ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου
Αίτηση Αρ.: Ε159/10
ΤΑΜΕΙΟ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
Αιτητών
1. P.C.X - STUDIOS HAIRSTYLING AND BEAUTY LIMITED, H.E.142276, Λευκωσία
2.Μάριου Αταλιώτη, Α.Τ. [ ], εκ [ ] 8, Μακεδονίτισσα, Λευκωσία
3.Χρίστου Πιερίδη, Α.Τ. [ ], εκ [ ] 189Α, Στρόβολος ή Κολωνακίου 2Β, Λακατάμεια
Καθ’ ων η Αίτηση
------------------------------------------------------------------------------------------
Αίτηση έρευνας
30.4.2018
Για τους Αιτητές: κα. Μ. Χαραλάμπους για κ.κ. Ανδρέας Θ. Σοφοκλέους Δ.Ε.Π.Ε.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3 εμφανίστηκε προσωπικά
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με αίτηση δια κλήσεως ημερομηνίας 16.12.2016, οι Αιτητές εξαιτούνται ως ακολούθως:
«Α. Διεξαγωγή έρευνας και εξέταση των Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 αναφορικά με την οικονομική τους κατάσταση και/ ή οποιεσδήποτε δωρεές, παραδόσεις ή μεταβιβάσεις, επιβαρύνσεις ή διακινήσεις ή απόκρυψη οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να παρεμποδιστεί ο πιστωτής στην είσπραξη του εξ’ αποφάσεως χρέους ή μέρους αυτού.
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσονται οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 να πληρώσουν το εξ' αποφάσεως χρέος τους και τα έξοδα με δόσεις κατά τις ημερομηνίες και στα ποσά που ήθελε κρίνει εύλογα και εντός των οικονομικών δυνατοτήτων των οφειλετών.
Γ. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσονται οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 όπως παρουσιασθούν ενώπιον του Σεβαστού Δικαστηρίου και εξετασθούν ενόρκως, περί της ικανότητας και των μεσών τους προς αποπληρωμή του εξ αποφάσεως χρέους τους, πλέον τόκοι και έξοδα δια της εκδόσεως διατάγματος αποκοπής απολαβών.
Δ. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάττονται οι εργοδότες και/ή οιονδήποτε αρμόδιο όργανο όπως αποκόπτουν από τις μηνιαίες απολαβές των Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 το ποσό των €500,00.- προς αποπληρωμή του εξ' αποφάσεως χρέους τους.
Ε. Οποιοδήποτε άλλη ή περαιτέρω Θεραπεία το Σεβαστό Δικαστήριο θεωρήσει ορθή και δίκαιη.
ΣΤ. Έξοδα παρούσας Αίτησης πλέον Φ.Π.Α. πλέον έξοδα επίδοσης.»
Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ. 6, Μέρη VIII και IX, όπως τροποποιήθηκε από τον Νόμο 134(Ι)/99, άρθρα 82 - 87, 90, 91Α, 91Β, 91Γ, 91 Ε, 91 ΣΤ, 91Ζ και 91Ι, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.1, 2, 3, 4, 8 και 9, στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο του 1983 ως τροποποιήθηκε και τους σχετικούς Κανονισμούς, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, στις γενικές και συμφυείς εξουσίες, την νομολογία και την πρακτική του Δικαστηρίου.
Η υπό εξέταση αίτηση συνοδεύεται από την ένορκο δήλωση του κ. Μαρίνου Γιαλελή. Ο κ. Γιαλελής λέγει ότι είναι ο Γενικός Διευθυντής του Ταμείου Προνοίας Υπαλλήλων Ξενοδοχειακής Βιομηχανίας, οι οποίοι είναι οι Αιτητές στην παρούσα Αίτηση. Είναι πλήρως εξουσιοδοτημένος να προβεί στη δήλωση του και γνωρίζει όλα τα πιο κάτω γεγονότα προσωπικά λόγω της ιδιότητας του.
Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι, κατά ή περί την 10.4.2012 και 31.7.2015, εκδοθήκαν Διατάγματα από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας υπέρ των Αιτητών και εναντίον των Καθ' ων η Αίτηση 1, 2 και 3, σύμφωνα με τα οποία οι Καθ' ων η Αίτηση διατάχθηκαν να καταβάλουν αλληλεγγύως και/ή κεχωρισμένως τα ακόλουθα ποσά:
(α) €44.566,08σ.- οφειλόμενα ενοίκια για την περίοδο από Σεπτέμβριο 2009 έως Ιούλιο 2015, καθώς και για τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο 2008, εντόκως προς 5,5% ετησίως από 10.8.2010 μέχρι 31.12.2014 και 4% ετησίως από 1.1.2015 μέχρις εξοφλήσεως.
(β) €612,00.- ως ενδιάμεσα οφέλη για την περίοδο από 1.8.2015 μέχρι 1.9.2015, ημερομηνία παράδοσης της κατοχής του επίδικου υποστατικού, εντόκως προς 4% ετησίως επί εκάστου ποσού εκ €612,00.- από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξοφλήσεως.
(γ) €4.400,70σ.- καθυστερημένα κοινόχρηστα για την περίοδο από Σεπτέμβριο 2009 μέχρι Ιούνιο 2012, εντόκως προς 5,5% ετησίως από 10.8.2010 μέχρι 31.12.2014 και 4% ετησίως από 1.1.2015 μέχρις εξοφλήσεως.
(δ) €4.563,00.- έξοδα, όπως αυτά έχουν υπολογιστεί και εγκριθεί από το Δικαστήριο πλέον €31.- πραγματικά έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., πλέον €42,00.- έξοδα εκδόσεως της αποφάσεως.
Περαιτέρω, το Δικαστήριο διέταξε όπως υπάρξει αναστολή εκτέλεσης του Διατάγματος ημερομηνίας 31.7.2015 από την ημερομηνία έκδοσης του μέχρι την 31.8.2015 και νοουμένου και υπό την προϋπόθεση ότι την ή μέχρι την 31.8.2015 εξοφληθεί το ποσό των οφειλομένων ενοικίων, κοινοχρήστων, τόκων και δικηγορικών εξόδων, καθώς και του ενδιάμεσου οφέλους για το μήνα Αύγουστο 2015, στη συνέχεια θα υπήρχε περαιτέρω αναστολή από μήνα σε μήνα για περίοδο τεσσάρων μηνών, νοουμένου ότι την πρώτη ημέρα εκάστου επόμενου μηνός, αρχής γενομένης την 1.9.2015, με επτά (7) μέρες χάρη, οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και/ή 2 και/ή 3, κατέβαλλαν στους Αιτητές τα ενδιάμεσα οφέλη.
Μετά την έκδοση των Διαταγμάτων ημερομηνίας 10.4.2012 και 31.7.2015 μέχρι και σήμερα, οι Καθ’ ων η Αίτηση 1, 2 και 3, παρόλο που τα εν λόγω διατάγματα τους κοινοποιήθηκαν, δεν κατέβαλαν οποιοδήποτε ποσό προς τους Αιτητές έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους τους, με αποτέλεσμα η αναστολή να μην ισχύει και οι Αιτητές να αναγκαστούν να λάβουν περαιτέρω μέτρα εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση. Εναντίον τους καταχωρίστηκε στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας στις 30.9.2015, ένταλμα για κατάσχεση της κινητής περιουσίας τους, με αριθμό εντάλματος 2552/15, το οποίο στη συνέχεια επιστράφηκε ανεκτέλεστο από το Δικαστήριο, με ένδειξη ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση εγκατέλειψαν τις δοθείσες διευθύνσεις, καθώς και ότι στερούνται κινητής περιουσίας προς κατάσχεση στις νέες διευθύνσεις που δόθηκαν στον αρμόδιο Δικαστικό Επιδότη.
Ο κ. Γιαλελής δηλώνει ότι είναι απαραίτητο όπως οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 εξεταστούν ενώπιον του Δικαστηρίου σχετικά με την οικονομική τους κατάσταση και/ή οποιεσδήποτε δωρεές, παραδόσεις ή μεταβιβάσεις ή επιβαρύνσεις ή διακινήσεις ή απόκρυψη οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα την παρεμπόδιση είσπραξης του εξ’ αποφάσεως χρέους τους ή μέρος αυτού. Από όσα καλύτερα γνωρίζει και πιστεύει, οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 εργάζονται ή/και έχουν εισοδήματα και είναι σε θέση να πληρώνουν το εξ αποφάσεως χρέος τους, τόκους και έξοδα, είτε με διάταγμα μηνιαίων δόσεων, είτε με διάταγμα αποκοπής απολαβών. Ως εκ τούτου, οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 είναι σε θέση να πληρώνουν ποσό €500.- μηνιαίως έκαστος, για εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους, τόκων και εξόδων.
Ιστορικό:
Στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση εκδόθηκε απόφαση εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση 2, ερήμην του, την 10.4.2012 και εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 3 την 31.7.2015, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως μετά του Καθ’ ου η Αίτηση 2, ως περιγράφεται στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση (βλέπετε πιο πάνω).
Η υπό εξέταση αίτηση αποσύρθηκε εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση 2 άνευ βλάβης των δικαιωμάτων των Αιτητών, την 22.9.2017.
Επειδή η υπό εξέταση αίτηση όχι μόνο δεν άπτεται της ουσίας της υπόθεσης, αλλά πρόκειται για αίτηση μετά την απόφαση και η ουσία έχει εξεταστεί, ερμηνεύοντας τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο, Ν. 23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και τους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, έκρινα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν ήταν αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.
Προφορική μαρτυρία:
Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου. Εξετάστηκε από το Δικαστήριο και αντεξετάστηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο των Αιτητών. Κατέθεσε ότι είναι γεννηθείς την 5.12.1974. Είναι απόφοιτος Λυκείου και Σχολής Κομμωτικής στην Αθήνα. Επίσης, έχει παρακολουθήσει μαθήματα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ως εκπαιδευτής κομμωτής. Εργάστηκε στην Αθήνα μέχρι το 2001, 2002. Τώρα εργάζεται σε κομμωτήριο στη Λεωφόρο Αθαλάσσας 189Α, ως υπάλληλος της εταιρεία C.E.A. X-Studios Hairstyling and Beauty Ltd. Εργάζεται ωράριο ανάλογα με τα ραντεβού του, 20, 30, ή 40 ώρες την εβδομάδα. Ως επί το πλείστον, από 30 έως 40 ώρες, ανάλογα. Πηγαίνει στη δουλειά του ανάλογα με τα ραντεβού που έχει, χωρίς σταθερό ωράριο, πέντε μέρες την εβδομάδα. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής της προαναφερθείσας εταιρείας, και όχι διοικητικός σύμβουλος. Ο μισθός του δεν είναι σταθερός και κυμαίνεται μεταξύ €600 και €800 το μήνα. Μπορεί να έχει 3 ραντεβού σε μία μέρα, μπορεί και 10 ραντεβού.
Ο κ. Πιερίδης κατέθεσε ότι δεν έχει άλλο εισόδημα, ούτε λαμβάνει οποιαδήποτε επιδόματα. Είναι νυμφευμένος και κατοικεί σε οικία της πεθεράς του. Η σύζυγος του είναι λογίστρια και εργάζεται σε λογιστικό γραφείο, με μισθό €2.000, €2.500. Έχουν ένα παιδί 9 ετών και ένα βρέφος. Συνήθως, τα έξοδα της οικογένειας τα καταβάλλει η σύζυγος του Καθ’ ου η Αίτηση 3, όπως είπε. Ο ίδιος καταφέρνει να παίρνει σπίτι μόνο τα καθημερινά. Η σύζυγος του πληρώνει τους λογαριασμούς. Δεν γνωρίζει εάν η σύζυγος του λαμβάνει επίδομα τέκνου. Τα έξοδα του παιδιού τα πληρώνει ο ίδιος σχεδόν κάθε μήνα.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3 κατέθεσε ότι, επειδή τα ραντεβού του δεν είναι σταθερά, δεν μπορεί να βρει δεύτερη δουλειά. Έχει και προβλήματα εκεί που εργάζεται, διότι ο εργοδότης μπορεί να τους απολύσει. Έχει κινηθεί υπόθεση εναντίον της εταιρείας που τον εργοδοτεί, για καθυστερημένα ενοίκια. Ο διευθυντής της εταιρείας υπέβαλε παραίτηση και πήρε κάποια πράγματα της εταιρείας, αναφορικά με τα οποία εκκρεμεί δικαστική διαδικασία. Η εταιρεία του, Καθ’ ης η Αίτηση 1 έχει διάφορα προβλήματα με την Τράπεζα, το Φ.Π.Α. και δεν έχουν καταφέρει να την κλείσουν. Δεν έχει περιουσιακά στοιχεία. Είχε δανειστεί χρήματα για να κάμει πληρωμές που αφορούσαν χρέη της εταιρείας και να μην καταλήξει στη φυλακή. Τώρα, τον τρέχουν αυτοί από τους οποίους δανείστηκε. Είχε δανειστεί χρήματα με μεγάλο τόκο και ακόμα πληρώνει τους τόκους. Του είχαν πει από την Εισαγγελία ότι η εταιρεία οφείλει €20.000 και άλλες €6.500. Την επιστολή για τις επιταγές (Τεκμήριο 5), την εξόφλησε για να μην πάει φυλακή.
Ο κ. Πιερίδης κατέθεσε ότι καπνίζει 5, 6 τσιγάρα την ημέρα και ότι κοστίζει €4.- το πακέτο. Κάποτε παίζει τζόκερ, όποτε έχει τζακ ποτ, περίπου κάθε δύο μήνες και ξοδεύει €2,50. Η κοινωνική του ζωή περιορίζεται τις Κυριακές, συνήθως σε σπίτια με φίλους. Αυτά τα έξοδα τα επιβαρύνεται η σύζυγος του. Δεν στοιχηματίζει και δεν έχει συνδρομή σε ιδιωτικό κανάλι.
Υπήρχαν και άλλες υποθέσεις εναντίον του που αφορούσαν την εταιρεία του, οι οποίες είχαν κλείσει, λόγω κατάσχεσης που έγινε από το Δικαστήριο. Υπάρχει απόφαση της Τράπεζας εναντίον του, στην οποία είναι εγγυητής του αδελφού του. Η απόφαση εκδόθηκε το Σεπτέμβριο 2017. Εκκρεμούν εναντίον του εντάλματα συνολικού ύψους περίπου €5.000 και αιτήθηκε διακανονισμού από τον Γενικού Εισαγγελέα. Έδωσε ένα ποσό στην αρχή για τα εντάλματα και τώρα θα αρχίσει να δίνει τα υπόλοιπα.
Οδηγεί ένα αυτοκίνητο Smart το οποίο έχει αξία περίπου €2.000. Έχει και η σύζυγος του αυτοκίνητο. Είναι οικονομικό και η άδεια κυκλοφορίας και η ασφάλεια στοιχίζουν περίπου €100.- εκάστη το χρόνο. Ξοδεύει για βενζίνη περίπου €20, €30 την εβδομάδα. Επίσης, διαθέτει κινητό τηλέφωνο για το οποίο ξοδεύει περίπου €40, €50 μηνιαίως.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3 κατέθεσε ότι δύναται να καταβάλλει €50, €100 μηνιαίως όχι περισσότερο. Είναι νέος άνθρωπος και δεν έχει καταθέσει περί οποιασδήποτε μη φανερής ανικανότητας προς εργασίαν. Εργάζεται, αλλά δεν έχω πεισθεί περί της αδυναμίας να κερδίζει περισσότερα χρήματα από την εργασία του.
Νομική πτυχή:
Όπως έχω ήδη αναφέρει, η υπό εξέταση αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στα άρθρα 82-87, 90, 91Α, 91Β, 91Γ, 91Ε, 91ΣΤ, 91Ζ, 91Ι του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6. Ο Νόμος αυτός τροποποιήθηκε με το Νόμο 134(Ι)/99 και τον Νόμο 138(Ι)/2006. Ο πρώτος κατάργησε και αντικατέστησε τα Μέρη VIII και IX του βασικού Νόμου. Όμως η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ερμηνεύοντας τις καταργηθείσες διατάξεις, καθόρισε τις αρχές με βάση τις οποίες το Δικαστήριο δύναται να διατάξει εξ’ αποφάσεως οφειλέτη να εξοφλήσει το χρέος του με περιοδικές πληρωμές. Στο βαθμό που η εξουσία για έκδοση διατάγματος μηνιαίων δόσεων δεν έχει επηρεαστεί από την τροποποίηση του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, θεωρώ την νομολογία αυτή δεσμευτική για σκοπούς της παρούσας αίτησης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέτασε σε αριθμό αποφάσεων το θέμα αιτήσεων αποπληρωμής εξ’ αποφάσεως χρέους με μηνιαίες δόσεις (σύμφωνα με το Μέρος ΙΧ του Κεφ. 6, τόσο πριν όσο και μετά που αυτό τροποποιήθηκε από τον Ν. 134(Ι)/99). Αναφέρω ενδεικτικά τις αποφάσεις Anestos Adamou Kokoni v. Ioannides (1963) 2 C.L.R. 548, Rolandis, Louca & Soteriades Ltd. v. Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 25, National Bank of Greece v. Trihinas (1976) 2 J.S.C. 411, Chrysostomou v. Athanasiou (1981) 1 C.L.R. 669, Φλαγκοφάς v. Αταλέζα Λτδ (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ. 686, Λαϊκή Τράπεζα ν. Χαραλαμπίδη (1989) 1 Α.Α.Δ. 556, Μιχαήλ v. Λαϊκής Τράπεζας (Χρημ.) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812, Μιχαήλ κ.α. v. Α/φοί Πούλλου Λτδ (1997) 1 Α.Α.Δ. 1759, Χριστάκη ή άλλως Παναγιώτου v. Μιχαήλ (πιο πάνω), Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Αραδίππου v. Ιακώβου (1999) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2032, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. v. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ 1034, Νικολάου Σοφία Βασιλείου v. Μάριος Μακρίδης, (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 801, Γεώργιος Αρέστη v. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ, (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1258, Προκοπίου κ.α. v. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ. (2004) 1 (Α) Α.Α.Δ. 310, Κλεοβούλου v. Μινέρβα Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 207, Στυλιανού v. Ανδρεάδη (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 509, J. & M. PAPERCHASE LTD. v. Δωροϊδέα Λτδ (2006) 1 Α.Α.Δ. 1234 και Βασιλειάδης v. Τσουρή (2007) 1(Α) Α.Α.Δ. 43.
Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ν. Κωνσταντίνου (βλέπετε πιο πάνω), όπου στην σελίδα 1038 ο έντιμος Δικαστής κ. Σ. Νικήτας είπε:
«Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που συνάπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Με αυτά θέλουμε να τονίσουμε ότι τα προβλεπόμενα από το νόμο μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις. Πρέπει να εξισορροπείται η ανάγκη εκτέλεσης με την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.»
Έχω αντλήσει καθοδήγηση από την υπόθεση National Bank of Greece v. Trihinas (βλέπετε πιο πάνω) όπου στη σελίδα 413, το Δικαστήριο είπε τα ακόλουθα:
«In determining whether the debtor should be ordered to pay a judgement debt by monthly instalments and, if so, by what amount, a balance must be kept between the need to keep the instalments realistically within the means of the debtor, without at the same time frustrating the reasonable expectation of a creditor to receive his money back. Whereas a debtor must not be harassed by having to pay a debt, one must not gain the impression that a debtor will, without sufficient cause, be allowed to write off his obligations.»
Έχω λάβει υπόψη το σύνολο του εξ’ αποφάσεως χρέους και το χρόνο που χρειάζεται για την αποπληρωμή του με μηνιαίες δόσεις. Σύμφωνα με την αυθεντία Φλαγκοφάς v. Αταλέζα Λτδ. (πιο πάνω), στη σελίδα 689:
«Πρέπει να επισημάνουμε ότι η διαδικασία που προβλέπει το Μέρος ΙΧ του Κεφ. 6 έχει ουσιαστικά ανακριτικό χαρακτήρα και αποβλέπει στην παροχή ευχέρειας στο Δικαστήριο μετά την διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας σχετικά με τα μέσα του χρεώστη να αποφασίσει κατά όσο είναι σε θέση να αποπληρώσει με δόσεις το χρέος του. Η οικονομική ευχέρεια για την αποπληρωμή εξ’ αποφάσεως χρέους με δόσεις, μετά τον προσδιορισμό των μέσων του χρεώστη, συναρτάται άμεσα με τις ανάγκες του χρεώστη και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές περιλαμβάνουν τη στέγαση, τη διατροφή και την ιατρική περίθαλψη των μελών της οικογένειας καθώς και τη μόρφωση των παιδιών και κάποια ευχέρεια για την κοινωνική διακίνηση του χρεώστη.»
Δεν έχω ενώπιον μου μαρτυρία για την ύπαρξη δικαστικών αποφάσεων εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση για τις οποίες να έχουν εκδοθεί διατάγματα αποπληρωμής χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Μία απόφαση στην οποία αναφέρθηκε ο ίδιος, εκδόθηκε, σύμφωνα με τη δική του μαρτυρία, τον Σεπτέμβριο 2017, δηλαδή είναι μεταγενέστερη από την απόφαση στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο υπόθεση. Δεν έχω ενώπιον μου μαρτυρία αναφορικά με οποιαδήποτε δάνεια ή άλλες οικονομικές υποχρεώσεις του Καθ’ ου η Αίτηση, πλην της επιστολής του Γενικού Εισαγγελέα, ημερομηνίας 16.2.2018 (Τεκμήριο 6), που αφορά την καταβολή €100.- μηνιαίως από 15.3.2018, για την εξόφληση ενταλμάτων φυλάκισης που εκκρεμούν εναντίον του. Λαμβάνω υπόψην αυτό το ποσό.
Λαμβάνω υπόψην και υπολογίζω ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση, η σύζυγος και τα δύο παιδιά τους χρειάζονται τουλάχιστον ποσό €350.- (περίπου £200.-) μηνιαίως έκαστος, για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους, όπως αυτές καθορίζονται από τη νομολογία, δηλαδή σύνολο €1.400. Σημειώνω ότι, ποσό £100.- μηνιαίως, κρινόμενο στα πλαίσια Έφεσης, επιβεβαιώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην αυθεντία Προκοπίου κ.ά. v. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ. (πιο πάνω), ενώ στην αυθεντία Κλεοβούλου v. Μινέρβα Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ (πιο πάνω), εγκρίθηκε ποσό £130.- για διατροφή και μετακίνηση του χρεώστη. Επειδή έχει περάσει κάποιο χρονικό διάστημα από τότε, υιοθετώ το αντίστοιχο του ποσού των £200.-
Ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει δηλωμένες απολαβές στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, €325. Κατέθεσε ότι κερδίζει περίπου €600 - €700 μηνιαίως. Η σύζυγος του λαμβάνει μισθό €2.000 - €2.500 μηνιαίως. Τα μηνιαία εισοδήματα της οικογένειας συμποσούνται δηλαδή σε €2.600 - €3.200. Δεν καταβάλλουν ενοίκιο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3 παρουσίασε απόδειξη για βιβλία Αγγλικών για τον υιό του, ύψους €95, έξοδα το οποίο κρίνεται ως μεμονωμένο και όχι μηνιαίο. Παρουσίασε επίσης απόδειξη για την καταβολή ποσού €50.- εκ του οποίου €20.- ήταν για εγγραφή, από το Σωματείο Ολυμπιακής Γυμναστικής Επαρχίας Κερύνειας «Ο Πενταδάκτυλος», απόδειξη από τη Σχολή Χορού Μ. Σιακαλλή & Σία Λτδ για ποσό €60.- για ένα μήνα και απόδειξη από την Ευρογνώση για €60.- για ένα μήνα (Τεκμήριο 8). Τα έξοδα των μαθημάτων για το παιδί συμποσούνται σε €150.- μηνιαίως (30+60+60).
Σύμφωνα με τις αυθεντίες Anestos Adamou Kokoni v. Ioannides (πιο πάνω) και National Bank of Greece v. Trihinas (πιο πάνω), η μόρφωση των παιδιών θεωρείτο στο παρελθόν επουσιώδες έξοδο της οικογένειας. Βλέπετε σχετικά Trihinas στη σελίδα 414:
«… the wish of a parent to give his child higher education, praiseworthy though it may be, cannot be allowed to materialise at the expense of the judgement creditors. It was explicitly held that the discharge of a judgement debt takes precedence over expenses for the schooling of a child at an institution of higher education.»
Ενώ, ο έντιμος Δικαστής κ. Στυλιανίδης, στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Λαϊκή Τράπεζα ν. Χαραλαμπίδη (πιο πάνω) είπε, στη σελίδα 580:
«Σήμερα, παραδείγματος χάριν, η μόρφωση των παιδιών θεωρείται ουσιώδες και επάναγκες έξοδο της οικογένειας ενώ πριν 26 χρόνια στην υπόθεση Anestos Adamou v. Xenophon Ioannides, κρίθηκε ότι αυτό ήταν απαράδεκτο και επουσιώδες.»
Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Εθνική Τράπεζα v. Μαρίας Κωνσταντίνου (βλέπετε πιο πάνω), στη σελίδα 1039 αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Βλέπουμε λοιπόν ότι η μόρφωση ενός παιδιού αποτελεί παράγοντα που μπορεί να ληφθεί υπόψη. Όμως αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι υπολογίζεται οποιαδήποτε δαπάνη για μόρφωση, ανεξάρτητα από την αναγκαιότητα ή χρησιμότητα της, μόνο και μόνο επειδή το αποφάσισε ο γονέας. Η δαπάνη υπολογίζεται ως έξοδο διαβίωσης σε κατάλληλες περιπτώσεις. Και δε θεωρούμε ότι η κρινόμενη, που αφορά τη διδαχή αγγλικών σε παιδί μόλις 9 χρόνων, είναι μία τέτοια περίπτωση».
Έχοντας υπόψην τα πιο πάνω και τη φιλοσοφία που εξάγεται από τις αυθεντίες, και έχοντας υπόψην ότι ο υιός του Καθ’ ου η Αίτηση 3 είναι 9 ετών και συνεπώς σε σχολική ηλικία, που ευεργετείται από μαθήματα γυμναστικής και εκμάθησης ξένης γλώσσας, λαμβάνω υπόψην τα έξοδα για μαθήματα χορού, γυμναστικής και Αγγλικών, ως έξοδα διαβίωσης.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3, δεν παρουσίασε οποιουσδήποτε λογαριασμούς κοινής ωφελείας και κατέθεσε ότι τους πληρώνει η σύζυγος του. Παρουσίασε επιστολή από την Α.ΤΗ.Κ. για καθυστερημένο οφειλόμενο ποσό ύψους €78,35 (Τεκμήριο 9) για το τηλέφωνο του. Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι ξοδεύει για έξοδα διακίνησης (άδεια κυκλοφορίας, ασφάλεια, βενζίνη) περίπου €117.- μηνιαίως και περίπου €45.- μηνιαίως για το τηλέφωνο του. Τα έξοδα διατροφής και διαβίωσης του Καθ’ ου η Αίτηση και της οικογένειας του, περιλαμβάνονται στο ποσό που λαμβάνεται υπόψην (βλέπετε πιο πάνω). Συνολικά, τα βασικά έξοδα του Καθ’ ου η Αίτηση 3 και της οικογένειας του συμποσούνται σε €1.812.- μηνιαίως ((350χ4)+100+117+45+150). Παραπέμπω σχετικά στην αυθεντία Νικολάου v. Μακρίδη (πιο πάνω), στη σελίδα 804 [1].
Το Δικαστήριο έχει ενώπιον του μια απόφαση η οποία δεν έχει ικανοποιηθεί. Πρώτον, το βάρος απόδειξης ότι ο εξ’ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, το φέρει ο ίδιος (βλέπετε Βασιλειάδης v. Τσουρής (πιο πάνω, στη σελίδα 48 [2], σε σχέση με το άρθρο 84 εδάφια (2) και (3)(γ) του Κεφ. 6). Βασικό μέλημα του κάθε ενός πρέπει να είναι η ικανοποίηση των υποχρεώσεων του προς τρίτα πρόσωπα, και η απόρριψη της απαξίωσης προς τον γείτονα, που οδηγεί στην διάσπαση του κοινωνικού συνόλου. Ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει καθήκον να ικανοποιήσει την υποχρέωση του έναντι των Αιτητών, που απορρέει από και βασίζεται σε απόφαση Δικαστηρίου. Τα όσα ανέφερε ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν τον απαλλάσσουν αυτόματα από τις υποχρεώσεις του και δεν σημαίνει ότι δεν θα τον διατάξει το Δικαστήριο να πληρώνει οποιοδήποτε ποσό προς εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους του (βλέπετε σχετικά τις αυθεντίες Δημητρίου v. Περδίου (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 1418 και McEwan v. McEwan (1972) 2 All ER 708). Προς το σκοπό της ικανοποίησης των υποχρεώσεων του έναντι των Αιτητών, ο Καθ’ ου η Αίτηση καλείται να καταβάλει κάθε προσπάθεια στο καλύτερο μέτρο των δυνατοτήτων του.
Δεύτερον, ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι καπνίζει. Το κάπνισμα δεν θεωρείται ότι περιλαμβάνεται ανάμεσα στα απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση ενός προσώπου και ως εκ τούτου το ποσό το οποίο δαπανάται για τσιγάρα δύναται να ληφθεί υπόψη ως ποσό το οποίο πρέπει να καταβάλλεται προς εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους (βλέπετε Chrysostomou v. Athanassiou (1981) 1 C.L.R. 669, Rolandis Louca & Soteriades Ltd. v.Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 25). Ο Καθ’ ου η Αίτηση δαπανά για τσιγάρα περίπου €30.- μηνιαίως.
Ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση πρόσφερε το ποσό των €100.- μηνιαίως. Κρίνω ότι το ποσό των €130.- μηνιαίως πρέπει να διατεθεί για την αποπληρωμή του εξ’ αποφάσεως χρέους και αυτή είναι η απόφαση μου. Η επιτυχία της αίτησης, ελλείψει ειδικών περιστάσεων, δικαιολογεί την επιδίκαση εξόδων υπέρ των Αιτητών και εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση 3.
Απόφαση:
Ενόψει των πιο πάνω, εκδίδεται Διάταγμα εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση 3 – εξ’ αποφάσεως οφειλέτη, όπως καταβάλλει το ποσό των €130.- μηνιαίως προς εξόφλησην του εξ’ αποφάσεως χρέους του. Η πρώτη δόση να καταβληθεί την 1η Ιουνίου 2018 με επτά (7) μέρες χάρη και στη συνέχεια, την πρώτη μέρα κάθε επόμενου μήνα με επτά (7) μέρες χάρη, μέχρι την τελεία εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους ή μέχρι νεωτέρας διαταγής.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση 3 να καταβάλει με τον ίδιο τρόπο τα έξοδα της παρούσης αιτήσεως τα οποία επιδικάζονται εναντίον του, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τη Γραμματέα στην κλίμακα της αρχικής απόφασης και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ………………………………..
Λ. Σ. Καμμίτση Πρόεδρος
Πιστόν Αντίγραφον
Γραμματέας
ΛΣΚ/ΕΠ
[1] « Έχει νομολογηθεί ότι η εξόφληση εξ’ αποφάσεως χρεών θα πρέπει να εντάσσεται μέσα σε όρια που επιτρέπουν ταυτόχρονα και την αξιοπρεπή διαβίωση του οφειλέτη. Όμως, έχει επίσης τονιστεί ότι ένας οφειλέτης δεν μπορεί να αφεθεί να δημιουργεί υποχρεώσεις, άλλες από αυτές που έχουν σχέση με τις ουσιαστικές ανάγκες του ιδίου και της οικογένειας του και ταυτόχρονα να τις προβάλλει για να αποφύγει την πληρωμή του χρέους (Kokoni v. Ioannides (1963) 1 C.K.R. 468, και ΣΠΕ Αραδίππου v. Ιακώβου (1999) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2032). Η αξιοπρεπής διαβίωση του οφειλέτη λαμβάνεται υπ’ όψιν από τη μία, αλλά και από την άλλη η ανάγκη για εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων και ικανοποίηση του εξ’ αποφάσεως δανειστή δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται.»
[2] «Ο σκοπός της πιο πάνω νομοθετικής πρόνοιας, η οποία απορρίπτει την εισήγηση του εφεσείοντος είναι πασιφανής. Ο εξ’ αποφάσεως πιστωτής δεν μπορεί να γνωρίζει ποια είναι τα περιουσιακά στοιχεία του εξ’ αποφάσεως οφειλέτη, τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την έκδοση διατάγματος καταβολής του εξ’ αποφάσεως χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Έτσι το βάρος απόδειξης ότι ο εξ’ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, μετατοπίζεται στους ώμους του. Ο εξ’ αποφάσεως οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει ενόρκως σε πλήρη αποκάλυψη όλων των περιουσιακών του στοιχείων για να δείξει, αν έτσι ισχυρίζεται, πως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του ή να καθορίσει το ποσό που προτείνει ότι είναι μέσα στην οικονομική του δυνατότητα να πληρώνει μηνιαίως. Ο εξ’ αποφάσεως πιστωτής μπορεί επίσης να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε στοιχεία έχει που αφορούν την περιουσία του εξ’ αποφάσεως χρεώστη. Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου θα πρέπει να εφαρμόζονται. Στις αστικές υποθέσεις η περιουσία του εξ’ αποφάσεως χρεώστη βαρύνεται με το ποσό που οφείλεται δυνάμει της δικαστικής απόφασης προς όφελος του εξ’ αποφάσεως πιστωτή. Θεωρείται δηλαδή στην πράξη πως μέρος της περιουσίας και των εισοδημάτων του εξ’ αποφάσεως χρεώστη ανήκουν στον εξ’ αποφάσεως πιστωτή, μέχρι την εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους.»
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο