ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 4085/25
Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου
v.
L. J. D.
Κατηγορούμενη
Ημερομηνία: 14 Ioυλίου, 2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: Η κα Ε. Μανώλη
Για την Κατηγορούμενη: Η κα. Ε. Πατσαλίδου
Κατηγορούμενη: Παρούσα
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το υπό εξέταση κατηγορητήριο καταχωρήθηκε στις 11.07.2025 περιλαμβάνει συνολικά 11 κατηγορίες.
Τα αδικήματα που αντιμετωπίζει η κατηγορούμενη στρέφονται κατά του πρώην συζύγου της που κατ’ ισχυρισμό έλαβαν χώρα στις 04.10.2025 στο Πολέμι της Επαρχίας Πάφου.
Με την 1η και 3η κατηγορία της καταλογίζεται το αδίκημα της επίθεσης προκαλούσα πραγματική σωματική βλάβη, με την 2η και 4η κατηγορία το αδίκημα της δημόσιας εξύβρισης, με την 5η και 7η κατηγορία το αδίκημα της παράβασης διατάγματος αποκλεισμού, με την 6η και 8η κατηγορία το αδίκημα της καταφρόνησης Δικαστηρίου, με την 9η κατηγορία το αδίκημα της παρενόχλησης θύματος, με την 10η κατηγορία το αδίκημα της πρόκλησης ψυχικής βλάβης και τέλος με την 11η κατηγορία το αδίκημα της παρενόχλησης.
Η κατηγορούμενη ζήτησε χρόνο να απαντήσει στις κατηγορίες και η υπόθεση ορίστηκε για το σκοπό αυτό.
Η συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής ζήτησε όπως η κατηγορούμενη παραμείνει υπό κράτηση στηρίζοντας το αίτημα της στον κίνδυνο διάπραξης από μέρους της άλλων αδικημάτων. Προς υποστήριξη του αιτήματος παρέδωσε στο Δικαστήριο ως Παράρτημα Α αντίγραφο δύο υποθέσεων κατηγορητηρίων που εκκρεμούν εναντίον της Κατηγορούμενης και φέρουν ως παραπονούμενο τον πρώην σύντροφο της καθώς επίσης και ως Παράρτημα Β αντίγραφο του μαρτυρικού υλικού.
Ουσιαστικά η κα. Μανώλη σημείωσε πως μέσα από το υφιστάμενο κατηγορητήριο καθώς και από αυτά που ήδη εκκρεμούν εναντίον της Κατηγορουμένης διαφαίνεται ότι αυτή έχει ροπή προς το έγκλημα με αποτέλεσμα η πιθανότητα σε περίπτωση που αφεθεί ελεύθερη να διαπράξει άλλα αδικήματα να είναι ορατή.
Η κα Μανώλη επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι η κατηγορούμενη μέσα από τις εκκρεμούσες υποθέσεις συμπεριλαμβανομένης και της παρούσας επιδίδεται συστηματικά σε παραβατική συμπεριφορά εναντίον του πρώην συμβίου της και το γεγονός ότι στα πλαίσια της υπόθεσης 3984/2025 εκδόθηκε και προσωρινό διάταγμα ημερ. 04.07.2025 να μην τον παρενοχλεί δεν φαίνεται να επενεργεί αποτρεπτικά. Σημείωσε ότι από μελέτη των κατηγορητηρίων διαπιστώνεται ότι από τον Σεπτέμβριο του 2024 μέχρι και σήμερα η κατηγορούμενη διαπράττει ποινικά αδικήματα εναντίον του πρώην συμβίου της ενώ μάλιστα ακόμα και όταν στις 04.07.2025 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα την ίδια ημέρα προχώρησε σε παρακοή του. Συνεπώς προκύπτει κατά την κα. Μανώλη επαναλαμβανόμενη παραβατική συμπεριφορά από πλευράς κατηγορουμένης για ίδιας φύσεως αδικήματα.
Στο αίτημα αυτό η ευπαίδευτη συνήγορος της Κατηγορουμένης έφερε ένσταση. Στην ουσία η κα. Πατσαλίδου επικεντρώθηκε στο τεκμήριο της αθωότητας το οποίο επενεργεί προς όφελος της πελάτιδα της ενώ προχώρησε και σε σχολιασμό της δυναμικής της παρούσας υπόθεσης από πλευράς μαρτυρίας σχολιάζοντας πως τα όσα καταγγέλλει ο παραπονούμενος δεν επιβεβαιώνονται από την ανεξάρτητη μαρτυρία για το που τελικά έλαβαν χώρα τα αδικήματα στις 04.07.2025. Εκτενής αναφορά έγινε από πλευράς της κας. Πατσαλίδου και στο γεγονός ότι η κατηγορούμενη είναι μητέρα 4 ανήλικων τεκνών το ένα εκ των οποίων αντιμετωπίζει και προβλήματα αυτισμού τονίζοντας το γεγονός ότι ο πατέρας των παιδιών και παραπονούμενος στην υπόθεση δεν βοηθά στην ανατροφή τους. Μάλιστα τόνισε πως το περιστατικό στις 04.07.2025 έλαβε χώρα σε μια προσπάθεια της κατηγορούμενης να έρθει σε επικοινωνία με τον παραπονούμενο για θέματα που αφορούν τα ανήλικα τέκνα τους χωρίς να αποδέχεται βεβαίως ότι έλαβαν χώρα από μέρους της τα όσα της καταλογίζονται και πως το προσωρινό διάταγμα ημερ. 04.07.2025 δεν τυγχάνει εφαρμογής στα πλαίσια άσκησης δικαιωμάτων γονικής μέριμνας ή επικοινωνίας ή φροντίδας των ανήλικων τέκνων των εμπλεκομένων.
Για την έκδοση της παρούσας απόφασης έχω λάβει υπόψη τα όσα εισηγήθηκαν από αμφότερες τις πλευρές και έχω μελετήσει επισταμένως τη σχετική Νομολογία.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ – Εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση
Η εξουσία του Δικαστηρίου όσον το αφορά αίτημα κράτησης του Κατηγορούμενου μέχρι την ημερομηνία της δίκης του εδράζεται στα άρθρα 48 και 157(1) της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155.
Το Δικαστήριο, εξετάζοντας ένα αίτημα κράτησης κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, πρέπει να καθοδηγείται από την αρχή ότι κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος, εκτός αν τελικά καταδικαστεί από αρμόδιο Δικαστήριο και ότι η κράτησή του αποτελεί έναν σοβαρό περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας, η οποία διασφαλίζεται από το άρθρο 11 του Συντάγματος. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373 αναφέρεται ότι ο κανόνας ότι οι υπόδικοι αφήνονται ελεύθεροι κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι.
Ως ζήτημα γενικής αρχής, η οποία κατοχυρώνεται και συνταγματικά εφόσον αποτελεί απόρροια του τεκμηρίου της αθωότητας, ένας υπόδικος δικαιούται να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση στις περιπτώσεις όπου υπάρχει προσδοκία ότι θα προσέλθει στη δίκη του. Ταυτόχρονα πρέπει να σταθμίζεται με αυτά και το δημόσιο συμφέρον που επιτάσσει την παρουσία των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο. Η κράτηση υποδίκου καθίσταται αποδεκτή εφόσον το επιβάλλει η διασφάλιση των σκοπών της απονομής της δικαιοσύνης.
Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με βάση παγίως καθιερωμένες νομικές αρχές, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί σε σωρεία δικαστικών αποφάσεων. Στην υπόθεση Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 απαριθμούνται οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου. Αυτοί έχουν επαναληφθεί πολύ πρόσφατα και στην Ποινική Έφεση Αρ. 129/20 μεταξύ Ανδρέου v. Αστυνομίας, ημερ. 20.08.2020 καθώς και στην Ποινική Έφεση Αρ. 195/20 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας ημερ. 23.12.2020 και είναι οι ακόλουθοι:
1. Η πιθανότητα/κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο
2. Η πιθανότητα/κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων
3. Η πιθανότητα/κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων.
Καθένας από τους πιο πάνω παράγοντες εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δύναται να δικαιολογήσει την έκδοση διατάγματος κράτησης. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητη η συνδρομή και των τριών πιο πάνω παραγόντων για να διαταχθεί η κράτηση κατηγορουμένου (βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7).
Πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος:
Υπενθυμίζεται πως το αίτημα για την κράτηση της Κατηγορουμένης περιορίστηκε από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής μόνο στον κίνδυνο διάπραξης άλλων αδικημάτων. Ο λόγος αυτός από μόνος του μπορεί να δικαιολογήσει την κράτηση ενός κατηγορούμενο μέχρι την δίκη του.
Στο δικαστήριο παραδόθηκαν αντίγραφα Κατηγορητηρίων που αφορούν την κατηγορούμενη. Πρόκειται ως αναφέρθηκε για 2 ποινικές υποθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εναντίον της και ποιο συγκεκριμένα οι ποινικές υποθέσεις με αριθμούς 2544/2025 και 3978/2025 και οι οποίες έχουν ως παραπονούμενο και πάλι τον πρώην συμβίο της.
Ποιο συγκεκριμένα στην ποινική υπόθεση 2544/2025 που καταχωρήθηκε στις 05.05.2025 της καταλογίζονται 2 κατηγορίες για πρόκληση ψυχικής βλάβης και παρενόχλησης που κατ’ ισχυρισμό έλαβαν χώρα σε διάφορες ημερομηνίες μεταξύ Σεπτεμβρίου 2024 και Απριλίου 2025.
Επιπρόσθετα στην ποινική υπόθεση 3978/2025 που καταχωρήθηκε στις 04.07.2025 αυτή αντιμετωπίζει 5 κατηγορίες για αδικήματα απειλής, πρόκλησης ψυχικής βλάβης και παρενόχλησης που κατ’ ισχυρισμό έλαβαν χώρα στις 23 και 27 Ιουνίου του 2025. Μάλιστα στα πλαίσια της υπόθεσης αυτής στις 04.07.2025 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα στα πλαίσια εφαρμογής του άρθρου 15 του Ν. 119(Ι)/2000 με το οποίο απαγορεύτηκε στην κατηγορούμενη να παρενοχλεί με οποιοδήποτε τρόπο τον παραπονούμενο πρώην συμβίο της. Αντίγραφο του εν λόγω διατάγματος επισυνάπτω στο Παράρτημα Β και διαπιστώνεται ότι σε αυτό συμπεριλήφθηκε πρόνοια όπου αναφέρει και τα ακόλουθα:
‘’’Νοείται ότι οποιαδήποτε επικοινωνία μεταξύ του φερόμενου Παραπονούμενου και της φερόμενης Κατηγορούμενης γίνεται στα πλαίσια άσκησης δικαιωμάτων γονικής μέριμνας ή επικοινωνίας ή φροντίδας των ανηλίκων τέκνων των δύο εμπλεκομένων μερών για τα παιδιά τους δεν θα θεωρείται ως παρενόχληση είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει σε ισχύ διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου.
Σε περίπτωση που εκδοθεί τέτοιο διάταγμα, τότε θα θεωρείται παρενόχληση αν γίνεται εκτός των προνοιών του εν λόγω διατάγματος.’’
Επιπρόσθετα από μελέτη και της υπο εξέταση υπόθεσης (4085/25 Ε.Δ.Πάφου) προκύπτει ότι καταλογίζεται στην Κατηγορούμενη η διάπραξη 11 συνολικά αδικημάτων με ισχυριζόμενο χρόνο διάπραξης την 04.07.2025. Μάλιστα και σε αυτό περιλαμβάνονται και κατηγορίες ισχυριζόμενης παραβίασης των προνοιών του διατάγματος που έχει εκδοθεί στην υπόθεση 3978/2025 Ε.Δ.Πάφου και έχουν ως παραπονούμενο και πάλι τον πρώην συμβίο της κατηγορούμενης.
Η ύπαρξη των υποθέσεων που αναφέρεται ανωτέρω καθώς και το περιεχόμενο τους δεν έχει αμφισβητηθεί από πλευράς υπεράσπισης.
Τα όσα έχουν λεχθεί από τον Δικαστή κ. Ιωαννίδη στα πλαίσια της Ποινικής Έφεσης Αρ. 195/2020 μεταξύ Αργύρη v. Δημοκρατίας, ημερ. 23.12.2020 είναι απόλυτα σχετικά ως προς την εξέταση του λόγου αυτού.
Στη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130, επαναλαμβάνεται ότι η πιθανότητα διάπραξης ίδιου ή άλλου αδικήματος είναι δυνατό να αποτελέσει τον αποφασιστικό παράγοντα για την απόφαση του Δικαστηρίου, αφού κάθε παράγων εξετάζεται χωριστά και η ύπαρξη οποιουδήποτε από αυτούς δικαιολογεί την έκδοση διατάγματος κράτησης. Μάλιστα, με αναφορά στη Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 7, λέχθηκε ότι η άποψη ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπάρχει συρροή όλων των παραγόντων που καθιέρωσε η Νομολογία, περιλαμβανομένης και της πιθανότητας επανάληψης αδικημάτων, δεν βρίσκει έρεισμα ούτε στη λογική ούτε στη Νομολογία.
Συνοψίζοντας, αυτό που προκύπτει από τη Νομολογία, είναι ότι δεν απαιτείται ακριβής μαρτυρία σε σχέση με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων. Αρκεί να δημιουργείται ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει τέτοια πιθανότητα στη βάση του συνόλου του υλικού που βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου (Φενερίδης (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2101, Πατατάρης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 46 και Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 113/15 (Σχ. με 115/15) απόφαση ημερ. 02.06.2015).
Επιπρόσθετα και στην υπόθεση ΙΩΑΝΝΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 25/2022, 4/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:B50 η Δικαστής κα. Σταματίου ανάφερε τα εξής σχετικά:
Ο κίνδυνος διάπραξης νέων αδικημάτων αποτελεί έναν από τους τρεις αυτοτελείς λόγους για τους οποίους το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την κράτηση ενός υποδίκου μέχρι τη δίκη του. Στη Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 45 αναφέρθηκε ότι η πρόβλεψη αναφορικά με την πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν μπορεί παρά να στηρίζεται είτε σε στοιχεία που προέρχονται από το ιστορικό του υπόδικου ή της υπόθεσης, είτε σε εγγενείς ενδείξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη υφή της. Για να καταλήξει το Δικαστήριο σε συμπέρασμα για τη διάπραξη άλλου αδικήματος, δεν απαιτείται σύμφωνα με τη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 130, ακριβής μαρτυρία. Αρκεί αν, με βάση όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι υπάρχει πιθανότητα.
Στην υπό εξέταση υπόθεση κρίνω πως υπάρχει πιθανότητα διάπραξης από μέρους της Κατηγορούμενης σε περίπτωση που αυτή αφεθεί ελεύθερη άλλων αδικημάτων κυρίως παρόμοιας φύσεως με αυτά που ήδη αντιμετωπίζει στις 3 εκκρεμούσες υποθέσεις της.
Χωρίς σε καμιά περίπτωση να παραγνωρίζεται το τεκμήριο της αθωότητας της Κατηγορουμένης το σύνολο των εκκρεμούσων στο Ε.Δ. Πάφου εναντίον της ποινικών υποθέσεων για παρόμοια αδικήματα με αυτά που αντιμετωπίζει με την υπό εξέταση υπόθεση είναι αρκετά για να δημιουργείται η ισχυρή εντύπωση ότι σε περίπτωση που αυτή αφεθεί ελεύθερη υπάρχει ο κίνδυνος διάπραξης από μέρους της άλλων αδικημάτων.
Θεωρώ ότι όλα τα πιο πάνω συνδυαστικά συνθέτουν μια εικόνα επαναλαμβανόμενης εγκληματικής συμπεριφοράς περιλαμβανομένης και φερόμενης παράβασης προηγούμενης διαταγή για μη παρενόχληση του παραπονούμενου καθώς και καταφρόνησης του Δικαστηρίου από πλευράς Κατηγορουμένης.
Η ανάγκη προστασίας του κοινωνικού συνόλου από πιθανές παράνομες πράξεις της Κατηγορουμένης θεωρώ ότι στην παρούσα υπόθεση και στη βάση των δεδομένων που μου έχουν δοθεί είναι τέτοια που ικανοποιούν αυτό τον παράγοντα.
Σημειώνεται πως το Εφετείο πολύ πρόσφατα και συγκεκριμένα στις 11.07.2024 στα πλαίσια της Ποινικής Έφεσης Αρ. 133/2024 ΕΑΒΟ v ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ επικύρωσε την Πρωτόδικη απόφαση για κράτηση του κατηγορούμενου στην βάση του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων σε υποθέσεις που εκκρεμούσαν εναντίον του (2 εκκρεμούσες πλέον η υπόθεση που καταχωρήθηκε και εξασφαλίστηκε η κράτηση) με παραπονούμενο την πρώην σύζυγο του (σε όλες τις περιπτώσεις) και ενώ βρισκόταν και σε ισχύ προσωρινό διάταγμα για αποκλεισμό.
Μάλιστα ως επιβεβαιώθηκε και στην άνω υπόθεση η διαταγή κράτησης λόγω του κινδύνου διάπραξης άλλων αδικημάτων δεν παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορούμενου σύμφωνα και με σχετική νομολογία που περιέλαβε στην απόφαση του το Εφετείο.
Λαμβάνοντας λοιπόν σχετική καθοδήγηση από την Νομολογία την οποία έχω παραθέσει ανωτέρω και στην βάση των όσων έχουν τεθεί ενώπιον μου προς υποστήριξη του αιτήματος της κράτησης κρίνω ότι υπάρχει στην παρούσα περίπτωση πιθανότητα διάπραξης ιδίων ή άλλων αδικημάτων αν η Κατηγορούμενη αφεθεί ελεύθερη.
Δεν παραγνωρίζω βεβαίως τις προσωπικές περιστάσεις της κατηγορουμένης με ιδιαίτερη βαρύτητα στο γεγονός ότι είναι μητέρα 4 ανήλικων τέκνων αναφορικά με τα οποία έχει εκδοθεί στις 03.07.2024 διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου Πάφου το οποίο ρυθμίζει ζητήματα γονικής μέριμνας μεταξύ των ανηλίκων και των γονέων τους ήτοι της Κατηγορουμένης και του Παραπονούμενου, όμως όπως έχει αναφερθεί ενώπιον του Δικαστηρίου στις 11.07.2025 από εκπροσώπους του Γραφείου Ευημερίας στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης θα εμπλακεί άμεσα το γραφείο και συντονιστικά με τον πατέρα των παιδιών θα αναληφθεί η προσωρινή φύλαξη και φροντίδα των ανηλίκων μέχρι την διεκπεραίωση της παρούσας υπόθεσης.
Η κατηγορούμενη δεν μπορεί να προτάσσει ως ασπίδα την ύπαρξη των ανήλικων τέκνων της για να αποφευχθεί η κράτηση της αν οι λόγοι για κράτηση τους οποίους ο νόμος και η νομολογία αναγνωρίζει πληρούνται.
Κατά συνέπεια ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια εκδίδω διάταγμα για την κράτηση της Κατηγορουμένης.
(Υπ.) ………………………..………..
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο