ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Τσαγγαρίδη, Πρ. Οικ. Δ.
Αρ. Αίτησης: 159/2021
Μεταξύ:
Α. Σ.
Αιτητή
και
Ι. Δ.
Καθ΄ ης η Αίτηση
-----------------------------------
Μονομερής αίτηση ημερομ. 9/6/22
14 Ιουλίου 2022
Εμφανίσεις:
Για Αιτητή: κ. Λ. Βραχίμης για Ε. Βραχίμη & Σία
Για Καθ’ ης η αίτηση: κ. Α. Αιμιλιανίδης για Α. & Α. Κ. Αιμιλιανίδης, Κ. Κατσαρός & Συνεργάτες ΔΕΠΕ
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής, στις 9/6/2022 καταχώρησε την παρούσα μονομερή αίτηση με την οποία αιτείται:
«(Α) Διάταγμα που να επιτρέπει στον αιτητή, Α. Σ., να μεταφέρει εκτός Κύπρου τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων Χ. Σ. και Δ. Σ., την περίοδο των θερινών διακοπών από τις 27 Αυγούστου 2022 μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου 2022, συμπεριλαμβανομένων και των δύο αυτών ημερομηνιών, ή για άλλη περίοδο που θα ορίσει το Δικαστήριο.
(Β) Διάταγμα με το οποίο να επιτρέπεται στον αιτητή να μεταφέρει τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων Χ. Σ. και Δ. Σ. στο εξωτερικό για περίοδο που δεν θα υπερβαίνει τις 10 ημέρες κάθε φορά εφόσον ενημερώσει προηγουμένως την καθ’ ης η αίτηση με γραπτή ειδοποίηση 7 ημερών.
(Γ) Διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται η καθ’ ης η αίτηση να παραδώσει τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων Χ. Σ. και Δ. Σ. στον αιτητή στις 26 Αυγούστου 2022 η ώρα 10.00 στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση επί της οδού [ ] 9, Διαμ. 202, [ ], Λευκωσία και να παραλάβει από τον αιτητή στον τόπο διαμονής της στις 4 Σεπτεμβρίου 2022 η ώρα 10.00.»
Η Καθ’ ης η αίτηση, στις 12/6/2022 καταχώρησε ένσταση.
Τόσο η αίτηση όσο και η ένσταση, υποστηρίζονται, αντίστοιχα, από τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων, στις οποίες αμφότεροι επισυνάπτουν αριθμό εγγράφων ως τεκμήρια.
Η ακρόαση της παρούσας αίτησης έγινε με τις γραπτές αγορεύσεις και τις διευκρινιστικές τοποθετήσεις των συνηγόρων των διαδίκων.
Οι διάδικοι είναι οι γονείς των ανηλίκων Χρ. και Δ. οι οποίοι γεννήθηκαν στις 23/7/2012 και 4/12/2014, αντίστοιχα.
Οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση από τις 14/6/2020.
Λόγω της πιο πάνω διάστασης στις σχέσεις τους, ο Αιτητής, την ίδια ημέρα, δηλαδή στις 16/4/21, καταχώρησε εναρκτήρια αίτηση και μονομερή αίτηση με την οποία αιτείτο την προσωρινή ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του με τα παιδιά των διαδίκων.
Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι διάδικοι, για έστω προσωρινή ρύθμιση της γονικής μέριμνας των παιδιών τους, όπως προκύπτει από τα πρακτικά του δικαστηρίου, αλλά και από τα email που απέστειλαν οι δικηγόροι των διαδίκων στο Δικαστήριο, δεν έχει μέχρι σήμερα επέλθει φιλικός διακανονισμός, ως είναι η πολλάκις δηλωθείσα προς το Δικαστήριο επιθυμία τους.
Έτσι, η μεταξύ των διαδίκων, χωρίς διάταγμα, συμφωνημένη ρύθμιση συνίσταται στο γεγονός ότι τα παιδιά διαμένουν μαζί με την Καθ’ ης η αίτηση στον συζυγικό οίκο, ο δε Αιτητής ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με βάση το συμφωνηθέν πρόγραμμα, ως κατωτέρω:
«6. Σήμερα, το πρόγραμμα επικοινωνίας μου μαζί με τα παιδιά μου, σε συνεννόηση με την καθ’ ης η αίτηση έχει ως ακολούθως:
(α) Κάθε Δευτέρα η ώρα 13.30 όπου παραλαμβάνω τον ανήλικο Δ. από το σχολείο του και τον μεταφέρω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση.
(β) Κάθε Τρίτη η ώρα 14.30 όπου παραλαμβάνω τον ανήλικο Δ. από το σχολείο του και τον μεταφέρω στα μαθήματα τένις του όπου μένω μαζί του και τον επιστρέφω στις 17.00 στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση.
(γ) Κάθε Τετάρτη η ώρα 16.50 όπου παραλαμβάνω τον ανήλικο Δ. από το Jubilee και τον μεταφέρω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση όπου παραλαμβάνω τον ανήλικο Χρ. και τον μεταφέρω στα μαθήματα τένις του, τον περιμένω και τον επιστρέφω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση η ώρα 19.00.
(δ) Κάθε Πέμπτη η ώρα 13.30 όπου παραλαμβάνω και τα δύο ανήλικα από το σχολείο τους και τα μεταφέρω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση.
(ε) Κάθε Παρασκευή η ώρα 15.15 όπου παραλαμβάνω τον ανήλικο Χρ. από το σχολείο και τον μεταφέρω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση.
(στ) Κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο η ώρα 09.40 όπου παραλαμβάνω τον ανήλικο Χρ. από τον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση και τον μεταφέρω στα μαθήματα τένις του. Έπειτα γυρίζω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση όπου παραλαμβάνω και τον ανήλικο Δ. Τα παιδιά διανυκτερεύουν μαζί μου μέχρι την Κυριακή ότε τα επιστρέφω στον τόπο διαμονής της καθ’ ης η αίτηση η ώρα 18.00.»
Το υπό κρίση θέμα, κατά την άποψή μου, εμπίπτει εντός του δικαιώματος του κάθε γονέα, είτε είναι οι γονείς σε διάσταση είτε όχι, όπως η παρούσα περίπτωση των εν διαστάσει γονέων – διαδίκων, να ταξιδεύει μαζί με τα παιδιά του στο εξωτερικό και δη προς πραγμάτωση του δικαιώματος επικοινωνίας του στο εξωτερικό μαζί με τα παιδιά του.
Τα ταξίδια αυτά, ως θέμα αρχής, προάγουν το συμφέρον του παιδιού, αφού είναι μία ευκαιρία ψυχαγωγίας, επιμόρφωσης του παιδιού, κοινωνικοποίησης του παιδιού και διατήρησης και ενίσχυσης των δεσμών του παιδιού με τους γονείς και το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Διευκρινίζω ευθύς εξ αρχής ότι το υπό κρίση θέμα δεν είναι θέμα το οποίο εξετάζεται στη βάση της συνδρομής των προϋποθέσεων που απαιτεί το άρθρο 32 του Ν.14/60.
Εκείνο το οποίο καλείται να αποφασίσει το Δικαστήριο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι κατά πόσο στη βάση των γεγονότων τα οποία τέθηκαν ενώπιόν του είναι δίκαιο και εύλογο να εκδώσει τα αιτούμενα διατάγματα. Το όλο θέμα, σύμφωνα με τη νομολογία του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου και συγκεκριμένα στην υπόθεση Δημήτρης Γρηγόρη ν. Θάλειας Κχαλίδ Γρηγόρη (2007) 1 Α.Α.Δ. 850, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
Η διακριτική ευχέρεια, όπως υποδεικνύεται στην απόφαση Γρηγόρη, πρέπει να ασκείται κατά τρόπο ισοζυγισμένο, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η εξασφάλιση του συμφέροντος του παιδιού.
Η απόφαση την οποία θα λάβει το Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 6(2)(α) του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, Ν.216/90, πρέπει να αποβλέπει προς το συμφέρον του παιδιού.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου, οι υποθέσεις γονικής μέριμνας έχουν χαρακτήρα εξεταστικό, δεν ενέχουν το στοιχείο αντιπαράθεσης μεταξύ των γονέων και ο τελικός σκοπός των διαδικασιών αυτών είναι η προστασία και η εξυπηρέτηση της ευημερίας και του συμφέροντος του ανηλίκου (βλ. Ιακωβίδης ν. Ιακωβίδου (2001) ΑΑΔ 1108, Ιωαννίδη κ.ά. ν. Ιωαννίδου (2002) 1(Γ) ΑΑΔ 1446, Στυλιανού ν. Στυλιανού (1993) 1 ΑΑΔ 130, Διευθύντρια Κοινωνικής Ευημερίας ν. Ντούμα κ.ά. (2001) 1(Γ) ΑΑΔ 1911, Σοφοκλέους ν. Τσεσμέλογλου (2006) 1(Β) ΑΑΔ 1153).
Όπως προκύπτει από την ένορκη δήλωση της Καθ’ ης η αίτηση, αλλά και από τις αγορεύσεις των δικηγόρων της, η Καθ’ ης η αίτηση δεν αρνείται το δικαίωμα του Αιτητή ούτε και φέρει ένσταση στο δικαίωμα του Αιτητή να μεταβαίνει μαζί με τα παιδιά τους στο εξωτερικό εφόσον το ταξίδι αυτό δεν εκθέτει σε κινδύνους τα παιδιά.
Συγκεκριμενοποιείται η θέση της αυτή, εκτενέστερα, στις παραγράφους 8, 9, 10 και 11 της ένορκής της δήλωσης. Αναφέρει η Καθ’ ης η αίτηση, ότι ο Αιτητής δεν έχει και/ή δεν έχει επιδείξει, διαχρονικά, τον απαιτούμενο βαθμό ευθύνης και/ή ένστικτο σε ό,τι αφορά τα ανήλικα τέκνα τους και ότι η ίδια έχει επιφυλάξεις για ένα ταξίδι τέτοιας φύσεως, δηλαδή μεταφορά/ταξίδι των παιδιών με ιστιοπλοϊκό σκάφος, ιδιαίτερα χωρίς την παρουσία της. Επικαλείται προς τούτο, ένα συμβάν το οποίο συνέβηκε στο παρελθόν και συγκεκριμένα το 2019, όπου έκλεισε η καταπακτή του σκάφους συγγενικού προσώπου του Αιτητή, με αποτέλεσμα ο γιος τους Δ. που είχε τοποθετήσει το χέρι του να κινδυνεύσει με ακρωτηριασμό των 4 δακτύλων του.
Πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό το οποίο συνέβηκε πριν 3 χρόνια, δηλαδή το 2019, που τα παιδιά τους ήταν κατά τρία χρόνια μικρότερα, με μικρότερη προφανώς αντίληψη του κινδύνου για την κάθε τους δραστηριότητα, είτε εντός ιστιοπλόου, είτε οπουδήποτε αλλού και το οποίο συμβάν παρά το ότι η ίδια προφανώς καταλογίζει για τον εαυτό της, ότι έχει το απαιτούμενο επίπεδο ευθύνης και/ή ένστικτο, δεν μπόρεσε να αποτρέψει με την παρουσία της. Και παρά τα πιο πάνω, η Καθ’ ης η αίτηση με τη συγκατάθεση του Αιτητή, έχει πραγματοποιήσει μαζί με τα παιδιά τους το ίδιο ταξίδι, υψηλού κινδύνου όπως το χαρακτηρίζει, προβάλλοντας ως λόγο ότι στο ίδιο σκάφος ήταν η μητέρα, ο πατέρας και η αδελφή της, τα οποία πρόσωπα έχουν άμεση εμπλοκή και ευθύνη για την καθημερινή φροντίδα και ασφάλεια των παιδιών και/ή υψηλό βαθμό εξοικείωσης με τα τέκνα από της γεννήσεως τους.
Η επίκληση των πιο πάνω προσώπων, δεν καθιστά το ταξίδι αυτό ως μη υψηλού κινδύνου, ως η ίδια το χαρακτηρίζει.
Εάν όντως το ταξίδι αυτό είναι υψηλού κινδύνου, δεν θα έπρεπε λογικά η ίδια να πραγματοποιήσει, και να θέσει τα παιδιά της σε υψηλό κίνδυνο, ευελπιστώντας ότι σε τέτοια περίπτωση, η παρουσία των πιο πάνω προσώπων, οι γονείς της οποίας, σημειώνω, πρέπει να είναι μεγαλύτερης ηλικίας από τον Αιτητή, με ό,τι αυτό εξυπακούει, θα απέτρεπε τον υψηλό αυτό κίνδυνο.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό της Καθ’ ης η αίτηση, ότι ο Αιτητής δεν έχει και/ή δεν έχει επιδείξει διαχρονικά το απαιτούμενο επίπεδο ευθύνης και/ή ένστικτο σε ό,τι αφορά τα παιδιά τους, παρατηρώ ότι δεν έχει τεθεί με μαρτυρία οτιδήποτε συγκεκριμένο το οποίο να επιρρώνει τον πιο πάνω ισχυρισμό της, ο οποίος παρέμεινε στο επίπεδο της γενικότητας και της αοριστίας.
Ο πιο πάνω γενικός ισχυρισμός, σε κάθε περίπτωση, βρίσκεται σε αντίθεση και με το σχεδόν καθημερινής επαφής, και με δικαίωμα διανυκτέρευσης συμφωνηθέν πρόγραμμα επικοινωνίας του Αιτητή με τα παιδιά τους, γεγονός το οποίο δεν συνάδει με πατέρα αμελή ή απερίσκεπτο ή επικίνδυνο για τα παιδιά του.
Στη βάση όλων των πιο πάνω, κρίνω ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου θα πρέπει να ασκηθεί υπέρ της έγκρισης της αίτησης, η οποία και εγκρίνεται.
Εκδίδονται διατάγματα ως οι παράγραφοι Α και Γ της ενδιάμεσης αίτησης ημερομ. 9/6/2022.
Ως προς τα έξοδα, κρίνω ορθό και δίκαιο όπως ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της εναρκτήριας αίτησης, σε καμία όμως περίπτωση να είναι εναντίον του Αιτητή.
(Υπ.) ………………………………
Μ. Τσαγγαρίδης
Πρόεδρος Οικογενειακού Δικαστηρίου
/ΚΤ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο