ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Τσαγγαρίδη, Πρ. Οικ. Δ.
Αρ. Αίτησης: 260/2019
Μεταξύ:
Σ. Τ.
Αιτήτρια
και
Χ. Μ.
Καθ΄ ου η Αίτηση
-----------------------------------
Αίτηση δια κλήσεως ημερομ. 11/5/20
12 Ιανουαρίου 2021
Εμφανίσεις:
Για Καθ’ ου η αίτηση / Αιτητή: κ. Α. Τσάρκατζιης για Χρ. Πατσαλίδης Δ.Ε.Π.Ε.
Για Αιτήτρια / Καθ’ ης η αίτηση: κα Κ. Γεωργιάδου για Δ. και Λ. Γεωργιάδη & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι διάδικοι είναι οι γονείς 3 ανήλικων παιδιών, της Εμ. που γεννήθηκε στις 12/1/08, της Η. που γεννήθηκε στις 22/9/09 και του Κ. που γεννήθηκε στις 26/5/11. Η κατάρρευση του γάμου των διαδίκων, είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση διατάγματος στις 6/3/18, στην αίτηση διατροφής αρ. 129/17, με το οποίο, εκ συμφώνου ο Καθ’ ου η αίτηση, είχε διαταχθεί όπως καταβάλλει στην Αιτήτρια το ποσό των €1.300 μηνιαίως, ως η συνεισφορά του για τη διατροφή των πιο πάνω ανήλικων παιδιών τους.
Η Αιτήτρια, στις 10/10/19, καταχώρισε την παρούσα εναρκτήρια αίτηση με την οποία αιτείται την τροποποίηση του διατάγματος διατροφής αρ. 129/17, δια της αυξήσεως της συνεισφοράς του Καθ’ ου η αίτηση από τα €1.300 μηνιαίως στο ποσό των €3.800 μηνιαίως.
Στο πιο πάνω αίτημα της Αιτήτριας, ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρισε υπεράσπιση και ανταπαίτηση, με την οποία αξιώνει την τροποποίηση του εν λόγω διατάγματος διατροφής με μείωση της συνεισφοράς του από τα €1.300 μηνιαίως στα €750 μηνιαίως.
Συνακόλουθα των πιο πάνω, ο Καθ’ ου η αίτηση – Αιτητής στην παρούσα αίτηση, (κατωτέρω ο Αιτητής), καταχώρισε την παρούσα αίτηση δια κλήσεως με την οποία αιτείται την πιο κάτω θεραπεία:
«1) Προσωρινό διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου δια του οποίου να τροποποιείται το Διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 6/3/2018 που εκδόθηκε στα πλαίσια της Αίτησης Διατροφής 129/17 και το οποίο να μειώνει από τον μήνα Μάιο το ποσό που υποχρεούται να καταβάλλει ο Καθ’ ου η Αίτηση στην Αιτήτρια, ως συνεισφορά του για την διατροφή των ανηλίκων του τέκνων Η., Εμ. και Κ. από €1300 μηνιαίως στο ποσό των €700,00 μηνιαίως και ή οποιοδήποτε άλλο ποσό ως ήθελε το Δικαστήριο αποφασίσει, μέχρι τον μήνα που ακολουθεί τη πλήρη επαναλειτουργία της επιχείρησης του Αιτητή και/ή του γυμναστηρίου στο οποίο εργάζεται ο Αιτητής και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
2) Τα έξοδα της Αίτησης, πλέον ΦΠΑ.
3) Οιανδήποτε άλλην θεραπεία ή διαταγή, την οποία το Δικαστήριο ήθελε κρίνει εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.»
Η Αιτήτρια – Καθ’ ης η αίτηση, (κατωτέρω η Καθ’ ης η αίτηση), την 1/7/20 καταχώρισε ένσταση.
Οι λόγοι της ένστασης είναι οι ακόλουθοι:
«1. Ο Καθ’ ου η Αίτηση/Αιτητής δεν ήρθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια.
2. Απέκρυψε ουσιώδη γεγονότα.
3. Το ποσό που ζητά να μειωθεί η διατροφή είναι παράλογο.
4. Το ποσό που ζητά να μειωθεί είναι σχεδόν το ίδιο ποσό που αιτείται και στην κυρίως αίτηση.»
Τόσο η αίτηση όσο και η ένσταση, συνοδεύονται αντίστοιχα, από τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων. Επιπρόσθετα, κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, οι διάδικοι καταχώρισαν συμπληρωματικές ένορκες δηλώσεις. Ο μεν Αιτητής καταχώρισε ΣΕΔ στις 14/10/20, αντίστοιχα η Καθ’ ης η αίτηση καταχώρισε ΣΕΔ στις 12/11/20. Η καταχώριση μεγάλου αριθμού συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων είναι απότοκο της κρίσης του κορωνοϊού, η οποία κρίση, ως θα διαφανεί και κατωτέρω, επηρέασε ουσιωδώς την κοινωνική και επαγγελματική ζωή, όχι μόνο της Κυπριακής κοινωνίας αλλά και Παγκόσμια. Η προσφυγή δε στο Οικογενειακό Δικαστήριο κατά την εκδήλωση της πανδημίας διέπετο από τα τότε ισχύοντα μέτρα, οι δε μεταβαλλόμενες καταστάσεις με κλείσιμο επιχειρήσεων, επανάνοιγμα υπό περιοριστικούς όρους κ.λπ., διαμόρφωσαν δυστυχώς και αναπόφευκτα και το ιστορικό της παρούσας διαδικασίας με την αναγκαιότητα καταχώρισης συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων.
Ο Αιτητής στην αρχική του ένορκη δήλωση εξηγεί ότι στο διάταγμα που εκδόθηκε εγένετο μνεία για πληρωμή του ποσού των €1.000 ως συνεισφορά του για τον μήνα Αύγουστο ένεκα των καλοκαιρινών διακοπών. Είναι γυμναστής στο επάγγελμα και διατηρεί δική του επιχείρηση, ήτοι γυμναστήριο με την επωνυμία Β., στη Λευκωσία. Από την εργασία του κέρδιζε το ποσό των €1.800 μηνιαίως, η δε εταιρεία που έχει τη διαχείριση του γυμναστηρίου και η οποία του ανήκει δεν του αποδίδει οποιαδήποτε μερίσματα ή κέρδη στο παρόν στάδιο, εκτός από τον μισθό του. Ο χώρος στον οποίο στεγάζεται το γυμναστήριό του, ενοικιάζεται για το ποσό των €2.800 μηνιαίως. Απόκομμα της μισθοδοσίας του για τον μήνα Μάρτιο επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1.
Στις 16/3/20, λόγω των διαταγμάτων που εξέδωσε ο Υπουργός Υγείας με βάση των περί Λοιμοκαθάρσεων Νόμο, το γυμναστήριο του ανέστειλε τις εργασίες του, (Τεκμήριο 2 το σχετικό Διάταγμα). Ως εκ τούτου, από τις 16/3/20 η επιχείρηση που διατηρεί δεν είχε οποιαδήποτε έσοδα, εφόσον ήταν σε πλήρη αναστολή των εργασιών της, ένεκα της αναστολής των εργασιών της επιχείρησής του. Ο ίδιος, δεν έλαβε οποιοδήποτε μισθό ή ποσό από την επιχείρησή του για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο και ούτε πρόκειται να λάβει οποιοδήποτε ποσό μέχρι και την επαναλειτουργία της επιχείρησής του. Με βάση το τότε Διάταγμα ημερ. 30/4/20 του Υπουργείου Υγείας, (Τεκμήριο 3), δεν αναφέρεται ο χρόνος επαναλειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων, δηλαδή του γυμναστηρίου του. Ισχυρίζεται, περαιτέρω, ότι τα κονδύλια που αφορούν την ανήλικη Η. για εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και ειδική εκπαίδευση, συμποσούνται στο ποσό των €600 και τα ιδιαίτερα μαθήματα - εκπαίδευση, όπως ιππασία, καράτε, ειδική εκπαίδευση δεν υφίστανται αλλά ακόμα και αν υφίσταντο σήμερα, τα ποσά που ισχυρίζεται η Καθ’ ης η αίτηση για όλες αυτές τις δραστηριότητες και εκπαίδευση δεν καταβάλλονται εφόσον οι πιο πάνω δραστηριότητες και εκπαίδευση δεν λαμβάνουν χώρα στο παρόν στάδιο.
Αντίθετα, κατά τον ίδιο, τα εισοδήματα της Καθ’ ης η αίτηση δεν έχουν επηρεαστεί, αφού εργάζεται σε δημόσιο σχολείο με μισθό €2.200 μηνιαίως και επιπλέον λαμβάνει και επίδομα μονογονιού και τέκνου.
Έχει λάβει από το κράτος, ως ισχυρίζεται ο Αιτητής, μέχρι σήμερα, επίδομα €1.000 για ένα μήνα, συνεπώς τα εισοδήματά του μειώθηκαν κατά €800 μηνιαίως και ως εκ τούτου δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Υπό τις περιστάσεις, ο Αιτητής, στις 11/5/20 που καταχώρισε την παρούσα ένορκη δήλωση, ισχυρίζεται ότι η συνεισφορά του θα πρέπει να μειωθεί από €1.300 μηνιαίως στο ποσό των €700 μηνιαίως μέχρι και τον μήνα που θα ακολουθήσει την επαναλειτουργία της επιχείρησής του, π.χ. αν επαναλειτουργήσει στις 15 Ιουλίου, η υποχρέωσή του για καταβολή των €1.300 να επαναρχίζει από την 1/8/20. Προσπάθησε να εξεύρει φιλική διευθέτηση της διαφοράς με την Καθ’ ης η αίτηση, πλην όμως, η ίδια τον απείλησε με καταχώριση φυλακιστηρίου.
Η Καθ’ ης η αίτηση, στην ένορκη δήλωσή της, ημερομ. 1/7/20, που συνοδεύει την ένσταση, ισχυρίζεται ότι ο Αιτητής είναι ιδιοκτήτης ενός διαμερίσματος από το οποίο λαμβάνει ενοίκιο €800 μηνιαίως, πράγμα το οποίο απέκρυψε από το Δικαστήριο. Αν και ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι μειώθηκαν τα εισοδήματά του, εντούτοις ο ίδιος κατά την περίοδο των διαταγμάτων αγόρασε στα τρία ανήλικα παιδιά τους πανάκριβα ποδήλατα συνολικής αξίας €1.700 και ο ίδιος για τα γενέθλιά του έκανε ένα μεγάλο πάρτι στον Πρωταρά με πολλούς καλεσμένους.
Σε σχέση με τους ισχυρισμούς του Αιτητή, ότι τα παιδιά τους δεν πηγαίνουν στους δασκάλους και τις θεραπείες, κατά την εν λόγω περίοδο, και έτσι τα έξοδα των ανηλίκων ήταν περιορισμένα, η ίδια ισχυρίζεται ότι τα έξοδα των παιδιών ήταν πολύ περισσότερα διότι έπρεπε να αγοράσει διάφορα εκπαιδευτικά παιγνίδια, όπως επίσης ο λογαριασμός του supermarket ήταν πολύ πιο μεγάλος από τους κοινούς μήνες γιατί τα παιδιά ήταν όλη μέρα στο σπίτι, ως επίσης και η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, επειδή τα παιδιά τους χρησιμοποιούσαν όλη μέρα το σπίτι. Τα δε μαθήματα των ανηλίκων σταμάτησαν περίπου για ένα μήνα και μετά γίνονταν διαδικτυακά. Λόγω της κατάστασης της πανδημίας, ενώ λογικά τα μαθήματα θα σταματούσαν τον Ιούνιο τώρα θα συνεχίσουν κανονικά τον Ιούλιο και άρα θα πληρώνει αυτόν τον μήνα.
Ο Αιτητής στη συμπληρωματική ένορκη δήλωσή του, ημερομ. 13/7/20, αναφέρει ότι με διάταγμα του Υπουργού Υγείας τα γυμναστήρια επαναλειτούργησαν στις 15/6/20, πλην όμως η επαναλειτουργία τους δεν ήταν με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν πριν την αναστολή της λειτουργίας τους. Τα μαθήματα επαναλειτούργησαν στη βάση οδηγιών και μέτρων υποχρεωτικής εφαρμογής (Τεκμήριο 1). Συγκεκριμένα, η προσέλευση στα μαθήματα γινόταν πλέον με τηλεφωνικό ραντεβού λόγω του περιορισμού στη χωρητικότητα του γυμναστηρίου, ήτοι 10 τετρ. μέτρα ανά αθλούμενο, ο δε χώρος παραμονής του αθλούμενου είναι περιορισμένος για να μην δημιουργείται συνωστισμός. Λόγω των πιο πάνω μέτρων λειτουργίας, εκ των πραγμάτων ήτο αδύνατο να λειτουργήσουν τα ομαδικά προγράμματα με το πιο πάνω καθεστώς. Περαιτέρω δε, απαγορεύεται η κοινή χρήση μηχανημάτων από τους αθλούμενους και κάθε αθλούμενος έπρεπε να διατηρεί 2 μέτρα απόσταση από τον άλλο. Τα πιο πάνω μέτρα, είχαν ως αποτέλεσμα τα περισσότερα μέλη του γυμναστηρίου να μην έχουν επιστρέψει στο γυμναστήριο, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των εσόδων του. Προς το παρόν, συγκεκριμένα ομαδικά προγράμματα έχουν καταργηθεί λόγω των μέτρων, ως επίσης και τα παιδικά προγράμματα. Οι διάφοροι συνεργάτες του γυμναστηρίου, όπως οι γυμναστές που κάμνουν personal training, λόγω της μικρής χωρητικότητας του γυμναστηρίου του δεν φέρνουν πλέον τους πελάτες τους στο γυμναστήριό του, αλλά προτιμούν άλλα μεγάλα γυμναστήρια με αποτέλεσμα και ο κύκλος εσόδων να έχει μειωθεί. Ως Τεκμήριο 2, ο Αιτητής στην εν λόγω ένορκη δήλωσή του, επισύναψε δηλώσεις του Προέδρου του Παγκύπριου Συνδέσμου Ιδιοκτητών Γυμναστηρίων για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος τους και για το γεγονός ότι δεν μπορούν πλέον να γίνονται ομαδικά προγράμματα με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών γυμναστηρίων να είναι σε απόγνωση.
Ισχυρίζεται, περαιτέρω, ο Αιτητής, ότι τα πιο πάνω είχαν ως αποτέλεσμα μείωση του κύκλου εργασιών της επιχείρησής του, η οποία μείωση είναι της τάξης του 40%. Αιτείται ως εκ τούτου την προσωρινή μείωση της συνεισφοράς του στη διατροφή των παιδιών τους μέχρι να επαναλειτουργήσει η επιχείρησή του, δηλαδή να αρθούν οι περιορισμοί στις αποστάσεις μεταξύ των ατόμων και να ξεκινήσουν τα ομαδικά προγράμματα και γενικά να είναι λειτουργήσιμες οι επιχειρήσεις χωρίς τους περιορισμούς που ισχύουν τώρα. Περαιτέρω, ο Αιτητής διατυπώνει τη θέση του ότι τα ποδήλατα των παιδιών τους τα αγόρασε ο πατέρας του και ήταν σίγουρα πολύ πιο φθηνά και ότι στα γενέθλια του κάλεσε 10 φίλους και δεν έκανε μεγάλο πάρτι, όπως είναι ο αντίθετος ισχυρισμός της Καθ’ ης η αίτηση. Τέλος, στην ένορκή του δήλωση, ισχυρίζεται ότι το μεν μάθημα, το οποίο γινόταν διαδικτυακά και τούτο μετά την καταχώριση της παρούσας αίτησής του, ήταν τα Αγγλικά και κανένα άλλο μάθημα δεν έγινε διαδικτυακά. Επισυνάπτει δε προς τούτο, ως Τεκμήριο 3, το σχετικό πρακτικό του Δικαστηρίου.
Ο Αιτητής στη ΣΕΔ του ημερομ. 14/10/20, αναφέρει ότι, μετά από σχετικό διάταγμα του Υπουργού Υγείας, τα γυμναστήρια επαναλειτούργησαν στις 15/6/20, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσαν πριν την αναστολή της λειτουργίας τους, αλλά με οδηγίες και μέτρα τα οποία θα έπρεπε να εφαρμόζονται σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργού Υγείας, είναι αυτά τα οποία έχει ήδη αναφέρει. Επισυνάπτει, περαιτέρω, ο Αιτητής στην παρούσα ΣΕΔ ως Τεκμήριο 1, βεβαίωση από τον Λογιστή – Ελεγκτή της εταιρείας του ότι ο κύκλος εργασιών της εταιρείας του έχει μειωθεί κατά 40%. Μεγάλο μέρος του κύκλου εργασιών του γυμναστηρίου του αφορά ομαδικά προγράμματα τα οποία δεν μπορούν να λάβουν χώρα, ως έχει η κατάσταση, με τους περιορισμούς.
Η Καθ’ ης η αίτηση, στην ένορκη δήλωση που καταχώρισε στις 12/11/20, επισυνάπτει, ως Τεκμήριο 1, αποδείξεις οι οποίες αφορούν επιστολή από την καθηγήτρια των Αγγλικών των παιδιών, ότι κατά τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο τα μαθήματα των Αγγλικών διεξήχθησαν κανονικά, επιστολή ημερομ. 16/7/20 από τη δασκάλα η οποία στηρίζει και βοηθά κατ’ οίκον τα παιδιά, ότι κατά τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο τα μαθήματα διεξήχθησαν κανονικά, για την πληρωμή, επίσης, της οικιακής βοηθού, ότι την 1/7/20 πλήρωσε το καράτε και ότι πλήρωσε στις 25/9/20 το μάθημα τέχνης της Η. και στις 9/7/20 πλήρωσε για τα επόμενα μαθήματα των Αγγλικών των ανηλίκων. Στις 28/5/20 και στις 2/7/20 πλήρωσε για τους μήνες Μάιο και Ιούνιο για έξη μαθήματα εργοθεραπείας του παιδιού τους Η. Επισύναψε, περαιτέρω, ως Τεκμήριο 2, διαφήμιση στο Instagram του Αιτητή, ότι παραδίδει διαδικτυακά μαθήματα και δείχνει πόσο μεγάλο είναι το γυμναστήριο του. Επαναλαμβάνει ότι προβαίνει στην παρούσα ένορκη δήλωση λόγω του ότι προηγουμένως οι δικηγόροι των διαδίκων έκαναν προσπάθειες για να βρουν συναινετική λύση, κάτι που δεν κατέστη δυνατό, γι’ αυτό και καταχώρισε και την παρούσα ΣΕΔ.
Στην πιο πάνω ΣΕΔ της Καθ’ ης η αίτηση, ο Αιτητής απάντησε με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωσή του στις 17/11/20, στην οποία αναφέρει ότι πολλές αποδείξεις που παρουσιάζει η Καθ’ ης η αίτηση, ως Τεκμήριο στο Δικαστήριο, δεν έχουν σχέση με τα μαθήματα των παιδιών τους, όπως αποδείξεις αποχετευτικού, ηλεκτρικού ρεύματος και άλλα, και ότι άλλες αποδείξεις αφορούν τους μήνες μετά τα περιοριστικά μέτρα, δηλαδή από τον Σεπτέμβριο και έπειτα και είναι άσχετες με τα επίδικα θέματα. Ο ίδιος ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι τα παιδιά τους δεν κάνουν μαθήματα από τον Σεπτέμβριο και έπειτα.
Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι, αν και η Καθ’ ης η αίτηση αρχικά ισχυριζόταν ότι τα μαθήματα διεξήχθησαν κανονικά κατά τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο, εντούτοις στην ένορκη δήλωσή της, την 1/7/20 είπε κάτι διαφορετικό, ότι δηλαδή τα μαθήματα των παιδιών σταμάτησαν για ένα μήνα και μετά γίνονταν διαδικτυακά. Η Καθ’ ης η αίτηση παρουσιάζει βεβαίωση ότι γίνονταν τα μαθήματα, αλλά δεν παρουσίασε οποιεσδήποτε αποδείξεις πληρωμής των μαθημάτων. Ακολούθως, ο Αιτητής προβαίνει σε κάποιες επισημάνσεις για τα έξοδα τα οποία ισχυρίζεται η Καθ’ ης η αίτηση ότι κάνει για τα παιδιά, για να διατυπώσει εν τέλει τον ισχυρισμό, ότι τα ποσά αυτά είναι λιγότερα από τα αξιούμενα, ότι δεν πληρώνει τα μαθήματα ποδοσφαίρου του Κ. και ότι σε σχέση με τα μαθήματα ιππασίας, ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο του Ομίλου ότι το παιδί τους η Η. έχει 3 μήνες να πάει στο μάθημα της ιππασίας και ότι ο ίδιος θεωρεί ότι έχει πλέον σταματήσει. Εξ αυτού του γεγονότος, η Καθ’ ης η αίτηση δεν παρουσίασε οποιεσδήποτε αποδείξεις, απλώς μια βεβαίωση για τον μήνα Μάιο σε σχέση με τις διαφημίσεις στο Instagram των προγραμμάτων του γυμναστηρίου τις οποίες παρουσίασε η Καθ’ ης η αίτηση, ότι ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι οι διαφημίσεις αυτές είναι του μηνός Σεπτεμβρίου, όταν δηλαδή άνοιξαν τα γυμναστήρια και μάλιστα οι διαφημίσεις είναι για δωρεάν προγράμματα. Το δε μάθημα είναι άλλος που το οργανώνει, απλώς η οργάνωση του έγινε στους δικούς του χώρους. Η άλλη ανάρτηση στο Instagram, που είναι ημερομ. 7/5/20, δηλαδή δύο μήνες μετά που έκλεισαν τα γυμναστήρια, είναι στην πραγματικότητα για να ενημερώσει την πελατεία τους ότι το γυμναστήριο είναι κλειστό και ότι μπορεί να προσφέρει σε εξωτερικό χώρο μαθήματα προσωπικής εκγύμνασης και τούτο έγινε σε μια προσπάθεια να κρατήσει την επιχείρηση ζωντανή και είναι θέμα παντελώς άσχετό με τον ισχυρισμό της Καθ’ ης η αίτηση, ότι ο ίδιος προβαίνει σε διαδικτυακά μαθήματα. Παρά τις προσπάθειες τους, δεν έχουν γίνει ποτέ μαθήματα στον εξωτερικό χώρο του γυμναστηρίου λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος και επισυνάπτει ως Τεκμήριο 4 σχετική βεβαίωση της Διαχειριστικής Επιτροπής του κτιρίου, όπου στεγάζεται το γυμναστήριο. Περί τούτου, τα δε διαδικτυακά μαθήματα γίνονταν μέσω διαφόρων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ήταν ανοικτά σε όλο τον κόσμο και ήταν δωρεάν, με σκοπό να κρατήσει τον κόσμο τους σε εγρήγορση. Με βάση τα τελικά διατάγματα που εξέδωσε ο Υπουργός Υγείας, τα αποδυτήρια όλων των γυμναστηρίων στη Λευκωσία έχουν κλείσει με αποτέλεσμα ο κόσμος που ερχόταν το πρωί στο γυμναστήριο και μετά έκαμνε το μπάνιο του και πήγαινε στην εργασία του να μην έρχεται πλέον γιατί δεν τον βολεύει. Τέλος, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι λόγω της αύξησης των κρουσμάτων, τις τελευταίες ημέρες όλο και περισσότερος κόσμος φοβάται να έρθει στο γυμναστήριο και επισυνάπτει προς τούτο, ως Τεκμήριο 5, μηνύματα από πελάτες του που λάμβανε στο κινητό του και τον ενημέρωναν ότι θα σταματήσουν να έρχονται διότι έχουν φοβηθεί.
Η ακρόαση της ενδιάμεσης αίτησης διεξήχθη με τις γραπτές αγορεύσεις των δικηγόρων των διαδίκων.
Εγείρεται από την Καθ’ ης η αίτηση ως λόγος ένστασης ότι ο Αιτητής δεν ήρθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και ότι απέκρυψε ουσιώδη γεγονότα.
Η πιο πάνω θέση της Καθ’ ης η αίτηση παραβλέπει το γεγονός ότι το Δικαστήριο δεν εξέδωσε προσωρινό διάταγμα στη βάση της μονομερούς αίτησης. Αντίθετα το Δικαστήριο, όπως ήδη λέχθηκε, διέταξε την επίδοση της μονομερούς αιτήσεως στον Καθ΄ ου η αίτηση. Με την επίδοσή της, η αίτηση απώλεσε τη μονομερή υπόσταση της και απέκτησε την υπόσταση της αίτησης διά κλήσεως. Σύμφωνα πάντα με τη νομολογία στις αιτήσεις διά κλήσεως δεν εφαρμόζονται οι κανόνες της πλήρους αποκάλυψης, (βλ. Κώστας Σμυρνιός (2000) 1 ΑΑΔ 43, Κυριακίδης ν. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λ.τ.δ. (2011) 1 (β) ΑΑΔ 2011, The Royal Bank of Scotland ν. Πλοίο "KALIA" (2012) 1 ΑΑΔ 6).
Για να δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος με βάση το άρθρο 32 του Ν.14/60 πρέπει να συντρέχουν οι πιο κάτω προϋποθέσεις:
α) Η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση.
β) Η ύπαρξη ορατής πιθανότητας να δικαιούται ο ενάγων σε θεραπεία στην αγωγή, και
γ) Ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρως δικαιοσύνη, σε μεταγενέστερο στάδιο, χωρίς την έκδοση του διατάγματος (βλ. μεταξύ άλλων Odysseos v. Pieris Estates and others (1982) 1 Α.Α.Δ. 557, Κυτάλα κ.α. v. Χρυσάνθου κ.α. (1996) 1 (Α) Α.Α.Δ. 253).
Το Δικαστήριο πρέπει επίσης στο τελικό στάδιο να σταθμίσει το κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο το αιτούμενο διάταγμα (Ιπποδρομιακή Αρχή v. Χατζηβασίλη (1989) 1 Α.Α.Δ. 152). Πρόσθετα, στο στάδιο αυτό, το Δικαστήριο εξετάζει την ενώπιον του μαρτυρία με μόνο σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή όχι να εκδοθεί το διάταγμα και δεν αποφασίζει πάνω στα διαφιλονικούμενα θέματα επί των οποίων θα κριθεί η κυρίως αίτηση (Jonitexo Ltd. v. Adidas (1984) 1 Α.Α.Δ. 263). Επιπλέον, υπάρχει η υποχρέωση του Αιτητή όταν αιτείται την έκδοση προσωρινού διατάγματος μονομερώς να αποκαλύπτει όλα τα ουσιώδη γεγονότα (βλ. Στυλιανού v. Στυλιανού (1992) 1 (Α) Α.Α.Δ. 583, Σάββα v. Τηλεμάχου (2001) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2081).
Κατά την εξέταση μιας ενδιάμεσης αίτησης, το Δικαστήριο θα πρέπει να εξετάζει την αίτηση αυτή έχοντας υπόψη τις υποδείξεις της νομολογίας. Παραπέμπω στο πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση MILTON INVESTEMENTS COMPANY LTD v. DRYDEN GROUP LTD, Πολ. Έφ. αρ. 424/11, ημερ. 27.3.14, όπου λέχθηκαν τα πιο κάτω:
«Για όλους τους πιο πάνω λόγους κρίνουμε ότι το πρώτο παράπονο δεν ευσταθεί και σ΄ ότι αφορά το δεύτερο, συμφωνούμε με τους εφεσείοντες ότι κατά πάγια νομολογία (Jonitexo (ανωτέρω) και Γρηγόριου κ.α. ν. Χριστοφόρου κ.α. (1995) 1 Α.Α.Δ. 248) το Δικαστήριο, κατά την εκδίκαση αίτησης για προσωρινό διάταγμα, πρέπει να αποφεύγει να καταλήγει σε συμπεράσματα αναφορικά με την πλήρη εξέταση του πραγματικού και νομικού καθεστώτος της υπόθεσης καθ΄ ότι αυτό γίνεται κατά τη δίκη της ουσίας της υπόθεσης. Πρόκειται, να τονίσουμε, για αρχή που πρέπει να τηρείται με ευλάβεια και κατά το ενδιάμεσο αυτό στάδιο, το Δικαστήριο όχι μόνο πρέπει να αποφεύγει να καταλήγει στα προαναφερθέντα συμπεράσματα, αλλά και να μην αφήνει να αιωρείται η σκιά ότι έχει αποφασίσει την ουσία της υπόθεσης ή κάποια ουσιώδη πτυχή της».
Η έκδοση διατάγματος διατροφής γίνεται στις παραμέτρους που θέτουν τα άρθρα 33(1) και 37 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν.216/90).
Συγκεκριμένα το άρθρο 33(1) ορίζει ότι:
"Οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του".
Το άρθρο 37 ορίζει ότι:
"(α) Η διατροφή προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και τις οικονομικές δυνατότητες που υπάρχουν για διατροφή προσώπου.
(β) Η διατροφή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και ευημερία του δικαιούχου και επιπλέον, ανάλογα με την περίπτωση, τα έξοδα για την εν γένει εκπαίδευση του".
Η τροποποίηση υφιστάμενου διατάγματος διατροφής, προβλέπεται από το άρθρο 38(1) του Ν.216/90, το οποίο συνιστά το νομικό πλαίσιο που διέπει το ενώπιον μου επίδικο θέμα και έχει απασχολήσει τη νομολογία του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου. Ως προς το νομικό πλαίσιο αυτό, θα αναφερθώ σε σχετική απόφαση του Δ.Ο.Δ. όπου ερμηνεύτηκε το άρθρο 38(1).
Συγκεκριμένα, στην απόφαση Άντρη Αντρέου και Ιωάννη Τσίρου, ΄Έφεση αρ 16/2013, 21.12.16, αναφέρθηκαν τα πιο κάτω:
«Το νομικό πλαίσιο που ρυθμίζει το επίδικο ενώπιον του πρωτοδίκου Δικαστηρίου ζήτημα προβλέπεται από το άρθρο 38 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου αρ. 216/90 το οποίο προβλέπει:
«Αν αφότου εκδόθηκε η απόφαση που προσδιορίζει τη διατροφή μεταβλήθηκαν οι όροι της, το Δικαστήριο μπορεί να τροποποιήσει την απόφαση του ή να διατάξει τον τερματισμό της διατροφής.»
Το άρθρο 38 ακολουθεί το άρθρο 33 του ιδίου Νόμου, το οποίο καθορίζει ότι οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, καθώς επίσης και το άρθρο 37 που προνοεί ότι η διατροφή προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου και περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και ευημερία του και, ανάλογα με την περίπτωση, και έξοδα για την εκπαίδευση του.
Το άρθρο 38, το οποίο είναι προσδιοριστικό της δυνατότητας τροποποίησης υφιστάμενου διατάγματος διατροφής, ερμηνεύθηκε σε αριθμό υποθέσεων όπως τις Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου (1993) 1 ΑΑΔ 195, Αριστείδου ν. Χρυσάνθου (1994) 1 ΑΑΔ 711, Δημητρίου ν. Περδίου (2005) 1 ΑΑΔ 1418 και άλλες. Η νομολογία έχει καθορίσει ότι μόνο γεγονότα τα οποία ανακύπτουν μετά την έκδοση του αρχικού διατάγματος είναι δυνατό να ληφθούν υπόψη προς αναθεώρηση του υφιστάμενου διατάγματος. Είναι η μεταβολή των όρων που καθιστά την αρχική απόφαση μεταρρυθμιστέα. Αυτό σημαίνει ότι οιοσδήποτε των διαδίκων που υπόκειται στο αρχικό διάταγμα διατροφής, μπορεί να υποβάλει αίτηση για τροποποίηση είτε προς τα άνω, είτε προς τα κάτω, ή, ακόμη και να επιδιώξει εξ ολοκλήρου τερματισμό της διατροφής, (δέστε σχετικά και τα όσα αναφέρονται στα συγγράμματα του Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη: Οικογενειακό Δίκαιο, Τόμος ΙΙα, σελ. 144-145, Γιώργου Κουμάντου: Οικογενειακό Δίκαιο, Τόμος ΙΙ, σελ. 123-125 και Βασίλη Βαθρακοκοίλη: Το Νέο Οικογενειακό Δίκαιο, Γ΄ ΄Εκδοση, σελ. 515-518, που ερμηνεύουν το αντίστοιχο άρθρο 1494 του Αστικού Κώδικα). Ο Αιτητής έχει βέβαια το βάρος απόδειξης ότι οι όροι του υφιστάμενου διατάγματος διατροφής έχουν μεταβληθεί ούτως ώστε να είναι αναγκαία η τροποποίηση του.»
Έχω ήδη παραθέσει τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων, οι οποίες υποστηρίζουν αντίστοιχα τις θέσεις τους. Μια απλή ανάγνωσή τους, αποκαλύπτει το μέγεθος της διαφωνίας των διαδίκων ως προς τα κρίσιμα θέματα, δηλαδή τόσο των πραγματικών εξόδων των παιδιών όσο και των εισοδηματικών δυνατοτήτων των διαδίκων, πρωτίστως και κύρια του Αιτητή. Το παρόν ενδιάμεσο στάδιο δεν είναι το στάδιο κατά το οποίο το Δικαστήριο εξετάζει τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιόν του, με σκοπό την εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων, κάτι που αποτελεί το αντικείμενο της κυρίως δίκης.
Θα προχωρήσω κατωτέρω να εξετάσω την παρούσα αίτηση έχοντας κατά νου τις αρχές και το πνεύμα που διέπουν την εξέταση ενδιάμεσων αιτήσεων.
Αναφέρομαι στο πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στην Μάριος Αποστόλου ν. Ροδούλας Ιωάννου (2002) 1 ΑΑΔ 604:
«Εκείνο το οποίο πρέπει ξανά εδώ να υπενθυμισθεί είναι η πραγματική φύση της υπό εξέταση ενδιάμεσης διαδικασίας. Με αυτή δεν κρίνονται τελικά και ουσιαστικά δικαιώματα των διαδίκων έτσι με αυστηρούς κανόνες απόδειξης να αξιολογηθεί η εκατέρωθεν προσκομισθείσα μαρτυρία, να εξαχθούν τελικά ευρήματα και να κατανεμηθούν δικαιώματα και υποχρεώσεις.»
Στην παρούσα περίπτωση είναι η θέση του Δικαστηρίου ότι, όχι μόνο συντρέχουν και οι τρεις προϋποθέσεις του άρθρου 38(1) αλλά και ότι υπό τις περιστάσεις, όπως θα εξηγηθούν κατωτέρω, είναι δίκαιη και εύλογη η έγκριση του αιτήματος του Αιτητή.
Η κρίση του κορωνοϊού δεν αποτελεί γνώρισμα μόνο της Κυπριακής κοινωνίας, αλλά έχει κτυπήσει και επηρεάσει καταλυτικά την όλη παγκόσμια οικονομία αλλά και τις τοπικές κοινωνίες κάθε κράτους. Τα αποτελέσματα αυτής της κρίσης αποτυπώνονται όχι μόνο στον οικονομικό τομέα των κοινωνιών αυτών και ειδικότερα στον επηρεασμό των εισοδημάτων, των εργαζομένων και γενικότερα την αγορά εργασίας, αλλά έχει αγγίξει και κοινωνικές δομές, ακόμα δε και την ψυχολογία του κάθε πολίτη. Η λέξη «πανδημία» αντανακλά πλήρως την ευρύτητα και την καταλυτικότητα των συνεπειών της ανά τον κόσμο. Είναι καλώς γνωστό ότι και στην Κύπρο λόγω της πανδημίας, που έπληξε τη χώρα μας, αρκετά επαγγέλματα έχουν επηρεαστεί δυσμενώς. Τέτοια επαγγέλματα είναι π.χ. η εστίαση αλλά και οι χώροι άθλησης και εκπαίδευσης, όπως τα γυμναστήρια. Ο επηρεασμός της λειτουργίας των χώρων αυτών και συγκεκριμένα του γυμναστηρίου που μας αφορά, έχει γίνει δυστυχώς υπό δύο πραγματικότητες, η πρώτη της ολικής άρσης της λειτουργίας του, το λεγόμενο lock down, όπως καθορίζει το σχετικό διάταγμα του Υπουργείου Υγείας και η δεύτερη, όπως η λειτουργία των εν λόγω γυμναστηρίων γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργείου Υγείας, έτσι ώστε να λειτουργούν οι εν λόγω χώροι υπό συνθήκες ασφάλειας όπως π.χ., διατήρηση των δύο μέτρων απόστασης από κάθε αθλούμενο, η αποφυγή της χρήσης από κοινού και εναλλάξ εξοπλισμού μεταξύ αθλούμενων, η απαγόρευση της κοινής χρήσης μηχανημάτων από τους αθλούμενους και η επαναλαμβανόμενη απολύμανση των μηχανημάτων μετά από το τέλος της χρήσης από συγκεκριμένο αθλούμενο, κάτι το οποίο, ασφαλώς, έχει αναπόφευκτα επηρεάσει τόσο το πελατολόγιο των εν λόγω γυμναστηρίων όσο και τη διεξαγωγή του πλήρους προγράμματος λειτουργίας τους, όπως ομαδικά αθλήματα και άλλες ομαδικές δραστηριότητες ή προπονήσεις. Δεν πρόκειται να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες καθορισμού του ποσού μείωσης του κύκλου εργασίας του γυμναστηρίου του Αιτητή, ανάλογα με τη φάση της λειτουργίας του, δηλαδή ολικό lock down ή λειτουργίας υπό περιοριστικούς όρους, ως ήδη ανάφερα ανωτέρω. Αναπόφευκτα, η λειτουργία του γυμναστηρίου του Αιτητή έχει επηρεαστεί έκδηλα κατά τη διάρκεια του ολικού lock down και αναπόφευκτα κατά τη διάρκεια της υπό όρους λειτουργίας του, αφού πρόκειται ασφαλώς για λειτουργία που υπολείπεται σημαντικά της πλήρους και κανονικής λειτουργίας. Η πιο πάνω πραγματικότητα, ασφαλώς, έχει επηρεάσει και την εισοδηματική πραγματικότητα και δυνατότητα της εν λόγω επιχείρησης του γυμναστηρίου και συνακόλουθα τα προσωπικά εισοδήματα του Αιτητή.
Έτσι, υπό τις περιστάσεις, και λαμβανομένων υπόψη όλων των θέσεων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τις οποίες σφαιρικά εξετάζοντας, κρίνω δίκαιη και εύλογη μια μείωση της συνεισφοράς του Αιτητή ως ακολούθως:
(α) Κατά την περίοδο ισχύος της πλήρους απαγόρευσης λειτουργίας του γυμναστηρίου (ολικό lock down), από €1.300 σε €800 μηνιαίως και
(β) Κατά την περίοδο ισχύος της λειτουργίας του γυμναστηρίου υπό όρους και οδηγίες, μείωση από €1.300 στα €1.000 μηνιαίως.
Συνακόλουθα, η αίτηση γίνεται δεκτή.
Εκδίδεται προσωρινό Διάταγμα μέχρι περατώσεως της Εναρκτήριας αίτησης ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου, με το οποίο τροποποιείται το Διάταγμα διατροφής που εκδόθηκε στις 6/3/18, στην αίτηση διατροφής με αρ. 129/17, δια της μείωσης της συνεισφοράς του Αιτητή ως ακολούθως:
(α) Για την περίοδο της ολικής απαγόρευσης λειτουργίας του γυμναστηρίου, σύμφωνα με τα εκδοθέντα διατάγματα του Υπουργείου Υγείας ή τα οποία πρόκειται να εκδοθούν, δια της μείωσης της συνεισφοράς του Αιτητή από €1.300 σε €800 μηνιαίως και
(β) Για την περίοδο λειτουργίας και για όση περίοδο θα λειτουργήσει το εν λόγω γυμναστήριο υπό τους όρους και τις οδηγίες του Υπουργείου Υγείας, δια της μείωσης του ποσού από €1.300 μηνιαίως στα €1.000 μηνιαίως.
Το παρόν Διάταγμα αρχίζει την εφαρμογή του από τις 11/5/20, ημερομηνία καταχώρησης της παρούσας αίτησης.
Ως προς τα έξοδα θεωρώ ορθό και δίκαιο όπως αυτά ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της Εναρκτήριας αίτησης.
(Υπ.) ………………………………
Μ. Τσαγγαρίδης
Πρόεδρος Οικογενειακού Δικαστηρίου
/ΚΤ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο