτηρίων που λαμβάνονται υπόψη την αποτυχία του κατηγορούμενου να παράσχει εύλογα αναμενόμενες εξηγήσεις κατά την ανάκριση, για το πώς βρέθηκε το γενετικό του υλικό σε συγκεκριμένα αντικείμενα ή χώρους. Η εστίαση είναι εξ αρχής, αναπόφευκτα, στα στοιχεία που προσκομίζει η Κατηγορούσα Αρχή και στη δική τους λογική συνοχή, ώστε, αφού εκείνη στοιχειοθετηθεί και μπορεί να στηρίξει και καταδίκη, τότε, με δεδομένη αυτή την προϋπόθεση, να αναζητείται και εξήγηση από τον κατηγορούμενο, όχι για να ενδυναμώσει την υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής, αλλά για να του δοθεί η δυνατότητα να εκτρέψει τη λογική από την κατεύθυνση στην οποία δρομολογείται, βάσει της υφιστάμενης μαρτυρίας· δυνατότητα που είναι μέσα στο δικαίωμα υπεράσπισής του.

 

50.     Στη R v. Bryon [2015] EWCA Crim 997, ο κατηγορούμενος κατηγορείτο για κλοπή μετρητών από ένα σούπερ μάρκετ. Ειδικότερα, μέσα από αυτό που ονομαζόταν «κουκούλα πτήσης» (flight pods), δηλαδή πλαστικά εμπορευματοκιβώτια που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά των μετρητών μέσω ενός κενού σωλήνα, από τα ταμεία προς το ασφαλές ταμείο. Βρέθηκε μικτό προφίλ γενετικό προφίλ σε μία ταινία που είχε χρησιμοποιήσει ο δράστης, για να σφραγίσει την τρύπα που είχε ανοίξει στον σωλήνα. Το μεγαλύτερο μέρος του μικτού γενετικού προφίλ ταίριαζε με το γενετικό προφίλ του κατηγορουμένου, με αναλογία πιθανότητας ένα προς δισεκατομμύριο. Ο Κατηγορούμενος είχε προβάλει αθώα εξήγηση για την ύπαρξη του γενετικού του υλικού στο σημείο, αλλά δεν μπορούσε να υπερτερήσει έναντι στη μεγάλη πιθανότητα να εμπλέκεται στο αδίκημα, υπό τις περιστάσεις του, που ήταν ιδιαίτερες. Εκτός από αυτά τα στοιχεία, υπήρχαν στοιχεία που απεδείκνυαν ότι ο κατηγορούμενος είχε καταδικαστική απόφαση για κλοπή που πραγματοποιήθηκε με τον ίδιον ακριβώς τρόπο, κατά τη λογική της R v. Darnley [2012] EWCA Crim 1148, ότι η προηγούμενη καταδίκη ήταν επαρκές, πρόσθετο, υποστηρικτικό στοιχείο, για να στηριχθεί η καταδίκη. Συναφώς, σχετικά είναι τα άρθρα 101(1) και 103(1) της Criminal Justice Act 2003. Θεωρήθηκε, έτσι, επαρκές το σύνολο της μαρτυρίας, για να διατηρηθεί η καταδίκη.

 

51.     Στη R v Tsekiri [2017] EWCA Crim 40, η παραπονούμενη κάθισε στο αυτοκίνητό της, έτοιμη να ξεκινήσει για τον προορισμό της. Πριν, όμως, προλάβει να το κάνει, ένας άντρας, που ήταν έξω από το αυτοκίνητο, άνοιξε την πόρτα του οδηγού, έβαλε το ένα χέρι πάνω στο στόμα της και το άλλο πίσω από το κεφάλι της. Μπόρεσε να δει ότι ήταν λευκός, χαμηλού ύψους και με περιττά κιλά, και ότι φορούσε μάλλινο καπέλο. Κατά την πάλη, ή επειδή την τράβηξε έξω από το αυτοκίνητο, είχε δει και έναν δεύτερο άντρα που ενδεχομένως να συνδέονταν με τον δράστη. Κατάφερε να φωνάξει βοήθεια, οι δύο άντρες τράπηκαν σε φυγή. Κάποια στιγμή, πάνω στην πάλη της με τον δράστη, αφαιρέθηκε από τον λαιμό της και το χρυσό κολιέ που φορούσε. Αργότερα, ορισμένα τμήματά του βρέθηκαν στον δρόμο, κοντά. Λήφθηκαν επιχρίσματα από το εξωτερικό χερούλι της πόρτας του οδηγού (που η παραπονούμενη είδε τον δράστη να αγγίζει, κατά την ώρα του συμβάντος), τα οποία έδωσαν ένα μικτό γενετικό προφίλ, στο οποίο κύρια συνεισφορά είχε ένα και μικρότερη συνεισφορά είχε ένα άλλο. Το γενετικό προφίλ με την κύρια συνεισφορά είναι εκείνο που ταυτίζονταν με το γενετικό προφίλ του κατηγορούμενου, με λόγο πιθανολόγησης ένα στο δισεκατομμύριο. Η μικρή ποσότητα του λιγότερο συνεισφέροντος δείγματος δεν μπορούσε να οδηγήσει σε κάποιο εύρημα. Δεν μπορούσε να προσδιοριστεί χρονικά η εναπόθεση του γενετικού υλικού, ή από πού προήλθε (δέρμα, σάλιο, αίμα, κ.λπ.). Ο επιστήμονας, που κατέθεσε, είχε αναφέρει πως η εναπόθεση θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι το άτομο άγγιξε το χερούλι της πόρτας ή λόγω δευτερογενούς μεταφοράς. Στη συνέχεια, ανέφερε πως, κατά την εκτίμησή του, η δευτερογενής μεταφορά ήταν απίθανη, δεδομένου ότι το άτομο με το εν λόγω γενετικό προφίλ ήταν ο κύριος συνεισφέρων. Η παραπονονούμενη δεν αναγνώρισε τον Κατηγορούμενο ως τον συλληφθέντα δράστη, ενώ εκείνος, στην κατάθεσή του, υπό επίστηση, δεν είχε αναφέρει οτιδήποτε σχετικά με τη βίαιη αφαίρεση του κολιέ. Με την ολοκλήρωση της παρουσίασης της υπόθεσης της κατηγορούσας αρχής, είχε υποβληθεί πως έπρεπε η υπόθεση να αποσυρθεί από τους ενόρκους, καθότι κανένα λογικό σώμα ενόρκων, ορθά καθοδηγούμενο, θα μπορούσε να καταδικάσει, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία. Το Δικαστήριο, πρωτόδικα, απέρριψε την εισήγηση, λέγοντας ότι, όπου η εύρεση γενετικού υλικού που αποδίδεται σε κατηγορούμενο στον τόπο του εγκλήματος είναι το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο εναντίον του, είναι απαραίτητο να εξεταστούν οι συνθήκες της συγκεκριμένης υπόθεσης από τους ενόρκους. Κατ’ έφεση, όπου απορρίφθηκε η έφεση, έγινε αναφορά σε όλες τις προαναφερόμενες υποθέσεις, οι οποίες ήταν στη βάση των δικών τους περιστατικών. Έγινε προσπάθεια να τεθούν και ορισμένα κριτήρια, μη εξαντλητικά, τα οποία θα μπορούσαν να λαμβάνονται υπόψη.

 

52.     Στη βάση των «κριτηρίων Tsekiri», είναι χρήσιμο να εξετάζεται εάν υπάρχουν στοιχεία (όχι απλά θεωρητικά σενάρια) από τα οποία να προκύπτει κάποια άλλη εξήγηση για την παρουσία του γενετικού υλικού του κατηγορουμένου στο αντικείμενο και να εκτρέπουν τη λογική της εμπλοκής του στο έγκλημα. Σε αυτή την παράμετρο, εάν ο κατηγορούμενος στην κατάθεσή του έχει δώσει μια φαινομενικά εύλογη περιγραφή της παρουσίας του γενετικού του υλικού, εκεί μπορεί να υπάρχει έδαφος να ισχύει ότι δεν υπάρχει υπόθεση για να απαντηθεί. Από την άλλη, η παντελής απουσία οποιασδήποτε εξήγησης, θα άφηνε ανεξήγητα τα στοιχεία του γενετικού υλικού που ταυτίστηκε με το γενετικό προφίλ του κατηγορουμένου. Έπειτα, έχει σημασία εάν το αντικείμενο συνδέεται προφανώς με το ίδιο το αδίκημα (π.χ. το γενετικό προφίλ που βρέθηκε στο χερούλι της πόρτας που χρησιμοποιήθηκε από τον δράστη κατά τη διάπραξη του αδικήματος, με δεδομένη τη μαρτυρία ότι ο δράστης άγγιξε το συγκεκριμένο αντικείμενο). Η θέση θα μπορούσε να είναι διαφορετική, λέχθηκε, αν το αντικείμενο δεν ήταν απαραίτητα τόσο συνδεδεμένο με το αδίκημα, όπως το γενετικό υλικό στο αποτσίγαρο που βρίσκεται στο σημείο της ληστείας. Σημασία έχει, περαιτέρω, πόσο εύκολα μετακινούμενο είναι το αντικείμενο πάνω στο οποίο εντοπίζεται το γενετικό υλικό. Το γενετικό υλικό σε ένα μικρό κομμάτι ρούχο ή σε μία γόπα στον τόπο του εγκλήματος μπορεί να έχει λιγότερη αποδεικτική ισχύ από (όπως συνέβαινε στην εν λόγω υπόθεση) το γενετικό υλικό σε ένα όχημα. Ακόμα, έχει σημασία το εάν υπάρχουν στοιχεία για κάποια γεωγραφική συσχέτιση μεταξύ του αδικήματος και του δράστη, όπως υπήρχε στα γεγονότα της εν λόγω υπόθεσης που ο δράστης θεάθηκε να αγγίζει το χερούλι του οχήματος. Στην περίπτωση μικτού γενετικού προφίλ, έχει σημασία εάν το γενετικό προφίλ που ταιριάζει με τον κατηγορούμενο έχει την κύρια συνεισφορά στο συνολικό γενετικό προφίλ. Επίσης, πόσο πιθανό είναι το γενετικό προφίλ που αποδίδεται στον κατηγορούμενο να εναποτέθηκε με πρωτογενή ή δευτερογενή μεταφορά. Στην εν λόγω υπόθεση, τα αποδεικτικά στοιχεία πραγματογνωμοσύνης ήταν ότι η δευτερογενής μεταφορά ήταν μια απίθανη εξήγηση για την παρουσία του γενετικού υλικού του κατηγορούμενου στο χερούλι της πόρτας. Δεν μπορεί να εκτεθεί μια εκ προοιμίου εξαντλητική λίστα κριτηρίων και κάθε περίπτωση θα εξαρτηθεί από τα δικά της δεδομένα, ενώ είναι κρίσιμο το ότι δεν υπάρχει κάποια αρχή του δικαίου της απόδειξης ή άλλη νομική αρχή που να εμποδίζει μια υπόθεση, που εξαρτάται αποκλειστικά από την παρουσία του γενετικού προφίλ του κατηγορουμένου σε ένα αντικείμενο που έχει απομείνει στον τόπο ενός εγκλήματος, να εξετάζεται από ενόρκους ή (με τα εγχώρια δεδομένα) από το Δικαστήριο σε πλήρη ακρόαση.

 

53.     Τα κριτήρια αυτά εφαρμόστηκαν και στην αρκετά πρόσφατη R v Ward [2025] EWCA Crim 150, όπου το DNA συνέδεσε τον κατηγορούμενο με ένα τζιν παντελόνι που βρέθηκε κοντά στον τόπο του εγκλήματος, πάνω στο οποίο βρέθηκαν και θραύσματα γυαλιού που ταίριαζαν με το γυαλί που έσπασε στο ακίνητο από το οποίο έγινε η κλοπή. Το DNA του κατηγορούμενου εντοπίστηκε στη ζώνη του τζιν, είχε την κύρια συνεισφορά στο σύνολο του γενετικού προφίλ, υποδηλώνοντας ότι ο κατηγορούμενος είχε φορέσει το παντελόνι. Ο πρωτόδικος δικαστής απέρριψε την εισήγηση της υπεράσπισης ότι δεν υπάρχει υπόθεση για να απαντηθεί και επέτρεψε να συνεχίσει η ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον των ενόρκων. Το Court of Appeal απέρριψε την έφεση, δεχόμενο, επίσης, στη βάση των προαναφερόμενων κριτηρίων από την R v Tsekiri (ανωτέρω), πως το DNA στη ζώνη του παντελονιού, τα θραύσματα γυαλιού και η θέση όπου εντοπίστηκε το παντελόνι συνιστούσαν περιστατική μαρτυρία προς υποστήριξη της υπόθεσης της κατηγορούσας αρχής, που ελλείψει και εναλλακτικής εξήγησης από τον κατηγορούμενο, καθιστούσε εύλογο και ανοιχτό το ενδεχόμενο για τους ενόρκους να καταδικάσουν, με βάση αυτά τα στοιχεία.

 

54.     Η R v Tsekiri (ανωτέρω) αναφέρθηκε και σε εγχώρια νομολογία[12]. Εγχώρια, υπάρχουν και η Γεωργίου ν. Αστυνομίας (2010) 2 ΑΑΔ 485 και η Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2007) 2 ΑΑΑ 428, όπως όμως και η Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 746 και Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 571 και άλλες υποθέσεις. Στην Αντωνίου ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), που ήταν μία εκ των υποθέσεων από τις οποίες διαφοροποιήθηκε η Γεωργίου ν. Αστυνομίας (ανωτέρω), το 2006, σημειώθηκε έκρηξη έξω από συγκεκριμένη οικία, οφειλόμενη στη ρίψη χειροβομβίδας. Με τον έναν εκ των παραπονούμενων, κατόχων της οικίας, ο πατέρας του κατηγορούμενου είχε οικονομική διαφορά, ως αποτέλεσμα συγκεκριμένης επαγγελματικής συναλλαγής. Λίγες ημέρες πριν από τη έκρηξη, αυτοκίνητο μερσεντές, μαύρου χρώματος, όπως ήταν και το αυτοκίνητο του κατηγορούμενου, θεάθηκε να περνά έξω από την κατοικία του εν λόγω παραπονούμενου με κατεύθυνση το εργαστήριό του και τον χώρο όπου αυτός στάθμευε το αυτοκίνητό του. Ο κατηγορούμενος, αμέσως μετά το συμβάν, έδωσε θεληματική κατάθεση, αρνούμενος οποιαδήποτε σχέση με αυτό. Εντοπίστηκε και ταυτοποιήθηκε γενετικό υλικό που ανήκε στον ίδιο, στην εσωτερική επιφάνεια του δακτυλίου έλξης της περόνης ασφαλείας της χειροβομβίδας και στην εξωτερική επιφάνεια του μοχλού όπλισής της. Στην κατάθεσή του, που έδωσε στην Αστυνομία, ο κατηγορούμενος πρόβαλε άλλοθι για το προηγούμενο βράδυ. Είπε επίσης ότι δεν μπορούσε να αποδείξει πως βρέθηκε το γενετικό του υλικό του σε κάποια εξαρτήματα που η Αστυνομία παρέδωσε, όπως δεν μπορούσε να αποδείξει αν τα εξαρτήματα αυτά ανήκαν στη χειροβομβίδα που ρίχτηκε. Ήταν σίγουρος, όμως, και το είπε στην Αστυνομία ότι, όταν ήταν στο στρατό κατά την περίοδο 2001 - 2003, επεξεργάστηκε πολλές χειροβομβίδες. Η γενετική μαρτυρία ήταν η μόνη μαρτυρία που συνέδεε τον κατηγορούμενο με την σκηνή και εξηγούσε τη σπανιότητα του να μην ανήκε στον κατηγορούμενο το γενετικό υλικό καθώς και της έμμεσης μεταφοράς. Έπειτα, στη βάση αυτής, που έγινε αποδεκτή κατόπιν πλήρους ακρόασης, σε συνάρτηση και με την υπόλοιπη περιστατική μαρτυρία, η κατάληξη, που διατηρήθηκε και κατ’ έφεση, ήταν ότι ο κατηγορούμενος ήταν ο δράστης που κατείχε και έριξε τη χειροβομβίδα.

 

55.     Στην Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας (Αρ.2) (2001) 2 ΑΑΔ 571, που ήταν η άλλη υπόθεση από την οποία διαφοροποιήθηκε η Γεωργίου ν. Αστυνομίας (ανωτέρω), ένας κουκουλοφόρος εισέβαλε σε υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου στην Χλώρακα και, με την απειλή πιστολιού που κρατούσε, εξανάγκασε τους υπαλλήλους να του αδειάσουν σε πλαστική σακούλα τις £11.300 περίπου που περιείχαν τα ταμεία.  Απομακρύνθηκε, οδηγώντας μοτοσυκλέτα, ενώ ουδέποτε ανευρέθηκε το προϊόν του εγκλήματος. Όσοι είδαν τον δράστη, μόνο τα γενικά χαρακτηριστικά του ήταν σε θέση να δώσουν.  Δεν υπήρχε μαρτυρία κατ' ευθείαν αναγνωριστική του κατηγορούμενου. Το Κακουργιοδικείο έκρινε πως όσα γενικά λέχθηκαν, για το ύψος και γενικά τη σωματική του διάπλαση, ταίριαζαν στον κατηγορούμενο. Έπειτα, σε απόσταση 700 μέτρων από το υποκατάστημα της τράπεζας, στην αριστερή πλευρά του δρόμου, βρέθηκε μαύρη κουκούλα, που θεωρήθηκε πως ήταν ακριβώς εκείνη που φορούσε ο δράστης.  Σε έξι σημεία της στο μπροστινό της μέρος, εντοπίστηκε γενετικό υλικό μόνον ενός ανθρώπου. Σε απόσταση 2-3 χλμ. περίπου από το υποκατάστημα της τράπεζας, βρέθηκε μοτοσυκλέτα που κρίθηκε πως ήταν ακριβώς εκείνη που χρησιμοποίησε ο δράστης. Στο τιμόνι της, εντοπίστηκε γενετικό υλικό περισσοτέρων του ενός ανθρώπου.  Δεν υπήρχε αμφιβολία πως το γενετικό υλικό στη κουκούλα ανήκε στον κατηγορούμενο. Επίσης, ότι αυτός ήταν ο κύριος δότης και του γενετικού υλικού στο τιμόνι. Στη βάση αυτής της περιστατικής μαρτυρίας, σε συνδυασμό με όσα αναφέρθηκαν ως γενικά χαρακτηριστικά του δράστη και τη συμπεριφορά του κατηγορούμενου από την επομένη της ληστείας, το Κακουργιοδικείο κατέληξε πως αποδείχτηκε η κατηγορία, κρίση που διατηρήθηκε κατ’ έφεση.

 

56.     Στη Δημοκρατία ν. Νικολάου, ΠΕ 59/2020, 27.05.2021, ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε κατηγορίες σχετικές με την κατοχή ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια. Ανακόπηκε όχημα που οδηγείτο από τρίτο πρόσωπο με επιβάτη ακόμα ένα πρόσωπο, στο πλαίσιο επιχείρησης της ΥΚΑΝ. Μετά από έρευνα εντοπίστηκαν και παραλήφθηκαν ναρκωτικές ουσίες. Από τις έρευνες που ακολούθησαν, συνδέθηκε επιστημονικά ο κατηγορούμενος. Ειδικότερα, είχε εντοπιστεί πλήρες γενετικό υλικό του στην εξωτερική πλευρά της καφέ κολλητικής ταινίας, η οποία ήταν επικολλημένη περιφερειακά στο ένα από τα τέσσερα σακούλια στο οποίο υπήρχαν τα επίδικα ναρκωτικά. Ο δότης του δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τον Κατηγορούμενο, η δε μεταφορά ήταν άμεση. Αυτό οδήγησε σε περαιτέρω έρευνες, όπου διαπιστώθηκε ότι, κατά την ημερομηνία που έγινε η ανακοπή του οχήματος, υπήρξαν, πρόσθετα, πολλές τηλεφωνικές κλήσεις μεταξύ του οδηγού του οχήματος και του κατηγορούμενου. Ως αποτέλεσμα, καταχωρίστηκε υπόθεση αρχικά εναντίον και των τριών πιο πάνω ατόμων. Κατά την ημερομηνία που θα παραπεμπόταν η υπόθεση στο Κακουργιοδικείο, ο κατηγορούμενος φυγοδίκησε, μεταβαίνοντας στις κατεχόμενες περιοχές, όπου και παρέμεινε για περίπου δύο μήνες. Ως εκ τούτου, τελικά καταχωρίστηκε εναντίον ξεχωριστή υπόθεση. Αυτή ήταν η περιστατική μαρτυρία που είχε ενώπιον του το Κακουργιοδικείο. Η εκδοχή του κατηγορούμενου ήταν ότι δεν είχε ανάμειξη στην υπόθεση, προβάλλοντας ένα διαφορετικό σενάριο, που δεν εξηγούσε την εναπόθεση του γενετικού του υλικού στο τεκμήριο. Κατ’ έφεση, ανατράπηκε η αθωωτική απόφαση και αντικαταστάθηκε με καταδικαστική απόφαση.

 

57.     Στην προκειμένη περίπτωση, προκύπτει, μέσα από τη αποδεκτή μαρτυρία, σε συνάρτηση και με τα συστατικά στοιχεία των υπό εξέταση αδικημάτων, πως:

 

(1)      Μεταξύ της 04.07.2024 και της 05.07.2024, έγινε διάρρηξη και είσοδος στον υποσταθμό με αριθμό 851 της ΑΗΚ, με παραβίαση παραθύρου, και κλοπή μέσα από αυτόν οκτώ ασφαλειοδιακοπτών, που ήταν βιδωμένοι πάνω στον πίνακα διανομής. Για την αφαίρεση των βιδών και την απομάκρυνση των ασφαλειοδιακοπτών από τον πίνακα διανομής, έγινε χρήση εργαλείου. Κατά την παραβίαση του παραθύρου και την αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών, προκλήθηκε συνολική ζημιά στην περιουσία της ΑΗΚ, ύψους €9.200 (ΜΚ1, ΜΚ2, ΜΚ3, ΜΚ4, ΜΚ5, Τ1, Τ15, Τ16, Τ17, Τ18, Τ19).

 

(2)      Ο υποσταθμός της ΑΗΚ δεν μπορεί να θεωρηθεί αποθήκη με την παραδοσιακή έννοια της αποθήκευσης αγαθών, αλλά είναι κτίσμα μέσα στο οποίο βρίσκεται φυλαγμένος κρίσιμος εξοπλισμός για τη μεταφορά και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας από τα εργοστάσια παραγωγής στους καταναλωτές και μπορεί να αποθηκεύει ενέργεια με τη μορφή ηλεκτρικής ενέργειας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ακόμα κι αν η «αποθήκευση» δεν είναι αντίστοιχη με την αποθήκευση προϊόντων ή υλικών, ο υποσταθμός της ΑΗΚ εμπίπτει στην έννοια της «αποθήκης» για τους σκοπούς του άρθρου 294(α) ΠΚ. Με βάση τη μαρτυρία, η κλοπή μέσα από τον υποσταθμό, έγινε κατόπιν παραβίασης του αλουμινένιου παραθύρου (Τ19).

 

(3)      Εντοπίστηκε μέσα στον υποσταθμό, πάνω στον πίνακα διανομής, ένα «σουηδικό κλειδί» (Τ2), περιτυλιγμένο στη λαβή του με κολλητική ταινία, που δεν ανήκει στην ΑΗΚ, και προκύπτει πως ήταν εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε από τον δράστη για την αφαίρεση των βιδών των ασφαλειοδιακοπτών, για να είναι εφικτή η απομάκρυνσή τους, το οποίο αφέθηκε από τον δράστη μέσα στον υποσταθμό. Δεν είναι σύνηθες εργαλείο και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως διαρρηκτικό εργαλείο (ΜΚ3, ΜΚ5, Τ10, Τ16).

 

(4)      Στον υποσταθμό δεν υπάρχει δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης οποιουδήποτε (Τ20, ΜΚ5).

 

(5)      Η διακοπή του ρεύματος αναφέρθηκε από τα εργοστάσια που λειτουργούν με ρεύμα την 05.07.2024, όταν το πρωί δεν είχαν ρεύμα (ΜΚ5), και όχι την προηγούμενη ημέρα, κατά τρόπο ώστε να προκύπτει πως η παραβίαση του υποσταθμού και η κλοπή από αυτόν έγιναν μεταξύ της 04.07.2024 και του πρωινού της 05.07.2024, και όχι προηγουμένως, κατ’ επέκταση και η άφεση του συγκεκριμένου ξένου εργαλείου μέσα στον υποσταθμό έγινε κατά τον ίδιο χρόνο.

 

(6)      Εντοπίστηκε πλήρες και μονό γενετικό υλικό στο εργαλείο με το οποίο προκύπτει πως έγινε η αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών (Τ2), που ταυτίστηκε επιστημονικά με τον Κατηγορούμενο, το γενετικό προφίλ του οποίου ήταν ήδη καταχωρισμένο στη βάση δεδομένων λόγω προηγούμενης εμπλοκής του Κατηγορούμενου με την Αστυνομία, και το οποίο αποκλείεται επιστημονικά να ανήκει σε άλλον (ΜΚ3, ΜΚ4, ΜΚ6, Τ3, Τ4, Τ5, Τ6, Τ7, Τ10, Τ11, Τ13, Τ21).

 

(7)      Δεν συνδέθηκε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο με την σκηνή των εγκλημάτων ή με το ίδιο εργαλείο. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία που να συνδέει τον Κατηγορούμενο με την σκηνή των εγκλημάτων. Ο Κατηγορούμενος κατά τη σύλληψή του, ανέφερε πως δεν έχει να πει τίποτε, ενώ σε ανακριτική του κατάθεση, ανέφερε πως διαμένει σε εργαστήριο γλυπτικής στη Γεροσκήπου, και πηγαίνει κάποτε βόλτα τον σκύλο του στην περιοχή του υποσταθμού, που γνωρίζει πού βρίσκεται, αλλά ό,τι έχει να πει, θα το πει στο Δικαστήριο (ΜΚ4, Τ11, Τ12, Τ14, Τ8).

 

(8)      Ο Κατηγορούμενος είχε άμεση επαφή με την εσωτερική επιφάνεια της κολλητικής ταινίας, με την οποία τυλίχθηκε το Τ2 και αποκλείεται επιστημονικά η έμμεση μεταφορά (ΜΚ6).

 

(9)      Το σημείο του Τ2 όπου εντοπίστηκε το γενετικό υλικό του Κατηγορούμενου, στην εσωτερική πλευρά της κολλητικής ταινίας, στο τελείωμα της περιτύλιξης, παραπέμπει λογικά πως ο Κατηγορούμενος επεξεργάστηκε την κολλητική ταινία που τοποθετήθηκε στο Τ2 (ΜΚ6).

 

(10)   Έπειτα, για να είχε επεξεργαστεί ο Κατηγορούμενος την κολλητική ταινία με την οποία περιτυλίχθηκε το Τ2, λογικά, είχε το Τ2 στην κατοχή του πριν από τον εντοπισμό του Τ2 μέσα στον υποσταθμό, που περιλαμβάνει και τις ώρες που συνιστούν την «ημέρα», και, έχοντας το στην κατοχή του, το περιτύλιξε με την κολλητική ταινία.

 

(11)   Με την εκτίμηση, που βασίζεται στη γνώμη της γενετίστριας (ΜΚ6), πως ο Κατηγορούμενος είναι το τελευταίο άτομο που άγγιξε το σημείο όπου βρέθηκε το γενετικό του αποτύπωμα, προκύπτει πως ο Κατηγορούμενος περιτύλιξε το Τ2, ειδικό κλειδί, του οποίου έγινε χρήση για να αφαιρεθούν οι βίδες από τους ασφαλειοδιακόπτες και μετέπειτα οι ασφαλειοδιακόπτες από τον πίνακα διανομής, και το οποίο βρέθηκε μέσα στον υποσταθμό, πάνω στον πίνακα διανομής, και ότι με κολλητική ταινία όμοιου τύπου, ως με τέτοια περιτύλιξε το Τ2, κάλυψε και σταθερό σημείο μέσα στον υποσταθμό (Τ18, ΜΚ5).

 

(12)   Ο Κατηγορούμενος τύλιξε το Τ2 και έπειτα με όμοιου τύπου κολλητική ταινία κάλυψε και το σταθερό σημείο μέσα στον υποσταθμό, κατ’ επέκταση εισήλθε από το παραβιασμένο παράθυρο στον υποσταθμό, εφόσον δεν είχε τη δυνατότητα εισόδου από οποιοδήποτε άλλο σημείο, και βρίσκονταν μέσα στον υποσταθμό, με το Τ2, που κατείχε πριν το αφήσει μέσα στον υποσταθμό γι’ αυτόν τον σκοπό, την αφαίρεση των ασφαλειοδιακοπτών.

 

(13)   Ο Κατηγορούμενος, εισερχόμενος και ευρισκόμενος μέσα στον υποσταθμό, αφαίρεσε τους οκτώ ασφαλειοδιακόπτες, αντικείμενα υποκείμενα σε κλοπή ιδιοκτησίας της ΑΗΚ, που ήταν βιδωμένοι στον πίνακα διανομής, με χρήση του Τ2, το οποίο, φεύγοντας, άφησε μέσα στον υποσταθμό, απομακρύνοντας τους ασφαλειοδιακόπτες από τον χώρο, χωρίς συγκατάθεση της ΑΗΚ και χωρίς αξίωση δικαιώματος, και για να στερήσει αυτούς από την ιδιοκτήτριά τους μόνιμα, με τέτοια πρόσθεση, και εσκεμμένα και παράνομα προκαλώντας ζημιά στο παράθυρο από το οποίο εισήλθε και σε όλο τον πίνακα διανομής, συνολικού ύψους €9.200 (ΜΚ5).

 

58.     Δεν υπήρξε οποιαδήποτε αντίθετη λογική εξήγηση, από πλευράς υπεράσπισης, ικανή να διασπάσει την περιστατική μαρτυρία, που είναι συμπαγής και πειστική ως προς την ενοχή του Κατηγορούμενου. Μαρτυρία που προσφέρθηκε από τον Κατηγορούμενο δεν έγινε αποδεκτή ως αξιόπιστη. Ο δράστης, που προκύπτει μέσα από τη μαρτυρία πως ήταν ο Κατηγορούμενος, δεν πρόβαλε κάποιο άλλοθι, ούτε αποδεκτή μαρτυρία με την οποία να αποκλείεται από την δράση αυτή, για άλλους παράγοντες ή λόγους, ή να δημιουργείται λογική αμφιβολία ως προς το ότι ο ίδιος είναι ο δράστης των αδικημάτων.

 

59.     Η ύπαρξη του πλήρους και μονού γενετικού προφίλ του Κατηγορούμενου, που ανήκει μόνον στον Κατηγορούμενο, στην εσωτερική κολλητική επιφάνεια της κολλητικής ταινίας με την οποία ήταν περιτυλιγμένο το ασυνήθιστο εργαλείο, με το οποίο έγινε η αφαίρεση των ασφαλειοδακοπτών μέσα από τον υποσταθμό της ΑΗΚ, παραπέμπει στην εμπλοκή του Κατηγορούμενου στη διάπραξη των αδικημάτων που περιέχονται στο Κατηγορητήριο, χωρίς να εισχωρεί οποιαδήποτε λογική αμφιβολία. Έχοντας υπόψη και το νομικό πλαίσιο που διέπει τη συγκεκριμένη υπόθεση, ως έχει εκτεθεί, κρίνω πως η Κατηγορούσα Αρχή έχει επιτύχει να αποδείξει την υπόθεσή της, στον απαιτούμενο αυξημένο βαθμό, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, συνεπώς και την ενοχή του Κατηγορούμενου σε όλες τις Κατηγορίες που αντιμετωπίζει.

 

 

Κατάληξη

 

60.     Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην 1^η Κατηγορία, τη 2^η Κατηγορία, την 3^η Κατηγορία και την 4^η Κατηγορία.

 

 

(Υπ.) ……………………………

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ