ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. Συμεού, Ε.Δ   

 

                    Aρ. Υπόθεσης: 6009/20

 

                                           

                                                 Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου

 

                                                                   - ν -

 

                                                                   Χ. Χ

 

Ημερομηνία: 20/06/25

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Μ. Παπαγεωργίου      

Για τον Κατηγορούμενο: κ. Α. Δημητριάδης και κα. Ε. Πατσαλίδου    

Κατηγορούμενος: παρόν   

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

                            (Η διαδικασία διεξάγεται κεκλεισμένων των θυρών)

 

Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει τρείς κατηγορίες, που αφορουν στο αδίκημα της άσεμνης επίθεσης κατά γυναικός, κατά παράβαση του άρθρου 151 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε.      

 

Σύμφωνα με τις λεπομέρειες των αδικημάτων, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται επί τω ότι, σε τρείς διαφορετικές περιπτώσεις, δηλαδή την 04/02/20  (1^η κατηγορία), την 06/02/20 (2^η κατηγορία) και την 11/02/20 (3^η κατηγορία), στο φυσιοθεραπευτήριο του που βρίσκεται στην οδό ΧΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ αρ. 1 στην Πάφο, παράνομα και άσεμνα επιτέθηκε εναντίον της Χ. Χ από την Πάφο, από τώρα και στο εξής «της ΜΚ1».

 

Σημειώνεται ότι το Δικαστήριο μετά από ενδιάμεση απόφαση που εξέδωσε κατά το εκ πρώτης όψως στάδιο, αθώωσε και απάλλαξε τον Κατηγορούμενο τόσο από την την 1^η όσο και από την 2^η κατηγορία που αντιμετώπιζε, ενώ σε σχέση με την 3^η κατηγορία έκρινε ότι αποκαλύφθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση ενοχής και κλήθηκε σε απολογία.  

 

Ο Κατηγορούμενος δεν παραδέχθηκε ενοχή, και έτσι η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση κατά την οποία κλήθηκαν και κατέθεσαν εκ μέρους της πλευράς της Κατηγορούσας Αρχής τείς μάρτυρες κατηγορίας, δηλαδή η παραπονούμενη, (ΜΚ1), η μητέρα της παραπονούμενης (ΜΚ2) και η Μ. Γ η οποία εργάζεται ως φυσιοθεραπεύτρια στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου (ΜΚ3). Το περιεχόμενο της κατάθεσης του εξεταστή της υπόθεσης, Αστ. 4108 Μ. Ιωάννου, δηλώθηκε και εγκρίθηκε από το Δικαστήριο παραδεκτό γεγονός και συνεπώς αποτελεί και μέρος και των ευρημάτων μου.

 

Από την αντίπερα όχθη, ο Κατηγορούμενος μετά που κλήθηκε σε απολογία και το επεξηγήθηκαν τα δικαιώματα του επέλεξε να καταθέσει ενόρκως ενώ στην συνέχεια κάλεσε και δύο μάρτυρες προς υπεράσπιση του. Πιο συγκεκριμένα τον  τον ΜΥ1 ο οποίος εργάζεται και ασκεί τον επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή και είναι και ο πρόεδρος του συλλόγου φυσιοθεραπευτών Κύπρου καθώς και τον ΜΥ2 ο οποίος επίσης είναι φυσιοθεραπευτής και κατά τον επίδικο χρόνο εργαζόταν στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου ως βοηθός του.

 

Μη αμφισβητούμενα γεγονότα

 

Εντός του πλαισίου της ακροματικής διαδικασίας, διαφάνηκε ότι τα ακόλουθα γεγονότα δεν τυγχάνουν αμφισβήτησης και συνακόλουθα αποτελούν και μέρος των ευρημάτων του Δικαστηρίου.

 

Ειδικότερα μέσα από την μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει ότι,  η ΜΚ1 μετά από πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί στον αυχένα της και επειδή τόσο η μητέρα της, δηλαδή η ΜΚ2, όσο και η αδερφή της γνώριζαν τον Κατηγορούμενο υπό την ιδιότητα του ως φυσιοθεραπευτή, εφόσον στο παρελθόν τον είχαν επισκεφθεί και οι ίδιες με σκοπό να υποβληθούν σε φυσιοθεραπεία σχετικά με κάποια προβλήματα που αντιμετώπισαν, αποφάσισε και η ίδια να τον επισκεφτεί ούτως ώστε να αντιμετώπισει και το πρόβλημα που της παρουσιάστηκε στον αυχένα της. Ο Κατηγορούμενος εργάζεται ως φυσιοθεραπευτής και είναι απόφοιτος του Τεχνολογικού Εκπαιδευτηρίου Λαμίας από το οποίο και αποφοίτησε την 16/11/05. Είναι επίσης κάτοχος άδειας άσκησεως επαγγέλματος φυσιοθεραπευτή και διατηρεί το δικό του φυσιοθεραπευτήριο στην Πάφο. Κατά τον επίδικο χρόνο μάλιστα στο φυσιοθεραπευτήριο του, εργοδοτείτο και ο ΜΥ2 ο οποίος είναι επίσης φυσιοθεραπευτής και εργαζόταν ως βοηθός φυσιοθεραπευτής του Κατηγορούμενου.  

 

Η ΜΚ1 αφού άρχισε να επισκέπτεται το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου περί τον μήνα Ιανουάριου του 2020 αναφορικά με το πρόβλημα στον αυχένα της, στην πορεία είχε παραπονονεθεί στον Κατηγορούμενο ότι πονούσε και την μέση της. Έτσι, ο Κατηγορούμενος αφού εξέτασε την ΜΚ1 διαπίστωσε ότι είχε πρόβημα στον τελευταίο δίσκο του σπονδύλου της, και πιο συγκεκριμένα ότι υπήρχε φλεγμονόδες διεργασία στον στον Ο5 – Ι1 τελευταίο δίσκο του σπονδύλου της.  Το πλαίσιο της φυσιοθεραπείας στην μέση αλλά και στον αυχένα της ΜΚ1, αποτελείτο από διάφορα στάδια θεραπείας το οποίο και λάμβανε χώρα με διάφορες μεθόδους, όπως π.χ μασάζ - μαλάξεις με τα χέρια, υπέρηχο και ρεύματα με μηχανές καθώς και με τοποθέτηση ζεστού επιθέματος.

 

Την 11/02/20 και ώρα 12:00 μ.μ η ΜΚ1 είχε προγραμματισμένο ραντεβού στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου. Στο συγκεκριμένο ραντεβού η ΜΚ1 άργησε να προσέλθει περί τα δέκα λεπτά αφού κατά την άφιξη της έξω από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου κοίταξε  το ρολόι του αυτοκινήτου της και η ώρα ήταν περασμένη ήδη κατά επτά λεπτά, αφού το ρολόι έδειχε ότι η ώρα ήταν ήταν 12:07 μ.μ. Σημειώνεται ότι η κάθε συνεδρία στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου διαρκούσε από 45 λεπτά μέχρι και μια ώρα. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται και ότι την συγκεκριμένη ημέρα η ΜΚ1 είχε ήδη ζητήσει από τον Κατηγορούμενο να της μετακινήσει το ραντεβού της από η ώρα 10:30 π.μ που είχε προγραμματιστεί, για τις 12:00 μ.μ πράγμα που τελικά και έγινε. Λόγω της συγκεκριμένης καθυστέρησης της ΜΚ1 να προσέλθει στην ώρα της στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου, η θεραπεία της τελικά άρχισε με καθυστέρηση περίπου 15 λεπτών. Αρχικά η θεραπεία ξεκίνησε με υπέρυχο και ρεύματα ενώ στην συνέχεια της τοποθετήθηκε ζεστό επίθεμα ενώ ακολούθησε το μασάζ στην μέση της από τον Κατηγορούεμενο καθώς και στην περιοχή των γλουτών της. Η ΜΚ1 καθ’ ολη την διάρκεια της θεραπείας της ήταν  ξαπλωμένη μπρούμητα ενώ από την μέση και κάτω φορούσε ένα μαύρο κολάν γυμναστικής. Κατά την στιγμή που ο Κατηγορούμενος έφτασε στο τέταρτο στάδιο της θεραπείας, κατέβασε τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της ΜΚ1 και ξεκίνησε να της κάνει μασάζ με τα χέρια του στην περιοχή των γλουτων της. Το μασάζ αποτελείτο από μαλάξεις με τα χέρια του στα οπίσθια της οι οποίες λάμβαναν χώρα με κικλικές κινήσεις  με τα δύο του χέρια οι οποίς είχαν κατεύθυνση προς τα πάνω, δηλαδή προς την περιοχή της μέσης της και ως εκ τούτου άνοιγαν και οι γλουτοί της. Η ΜΚ1 καθ’ όλη την ώρα που ο Κατηγορούμενος της έκανε μασάζ στους γλουτούς της δεν αντέδρασε καθόλου ούτε και διαμαρτηρήθηκε για οτιδήποτε ενώ στην συνέχεια αφού τελείωσε το μασάζ, ντύθηκε και αφού κατέβαλε την αμοιβή της στον Κατηγορούμενο έκλεισε και το επόμενο της ραντεβού το οποίο μάλιστα καθορίστηκε την 13/02/20, δηλαδή δύο ημέρες μετά.

 

Η ΜΚ1 αφού αναχώρησε από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου και κατέβηκε στον χώρο που είχε σταθμεύσει το όχημα της, αφού εισήλθε εντός του οχήματος της κοίταξε και πάλι το ρολόι του,  διαπιστώνοντας ότι η ώρα ήταν 13:20 μ.μ. Στο σημείο αυτό παρεμβάλλεται και ότι, κατά την διάρκεια της θεραπείας της ΜΚ1, ο Κατηγορούεμενος πέραν από το μασάζ στην περιοχή των γλουτών της δεν την απείλησε δεν την τρομοκράτησε αλλά και ούτε περιόρισε καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις κινήσεις της. Επίσης κατά την στιγμή που της είχε κατεβάσει το παντελόνι και το εσώρουχο δεν της είχε αναφέρει συγκεκριμένα ότι θα προβεί σε μαλάξεις στην περιοχή των γλουτών της αλλά ούτε και την είχε προειδοποιήσει για το γεγονός αυτό.  

 

Κατά την επομένη ημέρα, δηλαδή την 12/02/20, η ΜΚ1 επισκέφθηκε την ψυχολόγο που την παρακολουθούσε σε τακτά χρονικά διαστήματα, δηλαδή την Τ. Κ, λόγω του ότι είχε ήδη προγραμματισμένο ραντεβού μαζί της. Κατά την διάρκεια της συγκεριμένης συνδερίας που είχε με την ψυχολόγο της, της ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος της είχε κάνει μασάζ στους γλουτούς της χωρίς να την προειδοποιήσει και τότε η ψυχολόγος της, την παρότρυνε να μεταβεί στην αστυνομία και να προβεί σε σχετική επί του θεμάτος καταγγελία εναντίον του. Στην συνεχεια κατά την ίδια ημέρα η ΜΚ1 ανέφερε το γεγονός αυτό και στην μητέρα της, δηλαδή στην ΜΚ2 ενώ ήταν αναστατωμένη και έκλαιγε.   

 

Το ίδιο βράδυ και πιο συγκεκριμένα περί ώρα 22:07 μ.μ η ΜΚ1 αποφάσισε και  απέστειλε γραπτό μήνυμα από το κινητό της τηλέφωνο προς το κινητό τηλέφωνο του Κατηγορούμενου, αναφέροντας του χαρακτηριστικά ότι «δεν θα ξαναέρθω σε σένα για φυσιοθεραπεία επειδή το μασάζ στον πισινό μου, το έκανες χωρίς να με ρωτήσεις και χωρίς να με προειδοποιήσεις και από την μια ώρα της συνεδρίας τέλειωσες στην ανάμιση ώρα και ήταν τελείως αντιεπαγγελματικό». Την επομένη ημέρα το πρωί, δηλαδή την 12/02/20 ο Κατηγορούμενος ανέφερε στον ΜΥ2 για το μήνυμα που είχε λάβει στο κινητό του τηλέφωνο από την ΜΚ1 ζητώντας του να της τηλεφωνήσει από το δικό του τηλέφωνο λόγω τού ότι είχε την πεποίθηση ότι αν της τηλεφωνούσε ο ίδιος δεν θα του απαντούσε. Έτσι ο ΜΥ2 της τηλεφώνησε αλλά η ΜΚ1 δεν του απάντησε. Στην συνέχεια μετά την πάροδο μισής περίπου ώρας, η ΜΚ1 εντόπισε στο κινητό της τηλέφωνο την αναπάντητη κλήση από άγνωστο της αριθμό και έτσι κάλεσε πίσω για να δει ποιος είναι. Ο ΜΥ2 όταν κάλεσε στο κινητό του τηλέφωνο η ΜΚ1, το έδωσε αμέσως στον Κατηγορούμενο. Ο Κατηγορούμενος και η ΜΚ1 συνομίλησαν για το παράπονο της και για το τι επακριβώς την ενόχλησε ενώ ο ΜΥ2 κατά την συγκεκριμένη στιγμή αποχώρησε και δεν είχε ακούσει το παραμικρό από την συνομιλία τους.

 

Ειδικότερα ο Κατηγορούμενος ανέφερε στην ΜΚ1 ότι ξαφνιάστηκε και στεναχωρέθηκε από το μήνυμα που του απέστειλε και ότι τον παρεξήγησε και απολογείται αν την έκανε να νιώσει άσχημα. Επίσης της ανέφερε ότι δεν είχε πρόθεση είτε να πάρει μάτι είτε να της βάλει χέρι και ότι ντρέπεται πάρα πολύ που είναι γνωστές του η μητέρα της και η αδερφή της. Ακόμη την ρώτησε πως μπορεί να επανορθώσει ή αν συνεχίσει να πονά τον αυχένα της να έρχεται μόνο για τον αυχένα και οι θεραπείες της και ότι θα είναι δώρο από τον ίδιο.  Η ΜΚ1 αρνήθηκε αναφέροντας του μάλιστα ότι η Πάφος έχει και άλλους φυσιοθεραπευτές για να πάει. Ο Κατηγορούμενος της είπε ότι κατάλαβε από την απάντηση της ότι δεν δέχεται την συγνώμη του και έτσι έκλεισαν το τηλέφωνο. Την ίδια κιόλας ημέρα, η ΜΚ1 μετέβηκε στην αστυνομία μαζί με την μητέρα της για να προβεί σε καταγγελία εναντίον του Κατηγορούμενου αναφορικά με το παράπονο της, ενώ στην αστυνομία την ενημέρωσαν ότι δεν ήταν δυνατό να της ληφθεί εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή κατάθεση καθότι δεν υπήρχε διαθέσιμη γυναίκα αστυνομικός στον αστυνομικό σταθμό. Επίσης τους ανέφεραν ότι θα τους ειδοποιήσουν για να μεταβούν σε μεταγενέστερο χρόνο, πράγμα που τελικά και έγινε αφού τις ειδοποίησαν και έτσι λήφθηκε κατάθεση την 17/02/20.

 

Την ίδια ημέρα στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Πάφου ο Αστ. 4108 του Τμήματος Μικροπαραβάσεων Πάφου, έλαβε ανακρτική κατάθεση μεταξύ των ωρών 2015 – 2110 από τον Κατηγορούμενο ο οποιος δεν παραδέχθηκε ενοχή ενώ την ίδια μέρα και μεταξύ των ωρών 2130 – 2140 τον κατηγόρησε γραπτώς ενώ ο Κατηγορούμενος επίσης απάντησε «δεν παραδέχομαι».

 

 

Η εκδοχή των δύο πλευρών

 

Με εξαίρεση τα πιο πάνω γεγονότα τα οποία έχουν παραμείνει αναντίλεκτα, από τα όσα τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου εντός του πλαισίου της ακροαματικής διαδικασιας προκύπτει ότι η Υπερασπιστική γραμμή του Κατηγορούμενου στηρίζεται επί τω ότι, η ΜΚ1 είχε επισκεφθεί συνολικά το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου εννέα φορές και όχι τέσσερις όπως η ίδια ισχυρίστηκε, καθώς και ότι, μετά από την διενέργεια έξι φυσιοθεραπειών στην περιοχή του αυχένα της, του παραπονέθηκε ότι είχε παρουσιάσει και πόνο στην μέση της. Τότε σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο αφού εξέτασε την ΜΚ1 αξιολογώντας το πρόβλημα που είχε με την μέση της, διενεργήθηκαν μέχρι και την στγιμή της καταγγελίας της, τρείς διαφορετικές συνεδριάσεις, δηλαδή την 04/02/20, την 06/02/20 καθώς και την 11/02/20. Αποτελεί επίσης βασικό ισχυρισμό του Κατηγορούμενου ότι κατά την διάρκεια της εξέτασης και αξιολόγησης του προβλήματος της είχε ήδη υποδήξει στην ΜΚ1 το είδος της θεραπείας το οποίο επιβάλλετο να διενεργηθεί και ότι δηλαδή την είχε ήδη ενημερώσει για το ότι απαιτείτο και η μέθοδος της μάλαξης των ευαίσθητων σημείων που εντοπίζονται στην περιοχή της μέσης της αλλά και των γλουτών της. Συνεπώς σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο η ΜΚ1 ήταν πλήρως ενημερωμένη ότι τόσο το παντελόνι της όσο και το εσώρουχο της θα έπρεπε να κατέβει μέχρι την μεσότητα των γλουτών της αφού αυτό άλλωστε συνέβηκε τόσο κατά την αξιολόγηση της όσο και κατά την διάρκεια των δύο προηγούμενων συνεδριάσεων της.

 

Από την αντίπερα όχθη, η ΜΚ1 ισχυρίστηκε ότι οι συνεδρίες στις οποίες μετέβηκε για φυσιοθεραπεία στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου δεν ήτα εννέα αλλά ότι ήταν μόνο τέσσερις. Η πρώτη συνεδρία σύμφωνα με την ΜΚ1 αφορούσε μόνο τον αυχένα της ενώ οι άλλες τρείς θεραπείες που επακολούθησαν τόσο τον αυχένα όσο και την μέση της. Συνεπώς και δεν αποδέχτηκε την θέση της ΜΚ1 ότι εντελώς απροειδοποίητα και χωρίς να της αναφέρει οτιδήποτε της κατέβασε το παντελόνι μέχρι το τέλος των οπισθίων της με σκοπό να της διενεργήσει μασάζ χωρίς καν να την ρωτήσει καθώς και ότι η συγκεκριμένη συνεδρία καθυστέρησε από τον ίδιο επιτηδευμένα.

 

Σύμφωνα με την υπερασπιστική γραμμή του Κατηγορούμενου, η ΜΚ1 εξέλαβε λανθασμένα κατά την συγεκριμένη χρονική στιγμή την ενέργεια του Κατηγορούμενου να προβεί σε θεραπευτικό μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, δηλαδή το παρεξήγησε, εξαιτίας προφανώς της κακης της ψυχολογικής κατάστασης αφού ο Κατηγορούμενος από διάφορες κουβέντες που είχαν προηγηθεί μεταξύ τους αντιλήφθηκε ότι ότι ήταν φανερά απογοητευμένη και στεναχωρεμένη λόγω του χωρισμού της από την προηγούμενη μακροχρόνια σχέση που διατηρούσε με κάποιο άλλο άνδρα.  

 

Ο Κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι τα όσα έπραξε στηρίζονται τόσο στην εμπειρία του όσο και στις γνώσεις του υπό τη ιδιότητα του ως φυσιοθεραπευτής αφού αυτή άλλωστε είναι η μέθοδος που συνηθίζει να εφαρμόζει μέχρι και σήμερα σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του ίδιου προβλήματος που είχε παρουσιαστεί και στην ΜΚ1. Επιπλέον ήταν η θέση του Κατηγορούμενου ότι ο ενδεδειγμένος τρόπος που έπρεπε να διενεργηθεί το μασάζ στην περιοχή των γλουτών της ΜΚ1 ήταν αυτό να γίνει σε γυμνή περιοχή και όχι να είναι σκεπασμένο με πετσέτα, αφού κάτι τέτοιο παρά το γεγονός ότι δεν απαγορεύεται, δεν συνίσταται αφού δεν είναι  αποτελεσματικό. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο τα χέρια ενός φυσιοθεραπευτή που διενεργεί μαλάξεις στην περιοχή του σώματος του ασθενή, θα πρέπει να βρίσκονται σε άμεση επαφή με το γυμνό σώμα, ενώ ο φυσιοθεραπευτής θα πρέπει να έχει και άμεση οπτική επαφή με το επακριβώς πράττει. Επίσης ο Κατηγορούμενος παρόλο που δεν αμφισβητεί τον τρόπο που έχει διενεργήσει επί των οπισθίων της ΜΚ1 το μασάζ όπως και η ίδια αναπαράστησε κατά την δια ζώσης  μαρτυρία της στο Δικαστήριο εντούτοις δεν συμφωνεί με την θέση της ότι τα χέρια του έφταναν μέχρι και το μπροστινό σημείο της μέσης της όπως άλλωστε η ΜΚ1 υπέδειξε ενόρκως.  

 

Από την άλλη η ΜΚ1 ήταν κατηγορηματική στην θέση της ότι πέραν των ενεργειών του Κατηγορούμενου κατά την διάρκεια της τέταρτης συνεδρίας που είχαν στο εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο, ο Κατηγορούμενος κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων  που προηγήθηκαν, στις συζητήσεις που είχαν μεταξύ τους της έκανε και πιο προσωπικές ερωτήσεις καθώς και σχόλια για την εμφάνιση της, δηλαδή κομπλιμέντα τα οποία δεν ήταν της στιγμής. Επίσης σύμφωνα με την ΜΚ1 κατά την τρίτη συνεδρία των θεραπειών της, ο Κατηγορούμενος της είχε ανοίξει συζήτηση για προσωπικά ερωτικά της θέματα, ρωτώντας την μάλιστα αν θα έκανε κάτι με κάποιον άλλο άνδρα μεγαλύτερο σε ηλικία χωρίς η ίδια να βρίσκεται σε σχέση μαζί του.  Σύμφωνα μάλιστα με την ΜΚ1, η ίδια του απαντούσε μονολεκτικά στην συγκεκριμένη συζήτηση λόγω του ότι δεν γνώριζε καλά τον Κατηγορούμενο και επειδή στον συγκεκριμένο χώρο είχε πάει για συγκεκριμένο σκοπό. Ο Κατηγορούμενος από πλευράς του αρνήθηκε ότι είχε αυτού του είδους τις συζητήσεις μαζί με την ΜΚ1, ενώ ισχυρίστηκε ότι η μόνη σηζύτηση που είχε μαζί της ήταν ότι ρώτησε την ΜΚ1 που εργάζεται και επειδή αυτή του ανέφερε ότι  είναι άνεργη την ρώτησε για να μάθει τα ενδιαφέροντα της. Επειδή η ΜΚ1 του απάντησε ότι της αρέσει τόσο το ψάρεμα όσο και το κυνήγι, ο Κατηγορούμενος παραξενεύτηκε και ρώτησε την ΜΚ1 πως και απέκτησε αυτού του είδους τα ενδιαφέροντα. Τότε σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, η ΜΚ1 του εξήγησε ότι τα ενδιαφέροντα αυτά τα απέκτησε λόγω μιας προηγουμένης μαρκοχρόνιας σχέσης που είχε με κάποιο άλλο άνδρα ο οποίος μάλιστα όπως του εξήγησε δεν την είχε σεβαστεί καθόλου. Μάλιστα η ΜΚ1 σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης σηζύτησης, τον αποκαλούσε ηλίθιο και βλάκα. Ο Κατηγορούμενος επειδή αντιλήφθηκε ότι η ΜΚ1 ήταν θυμωμένη αλλά και πληγωμένη ενόψει του χωρισμού της, προσπάθησε να σταματήσει την συγκεκριμένη συζήτηση παροτρείνοντας της ότι κάθε  εμπόδιο είναι για καλό και ότι είναι τυχερή που δεν προχώρησε την σχέση της μαζί με αυτό το άτομο και δεν απέκτησε και παιδιά.

 

Υπό το φως των πιο δεδομένων, προκύπτει ότι τα εν λόγω ζητήματα τα οποία έχουν τύχει αμφισβήτησης, θα επιλυθούν δια της αξιολόγησης της μαρτυρίας που έχει παρατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου και από τις δύο πλευρές. Συνεπώς το βασικό ερώτημα που εν προκειμένω προκύπτει θα πρέπει να απαντηθεί από το Δικαστήριο, είναι το κατά πόσο η ενέργεια του Κατηγορούμενου να προβεί σε μασάζ στην περιοχή των γλουτών της ΜΚ1 ακόμη και χωρίς να την προειδοποιήσει κατά την δεδομένη χρονική στιγιμή ότι δηλαδή θα προέβαινε σε αυτή την ενέργεια συνιστά άσεμνη επίθεση εν τη εννοία του νόμου ή αν τελικά ο Κατηγορούμενος ακόμη και χωρίς να προβεί σε αυτή καθ’ ευαυτή την προειδοποίηση, ενήργησε εντός των πλαισίων των καθηκόντων του ως φυσιοθεραπευτής ή παρέβηκε τα όρια και ενήρησε κατά παράβαση των γενικών και άτυπων κανόνων ηθικής και ευρέπειας, δηλαδή εν προκειμένω ότι της επιτέθηκα άσεμνα.

 

Μαρτυρία Κατηγορούσας Αρχής

 

Η ΜΚ1, κλήθηκε και κατέθεσε ως πρώτη μάρτυρας κατηγορίας και κατά την παρουσία της στο Δικαστήριο, υιοθέτησε αρχικά το περιεχομένο της γραπτής της κατάθεσης ως μέρος της κυρίως εξέτασης της, Τεκμήριο 1, ενώ στην συνέχεια  επεξήγησε και τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να επισκεφθεί το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου για πρώτη φορά στις 14/01/20 μετά από συνομιλία την οποία είχε μαζί με την ΜΚ2, η οποία στο παρελθόν είχε επισκεφθεί και η ίδια το εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο ενόψει προβλημάτων που αντιμετώπισε στον αυχένα της. Σύμφωνα με την ΜΚ1 αφού άρχισε τις επισκέψεις στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου αναφορικά με την θεραπεία στον αυχένα της, στην πορεία αντιλήφθηκε ότι είχε και πόνους στην μέση της με αποτέλεσμα να του το αναφέρει, με αποτέλεσμα ο Κατηγορούμενος να της εξηγήσει ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζε στον αυχένα επεκτείνεται και στην μέση της και ως εκ τούτου θα έπρεπε να της κάνει μασάζ και στην συγκεκριμένη περιοχή.  Μετά την πιο πάνω συζήτηση που είχαν μεταξύ τους και τον έλεγχο που είχε διενεργήσει για το συγκεκριμένο ζήτημα, η ΜΚ1 την 04/02/20 και περί ώρα 12:00 μ.μ επισκέφθηκε το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου για θεραπεία η οποία και θα περιλάμβανε και θεραπεία για την μέση της. Σύμφωνα με την ΜΚ1, καθώς η ίδια ήταν ξαπλωμένη μπρούμυτα και ξεκίνησε το τέταρτο στάδιο της φυσιοθεραπείας το οποίο περιλάμβανε και το μασάζ, ο Κατηγορούμενος, σύμφωνα με την γραπτή της κατάθεση, της κατέβασε ελάχιστα το παντελόνι καθώς και το εσώρουχο. Το ίδιο σύμφωνα με την ΜΚ1 συνέβηκε και περί την 06/02/20 χωρίς βεβαίως η ίδια όπως υπέδειξε στο Δικαστήριο προφορικά να παρεξηγήσει ή να λάβει καθόλου υπόψη της αρνητικά τις συγκεκριμένες κινήσεις του Κατηγορούμενου, αναφέροντας μάλιστα ενόρκως ότι δεν έχει οποιοδήποτε παράπονο αναφορικά με τις ενέργειες του κατά τις εν λόγω ημερομηνίες.

 

Σε ότι αφορά την επίσκεψη της στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου περί την 11/02/20, σύμφωνα με την γραπτή της κατάθεση,  η ΜΚ1 ανέφερε ότι αφού ο Κατηγορούμενος ολοκλήρωσε τα πρώτα τρία στάδια της φυσιοθεραπείας που της έκανε φτάνοντας έτσι στο τέταρτο στάδιο, και ενώ πάλι η ίδια ήταν ξαπλωμένη μπρούμητα, της κατέβασε το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο που φορούσε μέχρι και κάτω από τα οπίσθια της και ξεκίνησε να της κάνει μασάζ εκτός από την μέση και σε όλη την επιφάνεια των οπισθίων της προχωρώντας μάλιστα τα χέρια του προς τα μέσα και ανοίγοντας της τα οπίσθια της. Η ίδια όπως εξήγησε τόσο στην γραπτή της κατάθεση όσο και προφορικά στο Δικαστήριο, επειδή ένιωσε άβολα και πανικοβλήθηκε δεν ανέφερε οτιδήποτε στον Κατηγορούμενο καθότι είχε παγώσει και δεν μπορούσε να μιλήσει. Σύμφωνα με την ΜΚ1,ο Κατηγορούμενος ουδέποτε προηγουμένως την ρώτησε μέχρι ποιο σημείο θέλει να της κάνει το μασάζ. Επίσης ισχυρίστηκε ότι, κατά τον εν λόγω χρόνο στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου βρισκόντουσαν μόνοι τους και δεν υπήρχε κανένα άλλο πρόσωπο, ενώ περαιτέρω υπέδειξε και ότι, ενώ η φυσιοθεραπεία έπρεπε να έχει μέγιστη διάρκεια περί την μία ώρα κατά την συγκεκριμένη επίσκεψη της, διήρκησε περισσότερο και αυτό το διαπίστωσε αφού όταν εισήλθε εντός του αυτοκινήτου της για να αναχωρήσει κοίταξε το ρολόι του οχήματος της και  η ώρα ήταν 13:20 μ.μ ενώ η θεραπεία θα έπρεπε ήδη να είχε ολοκληρωθεί από τις 13:00 μ.μ.

 

Όταν σύμφωνα με την ΜΚ1 ολοκληρώθηκε η θεραπεία της, ντύθηκε και πλήρωσε τον Κατηγορούμενο χωρίς και πάλι να του αναφέρει οτιδήποτε για τα όσα είχαν συμβεί ενώ μάλιστα έκλεισε και το επόμενο της ραντεβού το οποίο και προγραμματίστηκε για την 13/02/20 στο οποίο φυσικά και δεν μετέβηκε. Όπως εξήγησε τόσο στην γραπτή της κατάθεση όσο και προφορικά στο Δικαστήριο, την επομένη ημέρα, δηλαδή την 12/02/20, επειδή είχε ήδη προγραμματισμένο ραντεβού μαζί με την ψυχολόγο που την παρακολουθούσε, της ανέφερε το τι επακριβώς είχε συμβεί καθότι ήταν αναστατωμένη με αποτέλεσμα η τελευταία να την παροτρύνει να προβεί σε σχετική καταγγελία έναντίον του Κατηγορούμενου στην αστυνομία. Η ΜΚ1 όπως εξήγησε, στην συνέχεια αφού μετέβηκε στο σπίτι της ανέφερε το γεγονός αυτό και στην μητέρα της, δηλαδή στην ΜΚ2, καθώς και στην αδελφή της.

 

Ακολούθως σύμφωνα με τα όσα υπέδειξε η ΜΚ1, την ίδια ημέρα και περί ώρα 22:07 μ.μ. απέστειλε γραπτό μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο του Κατηγορούμενου και του ανέφερε ότι δεν θα πάει ξανά για φυσιοθεραπεία επειδή το μασάζ που της έκανε στην περιοχή των οπισθίων της, το είχε κάνει χωρίς να την ρωτήσει αλλά και χωρίς καμία απολύτως προειδοποίηση. Πιο συγκεκριμένα η ΜΚ1 του έγραψε «δεν θα ξαναέρθω σε σένα για φυσιοθεραπεία επειδή το μασάζ στον πισινό μου το έκανες χωρίς να με ρωτήσεις αλλα και ούτε να με προειδοποιήσεις, και από την μία ώρα συνεδρίας τέλειωσες στην ανάμιση και ήταν τελείως αντιεπαγγελματικό». 

 

Τότε σύμφωνα με την ΜΚ1 την επομένη ημέρα, δηλαδή την 13/02/20 αντιλήφθηκε ότι είχε αναπάντηση κλήση στο κινητό της τηλέφωνο από ένα άγνωστο της αριθμό την οποία και δεν κατάφερε να απαντήσει καθότι δεν την αντιλήφθηκε, ενώ μετά από την πάροδο μισής περίπου ώρας κάλεσε τον αριθμό που την είχε καλέσει και της απάντησε ο Κατηγορούμενος. Τότε αυτός της εξήγησε ότι ξαφνιάστηκε αλλά και στεναχωρέθηκε από το μήνυμα που έλαβε από την ίδια και ότι μάλιστα απολογείται αν την έκανε να νιώσει άσχημα. Επίσης σύμφωνα με την ΜΚ1, ο Κατηγορούμενος της ανέφερε ότι δεν είχε πρόθεση ούτε να πάρει μάτι αλλά ούτε και να της βάλει χέρι και την ρώτησε μάλιστα πως μπορεί να επανορθώσει αλλά και και ότι μπορεί να της κάνει κάποιο δώρο ή ακόμη στην περίπτωση που συνεχίσει να πονά τον αυχένα της να της κάνει δωρέαν φυσιοθερεπείς μόνο για την περιοχή του αυχένα.  Επίσης της ανέφερε ότι ντρέπεται πολύ από την μητέρα της αλλά και από την αδελφή της, τις οποίες και γνωρίζει, καθώς και ότι τον έχει παρεξηγήσει γιατί με όλους τους πελάτες κάνει το ίδιο λέγοντας της χαρακτηριστικά «τι πέντε πόνους πάνω τι πέντε πόντους κάτω». Η ΜΚ1 όπως υπέδειξε αρνήθηκε την προσφορά του Κατηγορούμενου αναφέροντας του μάλιστα ότι έχει και άλλους φυσιοθεραπευτές στην Πάφο.

 

Περαιτέρω η ΜΚ1 κατά την μαρτυρία της ισχυρίστηκε και ότι ο Κατηγορούμενος κατά τις συναντήσεις τους στο φυσιοθεραπευτήριο του, της έκανε και πιο προσωπικές ερωτήσεις καθώς και σχόλια για την εμφάνιση της αλλά και κομπλιμέντα. Επίσης σε κάποια στιγμή την είχε ρωτήσει εάν θα έκανε κάτι και με κάποιον άνδρα μεγαλύτερο της χωρίς να είναι σε σχέση.

 

Σε ότι αφορά τον λόγο της καθυστέρησης στην υποβολή της καταγγελίας της, η ΜΚ1 υπέδειξε ότι αυτό συνέβηκε ένεκα του ότι δεν βρισκόταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση ενώ προηγήθηκαν και πολλές συναντήσεις με την ψυχολόγο της μέχρι να το αποφασίσει.

 

Τόσο κατά την κυρίως εξέταση, όσο και κατά την αντεξέταση της, η ΜΚ1 επανέλαβε τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες σύμφωνα με την ίδια ο Κατηγορούμενος της επιτέθηκε άσεμνα καθώς και το τι επαρκιβώς επακολούθησε τόσο αναφορικά με την επικοινωνία που είχε μαζί του τηλεφωνικώς, εκφράζοντας του δηλαδή την μεγάλη της δυσαρέσκεια για την συμπεριφορά του, όσο και το τι επακριβώς ανέφερε τόσο στην μητέρα της όσο και στην ψυχολόγο της. Κατά την αντεξέταση της ΜΚ1 δεν αμφισβητήθηκαν οι ενέργειες του Κατηγορουμένου, δηλαδή ότι προέβηκε σε μασάζ στην περιοχή των οπισθίων της, αλλά αυτό που επιχείρησε η Υπεράσπιση να καταδείξει δια μέσω των ερωτήσεων αλλά και των υποβολών της τέθηκαν, ήταν ότι η ίδια παρεξήγησε την ενέργεια του Κατηγορουμένου να προβεί σε μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, κάτι το οποίο ήταν απολύτως αναγκαίο και φυσιολογικό αφού αντιμετώπιζε το συγκεκριμένο προβλήμα με την μέση της. Από την πλευρά της η ΜΚ1 ήταν κατηγορηματική στην θέση της ότι οι ενέργειες του Κατηγορούμενου δεν ήταν φυσιολογικές και ότι μάλιστα ο ίδιος ουδέποτε την είχε προειδοποιήσει ότι θα της κατεβάσει εντελώς τόσο το εσώρουχο όσο και το παντελόνι της.

 

Από την άλλη, η ΜΚ1 σε ότι αφορά τις συνεδρίες οι οποίες έλαβαν χώρα την 04/02/20 καθώς και την 06/02/20 και οι οποίες περιλάμβαναν και μασάζ στην περιοχή της μέσης της, ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος δεν της είχε κατεβάσει σε τόσοο μεγάλο βαθμό τα ρούχα της μέχρι δηλαδή και κάτω από τα οπίσθια της, όπως κατά την επίδικη ημερομηνία, με αποτέλεσμα να μην έχει και οποιοδήποτε παράπονο εναντίον του. Επίσης ισχυρίστηκε ότι Κατηγορούμενος την 11/02/20 ενήργησε εντελώς απροειδοποίητα αλλά και επιτηδευμένα, αφού μάλιστα με τις κινήσεις των χεριών του επί των οπισθίων της, της άνοιγε τα οπίσθια με τα χέρια του ενώ και ότι τα χέρια του κατά την διάρκει του μασάζ έφταναν και μέχρι το μπροστινό σημείο της μέσης της, με αποτέλεσμα να νιώθει άβολα και να παγώσει. Περαιτέρω η ΜΚ1 ήταν κατηγορηματική και στην θέση της ότι ο Κατηγορούμενος ενώ έπρεπε να είχε ολοκληρώσει την συγκεκριμένη θεραπεία στην μία ώρα, η θεραπεία διήρκησε αρκετά περισσότερο, δηλαδή μια ώρα και τριάντα λεπτά, αφού αυτό το διαπίστωσε κοιτάζοντας το ρολόι του οχήματος της όταν ήδη είχε κατέβει κάτω από το φυσιοθεραπευτήριο με σκοπό να αναχωρήσει.

 

Επόμενη μάρτυρας για την Κατηγορούσα Αρχή, κλήθηκε και κατέθεσε η μητέρα της παραπονούμενης, η ΜΚ2, η οποία κατά την κυρίως εξέταση της υιοθέτησε το περιεχόμενο της γραπτής της κατάθεσης Τεκμήριο 2. Σύμφωνα με την γραπτή της κατάθεση, η ΜΚ1 επειδή αντιμετώπισε πρόβλημα με τον αυχένα της, είχε επισκεφθεί τον Κατηγορούμενο για να τύχει φυσιοθεραπείας, αφού και η ίδια στο παρελθόν τον είχε επισκεφθεί τον Κατηγορούμενο καθότι αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα με τον αυχένα της. Περί τις 12/02/20 το μεσημέρι, σύμφωνα με την ΜΚ2, η ΜΚ1 επέστρεψε από την ψυχολογό της και ήταν αναστατωμένη και έτσι της ζήτησε να της μιλήσει για κάτι σοβαρό που της είχε συμβεί. Τότε της ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος τις τρείς τελευταίες φορές που είχε πάει φυσιοθεραπεία, της κατέβασε το παντελόνι της αλλά και το εσώρουχο της. Πιο συγκεκριμένα της ανέφερε ότι την πρώτη φορά ο Κατηγορούμενος της κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο λίγο πιο κάτω από την μέση, την επόμενη φορά ακόμη λίγο πιο κάτω, ενώ την τελευταία φορά δηλαδή την 11/02/20 της το κατέβασε μέχρι και κάτω από τα οπίσθια και ξεκίνησε να της κάνει μασάζ έντονα στον πισινό της και μέσα στην σχισμή και κάτω από τα κολωμέρια της και έφερνε το χέρι του και προς τα πλάγια μπροστά με αποτέλεσμα να την κάνει να νιώθει πολύ άσχημα και να ντρέπεται. Επίσης της ανέφερε ότι δεν είπε οτιδήποτε στον Κατηγορούμενο καθότι είχε παγώσει από την συμπεριφορά του και είχε σοκαριστεί πολύ. Σύμφωνα επίσης με την ΜΚ2, η ΜΚ1 κατά την στιγμή που της διηγείτο το τι επακριβώς είχε συμβεί έκλαιγε και της ανέφερε ότι ήθελε να τον καταγγείλει.

 

Περαιτέρω, η ΜΚ2 κατά την κυρίως εξέταση της, επανέλαβε τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες η θυγατέρα της, δηλαδή η ΜΚ1, της είχε αναφέρει το παράπονο της εναντίον του Κατηγορούμενου, καθώς και το πως ήταν κατά την εν λόγω χρονική στιγμή η ψυχολογική της κατάσταση. Σύμφωνα μάλιστα με την ΜΚ2, την ίδια κιόλας ημέρα μετέβηκαν στην αστυνομία με σκοπό να καταγγείλουν τον Κατηγορούμενο, και παρά το γεγονός ότι η ΜΚ1 είχε αρχίσει να τους περιγράφει το παράπονο της, ο ένας εκ των δύο αστυνομικών που είχαν συναντήσει τους ανέφερε ότι το παράπονο δεν ήταν εφικτό να ληφθεί κατά την συγκεκριμένη χρονική στιμγή καθότι δεν υπήρχε διαθέσιμη γυναίκα αστυνομικός. Έτσι σύμφωνα με την ΜΚ2, τους ανέφεραν ότι θα τους ειδοποιήσουν για να μεταβούν εκ νέου στην αστυνομία για να υποβάλουν την καταγγελία τους, πράγμα που έλαβε χώρα περί την 17/02/20.  

 

Η ΜΚ2 αντεξεταζόμενη ερωτήθηκε αρχικά για την επαφή και την γνωριμία που είχε η ίδια μαζί με τον Κατηγορούμενο όταν είχε αντιμετωπίσει και αυτή πρόβλημα με τον αυχένα της. Η ΜΚ2 απαντώντας ανέφερε ότι αυτό είχε συμβεί πριν από πολλά χρόνια καθώς και ότι επειδή η ίδια είχε μείνει ευχαριστημένη από την δουλειά του Κατηγορούμενου τον σύστησε και στην ΜΚ1. Ερωτώμενη κατά την αντεξέταση της για το πόσες στον αριθμό φυσιοθεραπείες είχε υποστεί η ΜΚ1 σχετικά με το πρόβλημα που είχε αντιμετωπίσει στον αυχένα της, η ΜΚ2 όπως ανέφερε δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των φυσιοθεραπειών, καθότι όπως εξήγησε, η ΜΚ1 είναι ανεξάρτητη κοπέλα και δεν της είχε δώσει ποτέ και ακριβή αναφορά. Αυτό που όμως όπως ανέφερε γνωρίζει από την ίδια την ΜΚ1, ήταν ότι η τελευταία είχε μεταβεί για φυσιοθεραπείες τρείς ή τέσσερις φορές και ότι στις τρείς από αυτές, ο Κατηγορούμενος της είχε κατεβάσει το παντελόνι της αλλά και το εσώρουχο της.  Σύμφωνα μάλιστα με την ΜΚ2, αυτό που της ανέφερε η ΜΚ1 ήταν ότι ο Κατηγορούμενος κατά την τελευταία της επίσκεψη κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο της μέχρι το τέλος των οπισθίων της ενώ από την άλλη επέμενε κατηγορηματικά στην θέση της ότι δεν γνωρίζει οποιεσδήποτε άλλες λεπτομέρειες να αναφέρει τόσο για τις συναντήσεις που είχε μαζί με τον Κατηγορούμενο σε σχέση με τις φυσιοθεραπείες τους αλλά και ούτε για το πόσες φορές τελικά τον επισκέφθηκε.

 

Η ΜΚ2 αντεξεταζόμενη αμφισβητήθηκε σε σχέση με τα όσα ανέφερε προφορικά για τον τρόπο που η ΜΚ1 της υπέδειξε ότι ο Κατηγορούμενος της έκανε μασάζ στην περιοχή των οπισθίων της και πιο συγκεκριμένα ότι έβαζε και τα χέρια του στο πλάι της, αφού της υποβλήθηκε η θέση ότι στην κατάθεση της η ΜΚ1 ουδέποτε ανέφερε αυτό το περιστατικό. Από την άλλη η ΜΚ2 επέμεινε κατηγορηματικά στις θέσεις της  προσθέτοντας επίσης ότι ο Κατηγορούενος σύμφωνα με τα όσα της ανέφερε η ΜΚ1 καθώς της έκανε μασάζ με τα χέρια του, αυτά πήγαιναν μέχρι και κάτω στην σχισμή του πρωκτού της.

 

Επόμενη μάρτυρας για την υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής, κλήθηκε και κατέθεσε η κα. Μαργαρίτα Γεωργίου, ΜΚ3, η οποία εργάζεται ως φυσιοθεραπεύτρια στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου. Τα προσόντα της αλλά και η εμπειρία της, δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράσπιση. Η ΜΚ3 κατά την κυρίως εξέταση της ανέφερε ότι εργάζεται στον δημόσιο τομέα περί τα τελευταία 12 χρόνια, ενώ στο παρελθόν εργάστηκε και σε κέντρο αποκατάστασης στην Σουηδία, στην Ελλάδα, στο Κέντρο αποκατάστασης με την ονομασία «Μέλαθρον» αλλά και στο κέντρο αποκατάστασης με την ονομασία «Αρήτη» στην Λευκωσία. Επίσης εξήγησε ότι  αποτελεί ιδρυρικό και διοικητικό μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου με την ονομασία «Άλλη Όψη» που ασχολείται με εκπαιδευτικά προγράμματα για άτομα με βλάβη του νωτιαίου μυελού καθώς και ότι ανήκει στην οργάνωση παραπληγικών ατόμων στην Κύπρο. Τα πιστοποιητικά που αφορούν τις σπουδές αλλά και την εμπειρία της κατατέθηκαν από την ίδια και αποτελούν το Τεκμήριο 6. Η ΜΚ3 κατά την κυρίως εξέταση της αναφέρθηκε επίσης και στα καθήκοντα που επιτελεί τόσο σε εξωτερικούς όσο και σε εσωτερικούς ασθενείς του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου στο οποίο εξακολουθεί να εργάζεται μέχρι και σήμερα.  

 

Σχετικά με το πότε μπορεί ένας φυσιοθεραπευτής να προχωρήσει κατά την διάρκεια μιας θεραπείας σε μασάζ στην περιοχή των γλουτών ενός ασθενή, η ΜΚ3 κατά την κυρίως εξέταση της ερωτώμενη ανέφερε ότι αυτό μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους, αφ’ ής στιγμής διαπιστωθεί ότι στην συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει κάποια μυική σύσπαση με αποτέλεσμα να πρέπει να γίνει μια μυική χαλάρωση. Σύμφωνα μάλιστα με την ΜΚ3 στην συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο η τεχνική του μασάζ με τα χέρια του φυσιοθεραπευτή, όσο και με άλλα διαθέσιμα εργαλεία. Ειδικότερα, αυτό μπορεί να συβμεί όταν κάποιος ασθενής πάσχει από οσφυαλγία, ισχυαλγία, κοκκυγοδυνία, σκολίωση και θλάση. Σε ότι αφορά την οσφιαλγία, δηλαδή την πάθηση που παρουσίασε και εν προκειμένω η ΜΚ1, η ΜΚ3 εξήγησε κατά την μαρτυρία της ότι, ο πόνος αποτελεί ένα εκ των κυριότερων συμπτωμάτων της, ενώ η ίδια ως φυσιοθεραπευτής όταν βρεθεί αντιμέτωπη με ένα τέτοιο περιστατικό αυτό που πράττει πρωτίστως είναι να ερευνήσει και να αξιολογήσει τον συγκεκριμένο ασθενή με σκοπό να διαπιστώσει την πηγή του προβλήματος. Ειδικότερα η ΜΚ2 ανέφερε ότι η αιτία του προβλήματος διαπιστώνεται μετά από ενδελεχή αξιολόγηση του ασθενή, η οποία περιλαμβάνει, τον τρόπο βάδισης του, την συνέντευξη που θα ληφθεί από τον ίδιο τον ασθενή με σκοπό να γίνουν γνωστές στον φυσιοθεραπευτή οι δραστηριότητες του ούτως ώστε να υπάρξει πλήρης πληροφόρηση για το τι μπορεί να την προκάλεσε, με ψηλάφηση στις περιοχές του σώματος του, την κίνηση του ασθενή καθώς και το εύρος της κίνησης.  Σε ότι αφορά το κατά πόσο η συνέντευξη με τον ασθενή είναι επιτακτική, η ΜΚ3 σε διευρκινιστική ερώτηση που της είχε τεθεί από το Δικαστήριο ανέφερε ότι αυτό δεν είναι απαραίτητο να γίνει, αποτελεί όμως ένα από τους τρόπους προσέγγισης.

 

Ακολούθως με βάση τα όσα η ΜΚ3 υπέδειξε κατά την κυρίως εξέταση της, αφού ο φυσιοθεραπευτής διαπιστώσει το πρόβλημα και κρίνει ότι θα πρέπει να διενεργήσει φυσιοθεραπεία και στην περιοχή των γλουτών αφαιρώντας δηλαδή τα ρούχα του προσώπου στο οποίο θα επέμβει, είναι πρέπον να τον πληροφορήσει για το τι επακριβώς θα πράξει και εφόσον βεβαίως ο ασθενής συγκατατεθεί. Η ΜΚ3 υποστήριξε επίσης την θέση ότι, εφόσον πρόκειται να διενεργηθεί θεραπεία στην περιοχή των γλουτών, θα πρέπει να υπάρχει κάλυψη της περιοχής με μια πετσέτα εκτός βεβαίως εάν ο ασθενής για δικούς του λόγους δεν επιθυμεί να καλυφθεί η περιοχή.  Ερωτώμενη η ΜΚ3 κατά την κυρίως εξέταση της αναφορικά με το κατά πόσο η διαδικασία αυτή στηρίζεται σε οποιοδήποτε πρωτόκολλο, ανέφερε ότι στον κώδικα της δεοντολογίας των φυσιοθεραπευτών δεν υπάρχει οποιαδήποτε τέτοια οδηγία ή πρόνοια, νοείται όμως ότι ένας φυσιοθεραπευτής δεν δύναται να χρησιμοποιήσει τον ρόλο του δικά του αλλότρια κίντηρα που δεν συμβαδίζουν με τους γενικούς κανόνες της ηθικής.

 

Σε ότι αφορά την συζήτηση και την αξιολόγηση του προβλήματος, η ΜΚ3 διευκρίνησε ότι αυτό λαμβάνει χώρα κατά την πρώτη συνεδρία με σκοπό να συζητηθεί και το πλάνο της θεραπείας ενός ασθενή, ενώ κατά τις επόμενες συνεδριάσεις δεν κρίνεται σκόπιμο να επαναληφθεί από τον φυσιοθεραπευτή στον ασθενή το τι επακριβώς είχε λεχθεί κατά την προηγούμενη φορά μεταξύ αυτών και η προειδοποίηση, ενώ αυτό που δύναται να γίνει είναι μια σύντομη ενημέρωση για το τι θα επακολουθήσει.  Ειδικότερα η ΜΚ3 ανέφερε ότι γίνεται κάθε φορά ενημέρωση εάν θα ακουμπήσει ο φυσιοθεραπευτής για πρώτη φορά σε ένα σημείο του σώματος του ασθενή που δεν είχε ακουμπήσει ποτέ προηγουμένως.

 

Σχετικά με το μασάζ στην περιοχή των γλουτών, η ΜΚ3 κατά την κυρίως εξέταση της, μετά από σχετική διευκρινιστικού τύπου ερώτηση που της υποβλήθηκε από το ίδιο το Δικαστήριο, εξήγησε ότι η μάλαξη – μασάζ μπορεί να λάβει χώρα με γροθια, με τους αντίχειρες, με τον αγκώνα αλλά και γενικά όπως ένας φυσιοθεραπευτής επιθυμεί. Το σίγουρο όμως σύμφωνα με την ΜΚ3 είναι ότι οι γλουτοί κατά την διάρκεια των κινήσεων του μασάζ εάν οι κινήσεις είναι κυκλικές, όπως και εν προκειμένω είχε πράξει και ο Κατηγορούμενος, αναπόφευκατα οι γλουτοί του ασθενή  θα ανοίγουν αφού από τις κινήσεις οι γλουτοί μετακινούνται.

 

Η ΜΚ3 αντεξεταζόμενη κλήθηκε από την Υπεράσπιση να αναγνωρίσει επί του Τεκμηρίου 7Α το οποιο κατατέθηκε από την Υπεράσπιση, τόσο τους μέσους γλουτιαίους μύς όσο και τους μείζον γλουτιαίους μύς ενός ανθρώπου αλλά και τα σημεία trigger points, δηλαδή τα ευαίσθητα σημεία. Σε ότι αφορά τους μικρούς γλουτιαίους μυς, η ΜΚ3 εξήγησε ότι επειδή αυτοί καλύπτονται από τον μεγάλο γλουτιαίο μυ, χρειάζεται να ασκηθεί κάποια μεγαλύτερη πίεση για να φτάσει ένας φυσιοθεραπευτής σε αυτούς. Ερωτώμενη επίσης η ΜΚ3 για το κατά πόσο στην περίπτωση που διαπιστωθεί ότι κάποιος ασθενής παρουσίαζει στους γλουτούς του οποιαδήποτε σημεία trigger points αυτά θα πρέπει να  αντιμετωπιστούν με την μέθοδο του μασάζ στους γλουτούς, ανέφερε ότι καταρχήν ο ασθενής θα πρέπει να τύχει της ανάλογης αξιολόγησης και αφού διαπιστωθεί ότι θα πρέπει τα σημεία αυτά να πιεστούν να πράξει αναλόγως.

 

Αναφορικά με την θέση της ΜΚ3 ότι στην περίπτωση που το μασάζ θα λάβει χώρα σε επίμαχο μέρος του σώματος όπως π.χ στην περιοχή των γλουτών ενός ασθενή και έτσι το σημείο αυτό θα πρέπει να είναι σκεπασμένο, ερωτώμενη κατά την αντεξέταση της για το κατά πόσο η τακτική αυτή που χρησιμοποιεί καταγράφεται σε κάποιο πρωτόκκολο που πρέπει να ακολουθείται, απαντώντας ανέφερε ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει οπουδήποτε καταγγεγραμμένο αλλά από την άλλη επειδή οι ασθενείς που εξετάζουν συχνά προέρχονται από διάφορες άλλες κουλτούρες με διαφορετικές αντιλήψεις του σώματος και της έκθεσης του σώματος τους, η ίδια θεωρεί ότι ένας φυσιοθεραπευτής θα πρέπει να σέβεται την διαφορετική αντίληψη του κάθε ανθρώπου και πάντοτε να ρωτά τον κάθε ασθενή ξεχωριστά για το πως αισθάνεται εάν του αφαιρέσει τα ρούχα του σε επίμαχα σημεία. Το σίγουρο όμως όπως η ΜΚ3 υπέδειξε είναι ότι, δεν υπάρχει οποιαδήποτε περίτπωση να αφαιρεθούν τα ρούχα ενός ασθενή χωρίς αυτός να ερωτηθεί και γενικά να συγκατατεθεί με το γεγονός αυτό.

 

Ερωτώμενη στην συνέχεια η ΜΚ3 για το κατά πόσο ένας φυσιοθεραπευτής διενεργώντας μασάζ σε σκεπασμένο μέρος του σώματος ενός ασθενή θα μπορεί να αποδώσει με τον ίδιο επακριβώς τρόπο που θα απέδιδε εάν το συγκεκριμένο σημείο του σώματος του δεν θα είναι σκεπασμένο, απαντώντας υπέδειξε ότι οι φυσιοθεραπευτές μέσα από την πολλή τριβή αλλά και την εμπερία τους με το συγκεκριμένο αντικείμενο έχουν αρκετή αντίληψη αναφορικά με την δουλειά τους και έτσι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει απευθείας οπτική επαφή με το σημείο στο οποιο και διενεργείται το μασάζ. Πιο συγκεκριμένα η ΜΚ3 ερωτώμενη εξήγησε ότι το μασάζ δεν διενεργείται πάνω στο ρούχο που καλύπτει το σώμα αλλά κάτω από αυτό ούτως ώστε τα χέρια του φυσιοθεραπευτή να έχουν άμεση επαφή με το γυμνό σώμα του ασθενή. Σχετικά με το εν λόγω ζήτημα η Υπεράσπιση ζήτησε και κατέθεσε το Τεκμήριο 8,  το οποίο αφορά τις τεχνικές μάλαξης του Τεχνικού εκπαιδευτικού ιδρύματος Λαμίας – ΤΕΙ Λαμίας, Τμήματος φυσιοθεραπείας.

 

Η Υπεράσπιση ακολούθως υπέβαλε στην ΜΚ3 την θέση ότι, όταν το σώμα ενός ασθενή και ιδιαίτερα το σημείο στο οποίο απαιτείται να διενεργηθεί η μάλαξη δεν είναι σκεπασμένο, παρέχοντας δηλαδή άμεση οπτική επαφή, βοηθά τον φυσιοθεραπευτή να κάνει καλύτερα την θεραπεία με μασάζ ιδιαίτερα όταν το μασάζ θα γίνει και με την χρήση του αγκώνα και έτσι θα είναι εφικτή η χρήση των χεριών εφόσον το σημείο αυτό θα είναι σκεπασμένο.  Η ΜΚ3 απαντώντας εξήγησε ότι αυτό εξαρτάται από τον κάθε φυσιοθεραπευτή ενώ η ίδια υπέδειξε ότι με βάση την δική της εμπειρία, η ίδια δεν κρίνει απαραίτητο την άμεση οπτική επαφή με το σημείο του σώματος που θα διενεργήσει μάλαξη αφού αυτό μπορεί να το πράξει ακόμη και αν το σημείο αυτό είναι σκεπασμένο. Σε ότι δε αφορά την χρήση του αγκώνα κατά την μάλαξη, η ΜΚ3 υπέδειξε ότι εάν θα διενεργηθεί ή όχι μασάζ δια της χρήσεως του αγκώνα αυτό δεν είναι δεδομένο αφής στιγμής αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μεταξύ άλλων και το κατά πόσο ο ασθενής είναι μεγαλόσωμος ή όχι.

 

Ερωτώμενη στην συνέχεια η ΜΚ3 για το κατά πόσο μεταξύ του φυσιοθεραπευτή και του ασθενή δημιουργείται κάποιου είδους οικιότητα μετά από τις πρώτες μία με δύο επισκέψεις και έτσι δεν καθίσταται απαραίτητο να λαμβάνει χώρα και προειδοποίηση την κάθε φορά για το τι επακριβώς θα επακολουθήσει εφόσον η μάλαξη με τα χέρια του φυσιοθεραπευτή θα γίνει πάνω στο ίδιο σημείο με προηγουμένως, απαντώντας ανέφερε ότι όταν η θεραπεία γίνεται σε μια ευαίσθητη περιοχή, ο ασθενής θα πρέπει να προειδοποείται εκτός και αν η θεραπεία αφορά ασκήσεις οι οποίες είναι ήδη στην σφαίρα της γνώσης ενός ασθενή.

 

Κατά την υποβολή της θέσης της Υπεράσπισης κατά την αντεξέταση της ΜΚ3 ότι στην περίπτωση που ένας ασθενής παραπονείται για οσφυαλγία με διάγνωση ότι έχει υποστεί φλεγμονή στον τελευταίο σπόνδυλο Ο5-Ι1 είναι απαραίτητο να γίνει μάλαξη στην περιοχή, η μάρτυρας υπέδειξε καταρχήν ότι ο γιατρός είναι αυτός που καταλήγει σε διάγνωση ότι υπάρχει φλεγμονή και όχι ο φυσιοθεραπευτής, ενώ η θεραπεία που ακολουθείται είναι η μυοχαλάρωση της περιοχής, η αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος για να απορροφηθεί οτιδήποτε αφήνει φλεγμονή και μετά ένα ήπιο ασκησιολόγιο ούτως ώστε να μπορέσει να απορροφηθεί το οίδημα. Η δε μυοχαλάρωση της περιοχής σύμφωνα με την ΜΚ3, γίνεται με διάφορους τρόπους όπως για παράδειγμα ηλεκτροθεραπεία, λέιζερ, υπέρηχο και όχι βεβαίως μόνο στην περιοχή του Ο5 - Ι1 σπονδύλου καθότι η πάθηση αυτή μπορεί να επηρεάσει και να έχει αντανάκλαση σε διάφορες άλλες περιοχές του σώματος και όχι μόνο στην μέση. Μπορεί βεβαίως όμως η θεραπεία όπως η ΜΚ3 ερωτώμενη συμφώνησε να περιλαμβάνει και την μάλαξη στην περιοχή των γλουτών εφόσον γίνει η ορθή αξιολόγηση του γλουτού σε θέση διάτασης, δεξιά και αριστερά με σκοπό να διαπιστωθεί για το κατά πόσο υπάρχει οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ των μυών των γλουτών. Επίσης η αξιολόγηση γίνεται και με ψιλάφηση, δηλαδή πιέζοντας του δύο γλουτούς και πιο συγκεκριμένα τα trigger points.

 

Μαρτυρία Κατηγορούμενου

 

Από την αντίπερα όχθη ο Κατηγορούμενος ανακρινόμενος από την αστυνομία μετά από την καταγγελία η οποία υποβλήθηκε από την ΜΚ1, δηλαδή στην γραπτή του κατάθεση, Τεκμήριο 4, την οποία και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του ανέφερε ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν επιτέθηκε άσεμνα στην ΜΚ1, αλλά τουναντίον αυτό το οποίο έπραξε αποτελούσε μέρος της διαδικάσίας για την θεραπείας της αναφορικά με το πρόβλημα που είχε εντοπιστεί στον Ο5 – Ι1 δίσκο του σπονδύλου της με θεραπευτικό μασάζ και ζεστό επίθεμα. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, αφού η ΜΚ1 είχε ήδη υποβληθεί σε πέντε με έξι θεραπείες στον αυχένα της, του παραπονέθηκε ότι πονούσε και την μέση της. Σε ότι δε αφορά την θεραπεία στην περιοχή της μέση της, αυτή σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο έλαβε χώρα σε τρείς διαφορετικές περιπτώσεις ενώ το μασάζ γινόταν πάντοντε εντός του πλαισίου των θεραπειών της και αποτελείτο από κυκλικές κινήσεις στην περιοχή των γλουτών της για θεραπευτικούς και μόνο σκοπούς. Και οι τρείς θεραπείες στις οποίες υποβλήθηκε η ΜΚ1 σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο ήταν οι ίδιες, ενώ η ΜΚ1 ουδέποτε εξέφρασε κανένα απολύτως παράπονο προς τον ίδιο.

 

Περαιτέρω, σύμφωνα με την γραπτή κατάθεση του Κατηγορούμενου, την 12/02/20 και περί ώρα δέκα το βράδυ έλαβε γραπτό μήνυμα από την ΜΚ1 στο κινητό του τηλέφωνο ότι δεν προτίθεται να μεταβεί ξανά στο φυσιοθεραπευτήριο του για άλλη θεραπεία, επειδή όπως του ανέφερε θεώρησε τον τρόπο που της έκανε το μασάζ στην περιοχή των γλουτών της αντιεπαγγελματικό, καθώς και ότι έπρεπε να την ρωτήσει πριν της κατεβάσει το εσώρουχο κάτω από την μέση και ότι θα έπρεπε να την είχε σκεπάσει με μια πετσέτα. Έτσι ο Κατηγορούμενος την αμέσως επόμενη ημέρα, δηλαδή την 13/02/20 το πρωί, τηλεφώνησε στην ΜΚ1 από το κινητό τηλέφωνο του υπαλλήλου του,  δηλαδή του ΜΥ2, ενώ η ΜΚ1 η οποία δεν ανταποκρίθηκε αμέσως στην κλήση του, στην  συνέχεια τους κάλεσε πίσω. Τότε σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο αφού συνομίλησε μαζί της στο τηλέφωνο, της ξεκαθάρισε ότι τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της το κατέβασε όσο χρειαζόταν για να της κάνει φυσιοθεραπεία και ότι αυτό γίνεται σε όλα τα φυσιοθεραπευτήρια. Επίσης της ανέφερε ότι αν ένιωθε άβολα έπρεπε να του να το αναφέρει πριν ακόμη καν ξεκινήσει να της κάνει το μασάζ  και όχι μετά από αρκετές ημέρες, ενώ της ξεκαθάρισε παράλληλα ότι ο σκοπός που το έπραξε ήταν αποκλειστικά και μόνο η θεραπεία της και όχι οτιδήποτε άλλο. Ερωτόμενος μάλιστα ο Κατηγορούμενος από τις αστυνομικές αρχές κατά την λήψη της ανακριτικής του κατάθεσης για το κατά πόσο είχε οποιουδήποτε άλλου είδους συνομιλία μαζί με την ΜΚ1 κατά τις επισκέψεις της στο φυσιοθεραπευτήριο του, ανέφερε ότι η συνομιλία τους πάντοτε στρεφόταν γύρω από διάφορα κοινωνικά θέματα.

 

Κατά την κυρίως εξέταση του ο Κατηγορούμενος,  ανέφερε επισης προφορικά στο Δικαστήριο τα προσόντα αλλά και την εμπερία του ως φυσιοθεραπευτής καθώς και στην γνωριμία του μαζί με την ΜΚ1 αλλά και την οικογένεια της. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, η ΜΚ1 κατά την πρώτη της επίσκεψη την 14/01/20 του παραπονέθηκε ότι είχε πρόβλημα με τον αυχένα της και έτσι προχώρησε στην φυσιοθεραπευτική αξιολόγηση της, διαπιστώντας τελικά ότι ο πιο έντονος πόνος που αντιμετώπιζε επικεντρωνόταν στην περιοχή του πέμπτου με έκτου αυχενικού σπονδύλου, ενώ επίσης διαπίστωσε ότι υπήρχε και μια φλεγμονή στον δίσκο η οποία προκαλούσε πόνο στον αυχένα και σφίξιμο στους ώμους αλλά και αίσθημα βάρους. Αφού διαπιστώθηκε το συγκεκριμένο πρόβλημα στην συνέχεια προχώρησε σε φυσιοθεραπεία ενώ το επόμενο της ραντεβού καθορίστηκε δύο ημέρες μόνο μετά, δηλαδή την 16/01/20 όπου τόσο τον υπέρυχο όσο και ρευμά της σχετικά με την θεραπεία της τα χειριστηκε ο υπάλληλος του Κατηγορούμενου Π.Σ, ΜΥ2, ενώ ο ίδιος της είχε βάλει το ζεστό επίθεμα και αφού στην πορεία της το αφέρερε της διενήργησε και θεραπευτικό μασάζ.

 

Σύμφωνα επίσης με τον Κατηγορούμενο κατά την δεύτερη της θεραπεία ο ίδιος τις έκανε κάποιες ερωτήσεις με σκοπό να γνωριστούν και να νιώσουν μεταξύ τους πιο άνετα. Πιο συγκεκριμένα την ρώτησε να μάθει που εργάζεται και τότε η ΜΚ1 του ανέφερε ότι είναι άνεργη. Έτσι σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, επειδή ο ίδιος κατάλαβε ότι δεν μπορούσαν να συνομιλήσουν οτιδήποτε για την δουλειά της προχώρησε την συζήτηση σε άλλο επίπεδο ρωτώντας αν έχει κάποια ενδιαφέροντα, αν δηλαδή ασχολείται με κάποιο χόμπι με αποτέλεσμα η ΜΚ1 να του αναφέρει ότι της αρέσει το σκοπευτήριο αλλά και το κυνήγι. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο η απάντηση της ΜΚ1 του προκάλεσε εντύπωση και της ανέφερε ότι τα συγκεκριμένα χόμπι δεν ήταν ιδιαίτερα συνηθισμένα για γυναίκες. Τότε η ΜΚ1 του εξήγησε ότι αυτά τα έκανε για χάρη του πρώην συντρόφου της με τον οποίο μάλιστα βρισκόταν σε μακροχρόνια σχέση αλλά χώρισε. Επίσης του ανέφερε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν την είχε σεβαστεί καθόλου αποκαλώντας τον χαρακτηριστικά «ηλίθιο» και «βλάκα». Ο Κατηγορούμενος τότε λόγω των αναφορών της ΜΚ1 αντιλήφθηκε ότι ήταν ιδιαίτερα πληγωμένη αλλά και θυμωμένη και έτσι αποφάσισε να σταματήσει την συγκεκριμένη συζήτηση εκεί. Από την πλευρά της όμως η ΜΚ1 σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο συνέχισε να του αναφέρει για τον πρώην της ότι μάλιστα μαζί με το άτομο αυτό, παρόλο που ήταν σε σχέση για 10 ολόκληρα χρόνια δεν την είχε σεβαστεί καθόλου παρά τις υποσχέσεις που της έδωσε. Τότε σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο αυτός της ανέφερε ότι κάθε εμπόδιο είναι για καλό και ότι επίσης θα ήταν ακόμη πιο χειρότερα τα πράγματα στην περίπτωση που τελικά παντρεύονταν και αποκτούσαν και παιδί.

 

Τοσο κάτα την τρίτη επίσκεψη της ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου η οποία έλαβε χώρα την 21/01/20 όσο και μέχρι την Πέμπτη φορα που τον επισκέφθηκε την 28/01/20 οι θεραπείες που διενεργούνταν αφορούσαν τον αυχένα της ενώ κατά την έκτη της επίσκεψη η οποία ήταν προγραμματισμένη την 30/01/20,  η ΜΚ1 παραπονέθηκε του παραπονέθηκε ότι παρόλο που άρχισε να νιώθει καλύτερα με τον αυχένα της ήθελε να δει και την μέση της γιατί την πονούσε πολύ. Έτσι αφού λοιπόν ολοκληρώθηκε και η έκτη θεραπεία η οποία αφορούσε τον αυχένα της, ο Κατηγορούμενος προχώρησε στην αξιολόγηση του προβλήματος της  μέσης της κατά την οποία μάλιστα υπέδειξε ότι της είχε κατεβάσει τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της μέχρι και την μέση των γλουτών της αγγίζοντας την με τα χέρια του στα οπίσθια με σκοπό να εντοπίσει τα επώδυνα σημεία ψιλάφησης – trigger points. Τελικά αφού ο Κατηγορούμενος αξιολογησε σύμφωνα με την θέση του την ΜΚ1 για το πρόβλημα στην μέση της, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπασχε από μια πολύ συχνή πάθηση από την οποία πάσχει και  το 95% του πλυθησμού παγκοσμίως, δηλαδή οσφυαλγία στον τελευτάιο δίσκο του σπονδύλου της, ενώ ταυτόχρονα υπέδειξε στην ΜΚ1 ότι ο τελευταίος δίσκος του σπονδύλου της, δηλαδή ο Ο5 - Ι1 παρουσιάζει και φλεγμονή. Στην συνέχεια σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο ρώτησε την ΜΚ1 κατά πόσο είχε και μούδιασμα στα πόδια της ενώ αυτή του απάντησε αρνητικά και επομένως της εξήγησε ότι θα γίνει μια θεραπεία με σκοπό να μειωθεί η φλεγμονή στον δίσκο. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, η διαδικασία της αξιολόγησης έλαβε χώρα στην παρουσία του υπαλλήλου του, Π.Σ, δηλαδή του ΜΥ2.

 

Ο Κατηγορούμενος κατά την κυρίως εξέταση του κλήθηκε επίσης να υποδείξει επί του Τεκμηριού 7Β τα όσα ισχυρίστηκε ότι αντιμετώπιζε η ΜΚ1, ενώ υποστήριξε παράλληλα ότι τα ευαίσθητα σημεία στα οποία αναφέρθηκε ότι εντόπισε, είναι τα λεγόμενα «trigger points» των οποίων η αντιμετώπιση γίνεται καλύτερα δια της μεθόδου της μάλαξης, αφού δηλαδή ασκηθεί κάποιου είδους πίεση σε αυτά.  Περαιτέρω ο Κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι παρόλο που ένας ασθενής μπορεί να διαμαρτύρεται ότι πονάει την μέση του, σε ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών ο πόνος αντανακλά και στην περιοχή των γλουτών του, όπως και εν προκειμένω συνέβαινε στην περίπτωση της ΜΚ1. Συνεπώς το μασάζ θα έπρεπε να διενεργηθεί σύμφωνα με τον ίδιο σε όλη την περιοχή των γλουτών της αφού το πρόβλημα που αντιμετώπιζε η ΜΚ1 δύνατο να προκαλεί έντονο πόνο τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω, δηλαδή μέχρι και την μεσότητα των γλουτών της.

 

Στην πρώτη θεραπεία η οποία αφορούσε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε η ΜΚ1 σχετικά με την μέση της η οποία και έλαβε χώρα την 04/02/20, ο Κατηγορούμενος κατά την μαρτυρία του ανέφερε ότι όταν έφτασε η ώρα του μασάζ στην περιοχή των γλουτών, της κατέβασε τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της μέχρι και το μέσο της γλουτιαίας της περιοχής, κάτι το οποίο ήδη είχε γίνει και κατά την αξιολόγηση της. Το δε μασάζ σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο περιλάμβανε μάλαξη με τα χέρια του με κυκλικές κινήσεις προς τα πάνω με αποτέλεσμα να ανοίγουν οι γλουτοί, όχι βέβαια όπως η ΜΚ1 ισχυριστήκε ότι συνέβαινε καθώς και ότι αυτό γινόταν με σκοπό να πιεστούν τα ευαίσθητα σημεία – trigger points.

 

Το επόμενο ραντεβού σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο έλαβε χώρα την 06/02/20 όπου και επαναλήφθηκε επακριβώς το ίδιο θεραπευτικό πλάνο, ενώ κατά την τρίτη θεραπεία η οποία και διενεργήθηκε για το πρόβλημα στην μέση της, την 11/02/20,  η ΜΚ1 ζήτησε αρχικά να αλλάξει την ώρα προσέλευσης της, δηλαδή από τις 10:30 πμ που είχε προκαθορισμένο ραντεβού αυτό να μετακινηθεί στις 12:00 μ.μ. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο την συγκεκριμένη ημέρα η ΜΚ1 δεν ήταν τυπική στην ώρα του ραντεβού της με αποτέλεσμα να εισέλθει εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του περί τις 12:10 μ.μ. Έτσι λόγω του ότι τόσο ο ίδιος ο Κατηγορούμενος όσο και ο υπάλληλος του ήταν απασχολημένοι με τα ραντεβού άλλων ασθενών, και πιο συγκεκριμένα λόγω του ότι ο ΜΥ2 εξαιτίας της καθυστερημένης προσέλευσης της ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο αναγκάστηκε να ξεκινήσει την φυσιοθεραπεία σε κάποιο άλλο ασθενή με την ονομασία Paul, η φυσιοθεραπεία της ΜΚ1 άρχισε περί τις 12:15 μ.μ. αντί στις 12:00 μ.μ.  Στα δε πρώτα στάδια της θεραπείας της ΜΚ1 σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο περιλαμβανόταν ο υπέρηχος και το ρεύμα ενώ ακολούθως το ζεστό επίθεμα. Αφού ο Κατηγορούμενος όπως ισχυρίστηκε έβαλε το ζεστό εππιθεμα στην ΜΚ1 ξεκίνησε το θεραπευτικό μασάζ στον Paul ενώ όταν τελείωσε ξεκίνησε και το μασάζ στην ΜΚ1 η οποία μάλιστα τον ρώτησε γιατί ο κ. Paul πονούσε τόσο πολύ κατά την διάρκεια του μασάζ που του έκανε. Σύμφωνα επίσης με τον Κατηγορούμενο τόσο ο ίδιος όσο και η ΜΚ1 σε καμία περίπτωση δεν βρισκόντουσαν μόνοι τους εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του, ως ήταν και η θέση της, αφού από την στιγμή που ξεκίνησε η φυσιοθεραπεία της μέχρι και της 13:10 μ.μ αφού παρόν ήταν και ο ασθενής του ο Paul ο οποίος αναχώρησε με καθυστέρηση καθότι ήταν δυσκίνητος. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο ο ίδιος γενικά παρέμεινε μόνος του μαζί με την ΜΚ1 εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του περί τα δέκα μόνο λεπτά.

 

Ο Κατηγορούμενος μάλιστα ερωτόμενος ανέφερε στο Δικαστήριο κατά την κυρίως εξέταση του, ότι τις συγκεκριμένες ώρες τις θυμάται με ακρίβεια παρά την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από τότε, αφού η συγκεκριένη καταγγελία εναντίον του ήταν ένα πολύ τρανταχτό και σοκαριστικό γεγονός στην ζωή του και έτσι ο ίδιος κράτησε προσωπικές δικές του σημειώσεις ούτως ώστε να μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια το τι επακριβώς είχε διαδραματιστεί σχετικά με την συγκεκριμένη περίπτωση.  Επίσης σε σχέση με το ότι ανέφερε στην ΜΚ1 κατά την τηλεφωνική επικονωνία που είχαν μεταξύ τους αναφορικά με το ότι « δεν κρατούσε μέτρο τι διαφορά κάνει δύο εκατοστά πάνω δύο εκατοστά κάτω » εξήγησε ότι όντως δεν κρατούσε μέτρο γι’ αυτό που τον κατηγορεί.

 

Σε σχέση με την θέση της ΜΚ1 ότι ο Κατηγορούμενος καθυστέρησε την θεραπεία επιτηδευμένα με αποτέλεσμα να ξεπεράσει τον χρόνο της μιας ώρας, ανέφερε ότι όταν η ΜΚ1 τελείωσε την θεραπεία της και αφού εξήλθε από το συγκεκριμένο δωμάτιο που βρισκόταν περί τις 13:15 μ.μ μετέβηκε στην τουαλέτα και ακολούθως στο γραφείο του και κάθισε. Στην συνέχεια σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο ο ίδιος την ρώτησε κατά πόσο οι θεραπείες είχαν βελτιώσει το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και η ΜΚ1 του απάντησε θετικά. Ακολούθως σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο τον πλήρωσε για την θεραπεία της και έκλεισε και το επόμενο της  ραντεβού χωρίς να του εκφράσει κανένα απολύτως παράπονο. Περαιτέρω ο Κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος κατέβηκε και μπήκε στο αυτοκίνητο του περί τις 13:20 μ.μ και αυτό το γνώριζε γιατί είχε κοιτάξει την ώρα γιατί βιαζόταν αφού θα έπρεπε να μεταβεί στο σπίτι του για να φάει και στην συνέχεια να επιστρέψει πίσω στις 14:30 μ.μ.

 

Στο κατά πόσο η μάλαξη που διενεργήθηκε στους γλουτούς της ΜΚ1 έλαβε χώρα με η χωρίς κάλυψη, ο Κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει κανένας διεθνής κανονισμός αλλά και ούτε έχει διδαχθεί ως φυσιοθεραπευτής να πράττει κάτι τέτοιο καθότι η περιοχή στο σώμα του ασθενή θα πρέπει να είναι πάντοτε καθαρή και  χωρίς κάλυψη. Υπέδειξε μάλιστα ότι το να κάνεις μασάζ σε καλυμμένη περιοχή είναι εντελώς αντιεπαγγελματικό καθότι υπάρχει περίπτωση κάποιος ασθενής να έχει ένα δερματικό νόσημα ή και μια πληγή, κάτι το οποίο άλλωστε του είχε τύχει και στο παρελθόν. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι η απουσία οπτικής επαφής με το γυμνό δέρμα του ασθενή δεν μπορεί παρά από το να αποτρέψει τον φυσιοθεραπευτή να εντοπίσει τον σφιγμένο σημείο των μυών που εντοπίζεται το πρόβλημα και συνεπώς η θεραπεία πρέπει να λαμβάνει χώρα σε ακάλυπτη περιοχή.  

 

Ερωτόμενος μάλιστα ο Κατηγορούμενος από το Δικαστήριο για το κατά πόσο ερωτάται ο ασθενής πριν ο φυσιοθεραπευτής προβεί σε μάλαξη στην περιοχή που αντιμετωπίζει πρόβλημα αν έχει κάποιο νόσημα ή κάποια άλλη πληγή που θα πρέπει να γνωρίζει, ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι βεβαίως και μπορεί να ερωτηθεί από την άλλη όμως η κοινή τακτική είναι η μάλαξη να γίνεται σε γυμνή περιοχή εκτός και αν ο ασθενης λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων νιώθει άβολα και ζητήσει από τον φυσιοθεραπευτή του να τον σκεπάσει χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποτελεί και τον ενδεδειγμένο τρόπο της θεραπείας. Ο Κατηγορούμενος αντεξεταζόμενος αρνήθηκε επίσης κατηγορηματικά ότι τα χέρια του έφταναν και προς το μπροστινό σημείο της μέσης της ΜΚ1 όπως η τελευταία ισχυρίστηκε κατά την μαρτυρία της, ενώ επέμεινε παράλληλα και στον ισχυρισμό του ότι ουδέποτε κατέβασε το παντελόνι σε κανένα ασθενή πέραν της μέσης των γλουτών του.

 

Αναφορικά με το μήνυμα το οποίο είχε δεχτεί στο κινητό του τηλέφωνο εκ μέρους της ΜΚ1, ο Κατηγορούμενος υπέδειξε ότι τα έχασε και ότι ένιωσε προσβλεβλημένος. Γι αυτό και τελικά αποφάσισε να της τηλεφωνήσει το επόμενο πρωί από το κινητό τηλέφωνο του υπαλλήλου του, δηλαδή του ΜΥ2,  καθότι θεώρησε ότι αν ο ίδιος την καλούσε από το δικό του κινητό τηλέφωνο, ενδεχομένως η ΜΚ1 και να μην του απαντούσε. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε ότι ζήτησε από τον ΜΥ2 να το πράξει και ευτυχώς η ΜΚ1 μετά από λίγη ώρα ανταποκρίθηκε στην κλήση του και τον κάλεσε πίσω με αποτέλεσμα να συνομιλήσει μαζί της και να της εξηγήσει ότι επρόκειτο για παρεξήγηση ενώ την παρότρυνε παράλληλα να συνεχίσει την θεραπεία της. Επίσης ανέφερε ότι είπε στην ΜΚ1 ότι δεν είχε καμία απολύτως πρόθεση να δει τον «πισινό» της ενώ της ανέφερε μάλιστα ότι αν κάποιος πάει στην θάλασσα να κολυμπίσει θα δει περισσότερα πράγματα.  Σε σχέση με το γεγονός ότι της ανέφερε ότι θα της κάνει και κάποιο δώρο, ο Κατηγορούμενος κατά την κυρίως εξέταση του ισχυρίστηκε ότι όταν η ΜΚ1 του αρνήθηκε να πάει ξανά για τις θεραπείες της, της είπε ξανά για τελευταία φορά αν υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσε να κάνει για να την πείσει. Αυτή τότε του απάντησε όχι και έτσι της ζήτησε για τελευταία φορά συγνώμη που την έκανε άθελα του να νιώσει άβολα.

 

Αντεξεταζόμενος ο Κατηγορούμενος εξήγησε ότι ουδέποτε στο παρελθόν του συνέβηκε οποιοδήποτε παρόμοιο περιστατικό παρά το γεγονός ότι εφαρμόζει την ίδια μέθοδο και τακτική για θεραπεία σε όλους του ασθενείς που τον επισκέπτονται και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα που είχε και η ΜΚ1, δηλαδή την δισκοπάθεια στον Ο5 - Ι1 δίσκο του σπονδύλου της. Σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, ο ίδιος πάντα κατεβάζει το παντελόνι των ασθενών του μέχρι την μέση των γλουτών τους ενώ ουδέποτε κανένας του παραπονέθηκε ή του δημιούργησε οποιοδήποτε πρόβλημα. Επανέλαβε μάλιστα την θέση του, ότι όταν κάποιος πονάει την μέση του ο πόνος χτυπά και στους γλουτούς του με αποτέλεσμα να πρέπει αναγκαστικά να διενεργηθεί και μασάζ στην συγκεκριμένη περιοχή το οποίο αποτελεί και την πιο σύγχρονη τακτική και μέθοδο η οποία είναι και η πιο αποτελεσματική.

 

Αναφορικά με το κλίμα που υπήρχε μεταξύ του ίδιου και της ΜΚ1 κατά την διάρκεια των επισκέψεων της στο φυσιοθεραπευτήριο, ο Κατηγορούμενος ανέφερε ότι δεν είχαν αναπτύξει οποιαδήποτε φιλική σχέση και ότι κυρίως συζητούσαν για την θεραπεία και για το πως αυτή εξελίσσεται. Βεβαίως, σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, λόγω του ότι είχαν ήδη προηγηθεί έξι συνεδρίες αναφορικά με την θεραπεία στον αυχένα της αλλά και διότι η ΜΚ1 είχε ακούσει πολύ καλά λόγια για τον ίδιο και από άλλη μέλη της οικογένειας της τα οποία και τον είχαν επισκεφθεί στο παρελθόν, η ίδια ένιωθε πολύ άνετα και έτσι ο ίδιος πιστεύει ότι αν την ενοχλούσε οτιδήποτε θα του το έλεγε αμέσως, κάτι που εν προκειμένω η ΜΚ1 δεν έπραξε παρά το παρά το γεγονός ότι της είχε κατεβάσει και το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο μέχρι την μέση των γλουτών της. Σύμφωνα μάλιστα με τον Κατηγορούμενο, κατά την πρώτη συνεδρία τους δεν υπήρξε μεταξύ τους οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση αφού η ώρα που διέρρευσε αφορούσε κυρίως την αξιολόγηση του προβλήματος που αντιμετωπίζε στον αυχένα, ενώ κατά την δεύτερη συνεδρία την ρώτησε να μάθει που εργάζεται επαναλμβάνοντας το τι επακριβώς είχε διαμηφθεί σύμφωνα με τους  ισχυρισμούς του.  Ο Κατηγορούμενος επέμεινε επίσης και κατά την αντεξέταση του στην θέση του ότι εξαιτίας της αντίδρασης που είδε από την συζήτηση που είχε μαζί με την ΜΚ1 η οποία είχε πληγωθεί και ήταν θυμωμένη από την πρώην σχέση της θεώρησε σωστό να σταματήσει την συγκεκριμένη συζήτηση μέχρι εκεί. Όμως σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, η ΜΚ1 από μόνη της άνοιξε ξανά την ίδια συζήτηση καθότι όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ήθελε να βγάλει από μέσα τον πόνο της, ενώ όπως εξήγησε, ήταν τόσο έντονη η αντίδραση της που ο ίδιος κατάλαβε ότι δεν είχε ξεπεράσει τον πρώην της και ότι η ίδια δεν ήταν ψυχολογικά καλά.

 

Ο Κατηγορούμενος αμφισβητήθηκε από τον εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής για τα όσα ανωτέρω παρέθεσε κατά την αντεξέταση του, ενώ ερωτήθηκε παράλληλα και για το πως είναι δυνατόν να θυμάται επακριβώς τα όσα είχαν διαμηφθεί λεκτικά μεταξύ τους μετά από την παρέλευση τόσων ετών. Ο Κατηγορούμενος απαντώντας επανέλαβε την θέση του ότι επειδή κατηγορήθηκε άδικα και θίχτηκε ως άνθρωπος και ως οικογενειάρχης, ήταν υπόψη του ότι κάποια ημέρα θα αναγκαζόταν να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο για να δώσει τις δικές του εξηγήσεις και έτσι κατέγραφε τις λεπτομέρειες αυτές  σε ένα δικό του τετράδιο ούτως ώστε να θυμάται τις ημέρες και τις ώρες που είχε μεταβεί η ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του καθώς και το τι επακριβώς είχε λεθχεί μεταξύ τους.   

 

Σχετικά με την θεραπεία στην μέση της ΜΚ1, ο Κατηγορούμενος αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι η ΜΚ1 κατά την έκτη συνεδρία όταν τον επισκέφθηκε, του ανέφερε ότι αντιμετώπιζε και πόνο στην συγκεκριμένη περιοχή, αλλά ο ίδιος την παρότρυνε ότι θα έπρεπε να γίνει ακόμη μια θεραπεία στον αυχένα της καθότι την τελευταία φορά που την είχε δει ο αυχένα της ήταν ακόμη σφιγμένος. Έτσι αφού ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο και η έκτη θεραπεία στον αυχένα της  προέβηκε και στην αξιολογήση και του προβλήματος στην μέση της αναφέροντας της μάλιστα ότι η θεραπεία στην μέση της θα λάμβανε χώρα από την επόμενη φορά. Σχετικά με την αξιολόγηση του νέου προβλήματος που είχε παρουσιαστεί στην ΜΚ1, ο Κατηγορούμενος αντεξεταζόμενος υπέδειξε ότι προέβηκε σε υποκειμενική αλλά και αντικειμενική αξιολόγηση συμπεριλαμβανομένου και της ψιλάφησης των μυών της με σκοπό να διαπιστώσει την πάθηση που έπασχε. Έτσι σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο, με βάση τα σημεία που πίεζε διαπίστωσε ότι επρόκειτο για φλεγμονή στο Ο5 - Ι1 δίσκο του σπονδύλου της, ενώ υποστήριξε παράλληλα ότι η συγκεκριμένη αξιολόγηση έγινε και στην παρουσία και του υπαλλήλου του,  δηλαδή Μ.Υ.2.

 

Ακολούθως, ερωτώμενος ο Κατηγορούμενος κατά την αντεξέταση του για το κατά πόσο ενημέρωσε την ΜΚ1 ότι θα της κάνει και μασάζ και στην περιοχή των γλουτών της, ισχυρίστηκε ότι ναι μεν μπορεί να μην της είχε εξηγήσει με πλήρη λεπτομέρεια κατά τον επίδικο χρόνο για το που επακριβώς θα γίνεται το μασάζ ανά κάθε δευτερόλεπτο της θεραπείας της, από την άλλη όμως της εξήγησε κατά την αξιολόγηση του προβλήματος της ότι στην θεραπεία περιλαμβάνεται και μασάζ στην περιοχή των γλουτών της. Έτσι σύμφωνα με τον Κατηγορούμενο επειδή ο ίδιος θεώρησε ότι το είχε ήδη αναφέρει κατά την αξιολόγηση της και εφόσον ήδη στην αξιολόγηση της είχε κατεβάσει τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της μέχρι την μεσότητα των γλουτών της καθώς επίσης και λόγω του ότι είχαν προηγηθεί και άλλες δύο συνεδρίες με το ίδιο επακριβώς περιεχόμενο, ο ίδιος δεν θεώρησε απαραίτητο ότι κάθε φορά θα έπρεπε να την ρωτά εάν επιτρέπεται να της κατεβάσει το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο της λίγο πιο κάτω.

 

Ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής αμφισβητώντας τα όσα ανωτέρω υπέδειξε ο Κατηγορούμενος σχετικά με την ενημέρωση που δήθεν δόθηκε από τον ίδιο προς την ΜΚ1 αναφορικά με ότι θα της διενεργηθεί μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, του υπέβαλε την θέση ότι σε κανένα σημείο της θεραπείας δεν είχε ενημέρωσει την ΜΚ1 για οτιδήποτε τέτοιο. Ο Κατηγορούμενος από την άλλη απαντώτας αρνήθηκε κατηγορηματικά την πιο πάνω θέση και ισχυρίστηκε ότι αν η ΜΚ1 δεν γνώριζε από φυσιοθεραπεία ή αν λόγω της ψυχολογίας της ή ακόμη και του νοητικού της επιπέδου δεν κατάλαβε τι θα συνέβαινε,  ο ίδιος σε καμία απολύτως περίπτωση δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη αφού άλλωστε όπως υπέδειξε σε καμία απολύτως περίπτωση δεν διαφάνηκε η ΜΚ1 ότι δεν συγκατίθετο. Επίσης ο Κατηγορούμενος υποστήριξε κατηγορηματικά την θέση ότι πράγματι δεν είχε ρωτήσει την ΜΚ1 κατά πόσο θα ήθελε να είναι σκεπασμένη όταν θα της έκανε μασάζ στους γλουτούς της ενόψει του ότι σύμφωνα με τα όσα γνωρίζει ο ίδιος αποτελεί πάγια τακτική η περιοχή που γίνεται το μασάζ να είναι ακάλυπτη. Αποδέχθηκε επίσης ότι σε καμία  απολύτως περίπτωση δεν ρώτησε την ΜΚ1 αν αυτό αντιβαίνει τόσο στις θρησκευτικές όσο και στις ηθικές της πεποιθήσεις αλλά και αντιλήψεις, εφόσον είχαν ήδη προηγηθεί και άλλες οκτώ θεραπείες χωρίς να του παραπονεθεί για οτιδήποτε τέτοιο.

 

Σε ότι αφορά την ενημέρωση που είχε από μέρους της ΜΚ1 δια μέσω του γραπτού της μηνύματος που του απέστειλε, ο Κατηγορούμενος ερωτόμενος κατά την αντεξέταση του για ποιο λόγο είχε νιώσει την ανάγκη να της απολογηθεί υπέδειξε ότι, αυτό τελικά ήταν και το λάθος του αλλά ο ίδιος όπως ανέφερε αυτό που εννοούσε και ήθελε ήταν να της εξηγήσει λεπτομερώς ότι έτσι γινόταν και με όλους τους άλλους ασθενείς και ότι γενικά τον παρεξήγησε επαναλαμβάνοντας τα όσα υπέδειξε και κατά την κυρίως εξέταση του σε σχέση με τα όσα διαμήφθηκαν στην τηλεφωνική συνομιλία που είχαν μεταξύ τους. Στην προσπάθεια του μάλιστα να πείσει την ΜΚ1 ότι τα πράγματα δεν είναι όπως η ίδια τα είχε αντιληφθεί, ο Κατηγορούμενος αποδέχθηκε ότι όντως της πρόσφερε και δωρεάν θεραπείες με σκοπό να της δώσει την ευκαιρία να συναντηθούν και να επιλύσουν την παραξήγηση που είχε προκύψει από κοντα. Επίσης ανέφερε ότι ο λόγος που ήθελε να συναντήσει από κοντά την ΜΚ1, ήταν για να της δείξει τα βιβλία του και να ρωτήσει ακόμη και άλλους ασθενείς αν ήθελε για το πως γινόντουσαν αυτές οι θεραπείες. Όπως ο Κατηγορούμενος εξήγησε ο στόχος του δεν ήταν η εξαγορά της ΜΚ1 αλλά η επίληση της παρεξήγησης που είχε προκύψει αφού από τα λεγόμενα της τελευταίας είχε πραγματικά θιχτεί και ως άνθρωπος αλλά και ως επαγγελματίας.

 

Από την πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής υποβλήθηκε στον Κατηγορούμενο η θέση ότι ο λόγος που απολογήθηκε στην ΜΚ1 τηλεφωνικώς και της πρόσφερε και δωρεάν θεραπείες, δεν ήταν για τους λόγους τους οποίους υποστήριξε αλλά διότι ο ίδιος ένιωθε ενοχές για την ανήθικη του συμπεριφορά. Ο Κατηγορούμενος από την άλλη αρνήθηκε ότι ισχύει κάτι τέτοιο προσθέτοντας ότι κατά τον επίδικο χρόνο ηταν ηλικίας 40 ετών, παντρεμένος με δύο παιδιά και σε καμία εκ των περιπτώσεων δεν είχε ανάγκη να δει τα οπίσθια της ΜΚ1. Επίσης αντεξεταζόμενος ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε και στην πεποίθηση του ότι πιθανόν η ΜΚ1 να είχε σχεδιάσει την συγκεκριμένη καταγγελία εναντίον του, καθώς τον παραξένεψε τόσο το γεγονός ότι στο επίδικο ραντεβου προσήλθε καθυστερημένα ενώ η ίδια γνώριζε από τα προηγούμενα της ραντεβού ότι καθημερινά οι φυσιοθεραπευτές σχολάζουν στις 13:00 μ.μ λόγω του διαλλήματος για φαγητό, όσο και ενόψει του ότι κατά την συγκεκριμένη ημέρα είχε αλλάξει το καθορισμένο ραντεβού της και το μετακίνησε από τις 10:30 π.μ που ήταν κλεισμένο για τις 12:00 μ.μ. Καλούμενος μάλιστα ο Κατηγορούμενος να συγκεκριμενοποιήσει για το ποια επακριβώς θα μπορούσε να ήταν η σκοπιμότητα της ΜΚ1 για να πράξει κάτι τέτοιο, ισχυρίστηκε ότι η κακή της ψυχολογική κατάσταση την έκανε να βλέπει τα πάντα από μια άλλη αρνητική  οπτική σκοπιά με αποτέλεσμα να ενεργήσει με τον τρόπο που ενήργησε.

 

Τέλος, ο Κατηγορούμενος αναφορικά με την συμμετοχή αλλά και την παρουσία του υπαλλήλου του ΜΥ2 κατά την διάρκεια των συνεδριών που είχε μαζί με την ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του, υποστήριξε ότι ο ΜΥ2 τον είχε βοηθήσει σε όλες τις φυσιοθεραπείες της ΜΚ1 και επομένως ήταν πάντοτε παρον, πλην όμως ότι την διαδικασία του μασάζ καθώς και την κινησιοθεραπεία, την διενεργούσε μόνο ο ίδιος.

 

Η μαρτυρία της Υπεράσπισης

 

Πρώτος μάρτυρας Υπεράσπισης κλήθηκε και κατέθεσε ο Π.Π, ο οποίος είναι φυσιοθεραπευτής και απόφοιτος του Πανεπιστημίου Λαμίας από το οποίο αποφοίτησε περί το έτος 2004. Σύμφωνα με τον ΜΥ1 από το έτος 2005 κατέχει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και εργάζεται ως φυσιοθεραπευτής σε δική του επιχείρηση. Σήμερα μάλιστα είναι και ο Πρόεδρος του Παγκύπριου Συλλόγου Φυσιοθεραπευτών. Σε σχέση με την παρουσία του στο Δικαστήριο, ο ΜΥ1 ανέφερε ότι κλήθηκε από την Υπεράσπιση για να καταθέσει κατόπιν επίσημου αιτήματος που του είχε αποσταλεί από τον δικηγόρο του Κατηγορούμενου σχετικά με την διαδικασία που ακολουθεί όταν ένας ασθενής του παραπονείται ότι πάσχει από πόνο στην περιοχή του οσφύος και συγκεκριμένα στον τελευταίο σπόνδυλο. Ειδικότερα κλήθηκε από την Υπεράσπιση ο ΜΥ1 να υποδείξει κατά την μαρτυρία του στο Δικαστήριο , ποιο είναι το είδος της φυσιοθεραπείας που θα πρέπει να ακολουθήσει ένας ασθενής όταν αντιμετωπίζει πρόβλημα στον Ο5 - Ι1 δίσκο του σπονδύλου του.  

 

Ο ΜΥ1 απαντώντας κατά την κυρίως εξέταση του στα πιο πάνω ζητήματα που του τέθηκαν, εξήγησε ότι αρχικά εξετάζει κατά πόσο υπάρχει παραπεμπτικό από γιατρό και τι περιλαμβάνεται σε αυτό ενώ ακολούθως προβαίνει στην δική του αξιολόγηση στην συγκεκριμένη περιοχή με σκοπό να διαπιστωθεί τυχόν φλεγμονή, έλλειψη κινητικότητας, μυικοί σπασμοί, έλλειμα κίνησης και άλλα σχετικά προβλήματα που αφορούν την συγκεκριμένη περιοχή. Αναφορικά με την θεραπεία που ο ίδιος ακολουθεί εφόσον προβεί αρχικά στην σχετική αξιολόγηση, ο ΜΥ1 ανέφερε ότι για το συγκεκριμένο πρόβλημα η θεραπεία γίνεται από πρυνή θέση ενώ ταυτοχρόνως ελευθερώνεται και η συγκεκριμένη περιοχή από οτιδήποτε και αν ενοχλεί με σκοπό να ξεκινήσει και η θεραπεία η οποία μπορεί να περιλαμβάνει διάφορα είδη θεραπείας, όμως σύμφωνα με τον ΜΥ1 η πλεόν ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η εφαρμογή φυσικών μέσων, δηλαδή υπέρυχος, ηλεκτροθεραπεία, λέιζερ, κρουστικοί υπέρηχοι και ακολούθως μασάζ με τα χέρια. Σχετικά με την αναφορά του περί της ελευθεροποίησης της περιοχής που γίνεται η θεραπεία, ο ΜΥ1 υπέδειξε ότι αφαιρούνται οποιαδήποτε μεταλλικά αντικείμενα, ρούχα, ιμάντες ζώνες κ.τ.λ ενώ σε ότι αφορά την θεραπεία στον Ο5 - Ι1 δίσκου του σπονδύλου, η περιοχή θα πρέπει να ελευθερωθεί τουλάχιστον μέχρι την μεσότητα των γλουτών, ενώ στην περίπτωση που κατά την μάλαξη παρατηρηθεί οποιοσδήποτε έντονος μυικός σπασμός και κάτω από το σημείο εκείνο, εννοείται ότι ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να κατεβάσει το παντελόνι του ασθενή ακόμη πιο κάτω αφού πολλές φορές στο συγκεκριμένο πρόβλημα ένα σημείο που είναι πολύ ευερέθιστο είναι και η μέσα γλουτιαία πτυχή η οποία είναι εκεί που τελειώνει ο γλουτός.

 

Περαιτέρω ο ΜΥ1 κατά την κυρίως εξέταση του εξήγησε, ότι, πριν κατεβάσει ένας φυσιοθεραπευτής τα ρούχα του ασθενή για να αρχίσει την θεραπεία, οπωσδήποτε την πρώτη φορά θα πρέπει να ενημερώσει τον ασθενή για το γεγονός αυτό ενώ κάτι τέτοιο δεν απαιτείται σε τυχόν επαναληπτική θεραπεία που θα γίνει αφ’ ής στιγμής είναι ήδη εις γνώση του ασθενή το τι θα επακολουθήσει. Επομένως σύμφωνα με τον ΜΥ1 δεν κρίνεται απαραίτητο να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη ενημέρωση εκτός και αν θα πρέπει κατά την επαναληπτική θεραπεία να κατεβάσει και το παντελόνι περισσότερο σε σχέση με την προηγούμενη ή τις προηγούμενες φορές. Τότε, σύμφωνα με τον ΜΥ1, είναι πρέπον ένας φυσιοθεραπευτής να προβεί σε προειδοποίηση και ενημέρωση του ασθενή.

 

Αναφορικά με την διαδικασία του μασάζ και δη την μάλαξη στην περιοχή των γλουτών, ο ΜΥ1 ερωτόμενος κατά την κυρίως εξέταση του, υπέδειξε ότι το μασάζ θα πρέπει να γίνεται μόνο πάνω σε γυμνό σώμα ούτως ώστε να υπάρχει ορατότητα από την φυσιοθεραπευτή προς την περιοχή που εντοπίζεται το πρόβλημα, διευκρινίζοντας βεβαίως ότι αυτό μπορεί να γίνει και εφόσον η περιοχή που πάσχει είναι σκεπασμένη εφόσον οι μαλάξεις θα γίνονται κάτω από το σκέπασμα χωρίς βεβαίως ο ίδιος να συμφωνεί με την τακτική αυτή εφόσον όπως υπέδειξε δυσχεραίνει το έργο του. Η δε τεχνική που χρησιμοποιείται σύμφωνα με τον ΜΥ1 αποτελείται από διάφορους τρόπους μεταξύ αυτών και οι θωπείες, οι πιέσεις, οι πλήξεις με τις παλάμες καθώς και με τα δάκτυλα και τους αγκώνες.

 

Σχετικά με την ορατότητα που έχει ο φυσιοθεραπευτής με οποιαδήποτε επίμαχα σημεία του σώματος στην περίπτωση που η θεραπεία επιβάλλεται στην περιοχή των γλουτών, ο ΜΥ1 ερωτόμενος ανέφερε ότι παρόλο που ένας ασθενής βρίσκεται ξαπλωμένος μπρούμυτα κατά την διάρκεια της θεραπείας δεν έχει οποιαδήποτε οπτική επαφή με επίμαχα σημεία του σώματος αφής στιγμής τα πόδια είναι κλειστά. Τέλος ο ΜΥ1 κατά την υποβολή  ερώτησης από την Υπεράσπιση για το κατά πόσο μεταξύ ασθενή και φυσιοθεραπευτή κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων αναπτύσεεται και οποιοσδήποτε μεταξύ τους διάλογος, ανέφερε ότι μπορεί να γίνει μια κοινωνική συζήτηση για πολλά και διάφορα θέματα.

 

Αντεξεταζόμενος ο ΜΥ1 από τον εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής αρχικά ερωτόμενος υπέδειξε ότι γνωρίζει απλά τον Κατηγορούμενο από το Πανεπιστήμιο χωρίς βεβαίως να έχουν αναπτύξει μεταξύ τους οποιαδήποτε φιλική ή άλλου είδους στενή σχέση, ενώ στην συνέχεια υπέδειξε το πως λαμβάνει χώρα η αξιολόγηση ενός προβλήματος και ότι στην συνέχεια ακολουθείται η ενδεδειγμένη θεραπεία.

 

Επόμενος και τελευταίος μάρτυρας για την Υπεράσπιση κληθηκε και κατέθεσε ο Π.Σ ο οποίος σύμφωνα με την μαρτυρία του είναι φυσιοθεραπευτής στο επάγγελμα και κατά τον επίδικο χρόνο εργαζόταν στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου. Ο ΜΥ2, κατά την κυρίως εξέταση του αναφέρθηκε τόσο στα προσόντα του όσο και στην εμπειρία του ενώ υπέδειξε ότι από τον Μάρτιο του έτους 2018 μέχρι και τον μήνα Ιούλιο του 2024 ήταν συνεργάτης / βοηθός του Κατηγορούμενου. Σε ότι αφορά την γνωριμία του μαζί με την παραπονούμενη, ο ΜΥ2 εξήγησε ότι την γνώρισε στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου περί το έτος 2020 όταν αρχικά τον επισκέφθηκε για θεραπεία στην αυχενική της μοίρα και για την οποία μάλιστα υποβλήθηκε σε έξι συνολικά θεραπείες. Σε ότι αφορά τον ρόλο του στις θεραπείες των ασθενών που επισκέπτονταν για θεραπεία το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου συμπεριλαμβανομένου και της ΜΚ1, ο ΜΥ2 εξήγησε ότι ο ίδιος εκτελούσε καθήκοντα βοηθού φυσιοθεραπευτή και ότι βοηθούσε τον Κατηγορούμενο σε σχέση με την θεραπεία με τα μηχανήματα την ηλεκτροθεραπεία αλλά και τον υπέρηχο. Στην συνέχεια σύμφωνα με τον ΜΥ2, ο Κατηγορούμενος αναλάμβανε χρέη θεραπευτή με τεχνικές μάλαξης και κινησιοθεραπεία.

 

Αναφορικά με τα επίδικα γεγονότα, ο ΜΥ2 ερωτόμενος για το τι επακριβώς περιήλθε εις γνώση του, εξήγησε αφού ότι η ΜΚ1 αφού τελείωσε και την έννατη στον αριθμό θεραπεία της, την αμέσως επομένη ημέρα ο Κατηγορούμενος τον ενημερώσε ότι η η ίδια του είχε αποστείλει γραπτό μήνυμα στο κινητό του τηλέφωνο ότι έχει παράπονο για την τελευταία θεραπεία που της έγινε καθώς και ότι δεν πρόκεται να συνεχίσει τις θεραπείες της. Τότε, σύμφωνα με τον ΜΥ2, ο Κατηγορούμενος του ζήτησε να της τηλεφωνήσει από το κινητό του τηλέφωνο καθότι ο ίδιος πίστευε ότι δεν θα του απαντούσε αν ο ίδιος την έπαιρνε τηλέφωνο από το δικό του. Η ΜΚ1 σύμφωνα με τον ΜΥ2 δεν του απάντησε στην κλήση του ενώ μετά από παρέλευση κάποιου σύντομου χρονικού διαστήματος τον κάλεσε πίσω με αποτέλεσμα να δώσει το τηλέφωνο στον Κατηγορούμενο για να της μιλήσει. Τότε ο ΜΥ2 συνέχισε την θεραπεία με κάποιο άλλο ασθενή που βρισκόταν στο φυσιοθεραπευτήριο ενώ όπως ανέφερε δεν άκουσε οτιδήποτε αφορούσε την συγκεκριμένη συνομιλία μεταξύ τους.

 

Σε σχέση με τις θεραπείες οι οποίες διενεργήθηκαν στην ΜΚ1, ο ΜΥ2 ερωτόμενος εξήγησε ότι μετά από την έκτη θεραπεία στην περιοχή της αυχενικής της μοίρας που  η ίδια ένιωθε πολύ καλύτερα, διαμαρτυρήθηκε στην παρουσία του προς τον  Κατηγορούμενο ότι πονούσε και την οσφυική της μοίρα. Τότε σύμφωνα με τον ΜΥ2 ο Κατηγορούμενος προχώρησε στην εξέταση της οσφυικής της μοίρας και την ενημέρωσε ότι υπάρχει φλεγμονώδης διεργασία στον τελευταίο σπόνδυλο Ο5 - Ι1. Ο λόγος μάλιστα της παρουσίας του ΜΥ2 κατά την αξιολόγηση της παραπονούμενης από τον Κατηγορούμενο, ήταν διότι ο τελευταίος του ζήτησε να μεταφέρει στην παρουσία της ΜΚ1 το ομοίομα του σκελετού που είχαν στο γραφείο τους, με σκοπό να της υποδείξει σε ποιο επακριβώς σημείο της σπονδυλικής της στήλης είχε προκύψει το πρόβλημα. Ο Κατηγορούμενος σύμφωνα με τον ΜΥ2 εξήγησε στην παραπονούμενη το πρόβλημα που αντιμετώπιζε καθώς και την θεραπεία που θα να επακολουθήσει εφόσον αυτό γίνεται πάντοτε. Ειδικότερα σύμφωνα με τον ΜΥ2, ο Κατηγορούμενος υπέδειξε στην ΜΚ1 ότι όπως στην αυχενική μοίρα υπάρχει πρόβλημα το οποιο προχωρεί και στην ωμοπλάτη καθώς και το χέρι, έτσι και από την οσφυική μοίρα το πρόβλημα προχωρά στο κάτω άκρο με αποτέλεσμα να πρέπει να εκτελεστεί θεραπεία τόσο στην μέση όσο και στην γλουτιαία περιοχή με μάλαξη ούτως ώστε να μειωθεί το πρόβλημα. Η παραπονούμενη από πλευράς της σύμφωνα με τον ΜΥ2 ανέφερε ότι δεν καταλαμβαίνει και ότι όπως πέρασε το πρόβλημα στην αυχενική της μοίρα θα περάσει και αυτό με την μέση της.

 

Σε σχέση τώρα με τα γεγονότα τα οποία άπτονται της τελευταίας θεραπείας στην στην οποία είχε υποβληθεί η παραπονούμενη, ο ΜΥ2 κατά την κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι κατά την συγκεκριμένη ημέρα η ΜΚ1 είχε αργήσει να προσέλθει στο προκαθορισμένο ραντεβού που είχε κλήσει με αποτέλεσμα μέχρι να την αναλάβει ο ίδιος, να παρέλθει περίπου χρονικό διάστημα περί τα 15 λεπτά, αφού μέχρι και τις 12:07 μ.μ δεν είχε εισέλθει ακόμη εντός του φυσιοθεραπευτηρίου. Ως εκ τούτου ο  ο ΜΥ2 ανέφερε ότι αναγκάστηκε να αναλάβει κάποιο άλλο ασθενή που ήταν παρόν.  Σε ότι αφορά την διάρκεια των φυσιοθεραπειών, σύμφωνα με τον ΜΥ2 αυτές διαρκούσαν από 45 λεπτά μέχρι και μία περίπου ώρα,  ενώ την συγκεκριμένη ημέρα ανέλαβε την ΜΚ1 περί της 12:15 μ.μ από τις 12:00 μ.μ που είχε προγραμματιστεί το ραντεβού της.   Σύμφωνα με τον ΜΥ2, ο ίδιος εκτέλεσε την θεραπεία του υπέρυχου και ακολούθως την ηλεκτροθεραπεία στην ΜΚ1, στην οποία το μηχάνημα εργάζεται από μόνο του στον ασθενή ενώ ο ίδιος κατά το χρονικό αυτό διάστημα αυτό μετέβηκε σε άλλο ασθενή ο οποίος βρισκόταν δίπλα από την ΜΚ1 με σκοπό να του τοποθετήσει ένα ζεστό επίθεμα ενώ στην συνέχεια αναχώρησε για το διάλημμα του. Ερωτόμενος ο ΜΥ2 για το κατά πόσο ο άλλος ασθενής που βρισκόταν εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του Κατηγορούμενου ήταν κάποιος αλλοαδαπός άνδρας επ’ ονόματι Paul, ανέφερε ότι ήταν όντως ήταν κάποιος ξένος χωρίς όμως ο ίδιος να μπορεί να θυμηθεί και το όνομα του.

 

Ο ΜΥ2 αντεξεταζόμενος αμφισβητήθηκε από το εκπρώσοπο της Κατηγορούσας Αρχής για τα όσα υπέδειξε κατά την μαρτυρία του στην κυρίως εξέταση του. Από  την άλλη ο ΜΥ2 απαντώντας υπέδειξε με τρόπο κατηγορηματικό και σθεναρό ότι, ο ίδιος δεν έχει κανένα απολύτως όφελος από την παρουσία του στο Δικαστήριο αλλά τουναντίον νιώθει ότι με την κατηγορία η οποία έχει καταχωριστεί εναντίον του Κατηγορούμενου πλήττεται συνολικά όλο το επάγγελμα των φυσιοθεραπευτών αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να τους κατηγορήσει ανά πάσα ώρα και στιγμή άδικα ότι προέβηκαν σε σεξουαλική παρενόχληση εις βάρος τους ενόψει και της φύσης του επαγγέλματος τους για της ιδιαίτερης φύσης που απαιτεί η ειδικότητα τους.

 

Ερωτόμενος αναφορικά με το πρόβλημα που είχε αντιμετώπισει η ΜΚ1 στην οσφυική της μοίρα, ο ΜΥ2 ανέφερε ότι και ο ίδιος είχε να αντιμετωπίσει ως επαγγελαματίας υγείας αυτό το παράπονο από δικούς του ασθενείς με αποτέλεσμα να προβεί αρχικά στην αξιολόγηση του ασθενή, στην συνέχεια να τον ενημερώσει για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει καθώς και την διαδικασία για επίλυση του προβλήματος του. Εφόσον σύμφωνα με τον ΜΥ2 ο ασθενής συγκατατίθεται, τότε προχωρεί η θεραπεία.  Σύμφωνα με τον ΜΥ2 οι ίδιοι οι φυσιοθεραπευτές έχουν την ικανότητα και την γνώση για την αξιολόγηση ενός προβλήματος και δεν αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση να προηγηθεί η επίσκεψη του ασθενή στον γιατρό του.

 

Σε ότι αφορά την περιοχή που γίνεται η μάλαξη όταν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα στην οσφυική μοίρα, όπως και εν προκειμένω αντιμετώπιζε και η ΜΚ1, ο ΜΥ2 υπέδειξε ότι η μάλαξη γίνεται αρχικά στην μέση, όμως στην περίπτωση που το πρόβλημα στην οσφυική μοίρα έχει δημιουργήσει φλεγμονή που επεκτείνεται και  στο ισχιακό νεύρο, απαραιτήτως θα πρέπει να γίνει και μάλαξη στην περιοχή του γλουτού.  Η δε μάλαξη σύμφωνα με τον μάρτυρα λαμβάνει χώρα και χωρίς ιατρική γνωμάτευση. Ο ΜΥ2 αμφισβητήθηκε για την πιο πάνω συγκεκριμένη θέση του αφού του υποβλήθηκε η θέση ότι χωρίς ιατρική γνωμάτευση ο φυσιοθεραπευτής δεν μπορεί να προχωρήσει σε μάλαξη.

 

Ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής αμφισβητώντας τόσο τις θέσεις όσο και τους ισχυρισμούς του ΜΥ2 αναφορικά τα όσα περιήλθαν εις γνώση του σε σχέση με το περιστατικό που είχε επισυμβεί με την ΜΚ1, του υπέβαλε την θέση ότι αφού και ο ίδιος γνώριζε όλα αυτά τα γεγονότα συνέβηκαν κατά την τελευταία θεραπεία της ΜΚ1 το αναμενόμενο θα ήταν να μετέβαινε στην αστυνομία για να δώσει και αυτός κατάθεση. Ο ΜΥ2 απαντώντας διαφώνησε με την θέση που του υποβλήθηκε,  υποδυκνείοντας μάλιστα ότι δεν ήταν για τον ίδιο που η ΜΚ1 είχε εκφράσει παράπονο και συνεπώς δεν είχε κανένα απολύτως λόγο για να μεταβεί από μόνος του και να καταθέσει, ενώ παράλληλα εξήγησε και ότι ο ίδιος την 11/02/20 δεν ήταν παρόν όταν έλαβε χώρα το μασάζ στην ΜΚ1 αλλά η παρουσία του αφορά το χρονικό διάστημα που είχε προηγηθεί.   

 

Επίσης ο ΜΥ2 ερωτώμενος από τον εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής για το πως είναι δυνατόν να μπορεί να θυμάται ότι κατά τον επίδικο χρόνο η παραπονούμενη άργησε να προσέλθει στο ραντεβού της αφού σύμφωνα με τον ίδιο μέχρι τις 12:07 μ.μ δεν είχε παρουσιαστεί στο ραντεβού της ενώ ακολούθως η φυσιοθεραπεία της άρχισε από τον ίδιο στις 12:15 μ.μ, απαντώντας ανέφερε ότι το περιστατικό αυτό είχε μείνει χαραγμένο στην μνήμη του καθότι ήταν σοκαριστικό.

 

Αντεξεταζόμενος ο ΜΥ2 αναφορικά με τα γεγονότα τα οποία εξελίχθηκαν στην παρουσία του κατά την ημέρα που η ΜΚ1 είχε παραπονεθεί στον Κατηγορούμενο ότι άρχισε να έχει πόνο και στην μέση της, ο ΜΥ2 κατά τις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν, επέμεινε κατηγορηματικά στην θέση του ότι, ο Κατηγορούμενος του ζήτησε να πάρει μπροστά στην ΜΚ1 ένα ομοίομα σκελετού που είχαν στο γραφείο τους με σκοπό να της υποδείξει που βρίσκεται το πρόβλημα της,  ενώ ερωτόμενος για το κατά πόσο άκουσε τον Κατηγορούμενος να της αναφέρει το πως θα γινόταν η θεραπεία στην οσφυική της μοίρα ο ΜΥ2 ανέφερε ότι δεν  μπορούσε να θυμηθεί τι λέχθηκε επακριβώς. Συνήθως όμως όπως εξήγησε, αυτό που γινόταν σε κάθε περίπτωση στο φυσιοθεραπευτήριο που εργαζόταν ήταν ότι, ο Κατηγορούμενος από πλευράς του, πάντοτε ενημέρωνε πάντοτε τον ασθενή για την θεραπεία η οποία θα ακολουθήσει,  προσθέτοντας μάλιστα ότι όταν ο τελευταίος δίσκος αντανακλά στο τελευταίο άκρο η θεραπεία γίνεται στην οσφυική μοίρα και εφόσον υπάρχει φλεγμονώδης διεργασία στην περιοχή του γλουτού, γίνεται και μάλαξη στο συγκεκριμένο σημείο.

 

Αξιολόγηση μαρτυρίας

Κατά την ακροαματική διαδικασία το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία και ευχέρεια να παρακολουθήσει με κάθε δυνατή προσοχή όλους τους μάρτυρες οι οποίοι κατέθεσαν ενώπιον του. Με κριτήρια την όλη στάση και συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα κατά τη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης καθώς και το περιεχόμενο της μαρτυρίας τους, σε συνυφασμό με τα τεκμήρια που έχουν κατατεθεί στη δίκη, το Δικαστήριο προχωρεί στην αξιολόγηση τους, πάντοτε με πλήρη επίγνωση ότι η αξιοπιστία εκτιμάται αυτοτελώς και αποσυναρτημένα του επιπέδου απόδειξης με δείχτη το στάδιο από το οποίο ανέκυψε, την πηγή των γνώσεων τους, στο βαθμό που αυτές αφορούσαν τα επίδικα γεγονότα, την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος, τις ευκαιρίες που είχαν για να παρακολουθήσουν τα διαδραματισθέντα, τη μνήμη και τους λόγους που είχαν να θυμούνται ή να πιστεύουν αυτά για τα οποία κατέθεταν, τη σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων τους, την ειλικρίνεια τους και την ύπαρξη σε αυτές υπερβολών ή ουσιαστικών εγγενών αντιφάσεων (βλέπε κυπριακό νομικό σύγγραμμα ‘Το Δίκαιο της Απόδειξης’ του Τάκη Ηλιάδη σελίδες 24 και 215, Bauer v. Ηροδότου & Υιοί Λτδ (1994) 1 Α.Α.Δ. 325, Λάρκου v. Παναγή (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 80, Ζαβρού v. Χαραλάμπους (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 447 και Ζαμπάς v. A & G Tsiarkezos Constructions Ltd (1998) 1 Α.Α.Δ. 820). Στη συνέχεια και κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στα σημεία της μαρτυρίας, που στηρίζεται η κρίση του Δικαστηρίου για την αξιοπιστία ή μη της μαρτυρίας αυτής και κατά λογική συνέχεια για την αποδοχή ή απόρριψή της είτε στην ολότητα της είτε σε μέρος αυτής (Παύλου v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68, Σάββα v. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 391, Kades v. Nicolaou & Another (1986) 1 C.L.R. 212, Agapiou v. Panayiotou (1988) 1 C.L.R. 257 και Theomaria Estates Ltd v. Samuel Mason κ.α. (2005) 1 Α.Α.Δ. 256).

 

Μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή μικροανακρίβειες σε επουσιώδη θέματα δεν καταστρέφουν την αξιοπιστία των μαρτύρων αλλά αντίθετα ενδυναμώνουν την ειλικρίνειά τους και δείχνουν ότι δεν προσχεδίασαν την εκδοχή που μετέφεραν στο Δικαστήριο (Κουδουνάρης ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 320).

 

Είναι καλά γνωστό ότι η μαρτυρία που παρουσιάζεται δεν κρίνεται μικροσκοπικά, υπό την έννοια πως δεν απομονώνονται τα λεγόμενα του κάθε μάρτυρα από το συνολικό πλαίσιο της μαρτυρίας στη δίκη. Μπορεί η αξιολόγηση του κάθε μάρτυρα να είναι ατομική, δηλαδή να γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα της και την πειστικότητά της, όμως θα πρέπει τα όσα αναφέρονται από τον κάθε μάρτυρα να συναρτώνται, να αντιπαραβάλλονται και να συγκρίνονται με τα λεγόμενα των λοιπών μαρτύρων και έτσι να διερευνάται η αντικειμενικότητα των εκατέρωθεν εκδοχών (Μουσταφά ν. Καυκαρή, Πολιτική Έφεση 10705 ημερ. 08.02.2002, Παύλου ν. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 68 και Ομήρου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506).

 

Επίσης, το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια να αποδεχτεί την μαρτυρία ενός μάρτυρα είτε στην ολότητα της είτε μέρος της, η οποία ασκείται στη βάση των αρχών που το Εφετείο επισήμανε στην υπόθεση Κωνσταντίνου v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 219/2012, ημερ. 29.11.13. Η προσέγγιση που το Δικαστήριο υιοθετεί στο θέμα αποδοχής ή όχι μιας μαρτυρίας υπόκειται στον περιορισμό της αιτιολόγησης (Λαζάρου v. Δημοκρατίας, (2010) 2 Α.Α.Δ. 633).

 

Σε ότι αφορά την αξιολόγηση των μαρτύηρων οι οποίοι κλήθηκαν και κατέθεσαν υπό την ιδιότητα τους ως φυσιοθεραπευτές, θα πρέπει καταρχήν να υποδείξω ότι η μαρτυρία ενός εμπειρογνώμονα εδράζεται στις ίδιες αρχές με βάση τις οποίες αξιολογούνται οι μαρτυρίες των κοινών μαρτύρων (Ψάλτης v. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 113) και Κίτση v. Γενικού Εισαγγελέα (2001) Α.Α.Δ. 1077). Το Δικαστήριο μπορεί να δεχτεί μέρος της μαρτυρίας του ενός ή του άλλου εμπειρογνώμονα και να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα (Πιττάλης v. Ianira Enterprises Ltd κ.α. (1997) 1 Α.Α.Δ. 814). Βέβαια η συμπεριφορά ενός εμπειρογνώμονα μάρτυρα στο εδώλιο δεν έχει τόση σπουδαιότητα για τη διαπίστωση της αξιοπιστίας του, παρόλο που παραμένει ένα από τα στοιχεία για να κριθεί η αξία της γνώμης του (Vassiliko Cement Works Ltd v. Stavrou (1978) 1 C.L.R. 389, Νικολάου v. Σταύρου (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 746, Star Fiber Glass Ltd v. Elneda Trading Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 875 και Χαραλάμπους v. Αβραάμ κ.α. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1441). Ο ρόλος του εμπειρογνώμονα είναι να προμηθεύει το Δικαστή με τα αναγκαία επιστημονικά κριτήρια για την αξιολόγηση της ορθότητας των συμπερασμάτων του για να μπορέσει έτσι το Δικαστήριο να σχηματίσει τη δική του ανεξάρτητη γνώμη εφαρμόζοντας αυτά τα κριτήρια πάνω στα γεγονότα που αποδεικνύονται με μαρτυρία (Νομικό Σύγγραμμα Το Δίκαιο της Απόδειξης, Τάκης Ηλιάδης, 1994, σελίδες 138-146, Καούρης v. Δημητρίου (2008) 1Β Α.Α.Δ. 967 και Davie v. Edinburgh Magistrates (1953) S.C. 34). Στο βαθμό και την έκταση που ο πραγματογνώμονας βασίζει τη γνώμη του σε γεγονότα που του έχουν γνωστοποιηθεί, τα γεγονότα αυτά πρέπει να αποδεικνύονται σύμφωνα με τους αποδεικτικούς κανόνες (Ττοουλιάς v. Δημοκρατία (1989) 2 Α.Α.Δ. 258, Νικολάου v. Σταύρου (1992) 1Β Α.Α.Δ. 746, Republic v. Chacholiades (1980) 2 C.L.R. 481 και Χαραλάμπους v. Σάββα (1996) 1Α Α.Α.Δ. 576). Η μαρτυρία ενός εμπειρογνώμονα γίνεται αποδεκτή για να εφοδιάσει το Δικαστήριο με επιστημονική μαρτυρία που μπορεί να μην βρίσκεται μέσα στις γνώσεις και εμπειρίες του Δικαστή (Philippou v. Odysseos (1989) 1 C.L.R. 1).

 

Αντικρίζοντας την μαρτυρία της ΜΚ1, με γνώμονα το προαναφερόμενο νομικό πλαίσιο, το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει, στα πλαίσια του ζητήματος της αξιολόγησης, θέματα ειδικά για περιπτώσεις σεξουαλικών αδικημάτων και είναι αυτό του άμεσου (πρώτου) παραπόνου και της παρουσίασης ενισχυτικής μαρτυρίας, η οποία να είναι αξιόπιστη και να επαληθεύει την μαρτυρία της παραπονούμενης, που επίσης να κρίνεται αξιόπιστη (Παρμαξής Αστυνομίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 224 και Παπαδήμας v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 251).

 

Οι λεπτομέρειες άμεσου παραπόνου δύναται να προσαχθούν ως απόδειξη από την Κατηγορούσα αρχή. Τέτοια δυνατότητα έχει θεσμοθετηθεί και ειδικότερα παρέχεται μέσα από τις πρόνοιες του άρθρου 10 του Κεφ.9 μετά των συναφών τροποποιήσεων. Πρώτο παράπονο εντός της έννοιας του προαναφερόμενου άρθρου προϋποθέτει την προώθηση παραπόνου ή δήλωσης αμέσως μετά τη διάπραξη του ποινικού αδικήματος προς το πρόσωπο που θεωρείται ότι ήταν φυσικό η παραπονούμενη να αποταθεί. Τέτοιο παράπονο ή δήλωση πρέπει να έχει την ταυτότητα του αυθόρμητου και έτσι να γίνεται σε ανύποπτο χρόνο.

Η σημασία του πρώτου παραπόνου τονίστηκε στην υπόθεση Γεωργιάδης v. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 1 όπου λέχθηκε ότι ο νόμος, εκφραστής της αναμενόμενης ανθρώπινης συμπεριφοράς,             αναμένει   την άμεση αντίδραση και καταγγελία από το θύμα της παράνομης πράξης, ιδιαίτερα της σεξουαλικής. Η άμεση μάλιστα εκδήλωση παραπόνου παραπόνου θεωρείται τόσο σημαντική ώστε θεσμοθετημένη πρόνοια στον περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ.9, άρθρο 10, να επιτρέπει, κατ' εξαίρεση του κανόνα της μη αποδοχής εξ ακοής μαρτυρίας, την κατάθεση στο Δικαστήριο του παραπόνου αυτού ως απόδειξη του καταγγελλόμενου γεγονότος ή και ενισχύσεως του. 

 

Προεκτείνοντας την έννοια του άμεσου παραπόνου έχει λεχθεί στην υπόθεση Αντωνίου v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 766 ότι το Δικαστήριο πρέπει να είναι δεκτικό στην ολοένα και πλέον αποδεκτή και συγκλίνουσα θέση, ότι τα θύματα των σεξουαλικών επιθέσεων βιώνουν μια πληθώρα ψυχολογικών μετατραυματικών εμπειριών που αναμφίβολα επηρεάζουν και την δυνατότητα τους να υποβάλουν άμεσα το παράπονο τους, αλλά και τη δυνατότητα τους να λειτουργούν και να αντιδρούν πάντοτε κατά τρόπο που εκλογικευμένα θα θεωρείτο αναμενόμενος. Είναι γι' αυτό το λόγο που στην υπόθεση Brierley v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 101/2011, ημερομηνίας 19.07.12 παράπονο που υπεβλήθηκε εντός 15 ωρών από το βιασμό εντάχθηκε στην κατηγορία του πρώτου παραπόνου.

 

Εκτός όμως από άμεσο παράπονο στα πλαίσια απόδειξης σεξουαλικών αδικημάτων, χρειάζεται η προσκόμιση ενισχυτικής μαρτυρίας. Ενισχυτική μαρτυρία μπορεί να θεωρηθεί και το πρώτο παράπονο (Φιλίππου v. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 341). Παρόλα αυτά η ανάγκη ενίσχυσης της μαρτυρίας της παραπονούμενης από άλλη ανεξάρτητη μαρτυρία αποτελεί μόνο κανόνα πρακτικής και τέτοια μαρτυρία δεν απαιτείται από τη νομοθεσία. Έτσι η καταδίκη μπορεί να θεμελιωθεί στη βάση μόνο της μαρτυρίας της παραπονούμενης αφού προηγουμένως το Δικαστήριο προειδοποιήσει ορθά και κατάλληλα τον εαυτό του για τους κινδύνους που ελλοχεύουν να κριθεί η ενοχή χωρίς ενισχυτική μαρτυρία (Ευμενίου v. Γενικού Εισαγγελέα (2006) 2 Α.Α.Δ. 321 και Aouad v. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 90).

 

Στρεφόμενος στην παρούσα υπόθεση παρατηρώ ότι στο κατηγορητήριο μετά από το εκ πρώτης όψεως στάδιο έχει παραμείνει προς εκδίκαση μόνο η τρίτη κατηγορία, η οποία και αφορά στον ισχυρισμό της ΜΚ1 ότι, ο Κατηγορούμενος την 11/02/20 της επιτέθηκε άσεμνα εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του. Συνεπώς η βασικότερη μαρτυρία της Κατηγορουσας Αρχής προέρχεται από την μαρτυρία της ΜΚ1 αφού εξάλλου σύμφωνα με την θέση της, κατά τον ουσιώδη χρόνο εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του Κατηγορούμενου βρισκόταν μόνη της μαζί του.

 

Συνεπακόλουθα, το βασικό ερώτημα που εν προκειμένω προκύπτει και θα πρέπει να απαντηθεί από το Δικαστήριο είναι το κατά πόσο τελικά η μαρτυρία η οποία τέθηκε ενώπιον μου πέραν της μαρτυρίας της ΜΚ1, δηλαδή αυτή των ΜΚ3, ΜΥ1 και ΜΥ2 οι οποίοι και κατέθεσαν στο Δικαστήριο ως ειδικοί πραγματογνώμονες φυσιοθερεπευτές υπό το πρισμα της ειδικότητας την οποία κατέχουν, αφού βοήθησαν με βάση τις γνώσεις και την εμπειρία τους το Δικαστηριο να αντιληφθεί ποιος είναι ο τρόπος και το πλαίσιο με βάση το οποίο εργάζονται στην περίπτωση που κληθούν να αντιμετωπίσουν της ίδιας φύσεως προβλήματα με το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και εν προκειμένω η ΜΚ1 η οποία και έχρηζε θεραπείας αφού διαπιστώθηκε φλεγμονόδες διεργασία στον τελευταιο δίσκο του σπονδύλου της και πιο συγκεκριμένα στο Ο5 – Ι1, επιβεβαιώνουν όπως και ο ίδιος ο Κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι οι ενέργειες του εμπίπτουν εντος του πλαισίου των καθηκόντων του με σκοπό την θεραπεία  της ΜΚ1 ακόμη και στην περίπτωση που δεν την είχε προειδοποίησει με ακρίβεια για το τι επακριβώς θα έπραττε την δεδομένη χρονική στιγμή, δηλαδή για να του δώσει την συγκατάθεση της να της κατεβάσει τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της με σκοπό να της διενεργήσει μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, ή από την άλλη οι συγκεκριμένες ενέργειες του μπορούν να ενταχθούν εντός της έννοιας της άσεμνης επίθεσης ως το σχετικό άρθρο του  Νόμου ορίζει.

 

Αρχίζοντας λοιπόν από την αξιολόγηση της ΜΚ1, αυτό που πρωτίστως διαπίστωσα είναι ότι η μαρτυρία της παρουσιάζει μεγάλες ασάφειες και κενά ενώ παράλληλα οι θέσεις που προβλήθηκαν από πλευρά της δεν τεκμηριώθηκαν με επάρκεια αλλά τουναντίον δημιούργησαν και αρκετά ερωτηματικά στο Δικαστήριο τα οποία και παρέμειναν αναπάντητα αναφορικά με το αληθές της εκδοχής της.  

 

Ειδικότερα για τους λόγους που θα υποδείξω αμέσως πιο κάτω, δεν μπορώ να στηριχτώ στην μαρτυρία της ΜΚ1 και συνεπακόλουθα να αποδεχτώ και την θέση της ότι ο Κατηγορούμενος την 11/02/20 στο φυσιοθεραπευτήριο του κατεβάζοντας το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο της με σκοπό να της διενεργήσει μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, έστω και χωρίς κατά την δεδομένη χρονική στιγμή να της αναφέρει επακριβώς το τι θα έπραττε, ενήργησε παράνομα και άσεμνα, εκφεύγοντας δηλαδή από τους ηθικούς κανόνες οι οποίοι πλαισιώνουν τα επαγγελματικά του καθήκοντα, παρεκλείνοντας έτσι κατά τον τρόπο αυτό από το πλάνο θεραπείας το οποίο και διενεργήθηκε από πλευράς του με σκοπό την αποκατάσταση του προβλήματος το οποίο η ΜΚ1 στην συγκεκριμένη περίπτωση αντιμετώπιζε.  

 

Καταρχήν εξετάζοντας το σύνολο της μαρτυρίας της ΜΚ1 προκύπτει ότι, ενώ η ίδια μάρτυρας από την μια επιχειρούσε παση θυσία να υποστηρίξει την θέση της ότι η ίδια ένιωσε ότι ο Κατηγορούμενος είχε ενεργήσει εναντίον της με πρόθεση και ότι εμμέσως πλην σαφώς διέπραξε το αδίκημα για το οποίο και κατηγορείται, αφού της κατέβασε χωρίς να την προειδοποιήσει τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο με σκοπό να της διενεργήσει μασάζ με κικλικές κινήσεις στα οπίσθια της με αποτέλεσμα να ανοίγουν και οι γλουτοί της, αλλά και ένεκα του ότι η θεραπεία της διήρκησε περισσότερη ώρα από τις προηγούμενες φορές, από την άλλη διαφάνηκε ότι ούτε και η ίδια ήταν σε θέση να υποστηρίξει με επάρκεια στο Δικαστήριο τις συγκεκριμένες θέσεις της και ειδικότερα ότι πράγματι η ενέργεια αυτή του Κατηγορούμενου είχε μεμπτό και άσεμνο χαρακτήρα.

 

Πιο συγκεκριμένα, η ΜΚ1 κατά την διάρκεια της αντεξέταση της και μετά από σχετική επί του θέματος ερώτηση η οποία και της είχε υποβληθεί από την Υπεράσπιση, ανέφερε χαρακτηριστικά την φράση, «φαντάζομαι πως ναι, ότι δεν έγινε καταλάθος» εκφράζοντας κατά τον τρόπο αυτό την θέση της ότι ούτε και η ίδια δεν μπορούσε να είναι σίγουρη με βεβαιότητα ότι το μασάζ στους γλουτούς της αποτελούσε πράξη του Κατηγορούμενου με άσεμνο περιεχόμενο εναντίον της και όχι ενέργεια που εντασσόταν εντός του πλάνου της θεραπείας της. Σημειώνεται περαιτέρω ότι η ΜΚ1 τοσο κατά την γραπτή της κατάθεση όσο και κατά την μαρτυρία της στο Δικαστήριο σε καμία απολύτως περίπτωση δεν ισχυρίστηκε, πέραν των θέσεων της για τον τρόπο που είχε λάβει χώρα το μασάζ, ότι ο Κατηγορούμενος την 11/02/20 κατά την διάρκεια που της είχε κατεβάσει τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο και της έκανε το μασάζ στους γλουτούς της, διενήργησε ή ανέφερε οτιδήποτε προς την ίδια οτιδήποτε άλλο το οποίο να εμπεριέχει άσεμνο περιεχόμενο ή χαρακτήρα. Συνεπώς πέραν της θέσης ότι ο Κατηγορούμενος της κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο χωρίς να την ρωτήσει κατά την δεδομένη χρονική στιγμή και λόγω του ότι σύμφωνα με την ίδια η θεραπεία διήρκησε περισσότερη ώρα από άλλες φορές, αφού εξάλλου αυτό ήταν και το περιεχόμενο του παραπόνου της προς τον Κατηγορούμενο δια μέσω του γραπτού μηνήματος που του απέστειλε, δεν υπάρχει απολύτως κανένας άλλος ισχυρισμός για οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ή συμπεριφορά του Κατηγορούμενου πλην των θέσεων της ότι στην πορεία των συνεδριάσεων τους την είχε ρωτήσει διάφορες ερωτήσεις αναφορικά με την προσωπική της ζωή καθώς και ότι της είχε κάνει κομπλιμέντα, θέσεις οι οποίες θα εξεταστούν στην συνέχεια.

 

Περαιτέρω σημειώνεται ότι δεν μου διαφεύγει η ίδια η θέση της ΜΚ1 η οποία και προβλήθηκε κατά την λήψη της γραπτής της κατάθεσης, Τεκμήριο 1, ότι μετά από το επίδικο περιστατικό είχε συνομιλία με κάποιο άλλο φυσιοθεραπευτή του οποίου να σημειωθεί ότι η ταυτότητα του δεν αποκαλύφθηκε στο Δικαστήριο, και αφού τον ρώτησε να μάθει σχετικά με τους κανονισμούς που πρέπει να τηρούν οι φυσιοθεραπευτές κατά την διάρκεια των θεραπειών τους, αυτός σύμφωνα με την ίδια, της ανέφερε ότι ότι καμία πάθηση δεν δικαιολογεί το μασάζ στην περιοχή των γλουτών και ότι είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος δεν την είχε σκεπάσει κατά την διάρκεια της θεραπείας της.

 

Από τα πιο πάνω διαφαίνεται και πάλι ότι η ΜΚ1 δεν ήταν ούτε και η ίδια βέβαιη ότι ο Κατηγορούμενος κατά την διάρκεια του μασάζ που της διενήργησε προέβηκε στις συγκεκριμένες ενέργειες εκτός του πλάνου θεραπείας της και μάλιστα ότι τα κίνητρα του αναφορικά με την συγκεκριμένη του ενέργεια δεν ήταν αθώα και γνήσια, και ως εκ τούτου αποτάθηκε κατά την θέση της σε άλλο ειδικό του ιδίου επαγγέλματος με σκοπό να τον ρωτήσει κατά πόσο δικαιολογείτο το μασάζ στους γλουτούς της. Καταρχήν τονίζεται ότι  η μαρτυρία της ΜΚ1 ως προς το σημείο αυτό αποτελεί και εξ’ ακοής μαρτυρία η οποία μάλιστα προέρχεται από ένα άγνωστο πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα δεν έχει αποκαλυφθεί στο Δικαστήριο και του οποίου οι αναφορές του προς την ΜΚ1 δεν τεκμηριώθηκαν δια της μαρτυρίας του αφού δεν κλήθηκε και δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής με σκοπό υποστηρίξει τις αναφορές του προς την ΜΚ1 αλλά και να υποστεί την βάσανο της αντεξέτασης, σε αντίθεση με τους ΜΚ3, ΜΥ1 και ΜΥ2. Για τους λόγους που θα εξηγήσω αμέσως πιο κάτω, πέραν του ότι οι πιο πάνω αναφορές της ΜΚ1 αντικρούονται από την μαρτυρία των ειδικών πραγματογνομώνων οι οποίοι κατέθεσαν και αντεξετάστηκαν στο Δικαστήριο σε αντίθεση με το πρόσωπο αυτό, στις πιο πάνω δηλώσεις της δεν θα μπορούσε ούτως ή άλλως να μπορεί να προσδωθεί  καμία βαρύτητα ενόψει της μη παρουσίασης του συγκεκριμένου πρόσωπου ενώπιον του Δικαστηρίου για να καταθέσει.

 

Σημειώνεται επίσης ότι οι συγκεκριμένες αναφορές της ΜΚ1, δεν έχουν υποστηριχθεί εν πάση περιπτώση ούτε και από την μαρτυρία κανενός εκ των μαρτύρων ειδικών οι οποίοι κατέθεσαν στο Δικαστήριο ως ειδικοί πραγματογνώμονες οι οποίοι και κατέχουν την ειδικότητα του φυσιοθεραπευτή ασκώντας το συγκεκριμένο επάγγελμα, δηλαδή των ΜΚ3, ΜΥ1 και ΜΥ2 οι οποίοι μάλιστα κατά την δια ζώσης μαρτυρία τους στο Δικαστήριο υποστήριξαν την θέση ότι ότι σε περιπτώσεις στις οποίες ένας ασθενής αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα που αντιμετώπιζε και η ΜΚ1, εντός του πλάνου θεραπείας το οποίο και ακολουθείται είθισται να περιλαμβάνεται πέραν των άλλων μεθόδων οι οποίες χρησιμοποιούνται, και μαλάξεις στην περιοχή των γλουτών οι οποίες μάλιστα λόγω του τρόπου που αυτές διενεργούνται αναπόφευκτα ανοίγουν και τους γλουτούς κατά την δίαρκεια της διενέργειας του μασάζ. Περαιτέρω σημειώνεται ότι με βάση την μαρτυρία των πιο πάνω τριών προσώπων αποτελεί κοινό έδαφος στην μαρτυρία τους, ότι το πλάνο θεραπείας ενός φυσιοθεραπευτή και οι ενέργειες στις οποίες θα κρίνει ο ίδιος ότι θα πρέπει να προβεί σε ένα ασθενή εφαρμόζοντας το πλάνο θεραπείας το οποίο θα προκύψει μετά από την αξιολόγηση του προβλήματος, δεν διέπεται από κανένα αυστηρό πρωτόκολλο ή από οποιουσδήποτε διενθείς ή άλλους κανονισμούς τους οποίους και θα πρέπει να τηρεί επακριβώς κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων του ο κάθε φυσιοθεραπευτής, αλλά τουναντίον ότι το μόνο που χρειάζεται είναι ο κάθε φυσιοθεραπευτής να ενεργεί με ηθική και ευπρέπεια. Συνεπώς και η θέση της ΜΚ1 ότι ο Κατηγορούμενος θα έπρεπε σύμφωνα με την γνώμη που έλαβε η ίδια ότι θα έπρεπε να την σκεπάσει, δεν επιβεβαιώνεται από την μαρτυρία των προσώπων αυτών και πόσο μάλλον από την ίδια την μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής αφού όπως και η ΜΚ3  εμμέσως πλην σαφώς αποδέχτηκε στο Δικαστήριο, η πρακτική να διενεργηθεί μασάζ στους γλουτούς και να μην είναι σκεπασμένοι αυτομάτως δεν αποτελεί και μεπτή πρακτική. Σε ότι αφορά την θέση της ΜΚ1 περί της συγκεκριμένης αναφοράς του προσώπου αυτού ότι καμία πάθηση δεν δικαιολογεί το μασάζ στους γλουτούς επίσης κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί από την μαρτυρία τόσο της Κατηγορούσας Αρχής όσο και της Υπεράσπισης.

 

 

Ισχυρισμοί αναφορικά με τον αριθμό και το είδος των επισκέψεων της

 

Στρεφόμενος τώρα στους βασικούς ισχυρισμούς που έχουν υποστηριχθεί από την ΜΚ1 κατά την παράθεση της μαρτυρίας της και ειδικότερα στα όσα ανέφερε σε σχέση τόσο ως προς τον αριθμό των φυσιοθεραπείων που διενεργήθηκαν από τον Κατηγορούμενο προς την ίδια, όσο και ως προς το είδος της φυσιοθεραπείας της οποίας έτυχε την κάθε φορά που τον επισκέφθηκε, θα πρέπει καταρχήν να υποδείξω ότι, δεν δύναται να γίνουν και αποδεκτοί από το Δικαστήριο και συνεπώς απορρίπτονται για τους λόγους που θα εξηγήσω κατωτέρω.  

 

Καταρχήν, αποτέλεσε βασική θέση της ΜΚ1 τόσο κατά την κυρίως εξέταση όσο και κατά την αντεξέταση της ότι επισκέφθηκε το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου μόνο τέσσερις φορές και όχι εννέα φορές ως της υποβλήθηκε από την Υπεράσπιση. Πιο συγκεκριμένα η ΜΚ1 αρνήθηκε κατηγορηματικά την θέση  ότι οι πρώτες έξι επισκέψεις στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου αφορούσαν μόνο τον αυχένα της, ενώ οι άλλες τρείς τελευταίες επισκέψεις μόνο την θεραπεία για την μέση της. Εξεταζόντας λοιπόν την μαρτυρία της ΜΚ1 ως προς το συγκεκριμένο σημείο παρατηρώ πρωτίστως ότι, ενώ η ΜΚ1 κατά την κυρίως εξέταση της ανέφερε ότι κατά την πρώτη της επίσκεψη στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου της είχε διενεργηθεί θεραπεία στον αυχένα της, αφού άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο είχε επισκέφθηκε τον Κατηγορούμενο, κατά τις επόμενες τρείς συνεδριάσεις που είχε μαζί του, συμπεριλαμβανομένου και της επίδικης επίσκεψης την 11/02/20, οι θεραπείες αφορούσαν τόσο τον αυχένα όσο και την μέση της αφού σύμφωνα με τον ισχυρισμό της προκύπτει ότι κατά την δεύτερη της κιόλας επίσκεψη είχε εκφράσει στον Κατηγορούμενο και το παράπονο της για τον πόνο στην μέση της. Περαιτέρω σε ότι αφορά την επίσκεψη της στο εν εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο την 11/02/20, η ΜΚ1 κατά την κυρίως εξέταση της υπέδειξε ότι η θεραπεία άρχισε να λαμβάνει χώρα σχετικά με τον αυχένα της, ενώ στην συνέχεια επεκτάθηκε και για το άλλο πρόβλημα που είχε στην μέση της με μασάζ στην μέση αλλά και με κάποια άλλα στάδια θεραπείας τα οποία αφορούσαν ρεύματα. Από την άλλη και παρά τον πιο πάνω ισχυρισμό που προέβαλε κατά την κυρίως εξέταση της, η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη ανέφερε κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού ισχυρίστηκε ότι η πρώτη θεραπεία αφορούσε μόνο τον αυχένα της, η δεύτερη θεραπεία τον αυχένα και την μέση της ενώ η τρίτη και η τέταρτη θεραπεία μόνο την μέση της.

Σε ότι δε αφορά τον αριθμό των επισκέψεων της στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου,  η θέση της ΜΚ1 ότι μόνο σε τέσσερις θεραπείες είχε υποβληθεί και όχι σε εννεά, πέραν του ότι δεν υποστηρίχθηκε από την ίδια με επάρκεια και τεκμηριωμένα αλλά γενικά, αόριστα και με ασάφεια, φαίνεται να αναιρείται και μέσα και από το περιεχόμενο της ίδιας της γραπτής της κατάθεσης, Τεκμήριο 1,  στην οποία ανέφερε κατά την λήψη της χαρακτηριστικά, ότι στην πορεία των θεραπειών της στον αυχένα είχε παρουσιάσει και κάποιους πόνους στην μέση της και όχι ότι οι πόνοι στην μέση της είχαν προκύψει συμγκεκριμένα αμέσως μετά από την πρώτη κιόλας επίσκεψη για την θεραπεία στον αυχένα της.  

 

Πέραν τούτου σημειώνεται ότι ως προς την συγκεκριμένη θέση της, η μαρτυρία της φαίνεται να μην επιβεβαιώνεται ούτε και από την ίδια την μαρτυρία της μητέρας της, δηλαδή της ΜΚ2, η οποία αντεξεταζόμενη από την Υπεράσπιση παρά το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να αναφέρει επακριβώς τον αριθμό των φυσιοθεραπείων που η ΜΚ1 είχε υποβληθεί στην περιοχή του αυχένα καθότι δεν ήταν σίγουρη, εντούτοις μέσα από το σύνολο των απαντήσεων της προκύπτει ότι η ΜΚ1 είχε υποβληθεί σε σειρά θεραπείων αποκλειστικά για το πρόβλημα που είχε προκύψει στον αυχένα της και όχι σε μόνο σε μια θεραπεία αποκλειστικά για τον αυχένα της όπως και η ίδια ισχυρίστηκε.  Από την άλλη δεν παραγνωρίζω ότι ο ισχυρισμός του Κατηγορούμενου ότι η ΜΚ1 επισκέφθηκε το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου εννέα συνολικά φορές εκ των οποίων οι πρώτες έξι αφορούσαν τον αυχένα της ενώ οι υπόλοιπες τρείς την μέση της, φαίνεται να επιβεβαιώνεται αλλά και να υποστηρίζεται και από την μαρτυρία του ΜΥ2 ο οποίος εργαζόταν στο εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου κατά τον επίδικο χρόνο και μάλιστα όπως και ο ίδιος ισχυρίστηκε την 11/02/20 είχε διενεργήσει τα πρώτα στάδια της θεραπείας στην μέση της ΜΚ1 πριν ο Κατηγορούμενος διενεργήσει το επίδικο μασάζ.

 

Ως εκ τούτου οι πιο πάνω θέσεις της ΜΚ1, τόσο δηλαδή ως προς τον αριθμό των επισκέψεων της όσο και ως προς το περιεχόμενο των θεραπείων που είχε υποβληθεί την κάθε φορά με βάση τα όσα η ίδια υπέδειξε στο Δικαστήριο δεν χαρακτηρίζονται από πειστικότητα, συνοχή και σταθερότητα και συνεπώς δεν μπορούν να γίνουν από το Δικαστήριο αποδεκτές και απορρίπτονται.   

 

 

Συζητήσεις που έγιναν κατ’ ισχυρισμό της ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων τους

 

Επίσης ερωτηματικά αλλά και αμφιβολίες προκαλεί στο Δικαστήριο και η θέση της ΜΚ1 ότι κάτα τις επισκέψεις της στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου, ο τελευταίος της είχε ξεκινήσει μια συζήτηση για εντελώς προσωπικά της ζητήματα ενώ παράλληλα της έκανε και σχόλια για την εμφάνιση της, δηλαδή κομπλιμέντα. Σε σχέση με το ζήτημα αυτό παρατηρείται ουσιαστική διάσταση στις θέσεις της ΜΚ1, αφού ενώ αρχικά στην γραπτή της κατάθεση υπέδειξε ότι οι συζητήσεις αυτές λάμβαναν χώρα κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων τους χωρίς να καθορίζει με ακρίβεια το πότε χρονικά αυτές πραγματικά είχαν λάβει χώρα, από την άλλη κατά την κυρίως εξέταση της ισχυρίστηκε κάτι εντελώς διαφορετικό και πιο συγκεκριμένα ότι ενώ οι αρχικές συνεδριάσεις τους ήταν τυπικές και δεν μιλούσαν ιδιαίτερα μαζί με τον Κατηγορούμενο, κατά τις δύο τελευταίες τους συνεδριάσεις δηλαδή την τρίτη και την τέταρτη φορά, η οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ήταν και η επίδικη δηλαδή η 11/02/20, ο Κατηγορούμενος της έκανε διάφορα κομπλιμέντα και σχόλια ενώ την ρωτούσε παράλληλα και καποια πιο ιδιαίτερα ζητήματα αναφορικά με την προσωπική της ζωή, αν δηλαδή θα μπορούσε να ήταν με κάποιο μεγαλύτερο της πρόσωπο σε ηλικία χωρίς να βρίσκεται σε σχέση.  Σε σχέση με το πιο πάνω ζήτημα παρατηρώ ότι ενώ η ΜΚ1 είχε ήδη προβάλει τον πιο πάνω ισχυρισμό κατά την κυρίως εξέταση της, κατά την αντεξέταση της ερωτώμενη από την Υπεράσπιση σε σχέση με τις συζητήσεις που είχε μαζί με τον Κατηγορούμενο διαφοροποιώντας την αρχική της θέση προέβαλε κάτι εντελώς διαφορετικό. Ειδικότερα η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη ανέφερε ότι οι συζητήσεις αυτές έλαβαν αποκλειστικά και μόνο χώρα κατά την τρίτη συνδερία της στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου και όχι κατά την διάρκεια της τρίτης και της τέταρτης συνεδρίας ως αρχικά υποστήριξε αναφέροντας μάλιστα χαρακτηριστικά και την συνομιλία που είχαν κατ’ ισχυρισμό και μεταξύ τους.

 

Σε ότι αφορά την έλλειψη οποιασδήποτε μάλιστα αντίδρασης εκ μέρους της ΜΚ1 ως προς το ζήτημα των συζητήσεων που κατ’ ισχυρισμό της είχε αναπτύξει ο Κατηγορούμενος κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων της αλλά και την όλη στάση που η ΜΚ1 τήρησε, με το να συνεχίσει δηλαδή να επισκέπτεται το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου χωρίς να του εκφράσει κανένα απολύτως παράπονο για τον τρόπο με τον οποίο της μιλούσε, αφού άλλωστε ο ισχυρισμός της ήταν ότι από τις συζητήσεις που της έκανε για εντελώς προσωπικά της ζητήματα της προκαλούσε αμηχανία και την έκανε να αισθάνεται άβολα αναγκαζόμενη μάλιστα να του απαντά στις ερωτήσεις του εντελώς μονολεκτικά και με σκοπό να λήξει την συγκεκριμένη κουβέντα μαζί του, με όλο τον σεβασμό προς την ΜΚ1 δεν μπορώ παρά μόνο να εκφράσω και τον προβληματισμό του Δικαστηρίου ως προς την όλη στάση της η οποία δεν μπορεί να ενταχθεί εντός των πλαισίων της λογικής και δεν ήταν ούτε και αναμενόμενη αφού η ίδια κατά την μαρτυρία της δεν παρέθεσε καμία λογική και πειστική εξήγηση για τον λόγο που δεν αντέδρασε καθόλου στις συγκεκριμένες συζητήσεις που της είχε ανοίξει ο Κατηγορούμενου αφού την ενοχλούσαν και της ήταν ανάρμοστες, αλλά και γιατί από την άλλη αφού κατά την θέση της η συγκεκριμένη συζήτηση είχε προηγηθεί της 11/02/20, μετέβηκε ξανά στο φυσιοθεραπευτήριο του για θεραπεία αφού η συμπεριφορά του προς την ίδια ήταν περίεργη και δεν της ήταν αρεστή. Η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη από την Υπεράσπιση επί του συγκεκριμένου ζητήματος, διαπίστωσα ότι δεν έδωσε σαφείς και πειστικές απαντήσεις αλλά απαντούσε με ασάφεια και γενικευμένα.  

 

Περαιτέρω αξίζει να σημειωθεί ότι η ΜΚ1 δεν με έχει πείσει ουτε για την θέση της ότι οι συγκεκριμένες συζητήσεις που κατ’ ισχυρισμό έλαβαν χώρα μεταξύ της ίδιας και του Κατηγορούμενου κατά την διάρκεια των θεραπείων που είχε εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του, έγιναν από την πλευρά του Κατηγορούμενου και σε καμία απολύτως περίπτωση από την ίδια. Και αυτό διότι εξετάζοντας την συγκεκριμένη πτυχή της μαρτυρίας της προκύπτει ότι, ενώ την μια η ίδια ήταν κατηγορηματική και ήταν σε θέση να αναφέρει προς το Δικαστήριο τα κατ’ ισχυρισμό λόγια του Κατηγορούμενου προς την ίδια αυτολεξεί, τα οποία την είχαν κάνει μάλιστα να νιώθει και άβολα, αντεξεταζόμενη από την Υπεράσπιση για το κατά πόσο η ίδια είχε οποιαδήποτε συνομιλία μαζί με τον Κατηγορούμενο αναφέροντας του εντελώς προσωπικά της ζητήματα για προηγούμενη της σχέση, και πιο συγκεκριμένα ότι, ο πρώην σύντροφος της δεν την είχε σεβαστεί καθόλου παρά την μακροχρόνια σχέση τους καθως και ότι εξαιτίας του είχε αποκτήσει και κάποια ασυνήθιστα ενδιαφέροντα όπως κυνήγι και σκοποβολή, αποκαλώντας τον μάλιστα προς τον Κατηγορούμενο ότι είναι ηλίθιος και βλάκας, ενώ αρχικά αρνήθηκε αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι είχε ειπωθεί οτιδήποτε τέτοιο από την ίδια προς τον Κατηγορούμενο αναφέροντας χαρακτηριστικά την φράση ότι «δεν θυμούμαι έτσι κουβέντα μεταξύ μας», στην συνέχεια της αντεξέταση της διαφοροποιώντας τον πιο πάνω αρχικό ισχυρισμό της, υπέδειξε κάτι εντελώς διαφορετικό υποστηρίζοντας ότι μπορεί τελικά να ανέφερε στον Κατηγορούμενο πάνω στην κουβέντα ότι είχε μια μακροχρόνια σχέση αλλά τίποτα άλλο περισσότερο, αρνούμενη δηλαδή ότι είχε επεκταθεί σε οποιεδήποτε άλλες προσωπικές τις λεπτομέρειες τις οποίες όμως φαίνεται ότι ο Κατηγορούμενος κατά κάποιο περίεργο τρόπο γνώριζε για την συγκεκριμένη πτυχή της προσωπικής της ζωή.

 

Ως προς το σημείο αυτό της μαρτυρίας της, τονίζεται ότι η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη σε καμία απολύτως περίπτωση δεν είχε υποστηρίξει ότι όλα τα πιο πάνω προσωπικά της ζητήματα αναφορικά με την πρώην σχέση της, δηλαδή τα χόμπι που απέκτησε και γενικά τα όσα ο Κατηγορούμενος γνώριζε και της υποβλήθηκαν από την Υπεράσπιση αναφορικά με την προσωπική της ζωή ήταν φανταστικές και ψευδείς αναφορές του ίδιου του Κατηγορούμενου και ότι γενικά τίποτα από αυτά δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, αλλά τουναντίον αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη επί του σημείου αυτού της μαρτυρία της οι απαντήσεις της χαρακτηρίζονται από υπεκφυγές και επομένως δεν ήταν ξεκάθαρες.

 

Συνεπώς, η όλη στάση που τήρησε η  ΜΚ1 ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αφού με βάση τους ισχυρισμούς που υποστηρίξε στο Δικαστήριο αφήνετο εμμέσως πλην σαφώς από την ίδια να νοηθεί ότι ο Κατηγορούμενος πριν της διενεργήσει το επίδικο μασάζ την 11/02/20 είχε και άσεμνες προθέσεις εναντίον της ενόψει και της συμπεριφοράς που επέδειξε δια την συζητήσεων που είχε ανοίξει προς την ίδια, να μην χαρακτηρίζεται από πειστικότητα και συνοχή και δημιοιυργούνται συν’ τοις άλλοις και εύλογα ερωτηματικά ως προς το αληθές της εκδοχής της.

 

Οι ισχυρισμοί της ΜΚ1 ως προς την συγκεκριμένη πτυχή της μαρτυρίας της δεν γίνονται αποδεκτοί για τους λόγους τους οποίους εξήγησα και συνεπώς απορρίπτονται.

 

Ισχυρισμοί αναφορικά το επίδικο μασάζ στην περιοχή των γλούτων της ΜΚ1

 

Μια από τις βασικότερες επίσης θέσεις της ΜΚ1 είναι ότι ο Κατηγορούμενος χωρίς καμία απολύτως προειδοποίηση της κατέβασε το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο μέχρι το τέλος των γλουτών της και άρχισε με κυκλικές κινήσεις να της κάνει μασάζ στο συγκεκριμένο σημείο του σώματος της με αποτέλεσμα να της ανοίγουν και οι γλουτοί της χωρίς να την έχει σκεπάσει.  

 

Εξετάζοντας την πιο πάνω θέση της ΜΚ1  με βάση το σύνολο της μαρτυρίας η οποία τέθηκε ενώπιον μου, και έχοντας υπόψη ότι αντεξεταζόμενη από την Υπεράσπιση η ΜΚ1 δεν έδωσε σαφείς και τεκμηριωμένες απαντήσεις ως προς τους βασικούς ισχυρισμούς που προέβαλε και ανωτέρω εξετάστηκαν χωρίς να γίνουν αποδεκτοί για τους λόγους που υπέδειξα, δεν με έχει ικανοποιήσει και για την θέση ότι ο Κατηγορούμενος ενήργησε και με τον τρόπο που η ίδια επιχείρησε να του καταλογίσει αφού εξάλλου όπως εξήγησα, η μαρτυρία της επί του ζητήματος τούτου είναι ακροασφαλής. Σε σχέση με το ζήτημα αυτό θα πρέπει βεβαίως και να υποδείξω ότι, έλαβα υπόψη και την μαρτυρία των ΜΚ3, ΜΥ1 και ΜΥ2 την οποία και αντιπαρέβαλα με την δική της μαρτυρία, αφού η θέση των προσώπων αυτών που κατέθεσαν ως μάρτυρες εμπερογνώμονες επιβεβαιώνουν και την θέση του Κατηγορούμενου ότι στην περίπτωση που κάποιο πρόσωπο παρουσιάζει πρόβλημα, δηλαδή φλεγμονή στον Ο1 - Ι5 σπονδυλικό δίσκο, συνίσταται και εφαρμόζεται συν τοις άλλοις και η πρακτική με μασάζ στην περιοχή των γλουτών η οποία δεν αποκλείεται αλλά τουναντίον θεωρείται χρήσιμη να γινεται και μάλιστα σε γυμνή περιοχή και όχι καλλυμένη για καλύτερη αποτελεσματικότητα στην θεραπεία. Η πιο πάνω πρακτική επιεβεβαίωνεται και από το Τεκμήριο 8.

 

Αναφορικά με την θέσης της ΜΚ1 σχετικά με τον τρόπο κατά τον οποίο είχε διενεργηθεί το μασάζ, έχω επίσης εξετάσει και αντιπαρέβαλα τους ισχυρισμούς που προέβαλε τοσο στην γραπτή της κατάθεση,  όσο και κατά την αντεξέταση της, αλλά επίσης και με την μαρτυρία της ΜΚ2 στην οποία και ανάφερε την θέση της για το πραγματικά ο Κατηγορούμενος σύμφωνα με την ίδια είχε πράξει κατά τις συγεκεκριμένες θερπαπείες που της διενήργησε. Ειδικότερα αντιπαραβάλλοντας τις πιο πάνω θέσεις της ΜΚ1 διαπίστωσα ότι μεταξύ των ισχυριμών που προβλήθηκα εκ μέρους της, υπάρχει διάσταση. Ιδιαίτερα παρατηρώ ότι ενώ από την μια η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη συμφώνησε με την πλευρά της Υπεράσπισης αναφορικά με τον τρόπο ο οποίος και γινόταν το συγκεκριμένο μασάζ στα οπίσθια της, από την άλλη στην μητέρα της, δηλαδή την ΜΚ2, η ΜΚ1 υπέδεξε κάτι εντελώς διαφορετικό και πιο συγκεκριμένα ότι το επιδικο μασάζ έφτανε και μέσα στην σχισμή των οπισθίων της, κάτι το  οποίο η ίδια ουδέποτε είχε ισχυριστεί ενόρκως, καθώς και ότι το μασάζ έφτανε και κάτω από τους γλουτούς της αλλά και ότι ο Κατηγορούμενος έφερνε τα χέρια του και προς τα μπροστά. Περαιτέρω ενώ η ΜΚ1 τόσο στην γραπτή της κατάθεση όσο και στην ΜΚ2 ισχυρίστηκε ότι κατά τις πρώτες δύο θεραπείες οι οποίες αφορούσαν την μέση της, ο Κατηγορούμενος τις κατέβασε το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο την πρώτη φορά λίγο κάτω από την μέση και την επόμενη φορά ακόμη λίγο πιο κάτω υποβάλλοντας και σχετικά με τις συγκεκριμένες θεραπείες παράπονο και συνεπώς καταγγελία,  εντούτοις τόσο κατά την κυρίως εξέταση όσο και κατά την αντεξέταση της, διαφοροποίησε παντελώς τον πιο πάνω ισχυρισμό της αναφέροντας μάλιστα ότι δεν είχε κανένα απολύτως παράπονο από τον Κατηγορούμενο σε σχέση με τις θεραπείες αυτές, γιατί το παντελόνι της αλλά και το εσώρουχο της κατέβηκε ελάχιστα χωρίς βεβαίως να υποστηρίζει την θέση ότι την πρώτη φορά είχε κατέβει λίγο κάτω από την μέση ενώ την δεύτερη φορά ακόμη περισσότερο.  

 

Περαιτέρω κρίνω σκόπιμο να υποδείξω και πάλι ότι η ΜΚ1 ερωτώμενη για το κατά πόσο ο Κατηγορούμενος ενήργησε εις βάρος της με πρόθεση, η ίδια απαντώντας σε συγκεκριμένη ερώτηση της Υπεράσπισης ανέφερε χαρακτηριστικά « φαντάζομαι ναι, ότι δεν έγινε καταλάθος». Τονίζεται μάλιστα ότι η ΜΚ1 ερωτώμενη κατά την αντεξέταση της αναφορικά με το μασάζ που της έκανε ο Κατηγορούμενος υπέδειξε και ότι πέραν από τους γλουτούς της, τα χέρια του έφταναν και  μέχρι το μπροστινό σημείο της μέσης της, γεγονός το οποίο είχε αναφέρει και στην μητέρα της αλλά σε καμία απολύτως περίπτωση στην γραπτή της κατάθεση, Τεκμήριο 1.  Ερωτώμενη μάλιστα η ΜΚ1 για ποιο λόγο δεν είχε αναφέρει ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός εξ’ αρχής στην αστυνομία, η ίδια δεν ήταν σε θέση να δώσει οποιοδήποτε ικανοποιητική και τεκηριώμενη εξήγηση, αναφέροντας χαρακτηρικά ότι «δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί» καθώς και ότι δεν ρωτήθηκε και δεν το είπε με πιο πόλλές λεπτομέρειες αφού σύμφωνα με την θέση της, στην κατάθεση της το συμβάν αναφέρεται εντελώς περιληπτικά.

 

Εξετάζοντας τώρα τον ισχυρισμό που προέβαλε η ΜΚ1 κατά την αντεξέταση ότι όταν ρώτησε την μητέρα της, δηλαδή την ΜΚ2, για το κατά πόσο όταν και αυτή αντιμετώπιζε πρόβλημα και επισκεπτόνταν το εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου αυτός της είχε κατεβάσει και τα δικά της τα ρούχα μέχρι και κάτω από της γλουτούς της με αποτέλεσμα η ΜΚ1 να της αναφέρει ότι ουδέποτε στην ίδια είχε ενεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο, διαπίστωσα μέσα από τις απαντήσεις της ΜΚ1 ότι δεν ήταν αντικειμενική αφού επιχειρούσε πάση θυσία να καταλογίσει στον Κατηγορούμενο μεπμπτή συμπεριφορά έναντιον και ουσιαστικά να υποστηρίξει την θέση της ότι η συγκεκριμένη ενέργεια του Κατηγορούμενου δεν ήταν ούτε λογική αλλά και ούτε εντασσόταν εντός του πλάνου της θεραπείας της. Από την άλλη βεβαίως ερωτώμενη κατά την της αντεξέταση της για κατά πόσο η ΜΚ2 αντιμετώπιζε οποιοδήποτε πρόβλημα με την μέση της, όπως δηλαδή και η ίδια ούτως ώστε ο Κατηγορούμενος να έπρεπε να της κατεβάσει τα ρούχα κάτω από την μέση της δηλαδή μέχρι και τους γλουτούς της, η ΜΚ1 δεν ήταν σε θέση να υποδείξει για ποιο λόγο η μητέρα της είχε επισκεφθεί τελικά τον Κατηγορούμενο για να της κάνει θεραπεία αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι δεν θυμόταν ενώ από την άλλη δια μέσω της μαρτυρίας της μητέρας της αποτελεί αδιαμβισβήτητο γεγονός ότι η ΜΚ2 είχε αναφέρει ότι ο λόγος ο οποίος επισκέφθηκε στο παρελθόν τον Κατηγορούμενο για θεραπεία δεν αφορούσε οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετώπιζε με την μέση της αλλά τον αυχένα της.

 

Υπό το φως των πιο πάνω ούτε και αυτά τα σημεία της μαρτυρίας της ΜΚ1 μπορούν να γίνουν από το Δικαστήριο αποδεκτά και συνεπώς απορρίπτονται.

 

 

Ισχυρισμός περί επιτηδευμένης καθυστέρησης της διάρκειας της συνεδρίας ημερ. 11/02/20 εκ μέρους του Κατηγορούμενου

 

Στρεφόμενος τώρα σε μια εκ των βασικότερων θέσεων της ΜΚ1, ότι δηλαδή ο Κατηγορούμενος την 11/02/20 επιτηδευμένα και με πρόθεση καθυστέρησε να τελειώσει την θεραπεία της με αποτέλεσμα από την μια ώρα που είχε διάρκεια η συνηθισμένη θεραπεία της αυτή να διαρκέσει κατά τριάντα λεπτά περισσότερο για να της κάνει το μασάζ στους γλουτούς της, αφήνωντας έτσι να νοηθεί ότι ο Κατηγορούμενος το είχε πράξει εκ προθέσεως προφανώς για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις, επίσης δεν μπορεί να γίνει ούτε και αυτή αποδεκτή από το Δικαστήριο για τους λόγους που θα υποδείξω πιο κάτω.

 

Καταρχήν, η ίδια η ΜΚ1 μέσα από την αντεξέταση της επιβέβαιωνοντας τόσο την θέση του Κατηγορούμενου όσο και του ΜΥ2, αποδέχτηκε ότι την 11/02/20 μετέβηκε με καθυστέρηση στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου αφου παραδέχτηκε ότι η ώρα προσέλευσης της με το όχημα της κάτω από το φυσιοθεραπευτήριο ήταν με καθυστέρηση επτά λεπτών. Πιο συγκεκριμένα η ΜΚ1 αντεξεταζόμενη ανέφερε ότι όταν έφτασε έξω από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου είχε κοιτάξει το ρολόι του αυτοκινήτου της και η ώρα ήταν ήδη 12:07 μ.μ αντί για 12:00 μ.μ που ήταν κλεισμένο το ραντεβού της. Σημειώνεται επίσης ότι η ΜΚ1 ανέφερε επιβεβεβαιώνοντας έτσι και την θέση του ΜΥ2 ότι τα ραντεβού που έκλεινε για την θεραπεία της στον Κατηγορούμενο είχαν διάρκεια περί την μια ώρα. Επομένως αφ’ ης στιγμής η θεραπεία της ΜΚ1 είχε διάρκεια περί την μια ώρα και η ίδια έφτασε έξω από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου με επτά λεπτά καθυστέρηση το γεγονός αυτό από μόνο του αντικρούει και τον ισχυρισμό της ότι ο Κατηγορούμενος καθυστέρησε επιτηδευμένα να τελείωσει την θεραπεία της αφού η ίδια άλλωστε δεν αρνείται ότι η καθυστέρηση αυτή προκλήθηκε ενόψει και της δικής της αργοπορίας. Ειδικότερα και ως ζήτημα κοινής λογικής είναι αναμενόμενο ότι εφόσον η ώρα ήταν ήδη περασμένη κατά επτά ολόκληρα λεπτά και η ΜΚ1 βρισκόταν ακόμα ήδη κατω από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου το οποίο μάλιστα στεγαζόταν και σε όροφο πολυκατοικίας, αφού κατά την μαρτυρία της υπέδειξε ότι και η ίδια  χρησιμοποιούσε τον ανελκυστήρα για να μεταβεί στην θεραπεία της, η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην αποπεράτωση της θεραπείας της δεν ήταν παράλογη και αδικαιολόγητη αφ’ ης στιγμής και ο ΜΥ2 ο οποίος ήταν παρόν υπέδειξε ότι η ΜΚ1 προσήλθε περί της 12:10 μ.μ εντός του φυσιοθεραπευτηρίου, ενώ ο ίδιος την ανέλαβε περί τις 12:15 μ.μ αφού αναγκάστηκε να αρχίσει την θεραπεία σε άλλο ασθενή ενόψει της δικής της καθυστέρησης. Από την άλλη, η ίδια η ΜΚ1 ισχυρίστηκε ότι όταν ήδη τελείωσε την θεραπεία της και ήταν έτοιμη για να αναχωρήσει ευρισκόμενη εντός του οχήματος της είχε κοιτάξει και την ώρα η οποία ήταν 13:20 μ.μ ενώ δεν αρνήθηκε ότι προηγουμένως αφού είχε τελειώσει την θεραπεία της μετέβηκε και στο γραφείο του Κατηγορούμενου κλείνοντας μάλιστα και το επόμενο της ραντεβού και καταβάλοντας την αμοιβή και στον Κατηγορούμενο. Συνεπώς εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεται ότι υπήρξε και κάποια καθυστέρηση μέχρι για να καταβεί ξανά στο αυτοκίνητο της με σκοπό να αναχωρήσει και έτσι να κοιτάξει το ρολόι του αυτοκινήτου της.

 

Υπό το φως των πιο πάνω διαπιστώσεων, η μαρτυρία της ΜΚ1 απορρίπεται ως προς τα επίδικα σημεία τα οποία έχουν τύχει αμφισβήτησης, πλην δηλαδή των σημείων της μαρτυρίας της τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράπιση και είναι γενικά αποδεκτά.

 

Παρά την πιο πάνω κατάληξη η οποία είναι μοιραία για την τύχη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής, προχωρώντας και ένα βήμα πιο πέρα, θέτοντας δηλαδή στον εαυτό μου το ερώτημα αν με βάση την προσκομισθείσα μαρτυρία ακόμη και αν ο Κατηγορούμενος παρέλειψε πράγματι να συγκεκριμενοποιήσει την δεδομενη χρονική στιγμή στην ΜΚ1 επακριβώς ότι θα της κατέβαζε το παντελόνι αλλά και το εσώρουχο της με σκοπό να προβεί σε μασάζ στους γλουτούς της θα μπορύσε να καταδειχθεί και ότι υπερέβηκε τα όρια της ιδιότητας του και ενήργησε υπό τις δοθείσες περιστάσεις πέραν των ηθικών ορίων που του επιβάλλουν τα καθήκοντα του ως φυσιοθεραπευτής, απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα μπορεί να δοθεί και από την μαρτυρία της ΜΚ3 αλλά και των ΜΥ1 και οι ΜΥ2 οι οποίοι και κατέθεσαν με βάση την ιδιότητα του φυσιοθεραπευτή.

 

Εν πάση περιπτώσει, με βάση όλα όσα αναφέρονται πιο πάνω, καταλήγω ότι δημιουργούνται αρκετές αμφιβολίες αναφορικά με την αξιοπιστία της ΜΚ1, ειδικότερα καθ’ όσον αφορά τα γεγονότα όπως η ίδια παρουσίασε στο Δικαστήριο ότι είχαν διαδραματιστεί και έτσι μοιραία αδυνατώ να αποδεχθώ και να στηριχθώ στη μαρτυρία της και συνεπώς δεν προκύπτει και ζήτημα ανάγκης αναζήτησης  ενισχυτικής μαρτυρίας ενόψει και της μη αποδοχής της μαρτυρίας της. Σύμφωνα με την νομολογία, ενισχυτική μαρτυρία αναζητείται όταν ο μάρτυρας που χρήζει ενίσχυσης κρίνεται αξιόπιστος.  Δεν μπορεί η ενισχυτική μαρτυρία να προσδώσει αξιοπιστία και βαρύτητα στα λεγόμενα αναξιόπιστου μάρτυρα (Βλ. DPP v. Kilbourne (1973) 1 All E R 440, Χριστοδούλου v. Αστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 449 και Ιωάννης Χριστοφή Μεϊτανής ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 177). Το ίδιο βεβαίως ισχύει και σε  ότι αφορά το άμεσο παράπονο.

 

Η ΜΚ2 είναι η μητέρα της παραπονούμενης. Το σύνολο της μαρτυρίας της περιορίζεται στα όσα ουσιαστικά της αναφέρθηκαν από την ΜΚ1 την 12/02/20 και σε τίποτα περισσότερο.  Συνεπώς τα όσα υπέδειξε η ΜΚ2 τόσο δια μέσω της γραπτής της κατάθεσης όσο και κατά την δια ζώσης μαρτυρίας της στο Δικαστήριο αφορούσαν τα όσα της είχαν λεχθεί από την ΜΚ1 και όχι σε γεγονότα τα οποία ενέπιπταν στην σφαίρα της δικής της ιδίαν γνώσης. Η ΜΚ2 άφησε γενικά καλή εντύπωση στο Δικαστήριο καθότι σε όλες τις ερωτήσεις που της τέθηκαν από την Υπεράσπιση κατά την αντεξέταση της απαντούσε με σαφήνεια, ειλικρίνια, αμεσότητα και χωρίς κανένα απολύτως δισταγμό.  Εξάλλου δεν αμφισβητήθηκε από την Υπεράσπιση ότι πράγματι η ΜΚ1 ανέφερε στην ίδια τα όσα υποδείχθηκαν δια της μαρτυρίας της. Συνεπώς από την μαρτυρία της αποδέχομαι ότι πράγματι η ΜΚ1 την 12/02/20 της ανέφερε τα όσα υπέδειξε δια μέσω της γραπτής της κατάθεσης στην αστυνομία καθώς και κατά την μαρτυρία της στο Δικαστήριο χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι οι ισχυρισμοί της ΜΚ1 οι οποίοι αποτέλεσαν επίδικο ζήτημα  γίνονται αποδεκτοί από το Δικαστήριο, αφού εν πάση περιπτώση ως ανωτέρω υποδείχθηκε, η μαρτυρία της έχει αξιολογηθεί και δεν έγινε αποδεχτή ως προς τα αμφισβητούμενα σημεία της.   

 

Η ΜΚ3 κατέχει την ειδικότητα της φυσιοθεραπεύτριας και εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου. Όπως προανέφερα, τόσο τα προσόντα όσο και η ειδικότητα της δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράσπιση, και επομένως έχοντας υπόψη τις αρχές της νομολογίας τις οποίες ανωτέρω υπέδειξα επαναλαμβάνω ότι αποδέχομαι και αντικρίζω το σύνολο της μαρτυρίας της υπο το πρίσμα της επαγγελματικής της ιδιότητας την οποία και αποδέχομαι ότι κατέχει. Καταρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι η ΜΚ3 είχε κληθεί στο Δικαστήριο εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής παρά το γεγονός ότι η ίδια δεν είχε οποιαδήποτε εμπλοκή και ή ανάμιξη στα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης. Εν πάση περιπτώση η ΜΚ3 δεν γνωρίζει ούτε την ΜΚ1 αλλά ούτε και τον Κατηγορούμενο. Ειδικότερα η ΜΚ3 μέσα από τις θέσεις που προέβαλε στο Δικαστήριο δια μέσω των απαντήσεων που έδωσε, εξήγησε τον τρόπο αλλά και τις μεθόδους που η ίδια προσωπικά ως φυσιοθεραπεύτρια με βάση την εμπειρία της αλλά και την υποκειμενική της κρίση, χρησιμοποιεί προς την αντιμετώπιση τόσο του ίδιου προβλήματος που αντιμετώπιζε η ΜΚ1 όσο και γενικά των ασθενών που θεραπεύει, αφού κατά την μαρτυρία εμμέσως πλην σαφώς αποδέχτηκε ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε συγκεκριμένη τακτική που πρέπει να εργάζεται κάποιος φυσιοθεραπευτής μαζί με τον ασθενή του. Πιο συγκεκριμένα ανάφερε ότι  εναπόκειται στον κάθε φυσιοθεραπευτή ξεχωριστά αφού προηγουμενως αξιολογήσει έναν ασθενή, να δημιουργήσει και το πλάνο θεραπείας του.

 

Σε ότι αφορά την διενέργεια μιας ενδεχόμενης θεραπείας σε επίμαχα σημεία του σώματος όπως και εν προκειμένω στην περιοχή των γλουτών της ΜΚ1, η ΜΚ3 υποστήριξε, θέση την οποία και αποδέχομαι, ότι ο τρόπος που θα διενεργηθεί η θεραπεία και το αν οι γλουτοί του ασθενή θα είναι σκεπασμένοι με πετσέτα χωρίς να υπάρχει οπτική επαφή του φυσιοθεραπευτή με το γυμνό δηλαδή σώμα του ασθενή στο συγκεκριμένο σημείο, δεν καθορίζεται σε κάποιο κώδικα δεοντολογίας ή κάποιο πρωτόκολλο και συνεπώς δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο ένας άλλος φυσιοθεραπευτής εκτός από την ίδια να δύναται να λειτουργήσει με μια διαφορετική μέθοδο θεραπείας και με ένα γενικά διαφορετικό τρόπο χωρίς βεβαίως παντοτε να παραβαίνει τους κανόνες ηθικής.  

 

Σε ότι αφορά τις μαλάξεις στην περιοχή των γλουτών με τα χέρια του φυσιοθεραπευτή, η ΜΚ3 υπέδειξε ότι αυτή μπορεί να διενεργηθεί με πιέσεις στους γλουτούς, με τα χέρια σε θέση γροθιάς, με τους αντίχειρες, με τον αγκώνα αλλά και γενικά όπως ένας φυσιοθεραπευτής επιθυμεί. Το σίγουρο όμως σύμφωνα με την ΜΚ3, θέση την οποία και αποδέχομαι, είναι ότι οι γλουτοί κατά την διάρκεια των κινήσεων του μασάζ εάν οι κινήσεις είναι κυκλικές θα ανοίγουν τους γλουτούς αφού οι γλουτοί αναπόφευκτα μετακινούνται. Σε ότι αφορά την θέση της για το κατά πόσο ενας φυσιοθεραπευτής διενεργώντας μαλάξεις σε σκεπασμένο μέρος του σώματος ενός ασθενή με πετσέτα και χωρίς οπτική επαφή θα μπορεί να αποδώσει με τον ίδιο επακριβώς τρόπο που θα απέδιδε εάν το συγκεκριμένο σημείο του σώματος του δεν θα είναι σκεπασμένο, ενώ η ΜΚ3 απαντώντας υπέδειξε ότι ίδιοι ως ειδικοί έχουν αρκετή αντίληψη αναφορικά με την δουλειά τους και έτσι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει απευθείας οπτική επαφή με το συγκεκριμένο σημείο στο οποιο και διενεργείται το μασάζ, από την άλλη δεν διαφώνησε και δεν απέκλεισε τα όσα της είχαν υποδειχθεί από την Υπεράσπιση και καταγράφονται επί του συγγράματος «Τεχνικές Μάλαξης» του Τεχνολογικού Εκπαδευτικού Ιδρύματος Λαμίας της Δρ. Β. Σακελλάρη φυσικοθεραπεύτριας Επ. Καθηγήτριας και της Β. Γώγου φυσικοθεραπεύτριας Εργ. Συνεργάτη, Τεκμήριο 8,  στο οποίο αναφέρονται οι αρχές που διέπουν τη μάλαξη και ειδικότερα ότι το προς μάλαξη τμήμα του σώματος πρέπει να είναι γυμνό για να υπάρχει άμεση επαφή με τα χέρια του μαλάκτη.  Σε ότι αφορά το κατά πόσο ο φυσιοθεραπευτής θα πρέπει να έχει οπτική επαφή ή όχι με το γυμνό σημείο του ασθενή στο οποίο επίκειται να διενεργηθεί η μάλαξη, η ΜΚ3 σημειώνεται ότι δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ένας φυσιοθεραπευτής αν ο ίδιος θεωρήσει σκόπιμο να έχει οπτική επαφή με το γυμνό σημείο του σώματος του ασθενή και να μπορεί να προχωρήσει και κατά τον τρόπο αυτό σε μάλαξη κάτι το οποίο όπως η ίδια υπέδειξε δεν εφαρμόζει.    

 

Αναφορικα με το ζήτημα της προειδοποίησης ούτως ώστε να γνωρίζει ο ασθενής για το τι επακριβώς θα επακολουθήσει, η ΜΚ3 μέσα από την μαρτυρία της υπέδειξε ότι εφόσον η μάλαξη με τα χέρια του φυσιοθεραπευτή θα γίνει πάνω στο ίδιο σημείο με τις προηγούμενες φορές δεν καθίσταται και απαραίτητο να προειδοποιηθεί και πάλι ο ασθενής, ενώ από την άλλη εξήγησε ότι όταν η θεραπεία θα γίνει σε μια ευαίσθητη περιοχή, ο ασθενής πάντα προειδοποείται εκτός και αν η θεραπεία αφορά ασκήσεις οι οποίες είναι εις γνώση του και όχι η μάλαξη.

 

Σε ότι αφορά δε την περίπτωση που όταν ένας ασθενής παραπονείται για οσφυαλγία με διάγνωση ότι έχει υποστεί φλεγμονή στον τελευταίο δίσκο του σπονδύλου όπως και εν προκειμένω η ΜΚ1, η ΜΚ3 υπέδειξε ότι η μυοχαλάρωση της περιοχής μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους όπως για παράδειγμα ηλεκτροθεραπεία, λέιζερ, υπέρηχο και όχι βεβαίως μόνο στην περιοχή του Ο5 - Ι1 σπονδύλου καθότι η πάθηση αυτή μπορεί να επηρεάσει και να έχει αντανάκλαση σε διάφορες άλλες περιοχές του σώματος. Μπορεί βεβαίως όμως υποστηριξε η θεραπεία να περιλαμβάνει και μαλάξεις στην περιοχή των γλουτών.

 

Υπό το φως λοιπόν των πιο πάνω λεχθέντων δεν βρίσκω λόγο γιατί να μην αποδεκτώ την μαρτυρία της ΜΚ3 η οποία στηριζόμενη στην εμπειρία και τις γνώσεις της παρέθεσε στο Δικαστήριο με τρόπο αντικειμενικό και αμερόληπτο τόσο τον τρόπο όσο και την μέθοδο που η ίδια  ως φυσιοθεραπεύτρια αντιμετωπίζει τόσο διαφορετικά προβλήματα ασθενών που την επισκέπτονται, όσο και το ίδιο πρόβλημα που εν προκειμένω αντιμετώπιζε η ΜΚ1 χωρίς βεβαίως να αποκλεεί και την αντιμετώπιση ή ακόμη και τον χειρισμό του εν λόγω προβλήματος με ένα διαφορετικό τρόπο και μέθοδο αφού εξάλλου όπως ο τρόπος και η τακτική με την οποία εργάζεται ο κάθε φυσιοθεραπευτής, δεν σε στηρίζεται σε αυστηρά τοπικά ή ακόμη και διεθνή πρωτόκολλά καθοδήγησης.

 

Συνεπώς η μαρτυρία της ΜΚ3 με γνώμονα την ανωτέρω θέση της, γίνεται αποδεκτή από το Δικαστήριο πλην της θέσης της ότι πάντοτε τα επίμαχα σημεία ενός ασθενή θα πρέπει να είναι σκεπασμένα αφού η μάλαξη μπορεί να γίνεται και χωρίς να υπάρχει οπτική επαφή του φυσιοθεραπευτή με το γυμνό σώμα του ασθενή λογω του ότι υπάρχει η απαιτούμενη εμπειρία. Και αυτό διότι η πιο πάνω θέση της ΜΚ3 άπτεται εντελώς με βάση την δική της προσωπικής εμπειρία αλλά και μεθοδολογία την οποία εφαρμόζει προς τους ασθενείς που θεραπεύει, χωρίς από την άλλη να αμφισβητηθεί δια της μαρτυρίας της ή και να αποκλείει ότι κάποιος φυσιοθεραπευτής μπορεί να ενεργήσει με μια διαφορετική μέθοδο και τακτική αφού κάτι τέτοιο δεν του απογορεύει οποιοσδήποτε κανονισμός ή πρωτόκολλο.

 

Ο ΜΥ1 επίσης μου άφησε θετική εντύπωση, του οποίου και αποδέχομαι την μαρτυρία του επίσης ως ειδικού πργματογνώμονα υπό την επαγγελματική την οποία έχει αποκτήσει και κατέχει, αυτή δηλαδή του φυσιοθεραπευτή αφ’ ής στιγμής ούτε τα προσόντα αλλά ούτε και εμπειρία του αμφισβητήθηκαν. Ο ΜΥ1 παρά το γεγονός ότι κλήθηκε εκ μέρους της πλευράς της Υπεράσπσης για να καταθέσει, εντούτοις δεν διαπίστωσα οποιαδήποτε από πλευράς του πρόθεση για να υποστηρίξει την εκδοχή του Κατηγορούμενου καθότι ως άλλωστε διαφάνηκε ούτε και ο ίδιος δεν γνώριζε το τι πραγματικά είχε συμβεί στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου την 11/02/20. Η μαρτυρία του ΜΥ1 ουσιαστικα επικεντρώθηκε στο να καταδείξει προς το Δικαστήριο κατόπιν ερωτήσεων που του είχαν υποβληθεί από την Υπεράσπιση, τόσο τον τρόπο όσο και την μέθοδο με την οποία εργάζεται ως φυσιοθεραπευτής και σε καμία περίπτωση το τι επακριβώς συνέβηκε αναφορικά με την συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Ο ΜΥ1 ήταν ειλικρινής και αντικειμενικός. Κατά την μαρτυρία του αρχικά εξήγησε, όπως άλλωστε και η ΜΚ3 υπέδειξε κατά την δική της μαρτυρία, ότι πριν ακόμη ξεκινήσει η οποιουδήποτε είδους θεραπεία σε έναν ασθενή απαιτείται πρωτίστως η αξιολόγηση του. Θέση με την οποία τονίζεται ότι συμφώνησε και ο ΜΥ2. Σημειώνεται ότι το γεγονός ότι η ΜΚ1 είχε αξιολογηθεί από τον Κατηγορούμενο προς τον εντοπισμό της αιτίας που της είχε προκαλέσει το πρόβλημα, πριν ακόμη υποβληθεί σε θεραπεία για την μέση της, επιβεβαιώνεται και από την ίδια μέσα από το περιεχόμενο της γραπτης της κατάθεσης Τεκμήριο 1 στην οποία και ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος την εξέτασε όταν του παραπονέθηκε για τον πόνο στην μέση της. Επίσης επιβεβαιώνεται και από την μαρτυρία του ΜΥ2 ο οποίος κατά την διάρκεια της αξιολόγησης της ήταν παρόν και είδε τον Κατηγορούμενο να την αξιολογεί.

 

Ακολούθως σύμφωνα με τον ΜΥ1 ένας φυσιοθεραπευτής θα πρέπει να πληροφορήσει τον ασθενή για το πρόβλημα που έχει εντοπιστεί στην περίπτωση που δεν υπάρχει οποιαδήποτε ιατρική γνωμάτευση και όταν βεβαίως ο ίδιος το κρίνει ασφαλές να αξιολογήσει το πρόβλημα χωρίς την ύπαρξη μιας τέτοιας γνωμάτευσης εξηγεί στον ασθενή το πλάνο για την θεραπεία του. Ο ΜΥ1 κατά την μαρτυρία του υπέδειξε με πλήρη περιγραφικότητα τις πιο πάνω ενέργειες που πρέπει πριν από την διενέργεια της θεραπείας να προηγηθούν, ενώ στην συνέχεια όπως εξήγησε θα πρέπει να ελευθερωθούν οι περιοχές που χρήζουν θεραπείας και ακολούθως η θεραπεία να ξεκινήσει περιλαμβάνοντας διάφορες μεθόδους και τρόπους. Ο ΜΥ1 ήταν σταθερός στην θέση του, ότι η πλεόν ενδεδειγμένη θεραπεία προς αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος που αντιμετώπιζε και η ΜΚ1, είναι η εφαρμογή φυσικών μέσων, δηλαδή υπέρυχου, ηλεκτροθεραπείας καθώς και μασάζ το οποίο θα πρέπει να λάβει χώρα στην περιοχή των γλουτών η οποία και θα πρέπει να ελευθερωθεί μέχρι τουλάχιστον και  την μεσότητα των γλουτών από οποιαδήποτε ρούχα ή τυχόν και άλλα αντικείμενα, όπως π.χ ιμάντες και ζώνες. Σύμφωνα με μάλιστα με τον ΜΥ1 στην περίπτωση που κατά την μάλαξη παρατηρηθεί οποιοσδήποτε έντονος μυικός σπασμός και κάτω από το σημείο εκείνο, εννοείται ότι ο φυσιοθεραπευτής μπορεί να κατεβάσει και θα κατεβάσει, το παντελόνι του ασθενή ακόμη πιο κάτω αφού πολλές φορές στο συγκεκριμένο πρόβλημα ένα σημείο που είναι πολύ ευερέθιστο είναι και η μέσα γλουτιαία πτυχή η οποία βρίσκεται εκεί που τελειώνει ο γλουτός. Σε ότι αφορά την προειδοποίηση του ασθενή αναφορικά με την αφαίρεση των ρούχων του, ο ΜΥ1 όπως και η ΜΚ3 ήταν κατηγορηματικοί και σταθεροί στην θέση τους ότι, πριν ακόμη ο φυσιοθεραπευτής αφαιρέσει για πρώτη φορά τα ρούχα του ασθενή ούτως ώστε να αρχίσει η θεραπεία, θα πρέπει κανονικά να τον ενημέρωσει για το γεγονός αυτό υποστηρίζοντας παράλληλα ότι αυτό δεν ενδύκνειται στην περίπτωση επαναληπτικής θεραπείας αφής στιγμής είναι ήδη εις γνώση του ασθενή το τι θα επακολουθήσει.  Σε ότι αφορά δε την μάλαξη στην περιοχή των γλουτών, ο ΜΥ1 ήταν κατηγορηματικός επίσης στην θέση του, σε αντίθεση με την ΜΚ3 η οποία ισχυρίστηκε ότι το μασάζ στην περιοχή των γλουτών μπορεί να γίνεται χωρίς οπτική επαφή με το γυμνό σημείο του σώματος ότι,  αυτό θα πρέπει να γίνεται πάντοτε πάνω σε γυμνή περιοχή με οπτική επαφή, καθότι θα πρέπει ο φυσιοθεραπευτής να έχει ορατότητα με την περιοχή που βρίσκεται το πρόβλημα, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι αυτό δεν αποκλείει και την θέση της ΜΚ3 ότι οι μαλάξεις μπορούν να γίνονται και στην περίπτωση που η περιοχή των γλουτών θα είναι σκεπασμένη αν και ο ίδιος όπως ανέφερε δεν συμφωνεί με μια τέτοια τακτική καθότι η τακτική αυτή δυσχεραίνει το έργο του. Η δε τεχνική που χρησιμοποιείται σύμφωνα με τον ΜΥ1 αποτελείται από διάφορους τρόπους μεταξύ αυτών και οι θωπείες, οι πιέσεις, οι πλήξεις με τις παλάμες καθώς και με τα δάκτυλα και τους αγκώνες.

 

Σχετικά με την ορατότητα που έχει ο φυσιοθεραπευτής με οποιαδήποτε επίμαχα σημεία του σώματος στην περίπτωση που η θεραπεία επιβάλλεται στην περιοχή των γλουτών όπως και εν προκειμένω της ΜΚ1, ο ΜΥ1 υπέδειξε, θέση την οποία και βεβαίως αποδέχομαι αφού εξάλλου δεν αμφισβητήθηκε, ότι ο ασθενής βρίσκεται ξαπλωμένος μπρούμυτα και επομένως ο φυσιοθεραπευτής δεν έχει οποιαδήποτε οπτική επαφή με επίμαχα σημεία του σώματος αφ’ής στιγμής τα πόδια του ασθενή είναι κλειστά. Στο σημείο αυτό τονίζται ότι σε καμία απολύτως περίτπωση η ΜΚ1 δεν ισχυρίστηκε ότι τα πόδια της όταν βρισκόταν ξαπλωμένη μπρούμυτα δεν ήταν κλειστά.

 

Σε ότι αφορά το πιο πάνω συγκεκριμένο σημείο της μαρτυρίας των ΜΥ1 και ΜΚ3, παρά το γεγονός ότι έκαστος εξ’ αυτών έχει προβάλει τις δικές του θέσεις αναφορικά με το κατά πόσο θα πρέπει να είναι γυμνή η περιοχή των γλουτών ή σκεπασμένη, θα πρέπει καταρχήν να υποδείξω ότι ενόψει και της αδιαμισβήτητης θέσης ότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε πρωτόκολλο ή οποιοσδήποτε κανονισμός που θα πρέπει να ακολουθείται κατά γράμμα από ένα φυσιοθεραπευτή, αλλά και λόγω του ότι κανένας εκ των δύο αυτών μαρτύρων δεν αποκλείει είτε τον ένα είτε τον άλλο τρόπο που μπορεί να γίνει η μάλαξη αφού εν πάση περιπτώση και οι δυο μεθόδοι συνίστανται να γίνονται πάνω στο γυμνό δέρμα του ασθενή με ή χωρίς οπτική επαφή, δεν θεωρώ ότι οι θέσεις αυτές είναι αλληλοσυγκρουόμενες και ότι υπάρχει μεξαξύ τους διάσταση και συνεπώς αποδέχομαι την θέση τους ότι το μασάζ στην περιοχή των γλουτών μπορεί να λάβει χώρα είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο αφού και με βάση το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 8 το οποίο και δεν αμφισβητήθηκε η τεχνική της μάλαξης θα πρέπει να γίνεται σε γυμνό και καθαρό σώμα.

 

Σημειώνεται ότι η μαρτυρία και οι θέσεις του ΜΥ1 δεν αμφισβητήθηκαν εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής και συνεπώς τα όσα ο μάρτυρας υπέδειξε έχουν παραμείνει αναντίλεκτα. Όπως αναντίλεκτο γεγονός αποτελεί και θέση του ότι ακόμη και αν δεν υπάρχει παραπομπή από γιατρό ο ίδιος με με μια σωστή αξιολόγηση εάν πιστεύει ότι δεν κινδυνεύει στα χέρια του ένας ασθενής μπορεί να προχωρήσει με πλάνο θεραπείας παρά την απουσία ενός τέτοιου παραπεμπτικού.

 

Υπό το φως των πιο πάνω διαπιστώσεων, η μαρτυρία του ΜΥ1 γίνεται αποδεκτή από το Δικαστήριο και ο μάρτυρας κρίνεται αξιόπιστος.

 

Επόμενος και τελευταίος μάρτυρας προς Υπεράσπιση του Κατηγορουμένου κλήθηκε και κατέθεσε ο ΜΥ2, Π. Σ, ο οποίος είναι φυσιοθεραπευτής στο επάγγλεμα και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Πατρών τον Ιανουάριο του 2017. Σημειώνεται ότι τόσο τα προσόντα όσο και η εμπειρία αλλά και οι γνώσεις του αναφορικά με την ειδικότητα την οποία κατέχει δεν αμφισβητήθηκαν εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής. Συνεπώς και αποδέχομαι την μαρτυρία του ως μαρτυρία ειδικού πραγματογνώμονα ο οποίος κατέχει και ασκεί την ειδικότητα του φυσιοθεραπευτή.

 

Ο ΜΥ2 μου άφησε θετική εντύπωση κατά την παρουσία του στο Δικαστήριο αφού τόσο κατά την κυρίως εξέταση όσο και κατά την αντεξέταση του ήταν σταθερός στις θέσεις του και κατηγορηματικός. Η δε μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση του ενώ θα πρέπει επίσης να υποδείξω και ότι, παρακολουθώντας τον συγκεκριμένο μάρτυρα κατά την στιγμή που κατέθετε και εξετάζοντας παράλληλα το περιεχόμενο των απαντήσεων που έδωσε, παρά το γεγονός ότι ήταν συνεργάτης του Κατηγορούμενου κατά τον επίδικο χρόνο, σε καμία απολύτως περίπτωση δεν διαπίστωσα ότι μεροληπτούσε προς όφελος του αλλά τουναντίον ότι ήταν αντικειμενικός και ειλικρινής αναφορικά με τα όσα μαρτύρησε. Αυτό προκύπτει εξάλλου και μέσα από το γεγονός ότι ο ίδιος με ειλικρίνια ανέφερε στο Δικαστήριο ότι κατά την στιγμή που ο Κατηγορούμενος είχε αναλάβει μετά από τον ίδιο να ολοκληρώσει την θεραπεία της ΜΚ1 με μαλάξεις στην περιοχή της μέσης της και στους γλουτούς της, αποχώρησε και συνεπώς δεν ήταν παρόν ούτως ώστε να μην μπορεί να γνωρίζει το τι επακριβώς είχε διαδραματιστεί. Ο ΜΥ2 με πλήρη σταθερότητα, περιγραφικότητα, αντικειμενικότητα και σαφήνεια ανέφερε στο Δικαστήριο το πως και το πότε είχε γνωριστεί μαζί με την ΜΚ1, επιβεβαιώνοντας παράλληλα την θέση του Κατηγορούμενου αναφορικα με τον αριθμό των επισκέψεων της στο φυσιοθεραπευτήριο του, αφού μάλιστας εξήγησε ότι ο ίδιος ως συνεργάτης του Κατηγορούεμενου είχε ενεργό συμμετοχή στο πλάνο θεραπεία της και συνεπώς σε κάθε επίσκεψη της ήταν παρόν. Ειδικότερα ο ΜΥ2 με τρόπο σταθερό, σαφή και κατηγορηματικό υπέδειξε ότι η ΜΚ1 επισκέφθηκε το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου σε εννέα διαφορετικές περιπτώσεις και όχι σε τέσσερις ως ήταν και η θέση της, τεκμηριώνοντας παράλληλα την θέση του ότι οι πρώτες έξι θεραπείες αφορούσαν των αυχένα της ενώ οι άλλες τρείς τελευταίες θεραπείες ήταν αποκλειστικά με την μέση της. Και αυτό διότι όπως ο ΜΥ2 εξήγησε κατά την μαρτυρία του και δεν αμφισβητήθηκε εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής, πέραν του ότι ήταν συνεργάτης του Κατηγορούμενου και συνεπώς εργαζόταν κατά τον επίδικο χρόνο στο φυσιοθεραπευτήριο του ήταν και το πρόσωπο που λάμβανε παράλληλα και μέρος στην εκτέλεση της θεραπείας της ΜΚ1  και συνεπώς ήταν και γνώστης του προβληματος της.

 

Μάλιστα σύμφωνα με τον ΜΥ2, η ΜΚ1 κατά την τέταρτη συνεδρία που είχε στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου είχε παραπονεθεί για τον πόνο στην μέση της, ενώ ο ίδιος ήταν κατηγορηματικός στην θέση του χωρίς να κλονιστεί κατά την αντεξέταση του ότι ο ίδιος βρισκόταν παρόν κατά την στιγμή της αξιολόγησης του προβλήματος της ΜΚ1 από τον Κατηγορούμενου με βάση την οποία διαπιστώθηκε ότι υπήρχε φλεγμονώδης διεργασία στον τελευτάιο σπόνδυλο της, δηλαδή στον Ο5 - Ι1. Σημειώνεται ότι η πιο πάνω θέση του ΜΥ2 ως προς την παρουσία του κατά την αξιολόγηση αλλά και εντοπισμό του προβλήματος που έπασχε η ΜΚ1 πέραν του ότι επιβεβαιώνει και την θέση του Κατηγορούμενου, δεν αμφισβητήθηκε εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής αφού αυτό που αμφισβητήθηκε είναι μόνο το ότι ο ΜΥ2 είχε ακούσει τον Κατηγορούμενο να της εξηγεί επακριβώς το τι περιλάμβανε το πλάνο της θεραπείας της.

 

Σε ότι αφορά την επίδικη ημερομηνία, δηλαδή την 11/02/20, ο ΜΥ2 περαιτέρω τόσο κατά την κυρίως εξέταση όσο και κατά την αντεξέταση του, ήταν κατηγορηματικός στην θέση του ότι η ΜΚ1 είχε παρουσιαστεί στο ραντεβού της αργοπορημένα με αποτέλεσμα η θεραπεία στην οποία θα υποβαλλόταν να ξεκινήσει και με καθυστέρηση περί τα 15 περίπου λεπτά.  Ο πιο πάνω ισχυρισμός του ΜΥ2 δεν έχει τεθεί γενικά και αόριστα από τον ίδιο αφού διαπίστωσα ότι επιβεβαιώνεται και από την ίδια την ΜΚ1, η οποία αντεξεταζόμενη όπως προανέφερα παραδέχθηκε ότι είχε αφιχθεί στο φυσιοθεραπευτήριο περί τις 12:07 μ.μ αντί στις 12:00 μ.μ που είχε προγραμματισμένο ραντεβού. Παρά την επίμονη αντεξετάση που δέχτηκε ο ΜΥ2 επί του συγκεκριμένου ζητήματος τούτου παρέμεινε ακλόνητος και σταθερός στην θέση του επιβεβαιώνοντας έτσι και την θέση του Κατηγορούμενου περι αργοπορίας της ΜΚ1 στην ώρα προσέλευσης της και διαψεύδοντας παράλληλα και τους ισχυρισμούς της τελευταίας ότι δηλαδή ήταν κατά παράξενο λόγο περίεργη αυτή η καθυστέρηση σε συνδιασμό με τις ενέργειες του Κατηγορούμενου να τις κάνει μασάζ στους γλουτούς της. Πέραν τούτου η θέση του ΜΥ2 ότι στο εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο ήταν ακόμη ένας άλλος πελάτης, ως ήταν άλλωστε και η θέση του Κατηγορούμενου, διαψεύδει ταυτοχρονα και τους ισχυρισμούς της ΜΚ1 ότι κατά την άφιξη της στο εν λόγω φυσιοθεραπευτήριο δεν υπήρχε κανένα άλλο απολύτως πρόσωπο και ότι δηλαδή βρισκόταν μόνη της μαζί με τον Κατηγορούμενο, αφού από την μαρτυρία του ΜΥ2 δεν προέκυψε οτιδηποτε τέτοιο.   

 

Ο ΜΥ2 αντεξεταζόμενος ήταν επίσης κατηγορηματικός στην θέση του ότι για τα όσα υπέδειξε κατά την μαρτυρία του δεν έχει οποιοδήποτε προσωπικό όφελος και ότι τα όσα ανέφερε είναι η πραγματική και η μόναδική αλήθεια για τα όσα γνωρίζει και τα οποία είχαν επισυμβεί στην παρουσία του. Εξετάζοντας το πλαίσιο της μαρτυρίας του ΜΥ2 πράγματι διαπιστώνω ότι οι θέσεις του χαρακτηρίζονται από αντικειμενικότητα και ότι ο ΜΥ2 δεν μεροληπτούσε. Μάλιστα το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και μέσα από τις θέσεις που προέβαλε κατά την μαρτυρία του τόσο σε ότι αφορά την θέση του ότι ο ίδιος δεν ήταν παρόν και άρα δεν μπορούσε να γνωρίζει για το τι πραγματικά είχε συμβεί κατά την στιγμή που ο ίδιος είχε αναχώρησε από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου  για διάλλημα μετά που ολοκλήρωσε τα πρώτα στάδια της θεραπείας της ΜΚ1 με αποτέλεσμα η ίδια να παραμείνει μόνη της μαζί με τον Κατηγορούμενο για θεραπεία,  καθώς και μέσα από την θέση του ότι όταν είχε δώσει το τηλέφωνο του στον Κατηγορούμενο για να συνομιλήσει μαζί με την ΜΚ1, ο ιδίος απομακρύνθηκε και ως εκ τούτου δεν γνώριζε να αναφέρει το τι επαρκιβώς ειπώθηκε στην μεταξύ τους συζήτηση. Σε ότι αφορά την διαφοροποίηση της θέσης του από την κυρίως εξέταση κατά την αντεξέταση του αναφορικά με το ότι είχε ακούσει τον Κατηγορούμενο να εξηγεί το πλάνο θεραπείας στην ΜΚ1 και πιο συγκεκριμένα ότι της είχε αναφερθεί και ότι θα της διενεργηθεί και μασάζ στους γλουτούς της, ο ΜΥ2 εξήγησε με ειλικρίνια ενόψει του ότι πάντοτε επεξηγήτο με σαφήνεια το τι θα επακολουθήσει κατά την διάρκεια της θεραπείας σε όλους τους ασθενής που επισκέπτοταν το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου μετά από την αξιολόγηση τους, ο ίδιος παρόλο που δεν ήταν σε θέση να θυμηθεί επακριβώς το τι πραγματικά είχε λεχθεί λόγω του χρόνου που είχε παρέλθει εξήγησε ότι αυτή ήταν η συνιθισμένη πρακτική γι’ αυτό και το ανέφερε.

 

Σε ότι αφορά το κατά πόσο όταν κάποιος ασθενής παρουσίασει πρόβλημα στην μέση του και πιο συγκεκριμένα στον Ο5 - Ι1 δίσκο του σπονδύλου του, ο ΜΥ2 ως ειδικός πραγματογνώμονας επιβεβαίωσε τόσο την θέση της ΜΚ3 όσο και την θέση του ΜΥ1 οι οποίες δεν παραγνωρίζω ότι επιβεβαιώνουν και την θέση του Κατηγορούμενου, ότι δηλαδή όταν υπάρχει φλεγμονή στην συγκεκριμένη περιοχή συνίσταται και μάλαξη της γλουτιαίας περιοχής. Επιπλέον κατά την αμφισβήτηση της θέσης του από τον εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής ότι σε καμία περίπτωση η αξιολόγηση της ΜΚ1 από τον Κατηγορούμενο είχε γίνει και στην παρουσία του, ο ΜΥ2 ήταν κατηγορηματικός, επεξειγώντας μάλιστα με λεπτομέρεια το πως βρέθηκε κατά την συγκεκριμένη στιγμή στο γραφείο του Κατηγορούμενο όταν ο τελευταίος του είχε ζητήσει να του πάρεις ένα ομοίομα ανθρώπινου σκελετού που είχαν εντός του φυσιοθεραπευτηρίου με σκοπό να υποδείξει στην ΜΚ1 το σημείο στο οποίο και αντιμετώπιζε το πρόβλημα. Μάλιστα ο ΜΥ2 αναφερόμενος και ως προς τον τρόπο που αντέδρασε η ΜΚ1 κατά την αξιολόγηση της στα λεγόμενα του Κατηγορούμενου προς την ίδια, επιβεβαίωσε και την θέση του Κατηγορούμενου ότι η ΜΚ1 του ανέφερε στην παρουσία του ότι δεν καταλαμβαίνει από αυτά τα πράγματα. 

 

Αναφορικά με το γεγονός ότι ο ΜΥ2 κατά την κυρίως εξέταση ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος κατά την αξιολόγηση της ΜΚ1 της εξήγησε και το πλάνο της θεραπείας της αναφέροντας της ότι περιλαμβάνεται και μασάζ στην περιοχή των γλουτών της ενώ κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι δεν θυμόταν για να απαντήσει για το τι επαρκιβώς είχε υποθεί στην ΜΚ1 από τον Κατηγορούμενο, δεν μπορώ να συμφωνήσω με την θέση η οποία υποβλήθηκε εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής ότι αυτό που ειπώθηκε από τον μάρτυρα αποτελεί και ψέμα του. Και αυτό διότι ερωτόμενος ο ΜΥ2 γιατί ανέφερε κάτι τέτοιο κατά την κυρίως εξέταση του ενώ από την άλλη δεν ήταν σίγουρος για την εν λόγω αναφορά του Κατηγορούμενου,  έδωσε σαφείς και πειστικές εξηγήσεις στο Δικαστήριο αναφέροντας ότι πάντοτε ο Κατηγορούμενος όταν ένας ασθενής αξιολογείτο στην οσφυική του μοίρα όπως και εν προκειμένω η ΜΚ1 τύγχανε και σχετικής ενημέρωσης για το ότι επίκειται να διενεργηθεί και ότι στην θεραπεία του θα συμπεριλαμβάνεται και μάλαξη στην περιοχή των γλουτών του. Περαιτέρω ο ΜΥ2 παρέμεινε και σταθερός στην θέση του ότι ο ρόλος του περιορίστηκε στην μεταφορά του ομοιόματος του σκελετούς προς τον Κατηγορούμενο χωρίς να θυμάται επακριβώς τα λόγια του τελευταίου προς την ΜΚ1 ενόψει και του χρονικού διαστήματος των πέντε ετών που έχουν παρέλθει.

 

Με γνώμονα τα πιο πάνω λεχθέντα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο ΜΥ2 ήταν μάρτυρας της αλήθειας και συνεπώς αποδέχομαι την μαρτυρία του ως αληθινή και αξιόπιστη.

 

Ο Κατηγορούμενος από την άλλη ήταν σταθερός και κατηγορηματικός στις θέσεις του σε σχέση τόσο με το περιεχόμενο των θεραπειών που διενήργησε στην ΜΚ1 όσο και για το τι επακριβώς είχε συμβεί από την στιγμή της πρώτης της επίσκεψης στο φυσιοθεραπευτήριο του, μέχρι και την καταγγελία της εναντίον του στην αστυνομία. Η μαρτυρία του δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση του ενώ διαπίστωσα ότι οι ουσιώδεις ισχυρισμοί που προβλήθηκαν από πλευράς του με σκοπό να αντικρούσει τα όσα ισχυρίστηκε η ΜΚ1 από την δική της πλευρά δια μέσω της υποβολής της εναντίον του καταγγελίας, επιβεβαιώνονται από άλλους ανεξάρτητους μάρτυρες οι οποίοι κατέθεσαν στο Δικαστήριο, δηλαδή την ΜΚ3 και τον ΜΥ1, αλλά και από τον βοηθό του Κατηγορούμενου ΜΥ2 του οποίου και η μαρτυρία του έγινε αποδεκτή. Ειδικότερα σε ότι αφορά των αριθμό των επισκέψεων της ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του, την αξιολόγηση που είχε διενεργήσει ο Κατηγορούμενος στην ΜΚ1 αναφορικά μετά από παράπονο που είχε αναφέρει για πόνο στην μέση της, το γεγονός ότι πάντοτε ο ΜΥ2 βοηθούσε τον Κατηγορούμενο στα αρχικά στάδια των θεραπειών της ΜΚ1 ενώ ο Κατηγορούμενος από την άλλη διενεργούσε τις μαλάξεις και το ζεστό επίθεμα, το γεγονός ότι ο ΜΥ2  ήταν παρόν κατά την συγκεκριμένη αξιολόγηση και ότι μάλιστα ο Κατηγορούμενος του είχε ζητήσει να του μεταφέρει και τον σκελετό με σκοπό να υποδείξει στην ΜΚ1 το σημείο που υπήρχε πρόβλημα, το γεγονός επίσης ότι κατά την καθυστερημένη άφιξη της ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου παρόν ήταν τόσο ο ίδιος ο ΜΥ2 όσο και κάποιος άλλος ασθενής, το γεγονός ότι την κατά τον επίδικο χρόνο η θεραπεία της ΜΚ1 άρχισε με καθυστέρηση εξαιτίας της δικής της αργοπορημένης προσέλευσης, και τέλος το γεγονός ότι ο ΜΥ2 είχε τηλεφωνήσει από το δικό του τηλέφωνο στο κινητό τηλέφωνο της ΜΚ1 επειδή ο Κατηγορούμενος του είχε αναφέρει ότι η τελευταία του είχε αποστείλει το συγκεκριμένο, επιβεβαιώνονται από την μαρτυρία του ΜΥ2 σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς και τις υπόνοιες που άφησε εναντίον του Κατηγορούμενου η ΜΚ1 οι οποίοι και αντικρούστηκαν.

 

Πέραν τούτου αναφορικά με την πτυχή της μαρτυρίας του Κατηγορούμενου σε σχέση με την θεραπεία που χρειάζεται ένας ασθενής ο οποίος θα διαγνωστεί ότι πάσχει με το ίδιο ακριβώς πρόβλημα που αντιμετώπιζε και η ΜΚ1 στην μέση της, επίσης η μαρτυρία του Κατηγορούμενου υποστηρίζεται τόσο από την μαρτυρία της ΜΚ1 όσο και από την μαρτυρία των ΜΥ2 και ΜΥ3 οι οποίοι επιβεβαιώνουν και την θέση του  Κατηγορούμενου ότι το μασάζ διενεργείται πάντοτε σε γυμνή περιοχή, θέση βεβαίως που υποστηρίζεται και από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 8 το οποίο και δεν αμφισβητήθηκε εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής.  Σε ότι αφορά την θέση του Κατηγορούμενου ότι κατά την αξιολόγηση του προβλήματος της ΜΚ1 στην μέση της,  της είχε υποδείξει γενικά ότι η θεραπεία θα περιλαμβάνει και μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, ο Κατηγορούμενος ήταν σταθερός και κατηγορηματικός στα όσα ανέφερε και δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση του.

 

Σε ότι αφορά τώρα την θέση της ΜΚ1 ότι ο Κατηγορούμενος δεν την είχε προειδοποιήσει σε καμία απολύτως περίπτωση ότι δηλαδή θα της κατεβάσει τόσο το εσώρουχο όσο και το παντελόνι της την 11/02/20 με σκοπό να της διενεργήσει το μασάζ στην περιοχή των γλουτών της, θα πρέπει καταρχήν να αναφέρω ότι ο Κατηγορούμενος με ειλικρίνια και σταθερότητα ανέφερε κατά την μαρτυρία του στο Δικαστήριο ότι μπορεί αυτό να μην το είχε πράξει κατά την δεδομένη χρονική στιγμή όμως το έπραξε τόσο κατά την ημέρα της αξιολόγησης του προβλήματος της μέσης της όσο και κατά την διάρκεια των προηγούμενων δύο θεραπειών που έτυχε η ΜΚ1 χωρίς να θεωρήσει απολύτως απαραίτητο να το πράξει εκ νέου αφού πέραν του ότι ήταν εις γνώση της ΜΚ1 το είδος της θεραπείας η οποία γινόταν, η ίδια προηγουμένως δεν είχε εκφράσει κανένα απολύτως παράπονο και ούτε είχε αντιδράσει. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη θέση η οποία προβλήθηκε από τον Κατηγορούμενο επιβεβαιώνεται και από την ΜΚ3 η οποία αντεξεταζόμενη υπέδειξε ότι ένας φυσιοθεραπευτής κατά την επάφη που έχει με τον ασθενή του, δεν είναι απαραίτητο να τον ενημερώνει κάθε φορά για το που επακριβώς θα τον αγγίξει, αφ’ ής στιγμής ο ασθενής γνωρίζει από προηγούμενες φορές τόσο το είδος όσο και την μέθοδο- φύση της θεραπείας η οποία θα εφαρμοστεί και για την οποία μάλιστα ο ίδιος ο ασθενής έχει ήδη συγκατατεθεί.

 

Υπό το φως των πιο πάνω διαπιστώνω ότι ο Κατηγορούμενος ήταν ειλικρινείς αφού ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυριστεί ότι κατά την επίδικη ημέρα είχε αναφέρει πριν να διενεργήσει το μασάζ στους γλουτούς της ΜΚ1 ότι την είχε προειδοποιήσει και αυτή μάλιστα ότι είχε συγκατατεθεί για να της κατεβάσει τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της, εντούτοις δεν προέβαλε καθόλου έναν τέτοιο ισχυρισμό, παραμένοντας με σταθερότητα και ειλικρίνια στην θέση του ότι αυτό το είχε πράξει κατά την αξιολόγηση της κατά την οποία μάλιστα και πάλι της είχε κατεβάσει τόσο το εσώρουχο όσο και το παντελόνι της μέχρι το μέσο των γλουτών της όσο και κατά τις δύο θεραπείες οι οποίες προηγήθηκαν.

 

Εξάλλου σε ότι αφορά την θέση του Κατηγορούμενου ότι καμία απολύτως αντίδραση δεν υπήρξε εκ μέρους της ΜΚ1 πρίν από την 11/02/20, δεν παραγνωρίζω ότι η γενική συμπεριφορά της ΜΚ1 επιβεβαιώνει και την θέση του Κατηγορούμενου ότι η ίδια είχε συγκατατεθεί, αφού αυτό συνέβηκε και την 11/02/20 τόσο κατά την διάρκεια που ο Κατηγορούμενος της έκανε μασάζ στους γλουτούς της όσο και μεταγενέστερα όταν ακόμη ήδη βρισκόταν εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του. Όπως διαφάνηκε η ΜΚ1 όχι μόνο δεν παραπονέθηκε και δεν αντέδρασε κατά την διάρκεια της θεραπείας της ή και πριν κατά τον χρόνο που διέρρευσε από την στιγμή της αξιολόγησης της, αλλά τουναντίον προχώρησε καταβάλοντας στον Κατηγορούμενο και την αμοιβή του αναφορικά με την θεραπεία της αλλά και κλείνοντας και το επόμενο της ραντεβού. Γενικά η όλη στάση που είχε τηρήσει η ΜΚ1 σε αντιδιαστολή με το παράπονο που προέβαλε εναντίον του Κατηγορούμενου δεν χαρακτηρίζεται από λόγική και συνέχεια, αφού εξάλλου σύμφωνα με τους ισχυρισμούς που προέβαλε η στάση του Κατηγορούμενου απέναντι στην ίδια δεν ήταν αρεστή αφού ακόμη και πριν την 11/02/20 κατά τις συνομιλίες που είχαν μεταξύ τους την ρωτούσε διάφορα προσωπικά της ζητήματα τα οποία και την έκαναν να νιώθει άβολα.

 

Προκύπτει επομένως εύλογα το ερώτημα πως είναι δυνατόν ενώ από την μια η ΜΚ1 να προβάλει τον ισχυρισμό ότι ο Κατηγορούμενος δια των συζητήσεων που είχαν μεταξύ τους πριν την 11/02/20 την έκανε να νιώθει άβολα αφού την την ρωτούσε διάφορα προσωπικά της ζητήματα, ενώ από την άλλη η ίδια να μην διαμαρτύρεται καθόλου ενώ να συνεχίζει συν τοις άλλοις να επισκέπτεται ξανά το φυσιοθεραπευτήριο του για να της διενεργήσει θεραπεία. Περαιτέρω η στάση που τηρήθηκε από την ΜΚ1 δεν κρίνεται ούτε λογική αλλά ούτε και αναμενόμενη για έναν άνθρωπο που ήδη γνώριζε τον Κατηγορούμενο αφ’ ής στιγμής τον είχε ήδη επισκεφθεί και άλλες οκτώ φορές και ήξερε όπως ισχυρίζεται την συμπεριφορά του.  Σε ότι δε αφορά την θέση της ότι κατά  την στιγμή εκείνη που της έκανε μασάζ την 11/02/20 είχε παγώσει και δεν μπορούσε να αντιδράσει καθόλου ή ακόμη να μιλήσει, σημειώνεται ότι η θέση αυτή δεν έγινε αποδεκτή από το Δικαστήριο αφού εξάλλου τεθηκέ εντελώς γενικά και αόριστα χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση.

 

Επιπλέον εξετάζόντας την θέση του Κατηγορούμενου αναφορικα με την τηλεφωνική συνομιλία που είχε μαζί με την ΜΚ1 μετά που του απέστειλε και το γραπτό της μήνυμα, ο Κατηγορούμενος ήταν επίσης σταθερός και κατηγορηματικός στην θέση του για τον λόγο που της τηλεφώνησε από το κινητό τηλέφωνο του ΜΥ2 καθώς επίσης και για τον λόγο που της είχε απολογηθεί και της είπε ακόμα να της κάνει κάποιο δώρο με δωρεάν φυσιοθεραπείες για τον αυχένα της. Ο Κατηγορούμενος όπως εξήγησε είχε πάθει σοκ από την συγκεκριμένη αντίδραση της ΜΚ1 ενόψει του ότι δεν περίμενε σε καμία απολύτως περίπτωση μια τέτοια αντίδραση από μέρους της, αφού εξάλλου κάτι τέτοιο πρώτη φορά του είχε συμβεί ενόψει του ότι στο μυαλό του ο ίδιος γνώριζε ότι συγκεκριμένο μασάζ που της έκανε κατεβάζοντας τόσο  το παντελόνι όσο και το εσώρουχο μέχρι και την μεσότητα των γλουτών της αποτελούσε μέρος της θεραπείας της και τίποτα περισσότερο. Ο Κατηγορούμενος όπως υπέδειξε, θέση η οποία δεν αμφισβητήθηκε, εδώ και πολλά χρόνια ασκεί το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή και ότι είχε στην καριέρα του να αντιμετωπίσει πολλά παρόμοια περιστατικά αυτής της φύσης χωρίς ποτέ κανένας να του παραπονεθεί για κάτι τέτοιο.

 

Σε σχεση τώρα με την θέση του Κατηγορούμενου ότι το μασάζ στους γλουτούς της ΜΚ1 ήταν απαραίτητο να διενεργηθεί προς αντιμετώπιση του προβλήματος που είχε προκύψει, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι το σημείο αυτό της μαρτυρίας του επιβεβαίωνεται από όλους τους μάρτυρες που κατέθεσαν στο Δικαστήριο και έχουν γίνει αποδεχτοί ως πραγματογνώμονες που κατέχουν την ειδικότητα  του φυσιοθεραπευτή. Ειδικότερα τόσο η ΜΚ3, όσο και οι ΜΥ1 και ΜΥ2 τα όσα ισχυρίστηκαν στο Δικαστήριο και έγιναν αποδεκτά τόσο για τον τρόπο όσο και για την μέθοδο που απαιτείται με σκοπό να διενεργηθεί η θεραπεία εφόσον ένας ασθενής πάσχει από πόνο στην μέση που προέρχεται από φλεγμονή του Ο5 - Ι1 δίσκο του σπονδύλου του, επιβεβαιώνουν και την μεθοδολογία που ο Κατηγορούμενος χρησιμοποίησε στην ΜΚ1 για την θεραπεία της. Μάλιστα η μαρτυρία του Κατηγορούμενου προς τον τρόπο που το μασάζ στην περιοχή των γλουτών λαμβάνει χώρα, επιβεβαιώνεται και από την μαρτυρία της ΜΚ3 η οποία εξήγησε ότι το μασάζ το οποίο διενεργείται στην περιοχή των γλουτών περιλαμβάνει κυκλικές κινήσεις με τα χέρια του φυσιοθεραπευτή με την ανάλογη πίεση που χρειάζεται στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση αναλόγως του προβλήματος που υπάρχει με αποτέλεσμα κατά την διάρκεια των κινήσεων που απαιτούνται, οι γλουτοί αναπόφευκτα να ανοίγουν.

 

Με βάση τα όσα έχω υποδείξει ανωτέρω κρίνω ότι ο Κατηγορούμενος ήταν μάρτυρας της αλήθειας και συνεπώς η μαρτυρία του γίνεται αποδεκτή και ο Κατηγορούμενος κρίνεται αξιόπιστος.

 

Ευρήματα

 

Η ΜΚ1 επειδή είχε παρουσιάσει πρόβλημα με τον αυχένα της ρώτησε τόσο την  ΜΚ2 η οποία είναι η μητέρα της όσο και την αδερφή της αν γνωρίζουν κάποιο φυσιοθεραπευτή για να επισκεφθεί. Τότε η μητέρα της αλλά και η αδερφή της της πρότειναν τον Κατηγορούμενο ο οποίος διατηρεί φυσιοθεραπευτήριο στην Πάφο, αφού μάλιστα τον είχαν επισκεφθεί και οι ίδιες στο παρελθόν για προβλήματα άλλα που αντιμετώπιζαν και είχαν μείνει ευχαριστημένες.

 

Σημειώνεται ότι ο Κατηγορούμενος ασκεί το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή αφού είναι απόφοιτος του Τεχνολογικού Εκπαιδευτηρίου της Λαμίας από το οποίο και αποφοίτησε την 16/11/05 ενώ είναι και κάτοχος της άδειας άσκησεως επαγγέλματος και διατηρεί φυσιοθεραπευτήριο στην Πάφο. Κατά τον επίδικο χρόνο ο Κατηγορούμενος εργοδοτούσε και ένα υπάλληλο, δηλαδή τον ΜΥ2, ο οποίος επίσης είναι φυσιοθεραπευτής και εργαζόταν στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου ως βοηθός φυσιοθεραπευτής.

 

Η ΜΚ1 επισκέφθηκε για πρώτη φορά το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου την 14/01/20 και άρχισε τις φυσιοθεραπείες για τον αυχένα της. Αφού ολοκλήρωσε έξι συνολικά συνεδριάσεις, κατά την έκτη συνεδρία η οποία είχε λάβει χώρα την 30/01/20 ανέφερε στον Κατηγορούμενο ότι παρόλο που άρχισε να νιώθει καλύτερα με τον αυχένα της ήθελε να εξετάσει και την μέση της γιατί την πονούσε πολύ. Έτσι, ο Κατηγορούμενος την ίδια ημέρα και μετά αφότου ολοκληρώθηκε η έκτη θεραπεία στον αυχένα της, προχώρησε και στην αξιολόγηση της μέσης της κατεβάζοντας της μάλιστα τόσο το πάντελόνι όσο και το εσώρουχο της μέχρι και την μέση των γλουτών της με σκοπό να αγγίζξει με τα χέρια του για να εντοπίσει τα επώδυνα σημεία ψυλάφησης – trigger points. Μετά από την αξιολόγηση μάλιστα της ΜΚ1 ο Κατηγορούμενος κατέλειξε στο συμπέρασμα ότι έπασχε από μια συχνή πάθηση από την οποία πάσχει το 95% του πλυθησμού παγκοσμίως, δηλαδή οσφυαλγία στον τελευτάιο δίσκο του σπονδύλου ενώ ταυτόχρονα υπέδειξε στην ΜΚ1 ότι τελευταίος δίσκος του σπονδύλου της, δηλαδή ο Ο5 Ι1 παρουσιάζει φλεγμονή. Περαιτέρω ο Κατηγορούμενος ρώτησε την ΜΚ1 κατά πόσο είχε και μούδιασμα στα πόδια της ενώ αυτή του απάντησε αρνητικά και επομένως της εξήγησε ότι θα γίνει μια θεραπεία με σκοπό να μειωθεί η φλεγμονή στον δίσκο του σπονδύλου της. Σημειώνεται ότι η διαδικασία της αξιολόγησης έλαβε χώρα στην παρουσία του υπαλλήλου του Κατηγορούμενου ΜΥ2 τον οποίο ο Κατηγορούμενος και είχε καλέσει κατά την δεδομένη χρονική στιγμή στο γραφείο του στο οποίο και βρισκόταν και η ΜΚ1 με σκοπό να του μεταφέρει το ομοίομα του ανθρώπινου σκελετού που είχαν στο γραφείο τους ούτως ώστε να της υποδείξει στο συγκεκριμένο ομοίομα το σημείο που εντοπιζόταν και το πρόβλημα στην μέση της. Ο Κατηγορούμενος μάλιστα εξήγησε στην ΜΚ1 την θεραπεία που ακολουθείται καθώς και την μέθοδο για την αντιμετώπιση του προβλήματος που είχε προκύψει και της προκαλούσε πόνο στην μέση επεξηγώντας της ότι σε αυτού του είδους περιτπώσεις πέραν των μηχανημάτων τα οποία εφαρμόζονται διενεργείται και μασάζ στην περιοχή των γλουτών. Η ΜΚ1 στην παρουσία του ΜΥ2 απάντησε στον Κατηγορούμενο ότι δεν καταλαμβαίνει από αυτά τα πράγματα και έτσι έκλεισε το επόμενο της ραντεβού για την θεραπεία στην μέση της.

 

Στην πρώτη θεραπεία η οποία αφορούσε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε η ΜΚ1 σχετικά με την μέση της, η οποία διενεργήθηκε την 04/02/20, ο Κατηγορούμενος όταν έφτασε η ώρα του μασάζ στην περιοχή των γλουτών της και αφού είχαν προηγηθεί τα άλλα πρώτα στάδια της θεραπείας τα οποία εκτελούνταν πάντοτε από τον ΜΥ2, της κατέβασε τόσο το παντελόνι όσο και το εσώρουχο της μέχρι και την μεσότητα των γλουτών της όπως επακριβώς είχε συμβεί και κατά την διάρκεια της αξιολόγησης της με σκοπό να προβεί σε θεραπευτικό μασάζ το οποίο περιλάμβανε μάλαξη με τα χέρια του με κυκλικές κινήσεις, δηλαδή θωπείες, οι οποίες είχαν κατεύθυνση προς το πάνω μέρος των γλουτών, δηλαδή προς την μέση της, με αποτέλεσμα να ανοίγουν και οι γλουτοί της. Η ΜΚ1 βρισκόταν κατά την διάρκεια του μασάζ βρισκόταν ξαπλωμένη μπρούμητα. Ο τρόπος που γινόταν το συγκεκριμένο μασάζ στη περιοχή των γλουτών ως μέρος της θεραπεία της είχε ως απώτερο σκοπό να πιεστούν τα σημεία trigger - points.

 

Το επόμενο ραντεβού έλαβε χώρα την 06/02/20 όπου και επακολούθησε η δεύτερη θεραπεία για την μέση της ΜΚ1 κατά τον ίδιο επαρκριβώς τρόπο με την προηγούμενη της θεραπεία,  ενώ για την τρίτη θεραπεία η οποία θα διενεργείτο και πάλι για την μέση της ΜΚ1 δηλαδή την 11/02/20, η  ΜΚ1 ζήτησε από τον Κατηγορούμενο να αλλάξει την ώρα προσέλευσης της, δηλαδή από τις 10:30 π.μ που είχε προκαθορισμένο ραντεβού αυτό να μετακινηθεί για 12:00 μ.μ. κάτι το οποίο και διευθετήθηκε. Σημειώνεται ότι η ΜΚ1 τόσο κατά την 04/02/20 όσο και κατά την 06/02/20 σε καμία περίπτωση δεν εξέφρασε οποιοδήποτε παράπονο στον Κατηγορούμενο για οτιδήποτε αφορούσε την θεραπεία της.

 

Σε ότι αφορά το κλίμα που υπήρχε κατά την διάρκεια των φυσιοθεραπειών, ο Κατηγορούμενος επιχειρώντας να διατηρεί ένα καλό κλίμα ρώτησε την ΜΚ1 διάφορες τυπικές ερωτήσεις. Πιο συγκεκριμένα την ρώτησε να μάθει που εργάζεται και ποια είναι τα χόμπι της. Σε ότι αφορά την ερώτηση αναφορικά με το που εργάζεται, επειδή η ΜΚ1 του απάνητσε ότι είναι άνεργη, ο Κατηγορούμενος της άλλαξε συζήτηση ρωτώντας την να του ποια είναι τα ενδιαφέροντα της. Τότε η ΜΚ1 του ανέφερε ότι της αρέσει το κυνήγι και η σκοποβολή. Ο Κατηγορούμενος από την απάντηση της ΜΚ1 παραξενεύτηκε λέγοντας της ότι τα χόμπι της δεν είναι τα συνηθισμένα για μια γυναίκα και τότε η ΜΚ1 του εξήγησε ότι τα απέκτησε εξαιτίας του πρώην συντρόφου της με τον οποίο και διατηρούσε μια μακροχρόνια σχέση. Μάλιστα η ΜΚ1 στο πλαίσιο της συγκεκριμένης συζήτησης ανέφερε στον Κατηγορούμενο ότι ο πρώην σύντροφος της δεν την σεβάστηκε καθόλου ενώ τον αποκάλεσε ηλίθιο και βλάκα. Ο Κατηγορούμενος τότε κατάλαβε ότι η ΜΚ1 ήταν θυμωμένη και πληγωμένη από την προηγούμενη της σχέση και έτσι προσπάθησε να αλλάξει την συζήτηση αναφέροντας της μάλιστα ότι κάθε εμπόδιο είναι για καλό και ότι το ευτύχημα στην ιστορία αυτή είναι ότι δεν παντρέυτηκαν και δεν απέκτησαν παιδιά.  

 

Την 11/02/20 η ΜΚ1 προσήλθε στο προκαθορισμένο ραντεβού της με καθυστέρηση αφού αφίχθηκε με το αυτοκίνητο της έξω από το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου στις 12:07 μ.μ, με αποτέλεσμα να εισέλθει εντός του φυσιοθεραπευτηρίου του Κατηγορούμενου περί τις 12:10 μ.μ  αντί στις 12:00 μ.μ. Σημειώνεται ότι το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούεμενου στεγάζεται σε όροφο πολυκατοικίας και η χρήση του ανελκυστήρα είναι απαραίτητη. Έτσι λόγω του ότι τόσο ο ίδιος ο Κατηγορούμενος όσο και ο ΜΥ2 ήταν απασχολημένοι κατά την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αφού μάλιστα ο ΜΥ2 αναγκάστηκε να αρχίσει την φυσιοθεραπεία σε ένα άλλο ασθενή που βρισκόταν στο φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου με την ονομασία Paul, η φυσιοθεραπεία της ΜΚ1 ξεκίνησε με καθυστέρηση 15 περίπου λεπτών, δηλαδή στις 12:15 μ.μ. Σημειώνεται ότι οι φυσιοθεραπείες της ΜΚ1 είχαν διάρκεια περί την μία περίπου ώρα. Η θεραπεία της ΜΚ1 άρχισε πρώτα να διενεργείται όπως πάντοτε από τον ΜΥ2 ο οποίος της εφάρμοσε υπέρηχο και ρεύμα. Στην συνέχει ο Κατηγορούμενος της εφάρμοσε ζεστό επίθεμα ενώ αμέσως μετά μετέβηκε στον άλλο ασθενή που ήταν επίσης εκεί. Ο Κατηγορούμενος διενήργησε στην συνέχεια θεραπευτικό μασάζ στον κ. Paul ο οποίος μάλιστα πονούσε και τον άκουγε και η ΜΚ1 η οποία βρισκόταν δίπλα. Ο ΜΥ2 αφού ολοκλήρωσε την εργασία του, έφυγε από το φυσιοθεραπευτήριο για το μεσημεριανό του διάλλημα.  Σημειώνεται ότι όταν ο Κατηγορούμενος τέλειωσε το μασάζ από τον κ. Paul, λόγω του ότι ήταν δυσκίνητος αυτός καθυστέρησε να φύγει από το φυσιοθεραπευτήριο με αποτέλεσμα να βρίσκεται εκεί μέχρι τις 13:10 μ.μ μαζί με την ΜΚ1 και τον Κατηγορούμενο.  Σημειώνεται ότι η ΜΚ1 ενόσω ήταν ξαπλωμένη μπρούμυτα στο κάτω μέρος του σώματος της φορούσε ένα κολάν μαύρου χρώματος γυμναστικής το οποίο ο Κατηγορούμενος όταν μετέβηκε για να της συνεχίσει την θεραπεία της, της το κατέβασε μαζί με τον εσώρουχο της μέχρι και την μεσότητα των γλουτών της με σκοπό να διενεργήσει θεραπευτικό μασάζ ως μέρος της θεραπείας που της γινόταν σχετικά με το πρόβλημα αντιμετώπιζε. Οι κινήσεις του Κατηγορούμενου στα οπίσθια της ΜΚ1 συνίσταντο σε κυκλικές κινήσεις με τα δύο του τα χέρια οι οποίες εκ του αποτελέσματος της άνοιγαν και τους γλουτούς της. Η ΜΚ1 καθ’ όλη την ώρα που ο Κατηγορούμενος της έκανε μασάζ στα οπίσθια δεν αντέδρασε καθόλου. Η θεραπεία της ΜΚ1 ολοκληρώθηκε στις 13:15 μ. μ,  ενώ στην συνέχεια όταν τελείωσε το μασάζ, η ΜΚ1 ντύθηκε και αφού μετέβηκε στο γραφείο του Κατηγορούμενο πλήρωσε την αμοιβή και έκλεισε και το επόμενο της ραντεβού για τις 13/02/20. Σημειώνεται ότι το φυσιοθεραπευτήριο του Κατηγορούμενου βρίσκεται σε όροφο πολυκατοικίας και για να εισέλθει η εξέλθει κάποιος από αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τον ανελκυστήρα. Η ΜΚ1 αφού τέλειωσε έφυγε χωρίς να παραπονεθεί για οτιδήποτε ενώ αφού μπήκε στο όχημα της κοίταξε το ρολόι και η ώρα ήταν 13:20 μ. μ.  Την ίδια ώρα αναχώρησε και ο Κατηγορούμενος για διάλλειμα. Ο Κατηγορούμενος από πλευράς του κατά την διάρκεια της θεραπείας της ΜΚ1 στο φυσιοθεραπευτήριο του σε καμία περίτπωση δεν απείλησε ή δεν την τρομοκράτησε την ΜΚ1 αλλά και ούτε περιόρισε καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις κινήσεις της.  Σε ότι αφορά τον τρόπο που διενεργείται το μασάζ από ένα φυσιοθεραπευτή δεν υπάρχει οποιοδήποτε πρωτόκολλο το οποίο να καθορίζει ότι ο φυσιοθεραπευτής υποχρεούται να καλύψει οποιοδήποτε επίμαχο σημείο του σώματος του ασθενή ούτε και ότι θα πρέπει να τον προειδοποιεί συνεχώς για του που επακριβώς θα τον αγγίξει. Αυτό απαιτείται να γίνει εξ’ αρχής και εφόσον το πλάνο θεραπείας παραμένει το ίδιο ο φυσιοθεραπευτής δεν οφείλει να ενημερώσει ξανά τον ασθενή για το πως θα προχωρήσει.

 

Κατά την επομένη ημέρα, δηλαδή την 12/02/20, η ΜΚ1 επισκέφθηκε την ψυχολόγο που την παρακολουθούσε σε τακτά χρονικά διαστήματα Τ.Κ, καθότι είχε προγραμματισμένο ραντεβού. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης της ανέφερε στην ψυχολόγο της ότι κατά την τελευταία θεραπεία ο Κατηγορούμενος της είχε κατεβάσει το εσώρουχο και το παντελόνι και ότι της έκανε μασάζ στην περιοχή των γλουτών της χωρίς να την ενημερώσει με αποτέλεσμα η ψυχολόγος της να την παροτρήνει να μεταβεί στην αστυνομία και να τον καταγγείλει. Την ίδια ημέρα η ΜΚ1 μετά το συγκεκριμένο ραντεβού που είχε με την ψυχολόγο της, μετέβηκε στο σπίτι της μητέρας της, δηλαδή της ΜΚ2, όπου της ανέφερε το συγκεκριμένο συμβάν για το οποίο μάλιστα ήταν αναστατωμένη και έκλαιγε.

 

Το ίδιο βράδυ και πιο συγκεκριμένα περί ώρα 22:07 μ.μ η ΜΚ1 απέστειλε γραπτό μήνυμα από το κινητό της τηλέφωνο στον αριθμό του κινητού τηλεφώνου του Κατηγορούμενου αναφέροντας του χαρακτηριστικά ότι «δεν θα ξαναέρθω σε σένα για φυσιοθεραπεία επειδή το μασάζ στον πισινό μου το έκανες χωρίς να με ρωτήσεις και χωρίς να με προειδοποιήσεις και από την μια ώρα της συνεδρίας τέλειωνες στην ανάμιση, ήταν τελείως αντιεπαγγελματικό». Την επομένη ημέρα το πρωί, δηλαδή την 12/02/20, η ΜΚ1 εντόπισε στο κινητό της τηλέφωνο μια αναπάντητη κλήση από άγνωστο της αριθμό. Επειδή όμως αντιλήφθηκε την συγκεκριμένη κλήση μετά από την πάροδο μισής περίπου ώρας από την στιγμή που διενεργήθηκε, κάλεσε πίσω στον συγκεκριμένο αριθμό τηλεφώνου. Ο αριθμός του κινητού τηλεφώνου που την πήρε τηλέφωνο άνηκε στον βοηθό του Κατηγορούμενου δηλαδή τον ΜΥ2. Πιο συγκεκριμένα ο Κατηγορούμενος είχε αναφέρει στον ΜΥ2 το συγκεκριμένο πρωινό, να πάρει την ΜΚ1 τηλέφωνο ενόψει του μηνύματος του είχε αποστείλει κατά το προηγούμενο βράδυ επειδή ο ίδιος σκέφτηκε ότι αν την καλούσε από το δικό του κινητό τηλέφωνο το πιο πιθανόν η ΜΚ1 να μην του απαντούσε ενόψει του μηνύματος που του απέστειλε.  Σημειώνεται ότι ο Κατηγορούμενος είχε σοκαριστεί από το μήνυμα και στεναχωρέθηκε από την αντίδραση της ΜΚ1. Ως εκ τούτου την κάλεσε στο κινητό της τηλέφωνο καθότι ήθελε να της εξηγήσει ότι η ίδια τον είχε παρεξηγήσει αφού αυτό αποτελούσε μέρος της θεραπείας της. Στην συνέχεια η ΜΚ1 κάλεσε τον συγκεκριμένο αριθμό τηλεφώνου και αφού το απάντησε ο ΜΥ2 το έδωσε αμέσως στον Κατηγορούμενο όπου συνομίλησαν μεταξύ τους σχετικά με το συμβάν, ενώ από την άλλη ο ΜΥ2 αποχώρησε από το μέρος και δεν άκουσε το τι ειπώθηκε μεταξύ τους.

 

Ειδικότερα ο Κατηγορούμενος ανέφερε στην ΜΚ1 ότι ξαφνιάστηκε και στεναχωρέθηκε από το μήνυμα που του απέστειλε και ότι τον παρεξήγησε και απολογείται αν την έκανε να νιώσει άσχημα. Επίσης της ανέφερε ότι δεν είχε πρόθεση είτε να πάρει μάτι είτε να της βάλει χέρι και ότι ντρέπεται πάρα πολύ που είναι γνωστές του η μητέρα της και η αδερφή της. Ακόμη την ρώτησε πως μπορεί να επανορθώσει ή αν συνεχίσει να πονά τον αυχένα της να έρχεται μόνο για τον αυχένα και οι θεραπείες της θα είναι δώρο από τον ίδιο.  Η ΜΚ1 του αρνήθηκε την πρόταση λέγοντας του ότι έχει και άλλους φυσιοθεραπευτές η Πάφος και τότε ο Κατηγορούμενος της είπε ότι κατάλαβε από την απάντηση της ότι δεν δέχεται την συγνώμη του και έτσι έκλεισαν το τηλέφωνο. Την ίδια ημέρα η ΜΚ1 μετέβηκε στην αστυνομία μαζί με την μητέρα της για να προβεί σε καταγγελία εναντίον του  Κατηγορούμενου αναφορικά με το παράπονο της, ενώ εκεί την ενημέρσαν ότι δεν ήταν δυνατό να της ληφθεί εκείνη την στιγμή κατάθεση καθότι δεν υπήρχε διαθέσιμη γυναίκα αστυνομικός στον αστυνομικό σταθμό. Επίσης τους ανέφεραν ότι θα τους ειδοποιήσουν για να μεταβούν σε μεταγενέστερο χρόνο, πράγμα που τελικά και έγινε αφού λήθφηκε κατάθεση από την ΜΚ1 την 17/02/20.

 

Την ίδια ημέρα στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Πάφου ο Αστ. 4108 του Τμήματος Μικροπαραβάσεων Πάφου, έλαβε ανακριτική κατάθεση μεταξύ των ωρών 2015 – 2110 από τον Κατηγορούμενο ο οποιος δεν παραδέχθηκε ενοχή ενώ την ίδια μέρα και μεταξύ των ωρών 2130 – 2140 τον κατηγόρησε γραπτώς ενώ ο Κατηγορούμενος επίσης απάντησε «δεν παραδέχομαι».

 

Νομική Πτυχή       

 

Το άρθρο 151 του Κεφ.154 έχει ως ακολούθως:

 

«Όποιος παράνομα και άσεμνα επιτίθεται εναντίον γυναίκας, είναι ένοχος κακουργήματος και υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε χρόνια.»

 

Από τη διατύπωση του άρθρου προκύπτει ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της άσεμνης επίθεσης είναι τα ακόλουθα:

 

1. Η επίθεση εναντίον γυναίκας
2. Παράνομα και
3. Άσεμνα

 

Το πρώτο συστατικό στοιχείο του αδικήματος είναι επομένως η επίθεση. Η επίθεση στο κοινοδίκαιο χρησιμοποιείται υπό δύο έννοιες. Πρώτον η επίθεση, γνωστή με τον όρο "assault", η οποία συνίσταται σε οποιαδήποτε πράξη που γίνεται με πρόθεση να προκαλέσει ή με αδιαφορία αν θα προκαλέσει και που προκαλεί σε ένα άλλο πρόσωπο τον φόβο ότι θα ασκηθεί άμεση και παράνομη βία εναντίον του. Δεύτερον η επίθεση, γνωστή με τον όρο "battery", η οποία συνίσταται στην  πραγματική χρήση παράνομης βίας χωρίς τη συναίνεση του άλλου προσώπου και χωρίς νόμιμη δικαιολογία, με πρόθεση ή απερίσκεπτα. Η βία που ασκείται δεν είναι απαραίτητο να είναι εχθρική (hostile) ή αναιδής (rude) ή βάναυση (aggressive). Η βία περιλαμβάνει ακόμα και το άγγιγμα όσο ανεπαίσθητο αυτό και αν είναι νοουμένου ότι γίνεται παράνομα (Collins v. Wilcock (1984)3 All.E. R 374). 

 

Στην Ποινική Έφεση αρ.120/2013 ημερ.30.03.15 Γ.Ε ν. Ηροδότου ειπώθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με την έννοια της επίθεσης στα πλαίσια του άρθρου 151 του Κεφ.154:

 

«Η πρόκληση φόβου για τον κίνδυνο άσκησης άμεσης και παράνομης βίας είναι συστατικό στοιχείο της επίθεσης που στο κοινοδίκαιο είναι γνωστή με τον όρο «assault», σε αντιδιαστολή με τον όρο «battery» που κατά το κοινοδίκαιο είναι εκείνη η μορφή επίθεσης που συνίσταται σε πραγματική άσκηση βίας, υπό την έννοια που εξηγούμε κατωτέρω, επί του άλλου.

 

Εν προκειμένω, οι ισχυρισμοί των παραπονουμένων δεν αναφέρονται σε αναμενόμενη άσκηση βίας, οπότε, όντως, η πρόκληση φόβου για τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν σχετική. Αναφέρονται σε άμεση σωματική βία, υπό άσεμνες περιστάσεις. Όταν τέτοια βία ασκείται χωρίς τη συναίνεση του άλλου ή έστω με τη συγκατάθεσή του, η οποία όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί ως έγκυρη κατά νόμο συναίνεση, τότε πρόκειται για άσεμνη επίθεση (βλ. R. V. McCormack [1969] 3 All ER 371). Η έννοια της άσεμνης επίθεσης διευκρινίστηκε κατ΄εφαρμογή της McCormack έτι περαιτέρω στην υπόθεση Faulkner v. Talbot [1981] WLR 1528:

 

«An assault is any intentional touching of another person without the consent of the person and without lawful excuse. It need not necessarily be hostile or rude or aggressive, as some of the cases seem to indicate.»

 

Εάν το άγγιγμα, εξηγείται κατωτέρω, είναι άσεμνο, τότε πρόκειται για άσεμνη επίθεση.»

 

Σε σχέση τώρα με το «παράνομο» της επίθεσης, όπως υποδηλοί η γραμματική ερμηνεία της λέξης, σημαίνει οποιαδήποτε πράξη η οποία δεν έχει έρεισμα στον νόμο (Police v. Djioppou (1972) JSC 1365).

 

Άσεμνη είναι μια πράξη όταν προσβάλλει τα αναγνωρισμένα επίπεδα σεμνότητας, ευπρέπειας και ήθους σε ένα τόπο. Συνεπώς μία επίθεση κρίνεται ως άσεμνη όταν αυτή καθ' αυτή η επίθεση ή οι περιστάσεις που την περιβάλλουν εκλαμβάνονται ως άσεμνες από ορθά σκεπτόμενους ανθρώπους.

 

Αναφορικά με την υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος φαίνεται ότι απαιτείται πρόθεση τόσο αναφορικά με την επίθεση όσο και αναφορικά με το άσεμνο της επίθεσης. Στην Αγγλική υπόθεση R v. Court (1988) 2 All E R 221 η Βουλή των Λόρδων εξέτασε την υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 14(1) του Sexual Offences Act 1956 η διατύπωση του οποίου είναι όμοια με αυτή του άρθρου 151 του Κεφ.154. Συγκεκριμένα στην προαναφερόμενη υπόθεση αποφασίστηκε ότι σε υπόθεση άσεμνης επίθεσης η Κατηγορούσα Αρχή οφείλει να αποδείξει ότι (α) ο κατηγορούμενος επιτέθηκε με πρόθεση στο θύμα, (β) η επίθεση ή οι περιστάσεις που την περιβάλλουν δύνανται να θεωρηθούν άσεμνες από ορθά σκεπτόμενους ανθρώπους και (γ) ο κατηγορούμενος είχε πρόθεση να διαπράξει μια τέτοια επίθεση όπως αναφέρεται στο στοιχείο (β) πιο πάνω.

 

Τέλος, σημειώνεται ότι ενδεχόμενη συγκατάθεση αναιρεί την επίθεση νοουμένου ότι είναι έγκυρη. Όπως και στην περίπτωση του βιασμού, όταν η συγκατάθεση εξασφαλίζεται κατόπιν βίας ή δόλου ως προς τη φύση της πράξης ή την ταυτότητα δεν αποτελεί υπεράσπιση.

 

Εν προκειμένω, η ενέργεια του Κατηγορούμενου να κατεβάσει το παντελόνι και το εσώρουχο της ΜΚ1 μέχρι και την μεσότητα των γλουτών της με σκοπό να της διενεργήσει μασάζ στο συγκεκριμένο σημείο του σώματος της, αφ΄ης στιγμής  αποδέχτηκα ότι αυτό αποτελεί και συνιστά μέρος της θεραπείας ενός ασθενή που παρουσιάζει το ίδιο πρόβλημα που είχε να αντιμετωπιστεί από τον Κατηγορούμενο και για την ΜΚ1 η οποία του παραπονέθηκε για πόνο στην μέση της, και για την οποία θεραπεία μάλιστα η ίδια είχε ενημερωθεί από τον Κατηγορούμενο κατά την αξιολόγηση της αλλά και λόγω του ότι γνώριζε το  συγκεκριμένο είδος και την φύση της θεραπείας που ακολουθείτο, εφόσον είχαν ήδη προηγηθεί και άλλες δύο θεραπείες τις ίδιας φύσης αλλά και η αξιολόγηση, καταληκτικά κρίνω ότι υπό τις δοθείσες περιστάσεις η Κατηγορούσα Αρχή δεν κατόρθωσε να αποδείξει και δεν αποδείχθηκε το συστατικό στοιχείο της επίθεσης η οποία μάλιστα να εμπεριέχει και άσεμνο χαρακτήρα.

 

Η δε απόρριψη της μαρτυρίας της ΜΚ1 για τους λόγους που έχουν εξηγηθεί ανωτέρω, η οποία ουσιαστικά είναι η μοναδική μάρτυρας γεγονότων της υπόθεσης της Κατηγορούσας αρχής, προδιαγράφει και την τύχη της κατηγορίας.

 

Βεβαίως οφείλω να αναφέρω και ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση συν τοις άλλοις δεν έχω εντοπίσει υπό τις δοθείσες περιστάσεις ότι ο Κατηγορούμενος ενήργησε με οποιοδήποτε παράνομο τρόπο ή κατά παράβαση οποιοδήποτε διεθνών κανονισμών ή ακόμη και της πρακτικής που ακολουθείται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις για την θεραπεία της φλεγμονής στον δίσκο του σπονδύλου Ο5 – Ι1 από ένα φυσιοθεραπευτή. Ούτε υποστηρίχθηκε εξάλλου ότι υπήρχε κατά την δεδομένη χρονική στιγμή οποιαδήποτε άλλη μεμπτή συμπεριφορά από μέρους του ΜΚ1 πλήν των συγκεριμένων μαλάξεων – μασάζ στους γλουτούς της. Σημειώνεται ότι από την μαρτυρία της ίδιας της ΜΚ1 το μασάζ στους γλουτούς της δεν συνοδεύονταν από οποιαδήποτε άλλη ανήθικη πρόταση ή άλλη εχθρική ενέργεια από μέρους του Κατηγορούμενου εις βάρος της.  

 

Συνεπώς πέραν του ότι οι πράξεις του Κατηγορούμενου ως ανωτέρω εξήγησα δεν ήταν παράνομες, καταλήγω ότι δεν έγιναν ούτε και με πρόθεση από μέρους του. Κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες τελέστηκε η θεραπεία της την 11/02/20.

 

Υπό το φως των πιο πάνω, η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει τα συστατικά στοιχεία της 3^ης κατηγορίας και συνεπώς ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσεται από την κατηγορία που αντιμετωπίζει.

 

                                                                    

                                                                         (Υπ.)  ……………………………

                                                                                        Σ. Συμεού, Ε. Δ.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

Πιστό Αντίγραφο

 

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο