ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

Υπόθεση αρ. 3525/2025

 

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

 

ν.

 

 

 

 

 

S. S. M.

 

___________________

 

 

Ημερομηνία: 19 Ιουνίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή

Π. Σιαηλή (κα), για τον Κατηγορούμενο

Κατηγορούμενος: παρών

 

 

 

 

Αίτημα για προσωρινή κράτηση μέχρι τη δίκη & αίτημα για θεραπεία

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

1.        Την 15.06.2025, ο R.M κατήγγειλε στην Αστυνομία τα εξής: Ο ίδιος κατάγεται από το Ηνωμένο Βασίλειο και διαμένει μόνιμα στην Κύπρο με τη σύζυγό του, από τον Σεπτέμβριο του 2020. Έχουν τρία παιδιά, που διαμένουν στην Αγγλία. Ο υιός τους, που είναι ο Κατηγορούμενος, ήρθε να μείνει μαζί τους την 06.03.2025, για άγνωστη χρονική περίοδο. Την 20.04.2025 ο καταγγέλλων είχε προβεί και σε γραπτό παράπονο στην Αστυνομία εναντίον του για ενδοοικογενειακή βία, καταχωρίστηκε ποινική υπόθεση, η οποία εκκρεμεί, στο πλαίσιο της οποίας είχε εκδοθεί απαγορευτικό διάταγμα, να μην ασκείται παρενόχληση. Την 15.06.2025, περί ώρα 11:50, ενώ ήταν στο σπίτι, ο Κατηγορούμενος, παρακούοντας το διάταγμα, ζήτησε χρήματα. Ο καταγγέλλων αρνήθηκε να του δώσει και του είπε να φύγει από το σπίτι, καθότι υπάρχουν περιοριστικά μέτρα. Τότε, άρχισε να φωνάζει και να απειλεί και να εξυβρίζει, με τις φράσεις που αναφέρονται. Την 14.06.2025, περί ώρα 23:00, επίσης, ενώ βρίσκονταν στο σπίτι, και πάλι, ο Κατηγορούμενος είχε πάει να ζητήσει χρήματα, και πάλι, δεν του έδωσε και του ζήτησε να φύγει γιατί υπάρχουν περιοριστικά μέτρα. Τότε είχε φύγει, χωρίς να πει οτιδήποτε. Ο καταγγέλλων εξέφρασε φόβους για τη ζωή του, αναφέροντας πως πρόκειται για άτομο εθισμένο στα ναρκωτικά και η συμπεριφορά του, όταν χρειάζεται χρήματα για ναρκωτικά, είναι κακή, βίαιη και επικίνδυνη. Το διάταγμα είχε εκδοθεί στην ποινική υπόθεση 2417/2025 Ε.Δ. Πάφου την 25.04.2025, επιδόθηκε στον Κατηγορούμενο, και ήταν σε ισχύ κατά τις ημερομηνίας 14.06.2025 και 15.06.2025. Την 17.06.2025 ώρα 16:43, ο Αστ.4207 και ο Λοχ.3142 πήγαν προς εντοπισμό του Κατηγορούμενου, εναντίον του οποίου είχε εξασφαλιστεί δικαστικό ένταλμα σύλληψης. Όταν προσεγγίστηκε από το μέλος της Αστυνομίας, άρχισε να τρέχει προς τον κύριο δρόμο, καταδιώχθηκε, μέχρι που έπεσε στο έδαφος μόνος του, χάνοντας την ισορροπία του. Κατά τη σύλληψη, πρόβαλε αντίσταση. Κατά την ανακριτική του κατάθεση, ο Κατηγορούμενος τήρησε το δικαίωμα της σιωπής.

 

2.        Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει τώρα 13 κατηγορίες για βία στην οικογένεια/απειλή, δημόσια εξύβριση, είσοδο σε ξένη περιουσία με σκοπό τη διάπραξη αδικήματος, παράβαση διατάγματος δικαστηρίου, καταφρόνηση δικαστηρίου, βία στην οικογένεια/παρενόχληση θύματος, βία στην οικογένεια/πρόκληση ψυχικής βλάβης, παρενόχληση και αντίσταση κατά της νόμιμης σύλληψης, το χρονικό διάστημα 14.06.2025 – 17.06.2025.

 

3.        Η υπόθεση τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, όπου ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε την ενοχή στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει. Η υπόθεση ορίστηκε για Προγραμματισμό της ακρόασής της την 27.06.2025. Εκτιμάται ότι, για την ολοκλήρωση της ακρόασης της υπόθεσης, θα χρειαστούν τουλάχιστον τρεις δικάσιμοι.

 

4.        Υπήρξε αίτημα για την κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του. Το αίτημα κράτησης βασίζεται στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων. Η εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής έθεσε υπόψη του Δικαστηρίου την εκκρεμή υπόθεση 2471/2025 Ε.Δ. Πάφου, στο πλαίσιο της οποίας είχε εκδοθεί και το διάταγμα (Τεκμήριο Α), και το μέχρι στιγμής διαθέσιμο μαρτυρικό υλικό, (Τεκμήριο Β). Η πλευρά της Υπεράσπισης έφερε ένσταση στο αίτημα κράτησης, εστιάζοντας κυρίως στο γεγονός ότι πρόκειται για άτομο με ουσιοεξάρτηση που χρειάζεται βοήθεια, την οποία δεν μπορεί να λάβει με τον τρόπο αυτό. Συναφώς, υπέβαλε και η πλευρά της Υπεράσπισης αίτημα για θεραπεία. Ακούστηκε σχετική επιχειρηματολογία. Έχω υπόψη μου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή.

 

5.        Η προσωπική ελευθερία συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα και ως εκ τούτου, η προσωρινή κράτηση ενός κατηγορουμένου αποτελεί εξαιρετικό μέτρο, το οποίο οφείλει να εφαρμόζεται μόνον εφόσον πληρούνται συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις. Η πρώτη επιλογή του Δικαστηρίου, κατά την εξέταση αιτήματος κράτησης, είναι η υπό όρους απόλυση του Κατηγορουμένου, εκτός και αν κρίνεται αναγκαία η κράτηση για την εξυπηρέτηση σκοπών απονομής της δικαιοσύνης[1]. Έχουν αναγνωριστεί περιορισμένοι σκοποί ή λόγοι για τους οποίους μπορεί να δικαιολογηθεί η κράτηση.

 

6.        Λόγος που δύναται να δικαιολογήσει την επιβολή προσωρινής κράτησης είναι και η πιθανότητα διάπραξης νέων ποινικών αδικημάτων από τον Κατηγορούμενο στο διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας[2]. Το Δικαστήριο, κατά την εκτίμηση αυτού του κινδύνου, δεν απαιτείται να βασιστεί σε ακριβή μαρτυρία για μελλοντικές πράξεις. Η φύση του λόγου αυτού είναι προληπτική, επομένως η απόδειξη συγκεκριμένου περιστατικού στο μέλλον δεν είναι απαραίτητη ή ακόμα εφικτή. Αρκεί η διαμόρφωση ισχυρής εντύπωσης ότι υφίσταται τέτοια πιθανότητα.

 

7.        Η πιθανολόγηση του κινδύνου δεν είναι απόλυτη, αλλά συνάγεται από τη γενική ροπή του Κατηγορουμένου προς το έγκλημα, από στοιχεία του ποινικού του ιστορικού, από τη φύση και τον τρόπο τέλεσης των υπό εκδίκαση αδικημάτων, από εγγενή χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του ή των περιστάσεων της υπόθεσης, καθώς και από άλλες σχετικές παραμέτρους, ικανές να συγκροτήσουν πειστικό και εξατομικευμένο προφίλ. Ενδεικτικά, τέτοια πιθανολόγηση μπορεί να θεμελιωθεί στο ποινικό μητρώο του Κατηγορουμένου, σε εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις, ή ακόμη και σε υπό καταχώριση υποθέσεις, εφόσον πρόκειται για αδικήματα ίδιας ή συναφούς σοβαρότητας ή φύσης. Η συνένωση πολλών κατηγοριών σε ενιαίο κατηγορητήριο δεν αναιρεί τη δυνατότητα αξιολόγησης των ατομικών περιστατικών υπό το πρίσμα του παρόντος λόγου. Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι το στοιχείο της επανάληψης παραβατικής συμπεριφοράς ενόσω ο Κατηγορούμενος βρισκόταν ήδη ελεύθερος υπό όρους. Όπου τα υπό εξέταση αδικήματα καλύπτουν χρονικά διαστήματα κατά τα οποία ο Κατηγορούμενος ήταν αποφυλακισμένος ή τελούσε υπό περιοριστικούς όρους για άλλες ποινικές υποθέσεις ή υπό όρους αναστολής, ιδίως για αδικήματα ίδιας ή παρεμφερούς φύσης, το στοιχείο αυτό αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, υποδηλώνοντας επανειλημμένη εγκληματική τάση[3]. Η πιθανολόγηση μελλοντικής εγκληματικής συμπεριφοράς βάσει υφιστάμενων ή εκκρεμουσών ποινικών διαδικασιών δεν αντιβαίνει στο τεκμήριο της αθωότητας, στον βαθμό που το Δικαστήριο αποφεύγει οποιαδήποτε ουσιαστική κρίση για την ενοχή. Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται σε προληπτικά δεδομένα κινδύνου και όχι σε κρίση περί ενοχής ή αθωότητας[4]. Κατά τη νομολογία του ΕΔΔΑ, η αιτιολόγηση προσωρινής κράτησης υπό τον λόγο της πρόληψης νέων αδικημάτων επιβάλλεται να εδράζεται σε συγκεκριμένα και εξατομικευμένα πραγματικά περιστατικά. Ο κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων πρέπει να είναι πραγματικός (plausible), κατ’ επέκταση σε παρόντα χρόνο, και η ίδια η κράτηση κατάλληλο και αναλογικό μέτρο, συνυπολογιζομένων των χαρακτηριστικών, της προσωπικότητας και του ιστορικού του κατηγορουμένου[5]. Η ευθύνη απόδειξης της αναγκαιότητας επιβολής ή διατήρησης του μέτρου βαρύνει το κράτος, όχι τον κατηγορούμενο[6].

 

8.        Τα αδικήματα που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος έχουν σοβαρότητα, με γνώμονα τις προβλεπόμενες στον νόμο ποινές, οι οποίες περιλαμβάνουν και ποινές στερητικές της ελευθερίας, για τα σοβαρότερα εξ αυτών.

 

9.        Μέσα από το μαρτυρικό υλικό που προσκομίστηκε, στην όψη του, και χωρίς να αξιολογείται η μαρτυρία ως σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία, μπορεί να αναδυθεί εύλογη πιθανότητα διάπραξης των αδικημάτων για τα οποία κατηγορείται ο Κατηγορούμενος, καθώς και ορατή πιθανότητα καταδίκης. Φαίνεται να υφίσταται δικαστικό διάταγμα που επιδόθηκε και ήταν σε ισχύ και συγκεκριμένη καταγγελία, που κατονομάζει τον Κατηγορούμενο, ότι ενήργησε κατά τρόπο που ενδεχομένως να συνιστούσε παράβασή του, προκαλώντας, σύμφωνα με την εκδοχή του καταγγέλλοντος, τη διάπραξη των υπό εκδίκαση αδικημάτων.

 

10.     Εκκρεμεί προς εκδίκαση και η ποινική υπόθεση 2417/2025 Ε.Δ. Πάφου, για αδικήματα όμοιας φύσης τον Μάρτιο του 2025 και τον Απρίλιο του 2025. Ενόψει της αναφοράς ότι ο Κατηγορούμενος προηγουμένως δεν βρίσκονταν στην Κύπρο, δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία προς εκτίμηση.

 

11.     Η συνολική όμως εικόνα που προκύπτει από τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα είναι πως ο Κατηγορούμενος μπορεί να καθίσταται κατ’ εξακολούθηση βίαιος λόγω της έξης του στα ναρκωτικά, κατά τρόπο που αποκλείει τη δυνατότητα ελέγχου της συμπεριφοράς του με οποιουσδήποτε όρους. Στο πλαίσιο αυτής της ανέλεγκτης ροπής του, που είναι συνδεδεμένη με την ουσιοεξάρτηση, μπορεί να βλάψει τη σωματική και ψυχική υγεία του καταγγέλλοντος και άλλων ατόμων, εάν αφεθεί ελεύθερος μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Ο κίνδυνος υφίσταται και είναι πραγματικός και ζωντανός. Συνδυαστικά, όλα τα δεδομένα της υπόθεσης παραπέμπουν προς την ύπαρξη κινδύνου, ικανού να δικαιολογήσει την κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του.

 

12.     Με δεδομένο αυτό τον κίνδυνο, και τον τρόπο που προβάλλει, δεν υπάρχουν πλέον όροι με βάση τους οποίους θα μπορούσε να ελεγχθεί, ικανοποιητικά. Ήδη υφίσταντο όροι, που είχαν επιβληθεί στην υπόθεση 2417/2025 Ε.Δ. Πάφου.

 

13.     Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, το αίτημα για κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του εγκρίνεται.

 

14.     Η κράτηση, για τον προαναφερόμενο λόγο, δεν αποκλείει τη δυνατότητα υποβολής και εξέτασης αιτήματος για θεραπεία, το οποίο, ούτως ή άλλως, υποβλήθηκε και εξετάζεται. Τέτοιο αίτημα μπορεί να υποβληθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, με βάση το άρθρο 6 § 1 του περί Θεραπείας Κατηγορούμενων Χρηστών ή Ουσιοεξαρτημένων Νόμου 41(I)/2016. Η περίπτωση εμπίπτει σε αυτές για τις οποίες είναι δυνατόν να εκδοθεί διάταγμα θεραπείας. Σύμφωνα με το άρθρο 7 § 2 του ιδίου νόμου, μέχρι την έκδοση του διατάγματος θεραπείας το Δικαστήριο δύναται να παραπέμπει κατηγορούμενο χρήστη ή ουσιοεξαρτώμενο, στην περίπτωση ενήλικα, σε ασφαλή τόπο κράτησης.

 

15.     Επειδή, μετά την υποβολή του αιτήματος κράτησης, υποβλήθηκε αίτημα για θεραπεία, το οποίο θα πρέπει επίσης να εξεταστεί, και με δεδομένο το γεγονός πως εγκρίθηκε αίτημα για την κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του βάσει του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων, συνδεόμενων με την ουσιοεξάρτηση, και παράλληλα δεν αμφισβητείται πως ο Κατηγορούμενος, που τελεί υπό κράτηση, είναι σε κατάσταση ουσιοεξάρτησης, με βάση το άρθρο 7 § 2 ν.41(I)/2016, η κράτηση του Κατηγορούμενου, μέχρι και την εξέταση του αιτήματος θεραπείας, να συνεχιστεί σε ασφαλή χώρο κράτησης. Στον ασφαλή χώρο κράτησης να μπορεί να λάβει τυχόν αναγκαία προσωρινή θεραπεία.

 

16.     Το αίτημα του Κατηγορούμενου παραπέμπεται στη Συμβουλευτική  Επιτροπή, η οποία να γνωματεύσει για την περίπτωση σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων (1) και (2) του άρθρου 5, και να υποβάλει την γνωμάτευσή της στο Δικαστήριο μέχρι την 11.08.2025 ώρα 09:00. Λόγω της προσωρινής κράτησης του Κατηγορούμενου, να δοθεί σχετική προτεραιότητα.

 

17.     Ενόψει της εξέλιξης αυτής, που διαμορφώθηκε με βάση το αίτημα θεραπείας, για το οποίο χρειάζεται εύλογος χρόνος εξέτασης από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, η αρχικά δοθείσα ημερομηνία προγραμματισμού της ακρόασης 27.06.2025 ακυρώνεται. Η υπόθεση ορίζεται για Ακρόαση την 11.08.2025 ώρα 09:00. Μέχρι τότε, ο Κατηγορούμενος να παραμείνει υπό κράτηση σε ασφαλή χώρο κράτησης. Να προσαχθεί εκείνη την ημέρα και ώρα ενώπιον του Δικαστηρίου.

 

(οδηγίες για τους μάρτυρες)

 

(Υπ.) ………………………

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ