ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Σ. ΣΥΜΕΟΥ, Ε.Δ
Αρ. Υπόθεσης: 511/20
Μεταξύ:
Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου
v.
1. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
2. CHRISTOS PAPACHRISTODOULOU
Κατηγορούμενοι
Ημερομηνία: 24/04/25
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή : κ. E. Μανώλη
Για τον Κατηγορούμενο 1 και 2 : κ. Π. Μπενάκης
Κατηγορούμενοι : παρόντες
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex – Tempore)
Στην παρούσα υπόθεση ο 1ος Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης κατά παράβαση του άρθρου 243 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως έχει τροποποιηθεί (1η κατηγορία) την κατηγορία της κοινής επίθεσης κατά παράβαση του άρθρου 242 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως έχει τροποποιηθεί (2η κατηγορία), την κατηγορία της δημόσιας εξύβρισης κατά παράβαση του άρθρου 99 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως έχει τροποποιηθεί (3η κατηγορία), την κατηγορία της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό διάπραξης ποινικού αδικήματος κατά παράβαση του άρθρου 280 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, όπως έχει τροποποιηθεί (4η κατηγορία) και την κατηγορία της απειλής κατά παράβαση του άρθρου 91Α του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, όπως έχει τροποποιηθεί (5η κατηγορία).
Σε ότι αφορά τον 2ο Κατηγορούμενο, αυτός αντιμετωπίζει την κατηγορία της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό διάπραξης ποινικού αδικήματος κατά παράβαση του άρθρου 280 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως έχει τροποποιηθεί (6η κατηγορία), την κατηγορία της επίθεσης προκαλούσα πραγματική σωματική βλάβη κατά παράβαση του άρθρου 243 του Ποινικού Κώδικα κεφ. 154 όπως έχει τροποποιηθεί (7η κατηγορία) και την κατηγορία της κοινής επίθεσης κατά παράβαση του άρθρου 242 του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154 όπως έχει τροποποιηθεί (8η κατηγορία).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των αδικημάτων τόσο ο 1ος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος κατηγορούνται επί το ότι, την 17/08/19 στο χωριό Πάνω Αρόδες της Επαρχίας Πάφου εισήλθαν παράνομα εντός της αυλής της κατοικίας του ΜΚ1 και του επιτέθηκαν προκαλώντας του πραγματική σωματική βλάβη ενώ παράλληλα επιτέθηκαν και στην σύζυγο του, δηλαδή την ΜΚ2. Περαιτέρω ο 1ος Κατηγορούμενος σύμφωνα κατά τον ίδιο τόπο και χρόνο κατηγορείται και επί το ότι εξύβρισε την ΜΚ2 με την φράση «βλαμμένο» και «μαλακισμένη» ενώ απείλησε και τον ΜΚ1 με την φράση « το όνομα μου να μην το παίρνεις στο στόμα σου, θα σε σκοτώσω και θα μείνουν τα κόκκαλα σου εδώ».
Η Κατηγορούσα Αρχή για να αποδείξει την υπόθεση της κάλεσε τρείς μάρτυρες κατηγορίας. Ως πρώτος μάρτυρας κατέθεσε ο Αντώνης Μαλτέζος, δηλαδή ο παραπονούμενο ΜΚ1, ενώ ακολούθησε η κατάθεση της συζύγου του Ανδρούλλας Κλεάνθους επίσης παραπονούμενης, ΜΚ2, και στην συνέχεια της ιατρού που τους εξέτασε όταν μετέβηκαν στο νοσοκομείο, ΜΚ3. Το Δικαστήριο μετά το κλείσιμο της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής, με ενδιάμεση απόφαση κάλεσε τους Κατηγορούμενους σε απολογία αφού τους επεξηγήθηκαν και τα δικαιώματα τους. Τόσο ο 1ος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος επέλεξαν να καταθέσουν ενόρκως ενώ κάλεσαν προς υπεράσπιση τους δύο μάρτυρες, ήτοι τα δύο αδέλφια του 1ου Κατηγορούμενου οι οποίοι και ήταν παρόντες κατά το επίδικο περιστατικό.
Η μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και την έχω υπόψη αφού είχα την ευκαιρία να την μελετήσω. Δεν κρίνω σκόπιμο να την επαναλάβω αυτολεξεί αλλά αναφορά σε αυτήν και δη στα κύρια της σημεία θα γίνει κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας όλων των προσώπων που κατέθεσαν.
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης, τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον μου. Θα προχωρήσω στην συνέχεια στην παράθεση και αξιολόγηση της μαρτυρίας με κριτήρια, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος στην υπόθεση ,την ακεραιότητα και την ειλικρίνεια τους, τους λόγους που είχαν για να πιστεύουν ή να θυμούνται αυτά για τα οποία κατέθεσαν την φυσικότητα, ευθύτητα και την αμεσότητα των απαντήσεων τους.
Οι βασικότεροι μάρτυρες της Κατηγορούσας Αρχής είναι οι ΜΚ1 και ΜΚ2 αφού σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους είχαν χτυπηθεί κατά τον επίδικο χρόνο και από τους δύο Κατηγορούμενους. Τόσο ο ΜΚ1 όσο και η ΜΚ2 δεν άφησαν θετική εντύπωση κατά την παρουσία τους ενώπιον μου καθότι γενικά η μαρτυρία τους χαρακτηρίζεται από ασάφειες και κενά. Μάλιστα έχω εξετάσει την μαρτυρία τους και την έχω αντιπαραβάλει τόσο με τις γραπτές καταθέσεις που έδωσαν στην αστυνομία όσο και με την προφορική τους μαρτυρία. Καταρχήν θα πρέπει να πω ότι η θέση τους για τους λόγους που επεσυνέβηκε το συγκεκριμένο περιστατικό δεν κρίνεται από το Δικαστήριο ως λογική και συνεπώς δεν την αποδέχομαι. Και αυτό διότι ενώ οι ίδιοι ισχυρίστηκαν ότι ο 1ος Κατηγορούμενος βρισκόταν εκτός από την κατοικία του ΜΚ1 και μπροστά από το κάγκελο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να περάσει για να εισέλθει εντός την αυλή του το όχημα που οδηγούσε με αποτέλεσμα να αναγκαστεί η ΜΚ2 να εξέλθει από το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ως συνοδηγός και να αρχίσει να συζητά μαζί του, από την άλλη ο ίδιος ουδέποτε αρνήθηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο ότι παρά την παρουσία του 1ου Κατηγορούμενου στο συγκεκριμένο σημείο στο οποίο ισχυρίστηκε ότι βρισκόταν, η απόσταση που υπήρχε ούτως ώστε να μπορέσει να ανοίξει το κάγκελο για να περάσει το αυτοκίνητο του εντός του σπιτιού του ήταν αρκετή αφού ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από το πλάτος του αυτοκινήτου του. Συνεπώς τόσο η θέση του ΜΚ1 όσο και της ΜΚ2 ότι το σημείο στο οποίο σύμφωνα με την εκδοχή τους βρισκόταν ο 1ος Κατηγορούμενος και τους εμπόδιζε από του να περάσουν αλλά και ότι ο τελευταίος χωρίς καμία απολύτως αφορμή αρνείτο να μετακινηθεί παρά τις παρακλήσεις της ΜΚ2, δεν με έπεισε αφού δεν έχει τεκμηριωθεί με βάση τις τοποθετήσεις αλλά και τις απαντήσεις που έδωσαν στο Δικαστήριο κατά την αντεξέταση τους.
Επιπλέον θα πρέπει να αναφέρω ότι μεταξύ της μαρτυρίας των ΜΚ1 και ΜΚ2 εντοπίζονται και κάποιες ουσιώδεις αντιφάσεις οι οποίες πλήττουν καίρια την αξιοπιστία τους. Ειδικότερα ο ΜΚ1 ανέφερε ότι ενώ βρισκόταν εντός του αυτοκινήτου του είδε τον 1ο Κατηγορούμενο να κινείται απειλητικά προς τη σύζυγό του, δηλαδή την ΜΚ2, από την άλλη η ΜΚ2 ουδέποτε επιβεβαίωσε οτιδήποτε τέτοιο αφού συγκεκριμένα το μόνο που ανέφερε ήταν ότι ο 1ος Κατηγορούμενος της μιλούσε με επιθετικό τρόπο. Περαιτέρω θα πρέπει να υποδείξω ότι η θέση και των δύο πιο πάνω μαρτύρων κατηγορίας ότι κατά την επίθεση που δέχτηκαν και από τους δύο κατηγορουμένους, τόσο ο 1ος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος κατά την ίδια χρονική στιγμή ενώ κρατούσαν τον ΜΚ1 από τον λαιμό και τα μαλλιά ταυτοχρόνως επιτέθηκαν και στην ΜΚ2, επίσης δεν μπορεί να γίνει πιστευτή από το Δικαστήριο και συνεπώς ούτε και αποδεχτή. Και αυτό διότι τα όσα υπέδειξαν ενώπιον του Δικαστηρίου για τον τρόπο υπό τον οποίο είχε διενεργηθεί η εναντίον τους επίθεση δεν ήταν λογικό και αναμενόμενο να έχει συμβεί. Ειδικότερα επί του ζητήματος τούτου αποτέλεσε ως βασική θέση του ΜΚ1 και της ΜΚ2 ότι ενώ επιτέθηκαν στον ΜΚ1 αρχικά ο 1ος Κατηγορούμενος και στην συνέχεια ο 2ος Κατηγορούμενος, τον κρατούσαν από τον λαιμό τον τραβούσαν από τα μαλλιά του σπρώχνοντας τον προς το τέλι της περίφραξης που ήταν πίσω του, ενώ ταυτόχρονα άπλωναν τα χέρια τους και έσπρωχναν και την ΜΚ2. Περαιτέρω θα πρέπει να υποδείξω ότι παρατηρώντας τον τρόπο που απαντούσε η ΜΚ2 κατά την αντεξέταση της στο Δικαστήριο, διαπίστωσα ότι όντως κατά τη στιγμή που ερωτάτο για το πώς άνοιγε το συγκεκριμένο κάγκελο η ίδια απέφευγε επιμελώς να τοποθετηθεί, όπως ουσιαστικά είχε αναφέρει ο ΜΚ1, ο οποίος είχε εξηγήσει ότι το συγκεκριμένο κάγκελο άνοιγε και εσωτερικά και εξωτερικά του σπιτιού διακρίνοντας από μέρους της την πρόθεση της να αποκρύψει την αλήθεια. Συνεπώς απαντούσε με υπεκφυγές. Κρίνω επίσης σημαντικό να αναφέρω, ότι η θέση του ΜΚ1 για τον τρόπο που χτυπήθηκε αλλά και το που τελικά έφερε τραυματισμούς στο σώμα του, δεν υποστηρίζεται ούτε από τα ιατρικά ευρήματα που έχουν παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου, δηλαδή επί του Τεκμηρίου 3. Πιο συγκεκριμένα, με βάση το Τεκμήριο 3, ο ΜΚ 1 έφερε εκδορές στον λαιμό και μία εκδορά στον αριστερό πήχη. Σε σχέση με την εκδορά του αριστερό πήχη ουδέποτε ανέφερε πώς του είχε προκληθεί και ότι μάλιστα είχε χτυπηθεί από τους Κατηγορούμενους στο συγκεκριμένο σημείο. Σε σχέση με τις εκδορές στον λαιμό, η ΜΚ3 εξήγησε ότι αυτές θα μπορούσαν να προκληθούν είτε από νύχια, είτε από τα κλαδιά των δέντρων που ήταν πίσω του. Από την άλλη όμως εξήγησε ότι στην περίπτωση που κάποιος θα τον κρατούσε υποθετικά τον ΜΚ1 από τον λαιμό με τον τρόπο που ο ίδιος ο ΜΚ1 αλλά και η ΜΚ1 υπέδειξαν στο Δικαστήριο, το λογικά αναμενόμενο είναι ότι θα έφερε σημάδια – ενυπώματα από τα δάκτυλα των χεριών των Κατηγορουμένων και όχι εκδορές. Επί του προκειμένου στον λαιμό του ΜΚ1 παρά την βιαιότητα που ο ίδιος περιέγραψε ως προς τον τρόπο που του επιτέθηκαν τόσο ο 1ος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος κρατώντας τον από τον λαιμό, απουσιάζουν οποιαδήποτε ευρήματα που να συνάδουν με την εκδοχή του λαμβανομένου υπόψη ότι ουδέποτε ο ΜΚ1 ανέφερε ότι οι εκδορές στον λαιμό του είχαν προκληθεί από τα νύχια του πρώτου ή και του δεύτερου κατηγορούμενου και επομένως ούτε και το Δικαστήριο υπό τις δοθείσες περιστάσεις θα μπορούσε να υπεισέλθει σε υποθέσεις αναφορικά με τον τρόπο πρόκλησης των συγκεκριμένων τραυματισμών του, αφής στιγμής αυτοί δεν έχουν υποστηριχθεί από την μαρτυρία του. Επαναλαμβάνω ότι η θέση τους ήταν ότι τον κρατούσαν από τον λαιμό και τον έσπρωχναν. Περαιτέρω θα πρέπει να αναφέρω ότι και η ΜΚ2 όταν εξετάστηκε από την ιατρό, με βάση τα όσα καταγράφονται στο ιατρικό πιστοποιητικό Τεκμήριο 3, δεν αναφέρεται να είχε οποιουσδήποτε τραυματισμούς ή και σημάδια. Βεβαίως δεν παραγνωρίζω ότι η θέση της ήταν ότι απλά πονούσε τον αυχένα της.
Αντιπαραβάλλοντας βεβαίως επί του ζητήματος τούτου την μαρτυρία των ΜΚ1 και ΜΚ2 με τα όσα καταγράφονται επί του τεκμηρίου 9, το οποίο αφορά το δικόγραφο της αγωγής που ο ΜΚ1 αναγνώρισε ότι έχει καταχωρήσει εναντίον των δύο Κατηγορουμένων αλλά και ενός τρίτου προσώπου, θα πρέπει επίσης να υποδείξω ότι ενώ οι ΜΚ 1 και ΜΚ 2 ουσιαστικά αυτό που υποστήριξαν στο Δικαστήριο ήταν ότι είχαν δεχτεί επίθεση από τον κατηγορούμενο 1 και 2 παράλληλα επί του δικογράφου της αγωγής που καταχώρησαν υποστηρίζουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Δηλαδή ότι είχαν χτυπηθεί και από άλλο τρίτο πρόσωπο το οποίο ήταν παρών, ήτοι τον αδερφό του 1ου Κατηγορουμένου. Ερωτώμενος κατά την αντεξέταση του ο ΜΚ1 για ποιον λόγο είχε συμπεριλάβει στο δικόγραφο της αγωγής που καταχώρησε και το άλλο αυτό πρόσωπο την στιγμή που οι ισχυρισμοί του αφορούσαν μόνο επίθεση που δέχτηκε από τον 1ο και 2ο Κατηγορούμενο, ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου υποστήριξε ότι δεν είχε δεχτεί οποιαδήποτε επίθεση από το πρόσωπο αυτό, ενώ σε ότι αφορά την θέση του σχετικά με το δικόγραφο της Αγωγής ο ΜΚ1 επιμελώς και υπεκφεύγοντας παρέλειψε να δώσει οποιαδήποτε σαφή και τεκμηριωμένη απάντηση ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα.
Στρεφόμενος τώρα στη μαρτυρία του κατηγορούμενου 1 και 2 έχω εξετάσει αλλά και αντιπαραβάλλει τις γραπτές τους καταθέσεις μαζί με την μαρτυρία που έχουν δώσει ενόρκως αλλά και την υπόλοιπη μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον μου, και θα πρέπει να αναφέρω ότι μου άφησαν θετική εντύπωση καθότι ήταν σαφείς, σταθεροί και κατηγορηματικοί στις θέσεις τους αναφορικά με τα γεγονότα τα οποία εξελίχθηκαν εν αντιθέση με τους ΜΚ1 και ΜΚ2. Τόσο ο 1ος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος κατά την αντεξέταση τους, επεξήγησαν με σαφήνεια και πειστικότητα το πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα κατά την στιγμή που συναντήθηκαν για πρώτη φορά εκτός τους σπιτιού που είχαν προσκληθεί με τους ΜΚ1 και ΜΚ2 ενώ υπέδειξαν με τρόπο κατηγορηματικό ότι η ένταση επί της ουσίας είχε προκληθεί εξαιτίας της προκλητικής συμπεριφοράς της ΜΚ2 η οποία ήταν νευρική και τους συμπεριφερόταν απαράδεκτα. Σε καμία μάλιστα περίπτωση δεν ανέφεραν και αυτό το εκλαμβάνω ως δείγμα και της ειλικρίνειας τους οποιουδήποτε είδους πρόκληση αρχικά από τον ΜΚ1. Εξετάζοντας το σύνολο της μαρτυρίας τους με ιδιαίτερη σχολαστικότητα αναφορικά με την ροή των γεγονότων που επακολούθησαν κατά το επίδικο βράδυ, δεν έχω εντοπίσει οποιαδήποτε ουσιώδη αντίφαση στη μαρτυρία τους η οποία να κλονίζει και την αξιόπιστα τους. Τόσο ο 1ος όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος αντεξεταζόμενοι υπέδειξαν χωρίς να υποπέσουν σε οποιαδήποτε αντίφαση, το πως ήταν σταθμευμένα τα οχήματα τους εκτός της οικίας της μητριάς του ΜΚ1, το πώς είχαν μεταβεί στην συγκεκριμένη κατοικία, το πού βρισκόταν ο καθένας ξεχωριστά κατά την εξέλιξη του περιστατικού και δη της συνομιλίας και της έντασης που υπήρχε ιδιαίτερα μαζί με την ΜΚ2 καθώς και το ακριβώς είχε διαμειφθεί μεταξύ τους. Σε ότι αφορά τα πιο πάνω σημεία η μαρτυρία τόσο του 1ου όσο και του 2ου Κατηγορούμενου συγκλίνει και ταυτίζεται και χαρακτηρίζεται από τέτοια πειστικότητα και συνοχή και γι' αυτό και την αποδέχομαι. Επίσης θα πρέπει να αναφέρω ότι η μαρτυρία τους υποστηρίζεται και επιβεβαιώνεται τόσο από τη μαρτυρία της ΜΥ1 αλλά και από τη μαρτυρία του ΜΥ2.
Επίσης θετική εντύπωση προκάλεσε στο Δικαστήριο τόσο η ΜΥ1 όσο και ο ΜΥ2 των οποίων μάλιστα επίσης η μαρτυρία τους παρουσιάζει συνοχή και πειστικότητα και συνεπώς γίνεται αποδεκτή. Ούτε και διέκρινα ότι η ενώπιον του Δικαστηρίου παρουσία της ήταν για αλλότριους σκοπούς αφού μάλιστα η ΜΥ1 επί του ζητήματος τούτου ερωτωμένη εξήγησε ότι ο λόγος της παρουσίας της στο Δικαστήριο δεν ήταν σε καμία απολύτως περίπτωση για να βοηθήσει τους κατηγορούμενους αλλά για να πληροφορήσει πραγματικά το Δικαστήριο για το ποια είναι η πραγματική αλήθεια. Τόσο η ΜΥ1 όσο και ο ΜΥ2 υποστήριξαν κατά την μαρτυρία τους ότι ουδέποτε είχαν συμβεί τα όσα καταλόγισαν τους Κατηγορούμενους ο ΜΚ1 και η ΜΚ2 και ότι μάλιστα είχαν βρεθεί προ εκπλήξεως όταν πληροφορήθηκαν για το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή ισχυρίστηκαν την εναντίον τους επίθεση χωρίς πραγματικά να έχει συμβεί οτιδήποτε τέτοιο.
Η αποδεχθείσα υπό της Υπεράσπισης τεθήσα μαρτυρία αποτελεί συνακόλουθα και τα ευρήματα του Δικαστηρίου.
Έχοντας κατά νου το σύνολο και το πλαίσιο της μαρτυρίας η οποία έχει τεθεί ενώπιον μου και έχοντας επίσης κατά νου ότι για την απόδειξη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής το βάρος η Κατηγορούσα Αρχή, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, εν' όψει της μη αποδοχής της μαρτυρίας των μαρτύρων κατηγορίας 1 και 2 και σε σχέση με το γεγονός ότι έχει κριθεί η μαρτυρία τους αναξιόπιστη, κρίνω ότι Κατηγορούσα Αρχή έχει αποτύχει να αποδείξει και τις κατηγορίες εναντίον των Κατηγορουμένων 1 και 2.
Οι κατηγορούμενοι 1 και 2 αθωώνονται και απαλλάσσονται από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν.
(Υπ.) ……………………………
Σ. Συμεού, Ε. Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο