ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Τσαγγαρίδη, Πρ. Οικ. Δ.
Αρ. Αίτησης: 107/2021
Μεταξύ:
Μ. Μ.
Αιτήτρια
και
Χ. Χ.
Καθ΄ ου η Αίτηση
-----------------------------------
Μονομερής αίτηση ημερομ. 25/11/21
25 Φεβρουαρίου 2022
Εμφανίσεις:
Για Αιτήτρια: κ. Τσάρκατζιης για Χρίστος Πατσαλίδης Δ.Ε.Π.Ε.
Για Καθ’ ου η αίτηση: κ. Τσιναρέλης για Τσιναρέλης, Συρίμης & Συνεργάτες
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αιτήτρια, μέσα στα πλαίσια καταχώρισης εναρκτήριας αίτησης ρύθμισης χρήσης οικογενειακής στέγης, καταχώρησε, στις 25/11/21, την παρούσα μονομερή αίτηση με την οποία αιτείται:
«Α) Διάταγμα του Δικαστηρίου, δια του οποίου να παραχωρείται στην Αιτήτρια η αποκλειστική χρήση της συζυγικής οικίας η οποία ευρίσκεται στην οδό [ ] 13, [ ] Έγκωμη, στη Λευκωσία για να διαμένει εκεί μαζί με τα ανήλικα παιδιά της Α. και Στ.
Β) Διάταγμα του Δικαστηρίου, δια του οποίου να απαγορεύεται στον Καθ’ ου η αίτηση να εισέρχεται και/ή με οποιοδήποτε τρόπο παραμένει και/ή χρησιμοποιεί την συζυγική οικία, η οποία ευρίσκεται στην οδό [ ] 13, [ ] Έγκωμη, στη Λευκωσία.»
Το Δικαστήριο, επιλαμβανόμενο της μονομερούς αίτησης, διέταξε την επίδοσή της στον Καθ’ ου η αίτηση, ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο και ακολούθως στις 17/12/21 καταχώρησε ένσταση.
Οι λόγοι της ένστασης είναι οι πιο κάτω:
«1. Η αίτηση είναι κατά νόμο και ουσία αβάσιμη, ενοχλητική και εκβιαστική και σκοπό έχει να εκβιάσει και να εξαναγκάσει τον Καθ’ ου η Αίτηση να απομακρυνθεί από την συζυγική οικία χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος.
2. Η Αιτήτρια, τόσο στην Ένορκη Δήλωση της ημερομηνίας 25/11/2021 δεν αποκαλύπτει πλήρως τα γεγονότα που αφορούν την παρούσα υπόθεση και παραπλανά το Δικαστήριο, θέτοντας ενώπιον του γεγονότα και ισχυρισμούς οι οποίοι είναι ανυπόστατοι, ανεδαφικοί και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ σκοπό έχουν μόνο να δημιουργήσουν εντυπώσεις, ούτως ώστε να πετύχει η Αιτήτρια την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
3. Στην Ένορκη Δήλωση της Αιτήτριας δεν αναφέρονται επαρκή γεγονότα που να καταδεικνύουν την ύπαρξη καλής και συζητήσιμης υπόθεσης και δεν καταδεικνύεται οποιαδήποτε διακινδύνευση της Αιτήτριας ή των ανήλικων και/ή κατεπείγον του αιτούμενου διατάγματος.
4. Η Αιτήτρια απέκρυψε από το Δικαστήριο την πραγματική αλήθεια και/ή παρέλειψε να αποκαλύψει στο Δικαστήριο ουσιώδη γεγονότα και δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια.
5. Δεν τηρούνται και/ή δεν έχουν ικανοποιηθεί οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από το Άρθρο 32 του Ν. 14/60 για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
6. Δεν υπάρχει μαρτυρία και/ή ικανοποιητική μαρτυρία που να δικαιολογεί το στοιχείο του κατεπείγοντος για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
7. Η κυρίως αίτηση της Αιτήτριας δεν έχει πιθανότητα για να επιτύχει και γίνεται με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Αιτήτριας και όχι των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, και επομένως δεν συντρέχει η προϋπόθεση για την έκδοση του αιτούμενου προσωρινού διατάγματος.
8. Στην Ένορκη Δήλωση της Αιτήτριας δεν αναφέρονται γεγονότα που να καταδεικνύουν την ύπαρξη ανεπανόρθωτης βλάβης την οποία πιθανόν να υποστεί η Αιτήτρια ή τα ανήλικα τέκνα σε περίπτωση μη έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων.
9. Κανένας λόγος για έκδοση του διατάγματος δεν αποκαλύφθηκε και/ή στοιχειοθετήθηκε ώστε να δικαιούται η αιτήτρια το αιτούμενο διάταγμα.
10. Κανένα στοιχείο επείγοντος δεν παρουσιάσθηκε στο Δικαστήριο που να δικαιολογεί την έκδοση του προσωρινού διατάγματος.»
Τόσο η ενδιάμεση αίτηση όσο και η ένσταση συνοδεύονται με τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων. Περαιτέρω, κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, οι διάδικοι καταχώρησαν συμπληρωματικές ένορκες δηλώσεις, η μεν Αιτήτρια στις 21/12/21 και ο Καθ’ ου η αίτηση στις 18/1/22. Αποτελούν παραδεχτά γεγονότα ότι οι διάδικοι είναι σύζυγοι και έχουν τελέσει γάμο στις 24/4/2010. Από τον γάμο τους έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Α. που γεννήθηκε στις 7/3/12 και τον Στ. που γεννήθηκε στις 28/7/16. Η έγγαμη σχέση των διαδίκων οδηγήθηκε σε διάσταση.
Η Αιτήτρια, στην αρχική ένορκη δήλωσή της, αναφέρει ότι ο γάμος της με τον Καθ’ ου η αίτηση παρουσίαζε πολλά και σοβαρά προβλήματα από την αρχή της έγγαμης σχέσης. Ο λόγος ήταν η παθολογική ζήλια του Καθ’ ου η αίτηση, που εξαιτίας της έχασε όλους τους φίλους και φίλες και δεν είχε κοινωνική ζωή και δημιουργούσε απίστευτες σκηνές ζήλιας και επεισόδια μπροστά σε τρίτους. Τον Μάρτιο του 2021 τα προβλήματα κορυφώθηκαν. Ο Καθ’ ου η αίτηση έβαλε κοριό μέσα στο αυτοκίνητό της για να την παρακολουθεί με ποιον μιλά όταν είναι στο αυτοκίνητο. Το γνωρίζει, γιατί ο ίδιος ο Καθ’ ου η αίτηση την έβαλε να ακούσει τις συνομιλίες που είχε στο αυτοκίνητο μαζί του, ισχυριζόμενος ότι παράλληλα ψιθύριζε στον «φίλο της».
Περαιτέρω, έλεγχε το κινητό της, τις κλήσεις και μηνύματά της, παραβίαζε την ιδιωτική της ζωή και τα προσωπικά της δεδομένα, την ηχογραφούσε όταν είχαν σωματική επαφή και τη φωτογράφιζε όταν έκαμνε μπάνιο. Το γνωρίζει διότι λίγες ημέρες πριν μετακινηθεί στο σπίτι του πατέρα της, ο Καθ’ ου η αίτηση την έβαλε να ακούσει τις ηχογραφήσεις από το κινητό του, ως επίσης της έδειξε και δικές της γυμνές φωτογραφίες, απειλώντας την ότι αν φύγει από το σπίτι θα τις στείλει σε συγγενείς της, στην οικογένειά της και σε κοινούς γνωστούς.
Από τον Μάρτιο του 2021 βρίσκονται σε διάσταση και απέστειλε μέσω του δικηγόρου της διπλοσυστημένη επιστολή, γνωστοποιώντας την πρόθεσή της για λύση του γάμου.
Το τελευταίο διάστημα, ο Καθ’ ου η αίτηση άρχισε να ασκεί βία εναντίον της, τόσο λεκτική όσο και σωματική, την εξανάγκαζε να έρθει, παρά τη θέλησή της, σε σεξουαλική επαφή μαζί του με έμμεσο τρόπο, δηλαδή αν έλεγε όχι γινόταν πιο νευρικός και επιθετικός μαζί της και αυτή η συμπεριφορά εκδηλωνόταν μπροστά στα παιδιά τους. Άρχιζε δηλαδή να σπάζει πράγματα στο σπίτι, όπως πόρτες, ντουλάπια, βάζα, ποτήρια κ.ά. Επισύναψε ως φωτογραφίες των πιο πάνω το Τεκμήριο 1.
Στις 15/10/21, ο Καθ’ ου η αίτηση την έπιασε από τον λαιμό με μεγάλη δύναμη, με αποτέλεσμα να φοβηθεί και έφυγε από το σπίτι μαζί με τα παιδιά τους για να μην κινδυνεύσει η ζωή της. Το περιστατικό αυτό έγινε μπροστά στα παιδιά. Η Αιτήτρια επισύναψε ως Τεκμήριο 2, σχετική βεβαίωση από την προσωπική της γιατρό, την οποία επισκέφτηκε την ίδια ημέρα.
Την πιο πάνω ημέρα εγκαταστάθηκε μαζί με τα παιδιά τους στο υπνοδωμάτιο των γονιών της και η μητέρα της και ο πατέρας της κοιμούνταν στον καναπέ. Επισύναψε ως Τεκμήριο 3, δέσμη φωτογραφιών από την οικία των γονέων της στις οποίες φαίνεται το κρεβάτι στο οποίο κοιμούνται η ίδια με τα παιδιά τους και η μητέρα της.
Ο τίτλος ιδιοκτησίας του συζυγικού οίκου είναι επ’ ονόματί της και σήμερα στην οικία αυτή διαμένει ο Καθ’ ου η αίτηση. Οι συνθήκες διαβίωσης στο σπίτι των γονέων της προκαλούν ταλαιπωρία, διότι τα παιδιά δεν έχουν δικό τους υπνοδωμάτιο, δεν έχουν γραφείο για να διαβάσουν και είναι όλοι στρυμωγμένοι στο σπίτι.
Αντίθετα με τα πιο πάνω, ο συζυγικός οίκος έχει τέσσερα υπνοδωμάτια, κάθε παιδί έχει το δικό του υπνοδωμάτιο και η πρόσβασή της στο σπίτι, στον συζυγικό οίκο, γίνεται από μια πόρτα την οποία άφησε ο Καθ’ ου η αίτηση, χωρίς να αλλάξει την κλειδαριά της, για να πηγαίνει και να παίρνει πράγματα των παιδιών τους. Ο Καθ’ ου η αίτηση φέρνει και τρίτα πρόσωπα στον συζυγικό οίκο με σκοπό τη σεξουαλική επαφή μαζί τους και επισύναψε προς τούτο ως Τεκμήριο 5, σχετικό μήνυμα που φωτογράφισε από το κινητό του και το οποίο μήνυμα ο ίδιος της το έδειξε για να της δείξει ότι είναι αρεστός. Η οικονομική της κατάσταση δεν της επιτρέπει εύκολα να ενοικιάσει άλλο σπίτι για να διαμένει με τα παιδιά τους, ενώ ο Καθ’ ου η αίτηση λαμβάνει μισθό γύρω στα €1.600 μηνιαίως και δεν πληρώνει οτιδήποτε για τα παιδιά του και όλο το βάρος το επωμίζεται η ίδια. Ο Καθ’ ου η αίτηση, ως εκ τούτου, είναι σε καλύτερη θέση από την ίδια να ενοικιάσει και να καλύψει τις στεγαστικές του ανάγκες με ένα μονάρι διαμέρισμα.
Είναι προς το συμφέρον των παιδιών η παραχώρηση σε αυτή της αποκλειστικής χρήσης της συζυγικής οικίας, διότι η ίδια καθημερινά φροντίζει, μαγειρεύει και διαβάζει στα παιδιά τους, πράγμα που ο Καθ’ ου η αίτηση αδυνατεί, ενώ ισχυρίζεται ότι είναι ανεπιεικές η ίδια να διαμένει στην οικία των γονέων της με τα δύο τους παιδιά και να διαβιώνει υπό τις συνθήκες που περιέγραψε ανωτέρω, ενώ ο Καθ’ ου η αίτηση να απολαμβάνει μόνος τον συζυγικό οίκο και η συνέχιση της υφιστάμενης κατάστασης θα προκαλέσει τόσο στην ίδια όσο και στα παιδιά τους ανεπανόρθωτη ζημιά, διότι οι συνθήκες διαβίωσης τους δεν μπορεί να συνεχιστούν στο σπίτι των γονιών τους, η δε συμπεριφορά του Καθ’ ου η αίτηση λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του, η κρυφή φωτογράφηση και ηχογράφησή της, αλλά και η όλη συμπεριφορά του Καθ’ ου η αίτηση, καθιστούν αδύνατη τη συμβίωσή της με τον Καθ’ ου η αίτηση κάτω από την ίδια στέγη.
Ο Καθ’ ου η αίτηση στην ένστασή του, ισχυρίζεται ότι οι σχέσεις τους ήταν αρκετά καλές από την αρχή της έγγαμης συμβίωσης μέχρι και τον Μάρτιο του 2021 και δεν είχαν προβλήματα, ούτε ζήλευε παθολογικά την Αιτήτρια, η οποία είχε πλήρη κοινωνική ζωή. Ουδέποτε δημιούργησε σκηνές μπροστά σε τρίτους ή οποιαδήποτε σκηνή ζηλοτυπίας, αντίθετα είναι η ίδια που προκαλούσε καυγάδες και συνεχώς υπονοούσε ότι είχε εξωσυζυγικές σχέσεις. Η Αιτήτρια πήγαινε, συγκεκριμένα, κάθε εβδομάδα για καφέ και ψώνια με φιλικά της πρόσωπα, σε αισθητικούς και κομμωτήρια. Κατά καιρούς πήγαινε σε διάφορα επαγγελματικά ταξίδια και ουδέποτε της έκανε οποιαδήποτε προβλήματα. Τα προβλήματα που ξεκίνησαν στον γάμο τους, τον Μάρτιο του 2021, οφείλονταν αποκλειστικά στην Αιτήτρια, λόγω του ότι ανακάλυψε ότι η ίδια είχε συνάψει εξωσυζυγική σχέση.
Η Αιτήτρια, επιδείκνυε παθολογική ζήλια και τον Σεπτέμβριο του 2021, συνεχώς του ασκούσε έλεγχο για το πού βρισκόταν και τι έκανε. Είχε μέρες που τον έπαιρνε κάθε λίγο στο τηλέφωνο για να δει πού ήταν και όταν της έλεγε ότι είναι στον δρόμο για να έρθει σπίτι, μετά τη δουλειά του, τηλεφωνούσε κάθε 5 λεπτά για να ελέγξει πού είναι και πόση ώρα θα έκανε για να έρθει στο σπίτι. Του ζητούσε να χρησιμοποιεί βιντεόκληση για να βλέπει πού είναι. Οι ισχυρισμοί δε της Αιτήτριας, ότι της έβαλε κοριό στο αυτοκίνητό της για να την παρακολουθεί και ότι την έβαλε να ακούσει συνομιλίες τους, είναι ψευδείς και κατασκευασμένοι. Ουδέποτε έλεγχε το κινητό της ή τις κλήσεις της ή της παραβίασε την ιδιωτική της ζωή και τα προσωπικά της δεδομένα, κατ’ αντίθεση με την ίδια. Συγκεκριμένα, όταν αποκοιμήθηκε στον καναπέ της οικίας τους, του πήρε το κινητό από τα χέρια προτού κλειδώσει η οθόνη και φωτογράφισε συνομιλία που είχε με τρίτο πρόσωπο και την οποία παρουσίασε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 5, στην ένορκή της δήλωση. Οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας, ότι δήθεν την έβγαλε φωτογραφίες στο μπάνιο ή ότι την ηχογράφησε όταν είχε σωματική επαφή, είναι κατασκευασμένοι με μοναδικό σκοπό την εκδίωξή του από τον συζυγικό οίκο. Όλα αυτά, τα οποία του καταλογίζει η Αιτήτρια, οφείλονται και μόνο στο γεγονός ότι δεν αποδέχτηκε την πρότασή της για εξώδικη διευθέτηση των περιουσιακών τους διαφορών.
Είναι ο ίδιος που της ζήτησε να χωρίσουν και όχι η Αιτήτρια και της ζήτησε να διευθετήσουν και τα περιουσιακά τους θέματα, δηλαδή τη συζυγική οικία που απόκτησαν μετά τον γάμο τους. Απέστειλε και ο ίδιος διπλοσυστημένη επιστολή γνωστοποίησης μέσω του δικηγόρου του, (Τεκμήριο 1). Παρόλη την πιο πάνω κατάσταση, τον Μάρτιο του 2021, έδωσε ακόμα μια ευκαιρία στην Αιτήτρια για να σώσουν τον γάμο τους, για χάρη των παιδιών τους, έτσι από τα μέσα Μαρτίου 2021 μέχρι τον Αύγουστο του 2021, ήταν όλη η οικογένεια μαζί και το καλοκαίρι έκαμαν διακοπές σαν οικογένεια. Επισύναψε ως Τεκμήριο 4, δέσμη φωτογραφιών σε διάφορες ημερομηνίες που αφορούν την πιο πάνω περίοδο, έτσι η πραγματική ημερομηνία που είναι σε διάσταση με την Αιτήτρια είναι περί τα τέλη του Σεπτεμβρίου του 2021.
Ουδέποτε εξανάγκασε την Αιτήτρια σε σεξουαλική επαφή μαζί του και από τον Μάρτιο του 2021, που ξεκίνησαν τα προβλήματα στον γάμο τους, όσες φορές συνευρέθηκαν σεξουαλικά ήταν πάντα με τη θέλησή της. Από τα μέσα Αυγούστου δεν είχαν καμία σεξουαλική επαφή και ακολούθως, τον Σεπτέμβριο του 2021, η Αιτήτρια έφυγε από τη συζυγική οικία. Ουδέποτε άσκησε οποιαδήποτε λεκτική ή σωματική βία εναντίον της. Αυτές είναι συμπεριφορές που ασκούσε η Αιτήτρια προς το πρόσωπό του και έχει προβεί σε καταγγελία στην Αστυνομία.
Οι φωτογραφίες που παρουσίασε η Αιτήτρια ως Τεκμήριο 3, στην ένορκη της δήλωση, είναι παραπλανητικές και δεν έχουν σχέση με τους ισχυρισμούς της. Οι ζημιές δε που φαίνονται στον συζυγικό οίκο, όπως στην πόρτα και στον διακόπτη, είναι ζημιές φυσικής φθοράς και προϋπήρχαν εδώ και πάρα πολύ καιρό. Η φθορά στην πόρτα της τουαλέτας είναι επίσης πολύ παλιά. Είχε μαγκώσει και την έσπρωξε με τον ώμο του και έμεινε σημάδι. Επίσης, και το παιδικό παιγνίδι που είχε σπάσει πριν από καιρό και το είχε κάτω στο υπόγειο με σκοπό κάποια στιγμή ο ίδιος να το επιδιορθώσει. Το ίδιο ισχύει και για τις καρέκλες, οι οποίες είχαν σπάσει από πάρα πολύ καιρό προηγουμένως και τις κράτησε ως σκαμπό. Όλες οι φθορές που παρουσίασε η Αιτήτρια είναι φυσικές φθορές και διερωτάται, περαιτέρω, γιατί η Αιτήτρια δεν τον κατάγγειλε στην Αστυνομία, εφόσον ο ίδιος είχε μια τέτοια επιθετική και βίαιη συμπεριφορά, ως η ίδια ισχυρίζεται.
Ο Καθ’ ου η αίτηση αρνείται ότι έπιασε την Αιτήτρια από τον λαιμό και ουδέποτε της έκανε κακό, ενώ η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι στις 15/10/21 την άρπαξε από τον λαιμό με μεγάλη δύναμη και την ίδια μέρα η ίδια πήγε στην προσωπική της γιατρό γιατί πονούσε. Εντούτοις, στο ιατρικό πιστοποιητικό, ημερομ. 15/10/21, αναφέρει ότι η Αιτήτρια πήγε στις 14/10/21 και ότι δεν υπήρχε οποιοδήποτε σημάδι, εκδορές ή μώλωπες στο σώμα ή σημάδι κάκωσης. Αν, όντως, για την Αιτήτρια, ήταν τόσο σοβαρό το επεισόδιο που έγινε στις 15/10/21, τότε πώς δικαιολογείται ότι στις 17/10/21 η Αιτήτρια ήταν μαζί του σε κοινωνική εκδήλωση μαζί με τα παιδιά τους και ήταν χαμογελαστή δίπλα τους σαν να ήταν κανονικό ζευγάρι. Επισύναψε ως Τεκμήριο 5 σχετικές φωτογραφίες. Ουδέποτε άσκησε λεκτικά ψυχολογική βία μπροστά μάλιστα στα παιδιά τους, αντίθετα, είναι αυτή που είχε την πιο πάνω συμπεριφορά έναντί του.
Ο Καθ’ ου η αίτηση αποδίδει στην Αιτήτρια ότι προβαίνει στους ισχυρισμούς αυτούς εναντίον του, για να δημιουργήσει αρνητική εντύπωση στο πρόσωπό του, ώστε να τον εκδιώξει από την οικία τους, λόγω των επικείμενων περιουσιακών διαφορών και για σκοπούς εκβιασμού, διότι η ίδια γνωρίζει ότι ούτε ο ίδιος έχει άλλη οικία για να διαμένει. Η Αιτήτρια έφυγε από το σπίτι παίρνοντας μαζί και τα παιδιά τους τον Σεπτέμβριο του 2021 και όχι από τις 15/10/21, όπως ισχυρίζεται, με την υποτιθέμενη επίθεση που δέχτηκε από αυτόν.
Το σπίτι των πεθερικών του είναι αρκετά μεγάλο, γύρω στα 200 τετρ. μέτρα και διαθέτει 3 υπνοδωμάτια με επιπλέον δωμάτιο, καθώς επίσης και ένα βοηθητικό σπίτι/διαμέρισμα στο οποίο ο ίδιος με την Αιτήτρια έμεναν όταν ήταν αρραβωνιασμένοι. Οι δε φωτογραφίες, τις οποίες παρουσίασε η Αιτήτρια ως Τεκμήριο 3, είναι παραπλανητικές με σκοπό να στηρίξουν τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας. Περαιτέρω, τον καιρό που είχε νυκτερινές βάρδιες σε υπηρεσία του και έλειπε όλη τη νύκτα από το σπίτι, έπαιρνε τα παιδιά τους και διέμενε στους γονείς της, όπως συμβαίνει και τώρα. Υπήρχε πάντα διαμορφωμένος χώρος, που διέμεναν τα παιδιά και η ίδια, χωρίς να ενοχλούνται τα πεθερικά, όπως αντίθετα ισχυρίζεται η Αιτήτρια. Επίσης, οι γονείς της διαθέτουν και ένα διαμέρισμα που βρίσκεται κάτω από το σπίτι τους.
Ο συζυγικός οίκος ανεγέρθηκε πάνω σε οικόπεδο το οποίο ανήκε στην Αιτήτρια, με τα χρήματα του αρραβώνα και του γάμου τους και με δανεισμό στον οποίο συνεισέφερε και ο ίδιος, καταβάλλοντας κάθε μήνα ανελλιπώς το ποσό των €310. Το συμφωνηθέν έγγραφο που συνήψαν το 2014, για την ανέγερση του σπιτιού με τον εργολάβο, (Τεκμήριο 6), φέρει και το δικό του όνομα. Η Αιτήτρια έχει πλήρη πρόσβαση στο σπίτι τους στο οποίο έρχεται όποτε θέλει, ακόμα και την ίδια ώρα που είναι ο ίδιος μέσα και απορρίπτει τον ισχυρισμό της Αιτήτριας ότι δήθεν την εκδίωξε από το σπίτι για να φέρνει τρίτα άτομα. Η ίδια η Αιτήτρια περνά καθημερινά από το σπίτι, είτε μπαίνοντας απροειδοποίητα, είτε περνώντας απ’ έξω για να του ασκεί έλεγχο, χωρίς όμως να διαπιστώνει οτιδήποτε μεμπτό. Το Τεκμήριο 5, το οποίο επικαλείται η Αιτήτρια στην ένορκη της δήλωση, λήφθηκε χωρίς τη θέλησή του και αποτελεί παράνομη μαρτυρία η οποία παραβιάζει την ιδιωτική και προσωπική του ζωή. Εν πάση περιπτώσει, η εν λόγω συνομιλία ουδεμία σχέση έχει με τους λόγους που η Αιτήτρια εγκατέλειψε τη συζυγική οικία ούτε έχει σκοπό να φέρνει τρίτα άτομα στην οικία για σεξουαλική συνεύρεση.
Η Αιτήτρια έχει καθαρές μηνιαίες απολαβές πέραν των €1.600, ενώ οι δικές του καθαρές απολαβές ανέρχονται στα €1.106,86 τον μήνα (Τεκμήριο 7). Διευκρίνισε ότι το ποσό των €407,48 που έλαβε τον Νοέμβριο, αφορά κάποιες υπερωρίες του Σεπτεμβρίου του 2021, οι οποίες του δόθηκαν αναδρομικά. Δεν διαθέτει άλλο χώρο ή περιουσία εκτός από την οικία που διαμένει. Οι γονείς του είναι υπερήλικες, διαμένουν στη Λεμεσό και μαζί τους διαμένουν και τα τέσσερα αδέλφια του, η δε εργασία του είναι στη Λευκωσία. Αν αποχωρήσει από τον συζυγικό οίκο θα πρέπει να ενοικιάσει διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων και όχι μονάρι, όπως ισχυρίζεται η Αιτήτρια, για να υπάρχει χώρος όταν θα φιλοξενεί τα παιδιά του, στα πλαίσια του δικαιώματος επικοινωνίας του. Τα δε ενοίκια για ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων, από έρευνα που έχει κάμει, εκτιμώνται από €600 μέχρι €850 τον μήνα. Επιπρόσθετα δε, θα πρέπει να αγοράσει εκ νέου οικοσκευή.
Η Αιτήτρια, έχει καταχωρήσει αίτηση διατροφής εναντίον του με την οποία ζητά το ποσό των €650 μηνιαίως ως συνεισφορά του, γεγονός το οποίο θα τον οδηγήσει σε δυσμενή θέση. Καταβάλλει δε κάθε μήνα, €310 στον κοινό τους λογαριασμό για την πληρωμή του στεγαστικού δανείου και €210 μηνιαίως ως δόση του αυτοκινήτου του, για να μεταβαίνει στην εργασία του. Στις 17/11/21, κατέβαλε στον προσωπικό λογαριασμό της Αιτήτριας το ποσό των €300 για τις ανάγκες των παιδιών τους, (Τεκμήριο 8).
Χαρακτηρίζει τη σχέση του με τα παιδιά τους ως άριστη, τα οποία αγαπά και φροντίζει και αν τα παιδιά τους επηρεαστούν αρνητικά, αυτό οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη συμπεριφορά της Αιτήτριας.
Ο Καθ’ ου η αίτηση θεωρεί ανεπιεικές να εκδιωχθεί από την οικία του και αποδίδει τα πιο πάνω στην Αιτήτρια, ισχυριζόμενος ότι προσπαθεί να τον εκβιάσει, γιατί δεν αποδέχτηκε την πρότασή του για εξώδικη διευθέτηση των περιουσιακών τους διαφορών. Η ίδια επέλεξε να αποχωρήσει από τη συζυγική οικία τον Σεπτέμβριο του 2021 και όχι στις 15/10/21, ως η ίδια ισχυρίζεται.
Η οικία τους διαθέτει ανεξάρτητο χώρο στον υπόγειο χώρο του σπιτιού, ο οποίος διαθέτει ξεχωριστή είσοδο από την υπόγεια ράμπα του σπιτιού που βρίσκεται στο πλάι του σπιτιού. Στον χώρο εκεί έχει μπάνιο, αποχωρητήριο και κουζίνα και ικανοποιητικό χώρο που μπορεί να διαμείνει. Υπάρχει μόνο μια εσωτερική σκάλα η οποία μπορεί να κλείσει με μια γυψοσανίδα ώστε να αποκοπεί η πρόσβαση στο εσωτερικό του σπιτιού. Επισύναψε ως Τεκμήριο 9, αντίγραφο αρχιτεκτονικού σχεδίου της οικίας, όπου δεικνύεται η κύρια είσοδος του σπιτιού και η είσοδος του υπόγειου χώρου και ως Τεκμήριο 10, δέσμη φωτογραφιών στις οποίες φαίνεται ο υπόγειος χώρος και η σκάλα που μπορεί να κλείσει άμεσα. Το πλυντήριο μπορεί να μεταφερθεί στον πιο πάνω όροφο, αφού υπάρχει σχετικός χώρος με πρόνοια αποχέτευσης και νερού. Επισύναψε, ως Τεκμήριο 11, φωτογραφία που φαίνεται ο χώρος αυτός. Δηλώνει ότι αναλαμβάνει να κλείσει τη σκάλα αυτή με δικά του έξοδα, έτσι ώστε να αποκτήσει προσωρινά ένα ανεξάρτητο χώρο για να διαμένει, εφόσον τα εισοδήματά του δεν του επιτρέπουν να ενοικιάσει άλλο χώρο. Ο υπόλοιπος χώρος του σπιτιού είναι λειτουργικός αφού περιλαμβάνει 4 υπνοδωμάτια στον 1ο όροφο, μπάνιο, τουαλέτα και ντους, και στον ισόγειο χώρο έχει πλήρη λειτουργική κουζίνα, τουαλέτα και ένα τεράστιο σαλόνι. Επισύναψε προς τούτο σχετικά αρχιτεκτονικά σχέδιά, (Τεκμήρια 12 και 13). Έχει επικοινωνήσει με επαγγελματία οικοδόμο, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι η εργασία με την τοποθέτηση γυψοσανίδας μπορεί να γίνει σε μία μέρα, είναι εύκολη εργασία χωρίς ιδιαίτερο κόστος.
Ο Καθ’ ου η αίτηση επαναλαμβάνει, εν συνεχεία, τους πιο πάνω ισχυρισμούς του, ότι η παρούσα αίτηση είναι εκδικητική και εκβιαστική για τους λόγους που εξήγησε, ισχυριζόμενος ότι τον Μάρτιο του 2021, που ο ίδιος ανακάλυψε ότι η Αιτήτρια είχε εξωσυζυγική σχέση, η ίδια είχε εγκαταλείψει και πάλι την οικία τους για διάστημα 3½ μηνών περίπου και διέμενε πάλι στους γονείς της με τα παιδιά τους, όπως συμβαίνει και σήμερα.
Δέχθηκε το τελευταίο διάστημα απειλές και βρισιές, τόσο από την ίδια όσο και από τον πατέρα της, για να τον αναγκάσουν να φύγει από το σπίτι τους και όταν στις 23/10/21, ημέρα Σάββατο, πήγε στο σπίτι των πεθερικών του για να δει και να παραλάβει τα παιδιά τους, του επιτέθηκε φραστικά η Αιτήτρια και τον απείλησε ο πατέρας της ότι θα τον σκοτώσει. Για το συμβάν αυτό προέβηκε σε καταγγελία στην Αστυνομία και επισύναψε ως Τεκμήριο 14, βεβαίωση καταγγελίας του Αστυνομικού Σταθμού Λακατάμιας. Από τον Μάρτιο του 2021, που ανακάλυψε ότι η Αιτήτρια σύναψε εξωσυζυγική σχέση, ξεκίνησαν οι διάφορες επιθέσεις προς το πρόσωπό του, τόσο από την Αιτήτρια όσο και από την οικογένειά της, έγινε δέκτης απειλών και ψυχολογικού εκβιασμού με σκοπό τον εξαναγκασμό να φύγει από το σπίτι τους. Για όλα αυτά τα περιστατικά προέβηκε σε καταγγελίες στην Αστυνομία και επειδή τα πεθερικά του είχαν πρόσβαση ανά πάσα στιγμή στο σπίτι τους, στις 19/3/21 απομάκρυνε από τη συζυγική του οικία όλα τα κυνηγετικά του όπλα, τόσο για την ασφάλειά του αλλά και για το γεγονός ότι ενδεχομένως θα χρησιμοποιούσαν εναντίον του ψευδείς ισχυρισμούς ότι οπλοφορεί και είναι επικίνδυνος.
Στις 4/11/21, η Αιτήτρια τον απείλησε ότι θα τον βγάλει έξω με τις κλωτσιές. Επίσης, στις 19/11/21, η Αιτήτρια τον παρενοχλούσε τηλεφωνώντας στην υπηρεσία του και τον απειλούσε ότι θα προβεί σε ψεύτικες καταγγελίες στην Αστυνομία. Στο Τεκμήριο 15, επισυνάπτει βεβαίωση καταγγελίας από τον Αστυνομικό Σταθμό Αγίου Δομετίου, ημερομ. 9/12/21, καταγράφονται δε, 8 περιστατικά για τα οποία ευθύνονται η Αιτήτρια και οι γονείς της και τα οποία ξεκίνησαν από τις 10/3/21 και καλύπτουν μέχρι και την περίοδο 19/11/22.
Στη συμπληρωματική της ένορκη δήλωση, η Αιτήτρια επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς της οι οποίοι περιέχονται στην αρχική ένορκη δήλωσή της και συγκεκριμένα επαναλαμβάνει τα περί χειριστικής συμπεριφοράς του Καθ’ ου η αίτηση, περί ελέγχου στη ζωή της, περί ύπαρξης εξωσυζυγικής σχέσης του Καθ’ ου η αίτηση, ενώ η ίδια αρνείται ότι είχε οποιαδήποτε εξωσυζυγική σχέση. Αναφέρεται ότι ο Καθ’ ου η αίτηση έτυχε ψυχιατρικής παρακολούθησης από συγκεκριμένο ψυχίατρο λόγω παθολογικής του ζήλιας και της παθολογικής του συμπεριφοράς. Ουδέποτε η ίδια ζήλευε παθολογικά τον Καθ’ ου η αίτηση, όπως αυτός ισχυρίζεται, αντίθετα, η συμπεριφορά αυτή επιδεικνυόταν από τον ίδιο τον Καθ’ ου η αίτηση προς το πρόσωπό της.
Επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό της, ότι ο ίδιος της έδειξε τις συνομιλίες στο κινητό για να της αποδείξει ότι έχει επιτυχίες με άλλα πρόσωπα.
Η απόφαση για τον χωρισμό τους ανήκει στην ίδια και τη γνωστοποίησε περί τον Μάρτιο του 2021. Η γνωστοποίηση που απέστειλε ο Καθ’ ου η αίτηση προς την Ιερά Αρχιεπισκοπή έγινε αφού η ίδια προηγουμένως του είχε ανακοινώσει ότι είχε πάει σε δικηγόρο και ότι θέλει να χωρίσουν. Μάλιστα δε, όταν έλαβε πρόσκληση για την διεξαγωγή της απόπειρας συνδιαλλαγής και προσήλθε για τη συνδιαλλαγή, ο Καθ’ ου η αίτηση παρακάλεσε τον ιερέα να μην εκδώσει διαζευκτήριο.
Η Αιτήτρια, επαναλαμβάνει ότι η πραγματική διάσταση επήλθε τον Μάρτιο του 2021. Συμπληρώνει ότι έκαμαν πολλές προσπάθειες για να περισώσουν τον γάμο τους, αλλά καμία δεν κράτησε περισσότερο από λίγες μέρες και πάντοτε ακολουθούσαν εντάσεις και καυγάδες, οι οποίοι οφείλονταν κυρίως στην παθολογική ζήλια του Καθ’ ου η αίτηση. Οι φωτογραφίες τις οποίες ο Καθ’ ου η αίτηση επισυνάπτει ως Τεκμήριο 4, στην ένορκή του δήλωση, είναι όλες από μεμονωμένες μέρες, που είτε ο ίδιος ζητούσε επανασύνδεση είτε έκαναν προσπάθειες να τα ξαναβρούν. Τέτοιες είναι οι φωτογραφίες ημερομ. 19/7/21 και η φωτογραφία ημερομ. 17/8/21, που ενώ δεν ήταν καθόλου καλές οι σχέσεις τους, είχαν πάει διακοπές, επειδή τις είχαν πληρώσει και δεν θεώρησαν σωστό να στερήσουν από τα παιδιά τους τις διακοπές. Από τον Μάρτιο του 2021 μέχρι τον Οκτώβριο του 2021, οι καλές ημέρες που έζησαν μαζί μπορεί να ήταν και δέκα και οι υπόλοιπες ήταν κακές και διερωτάται η Αιτήτρια πώς μπορεί να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο ο Καθ’ ου η αίτηση εφόσον, αν οι σχέσεις τους ήταν τόσο καλές, όπως ο ίδιος τις παρουσιάζει, τότε γιατί έκανε συνέχεια αναφορές εναντίον της στην Αστυνομία, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, προσκομίζοντας και σχετική βεβαίωση.
Περαιτέρω, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι από τον συζυγικό οίκο αποχώρισε τον Οκτώβριο του 2021 και όχι τον Σεπτέμβριο του 2021, όπως ισχυρίζεται ο Καθ’ ου η αίτηση.
Απορρίπτει τους ισχυρισμούς του Καθ’ ου η αίτηση ότι οι ζημιές που έγιναν στο σπίτι ήταν από φυσική φθορά και επιμένει στην αρχική της ένορκη δήλωση και αναφέρει ότι αναφορές άρχισε να κάνει στην Αστυνομία, όταν άρχισε να φοβάται για τη ζωή της και τη σωματική της ακεραιότητα και επισύναψε ως Τεκμήριο 1, φωτογραφίες με εκδορές στο χέρι της που προκλήθηκαν από τον Καθ’ ου η αίτηση.
Η Αιτήτρια, επιμένει ότι το γεγονός κατά το οποίο ο Καθ’ ου η αίτηση την άρπαξε από το χέρι στις 15/10/21 είναι αλήθεια και χαρακτηρίζει την αναφορά της γιατρού σε «χθεσινό» περιστατικό ως εκ παραδρομής λάθος της γιατρού. Αναφέρει, περαιτέρω, ότι μετά το γεγονός της 15ης/10/21, ο Καθ’ ου η αίτηση στις 17/10/21 ήθελε να δει τα παιδιά, αλλά επειδή αρνήθηκαν να πάνε μαζί του βόλτα, υποχρεώθηκε η ίδια να τα συνοδέψει, παρόλο ότι ήταν σε κακή ψυχολογική διάθεση. Πήγαν στην πλατεία Ελευθερίας και ο Καθ’ ου η αίτηση τράβηξε τις εν λόγω φωτογραφίες, στις οποίες η ίδια χαμογελά, επειδή ο γιος της κάμνει γκριμάτσες, ενώ μετά ακολούθησε μεγάλος καυγάς και ο Καθ’ ου η αίτηση την έβρισε και την χλεύασε στη μέση του δρόμου μπροστά στα παιδιά.
Η Αιτήτρια επαναλαμβάνει για τις συνθήκες διαβίωσης στο σπίτι των γονιών της και επισύναψε εκ νέου ως τεκμήρια 2 και 3, τις συνθήκες διαβίωσης τους στο σπίτι των γονιών της και ως Τεκμήριο 4, αντίγραφο δελτίου ταυτότητας του πατέρα της, ο οποίος είναι 78 ετών. Περιγράφει ως πολύ δύσκολη την καθημερινότητα στη ζωή τους από την ημέρα που υποχρεώθηκε να φύγει από τον συζυγικό οίκο, τα προσωπικά τους πράγματα είναι στον συζυγικό οίκο και όταν υπάρχει ανάγκη για να πάρει τα προσωπικά της πράγματα ή και των παιδιών πηγαίνει στον συζυγικό οίκο, και επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό της ότι δεν θα έφευγε από την κατοικία αν δεν την υποχρέωνε ο Καθ’ ου η αίτηση μέσω της ανάρμοστης και βίαιης συμπεριφοράς του. Η ίδια έχει αποκλειστικά τη φροντίδα και το καθημερινό διάβασμα και δραστηριότητες των παιδιών, στα οποία ο Καθ’ ου η αίτηση δεν έχει καμία συμμετοχή ή βοήθεια. Ποτέ η ίδια δεν άσκησε οποιαδήποτε ψυχολογική ή φραστική βία εναντίον του Καθ’ ου η αίτηση και ότι το μόνο που επιδίωκε πάντα ήταν η ηρεμία και γαλήνη για την οικογένειά της.
Η Αιτήτρια αρνείται ότι οι πραγματικές απολαβές του Καθ’ ου η αίτηση είναι €1.106,86 τον μήνα και επισύναψε ως τεκμήριο 5, δέσμη καταστάσεων μισθοδοσίας του Καθ’ ου η αίτηση, οι οποίες παρουσιάζουν τον αληθινό μισθό του μαζί με τις απολαβές και τις υπερωρίες. Τις καταστάσεις αυτές τις είχε εκτυπώσει η ίδια για τον Καθ’ ου η αίτηση κατόπιν παράκλησής του. Το ποσό των €300 μηνιαίως, της καταβλήθηκε για τη διατροφή των παιδιών τους, αφού προηγουμένως είχε αποταθεί σε δικηγόρο και είχε καταχωρήσει αίτηση και μονομερή αίτηση διατροφής στο Δικαστήριο.
Η Αιτήτρια ισχυρίζεται, περαιτέρω, ότι πραγματικός διαχωρισμός της οικίας δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί πρόκειται για μία ενιαία οικιστική μονάδα, ενιαίο χώρο στάθμευσης, ενιαία αυλή, τους ίδιους μετρητές και ο διαχωρισμός είναι ανέφικτος. Λόγω της θέσης της στο Τμήμα Πολεοδομίας και της καλής της γνώσης στα σχέδια και στις άδειες του σπιτιού, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι το κλείσιμο της σκάλας που εισηγείται ο Καθ’ ου η αίτηση, τεκμήριο 10 της ένορκής του δήλωσης, είναι παράνομο και πιθανώς επικίνδυνο. Ουδέποτε μέχρι σήμερα ο Καθ’ ου η αίτηση της είχε κοινοποιήσει την πρόθεσή του να διαμένει στο υπόγειο της οικίας και να της παραχωρήσει το υπόλοιπο τμήμα. Λόγω του χαρακτήρα του Καθ’ ου η αίτηση θα ήταν ανυπόφορη η συμβίωση σε χώρο με κοινή αυλή, κοινή είσοδο και κοινό χώρο στάθμευσης. Ο ίδιος ο Καθ’ ου η αίτηση σε διάστημα 6 μηνών την κατάγγειλε πολλές φορές χωρίς λόγο και αφορμή στην Αστυνομία και συνεπώς εγείρεται το ερώτημα πώς μπορεί να ζήσει ειρηνικά και αρμονικά κάτω από την ίδια στέγη όπου θα υπάρχει μια γυψοσανίδα ως διαχωριστικό. Χαρακτηρίζει δε, περαιτέρω, τις καταγγελίες του Καθ’ ου η αίτηση εναντίον της στην Αστυνομία, ως ανυπόστατες και προϊόν δημιουργίας εντυπώσεων προς την Αστυνομία και τρίτους. Ποτέ δεν τον έχει απειλήσει, είτε η οικογένειά της είτε η ίδια, αλλά αντίθετα, οι απειλές προέρχονται από τον ίδιο. Επίσης, είναι παντελώς ανυπόστατος ο ισχυρισμός του Καθ’ ου η αίτηση ότι απομάκρυνε τα όπλα του επειδή φοβόταν την οικογένειά της.
Ο Καθ’ ου η αίτηση στη συμπληρωματική του ένορκη δήλωση αναφέρει, ότι το 2019 ο ίδιος ζήτησε από τον εν λόγω γιατρό να τον εξετάσει, για να αποδείξει στην Αιτήτρια ότι δεν έχει κανένα ψυχικό πρόβλημα αφού η ίδια προσπαθεί να τον παρουσιάσει στην οικογένεια και στον φιλικό τους κύκλο ως «τρελό». Ο εν λόγω ψυχίατρος του συνταγογράφησε κάποια αγχολυτικά λόγω του άγχους που είχε εξ αιτίας της φύσης της εργασίας του, ως δεσμοφύλακας (Τεκμήριο 1). Ακολούθως, αποτάθηκε σε άλλο ψυχίατρο διότι περί τα μέσα του 2019 ο πρώτος του ψυχίατρος απεβίωσε και από τις αρχές του 2020 ολοκλήρωσε την πιο πάνω φαρμακευτική αγωγή και έκτοτε δεν λαμβάνει οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή. Σε σχέση με τις φωτογραφίες, που η Αιτήτρια παρουσίασε ως τεκμήριο 1 στη συμπληρωματική ένορκή της δήλωση, αναφέρει ότι η Αιτήτρια αποκρύβει πότε και πού λήφθηκαν αυτές οι φωτογραφίες, στις οποίες δεν φαίνονται οποιεσδήποτε εκδορές, όπως ισχυρίζεται η ίδια. Αρνείται ότι της προκάλεσε οποιοδήποτε τραύμα ή ότι της επιτέθηκε. Αν πράγματι προκάλεσε ο ίδιος αυτό τον τραυματισμό, ως η ίδια ισχυρίζεται, τότε γιατί δεν πήγε στον γιατρό, όπως έκανε και σε άλλες περιπτώσεις, που ισχυρίζεται ότι την έπιασε από τον λαιμό, και γιατί τότε δεν τον κατάγγειλε στην Αστυνομία. Χαρακτηρίζει δε τους ισχυρισμούς της για τις καταγγελίες στην Αστυνομία Λακατάμειας και στον Αστυνομικό Σταθμό Αγίου Δομετίου, ως κατασκευασμένους και ψευδείς, πράγμα το οποίο δεν αναφέρει στην αρχική της ένορκη δήλωση. Ψευδής είναι επίσης και ο ισχυρισμός της για το περιστατικό το οποίο η ίδια ισχυρίζεται στη συμπληρωματική της ένορκη δήλωση, ότι έλαβε χώρα στην πλατεία Ελευθερίας.
Σε σχέση με το αρχιτεκτονικό σχέδιο το οποίο παρουσίασε στη συμπληρωματική της ένορκη δήλωση, ισχυρίζεται ότι ουδεμία σχέση έχει με την οικία των γονιών που διαμένει ούτε φαίνονται ή μάλλον αποκρύβονται τα στοιχεία ποιας οικίας αφορά το εν λόγω αρχιτεκτονικό σχέδιο, αφού ως είθισται, τα στοιχεία είναι καταγραμμένα στα αρχιτεκτονικά σχέδια στην κάτω δεξιά πλευρά.
Όπως ισχυρίζεται, και οι φωτογραφίες που παρουσιάζει η Αιτήτρια στο τεκμήριο 3 της συμπληρωματικής ένορκής της δήλωσης, ότι κοιμάται με τα παιδιά σε ένα κρεβάτι, είναι σκηνοθετημένες, και δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Σε σχέση με το τεκμήριο 5, το οποίο παρουσιάζει στη συμπληρωματική της ένορκη δήλωση, δεν έδωσε στην Αιτήτρια τη συγκατάθεση για να τις τυπώσει, είτε για να τις κρατήσει η ίδια. Τα πιο πάνω έχουν ληφθεί παράνομα από την Αιτήτρια, τα δε έντυπα μισθοδοσίας αφορούν προηγούμενες περιόδους όπου το εισόδημά του τότε ήταν διαφορετικό απ’ ό,τι είναι τώρα, ειδικά κατά τον ουσιώδη χρόνο καταχώρισης της αίτησης. Το ποσό που λαμβάνει τώρα και κατά τον χρόνο καταχώρισης της αίτησης της Αιτήτριας, ως καθαρές αποδοχές είναι στα €1.106,86 τον μήνα. Σε σχέση με τη διατροφή των παιδιών τους, απορρίπτει τη θέση της Αιτήτριας και ισχυρίζεται ότι στην αίτηση με αρ. 357/21 εκδόθηκε εκ συμφώνου προσωρινό διάταγμα διατροφής με το οποίο από την 1η/1/22 έχει την υποχρέωση να καταβάλλει στην Αιτήτρια το ποσό των €400 μηνιαίως, πράγμα το οποίο επηρεάζει σημαντικά την οικονομική του κατάσταση και τη δυνατότητά του να ενοικιάσει άλλο χώρο για τη στέγασή του και τη φύλαξη των παιδιών τους.
Ως προς τον διαχωρισμό του σπιτιού, ο Καθ’ ου η αίτηση απορρίπτει τη θέση της Αιτήτριας και ισχυρίζεται ότι επαγγελματίας στον οποίο αποτάθηκε, τον συμβούλεψε ότι αντί γυψοσανίδα θα μπορούσε να τοποθετηθεί πόρτα, η οποία θα μπορούσε να είναι μόνιμα κλειδωμένη και να έχει η Αιτήτρια το κλειδί και έτσι με αυτό τον τρόπο δεν δημιουργείται καμία παρανομία ή παράνομη προσθήκη και ο χώρος του υπογείου θα είναι απομονωμένος από το υπόλοιπο σπίτι. Δεν το έχει πράξει μέχρι σήμερα, διότι δεν είναι βέβαιος ότι θα του επιτραπεί να διαμένει στον υπόγειο χώρο, αφού ο σκοπός της Αιτήτριας είναι να τον εκδιώξει παντελώς από τον συζυγικό οίκο για αλλότριους σκοπούς. Είναι έτοιμος δε, ανά πάσα στιγμή, είτε με διάταγμα του Δικαστηρίου, είτε με τη σύμφωνη γνώμη της Αιτήτριας να προχωρήσει άμεσα με δικά του έξοδα στον διαχωρισμό του προτεινόμενου χώρου και να καταβάλλει εξ ημισείας στην Αιτήτρια την κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, παρά το ότι θα διαμένει σε μικρότερο χώρο. Σε σχέση με τον ισχυρισμό της Αιτήτριας ότι υπάρχει κοινή αυλή δεν ευσταθεί, διότι όπως φαίνεται από τα αρχιτεκτονικά σχέδια, που επισύναψε ως τεκμήριο 9, στην αρχική του δήλωση, η αυλή αυτή δεν συνδέεται με τον υπόγειο χώρο του σπιτιού, αλλά βρίσκεται νότια του σπιτιού, ως επίσης η κύρια είσοδος του σπιτιού βρίσκεται στην άλλη πλευρά του σπιτιού και δεν έχει σχέση με την είσοδο του υπόλοιπου μέρους. Όσον δε αφορά τον χώρο στάθμευσης που βρίσκεται στο πάνω μέρος της αυλής, μπορεί ο ίδιος να σταθμεύει το αυτοκίνητό του στον κάτω χώρο του υπογείου χωρίς να εισέρχεται ή να σταθμεύει το αυτοκίνητο στον αναφερόμενο χώρο στάθμευσης. Χαρακτηρίζει τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας γι’ αυτό το θέμα, ότι έχουν ως σκοπό να αποπροσανατολίσουν το Δικαστήριο για την πραγματική εικόνα της οικίας.
Η ακρόαση της ενδιάμεσης αίτησης διεξήχθηκε με τις γραπτές αγορεύσεις των δικηγόρων των διαδίκων.
Προτού προχωρήσω κατωτέρω, με την εξέταση της συνδρομής των προϋποθέσεων που απαιτεί το άρθρο 32 του Ν.14/60, θα εξετάσω τις ενστάσεις που εγείρει ο Καθ’ ου η αίτηση και αφορούν (i) την απόκρυψη από την Αιτήτρια ουσιωδών γεγονότων (ii) ότι δεν υπάρχει μαρτυρία και/ή ικανοποιητική μαρτυρία που να δικαιολογεί το στοιχείο του κατεπείγοντος για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
Το Δικαστήριο, όταν επιλήφθηκε της μονομερούς αιτήσεως, δεν έκδωσε προσωρινό διάταγμα. Αντίθετα, διέταξε την επίδοσή της στον Καθ’ ου η αίτηση για να ακουσθεί. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τη νομολογία, μετέτρεψε τη μονομερή αίτηση, σε αίτηση διά κλήσεως (βλ. Κώστας Σμυρνιός (2000) 1 Α.Α.Δ. 43, Μαρκιτανή ν. Μουτζούρη (2000) 1 Α.Α.Δ. 923). Περαιτέρω, με τη μετατροπή της μονομερούς αίτησης σε αίτηση διά κλήσεως δεν τυγχάνει αυστηρής εφαρμογής ο κανόνας που επιβάλλει υποχρέωση στον Αιτητή για αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων (βλ. Κυριακίδης ν. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ, 2011 (1) Α.Α.Δ. 816).
Σύμφωνα με τη νομολογία του Δ.Ο.Δ. στην υπόθεση Ελένης Αμβροσιάδου ν. Martin Coward, 15/1/13, το θέμα του κατεπείγοντος, σε συνάρτηση με τις προϋποθέσεις του άρθρου 32 του Ν.14/60 είναι δύο πράγματα ξεχωριστά: Δεν αποφασίζεται πρώτα αν οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 ικανοποιούνται και έπειτα αν συντρέχει το κατεπείγον. Το κατεπείγον εξετάζεται πρώτο, εφόσον αφορά δικαιοδοτικό όρο και ανεξάρτητα από την ικανοποίηση των ουσιαστικών προϋποθέσεων του άρθρου 32 του Ν.14/60.
Στην προκείμενη περίπτωση δεν τίθεται θέμα εξέτασης του κατεπείγοντος, εφόσον το Δικαστήριο δεν έκδωσε προσωρινό διάταγμα με βάση το άρθρο 9 του Κεφ. 6. Όπως προελέχθηκε, το Δικαστήριο διέταξε την επίδοσή της μονομερούς αίτησης στον Καθ’ ου η αίτηση, μετατρέποντας την σε αίτηση διά κλήσεως.
Τα πιο πάνω αποτελούν απάντηση στις δύο πιο πάνω ενστάσεις του Καθ’ ου η αίτηση.
Για να δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος με βάση το άρθρο 32 του Ν. 14/60 πρέπει να συντρέχουν οι πιο κάτω προϋποθέσεις:
α) Η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση.
β) Η ύπαρξη πιθανότητας ότι ο ενάγοντας δικαιούται σε θεραπεία ή ότι έχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας και
γ) Ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη, σε κατοπινό στάδιο, εκτός αν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα
(βλ. μεταξύ άλλων Odysseos v. Pieris Estates and others (1982) 1 ΑΑΔ 557, Τσολάκη και άλλοι ν. Στυλιανίδη (1992) 1 (Β) Α.Α.Δ. 782, Πουργουρίδη ν. Μέζου (1994) 1 Α.Α.Δ. 201, Κύταλα κ.ά ν. Χρυσάνθου κ.ά. (1996) 1 (Α) ΑΑΔ 253 και M. Ch. Mitsingas Tr. Ltd κ.ά. ν. Timberland Co. (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1971)
Το Δικαστήριο πρέπει επίσης στο τελικό στάδιο να σταθμίσει το κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο το αιτούμενο διάταγμα (Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου ν. Χατζηβασίλη (1989) 1 ΑΑΔ 152). Πρόσθετα, στο στάδιο αυτό, το Δικαστήριο εξετάζει την ενώπιον του μαρτυρία, με μόνο σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή όχι να εκδοθεί το διάταγμα και δεν αποφασίζει πάνω στα διαφιλονικούμενα θέματα επί των οποίων θα κριθεί η κυρίως αίτηση (Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 ΑΑΔ 263).
Έχοντας υπόψη όλες τις πιο πάνω αρχές, θα εξετάσω κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση προσωρινού διατάγματος σε συνάρτηση με το άρθρο 17(1) του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμου του 1990, (Ν.23/90), το οποίο προνοεί τα εξής:
«Σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης ή σε περίπτωση που δίνεται γνωστοποίηση στον Επίσκοπο σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Απόπειρας Συνδιαλλαγής και Πνευματικής Λύσης του Γάμου Νόμου ή σε περίπτωση που καταχωρείται αγωγή διαζυγίου, το Οικογενειακό Δικαστήριο μπορεί, ύστερα από αίτηση ενός από τους συζύγους, εφόσο το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας και ενόψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των παιδιών, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολόκληρου ή τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει ως κύρια διαμονή των ιδίων (οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του. Η απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου υπόκειται σε αναθεώρηση όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις..»
Σύμφωνα με το πιο πάνω άρθρο 17(1) του Ν.23/90, η εξουσία του Οικογενειακού Δικαστηρίου ενεργοποιείται κάτω από τρεις προϋποθέσεις. Είτε όταν υπάρχει διάσταση στη σχέση των διαδίκων, είτε όταν δοθεί γνωστοποίηση στον οικείο επίσκοπο σύμφωνα με την οποία ένας από τους συζύγους γνωστοποιεί την πρόθεσή του για καταχώριση αγωγής διαζυγίου σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Απόπειρας Συνδιαλλαγής και Πνευματικής Λύσης του Γάμου Νόμου 1990, είτε όταν καταχωρηθεί αγωγή διαζυγίου. Δεν αμφισβητείται από τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων ότι οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση και ότι και οι δύο έχουν αποστείλει τη σχετική γνωστοποίηση. Το γεγονός ότι διαφωνούν ως προς τον πραγματικό χρόνο που επήλθε η διάσταση ή ότι έχουν διαφορετικές εκτιμήσεις ως προς τους λόγους ή τις προθέσεις για την αποστολή της γνωστοποίησης, δεν μεταβάλλει τα πράγματα. Συνεπώς, η εξουσία του Δικαστηρίου ενεργοποιείται.
Θα προχωρήσω στην εξέταση της συνδρομής των προϋποθέσεων που θέτει το άρθρο 32 του Ν.14/60 με την υπόμνηση, ότι (i) οι προϋποθέσεις αυτές θα κριθούν στη βάση της συνεκτίμησης και μόνο των ενόρκων δηλώσεων, αρχικών και συμπληρωματικών, των διαδίκων, χωρίς το Δικαστήριο να αποφασίζει επί των διαφιλονικούμενων θεμάτων και (ii) με την υπόμνηση του πιο κάτω καθοδηγητικού αποσπάσματος από την απόφαση του Δ.Ο.Δ., στην Κατσουρίδης ν. Κατσουρίδη (1997) 1 Α.Α.Δ. 415, όπου στη σελίδα 420 αναφέρονται:
«Ο πρωτόδικος δικαστής παράθεσε στο μέρος της απόφασής του, όπου εξετάζει τα νομικά κριτήρια βάσει των οποίων εκδίδεται ενδιάμεσο προσωρινό διάταγμα, τη νομολογία μας που υιοθετεί ουσιαστικά τις αρχές του κοινοδικαίου. Πολύ ορθά επισημαίνει όμως και τη διαφορά που ενυπάρχει σ’ ένα τέτοιο διάταγμα λόγω του χώρου που καλύπτει, αυτού δηλαδή των συζυγικών-οικογενειακών σχέσεων.
Έχουμε την άποψη πως η πιο πάνω σοβαρή διαφορά καλόν είναι να λειτουργεί στη σκέψη του δικαστή του Οικογενειακού Δικαστηρίου.»
Έχω ήδη παραθέσει αναλυτικά τη μαρτυρία των διαδίκων.
Από την παράθεση αυτή, ό,τι προκύπτει, είναι η πλήρης αντίθεση και διαφωνία τους για οποιαδήποτε πτυχή της κοινής ζωής τους και τα γεγονότα τα οποία τη συνθέτουν.
Τα όσα ο ένας σύζυγος προσάπτει στον άλλο και αντίστροφα, σε ένα συμπέρασμα οδηγούν. Ότι ο γάμος τους έχει καταρρεύσει ανεπανόρθωτα.
Οι αλληλοκατηγορίες και οι σχετικές εκατέρωθεν αρνήσεις, όπως σε έκταση αναφέρθηκαν, αφορούν όλο το φάσμα της ζωής τους. Και τι δεν επικαλέστηκαν οι διάδικοι. Παθολογικές ζήλιες, ψυχολογική και λεκτική βία, εξαναγκασμούς σε σεξουαλικές συνευρέσεις, σπάσιμο οικιακών αντικειμένων, επεμβάσεις στην προσωπική τους ζωή, ψυχολογικές εξετάσεις· όλα τα πιο πάνω, και όσα άλλα έχουν παραθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου, όπως καταγγελίες σε Αστυνομικές αρχές, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κατάρρευση του γάμου τους, η οποία εξάλλου θεμελιώνεται και στο γεγονός της αποστολής της προβλεπόμενης γνωστοποίησης στον οικείο Επίσκοπο, σε ένα συμπέρασμα οδηγεί. Στο ότι, το ύφος και το περιεχόμενο των αλληλοκατηγοριών είναι τέτοιο, που καθιστά αδύνατη τη συνύπαρξη τους και συλλειτουργία της οικογένειας κάτω από κοινή στέγη. Το μεταξύ τους κλίμα είναι εντελώς αρνητικό, γεγονός το οποίο επηρεάζει και ή είναι πρόσφορο να επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογική κατάσταση και την εν γένει ευημερία των ιδίων αλλά και των παιδιών τους.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι μαζί με την Αιτήτρια αποχώρησαν από τον συζυγικό οίκο και τα παιδιά τους. Διαμένουν, εκτός συζυγικού οίκου, στο σπίτι των γονέων της. Δεν πρόκειται να σχολιάσω τις διαφορετικές εκδοχές των διαδίκων ως προς τις συνθήκες διαμονής των στο σπίτι των γονέων της. Δεν προβαίνω στο στάδιο αυτό σε αξιολόγηση της μαρτυρίας και σε κατάληξη ευρημάτων. Παραμένει, ως γεγονός, ότι τα παιδιά των διαδίκων έχουν αλλάξει περιβάλλον με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ειδικό κριτήριο του συμφέροντος των παιδιών.
Είναι, επίσης, αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Αιτήτρια είναι το πρόσωπο που έχει την καθημερινή φροντίδα των παιδιών, καθαριότητα, φαγητό, σχολείο, διάβασμα κ.λπ.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Μανωλεδάκη «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ» Τόμος I, Β΄ έκδοση, στη σελίδα 329:
«Τέλος σε σχέση με το κριτήριο του συμφέροντος των παιδιών, που κατά κανόνα επιθυμούν να μην αλλάζουν σχολείο, γειτονιά και, γενικότερα περιβάλλον (ανάλογα βέβαια πάντα και με την ηλικία τους, ή τη σωματική ή τη ψυχική τους υγεία) οι λόγοι επιείκειας υπαγορεύουν συνήθως (αν δηλαδή δε συντρέχουν ειδικοί λόγοι για το αντίθετο) την παραχώρηση της οικογενειακής στέγης στο σύζυγο στον οποίο ανατίθεται η άσκηση της γονικής μέριμνας των παιδιών».
Ως προς τις εισοδηματικές δυνάμεις των διαδίκων, η μεν Αιτήτρια φαίνεται, από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιόν μου, ότι έχει μηνιαίο μισθό πέριξ των €1.700.-
Αντίθετα, ο Καθ’ ου η αίτηση στη μαρτυρία του ισχυρίσθηκε ότι ο μηνιαίος μισθός του είναι €1.106,86 και ότι στο Τεκμήριο 7, κατάσταση της μισθοδοσίας του για τον μήνα Νοέμβριο του 2021, το ποσό των €407,48 αφορά υπερωρίες του Σεπτέμβρη του 2021, που του δόθηκαν ως αναδρομικά.
Προκύπτει όμως από το Τεκμήριο 5, το οποίο επισύναψε η Αιτήτρια στη συμπληρωματική ένορκή της δήλωση, ότι ο Καθ’ ου η αίτηση είχε εισόδημα μηνιαίως, τον Ιανουάριο του 2021 €1.740,12, τον Φεβρουάριο του 2021 €1.736,54, τον Μάρτιο του 2021 €1.829,22, τον Απρίλη του 2021 €1.799,42, τον Μάιο του 2021 2.330,93, τον Ιούνιο του 2021 €1.728,38 και τον Ιούλιο του 2021 €1.400,47.
Καθίσταται φανερό από τα πιο πάνω, ότι τα εισοδήματα των διαδίκων, τους επιτρέπουν να εξεύρουν άλλη κατοικία, με τη σημείωση ότι στην περίπτωση της Αιτήτριας θα μετακινηθούν η Αιτήτρια και τα δύο τους παιδιά, ενώ στην περίπτωση του Καθ’ ου η αίτηση μόνο ο ίδιος. Για το συμφέρον των παιδιών, το οποίο θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και να σταθμισθεί σε περίπτωση αλλαγής περιβάλλοντος τους, έγινε ήδη λόγος, ανωτέρω.
Στη βάση όλων των πιο πάνω, κρίνω ότι πληρούνται οι πρώτες δύο προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 32 του Ν.14/60.
Σε ότι αφορά την τρίτη προϋπόθεση του άρθρου (32(1) ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο εκτός αν εκδοθεί το ενδιάμεσο διάταγμα, παραπέμπω στην απόφαση M & Ch. Mitsingas Tr. Ltd κ.ά. v. Timberland Co. (1997) 1Γ Α.Α.Δ. 1791, όπου τονίστηκαν τα πιο κάτω (σελ. 1799):
«Όπως επισημαίνεται στην Papastratis v. Petrides (1979) 1 CLR 231, 240, την οποία το πρωτόδικο Δικαστήριο επικαλείται στην απόφαση του, το κριτήριο για την έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος είναι η αδυναμία απονομής πλήρους δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο. Η έννοια της δικαιοσύνης δεν συναρτάται με τη στενή αντίληψη της υλικής ζημιάς αλλά, με την ευρύτερη προστασία των δικαιωμάτων του αιτούμενου σε θεραπεία».
Η παρούσα υπόθεση είναι υπόθεση οικογενειακής φύσης. Έτσι κατά την άποψή μου, ως προς τη συνδρομή της τρίτης προϋπόθεσης του άρθρου 32 του Ν.14/60, εντάσσεται και το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση του Δ.Ο.Δ. στην Κατσουρίδης ν. Κατσουρίδη (1997) 1 Α.Α.Δ. 415:
«οι πληγωμένες σχέσεις και τα τραυματισθέντα συναισθήματα των διαδίκων και των ανηλίκων δεν αποτιμούνται σε χρήμα και δεν αποκαθίστανται μεταγενέστερα.»
Έτσι, στη βάση όλων των πιο πάνω, κρίνω ότι συντρέχει και η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν.14/60.
Παρά την πιο πάνω διαπίστωση του Δικαστηρίου περί συνδρομής των τριών προϋποθέσεων του άρθρου 32 του Ν.14/60, το Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή πρόσφορο μέτρο η παραχώρηση ολόκληρου του συζυγικού οίκου στην Αιτήτρια, ως είναι το αίτημά της.
Το υπό συζήτηση θέμα, κατά την κρίση μου, συνδέεται με τη θέση του Καθ’ ου η αίτηση περί παραχώρησης τμήματος του συζυγικού οίκου στην Αιτήτρια. Τούτο, κατ’ επίκληση της εξουσίας, που προσδίδεται στο Δικαστήριο από το άρθρο 17(1) του Ν.23/90, το οποίο άρθρο, είναι όμοιο με το άρθρο 1393 του Αστικού Κώδικα. Επομένως είναι διαφωτιστικό το πιο κάτω απόσπασμα από το σύγγραμμα του Βαθρακοκοίλη «ΤΟ ΝΕΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ» στη σελ. 206:
«Ολική ή μερική παραχώρηση χρήσης, όροι: Με βάση τη ρύθμιση της ΑΚ 1393 παρέχεται η δυνατότητα στον σύζυγο να ζητήσει από το δικαστήριο την παραχώρηση της αποκλειστικής χρήσης της οικογενειακής στέγης ή ενός τμήματος, εφόσον είναι δυνατόν να αποτελέσει διακεκριμένο τμήμα αυτοτελούς χρήσης, ανεξάρτητα από δικαιώματα κυριότητας, νομής ή κατοχής στο ακίνητο.»
Στη βάση των πιο πάνω, το Δικαστήριο θα προχωρήσει να εξετάσει, με βάση την προσφερθείσα ενώπιόν του μαρτυρία, κατά πόσο μπορεί να παραχωρηθεί τμήμα της χρήσης της οικογενειακής στέγης, υπό την προϋπόθεση ότι το τμήμα αυτό μπορεί να αποτελέσει διακεκριμένο τμήμα αυτοτελούς χρήσης.
Με βάση την ενώπιόν μου τεθείσα μαρτυρία και τα διάφορα τεκμήρια τα οποία έχουν επισυναφθεί και αναφέρομαι συγκεκριμένα στα τεκμήρια 9-13 της αρχικής ένορκης δήλωσης του Καθ’ ου η αίτηση, η συζυγική οικία είναι ένα μεγάλο και άνετο κτιριακό συγκρότημα. Δεν αμφισβητείται από την Αιτήτρια ότι ο υπόγειος χώρος του σπιτιού, τον οποίο προκρίνει ο Καθ’ ου η αίτηση ως χώρο εγκατάστασής του, αλλά και όπως προκύπτει από τα αρχιτεκτονικά σχέδια, (Τεκμήριο 9), διαθέτει ξεχωριστή είσοδο, η οποία βρίσκεται στο πλάι του σπιτιού και στον χώρο αυτό υπάρχει μπάνιο, αποχωρητήριο και κουζίνα και ο χώρος είναι ικανοποιητικός και λειτουργικός για την εγκατάστασή του. Η σύνδεση η οποία υπάρχει με το εσωτερικό του σπιτιού, είναι με μια εσωτερική σκάλα η οποία μπορεί να κλείσει με μια προσωρινή κατασκευή, είτε γυψοσανίδας είτε πόρτας, ως είναι η θέση του Καθ’ ου η αίτηση και στην περίπτωση που τοποθετηθεί πόρτα, ως ο ίδιος αναφέρει, είναι πρόθυμος να παραδώσει τα κλειδιά στην Αιτήτρια. Παράλληλα, προσφέρθηκε για την πληρωμή εξ ημισείας με την Αιτήτρια της κοινόχρηστης κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος και νερού. Ο υπόλοιπος χώρος του σπιτιού, όπως προκύπτει, είναι πλήρως λειτουργικός διότι περιλαμβάνει 4 υπνοδωμάτια στον πρώτο όροφο, μπάνιο, τουαλέτα, ντους και στον ισόγειο χώρο, κουζίνα, τουαλέτα και ένα τεράστιο σαλόνι, (βλέπε Τεκμήρια 12 και 13). Η τοποθέτηση γυψοσανίδας κατόπιν συμβουλής που έλαβε ο Καθ’ ου η αίτηση από οικοδόμο, μπορεί να γίνει σε μια μέρα χωρίς ιδιαίτερο κόστος. Ο Καθ’ ου η αίτηση είναι πρόθυμος να μεταφέρει το πλυντήριο ρούχων, το οποίο υπάρχει στον υπόγειο χώρο, στον πάνω όροφο όπου υπάρχει σχετική πρόνοια αποχέτευσης και νερού.
Η αντίδραση της Αιτήτριας, η οποία ουσιαστικά δεν αμφισβητεί τον Καθ’ ου η αίτηση, συνίσταται στο ότι είναι παράνομη η εισήγηση του Καθ’ ου η αίτηση για τοποθέτηση γυψοσανίδας ή πόρτας και πιθανώς επικίνδυνη. Σημειωτέον ότι, ουδεμία μαρτυρία προσφέρθηκε ενώπιόν μου γι’ αυτόν τον ισχυρισμό της, τον οποίο η Αιτήτρια βασίζει λόγω του επαγγέλματος της και της θέσης της στο Τμήμα Πολεοδομίας. Βεβαίως, η Αιτήτρια δεν δίνει μαρτυρία ειδικού, ούτε η αόριστη αυτή αναφορά της αποτελεί τεκμηρίωση, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα, της πιο πάνω θέσης της.
Εν πάση περιπτώσει, θα ήθελα να τονίσω ότι είναι για μια προσωρινή κατασκευή, όπως προσωρινή είναι και η θεραπεία που παρέχεται στα πλαίσια παραχώρησης χρήσης οικογενειακής στέγης εφόσον, σύμφωνα με τη νομολογία, η αξίωση του άρθρου 17(1) του Ν.23/90 γεννιέται με την διακοπή της συμβίωσης και αποσβέννυται με τη λύση του γάμου. (βλ. Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου (1996) 1 Α.Α.Δ. 280 και Γ. Κωνσταντίνου ν. Γ. Χ. Κωνσταντίνου (2004). Είναι μέσα σ΄ αυτό το αυστηρά καθοριζόμενο χρονικό διάστημα που παρέχεται η εν λόγω θεραπεία.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, στη βάση όλων των πιο πάνω, κρίνω ότι η παρούσα περίπτωση συνιστά περίπτωση όπου ο συζυγικός οίκος μπορεί να διαχωριστεί σε διακεκριμένα αυτοτελή τμήματα χρήσης.
Συνακόλουθα:
Εκδίδεται προσωρινό διάταγμα με το οποίο παραχωρείται στην Αιτήτρια η αποκλειστική χρήση της συζυγικής οικίας, η οποία βρίσκεται στην Οδό [ ] 13, [ ] Έγκωμη, εξαιρουμένου του υπόγειου χώρου στον οποίο χώρο θα διαμένει αποκλειστικά ο Καθ’ ου η αίτηση.
Ο Καθ’ ου η αίτηση διατάσσεται όπως εντός 7 ημερών από σήμερα απομονώσει τον υπόγειο χώρο από το υπόλοιπο τμήμα του σπιτιού με τοποθέτηση είτε γυψοσανίδας είτε πόρτας, με έξοδα του ιδίου.
Μέσα στην πιο πάνω προθεσμία, ο Καθ’ ου η αίτηση διατάσσεται όπως μεταφέρει το πλυντήριο στον πάνω όροφο, στον χώρο όπου υπάρχει σχετική πρόνοια αποχέτευσης και νερού.
Σε περίπτωση μη υλοποίησης των πιο πάνω ενεργειών από τον Καθ’ ου η αίτηση τότε η χρήση ολόκληρου του συζυγικού οίκου περιέρχεται στην Αιτήτρια. Στην περίπτωση αυτή διατάσσεται ο Καθ’ ου η αίτηση να εγκαταλείψει τον συζυγικό οίκο.
Ο Καθ’ ου η αίτηση διατάσσεται όπως καταβάλλει στην Αιτήτρια το ½ (ήμισυ) των λογαριασμών που αφορούν την κατανάλωση υδατοπρομήθειας και ηλεκτρικού ρεύματος.
Το παρόν προσωρινό διάταγμα αρχίζει την εφαρμογή του από 25/2/2022.
Το παρόν διάταγμα ισχύει μέχρι περατώσεως της εναρκτήριας αίτησης ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Υπό το φως της πιο πάνω κατάληξής μου, κρίνω ορθό και δίκαιο όπως η κάθε πλευρά επωμισθεί τα έξοδά της.
(Υπ.) ………………………………
Μ. Τσαγγαρίδης
Πρόεδρος Οικογενειακού Δικαστηρίου
/ΚΤ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο