ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
Ενώπιον: Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.
Αρ. Αίτησης: 16/2021
Μεταξύ:
Έ. Π,
Αιτήτριας
-και-
Β. Ο,
Καθ’ ου η αίτηση
------------------------------
Ημερομηνία: 13 Ιανουαρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για την Αιτήτρια: κος Νικόλας Νικολάου για Ν. Γ. Νικολάου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε
Για τον Καθ’ ου η αίτηση: κ. Χρίστος Θ. Κουνιάς
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 14/04/2021 η Αιτήτρια καταχώρησε εναρκτήρια αίτηση με την οποία αξίωνε την έκδοση διατάγματος που να της επιτρέπει να εγγράψει τον ανήλικο υιό των διαδίκων Χ.Ο, στο ιδιωτικό σχολείο XXX στο Παραλίμνι χωρίς την συγκατάθεση του Καθ’ ου η αίτηση.
Στο πλαίσιο της πιο πάνω διαδικασίας η Αιτήτρια καταχώρησε μονομερή αίτηση και το Δικαστήριο (με άλλη σύνθεση) εξέδωσε προσωρινό διάταγμα με το οποίο επιτράπηκε η εγγραφή του ανήλικου στο πιο πάνω ιδιωτικό σχολείο χωρίς την συγκατάθεση του Καθ’ ου η αίτηση. Το προσωρινό διάταγμα κατέστη στις 16/11/2021 απόλυτο με την κάθε πλευρά να επωμίζεται τα έξοδα της ως προς την ενδιάμεση διαδικασία.
Στις 20/11/2023 ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε υπεράσπιση στην εναρκτήρια αίτηση.
Στις 08/11/2024 η πλευρά της Αιτήτριας ζήτησε άδεια όπως αποσύρει την εναρκτήρια αίτηση καθότι όπως δήλωσε στο Δικαστήριο ο ανήλικος ολοκλήρωσε τη φοίτηση του στο ιδιωτικό σχολείο XXX. Η πλευρά του Καθ’ ου η αίτηση συμφώνησε στην απόσυρση της αίτησης και ότι παρέμεινε είναι το θέμα επιδίκασης των εξόδων της διαδικασίας, τα οποία εκάστη πλευρά θεωρεί ότι δικαιούται.
Αποτελεί κοινή θέση των δύο πλευρών ότι η φοίτηση του ανήλικου στις τάξεις του γυμνασίου στο ιδιωτικό σχολείο XXX, ως δηλαδή το αντικείμενο της εναρκτήριας αίτησης, έχει ολοκληρωθεί και ότι πλέον ο ανήλικος φοιτά σε Δημόσιο Λύκειο.
Είναι η θέση της πλευρά της Αιτήτριας ότι δεν υπάρχει επιτυχόν διάδικος αφού ο ανήλικος Χ. Ο, μετά την ολοκλήρωση των τάξεων του γυμνασίου, συνεχίζει να φοιτά σε δημόσιο Λύκειο. Προβάλλει επίσης τη θέση ότι η εναρκτήρια αίτηση δεν εκδικάστηκε και ούτε το Δικαστήριο την απέρριψε και εισηγείται ότι ο λόγος καταχώρησης της εναρκτήριας αίτησης επιτεύχθηκε μέσα από την ενδιάμεση αίτηση που καταχώρησε η Αιτήτρια και το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα και συνεπώς, παρά την εισήγηση της ότι δεν υπάρχει επιτυχόν διάδικος, εισηγείται παράλληλα ότι στην προκειμένη περίπτωση επιτυχόν διάδικος είναι η Αιτήτρια. Είναι η θέση της ότι η έκδοση του προσωρινού διατάγματος φανερώνει την επιτυχία της εναρκτήριας αίτησης. Επιπλέον θεωρεί ότι η συνολική στάση του Καθ’ ου η αίτηση σε συνδυασμό με την κατά την άποψη της καταχρηστική συμπεριφορά του Καθ’ ου η αίτηση προς το χρόνο του Δικαστηρίου, ο οποίος θεωρεί ότι συνέχιζε μάταια την δικαστική διαδικασία, συνηγορεί στην επιδίκαση των εξόδων υπέρ της Αιτήτριας. Καταλήγει ότι ακόμη και εάν δεν μπορεί να θεωρηθεί η Αιτήτρια ως ολοκληρωτικά επιτυχόν διάδικος, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί ως αποτυχόν διάδικος.
Στην αντίπερα όχθη ο Καθ’ ου η αίτηση εισηγείται ότι με το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 15/04/2021 και την εγγραφή του ανήλικου στο ιδιωτικό σχολείο για τα σχολικά έτη 2021-2022, 2022-2023 και 2023-2024, οι αιτούμενες θεραπείες κατέστησαν εκ της φύσης τους άνευ αντικειμένου και συνεπώς κατά την άποψη του θα έπρεπε η εναρκτήρια αίτηση να είχε αποσυρθεί από το 2021. Προβάλλει περαιτέρω τη θέση ότι η συνέχιση της διαδικασίας από την Αιτήτρια ήταν καταχρηστική, αφού η αίτηση κατέστη άνευ αντικειμένου και εισηγείται ότι τα έξοδα θα πρέπει να επιδικαστούν εναντίον της. Είναι η θέση της πλευράς του Καθ’ ου η αίτηση ότι με την απόσυρση της κυρίως αίτησης η Αιτήτρια δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχών διάδικος ώστε να δικαιούται σε έξοδα της διαδικασίας και επαναλαμβάνει ότι από το έτος 2021 όπου ο ανήλικος εγγράφηκε στο ιδιωτικό σχολείο η αίτηση παρέμεινε άνευ αντικειμένου και εισηγείται όπως τα έξοδα της διαδικασίας επιδικαστούν σε βάρος της Αιτήτριας.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Το θέμα των εξόδων διέπεται από το άρθρο 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 και την Δ.59 Θ.1 των παλαιών Θεσμών περί Πολιτικής Δικονομίας, καθότι πρόκειται για διαδικασία που ξεκίνησε πριν την 01/09/2023.
Το άρθρο 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, προνοεί τα ακόλουθα :
«Τα έξoδα oιασδήπoτε πoλιτικής διαδικασίας ή τα σχετιζόμεvα πρoς αυτήv, εvώπιov oιoυδήπoτε δικαστηρίoυ, εκτός εάv άλλως πρoβλέπεται υπό oιoυδήπoτε εκάστoτε ισχύovτoς vόμoυ ή δευτερoγεvoύς voμoθεσίας, θα τελoύv υπό τηv διακριτικήv εξoυσίαv τoυ δικαστηρίoυ και τo δικαστήριov θα έχη πλήρη εξoυσίαv vα απoφασίζη υπό τιvoς και κατά τιvα έκτασιν τα τoιαύτα έξoδα θα πληρωθώσι».
Η Δ.59 Θ.1 των παλαιών Θεσμών περί Πολιτικής Δικονομίας προνοεί
“Subject to the provisions of any law or Rules, the costs of and incident to any proceeding shall be in the discretion of the Court or Judge, who may authorize an executor, administrator or trustee who has not unreasonably instituted, or carried on, or resisted any proceeding, to have his costs paid out of a particular estate or fund”.
Όπως λοιπόν προκύπτει το θέμα των εξόδων ανήκει στην διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου. Η ευχέρεια αυτή ασκείται δικαστικά, με αναφορά στους εσωγενείς παράγοντες της δίκης, που περιλαμβάνουν το αποτέλεσμα της υπόθεσης και κάθε γεγονός που άπτεται του χειρισμού της από τους διαδίκους ( βλ. Pούσος Mάριος κα (1999) 1 Α.Α.Δ 360).
Ο κανόνας είναι πως τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα της δίκης, εκτός εάν υπάρχει καλός λόγος για έκδοση διαφορετικής διαταγής (βλ. Χρυσοστόμου Μάριος Δημητράκη ν. Συνεργατικό Ταμιεύτηριο Λεμεσού Λτδ (2015) 1 ΑΑΔ 2221).
Η δικονομική συμπεριφορά ενός επιτυχόντα διάδικου, εφόσον αιτιολογείται, μπορεί να τον αποκλείσει από το όφελος των εξόδων (βλ. Κυριάκου ν. Φιλική (2001) 1 Α.Α.Δ. 416 ).
Εξέταση της αίτησης
Έχω μελετήσει με προσοχή όλα όσα μου ανέφεραν οι συνήγοροι των διαδίκων με τις γραπτές αγορεύσεις τους.
Θα διαφωνήσω με την εισήγηση της Αιτήτριας ότι η έκδοση του προσωρινού διατάγματος φανερώνει την επιτυχία της εναρκτήριας αίτησης, αφού όπως έχει λεχθεί επανειλημμένα από την νομολογία στο στάδιο των ενδιάμεσων διαδικασιών το Δικαστήριο εξετάζει την ενώπιον του μαρτυρία με μόνο σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή όχι να εκδοθεί το προσωρινό διάταγμα και δεν αποφασίζει πάνω στα διαφιλονικούμενα θέματα επί των οποίων θα κριθεί η κυρίως αίτηση (Jonitexo Ltd. v. Adidas (1984) 1 Α.Α.Δ. 263, Δημοκρατία της Σλοβενίας ν. Beograska Banka D.D. (1999) 1 (A) Α.Α.Δ. 225, 236). Συνεπώς με την έκδοση του προσωρινού διατάγματος το Δικαστήριο σε καμία περίπτωση δεν κατέληξε σε οποιαδήποτε ευρήματα και σαφώς δεν αποφάσισε ότι η Αιτήτρια είναι το επιτυχόν μέρος στην εναρκτήρια διαδικασία.
Από την άλλη δεν θα συμφωνήσω ούτε με την εισήγηση της πλευράς του Καθ’ ου η αίτηση ότι η αίτηση κατέστη άνευ αντικειμένου από το 2021 με την έκδοση του προσωρινού διατάγματος και την εγγραφή του ανήλικου στο ιδιωτικό σχολείο. Η έκδοση του προσωρινού διατάγματος ήταν μια προσωρινή θεραπεία προκειμένου να ξεκινήσει η φοίτηση του ανήλικου μέχρι την οριστική εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης. Σε περίπτωση δε απόρριψης της εναρκτήριας αίτησης το προσωρινό διάταγμα θα ακυρωνόταν και συνακόλουθα δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί ούτε η φοίτηση του ανήλικου στο ιδιωτικό σχολείο χωρίς την γραπτή συγκατάθεση του Καθ’ ου η αίτηση. Αποτελεί κοινή θέση των δύο πλευρών ότι η φοίτηση του ανήλικου στο γυμνάσιο του ιδιωτικού σχολείου ολοκληρώθηκε με την λήξη της σχολικής χρονιάς 2023-2024. Συνακόλουθα στο διάστημα από την καταχώρηση της εναρκτήριας αίτησης και την έκδοση του προσωρινού διατάγματος μέχρι την ολοκλήρωση της φοίτησης του ανήλικου στο γυμνάσιο του ιδιωτικού σχολείου, εξακολουθούσε να παραμένει επίδικο το θέμα καθορισμού του σχολείου φοίτησης του ανήλικου και το προσωρινό διάταγμα ήταν μια ενδιάμεση θεραπεία που θα ίσχυε μέχρι την τελική εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης, προκειμένου να μπορεί ο ανήλικος να φοιτά σε κάποιο σχολείο μέχρι την τελική απόφαση του Δικαστηρίου.
Παρά του ότι ο Καθ’ ου η αίτηση παραπονιέται ότι έπρεπε η διαδικασία να είχε λήξει από το 2021 από την έκδοση του προσωρινού διατάγματος το οποίο κατέστη απόλυτο, εντούτοις όπως προκύπτει ο ίδιος δεν συμφώνησε στην έκδοση τελικού διατάγματος και περί την 20/11/2023 καταχώρησε Υπεράσπιση. Η καθυστέρηση δε στην εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη δικονομική συμπεριφορά που επέδειξε ο Καθ’ ου η αίτηση ο οποίος παρά του ότι η εναρκτήρια αίτηση του επιδόθηκε στις 19/04/2021 καταχώρησε υπεράσπιση στις 20/11/2023, δηλαδή δύο χρόνια και επτά μήνες αργότερα.
Όπως προκύπτει, η Αιτήτρια καταχώρησε την εναρκτήρια αίτηση συνεπεία της άρνησης του Καθ’ ου η αίτηση να συγκατατεθεί στην εγγραφή του ανήλικου στο Ιδιωτικό σχολείο. Η Αιτήτρια εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα, το οποίο κατέστη απόλυτο και με την ολοκλήρωση της φοίτησης του ανήλικου στο γυμνάσιο του ιδιωτικού σχολείο και την έναρξη της φοίτησης του σε Λύκειο του Δημοσίου, απέσυρε την εναρκτήρια αίτηση, εφόσον πλέον η αίτηση κατέστη εκ των πραγμάτων άνευ αντικειμένου. Υπό τις περιστάσεις είναι ξεκάθαρο ότι η απώλεια του αντικειμένου της αίτησης οφείλεται στο ότι ο ανήλικος ολοκλήρωσε την φοίτηση του στο γυμνάσιου του ιδιωτικού σχολείου. Άρα με αυτά τα δεδομένα και υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, η απόσυρση της αίτησης δεν οδηγεί σε συμπέρασμα ούτε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι το επιτυχόν μέρος ώστε να δικαιούται έξοδα, αλλά ούτε και ότι η Αιτήτρια είναι το αποτυχόν μέρος. Από την άλλη βέβαια δεν οδηγεί ούτε σε συμπέρασμα ότι η Αιτήτρια είναι το επιτυχόν μέρος.
Υπό αυτές τις περιστάσεις και ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια κρίνω ορθό και δίκαιο όπως κάθε πλευρά επωμιστεί τα δικά της έξοδα.
[Υπ.] .…..……….……………………….
Ν. Παπακωνσταντίνου Πότση, Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο