ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. Παναγή, Δ. Οικ. Δ.
Αρ. Αίτησης: 264/2023
Μεταξύ:
Α.K. από τη Λεμεσό
- και -
H.Λ. από τη Λεμεσό
Καθ' ου η Αίτηση
Ημερομηνία: 8 Απριλίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Αιτήτρια: κ. κ. Λ. ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε
Για Καθ' ου η Αίτηση: κ.κ. Μιχαλάκη, Πιτσιλλίδου & Σία ΔΕΠΕ
Καθ’ ου η αίτηση παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με ένορκη δήλωση της ημερομηνίας 21/10/24, η αιτήτρια ζήτησε την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του Καθ' ου η αίτηση για την είσπραξη, υπό μορφή προστίμου, του ποσού των €1.805 (€1.800 καθυστερημένες οφειλές, πλέον €5 χαρτόσημα).
Στην παράγραφο 2 της ενόρκου δηλώσεως της αιτήτριας, ημερομηνίας 21/10/24, αναφέρονται τα ακόλουθα: «Στις 20/11/23 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε προσωρινό/ τελικό διάταγμα με το οποίο διατάσσεται ο καθ’ ου η αίτηση όπως από την επίδοση και κάθε 10η μέρα κάθε μήνα καταβάλλει σε μένα το ποσό των €1.000 ως συνεισφορά του στη διατροφή του ανήλικου Γ. Το προσωρινό/ τελικό διάταγμα συντάχθηκε στις 23/11/23 και επιδόθηκε στον καθ’ ου η αίτηση στις 20/10/24».
Ο καθ’ ου η αίτηση κατά παράβαση του πιο πάνω διατάγματος δεν κατέβαλε στην αιτήτρια το ποσό των €1.000 για τον μήνα Σεπτέμβριο και το ποσό των €800 για τον μήνα Οκτώβριο.
Στη βάση της ένορκης δήλωσης της αιτήτριας, εκδόθηκε Κλήση προς τον καθ’ ου η αίτηση με βάση το Α.124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
Το Α.124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 όπως τροποποιήθηκε, προνοεί τη διαδικασία που ακολουθείται για την παράλειψη πληρωμής διατροφής:
«124Α.(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 118 έως 124 του παρόντος Μέρους, στις περιπτώσεις που πρόσωπο παραλείπει να συμμορφωθεί με διάταγμα διατροφής , που εκδίδεται δυνάμει του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου και του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, το πρόσωπο προς όφελος του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα δύναται να καταχωρίσει στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης του προσώπου που παρέλειψε να συμμορφωθεί και το Δικαστήριο, αφού καλέσει το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο (2), δύναται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης εναντίον του επηρεαζόμενου προσώπου για την περίοδο που ορίζεται στο ένταλμα και για τέτοια περαιτέρω περίοδο στην οποία το πρόσωπο δυνατό να υπόκειται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 128 σε σχέση με τα έξοδα εκτέλεσης του εντάλματος φυλάκισης.
(2) Για να καταστεί δυνατή η εμφάνιση του επηρεαζόμενου προσώπου και να εκδοθεί το ένταλμα φυλάκισης δυνάμει του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο καλεί γραπτώς το επηρεαζόμενο πρόσωπο να εμφανιστεί ενώπιον του κατά την καθοριζόμενη στην κλήση ημερομηνία, που ορίζεται το αργότερο εντός δεκαπέντε ημερών από την καταχώριση της ένορκης δήλωσης, για να εξηγήσει τους λόγους γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής και τον πληροφορεί ότι σε περίπτωση μη εμφάνισής του το ένταλμα φυλάκισης δύναται να εκδοθεί:
Η επίδοση της κλήσης σύμφωνα με το παρόν άρθρο γίνεται στον καθορισμένο τύπο και δύναται να επιτευχθεί με την αποστολή της κλήσης στο επηρεαζόμενο πρόσωπο με το σύνηθες ταχυδρομείο με επιστολή που απευθύνεται σε αυτό στον τελευταίο γνωστό ή το συνήθη τόπο διαμονής του».
Το Δικαστήριο εφαρμόζοντας τις πρόνοιες της παραπάνω διάταξης κάλεσε τον καθ’ ου η αίτηση να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα, δίνοντας του την ευκαιρία να ακουστεί επί του θέματος.
Ο καθ’ ου η αίτηση εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, και ζήτησε χρόνο για να καταχωρήσει την ένσταση του, προβάλλοντας συγκεκριμένους λόγους για την μη συμμόρφωση του.
Στην ένσταση του ημερομηνίας 11/12/24, η οποία υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση του, ο καθ’ ου η αίτηση προβάλλει ως λόγους ένστασης ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του Α.32 του Ν.14/60 για την έκδοση απόφασης στα πλαίσια της κλήσης ημερ.21/10/24 και ειδικότερα η τρίτη προϋπόθεση ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο εκτός αν εκδοθεί το διάταγμα, ότι δεν καταδεικνύεται το κατεπείγον, ότι η αιτήτρια απέκρυψε και ή δεν αποκάλυψε ουσιώδη γεγονότα με σκοπό να παραπλανήσει το Δικαστήριο σχετικά με τα ουσιώδη στοιχεία που συνδέονται άμεσα με την υποχρέωση του καθ΄ου η αίτηση προς καταβολή διατροφής, ότι δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και καλή πίστη και ότι μοναδικός στόχος της αιτήτριας είναι η οικονομική εξαθλίωση του καθ’ ου η αίτηση και ο προσωπικός της πλουτισμός.
Στην ένορκη δήλωση του, ημερ.11/12/24 που υποστηρίζει την ένσταση του, ο καθ’ ου η αίτηση αναφέρει ότι στις 20/11/23 στα πλαίσια μονομερούς αίτησης η αιτήτρια εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα εκ €1.000 ως συνεισφορά του στα έξοδα διατροφής και συντήρησης των ανήλικων τέκνων των διαδίκων Γ. και Β. Λ. Συνεπώς το ποσό το οποίο αφορά έκαστο ανήλικο καθοριζόταν εκ €500 μηνιαίως αφού δεν γινόταν μνεία περί του αντιθέτου στο διάταγμα.
Κατόπιν εκδίκασης του προσωρινού διατάγματος αυτό περιορίστηκε στα €800 μηνιαίως με απόφαση ημερ.10/10/24. Στην εν λόγω απόφαση και πάλι δεν γινόταν μνεία για συγκεκριμένο ποσό για έκαστο ανήλικο και καταλήγει όπως αναφέρει και πάλι στο συμπέρασμα ότι αναλογεί το ποσό των €400 για έκαστο ανήλικο.
Μετά την έκδοση του προσωρινού διατάγματος, ήτοι περί τις αρχές Ιουνίου του 2024, ο ανήλικος Γ αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην οικία του καθ’ ου η αίτηση και βρίσκεται υπό την αποκλειστική φύλαξη και φροντίδα του και έχει αναλάβει όλα τα έξοδα διατροφής και συντήρησης του.
Αναφέρει ότι σε περίπτωση που ήθελε φανεί ότι οφείλει να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό στην αιτήτρια παρά το γεγονός ότι έχει στην αποκλειστική φύλαξη και φροντίδα του τον Γ, το ορθό κατ’ ισχυρισμό οφειλόμενο ποσό είναι το ποσό των €900 ήτοι €500 για τον Σεπτέμβριο και €400 για τον Οκτώβριο.
Αναφέρει επίσης ότι, παρά το γεγονός ότι η αιτήτρια προέβη σε παραδοχή ενώπιον του Δικαστηρίου ότι ο ανήλικος Γ από τον Σεπτέμβριο του 2024 διαμένει με τον καθ΄ου η αίτηση, καταχώρησε ένορκη δήλωση με μοναδικό σκοπό την ταλαιπωρία του και τη δημιουργία περαιτέρω δικαστικών εξόδων.
Προτίθεται σύντομα όπως αναφέρει, να λάβει όλα τα νομικά και αναγκαία διαβήματα προς παραμερισμό του διατάγματος διατροφής ημερ.10/10/24 αφού ο ανήλικος Γ είναι πλέον υπό την αποκλειστική φύλαξη και φροντίδα του.
Η αιτήτρια δεν θα υποστεί οποιαδήποτε ζημιά από την απόσυρση της παρούσα Κλήσης αφού, ο ανήλικος Γ καθ’ όλη την περίοδο που αναφέρεται στο ένταλμα διαμένει μαζί του, και η ίδια δεν καταβάλλει οποιαδήποτε ποσά για τα έξοδα του ανηλίκου.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, όπως τον συμβουλεύουν οι δικηγόροι του, το Δικαστήριο θα πρέπει να προχωρήσει αυτεπάγγελτα στην απόσυρση της παρούσας Κλήσης γιατί η αιτήτρια δεν ήταν ειλικρινής και δεν αποκάλυψε στο Δικαστήριο τα στοιχεία που αναφέρονται στην παρούσα ένσταση. Aνέφερε ψευδώς ότι ο ανήλικος διέμενε μαζί της θέλοντας να αποσπάσει χρηματικά ποσά τα οποία ουδόλως ανταποκρίνονται στα πραγματικά περιστατικά που περιβάλλουν την παρούσα.
Ζητά τέλος απόρριψη της Κλήσης ημερ.21/10/24 με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων, χωρίς αντεξέταση των διαδίκων. Οι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν τις γραπτές τους αγορεύσεις και το Δικαστήριο επιφύλαξε την απόφαση του.
Υπενθυμίζω ότι οι αγορεύσεις των συνηγόρων δεν αποτελούν μαρτυρικό υλικό προς αξιολόγηση. (βλ. Μισιρλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 379, Κοινότης Λυσού ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) (3) ΑΑΔ 537,Παπαργυρού v Μιχαηλίδου Πολ. Εφ. 215/10, ημερ. 25/1/16).
Μελέτησα με ιδιαίτερη προσοχή τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου και έλαβα σοβαρά υπόψιν μου τα επιχειρήματα των ευπαίδευτων συνηγόρων των διαδίκων ως αυτά καταγράφονται στις αγορεύσεις τους.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ-ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ։
Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, το άρθρο 124(Α) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου,Κεφ.155 προνοεί τη διαδικασία που ακολουθείται λόγω παράλειψης πληρωμής διατροφής.
Με βάση την σχετική νομολογία, δεν είναι δυνατή η έκδοση εντάλματος φυλάκισης του υπόχρεου στην καταβολή της διατροφής, αν δεν δοθεί σε αυτόν το δικαίωμα να ακουστεί επί του αιτήματος για έκδοση εντάλματος φυλάκισης του (βλ. Αναφ. Μ. Αποστόλου, Πολ. Αιτ. αρ. 116/2012, ημερομηνίας 30/07/2012).
Επιπρόσθετα, για την έκδοση εντάλματος φυλάκισης εναντίον του υπόχρεου για καταβολή οφειλόμενων διατροφών δεν είναι απαραίτητο να καταδειχθεί η ηθελημένη παρακοή του στο διάταγμα διατροφής (βλ. Αναφ. Θεοδωράκη, Πολ. Αιτ. Αρ. 155/2013 ημερ. 09/08/2013).
Σύμφωνα με το Α.33 (1)του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν.216/90), οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του.
Η φύση του δικαιώματος για διατροφή είναι τέτοια που δεν δικαιολογεί οποιαδήποτε καθυστέρηση στην καταβολή της από τον υπόχρεο. Δεν αποτελεί είσπραξη οφειλόμενου ποσού από ένα αστικό χρέος, αλλά είναι συνυφασμένη με την ίδια την αυτοσυντήρηση και διαβίωση του δικαιούχου ανηλίκου, η οποία πρέπει να τυγχάνει προτεραιότητας και αυστηρής προστασίας.
Τα εκδοθέντα διατάγματα διατροφής, δυνάμει του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν. 216/90) δύνανται, στη βάση του άρθρου 40 να εκτελεσθούν και ως χρηματικές ποινές:
″Αρ. 40. Τα διατάγματα διατροφής που εκδίδονται δυνάμει των προνοιών του παρόντος νόμου μπορούν να εκτελεσθούν και ως χρηματικές ποινές σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου που τον καταργεί ή τον τροποποιεί.″
Το Δικαστήριο, όταν υποβληθεί ένορκη δήλωση από τον δικαιούχο, είναι υποχρεωμένο να ακολουθήσει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 124Α του Κεφ. 155, ανωτέρω, ήτοι, να καλέσει γραπτώς τον επηρεαζόμενο να εμφανιστεί ενώπιον του, «για να εξηγήσει τους λόγους γιατί παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής ..». Το ότι επιδόθηκε δεόντως κλήση στον καθ΄ου η αίτηση και εμφανίστηκε προς τούτο ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, δεν αμφισβητήθηκε.
Κρίνω σκόπιμο να αναφέρω, στο αρχικό αυτό στάδιο της απόφασης μου ότι, οι λόγοι ένστασης 1-4 που προβάλλει ο καθ’ ου η αίτηση για τη μη συνδρομή των προϋποθέσεων του Α.32 του Ν.14/60, την μη ύπαρξη του κατεπείγοντος, την απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων και ότι η αιτήτρια δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια, δεν μπορούν να εξεταστούν στα πλαίσια της παρούσας.
Με την παρούσα δεν θα εξεταστεί κατά πόσο θα εκδοθεί ή θα διατηρηθεί σε ισχύ εκδοθέν προσωρινό διάταγμα διατροφής αλλά η μη τήρηση της υποχρέωσης καταβολής διατάγματος διατροφής στα πλαίσια των Α.33-40 του Ν.216/90. Δεδομένου ότι υποβλήθηκε ένορκη δήλωση από την δικαιούχο, το Δικαστήριο ακολούθησε τη διαδικασία η οποία προβλέπεται στο Α.124 Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. (βλ. Εφ. Αρ.11/17 ημερ.28/5/19, μεταξύ Ι.Τ-Α.Α.)
Ο καθ΄ου η αίτηση δεν αμφισβήτησε ότι στις 20/11/23 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα με το οποίο διατάχθηκε, να καταβάλλει το ποσό των €1.000 για τη διατροφή των ανήλικων τέκνων των διαδίκων Γ και Β Λ.
Ανέφερε επίσης ότι στις 10/10/24, κατόπιν εκδίκασης, τροποποιήθηκε και καθορίστηκε στο ποσό των €800 μηνιαίως.
Στην αρχή της απόφασης μου αναφέρθηκα στα όσα καταγράφονται στην παράγραφο 2 της ενόρκου δηλώσεως της αιτήτριας ημερ. 21/10/24 και συγκεκριμένα: «Στις 20/11/23 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε προσωρινό/ τελικό διάταγμα με το οποίο διατάσσεται ο καθ’ ου η αίτηση όπως από την επίδοση και κάθε 10η μέρα κάθε μήνα καταβάλλει σε μένα το ποσό των €1.000 ως συνεισφορά του στη διατροφή του ανήλικου Γ. Το προσωρινό/ τελικό διάταγμα συντάχθηκε στις 23/11/23 και επιδόθηκε στον καθ’ ου η αίτηση στις 20/10/24». (οι υπογραμμίσεις είναι του Δικαστηρίου).
Ότι προκύπτει από τις πιο πάνω αναφορές της αιτήτριας, στην ένορκη της δήλωση, είναι ότι στις 20/11/23 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα για το ποσό των €1.000, το οποίο συντάχθηκε στις 23/11/23 και επιδόθηκε στον καθ’ ου η αίτηση στις 20/10/24.
Καμία αναφορά γίνεται από την αιτήτρια, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επιζητεί για τον μήνα Οκτώβριο το ποσό των €800, για την έκδοση διατάγματος με το οποίο τροποποιήθηκε το διάταγμα ημερ.20/11/23, και για το κατά πόσο το διάταγμα ως αυτό τροποποιήθηκε, επιδόθηκε στον καθ’ ου η αίτηση.
Αναφέρεται μόνο στο διάταγμα ημερ.20/11/23 το οποίο αφορούσε στο ποσό των €1.000 μηνιαίως.
Στην Πολ. Αιτ. Αρ. 87/2011, J.M. Mardon, αποφασίστηκε μεταξύ άλλων ότι:
«Το γεγονός ότι το αρχικό Διάταγμα Διατροφής, με βάση το οποίο εκδόθηκε αριθμός Ενταλμάτων Φυλάκισης είχε ακυρωθεί, επιπλέον δε, το ότι το τροποποιηθέν Διάταγμα που ακολούθησε, στη βάση του οποίου εκδόθηκαν άλλα Διατάγματα Διατροφής και Εντάλματα Φυλάκισης, ουδέποτε επιδόθηκε προσωπικά στον Αιτητή, ως επίσης το ότι τόσο η Δημοκρατία όσο και η πλευρά της πρώην συζύγου του Αιτητή, αναγνωρίζοντας τις πιο πάνω παρανομίες, δεν ενέστησαν στην ακύρωση, τα εκδοθέντα εντάλματα φυλάκισης είσπραξης χρηματικής ποινής ήταν άκυρα, αφού το Οικογενειακό Δικαστήριο πλανήθηκε ως προς την ισχύ τους». (Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).
Στην ένορκο δήλωση της, η οποία ενδεχομένως να είναι ελλιπής, η αιτήτρια αναφέρεται μόνο στο διάταγμα ημερ.20/11/23, το οποίο συντάχθηκε στις 23/11/23 και επιδόθηκε στον καθ΄ου η αίτηση στις 20/10/24, το οποίο δεν αμφισβητήθηκε από τον καθ΄ου η αίτηση. (Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).
Παρά το γεγονός ότι ο καθ΄ου η αίτηση αναφέρει στην ένορκο του δήλωση ότι στις 10/10/24, κατόπιν εκδίκασης, το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα τροποποιήθηκε και καθορίστηκε στο ποσό των €800 μηνιαίως, το Δικαστήριο θα ενεργούσε εκτός των πλαισίων της εξουσίας του, αν προχωρούσε να εξετάσει τη μη συμμόρφωση του καθ’ ου αίτηση με οποιοδήποτε μεταγενέστερο εκδοθέν προσωρινό διάταγμα, (έστω και αν αυτό αφορούσε στην τροποποίηση κατόπιν εκδίκασης του διατάγματος ημερ.20/11/23), για το οποίο καμία αναφορά γίνεται στην ένορκο δήλωση της αιτήτριας, τόσο σε σχέση με την ημερομηνία έκδοσης του όσο και σε σχέση με την ημερομηνία που αυτό επιδόθηκε στον καθ΄ου η αίτηση.
Το Δικαστήριο, σύμφωνα με τη νομολογία που παρέθεσα ανωτέρω, (J.M. Mardon) δεν νομιμοποιείται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης είσπραξης χρηματικής ποινής όταν το διάταγμα διατροφής, μεταξύ άλλων δεν έχει επιδοθεί προσωπικά στον υπόχρεο της διατροφής.
Ο καθ΄ου η αίτηση στην ένορκο του δήλωση αναφέρει επίσης ότι από τις αρχές Ιουνίου του 2024, ο ανήλικος Γ εγκαταστάθηκε μόνιμα στην οικία του και ο καθ’ ου η αίτηση είναι το πρόσωπο το οποίο ανέλαβε την ανατροφή και την επίβλεψη του και τα έξοδα διατροφής και συντήρησης του. Αναφέρει επίσης ότι κατά η περί τον Σεπτέμβριο του 2024 η αιτήτρια προέβη σε παραδοχή ενώπιον του Δικαστηρίου ότι ο ανήλικος Γ από τον Σεπτέμβριο του 2024 διαμένει με τον καθ΄ου η αίτηση.
Ανατρέχοντας στα πρακτικά της παρούσας διαδικασίας, διαπιστώνω ότι στο πρακτικό του Δικαστηρίου ημερ.29/11/24, καταγράφεται ότι, η αιτήτρια ανέφερε ότι ο ανήλικος διαμένει με τον πατέρα του από τον Σεπτέμβριο.
Ο καθ΄ου η αίτηση αναφέρει επίσης στην ένορκο του δήλωση ότι προτίθεται να λάβει σύντομα όλα τα νομικά αναγκαία διαβήματα προς παραμερισμό του διατάγματος διατροφής ημερ.10/10/24 αφού ο Γ διαμένει πλέον μαζί του.
Στο Α. 32(1) και (2) του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60 προβλέπει τα εξής:
«(1) Τηρουμένου οιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού έκαστον δικαστήριον, εν τη ασκήσει της πολιτικής αυτού δικαιοδοσίας, δύναται να εκδίδη απαγορευτικόν διάταγμα (παρεμπίπτον, διηνεκές ή προστακτικόν) ή να διορίζη παραλήπτην εις πάσας τας περιπτώσεις εις ας το δικαστήριον κρίνει τούτο δίκαιον ή πρόσφορον, καίτοι δεν αξιούνται ή χορηγούνται ομού μετ΄ αυτού αποζημιώσεις ή άλλη θεραπεία:
...........................
(2) Οιονδήποτε παρεμπίπτον διάταγμα, εκδοθέν συμφώνως τω εδαφίω (1) δύναται να εκδοθή υπό τοιούτους όρους και προϋποθέσεις ως το δικαστήριον θεωρεί δίκαιον, και το δικαστήριον δύναται καθ΄ οιονδήποτε χρόνον, επί αποδείξει ευλόγου αιτίας, να ακυρώση ή τροποποιήση οιονδήποτε τοιούτον διάταγμα.»
Παρά το γεγονός ότι το παρόν Δικαστήριο δεν χειρίζεται την υπόθεση διατροφής των διαδίκων, προκύπτει από την δήλωση του ίδιου του καθ’ ου η αίτηση ότι μέχρι την καταχώρηση της ένστασης του (τουλάχιστον) δεν καταχώρησε οποιαδήποτε αίτηση στα πλαίσια του Α.32(2) ανωτέρω, για τροποποίηση του διατάγματος ημερ.10/10/24. Συνακόλουθα, το προσωρινό διάταγμα ημερ.10/10/24 εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ και ο καθ΄ου η αίτηση είναι υποχρεωμένος να συμμορφώνεται με τις πρόνοιες αυτού.
Στη βάση όλων όσων ανωτέρω ανέφερα, εκδίδω ένταλμα φυλάκισης εναντίον του καθ’ ου η αίτηση για περίοδο 1 μηνός, για το οφειλόμενο ποσό των €1.005 που αφορά στη διατροφή για τον μήνα Σεπτέμβριο του 2024 (€1.000) πλέον €5 χαρτόσημο. Το ένταλμα αναστέλλεται μέχρι τις 30/4/25.
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η απαίτηση της αιτήτριας για τον μήνα Οκτώβριο του 2024 δεν μπορεί να επιτύχει για τους λόγους που ανέφερα ανωτέρω, κρίνω ορθό και δίκαιο να περιορίσω το ποσό των εξόδων το οποίο θα επιδικάσω υπέρ της αιτήτριας η οποία είναι ο επιτυχών διάδικος.
Συνακόλουθα, το ½ των εξόδων ως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ’ ου η αίτηση.
(Υπ.) ....................................
Α. Παναγή, Δ. Οικ. Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο