ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΦΟΥ

EΝΩΠΙΟΝ:   Λ. Μάρκου, Π.Ε.Δ.

                     Ν. Φακοντής, Ε.Δ.

                     Θ. Συμεωνίδης, Ε.Δ.

     Αρ. Υπόθεσης: 2411/2025

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

v.

C. G. O

         Κατηγορούμενου 

                                                            ---------------------------

Ημερομηνία: 08.12.2025 

Εμφανίσεις:

Για Δημοκρατία: κα Ξένια Ξενοφώντος 

Για Κατηγορούμενο: κα Κατερίνα Σοφοκλέους

Κατηγορούμενoς: Παρών   

ΠΟΙΝΗ

 

 

Ο κατηγορούμενος μετά από παραδοχή του έχει κριθεί ένοχος στο αδίκημα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος (1^η Κατηγορία), παράνομης εισαγωγής (2^η Κατηγορία), παράνομης κατοχής (3^η Κατηγορία) και παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α και συγκεκριμένα κοκαΐνης συνολικού βάρους 868.8856 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα (4^η Κατηγορία) κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, όπως τροποποιήθηκε, Ν. 29/1977. 

Έχει, επίσης, παραδεχθεί και το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και συγκεκριμένα του χρηματικού ποσού των €400 και το χρηματικό ποσό των 260 Αγγλικών Λιρών, ενώ γνώριζε ότι αποτελούσε έσοδο από την διάπραξη του γενεσιουργού αδικήματος της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α, με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα (5^η Κατηγορία) κατά παράβαση του Περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από παράνομες δραστηριότητες Νόμος Ν. 188(Ι)/2007 όπως έχει τροποποιηθεί.   

Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν εκτεθεί από την Κατηγορούσα Αρχή και περιλαμβάνονται σε κείμενο γεγονότων το οποίο έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο και σημειωθεί ως “Έγγραφο Α”.

Συνοπτικά, στις 18/04/2025 αφίχθηκε στο Αεροδρόμιο Πάφου η πτήση FR5313 από τις Βρυξέλλες στην οποία επέβαινε ο Κατηγορούμενος και για τον οποίο υπήρχε πληροφορία ότι ασχολείται με εισαγωγή και διακίνηση ναρκωτικών ουσιών. Σε έρευνα που διενεργήθηκε  από μέλη του Τελωνείου στις αποσκευές του Κατηγορούμενου δεν εντοπίστηκε οτιδήποτε το παράνομο. Στην συνέχεια ο Κατηγορούμενος οδηγήθηκε στα γραφεία της Υ.Κ.Α.Ν Αεροδρομίου Πάφου για ανάκριση και αφού πληροφορήθηκε για τις υποψίες που υπήρχαν δεν έδωσε καμία απάντηση. Έδωσε όμως την γραπτή του συγκατάθεση για να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση και ακτινολογικό έλεγχο στο Γ.Ν. Πάφου. Κατά τον ακτινολογικό έλεγχο που διενεργήθηκε εντοπίστηκαν πολλαπλά ξένα σώματα στον γαστρεντερικό σωλήνα, στο στομάχι και στο λεπτό έντερο του Κατηγορούμενου με τον ίδιο να παραδέχεται ερωτούμενος ότι επρόκειτο για 72 συσκευασίες που περιείχαν ποσότητα κοκαΐνης.

Στην κατοχή του Κατηγορούμενου σε σωματικό έλεγχο που του διενεργήθηκε, εντοπίστηκαν και παραλήφθηκαν δύο κινητά τηλέφωνα καθώς και τα χρηματικά ποσά των 400 ευρώ, 260 στερλινών καθώς και το ποσό των 1060 χαρτονομισμάτων Νιγηρίας (NAIRA).

 

Ακολούθως, ο Κατηγορούμενος μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου, για νοσηλεία υπό επιτήρηση μελών της Αστυνομικής Δύναμης όπου κατά την διάρκεια της εξαήμερης παραμονής του απόβαλε από το σώμα του αφοδεύοντας σε διαφορετικές χρονικά περιπτώσεις, τον συνολικό αριθμό των 72 κυλινδρικών νάιλον συσκευασιών για τις οποίες παραδέχθηκε ότι περιείχαν κοκαΐνη συνολικού μικτού βάρους 1 κιλού και 130 γραμμαρίων (λαμβανομένου υπόψη και το βάρος των συσκευασιών).   

Στην ανακριτική του κατάθεση ο κατηγορούμενος ανάφερε μεταξύ άλλων ότι κατάγεται από το Manchester του Ην. Βασιλείου, ότι είναι παντρεμένος με τρία παιδιά, δεν εργάζεται και η οικονομική του κατάσταση ήταν άσχημη.  Λόγω της δύσκολης οικονομικής του κατάστασης  γνώρισε ένα άνδρα που δεν ήθελε να αποκαλύψει το όνομα του  λόγω φόβου για τις πιθανές συνέπειες για την οικογένεια του ο οποίος του πρότεινε να φέρει ναρκωτικά στην Κύπρο με κατάποση των συσκευασιών κοκαΐνης. Ο κατηγορούμενος ανέφερε επιπρόσθετα ότι πήρε αεροπλάνο από το Manchester στις Βρυξέλλες  και κάποιος άνδρας το πρωινό της 18/04/2025 πριν την πτήση του στην Κύπρο τον προμήθευσε με την κοκαΐνη όμως δεν ήθελε να αποκαλύψει το όνομα του. Στις Βρυξέλλες το πρωί της 18/04/2025 έκανε την κατάποση των  συσκευασιών κοκαΐνης.  Συγκεκριμένα, έκανε κατάποση 72 συσκευασιών οι οποίες περιείχαν περίπου 14 γραμμάρια  κοκαΐνης εκάστη συσκευασία. Για αυτή τη μεταφορά των ναρκωτικών  θα έπαιρνε €1.500 μετά την παράδοση των ναρκωτικών. Ο κατηγορούμενος ανέφερε ότι δεν είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών και κατά την παραλαβή των ναρκωτικών στις Βρυξέλλες ο άνδρας που του παρέδωσε τα ναρκωτικά του έδωσε και το ποσό των €400 και 260 στερλινών αντίστοιχα για τα έξοδα του κατά την διάρκεια του ταξιδιού του. Το ποσό 1060 σε χαρτονομίσματα Νιγηρίας είναι δικά του.

Σύμφωνα με τις εξετάσεις που διενεργήθηκαν από το Κρατικό Χημείο, η συνολική ποσότητα στις  72 συσκευασίες που εντοπίστηκαν ήταν συνολικού βάρους 987.37 γραμμάρια κοκαΐνης και λεβαμισόλης (στην ποσότητα αυτή δεν περιλαμβάνεται το βάρος των συσκευασιών).

 

Η Λεμβαμισόλη χρησιμοποιείται συχνά ως αραιωτικό της κοκαΐνης. Είναι φθηνή και εύκολα προσβάσιμη και μπορεί να ενισχύσει ή να μιμείται μερικώς τα νευροχημικά αποτελέσματα της κοκαΐνη (μεταβολιτές της έχουν διεγερτικές δράσεις) οπότε δίνει την αίσθηση ενισχυμένης δράσης. Ο λόγος που χρησιμοποιείται η λεμβαμισόλη στην κοκαΐνη  είναι ότι αυξάνει το βάρος/όγκο του προϊόντος και έτσι αυξάνεται το κέρδος των διακινητών. Στην προκειμένη περίπτωση θα πωλείτο και/ή διατείθεντο σε άλλα πρόσωπα η ποσότητα των 987.37 γραμμαρίων κοκαΐνης αναμειγμένη με λεβαμισόλη και θα πωλείτο ως κοκαΐνη έτσι όπως ήταν συσκευασμένες οι 72 συσκευασίες. Έγινε ποσοτικός προσδιορισμός της κοκαΐνης στις πιο πάνω 72 συσκευασίες και η κοκαΐνη ήταν 88%, δηλαδή η καθαρή κοκαΐνη στις πιο πάνω συσκευασίες που εντοπίστηκαν στο σώμα του κατηγορούμενου ήταν συνολικού καθαρού βάρους 868.8856 γραμμάρια κοκαΐνης.

Τέλος η ευπαίδευτη εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής ανέφερε πως ο Κατηγορούμενος είναι πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου.

Ενόψει της σοβαρότητας των αδικημάτων που ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει ζητήθηκε και ετοιμάστηκε Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αναφορικά με τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου στο περιεχόμενο της οποίας αναφορά θα γίνει κατωτέρω.

Η ευπαίδευτη συνήγορος του κατηγορουμένου, για σκοπούς μετριασμού της ποινής, κατάθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου εμπεριστατωμένη γραπτή αγόρευση στην οποία εκθέτει τόσο τις προσωπικές περιστάσεις του πελάτη της όσο και όλους τους μετριαστικούς παράγοντες τους οποίους, κατά τη θέση της, το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του. Επιπρόσθετα παραθέτει στο περιεχόμενο της και αποφάσεις από τις οποίες κατά την άποψη της θα μπορούσε να αντληθεί καθοδήγηση αναφορικά με ποινές που επιβλήθηκαν σε υποθέσεις παρόμοιων κατηγοριών. Σημειώνεται ότι έχουμε διεξέλθει με πολλή προσοχή της εν λόγω αγόρευσης της συνηγόρου υπεράσπισης και την λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη, μαζί με τις σχετικές προφορικές διευκρινίσεις που έχουν γίνει από μέρους της και είναι καταγραμμένες στα πρακτικά.

Συνοπτικά η κα. Σοφοκλέους, κάλεσε το Δικαστήριο όπως λάβει υπόψη του, την παραδοχή και συνεργασία του τόσο στην Αστυνομία όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου, την μεταμέλεια και απολογία του, το λευκό του ποινικό μητρώο σε συνδυασμό με την ηλικία του καθώς και τον πρότερον έντιμο βίο του, τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις και ιδιαίτερα την δεινή οικονομική κατάσταση που τον οδήγησε και στην διάπραξη των αδικημάτων με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος τονίζοντας πως το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του ένα έμπορο ναρκωτικών ή πρόσωπο που έχει ροπή στο έγκλημα, αλλά ένα οικογενειάρχη που επέλεξε την λάθος οδό για την λύση του οικονομικού του προβλήματος, μάλιστα βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια του την ζωή μέσω της μεταφοράς στην Κύπρο δια κατάποσης της συγκεκριμένης ποσότητας κοκαϊνης, ενώ εισηγείται και την επιβολή συντρέχουσων και όχι διαδοχικών ποινών φυλάκισης στην υπό εξέταση υπόθεση.

Τέλος ζήτησε από το Δικαστήριο όπως ασκήσει την μέγιστη δυνατή επιείκεια προς το πρόσωπο του Κατηγορούμενου στη βάση του συνόλου των μετριαστικών παραγόντων, των προσωπικών και οικογενειακών του περιστάσεων καθώς και της ποσότητας κοκαϊνης που βρέθηκε στην κατοχή του.

Τα αδικήματα εισαγωγής και κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α με σκοπό την προμήθεια αυτού σε άλλα πρόσωπα (2^η και 4^η κατηγορία) είναι από τα πλέον σοβαρά αδικήματα, και αυτό αντανακλάται από την προβλεπόμενη από τον Νόμο ποινή, που είναι αυτή της φυλάκισης διά βίου, ενώ το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (3^η κατηγορία) είναι επίσης σοβαρό αφού επιφέρει ποινή φυλάκισης μέχρι και 12 χρόνια.

 

Αντίστοιχα σοβαρό είναι και το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (5^η κατηγορία) αδίκημα το οποίο σε περίπτωση ύπαρξης γνώσης του κατηγορουμένου προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι και 14 χρόνια ή σε χρηματική ποινή μέχρι και €50.000 ή και με τις δύο αυτές ποινές.

 

Οι προβλεπόμενες στο Νόμο ποινές συνιστούν ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν τη σοβαρότητα του αδικήματος ο οποίος λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του είδους της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (βλ. Δημοκρατία v. Kυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2Α Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή (βλ. Λεβέντης v. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632).

 

Ως γενική αρχή, επίσης, τα γεγονότα της υπόθεσης μπορούν να επηρεάσουν την σοβαρότητα ενός αδικήματος. Στην Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 391 αναφέρθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο τα εξής σχετικά:

 

«Σχετικά με τη σοβαρότητα των αδικημάτων θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι ο χαρακτηρισμός κάποιου αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο ποινής που ο νόμος προνοεί για τη διάπραξη του. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξη του και διαγράφουν το μέγεθος της βλάβης και τις εν γένει συνέπειες που η διάπραξη του μπορεί να επιφέρει στην κοινωνία και οι οποίες δυνατόν είτε να υποβιβάζουν ένα αδίκημα για το οποίο προνοείται πολυετής φυλάκιση σε απλή και τυπική παράβαση, είτε να καθιστούν εξαιρετικά σοβαρό ένα αδίκημα για το οποίο δεν προνοείται αυστηρή ποινή υπό μορφή πολυετούς φυλάκισης.»

 

Υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα του αδικήματος ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Σε ότι αφορά τα ναρκωτικά, το είδος, η ποσότητα και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονται, είναι μεταξύ των σοβαρών παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο κατά τον καθορισμό της ποινής (βλ. Πέτρος Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ 197 και Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 Α.Α.Δ. 3770). Ως απαύγασμα της νομολογίας αδικήματα σχετιζόμενα με τα ναρκωτικά καθίστανται ιδιαίτερα σοβαρά στις περιπτώσεις κατοχής τους με σκοπό την εμπορία ή την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα, οπόταν σε τέτοιες περιπτώσεις εκείνο το οποίο προέχει είναι η αυστηρή τιμωρία του παραβάτη και η αποτροπή (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Marcos Alexander dos Santos (2005) 2 Α.Α.Δ 297). Σε αυτές τις περιπτώσεις η αποτροπή έχει δύο παραμέτρους. Όπως έχει αναφερθεί στην Hussein Hassan v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ 356 «Η μια έχει ως λόγο την αποτροπή του ίδιου του παραβάτη από την επανάληψη του εγκλήματος ή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον και η άλλη αφορά στην αποτροπή τρίτων από τη διάπραξη παρόμοιων εγκλημάτων.»

 

Ο ίδιος ο Ν. 29/1977, στο Άρθρο 30 (4) (α) και (β) παραθέτει τα περιστατικά τα οποία καθιστούν τα αδικήματα των ναρκωτικών ως περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά.

 

Η νομολογία έχει καταδείξει, ότι τέτοιας φύσεως αδικήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα και την επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθότι «τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας και η συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν αλλά επιδεινώνονται ραγδαία.» (βλ. Κλεομένης v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350 και Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Ευθύμιου Σωκράτους, Ποιν. Έφεση Αρ. 67/2021, Ημερ. 17/03/2023, ECLI:CY:AD:2023:B92).

 

Χαρακτηριστικό της σοβαρότητας των αδικημάτων για ναρκωτικά και του τρόπου αντιμετώπισης τους, είναι και το κάτωθι απόσπασμα από την απόφαση στην Ismen  Bora  v.  Δημοκρατία,  Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/03/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110, όπου λέχθηκαν τα εξής:

«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών.»

 

Και πιο κάτω στην ίδια απόφαση:

 

«Δεν είναι χωρίς σημασία να τονιστεί ότι το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι βασική παράμετρος που προσμετρά το Δικαστήριο στην πορεία για επιμέτρηση της ποινής. Πέραν τούτου, λαμβάνονται βεβαίως υπόψη οι συνθήκες διάπραξης ενός αδικήματος αλλά και οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου, στα πλαίσια εξατομίκευσης της κάθε ποινής. Προεξάρχουσας όμως σημασίας είναι η αποτροπή προς τον σκοπό προστασίας του κοινωνικού συνόλου, στοιχείο που υπαγορεύει παροχή περιορισμένης σημασίας στις προσωπικές συνθήκες και περιστάσεις ενός κατηγορούμενου. Είναι επίσης πάγια νομολογιακή αρχή, ότι όπου παρατηρείται έξαρση και επιμονή στη διάπραξη παρόμοιας φύσης αδικημάτων παρά τις επιβληθείσες από τα δικαστήρια αυστηρές ποινές, δικαιολογείται η επιβολή ακόμα αυστηρότερων (Selmani κα ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 235/13 κα, ημερ. 5.10.2016).

 

Στην πολύ πιο πρόσφατη υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας v. Πέτρου, Ποιν. Έφ. 71/22, Ημερ. 01/12/22, μετά την επισήμανση ότι η κατάρα των ναρκωτικών έχει για τα καλά ριζώσει στον τόπο μας με ολέθριες συνέπειες όχι μόνο για τους παραβάτες, δυστυχώς νεαρούς, ακόμα και ανηλίκους αλλά και για την ίδια την κοινωνία, το Ανώτατο Δικαστήριο επανέλαβε ακόμα μια φορά ότι επιβάλλεται η επιβολή αυστηρών ποινών, ιδίως εκεί όπου η κατοχή των ναρκωτικών συνοδεύεται με πρόθεση εμπορίας ή με πρόθεση προμήθειας αυτών σε τρίτα πρόσωπα. 

 

Πέραν των πιο πάνω, αντλούμε δικαστική γνώση για τη συχνότητα που διαπράττονται τέτοιας φύσεως αδικήματα από τις πολλές υποθέσεις που άγονται καθημερινά ενώπιον του Δικαστηρίου και την ανάγκη που υπάρχει για αποτροπή, αφού η έξαρση που παρατηρείται δεν παρουσιάζει σημεία κάμψης.  Η νομολογία έχει καταδείξει, ότι τέτοιας φύσεως αδικήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα και την επιβολή αποτρεπτικών ποινών. Όπως έχει λεχθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Παττίχης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 193/2019, 02/06/2021, ECLI:CY:AD:2021:B221: «Τα εγκλήματα αυτής της φύσεως βρίσκονται σε ασυγκράτητη έξαρση. Παρά τις αυστηρές ποινές που επιβάλλονται, η αυξητική τάση δεν έγινε κατορθωτό να αποτραπεί επειδή, όπως διαπιστώθηκε στην Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 124, "αδίστακτοι εγκληματίες με μόνο κίνητρο το οικονομικό όφελος, γίνονται συνεργοί στη διάδοση των ναρκωτικών". Η θλιβερή αυτή διαπίστωση δεν σημαίνει ότι τα δικαστήρια θα πρέπει να εγκαταλείψουν το καθήκον τους για επιβολή των αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών που αρμόζουν. Το αντίθετο είναι που επιβάλλεται. Η αποτρεπτικότητα των ποινών προς αντιμετώπιση του εγκλήματος αυτής της φύσεως ήταν και παραμένει το κυρίαρχο στοιχείο, εφόσον πρωταρχική σημασία έχει η ανάγκη αντιμετώπισης των σοβαρών συνεπειών που προκύπτουν για τα άτομα και την κοινωνία, από την κατοχή και εμπορία ναρκωτικών.».

 

Περαιτέρω, στην υπόθεση Valdez  v. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 144/2016 Ημερ. 21/02/2017, ECLI:CY:AD:2017:B57,  αναφέρθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο τα εξής:

 

«Διαχρονικά έχουμε τονίσει τη σημασία του ρόλου του Δικαστηρίου ως προς την επιβολή αποτρεπτικών ποινών σε συνάρτηση με αδικήματα ναρκωτικών, ειδικά όταν αφορούν την παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α΄ (όπως εδώ, κοκαϊνης) με σκοπό την προμήθεια. Είναι φανερό ότι τέτοιες ενέργειες, ως των εφεσειόντων, δίδουν τη δυνατότητα της άμεσης εξάπλωσης και χρήσης ναρκωτικών σε ευρύ αριθμό ατόμων με άμεσο καταστρεπτικό αντίκτυπο στον κοινωνικό ιστό. Γι΄ αυτό το λόγο, όπως επίσης έχει νομολογηθεί, οι προσωπικές περιστάσεις αν και δεν ατονούν, έχουν σαφώς μειωμένη σημασία αφού προέχει η αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου για προστασία του κοινωνικού συνόλου.»

 

Παραπέμπουμε, επίσης, στις αποφάσεις Ελενοδώρου Κυριάκου v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 68/2020, ημερ. 11/05/2022, ECLI:CY:AD:2022:B180, και Ελ Χαπιρ Νάζιπ v. Αστυνομίας, (2014) 2Β Α.Α.Δ 808 όπου αναφέρθηκε ότι η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση.

 

Σε ότι αφορά το ποινικό αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, στην υπόθεση Θεοφάνους ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 298/2018, 27/06/2019, επισημάνθηκε ότι, αυτό: «. όπως το ίδιο αυτοπροσδιορίζεται, συνίσταται στη χρήση/απόλαυση από τον αδικοπραγούντα των καρπών της παρανομίας του. Ό,τι έχει σημασία, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, είναι το είδος και το ύψος των καρπών της παρανομίας που απόλαυσε ο αδικοπραγήσας ως αποτέλεσμα της παράνομης δραστηριότητας του. Είναι αυτή την απόλαυση που έχει στο επίκεντρο του το υπό αναφορά αυτοτελές αδίκημα ., και αυτό για πρόληψη ή πάταξη της παρανομίας με την πρόβλεψη αυστηρών ποινών αναφορικά με την απόλαυση των καρπών της.» (βλ. επίσης, Μαληκκίδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 40/2015, 25/11/2016).

 

Η σοβαρότητα, λοιπόν, των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος και η ανάγκη για αποτροπή και αυστηρή αντιμετώπιση τους είναι δεδομένη.

 

Για σκοπούς διαβάθμισης της βαρύτητας της ποινικής ευθύνης του κατηγορούμενου, λαμβάνουμε υπόψη όλες τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων ως ανωτέρω αναφέρονται στα γεγονότα. Ειδικότερα λαμβάνουμε υπόψη τον τρόπο που ο Κατηγορούμενος επέλεξε να μεταφέρει την κοκαΐνη στην Κύπρο και συγκεκριμένα την απόκρυψη αυτής δια κατάποσης μέσα στο σώμα του, γεγονός που καθιστούσε τον εντοπισμό της δύσκολο.

 

Επιπρόσθετα λαμβάνεται υπόψη και η ποσότητα της κοκαΐνης που εισήχθηκε στην Δημοκρατία μέσω του Αεροδρομίου Πάφου από τον Κατηγορούμενο με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα η οποία είναι σημαντική. Πρόκειται, όπως έχει ήδη αναφερθεί, για 868.8856 γραμμάρια, η  διοχέτευση της οποίας σε τρίτα πρόσωπα θα προκαλούσε βλάβη σε πλειάδα χρηστών αλλά και στην κοινωνία γενικότερα (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Πέτρου, Ποινική Έφεση Αρ. 71/2022, 01/12/2022).

 

Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, «το είδος, η ποσότητα των ναρκωτικών και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονται είναι, μεταξύ των σοβαρών παραγόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής.» (βλ. Berne v Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 437). Σημειώνεται πως η κοκαΐνη, ως ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α, αποτελεί  όπως τα ελεγχόμενα φάρμακα της εν λόγω τάξης έχουν χαρακτηριστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στην νομολογία- ένα «σκληρό ναρκωτικό» (βλ. Saremi κ. α. v Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 251 και Λακαταμίτης ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 183/2020, 09/06/2021, ECLI:CY:AD:2021:B236).

 

Ο κατηγορούμενος, σε μια ώριμη ηλικία, αυτή των 53 ετών και όντας οικογενειάρχης και πατέρας τριών ανήλικων τέκνων θα έπρεπε αντικειμενικά και ανεξάρτητα των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε να ήταν σε θέση να εκτιμήσει τις επιπτώσεις των πράξεων του τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένεια του γενικότερα και να αποφύγει την ανάληψη κινδύνων οι οποίοι θα τον οδηγούσαν στην διάπραξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων σε μια ξένη για τον ίδιο χώρα. 

 

Παρά τα πιο πάνω όμως, η κάθε περίπτωση θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα δικά της περιστατικά και κατά την επιμέτρηση της ποινής απαιτείται η εξατομίκευση της έτσι ώστε αυτή να είναι ανάλογη της σοβαρότητας του ποινικού αδικήματος, σε συνδυασμό με τα ελαφρυντικά στοιχεία του κατηγορουμένου και των γεγονότων. Η υποχρέωση για εξατομίκευση της τιμωρίας δεν ατονεί ώστε να αρμόζει στις συνθήκες του παραβάτη, νοουμένου ότι η εξατομίκευση δεν οδηγεί στην εξουδετέρωση του στοιχείου της αποτροπής που επιβάλλουν η φύση και τα περιστατικά της υπόθεσης. (Βλ. Φιλίππου ν. Αστυνομίας, (1996) 2 Α.Α.Δ. 245, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας, (1989) 2 Α.Α.Δ. 224 και Κόκκινος v. Αστυνομίας, (1995) 2 Α.Α.Δ. 135.)

 

Προς όφελος του κατηγορούμενου και για σκοπούς μετριασμού της ποινής, λαμβάνουμε υπόψη μας την παραδοχή του στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει. Θα δώσουμε τη δέουσα βαρύτητα στην παραδοχή του κατηγορούμενου, η οποία αποτελεί και ένδειξη μεταμέλειας στις κατηγορίες που αντιμετωπίζει. Έχει επανειλημμένα τονιστεί ότι η παραδοχή πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή. Αυτό ενθαρρύνει τους αδικοπραγούντες να παραδέχονται ενοχή με αποτέλεσμα να μην σπαταλείται πολύτιμος χρόνος στην εκδίκαση υποθέσεων (Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ.28 και Βασιλείου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 110/2014 ημερ. 15.06.15). Στην υπόθεση Ανδρέου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 163/2015 ημερ. 11.07.16 τονίστηκε, ανάμεσα σ' άλλα, ότι «η παραδοχή είναι ο μόνος απτός τρόπος για να «μεταφερθεί» στο Δικαστήριο η μεταμέλεια ενός κατηγορουμένου και γι' αυτό το λόγο έχει δεσπόζουσα σημασία στην επιμέτρηση της ποινής». Το ίδιο σκεπτικό διατυπώθηκε στη μεταγενέστερη υπόθεση Τράντα v. Αστυνομίας Ποινική Έφεση Αρ. 8/2016 ημερ. 14.11.16. Εδώ η παραδοχή του κατηγορουμένου ήταν άμεση (Gorko κ.α. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 458).

Ακόμη θα πιστώσουμε τον κατηγορούμενο για την απολογία του, η οποία εκφράστηκε ενώπιον μας από την συνήγορο του.

Επίσης προσμετρούμε υπέρ του κατηγορουμένου τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές, η οποία έγινε από την αρχή της σύλληψης του. Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Mbakoup ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 8614 απόφαση ημερ. 27.03.15, «Η έμπρακτη συνεργασία με την Αστυνομία θεωρείται άλλωστε πάντοτε από τη νομολογία ως μετριαστικός παράγων και αυτό πρέπει να είναι στη γνώση των κατηγορουμένων προσώπων.» Στην προκειμένη περίπτωση ο κατηγορούμενος έδωσε γραπτή συγκατάθεση για να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις και ακτινολογικό έλεγχο και κατά τον εντοπισμό των ύποπτων αντικειμένων στο σώμα του και πριν ακόμα γίνει η οποιαδήποτε ταυτοποίηση, παραδέχθηκε ότι επρόκειτο για 72 συσκευασίες με κοκαΐνη τις οποίες μετέφερε στην Κύπρο με σκοπό να τις παραδώσει σε άγνωστο πρόσωπο στην Λευκωσία.  

Επιπρόσθετα σημειώνεται και το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου και ως εκ τούτου, δικαιούται να τύχει της επιείκειας του Δικαστηρίου. Και αυτό επειδή, το λευκό ποινικό μητρώο ενός κατηγορουμένου, αποτελεί ένδειξη της πρότερης στάσης του προς την τήρηση της έννομης τάξης (βλ. Ψωμά ν. Αστυνομίας, (1992) 2 Α.Α.Δ. 40, Γενικός Εισαγγελέας ν. Πάγκαλου, (2001) 2 Α.Α.Δ. 304 και Abe v. Δημοκρατίας, (2008) 2 Α.Α.Δ. 211).

Έχοντας υπόψη μας τη φύση του ρόλου που ο κατηγορούμενος διαδραμάτισε στα γεγονότα της υπόθεσης, χωρίς αυτό να αμφισβητείται, ο οποίος φαίνεται να εξαντλείται και περιορίζεται μόνο στην μεταφορά των ναρκωτικών ένεκα της πιεστικής οικονομικής κατάστασης που αντιμετώπιζε και τον κίνδυνο απώλειας της κατοικίας του χωρίς να έχει εμπλοκή στην οργανωμένη δράση των εμπόρων ναρκωτικών, θεωρούμε ότι θεμελιώνεται περαιτέρω λόγος επιείκειας (βλ. Κουλουμής Κυριάκος ν. Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 248).

 

Προς περαιτέρω μετριασμό και εξατομίκευση της ποινής που θα επιβληθεί, λαμβάνουμε υπόψη τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές του συνθήκες, όπως αυτές αναφέρονται στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, την οποία ο συνήγορος του υιοθέτησε αλλά και στα όσα περιλαμβάνονται στην γραπτή της αγόρευση.

Ειδικότερα, ότι ο Κατηγορούμενος είναι ηλικίας 53, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Νιγηρία σε πολυμελή οικογένεια, ενώ κατά το έτος 2009 μετέβηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου και εγκαταστάθηκε και έλαβε και Βρετανική Υπηκοότητα σε μια προσπάθεια αναζήτησης ενός καλύτερου αύριο. Εργοδοτήθηκε κατά περιόδους στον ιδιωτικό τομέα ενώ κατά το έτος 2012 δημιούργησε το δικό του εστιατόριο το οποίο και διατηρούσε μέχρι το 2022 όπου και έκλεισε ένεκα των επιπτώσεων της πανδημίας του κορωνοιού. Στην συνέχεια κατάφερε να εξεύρει περιστασιακή εργασία χωρίς όμως σταθερό εισόδημα με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα τα οποία τον οδήγησαν και στην διάπραξη των υπό εξέταση αδικημάτων.

 

Κατά το έτος 2009 προχώρησε στην σύναψη γάμου όμως επήλθε διάσταση κατά το έτος 2012, ενώ έλαβε διαζύγιο το 2015. Κατά το έτος 2018 τέλεσε δεύτερο γάμο από τον οποίο απέκτησε τρία ανήλικα τέκνα, με την σύζυγο του να εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και την οικογένεια να διαμένει σε ιδιόκτητη κατοικία στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου για την απόκτηση της οποίας έχει συνάψει στεγαστικό δάνειο το οποίο παρουσιάζει υπόλοιπο που υπερβαίνει σήμερα τις £120.000 (Αγγλικές Λίρες), ενώ υπάρχουν καθυστερήσεις στην πληρωμή των δόσεων καθώς και των λογαριασμών κοινής ωφελείας αφού πλέον η οικογένεια στηρίζεται οικονομικά μόνο από τα εισοδήματα της συζύγου. Μάλιστα κατά τον χρόνο πριν την μετάβαση του στην Κύπρο υπήρχε ο κίνδυνος απώλειας της κατοικίας του ένεκα της συσσώρευσης των χρεών. Τέλος στην έκθεση γίνεται αναφορά ότι ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει καρδιολογικά προβλήματα υγείας καθώς και διαταραχές ύπνου για τα οποία λαμβάνει φαρμακοθεραπεία.

 

Λαμβάνουμε υπόψη μας τις προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου όπως εκτίθενται ανωτέρω,  όμως θα πρέπει να αναφερθεί ότι σε αδικήματα αυτής της φύσης, δηλαδή αδικήματα ιδιαίτερα σοβαρά τα οποία χρήζουν αποτροπής, οι προσωπικές περιστάσεις, δεν μπορούν να εξουδετερώσουν ή να αποδυναμώσουν τον αποτρεπτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει η ποινή.

 

Προηγούμενες αποφάσεις επιβολής ποινών δεν ενέχουν δεσμευτικό χαρακτήρα καθότι είναι αλληλένδετες με τη φύση και συνθήκες διάπραξης του εκάστοτε αδικήματος και τις προσωπικές συνθήκες του παραβάτη. Είναι, όμως, ενδεικτικές ως προς τον καθορισμό του μέτρου τιμωρίας συγκεκριμένων αδικημάτων και των παραμέτρων καθορισμού της ποινής (βλ. Ναζίπ ν Αστυνομίας (2014) 2Β Α.Α.Δ 808, Bistriceanu ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 76/2017, 26/04/2018, ECLI:CY:AD:2018:B199, και Νικολάου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 2/2022, 19/12/2022).  

Στην υπόθεση  Youssef Sikaf ν Δημοκρατίας, (2003) 2 Α.Α.Δ. 467, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε, ότι η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 7 χρόνων, στις κατηγορίες για τα ποινικά αδικήματα της εισαγωγής, κατοχής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια κοκαΐνης βάρους 587,3412  γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, ο οποίος καταδικάστηκε μετά από δική του παραδοχή ότι δεν ήταν έκδηλα υπερβολική (αν και χαρακτηρίστηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο ως επιεικής). Ο κατηγορούμενος είχε δώσει θεληματική κατάθεση στην Αστυνομία στην οποία παραδέχθηκε ότι συμφώνησε να μεταφέρει την κοκαΐνη από το Λίβανο για να την παραδώσει σε τρίτο πρόσωπο έναντι αμοιβής σε κοκαΐνη αξίας $5.000 την οποία θα χρησιμοποιούσε ο ίδιος.

 

Στην Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Dos Santos (2005) 2 Α.Α.Δ 297, o εφεσίβλητος ήρθε στην Κύπρο με μοναδικό σκοπό να μεταφέρει 1,021 γραμμάρια κοκαΐνης και με μοναδικό κίνητρο του το οικονομικό κέρδος. Ενεργούσε ως μεταφορέας επί πληρωμή. Συνελήφθη επ' αυτοφώρω στο αεροδρόμιο και προέβη σε παραδοχή στο Δικαστήριο, η οποία όμως, υπό τις περιστάσεις είχε μειωμένη αξία. Επιβλήθηκαν πρωτόδικα συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 6 ετών στα αδικήματα της εισαγωγής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια της πιο πάνω ποσότητας κοκαΐνης, οι οποίες αυξήθηκαν κατ' έφεση  σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 9 ετών. 

Στην υπόθεση Ulus Eminiyet κ.α. v Αστυνομίας, (2007) 2 Α.Α.Δ 216, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, οι επιβληθείσες από το Κακουργιοδικείο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, με μεγαλύτερη αυτή των 8 χρόνων, στις κατηγορίες για τα ποινικά αδικήματα της συνομωσίας για διάπραξη κακουργήματος και της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, ηρωίνης, βάρους 227.82 γραμμαρίων, στους κατηγορούμενους (οι οποίοι βοήθησαν στην μεταφορά της ηρωίνης από τις κατεχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας), με λευκό ποινικό μητρώο, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε αυτές μετά από ακροαματική διαδικασία, δεν ήταν έκδηλα υπερβολικές.

 

Στην υπόθεση Tomatari ν Δημοκρατίας, (2008) 2 Α.Α.Δ 169, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, οι επιβληθείσες από το Κακουργιοδικείο συντρέχουσες ποινές φυλάκισης των 4 και 10 χρόνων αντίστοιχα, στις κατηγορίες για τα ποινικά αδικήματα της συνομωσίας για διάπραξη κακουργήματος και της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, οπίου, βάρους 498.6158 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 25 χρονών, με λευκό ποινικό μητρώο, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτές μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική (αν και χαρακτηρίστηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο ως αυστηρές).

 

Στην υπόθεση  Memic ν Δημοκρατίας, (2014) 2Α Α.Α.Δ 276, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 8 χρόνων, στο ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 915,27 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 35 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, οικογενειάρχη με δύο ανήλικα παιδιά, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.

 

Στην υπόθεση Mbakoup ν Δημοκρατίας, (2015) 2Α Α.Α.Δ 119, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 7 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 351,4998 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 34 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, πατέρα τριών ανήλικων παιδιών, με πρόβλημα υγείας λόγω ατυχήματος και αιτητή από την Δημοκρατία διεθνούς προστασίας, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.

Στην υπόθεση Kωνσταντίνος Ιωάννου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 39/2015, Ημερ. 15/11/2016, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 5 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 248,54 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 29 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, από διαλυμένη οικογένεια, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και με οικονομικά προβλήματα, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.

 

Στην υπόθεση ΧΧΧ Αναστασιάδης ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 242/2018, Ημερ. 31/05/2019, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 4 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, βάρους 600,9 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, 39 χρόνων, με λευκό ποινικό μητρώο, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική.

 

Στην υπόθεση Αντρέας Αντρέου v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση 204/2021 ημερ. 21/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:B490, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι, η επιβληθείσα από το Κακουργιοδικείο ποινή φυλάκισης των 10 χρόνων, στην κατηγορία για το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο, κοκαΐνης, συνολικού βάρους 854.26 γραμμαρίων, στον κατηγορούμενο, με λευκό ποινικό μητρώο, ο οποίος καταδικάστηκε σε αυτήν μετά από δική του παραδοχή, δεν ήταν έκδηλα υπερβολική. Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκαν υπόψη και άλλες πέντε ποινικές υποθέσεις, οι τέσσερεις εκ των οποίων αφορούσαν και πάλι σε ναρκωτικά.

 

Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω, κρίνουμε ότι η ποινή φυλάκισης δεν μπορεί να αποφευχθεί στην παρούσα περίπτωση. Τα αδικήματα τα οποία ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει και οι περιστάσεις διάπραξης τους είναι ιδιαίτερα σοβαρά και οποιαδήποτε άλλη ποινή, πέραν αυτή της φυλάκισης, δεν θα ήταν αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις. Όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία που επενεργούν προς όφελος του κατηγορούμενου δεν είναι ικανά να διαφοροποιήσουν το είδος της ποινής, θα επηρεάσουν όμως το ύψος της ποινής φυλάκισης που θα του επιβληθεί.

Καταλήγοντας, επιβάλλονται στον κατηγορούμενο, οι κάτωθι ποινές:

Στην 1^η Κατηγορία που αφορά στο αδίκημα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος δεν επιβάλλεται καμιά ποινή ένεκα του ότι θα επιβληθεί ποινή στα ουσιαστικά αδικήματα για τα οποία κατηγορείται ότι συνωμότησε (κατηγορίες 2 - 4)[1].

 

Στην 2^η Κατηγορία που αφορά στο αδίκημα της παράνομης εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 8 ετών

 

Στην 3^η Κατηγορία που αφορά στο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α χωρίς άδεια του Υπουργού Υγείας Δεν θα επιβληθεί ποινή, ενόψει του ότι τα γεγονότα της περιέχονται στην 4^η Κατηγορία στην οποία θα επιβληθεί ποινή.

 

Στην 4^η Κατηγορία που αφορά στο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 8 ετών.

 

Στην 5^η Κατηγορία που αφορά στο αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες επιβάλλεται ποινή φυλάκισης 2 ετών.

  

Οι ποινές φυλάκισης θα συντρέχουν, καθότι κρίνουμε ότι τα ποινικά αδικήματα των πιο πάνω κατηγοριών ουσιαστικά συνιστούν μία ενιαία συμπεριφορά και ο χρόνος έκτισης να μειωθεί κατά το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση και συγκεκριμένα από τις 25.04.2025.

 

Σε σχέση με τα τεκμήρια της υπόθεσης αποφασίζονται τα ακόλουθα:

 

(α) Τα δύο κινητά τηλέφωνα να επιστραφούν στον Κατηγορούμενο

 

(β) Το χρηματικό ποσό των 1060 ΝΑIRA (χαρτονομίσματα Νιγηρίας) να επιστραφεί στον Κατηγορούμενο.

 

(γ) Όλα τα υπόλοιπα τεκμήρια να κατασχεθούν και να καταστραφούν

 

Εκδίδεται διάταγμα για την κατάσχεση του χρηματικού ποσού των €400 και £260 στερλινών που αποτελούν αντικείμενο της 5^ης Κατηγορίας και να διατεθούν στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας.

 

Τα έξοδα του μεταφραστή να καταβληθούν από την Δημοκρατία.

 

 

 

(Υπ.)………………

Λ. Μάρκου, Π.Ε.Δ.

(Υπ.) ......................

Ν. Φακοντής, Ε.Δ.

(Υπ.) .......................

Θ. Συμεωνίδης, Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφον

Πρωτοκολλητής