και

K.N.

Καθ’ ου η Αίτηση

Κλήση ημερ. 28/03/2025

(βάσει του άρθρου 124Α του Κεφ. 155, όπως τροποποιήθηκε)

Ημερομηνία: 31 Οκτωβρίου, 2025.

Εμφανίσεις:

Για Αιτήτρια: κα Μαρία Κυριάκου για κ.κ. Πολάκης Σαρρής & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

Για Καθ΄ ου η αίτηση: κος Σταύρος Τσιναρέλης

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Στις 07/11/2024, οι διάδικοι κατέληξαν στην έκδοση εκ συμφώνου τελικού διατάγματος, βάσει του οποίου ο Καθ’ου η αίτηση διατάχθηκε να καταβάλλει στην Αιτήτρια το ποσό των €450 μηνιαίως αρχής γενομένης από την 1^η Δεκεμβρίου 2024 και κάθε αντίστοιχη ημέρα επόμενου μήνα, με περίοδο χάριτος 3 ημερών, ως συνεισφορά του στην διατροφή και συντήρηση των ανήλικων τέκνων του Μ.Ν. και Ν,Ν. ήτοι €225 για κάθε παιδί.

Την ίδια ημέρα, εκδόθηκε επιπλέον εκ συμφώνου διάταγμα, δυνάμει του οποίου και οι δύο διάδικοι υπέχουν την υποχρέωση να καταβάλλουν εξ ημισείας το κόστος οποιωνδήποτε ιατρικών δαπανών προκύπτουν αναφορικά με τα ανήλικα τέκνα, εφόσον οι εν λόγω δαπάνες δεν καλύπτονται από το Γενικό Σχέδιο Υγείας (ΓΕΣΥ).

Σε περίπτωση που η Αιτήτρια καταβάλει το σύνολο των ιατρικών εξόδων που δεν καλύπτονται από το ΓΕΣΥ (ήτοι καλύψει και την αναλογία του Καθ’ου η αίτηση) και μετά από αποστολή σχετικού ηλεκτρονικού μηνύματος προς τον Καθ’ου η αίτηση, στο οποίο επισυνάπτονται οι σχετικές αποδείξεις δαπανών και του ζητείται η καταβολή της οφειλόμενης συνεισφοράς του, ο Καθ’ου η αίτηση δεν ανταποκριθεί εντός επτά (7) ημερών, τότε παρέχεται στην Αιτήτρια το δικαίωμα να αποταθεί στο Δικαστήριο για έκδοση φυλακιστηρίου, αξιώνοντας την αναλογία του Καθ’ου η αίτηση την οποία η ίδια έχει προκαταβάλει.

Το πιο πάνω διάταγμα επιδόθηκε στον Καθ΄ου η αίτηση στις 05/12/2024.

Στη βάση αυτής της δυνατότητας η Αιτήτρια στις 28/03/2025, καταχώρισε ένορκη δήλωση με σκοπό την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του Καθ’ου η αίτηση για είσπραξη του ποσού των €138 (€133 πλέον €5 τα χαρτόσημα για την καταχώριση της ένορκης δήλωσης) ως χρηματική ποινή. Το ποσό των €133 σύμφωνα με την Αιτήτρια αφορά ιατρικά έξοδα τα οποία δεν καλύπτονται από το Γεσυ για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2025 και έχουν να κάνουν με την αναλογία του Καθ’ου η αίτηση για έξοδα ειδικής εκπαίδευσης της ανήλικης θυγατέρας τους Μ.Ν.

Πριν το Δικαστήριο δώσει οδηγίες για να καταχωρηθούν οι αγορεύσεις εκ μέρους των μερών, διευκρινίστηκε από αμφότερες τις πλευρές ότι το ζήτημα που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου προς επίλυση είναι απολύτως περιορισμένο και αφορά αποκλειστικά στο αν η ειδική εκπαίδευση που ισχυρίζεται η Αιτήτρια ότι λαμβάνει η ανήλικη Μ. δύναται να χαρακτηρισθεί ως ιατρικό έξοδο και, συνεπώς, αν μπορεί να ενταχθεί στην κατηγορία των ιατρικών εξόδων που δεν καλύπτονται από το Γενικό Σχέδιο Υγείας (ΓΕΣΥ), σύμφωνα με το εκ συμφώνου διάταγμα.

Η συνήγορος της Αιτήτριας επισήμανε περαιτέρω επιχειρηματολογώντας ότι η ειδική εκπαίδευση εντάσσεται στα ιατρικά έξοδα, ότι αποτελεί έξοδο που και ο ίδιος ο Καθ’ου η αίτηση στο παρελθόν αναγνώρισε ως τέτοιο συνεπώς κωλύεται από το ισχυρίζεται οτιδήποτε άλλο.

Ο δε συνήγορος του Καθ’ου η αίτηση επισήμανε ότι όχι μόνο η ειδική εκπαίδευση δεν συνιστά ιατρικό έξοδο, η ανήλικη ουδεμία ειδική εκπαίδευση λαμβάνει, κατά την έννοια της διαγνωσμένης ειδικής αγωγής. Πρόκειται απλώς για υποστηρικτική μελέτη σε σχολικά μαθήματα, δίχως καμία ιατρική διάσταση. Συνεπώς, κατά τον ισχυρισμό του, η σχετική δαπάνη δεν μπορεί να υπαχθεί στο πεδίο των ιατρικών εξόδων εκτός ΓΕΣΥ, όπως αυτά προβλέπονται από το σχετικό διάταγμα.

Η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη με τις γραπτές αγορεύσεις των διαδίκων, χωρίς να υπάρξει αίτημα για αντεξέταση των ενόρκως δηλούντων.

Διευκρινίζω ότι οποιαδήποτε αναφορά εκφεύγει του ανωτέρω σαφώς καθορισμένου πλαισίου, δεν θα ληφθεί υπόψη, καθότι δεν εμπίπτει στο αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, όπως αυτό ρητώς περιορίστηκε από τους διαδίκους.

Tο νομικό πλαίσιο για έκδοση διατάγματος φυλάκισης, είναι το άρθρο 40 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990, Ν.216/90, το οποίο ορίζει τα ακόλουθα:

"Τα διατάγματα διατροφής που εκδίδονται δυνάμει των προνοιών του παρόντος νόμου μπορούν να εκτελεσθούν και ως χρηματικές ποινές σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου που τον καταργεί ή τον τροποποιεί"

Η διαδικασία που ακολουθείται για την εκτέλεση των διαταγμάτων διατροφής ως χρηματικές ποινές καθορίζεται στο άρθρο 124Α του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφάλαιο 155) το οποίο προνοεί τα εξής:

«(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 118 έως 124 του παρόντος Μέρους, στις περιπτώσεις που πρόσωπο παραλείπει να συμμορφωθεί με διάταγμα διατροφής, που εκδίδεται δυνάμει του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου και του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, το πρόσωπο προς όφελος του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα δύναται να καταχωρίσει στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης του προσώπου που παρέλειψε να συμμορφωθεί και το Δικαστήριο, αφού καλέσει το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο (2), δύναται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης εναντίον του επηρεαζόμενου προσώπου για την περίοδο που ορίζεται στο ένταλμα και για τέτοια περαιτέρω περίοδο στην οποία το πρόσωπο δυνατό να υπόκειται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 128 σε σχέση με τα έξοδα εκτέλεσης του εντάλματος φυλάκισης.

(2) Για να καταστεί δυνατή η εμφάνιση του επηρεαζόμενου προσώπου και να εκδοθεί το ένταλμα φυλάκισης δυνάμει του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο καλεί γραπτώς το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του κατά την καθοριζόμενη στην κλήση ημερομηνία, που ορίζεται το αργότερο εντός δεκαπέντε ημερών από την καταχώριση της ένορκης δήλωσης, για να εξηγήσει τους λόγους γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής και τον πληροφορεί ότι σε περίπτωση μη εμφάνισης του το ένταλμα φυλάκισης δύναται να εκδοθεί:

Νοείται ότι η επίδοση της κλήσης σύμφωνα με το παρόν άρθρο γίνεται στον καθορισμένο τύπο και δύναται να επιτευχθεί με την αποστολή της κλήσης στο επηρεαζόμενο πρόσωπο με το σύνηθες ταχυδρομείο με επιστολή που απευθύνεται σε αυτό στον τελευταίο γνωστό ή το συνήθη τόπο διαμονής του:

Νοείται περαιτέρω ότι αν το επηρεαζόμενο πρόσωπο δεν εμφανιστεί στο Δικαστήριο κατά την καθορισθείσα ημερομηνία το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει το ένταλμα φυλάκισης.»

Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, ουδέν παράπονο προβάλλεται εκ μέρους της Αιτήτριας αναφορικά με τη συμμόρφωση του Καθ’ου η αίτηση ως προς την κύρια υποχρέωση του για καταβολή διατροφής υπέρ των ανηλίκων τέκνων, σε σχέση με την καταβολή του συμφωνηθέντος ποσού των €225 μηνιαίως ανά τέκνο, όπως αυτή καθορίστηκε με το εκ συμφώνου διάταγμα ημερομηνίας 07/11/2024.

Αυτό που κατηγορεί τον Καθ’ου η αίτηση είναι ότι κατά παράβαση του διατάγματος ημερομηνίας 07/11/2024 δεν της κατέβαλε για τους μήνες 2/2025 και 3/2025 το ποσό των €133 αναγράφοντας στην παρένθεση δίπλα από το ποσό ‘‘έξοδα εκτός ΓΕΣΥ υπόλοιπο’’.

Συνεπώς το ερώτημα είναι αν η φερόμενη ειδική εκπαίδευση προς την ανήλικη Μ.Ν. μπορεί να υπαχθεί στην κατηγορία των “ιατρικών εξόδων μη καλυπτόμενων από το ΓΕΣΥ”, κατά την έννοια του εκ συμφώνου διατάγματος ημερομηνίας 07/11/2024. Στο κατά πόσον η συγκεκριμένη δαπάνη (όπως περιγράφεται) εμπίπτει ή όχι εννοιολογικά στην κατηγορία “ιατρικό έξοδο μη καλυπτόμενο από το ΓΕΣΥ”.

Σημειώνεται ότι στις αποδείξεις που προσκόμισε η Αιτήτρια για την πληρωμή της συγκεκριμένης δαπάνης, αναγράφεται η ένδειξη ‘‘Μαθησιακές Μιχαέλλα’’, και ως εκδότρια των αποδείξεων φέρεται κάποια κυρία Κωνσταντίνα Σοφοκλέους.

Το ότι η ανήλικη Μ. αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες δεν αμφισβητείται από τον Καθ’ου η αίτηση. Το ζήτημα είναι αν αυτές οι μαθησιακές δυσκολίες εντάσσονται στο πεδίο της ειδικής εκπαίδευσης όπως ισχυρίζεται η Αιτήτρια και αν η ειδική εκπαίδευση είναι ιατρικό έξοδο και δη έξοδο που δεν καλύπτεται από το Γεσυ.

Δεδομένου ότι η τύχη της παρούσας αίτησης, ως εξάλλου και οι δύο πλευρές ανέφεραν εδράζεται πρωτίστως στο κατά πόσο η ανάγκη για την οποία καταβάλλονται τα χρήματα αυτά αποτελεί ζήτημα ιατρικό, ευκόλως μπορώ να καταλήξω ότι η Αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει τον ισχυρισμό αυτόν, αφού τίποτα δεν έχει τεθεί ενώπιον του δικαστηρίου που να θέλει την υπηρεσία για την οποία καταβάλλονται τα χρήματα αυτά να σχετίζεται με την καλυτέρευση της υγείας της ανήλικης, αλλά πρόκειται για υπηρεσία που σκοπό έχει τις επιδόσεις της στο σχολείο.

Δεν αποτελεί ιατρική πράξη ή υπηρεσία, αλλά εκπαιδευτική παρέμβαση, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της ενισχυτικής, υποστηρικτικής ή εξατομικευμένης διδασκαλίας, με στόχο την κάλυψη των ιδιαίτερων μαθησιακών αναγκών ενός παιδιού. Ανεξαρτήτως της ύπαρξης ή μη κάποιας διάγνωσης από αρμόδιο επαγγελματία υγείας, η παροχή ειδικής εκπαίδευσης δεν διενεργείται από ιατρικό προσωπικό, ούτε συνδέεται με θεραπευτικό χαρακτήρα, αλλά αντιθέτως παρέχεται από εκπαιδευτικούς, ειδικούς παιδαγωγούς ή άλλους επαγγελματίες της εκπαίδευσης.

Η διάγνωση αποτελεί προπαρασκευαστικό στάδιο που επιτρέπει την κατάλληλη τοποθέτηση του παιδιού σε εκπαιδευτικό πλαίσιο, αλλά δεν καθιστά την εκπαίδευση ιατρική πράξη. Το γεγονός ότι το παιδί δύναται να αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες ή ότι η υποστήριξη έχει ως στόχο την κάλυψη κάποιων επιμέρους ελλείψεων, δεν μετατρέπει την εκπαιδευτική υπηρεσία σε ιατρική, ούτε συνεπάγεται αυτομάτως ότι η εν λόγω δαπάνη αποκτά ιατρικό χαρακτήρα.

Παρεμφερώς σημειώνω ότι η Αιτήτρια όχι μόνο δεν κατάφερε να αποδείξει ότι οι εν λόγω υπηρεσίες αποτελούν ιατρικό έξοδο που ήταν το βασικό ζητούμενο, απέτυχε να αποδείξει ότι η ανήλικη λαμβάνει ειδική εκπαίδευση. Οι προσκομισθείσες αποδείξεις εκδόθηκαν από πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με την αναντίλεκτη μαρτυρία του Καθ’ου η αίτηση, δεν είναι εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, αλλά δασκάλα η οποία απλώς βοηθά την ανήλικη στο διάβασμα. Οι αποδείξεις, εξάλλου, φέρουν τον γενικό χαρακτηρισμό «μαθησιακές», χωρίς οποιαδήποτε ένδειξη ότι αφορούν ειδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, πιστοποιημένες υπηρεσίες ειδικής αγωγής ή εκπαίδευση προσαρμοσμένη σε διαγνωσμένες ειδικές ανάγκες.

Συνεπώς, οι επίδικες δαπάνες δεν εμπίπτουν στην έννοια των ιατρικών εξόδων και ως εκ τούτου δεν μπορούν να επιρριφθούν στον Καθ’ου η αίτηση ως υποχρέωση κάλυψης ιατρικών εξόδων και δη εξόδων που δεν καλύπτονται από το Γεσυ.

Για τους λόγους που ανέφερα ανωτέρω η αξίωση της Αιτήτριας για έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του Καθ’ου η αίτηση η αίτηση απορρίπτεται.

Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του Καθ’ου η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

(Υπ.) ......................................

Μ. Χ. Κάιζερ, Π.

ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο