ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.
Αρ. Αίτησης: 184/20
Μεταξύ:
Μ. Μ. Χ, από Λάρνακα
Αιτήτριας
και
Γ. Ν, από Λάρνακα
Καθ’ ου η αίτηση
Κλήση ημερομηνίας 26/09/2024 με βάση το άρθρο 124Α του Κεφ. 155, ως τροποποιήθηκε
Ημερομηνία: 5 Φεβρουαρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για την Αιτήτρια: κος Λεωνίδας Μούσουλος
Για τον Καθ’ ου η αίτηση: εμφανίζεται προσωπικά
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με ένορκη δήλωση ημερομηνίας 26/09/2024, η Αιτήτρια ζήτησε την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του Καθ’ ου η αίτηση για την είσπραξη, υπό μορφή προστίμου, του ποσού των €4.531,50.
Στην ένορκη της δήλωση αναφέρει ότι δυνάμει διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερομηνίας 27/06/2024, ο Καθ’ ου η αίτηση διατάχθηκε να της καταβάλει το ποσό των €765 μηνιαίως από 1/12/2020 ως συνεισφορά για την διατροφή του ανήλικου τέκνου τους. Το διάταγμα επιδόθηκε στον Καθ’ ου η αίτηση την 30/07/2024.
Όπως περαιτέρω αναφέρει, ο Καθ’ ου η αίτηση από την 1/12/2020 διατάχθηκε δυνάμει προσωρινού διατάγματος να της καταβάλλει το ποσό των €700 μηνιαίως. Συνακόλουθα αξιώνει το ποσό των €1.560 ως οφειλόμενες διατροφές για την περίοδο από 1/12/2020 μέχρι 31/11/2022, το οποίο υπολογίζει ως εξής 24 (μήνες) Χ €65 (διαφορά) συνολικά €1.560.
Επιπλέον αναφέρει ότι την 1/12/2022 επήλθε η πρώτη εκ του νόμου αύξηση 10%. Συνεπώς ο Καθ’ ου η αίτηση από 1/12/2022 μέχρι 01/09/2024 όφειλε να της καταβάλλει ως διατροφή το ποσό των €841,50 μηνιαίως. Συνεπώς αξιώνει τη διαφορά που προκύπτει από το προσωρινό διάταγμα διατροφής ήτοι €841,50 - €700 = €141,50 (διαφορά) Χ 21 (μήνες) συνολικά €2.971,50.
Εξηγεί ότι το συνολικό ποσό των οφειλόμενων διατροφών ανέρχεται σε €4.531,50.
Με βάση την πιο πάνω ένορκη δήλωση εκδόθηκε κλήση ημερομηνίας 26/09/2024, σύμφωνα με το άρθρο 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, ΚΕΦ 155, με την οποία καλείτο ο Καθ' ου η αίτηση όπως εμφανισθεί στο Δικαστήριο, για να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής και ειδικότερα γιατί παρέλειψε να πληρώσει το ποσό των ποσό €4.531,50 το οποίο αφορά διατροφή για τους μήνες:
01/12/2020 – 30/11/2022 προς €65, - €1560.
01/12/2022 – 01/09/2024 προς €141.5,- €2.971,50.
Το άρθρο 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ. 155), όπως τροποποιήθηκε, προνοεί τη διαδικασία που ακολουθείται λόγω παράλειψης πληρωμής διατροφής:
«124Α.(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 118 έως 124 του παρόντος Μέρους, στις περιπτώσεις που πρόσωπο παραλείπει να συμμορφωθεί με διάταγμα διατροφής, που εκδίδεται δυνάμει του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου και του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, το πρόσωπο προς όφελος του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα δύναται να καταχωρίσει στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης του προσώπου που παρέλειψε να συμμορφωθεί και το Δικαστήριο, αφού καλέσει το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο (2), δύναται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης εναντίον του επηρεαζόμενου προσώπου για την περίοδο που ορίζεται στο ένταλμα και για τέτοια περαιτέρω περίοδο στην οποία το πρόσωπο δυνατό να υπόκειται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 128 σε σχέση με τα έξοδα εκτέλεσης του εντάλματος φυλάκισης.
(2) Για να καταστεί δυνατή η εμφάνιση του επηρεαζόμενου προσώπου και να εκδοθεί το ένταλμα φυλάκισης δυνάμει του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο καλεί γραπτώς το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του κατά την καθοριζόμενη στην κλήση ημερομηνία, που ορίζεται το αργότερο εντός δεκαπέντε ημερών από την καταχώριση της ένορκης δήλωσης, για να εξηγήσει τους λόγους γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής και τον πληροφορεί ότι σε περίπτωση μη εμφάνισής του το ένταλμα φυλάκισης δύναται να εκδοθεί.
Η επίδοση της κλήσης σύμφωνα με το παρόν άρθρο γίνεται στον καθορισμένο τύπο και δύναται να επιτευχθεί με την αποστολή της κλήσης στο επηρεαζόμενο πρόσωπο με το σύνηθες ταχυδρομείο με επιστολή που απευθύνεται σε αυτό στον τελευταίο γνωστό ή το συνήθη τόπο διαμονής του».
Το Δικαστήριο εφαρμόζοντας τις πρόνοιες της παραπάνω διάταξης κάλεσε τον Καθ’ ου η Αίτηση να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα, δίνοντας του έτσι την ευκαιρία να ακουστεί επί του θέματος. Συνακόλουθα ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικασία.
Ο Καθ' ου η Αίτηση, στις 29/10/2024 καταχώρησε ένσταση συνοδευόμενη με ένορκη δήλωση του προβάλλοντας ως λόγο ένστασης ότι το ποσό που αιτείται η Αιτήτρια δεν είναι ορθό βάσει των οδηγιών του Δικαστηρίου και της σχετικής Νομολογίας.
Είναι η θέση του ότι το ποσό το οποίο πρέπει να καταβάλει είναι €1.455 και αυτό προκύπτει από €65/μήνα για την περίοδο 1/12/2020 – 30/11/2022 και-€5/μήνα για την περίοδο 1/12/2022 – 1/9/2024.
Είναι περαιτέρω η θέση του ότι σύμφωνα με την νομολογία ο ορισμός πληρωμής αναδρομικών αφορά πληρωμή του ποσού αναδρομικά και ότι δεν ορίζονται και αυξήσεις αναδρομικά.
Η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση με αγορεύσεις. Η πλευρά της Αιτήτριας παρέδωσε γραπτή αγόρευση ενώ ο Καθ’ ου η αίτηση αγόρευσε προφορικά.
Την ημέρα της Ακρόασης αμφότερες οι πλευρές δήλωσαν ότι ο Καθ’ ου η αίτηση κατέβαλε στην Αιτήτρια το ποσό των €1.455 .
Νομική Πτυχή
Όπως αναφέρεται ανωτέρω, η διαδικασία που ακολουθείται λόγω παράλειψης πληρωμής οφειλόμενων διατροφών προνοείται στο άρθρο 124(Α) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου,Κεφ.155 .
Όπως έχει λεχθεί από τη νομολογία, δεν είναι δυνατή η έκδοση εντάλματος φυλάκισης του υπόχρεου στην καταβολή της διατροφής, αν δεν δοθεί σε αυτόν το δικαίωμα να ακουστεί επί του αιτήματος για έκδοση εντάλματος φυλάκισης του.
Το ζήτημα διατροφής των ανηλίκων ρυθμίζεται από τον περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμο του 1990 (Ν. 216/90). Σύμφωνα με το Άρθρο 33(1) οι γονείς υπέχουν την υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του. Το Δικαστήριο κατά το Άρθρο 36 ρυθμίζει το θέμα της διατροφής σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου με αίτηση του γονέα ή του δικαιούχου, το δε μέτρο και περιεχόμενο της διατροφής προνοείται από το Άρθρο 37.
Το Άρθρο 38 (2) του Ν. 216/90, προβλέπει πως:
«(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), το ύψος του ποσού της διατροφής αυξάνεται αυτόματα κατά δέκα τοις εκατόν (10%) ανά περίοδο είκοσι τεσσάρων μηνών:
Νοείται ότι, το Δικαστήριο μπορεί, κατόπιν αίτησης του υπόχρεου διατροφής, να διατάξει όπως μη ισχύσει η αυτόματη αύξηση και/ή το ύψος αυτής περιοριστεί. Σε περίπτωση υποβολής τέτοιας αίτησης, αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού αύξησης:
Νοείται περαιτέρω ότι, η απόφαση του Δικαστηρίου δυνάμει του παρόντος εδαφίου εκδίδεται εντός τριών μηνών από την καταχώρηση της αίτησης και δυνατόν να έχει αναδρομική εφαρμογή από την ημερομηνία κατά την οποία η αυτόματη αύξηση θα είχε εφαρμογή δυνάμει του παρόντος εδαφίου».
(*υπογράμμιση δικαστηρίου)
Όπως αναφέρθηκε στην Χριστόφορου ν. Χριστόφορου, Νομικό Ερώτημα αρ. 373 ημερ. 2/5/2017, ECLI:CY:AD:2017:C155, ECLI:CY:AD:2017:C155, η ρύθμιση του άρθρου 38(2) έγινε για σκοπούς υποβοήθησης της καταβολής της διατροφής χωρίς να παρίσταται ανάγκη συνεχόμενων αιτήσεων για επανακαθορισμό αυτής.
Το άρθρο 40 του Περί σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου 216/90 προνοεί για την εκτέλεση των διαταγμάτων διατροφής και ως χρηματικών ποινών σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, που είναι και η περίπτωση που εξετάζει το Δικαστήριο.
Για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του υπόχρεου για καταβολή οφειλόμενων διατροφών δεν είναι απαραίτητο να καταδειχθεί η ηθελημένη παρακοή.
Εξέταση της αίτησης
Όπως προκύπτει από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου, το ποσό της διατροφής καθορίστηκε δυνάμει του τελικού διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 27/6/2024 στο ποσό των €765 μηνιαίως από 1/12/2020. Ο Καθ’ ου η αίτηση από την 1/12/2020 δυνάμει προσωρινού διατάγματος κατέβαλλε ως διατροφή το ποσό των €700 μηνιαίως.
Δεν προκύπτει να υπήρχε στο τελικό διάταγμα οποιαδήποτε πρόνοια ώστε να μη ισχύσει η αυτόματη αύξηση και ούτε προκύπτει να έχει υποβληθεί από τον Καθ’ ου η αίτηση οποιαδήποτε αίτηση για αναστολή της υποχρέωσης καταβολής οποιουδήποτε ποσού αύξησης.
Συνακόλουθα δυνάμει του άρθρου 38 (2) του Ν. 216/90, το ποσό της διατροφής αυξήθηκε αυτόματα την 01/12/2022 κατά 10% ήτοι κατά €76,5. Ως εκ τούτου το ποσό της διατροφής από 1/12/2022 αυξήθηκε εκ του νόμου στο ποσό των σε €841,5.
Ο Καθ’ ου η αίτηση προβάλλει τη θέση ότι η αναδρομικότητα στην πληρωμή των διατροφών αφορά μόνο το ποσό της διατροφής και εισηγείται ότι δεν μπορεί να οριστεί αναδρομικά και η αύξηση. Θεωρεί λοιπόν ότι η Αιτήτρια δεν δικαιούται τις αυξήσεις που αξιώνει. Παραπέμπει σχετικά στις υποθέσεις (2009) 1 ΑΑΔ 886 και (2011) 1 ΑΑΔ 1875.
Έχω μελετήσει τις αποφάσεις στις οποίες ο Καθ’ ου η αίτηση παρέπεμψε το Δικαστήριο πλην όμως δεν προκύπτει από αυτές η θέση την οποία προωθεί.
Ειδικότερα, η Kλεοβούλου Φρειδερίκη ν. Kάρολου Xριστοδούλου (2009) 1 ΑΑΔ 886, στην οποία παρέπεμψε ο Καθ’ ου η αίτηση το Δικαστήριο, αφορούσε μεταξύ άλλων το παράπονο της εφεσείουσας ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα δεν έδωσε αναδρομική ισχύ στο εκδοθέν διάταγμα διατροφής. Αποφασίστηκε εκεί ότι στην βάση των προνοιών του Άρθρου 40 (5)(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, Ν.14/60, η εφεσείουσα δικαιούτο το ποσό της διατροφής που επιδικάστηκε αναδρομικά, αφαιρουμένου του ποσού το οποίο καταβάλλετο υπό μορφή προσωρινού διατάγματος. Από κανένα σημείο της απόφασης δεν μπορεί να εξαχθεί η θέση την οποία προωθεί ο Καθ’ ου η αίτηση. Η τροποποίηση και η προσθήκη του νέου εδαφίου (2) στο άρθρο 38 του Περί σχέσεων γονέων και τέκνων νόμου που προνοεί την αυτόματη αύξηση του ποσού της διατροφής ανά περίοδο είκοσι τεσσάρων μηνών έγινε με τον τροποποιητικό Νόμο 68 (Ι) / 2008, με τις διατάξεις του να εφαρμόζονται από την ημερομηνία έναρξης ισχύς του δηλαδή την 25/07/2008 και σε σχέση με διατάγματα που εκδόθηκαν πριν την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου. Δεν εξετάστηκε στην εκεί υπόθεση το ζήτημα της εκ του νόμου αυτόματης αύξησης της διατροφής.
Ομοίως, στην Παπαντωνίου Bondarenko Ιrina ν. Χαράλαμπου Παπαντωνίου (2011) 1 ΑΑΔ 1875, στην οποία επίσης παρέπεμψε ο Καθ’ ου η αίτηση, αναφέρεται ότι μπορεί να διαταχθεί αναδρομική καταβολή διατροφής από την ημέρα της υποβολής της αίτησης ή από κάποιο μεταγενέστερο χρονικό σημείο, ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης χωρίς και πάλι να μπορεί να εξαχθεί η θέση την οποία επιχειρεί να προωθήσει ο Καθ’ ου η αίτηση.
Η νόμιμη αύξηση αποτελεί μέρος της οφειλόμενης διατροφής, συνακόλουθα κρίνω ότι ο Καθ’ ου η αίτηση εσφαλμένα διαχωρίζει το ποσό της οφειλόμενης διατροφής από την εκ του νόμου προβλεπόμενη αύξηση 10%. Κρίνω λοιπόν ότι η θέση την οποία προωθεί, ότι δηλαδή η αναδρομικότητα της υποχρέωσης καταβολής διατροφής δεν περιλαμβάνει την εκ του νόμου προβλεπόμενη νόμιμη αύξηση δεν βρίσκει έρεισμα.
Στην πρόσφατη απόφαση Ι.Γ.Σ. ν. Κ.Π, Έφεση αρ. 1/2023, ημερομηνίας 6/5/2023, απορρίφθηκε η έφεση εναντίον της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου, όπου το Οικογενειακό Δικαστήριο ικανοποίησε αίτημα της εφεσίβλητης για φυλάκιση του εφεσείοντα λόγω παράλειψης του να καταβάλλει τις αυτόματες εκ του νόμου αυξήσεις από τον Ιούλιο 2010 μέχρι Ιούνιο 2022, ανερχόμενες στο συνολικό ποσό των €17.016,68. Επρόκειτο για τις αυτόματες αυξήσεις στο ποσό της διατροφής που διατάσσεται, 10% ανά διετία, δυνάμει του Άρθρου 38(2) του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990, Ν. 216/1990. Στην εκεί κρινόμενη περίπτωση είχε εκ συμφώνου, εκδοθεί στις 27/4/2009 διάταγμα, στα πλαίσια της αίτησης αρ. 57/2008 με το οποίο ο εφεσείων διατάχθηκε να καταβάλλει στην εφεσίβλητη από 1/7/2008 και την πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα το ποσό των €285 ως συνεισφορά του για τη διατροφή και συντήρηση της ανήλικης θυγατέρας του.
Αφ’ ης στιγμής το ποσό της διατροφής καθορίστηκε σε €765 μηνιαίως από 1/12/2020, τότε κατά την κρίση μου η περίοδος των 24 μηνών για να επέλθει η αυτόματη αύξηση θα πρέπει να αρχίζει να μετρά από την ημερομηνία εκείνη. Ο χρόνος δηλαδή απ’ όπου ξεκινά να προσμετρά η περίοδος των είκοσι τεσσάρων μηνών, είναι ο χρόνος έναρξης της υποχρέωσης για καταβολή της διατροφής, που στην υπό κρίση περίπτωση είναι η 01/12/2020. Εάν ο Νομοθέτης ήθελε να καθορίσει ως χρόνο έναρξης της προσμέτρησης της περιόδου των είκοσι τεσσάρων μηνών την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης, θεωρώ ότι θα το έπραττε ρητά. Συνακόλουθα καταλήγω ότι την 1/12/2022 επήλθε η πρώτη νόμιμη αύξηση καθορίζοντας με αυτό το τρόπο το ποσό της διατροφής στο ποσό των €841.50 μηνιαίως.
Ο συνήγορος της Αιτήτριας μέσα από την γραπτή του αγόρευση αναγνωρίζει ότι ο Αιτητής κατέβαλλε από την 1/12/2022 το ποσό των €770 (το οποίο ουσιαστικά αφορά την νόμιμη αύξηση 10% από 1/12/2022 στο ποσό των €700 που διατάχθηκε ο Καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει δυνάμει του προσωρινού διατάγματος που ίσχυε στο χρόνο εκείνο), μειώνοντας με αυτό τον τρόπο το ποσό που ζητά η Αιτήτρια με την ένορκη της δήλωση.
Σημειώνω ότι ο Καθ’ ου η αίτηση αναγνωρίζει και ο ίδιος (παράγραφος 4 της ένορκης δήλωσης του Καθ’ ου η αίτηση) ότι από 1/12/2022 κατέβαλλε το ποσό των €770 εξ’ ου και με τους δικούς του υπολογισμούς υπολογίζει ως διαφορά για την περίοδο από 1/12/2022 – 26/09/2024 ποσό -€5 μηνιαίως (δηλαδή από το ποσό των €770 που κατέβαλλε από την 1/12/2022 αφαιρεί το ποσό των €765).
Για την περίοδο από 1/12/2020 – 26/09/2024:
1/12/2020 – 30/11/2022 € 765 Χ 24 μήνες = €18.360
1/12/2022 – 26/09/2024 €841, 50 Χ 22 μήνες =€18. 513
Αναγνωρίζει περαιτέρω μέσω της γραπτής του αγόρευσης ότι ο Καθ’ ου η αίτηση κατέβαλε στην Αιτήτρια τα πιο κάτω ποσά:
1/12/2020 – 30/11/2022 € 700 Χ 24 μήνες = €16.800
1/12/2022 – 26/09/2024 €770 Χ 22 μήνες =€16.940
Συνεπώς καταλήγει ότι ο Καθ΄ ου η αίτηση οφείλει να καταβάλει το ποσό των €3133 ως οφειλόμενες διατροφές, αντί του ποσού των €4.531,50 που αναφέρεται στην ένορκη δήλωση της Αιτήτριας.
Περαιτέρω , όπως αναφέρω και πιο πάνω, την ημέρα της ακρόασης ο Καθ’ ου η αίτηση δήλωσε στο Δικαστήριο ότι κατέβαλε στην Αιτήτρια το ποσό των €1.455. Η πλευρά της Αιτήτριας επιβεβαίωσε τη λήψη του ποσού διευκρινίζοντας ότι το ποσό αυτό θα πρέπει να αφαιρεθεί από το ποσό των €3133 που αναφέρει στη γραπτή του αγόρευση.
Όπως λοιπόν προκύπτει από τα πιο πάνω, ο Καθ’ ου η αίτηση όφειλε να καταβάλλει στην Αιτήτρια ως διατροφή δυνάμει του τελικού διατάγματος το ποσό των €765 μηνιαίως από 1/12/2020. Το ποσό αυτό αυξήθηκε εκ του νόμου κατά 10% μετά την πάροδο 24 μηνών, με αποτέλεσμα το ποσό της διατροφής να αυξηθεί στο ποσό €841.5 από 1/12/2022. Ο Καθ’ ου η αίτηση από 1/12/2020 κατέβαλλε ως διατροφή το ποσό των €700 δυνάμει του προσωρινού διατάγματος και από 1/12/2022 κατέβαλλε το ποσό των €770.
Στη βάση λοιπόν των πιο πάνω ο Καθ’ ου η αίτηση για την περίοδο 1/12/2020 – 26/09/2024 όφειλε να καταβάλει στην Αιτήτρια ως διατροφές το συνολικό ποσό των €36.873 (€ 765 Χ 24 (1/12/2020–30/11/2022) + €841,50*[1]Χ22 (1/12/2022-26/09/2024).
Όπως προκύπτει ο Καθ’ ου η αίτηση κατέβαλε στην Αιτήτρια για την πιο πάνω περίοδο το συνολικό ποσό των €33.740 (€ 700 Χ 24 (1/12/2020 – 30/11/2022) + €770 Χ 22 (1/12/2022 – 26/09/2024)).
Η διαφορά λοιπόν ανέρχεται σε €3.133. Αφαιρουμένου του ποσού των €1.455, που αμφότερες οι πλευρές δήλωσαν την ημέρα της Ακρόασης ότι ο Καθ’ ου η αίτηση κατέβαλε στην Αιτήτρια, παραμένει υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό διατροφών το ποσό των €1.678.
Υπό το φως των πιο πάνω εκδίδεται ένταλμα φυλάκισης εναντίον του Καθ’ ου η αίτηση για περίοδο ενός (1) μήνα, εκτός εάν το ποσό των €1.678 πληρωθεί εντός δέκα πέντε (15) ημερών από σήμερα.
Τα έξοδα όπως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον του Καθ' ου η αίτηση.
[Υπ.] .…..……….………………………
Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής