OΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Δικαιοδοσία Διατροφής
Ενώπιον: Φ. Κωνσταντίνου, Π.Ο.Δ.
Αρ. Αίτησης: 112/2013
Μεταξύ:
Ε. Σ.
Αιτήτρια
και
Ι. Κ.
Καθ’ ου η αίτηση
-----------------------------
Κλήση ημερομηνίας 29.1.2025 με βάση το άρθρο 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, όπως τροποποιήθηκε.
Ημερομηνία: 28 Νοεμβρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την αιτήτρια: κ. Α. Γιάγκου.
Για τον καθ’ ου η αίτηση: κα Κ. Θωμά για Θέμη Θωμά & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Η αιτήτρια καταχώρησε στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση στις 23.1.2025 για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του καθ’ ου η αίτηση γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής που εκδόθηκε εκ συμφώνου στις 9.7.2013 στην αίτηση διατροφής με αρ. 112/2013 και συγκεκριμένα παρέλειψε να καταβάλει ποσό που αναφέρθηκε για τη διατροφή των δύο ανήλικων τέκνων τους. Πέραν της εν λόγω αξίωσης της, απαιτεί ποσό €3.000 προβάλλοντας ότι ο καθ’ ου η αίτηση παρέλειψε να καταβάλει το κόστος της ορθοδοντικής θεραπείας της θυγατέρας τους.
Ενόψει της ένορκης δήλωσης της αιτήτριας εκδόθηκε κλήση με βάση το άρθρο 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, όπως τροποποιήθηκε. Με την κλήση ζητήθηκε από τον καθ’ ου η αίτηση να εμφανιστεί στο Δικαστήριο στις 17.2.2025 για να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί με το επίδικο διάταγμα και ειδικότερα να εξηγήσει τους λόγους γιατί παρέλειψε να πληρώσει το ποσό που αναφερόταν και το ποσό €3.000 που αφορά ορθοδοντική θεραπεία της θυγατέρας του.
Ο καθ’ ου η αίτηση καταχώρισε ένσταση. Παρέμεινε επίδικο θέμα το ποσό €3.000 που αφορά την ορθοδοντική θεραπεία της θυγατέρας του. Η κλήση ως προς αυτό το θέμα τέθηκε ενώπιον Δικαστηρίου με άλλη σύνθεση, καθώς και αίτηση του καθ’ ου η αίτηση για αντεξέταση της αιτήτριας. Ορίστηκαν στις 15.9.2025. Η Δικαστής ενώπιον της οποίας τέθηκαν εξαιρέθηκε για τους λόγους που αναφέρονται στο πρακτικό. Τέθηκαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου στις 16.9.2025 και ορίστηκαν στις 19.9.2025. Η αίτηση αντεξέτασης απορρίφθηκε στη δικάσιμο της 3.10.2025 για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση του Δικαστηρίου. Η αξίωση ως προς το επίδικο θέμα, το ποσό €3.000 που αφορά την ορθοδοντική θεραπεία της θυγατέρας, ορίστηκε για ακρόαση στις 6.11.2025 με οδηγίες για καταχώριση γραπτών αγορεύσεων των δικηγόρων των διαδίκων και επιφυλάχθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου.
Ο καθ’ ου η αίτηση πρόβαλε ως λόγο ένστασης τον ισχυρισμό ότι η αιτήτρια δεν δικαιούται να αξιώνει ποσό €3.000 για την ορθοδοντική θεραπεία της θυγατέρας τους με βάση το επίδικο διάταγμα.
Ανέφερε στην ένορκη δήλωση του, που συνοδεύει την ένσταση του, ότι δεν ενημερώθηκε για την εν λόγω θεραπεία και δεν συναίνεσε σε αυτή. Είναι η θέση του ότι «Η δαπάνη αυτή, πέραν του ότι δεν αφορά άμεση ή επείγουσα ιατρική ανάγκη αλλά αισθητικού χαρακτήρα θεραπεία, δεν εμπίπτει στις διατάξεις του διατάγματος ημερομηνίας 9.7.2013, το οποίο ανέφερε ιατροφαρμακευτικά έξοδα». Καθώς και ότι η θυγατέρα τους δεν ήθελε να υποβληθεί στην εν λόγω θεραπεία και αναγκάστηκε από την αιτήτρια για να είναι όμορφη.
Νομική εξέταση – Κατάληξη:
Μελέτησα τις θέσεις των δικηγόρων των διαδίκων όπως υποστηρίχθηκαν στις αγορεύσεις τους.
Το επίδικο διάταγμα, του οποίου επιδιώκεται η εκτέλεση από την αιτήτρια, εκδόθηκε εκ συμφώνου στις 9.7.2013 και πέραν του μέρους που διατάσσει τον καθ’ ου η αίτηση για καταβολή στην αιτήτρια του ποσού συνεισφοράς του στη διατροφή των δύο ανήλικων τέκνων του, διατάσσει τον καθ’ ου η αίτηση «να καταβάλλει τα ιατροφαρμακευτικά έξοδα και των δύο ανήλικων τέκνων του».
Επίδικο θέμα είναι η καταβολή από τον καθ’ ου η αίτηση ποσoύ €3.000 που αφορά την ορθοδοντική θεραπεία που έγινε στη θυγατέρα των διαδίκων.
Το άρθρο 40 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου (Ν.216/90) ορίζει:
«40. Τα διατάγματα διατροφής που εκδίδονται δυνάμει των προνοιών του παρόντος Νόμου μπορούν να εκτελεσθούν και ως χρηματικές ποινές σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου που τον καταργεί ή τον τροποποιεί.»
Εφαρμόζεται το άρθρο 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης του προσώπου που παρέλειψε να συμμορφωθεί με διάταγμα διατροφής.
Λαμβάνω υπόψη τα ακόλουθα σημαντικά:
Το επίδικο διάταγμα διατάσσει τον καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει τα ιατροφαρμακευτικά έξοδα των δύο ανήλικων τέκνων του. Αυτή η υποχρέωση, αν και δεν έχει όρους, περιλαμβάνει τα αναγκαία και τεκμηριωμένα έξοδα που σχετίζονται με την υγεία των τέκνων.
Προκύπτει το ερώτημα αν η ορθοδοντική θεραπεία θεωρείται ιατροφαρμακευτική δαπάνη. Κρίνω ότι σε περίπτωση που τεκμηριώνεται ιατρικά ότι αφορά λειτουργικούς λόγους της στοματικής υγείας και δεν είναι καθαρά αισθητική θεωρείται ιατροφαρμακευτική δαπάνη.
Στην εξεταζόμενη υπόθεση προσκομίστηκε βεβαίωση του ορθοδοντικού ημερομηνίας 16.1.2025. Σε αυτή αναφέρεται ότι το τέκνο περάτωσε ορθοδοντική θεραπεία, επεξηγώντας αυτή καθώς και τι παρουσίαζε προηγουμένως και τι θα ακολουθούσε αν δεν γινόταν η θεραπεία. Αναφέρεται περαιτέρω ότι η εν λόγω θεραπεία δεν έγινε μόνο για αισθητικούς λόγους αλλά κυρίως για λειτουργικούς αναφέροντας τι αποφεύχθηκε με την εν λόγω θεραπεία.
Προκύπτει από την ιατρική βεβαίωση ότι η εν λόγω ορθοδοντική θεραπεία δεν έγινε μόνο για αισθητικούς λόγους ως είναι η θέση του καθ΄ ου η αίτηση αλλά κυρίως για λειτουργικούς λόγους επεξηγώντας τη θεραπεία που ήταν αναγκαία.
Η αξίωση της αιτήτριας τεκμηριώνεται με σχετικές αποδείξεις ποσού €2.000 ημερομηνίας 8.2.2023, €400 ημερομηνίας 11.5.2023 και €600 ημερομηνίας 19.12.2024.
Εξέτασα τον ισχυρισμό του καθ’ ου η αίτηση ότι δεν ενημερώθηκε για την εν λόγω θεραπεία και δεν συναίνεσε. Η αιτήτρια ανέφερε στην αγόρευση του δικηγόρου της ότι ενημέρωσε ως όφειλε τον καθ’ ου η αίτηση για την ανάγκη του τέκνου τους για την εν λόγω θεραπεία. Είναι η θέση της αιτήτριας ότι στο επίδικο διάταγμα δεν αναφέρεται ότι θα πρέπει να λαμβάνει την έγκριση του για ιατροφαρμακευτική ανάγκη.
Επισημαίνω ότι το επίδικο διάταγμα δεν ορίζει ρητά ότι απαιτείται συναίνεση του καθ’ ου η αίτηση για τη συγκεκριμένη ιατρική θεραπεία. Απαιτείται όμως συναπόφαση των δύο γονέων για θέματα που αφορούν ιατρικές πράξεις στο τέκνο που δεν είναι επείγουσες αλλά σημαντικές όπως είναι η ορθοδοντική θεραπεία. Η άσκηση της γονικής μέριμνας του τέκνου των διαδίκων ήταν από κοινού από τους δύο διαδίκους κατά τον ουσιώδη χρόνο της έναρξης της ορθοδοντικής θεραπείας όπως και στον παρόντα χρόνο.
Η αιτήτρια είχε υποχρέωση να ενημερώσει τον καθ’ ου η αίτηση και να λάβει τη συναίνεση του πριν προχωρήσει μονομερώς στην ορθοδοντική θεραπεία του τέκνου τους. Δεν προκύπτει από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία τεκμηριωμένη γραπτή ενημέρωση.
Ο καθ’ ου η αίτηση αρνείται να καταβάλει το ποσό προβάλλοντας ποικίλους λόγους. Είναι θέση του ότι η εν λόγω θεραπεία δεν εντάσσεται στα ιατροφαρμακευτικά έξοδα, δεν έγινε για ιατρικούς λόγους αλλά αισθητικούς και δεν ενημερώθηκε γι’ αυτή και δεν έδωσε τη συναίνεση του.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, την ορθοδοντική θεραπεία ως ιατρική δαπάνη αναγκαία για λειτουργικούς λόγους και όχι μόνο αισθητικούς που τεκμηριώνεται με ιατρική βεβαίωση, χωρίς να μου διαφεύγει το γεγονός ότι αυτή εκδόθηκε εκ των υστέρων μετά την περάτωση της θεραπείας, τη μη τεκμηριωμένη ενημέρωση του καθ’ ου η αίτηση πριν την έναρξη της θεραπείας και τη μη τεκμηριωμένη αναζήτηση της συναίνεσης του στο πλαίσιο της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, ο ισχυρισμός της αιτήτριας για δαπάνη που οφείλει να καλύψει ο καθ’ ου η αίτηση αποδυναμώνεται. Δεν αποδείχθηκε ότι η ορθοδοντική θεραπεία ήταν επείγουσα ή απολύτως αναγκαία. Η αιτήτρια όφειλε να λάβει τη συναίνεση του καθ’ ου η αίτηση πριν ενεργήσει. Σε περίπτωση που αυτός διαφωνούσε, θα έπρεπε να προσφύγει στο Δικαστήριο. Ωστόσο, η εν λόγω θεραπεία ωφέλησε το τέκνο, είναι προς το συμφέρον του.
Ενόψει των ανωτέρω, καταλήγω ότι θα πρέπει να περιοριστεί η υποχρέωση του καθ’ ου η αίτηση κατά το ήμισυ της δαπάνης της θεραπείας. Συνεπώς αυτή περιορίζεται στο ποσό €1.500. Σημειώνεται ότι δηλώνει ο καθ’ ου η αίτηση στην ένορκη δήλωση του (παράγραφος 13) ότι σε περίπτωση που αποφασιστεί από το Δικαστήριο ότι οφείλει κάποιο ποσό «δεν είναι αυτό που ισχυρίζεται η αιτήτρια και είναι κατά πολύ μικρότερο». Αντίθετα, στην αγόρευση των δικηγόρων του αναφέρθηκε ότι την εν λόγω δαπάνη θα πρέπει να επωμιστεί αποκλειστικά η αιτήτρια. Επισημαίνεται ότι οι αγορεύσεις των δικηγόρων δεν πρέπει να αντιβαίνουν στη μαρτυρία των διαδίκων.
Η αξίωση της αιτήτριας για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του καθ’ ου η αίτηση για το ποσό €3.000 επιτυγχάνει κατά το ήμισυ.
Εκδίδεται ένταλμα φυλάκισης εναντίον του καθ’ ου η αίτηση για περίοδο ενός έτους για το οφειλόμενο ποσό €1.500. Το ένταλμα αναστέλλεται μέχρι 2.3.2026.
Έλαβα υπόψη μου για την αναστολή του εντάλματος φυλάκισης ότι το ποσό αυτό αφορά θεραπεία που έγινε την περίοδο 2023-2024, εκδόθηκαν σχετικές αποδείξεις την εν λόγω περίοδο και η αιτήτρια προέβηκε σε ένορκη δήλωση για απαίτηση του ποσού στις 23.1.2025. Για το λόγο αυτό είναι δίκαιο να ανασταλεί η εκτέλεση του εντάλματος φυλάκισης για να δοθεί η ευκαιρία στον καθ’ ου η αίτηση να συμμορφωθεί.
Ενόψει της κατάληξης μου για μερική επιτυχία του αιτήματος της αιτήτριας, τα έξοδα επιδικάζονται κατά το ήμισυ υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ’ ου η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Φ. Κωνσταντίνου, Π.Ο.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/λ.σ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο