ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΕΝΩΠΙΟΝ։ Χ. Πογιατζή Δ.Ο.Δ.

 

                                                                                             Αρ. Αίτησης: 44/2018

Μεταξύ:                                                                     Κλίμακα։ €100.000-€500.000

 

 

                                                     Α.Λ. από Πάφο

 

                                                                                                                      Αιτητής

                                                             -και-

 

 

                                        1. Ι.Τ. από Μέσα Χωριό-Πάφος

2. Ι. ΛΙΜΙΤΕΔ, Πάφος

 

                                                                                                         Καθ’ ων η Αίτηση

 

 

 

Ημερομηνία: 29 Ιανουαρίου 2025

 

Εμφανίσεις:

Για τον Αιτητή: κα Μαρία Πιερή και κ. Νίκος Ιωάννου

Για Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2: κ. Μιχάλης Νεοκλέους για Μιχάλης Νεοκλέους & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.

                                                     

                                                ΑΠΟΦΑΣΗ

 

(I)           ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΠΡΟΟΪΜΙΟ։

 

1. Η παρούσα υπόθεση έχει ως αντικείμενο την ρύθμιση των περιουσιακών διαφορών των διαδίκων, ως συνακόλουθη συνέπεια της κατάρρευσης του γάμου τους.

 

2. Ειδικότερα, ο Αιτητής με την Αίτηση του ως έχει τροποποιηθεί, δυνάμει της Δ.25 στις 11/11/2021, αξιώνει τις ακόλουθες θεραπείες։

 

Α.        Διακήρυξη και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου ότι ο Αιτητής είναι νόμιμος δικαιούχος κατά ποσοστό ½ της καθαρής περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 κινητής και ακίνητης οπουδήποτε ευρισκόμενης εις Κύπρο ή εις την αλλοδαπή η οποία είναι εγγεγραμμένη στο όνομα των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 ή βρίσκεται στην κατοχή τους και ότι ο Αίτητής συνέβαλε και συνεισέφερε στην δημιουργία και/ή επαύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση από τον αρραβώνα του μετά της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 με προοπτική τον γάμο μέχρι την οριστική διάσταση τους στις 14/12/2015 και συνεχίζεται η επαύξηση μέχρι σήμερα.

 

Β.        Διάταγμα του Δικαστηρίου δια του οποίου να απαγορεύεται οι κάτοχοι και/ή διαχειριστές και/ή μεσεγγυούχοι και/ή καταπιστευματοδόχοι των Καθ’ ων η Αίτηση και/ή άλλοι ως αντιπρόσωποι αυτών όπως πωλήσουν, διαθέσουν, ενεχυριάσουν, υποθηκεύσουν ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο επιβαρύνουν και/ή αποξενώσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, κινητά, ακίνητα και δικαιώματα, αξιώσεις, μετοχές και άλλα αξιόγραφα και συμφέροντα τα οποία ανήκουν κατά ½ μερίδιο εις τον Αιτητή και τα οποία ευρίσκονται σήμερα στην κατοχή και/ή ιδιοκτησία και/ή διαχείριση και/ή χρήση των Καθ’ ων η Αίτηση μέχρι της αποδόσεως τούτων εις τον Αιτητή.

 

Γ.         Απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάζει την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 να αποδώσει στον Αιτητή το ½ και/ή οποιοδήποτε άλλο μερίδιο το Δικαστήριο κρίνει ορθό και/ή δίκαιο, της αύξησης της περιουσίας της η οποία αποκτήθηκε κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων, δυνάμει συνεισφοράς και/ή συμβολής του Αιτητή και/ή λόγω καταπιστεύματος.

 

Δ.        Διάταγμα του Δικαστηρίου δια του οποίου θα διατάσσονται οι Καθ’ ων η Αίτηση όπως αποκαλύψουν και παραχωρήσουν εις τον Αιτητή πλήρεις και λεπτομερείς λογαριασμούς των περιουσιακών στοιχείων και λογαριασμούς δια όλα τα ενδιάμεσα και/ή άλλως κέρδη μέχρι και σήμερα από όλες τις επιχειρηματικές και οικονομικές δραστηριότητες που ασκούσαν μέχρι σήμερα οι Καθ’ ων η Αίτηση.

 

Ε.        Ποσό που να αντιστοιχεί στο ½ της αξίας της αύξησης της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση, που αντιστοιχεί στην συνεισφορά του Αιτητή στην αύξηση της συνολικής περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση.

 

ΣΤ.    Διάταγμα του Δικαστηρίου δια του οποίου οι Καθ’ ων η Αίτηση υποχρεούνται όπως αποκαλύψουν ενόρκως την κίνηση, την διάθεση και την χρήση όλων των χρημάτων που είναι κατατεθειμένα στους τραπεζικούς λογαριασμούς και/ή των γραμματίων που βρίσκονται επ’ ονόματι τους και/ή χειρίζονται οι Καθ’ ων η Αίτηση και αποκομίζουν οποιοδήποτε κέρδος ή όφελος.

 

Ζ. Δήλωση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να αναγνωρίζεται ότι τα υποστατικά που έχουν ανεγερθεί εντός των ακινήτων με αρ. εγγραφής […] και αρ. τεμαχίου […], Φ/Σχ. […], εντός των ορίων του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ενορία Πόλις Χρυσοχούς, τοποθεσία εντός του χωριού, στην Επαρχία Πάφου και του ακίνητου με αρ, εγγραφής […] και αρ. τεμαχίου […], Φ/Σχ. […], εντός των ορίων του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ενορία Πόλις Χρυσοχούς, τοποθεσία εντός του χωριού, βρίσκονται στην ιδιοκτησία της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 ως καταπιστευματοδόχου του Αιτητή κατά ½ μερίδιο ως η άμεση και/ή έμμεση συνεισφορά του στην αποπεράτωση και/ή ανέγερση τους δυνάμει δεδηλωμένου ή εξυπακουόμενου, ή εξ’ επαγωγής ή καταληκτικού καταπιστεύματος και/ή άλλως πως.

 

Η. Περαιτέρω Διάταγμα και/ή απόφαση του Δικαστηρίου που να διατάζει την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και/ή τους αξιωματούχους και/ή διευθυντές της να καταβάλουν στον Αιτητή το 50% και/ή οποιοδήποτε ποσοστό ήθελε κρίνει δίκαιο το Δικαστήριο, της αξίας των υποστατικών που ανεγέρθηκαν κατά την διάρκεια του γάμου του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, επί των υπό παράγραφο Ζ περιγραφόμενων ακινήτων, δυνάμει άμεσης και/ή συνεισφοράς και/ή συμβολής του και/ή λόγω καταπιστεύματος (trust) και/ή άλλως πως.

 

Θ.  Περαιτέρω και/ή διαζευκτικά απόφαση και/ή Διάταγμα του Δικαστηρίου υπέρ του Αιτητή και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 για το ποσό των €427,795,00 το οποίο αντιπροσωπεύει το 50% της υπολογιζόμενης αξίας των ανεγερθέντων υποστατικών κατά τον χρόνο της διακοπής της συμβίωσης δυνάμει συνεισφοράς και/ή συμβολής του Αιτητή και/ή λόγω καταπιστεύματος και/ή άλλως πως.

 

Ι.  Δήλωση και/ή Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία αναγνωρίζεται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 κατέχει εντός των ανεγερθέντων υποστατικών επί των ακινήτων που περιγράφονται στην παράγραφο Ζ ανωτέρω, κινητής περιουσίας και/ή κινητό εξοπλισμό και/ή επίπλωση και/ή άλλως ως καταπιστευματοδόχος του Αιτητή κατά ½ μερίδιο ως η άμεση και/ή έμμεση συνεισφορά του στην αγορά και/ή απόκτηση τους δυνάμει δεδηλωμένου ή εξυπακουόμενου, ή εξ’ επαγωγής, ή καταληκτικού καταπιστεύματος και/ή άλλως πως.

 

Κ.  Απόφαση του Δικαστηρίου υπέρ του Αιτητή και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 για το ποσό των €12.500 το οποίο αντιπροσωπεύει το ½ της αξίας της κινητής περιουσίας και/ή εξοπλισμού και/ή επίπλωσης η οποία κατέχεται από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 ως καταπιστευματοδόχος του Αιτητή κατά ½ μερίδιο ως η άμεση και/ή έμμεση συνεισφορά του στην αγορά και/ή απόκτησης τους δυνάμει δεδηλωμένου ή εξυπακουόμενου ή εξ’ επαγωγής ή καταληκτικού καταπιστεύματος και/ή άλλως πως.

 

Λ.  Απόφαση του Δικαστηρίου υπέρ του Αιτητή και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 για το ποσό των €30,000 το οποίο αντιπροσωπεύει το ½ του ποσού που καταβλήθηκε για την ανακαίνιση της συζυγικής οικίας η οποία έλαβε χώρα διαρκούντος του γάμου των διαδίκων με άμεση συνεισφορά του Αιτητή στην πληρωμή του συνολικού ποσού των €60,000 που στοίχισε η ανακαίνιση.

 

Μ.  Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου όπως όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία που αποκτήθηκε από τους Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 κατά την διάρκεια της συμβίωσης του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 εγγραφεί κατά το ½ στο όνομα του Αιτητή και/ή διαζευκτικά απόφαση ίση με την ½ αξία της περιουσίας αυτής.

 

Ν. Περαιτέρω ή διαζευκτικά απόφαση ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση κατέχουν τα περιουσιακά της στοιχεία που περιγράφονται στις παραγράφους Μ και Ν ως καταπιστευματοδόχοι του Αιτητή σε τέτοια μερίδια ως η άμεση ή έμμεση συνεισφορά του στην απόκτηση τους.

 

Ξ. Διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η μεταβίβαση στο όνομα του Αιτητή του μέρους της περιουσίας που απέκτησαν οι Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 όσο αντιστοιχεί στην άμεση ή έμμεση συνεισφορά του Αιτητή στην απόκτηση της.

 

Ο. Περαιτέρω ή διαζευκτικά απόφαση εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 για το ποσό το οποίο αντιστοιχεί στην αξία της άμεσης ή έμμεσης συνεισφοράς του Αιτητή στην απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2.

 

Π. Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει δίκαιη και εύλογη υπό τις περιστάσεις.

 

Ρ. Τόκο προς 8% επί παντός επιδικασθέντος ποσού από τις 14/12/2015 ημέρα διάστασης των διαδίκων και/ή από την καταχώρηση της αίτησης.

 

Σ. Έξοδα και Φ.Π.Α., πλέον έξοδα επίδοσης.

 

3. Ακολούθως, οι Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 καταχώρησαν στις 10/12/2021 την τροποποιημένη Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση τους με την οποία ουσιαστικά αξιώνουν τις ακόλουθες θεραπείες։

 

Α. Αναγνωριστική απόφαση με την οποία να αναγνωρίζεται ότι ουδέν ποσό κατέβαλε ο Αιτητής για την ανέγερση και/ή επίπλωση της συζυγικής εστίας των διαδίκων και/ή των υποστατικών ιδιοκτησίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2.

 

Β. Αναγνωριστική απόφαση με την οποία να αναγνωρίζεται ότι ο Αιτητής δεν είναι και/ή ήταν εμπιστευματοδόχος του ½ της συζυγικής εστίας βάσει εμπιστεύματος του οποίου εμπιστευματούχος ήταν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2.

 

Γ. Ειδικές αποζημιώσεις ύψους €20,113,06, ποσό που αντιπροσωπεύει το ½ ποσοστό επί της οικονομικής βοήθειας που έλαβαν οι διάδικοι από την Κυπριακή Δημοκρατία για αγορά οικίας, υπό την ιδιότητα τους ως εκτοπισθέντες.

 

Δ. Ειδικές αποζημιώσεις ύψους περίπου €30,000 ποσό που αντιπροσωπεύει το ½ του συνολικού ποσού ενοικίων που έλαβε και/ή λαμβάνει ο Αιτητής από την ενοικίαση του διαμερίσματος στην επαρχία Λευκωσίας και συγκεκριμένα περίπου €500,00 μηνιαίως.

 

Ε. Γενική και/ή Ειδική αποζημίωση για την πώληση του αυτοκινήτου του Αιτητή, το οποίο αυτός αγόρασε δυνάμει οικονομικής βοήθειας που έλαβε από τους Καθ’ ων η Αίτηση.

 

ΣΤ. Έξοδα πλέον Φ.Π.Α. πλέον νόμιμους τόκους επί των εξόδων.

 

4. Η παρούσα Αίτηση εκδικάστηκε με βάση τους περί της Εκδίκασης Καθυστερημένων Υποθέσεων (Ειδικών) Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 2022 και τις τροποποιήσεις αυτών, αφού αφορά υπόθεση η οποία καταχωρήθηκε το 2018. Η Αίτηση και η Ανταπαίτηση συνεκδικάστηκαν. Για την πλευρά του Αιτητή πρόσφεραν δια ζώσης μαρτυρία ο Αιτητής κ. Α.Λ. (Μ.Α.1), η κα Ν.Μ. διοικητική λειτουργός στην Υπηρεσία Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων (Μ.Α.2), ο κ. Ν.Γ. εκτιμητής ακινήτων (Μ.Α.3), η κα Ε.Ζ. τραπεζικός υπάλληλος (Μ.Α.4) και η κα Γ.Κ. λειτουργός της Κ.Ε.Δ.Ι.Π.Ε.Σ. (Μ.Α.5). Για τους Καθ’ ων η Αίτηση, κατέθεσαν η ίδια η Καθ’ ης αρ. 1 κα Ι.Τ. (Μ.Υ. 1) και ο πατέρας της κ. Ν.Τ. υπό την ιδιότητα του ως διευθυντής της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 (Μ.Υ. 2). Οι πιο πάνω μάρτυρες κατέθεσαν στα πλαίσια της προσφερθείσας μαρτυρίας τους συνολικά 25 τεκμήρια. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε με τις αγορεύσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων των διαδίκων.

 

5. Έχω μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή τα δικόγραφα που καταχώρησαν οι διάδικοι, το σύνολο της μαρτυρίας που έχει προσκομιστεί καθώς και την επιχειρηματολογία των μερών. Θεωρώ ότι τα πιο κάτω γεγονότα είναι παραδεκτά από τους διαδίκους στην βάση των έγγραφων προτάσεων τους ή έχουν καταστεί κοινό υπόβαθρο γεγονότων, με βάση την προσκομισθείσα μαρτυρία ή στα πλαίσια των δηλώσεων των συνηγόρων των διαδίκων։

 

α) Οι διάδικοι είναι κύπριοι πολίτες, χριστιανοί ορθόδοξοι και τέλεσαν τον γάμο τους στις 30/09/2006 στον Ιερό Ναό Παναγίας Θεοσκέπαστης στην Κάτω Πάφο.

 

β)  Οι διάδικοι μετά την τέλεση του γάμου τους κατοικούσαν και εργάζονταν εντός της επαρχίας Πάφου και απόκτησαν δύο τέκνα.

 

γ) Οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση από τις 14/12/2015 όταν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 έδιωξε τον Αιτητή από την συζυγική οικία και του ανέφερε ότι δεν ήθελε να τον ξαναδεί.

 

δ) Στις 22/05/2017 εκδόθηκε διάταγμα λύσης του γάμου των διαδίκων από το Οικογενειακό Δικαστήριο Πάφου.

 

ε) Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ήταν μέτοχος και/ή αξιωματούχος της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων.

 

στ) Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία είχε στην κυριότητα της τα ακόλουθα δύο ακίνητα πριν από τον γάμο των διαδίκων, ήτοι το πρώτο με αρ. εγγραφής […] και αρ. τεμαχίου […], Φ/Σχ. […], εντός των ορίων του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ενορία Πόλις Χρυσοχούς, τοποθεσία εντός του χωριού, στην Επαρχία Πάφου και το δεύτερο με αρ, εγγραφής […] και αρ. τεμαχίου […], Φ/Σχ. […], εντός των ορίων του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ενορία Πόλις Χρυσοχούς, τοποθεσία εντός του χωριού, στην επαρχία Πάφου.

 

ζ) Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 σύναψε δάνειο στις 13/06/2012 στην Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία […] για το ποσό των €400,000 και για το οποίο ο Αιτητής παραχώρησε προσωπική εγγύηση προς όφελος του προαναφερόμενου ιδρύματος.

 

η) Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και ο Αιτητής έλαβαν από κοινού δάνειο στις 19/09/2013 από το προαναφερόμενο πιστωτικό ίδρυμα, για το ποσό των €30,000-.

 

θ) Ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 έλαβαν κρατική οικονομική βοήθεια για την αγορά οικίας μετά από έγκριση της αίτησης που υποβλήθηκε στην υπηρεσία Μέριμνας και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων για το ποσό των €51,260-. και την οποία υπέβαλε ο Αιτητής, ενώ το ποσό που ελήφθη κατατέθηκε σε κοινό τους τραπεζικό λογαριασμό.

 

6. Μέσα από τις γραπτές τους αγορεύσεις, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων ανέλυσαν τις θέσεις τους με παραπομπή σε νομική και ουσιαστική επιχειρηματολογία, επί το πλείστο βασιζόμενη σε νομολογία και τις οποίες έχω μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή και λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου.

 

(II)          ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ։

 

7. Αρχικά, μέσα από την Αίτηση αναφέρεται ότι οι διάδικοι κατοικούσαν μετά από τον γάμο τους σε κατοικία ιδιοκτησίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 στο Μέσα Χωριό της επαρχίας Πάφου. Από τον γάμο τους απέκτησαν δύο τέκνα.

 

8. Οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση από τις 14/12/2015, όταν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 έδιωξε τον Αιτητή από την συζυγική οικία και του ανέφερε ότι δεν ήθελε να τον ξαναδεί. Επιπρόσθετα, στις 22/05/2017 εκδόθηκε διάταγμα λύσης του γάμου των διαδίκων από το Οικογενειακό Δικαστήριο Πάφου.

 

9. Ακολούθως, στην Αίτηση του ο Αιτητής αναφέρει ότι κατά την ημερομηνία του γάμου των διαδίκων και/ή με την προοπτική του γάμου τους, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 έλαβε ως δωρεά από τους γονείς της το ακίνητο με αρ. εγγραφής […], Φ/Σχ. […], αρ. τεμαχίου […], τοποθεσία Περβολούδια, που βρίσκεται στην κοινότητα Μέσα Χωριό της επαρχίας Πάφου επί του οποίου είχε ανεγερθεί η συζυγική οικία των διαδίκων, όπου και διέμεναν μέχρι την διάσταση τους. Περαιτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ήταν μέτοχος στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2.

 

10.  Ο Αιτητής αναφέρει ότι μέχρι την ημερομηνία του γάμου των διαδίκων διέμενε σε διαμέρισμα στην Λευκωσία, το οποίο ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα του πατέρα του. Μετά τον γάμο διέμεναν στην συζυγική οικία στο Μέσα Χωριό της επαρχίας Πάφου. Εργαζόταν και/ή εργάζεται μέχρι σήμερα ως δημόσιος υπάλληλος. Αρνείται τον ισχυρισμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ότι δήθεν διέμεναν μαζί στο προαναφερόμενο διαμέρισμα, αφού τότε αυτή διέμενε και εργαζόταν στην Πάφο και ουδέποτε αποτέλεσε την συζυγική τους κατοικία. Αναφέρει ακόμα ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 εργαζόταν ως καθηγήτρια μουσικής σε δημόσια σχολεία, ενώ διατηρούσε και δικά της ωδεία σε Πάφο και Πόλη Χρυσοχούς.

 

11.  Ισχυρίζεται ότι τα ετήσια εισοδήματα του από τον γάμο των διαδίκων μέχρι και την διάσταση τους ήταν για το έτος 2006։ €26,431, για το έτος 2007։ €28,332, για το έτος 2008։ €31.277,27, για το έτος 2009։ €42,327,35, για το έτος 2010։ €44.571,44, για το έτος 2011։ €47.424,06, για το έτος 2012։ €49.226,45, για το έτος 2013։ €49.226,45, για το έτος 2014։ €49.516,45, και για το έτος 2015։ €49.226,45-.

 

12.  Περαιτέρω, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι λάμβανε μηνιαίως κατά μέσο όρο το ποσό των €500,00 από ενοικίαση διαμερίσματος στην Λευκωσία το οποίο του δόθηκε ως δωρεά από τον πατέρα του περί το 2009 και δεν αγοράστηκε από αυτόν ως ισχυρίζεται στην Υπεράσπιση της η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1. Τα εισπραχθέντα ενοίκια χρησιμοποιούνταν ως επί το πλείστο για τις ανάγκες της οικογένειας και κατατίθεντο στον κοινό λογαριασμό που είχαν οι διάδικοι. Στην συνέχεια, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μετέφερε τα χρήματα αυτά στον λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, από τον οποίο πληρωνόταν το δάνειο της εν λόγω εταιρείας το οποίο είχαν συνάψει οι Καθ’ ων η Αίτηση για την ανέγερση των διαμερισμάτων και του ωδείου στην Πόλη Χρυσοχούς της επαρχίας Πάφου. Στην Απάντηση στην Υπεράσπιση, ο Αιτητής διευκρινίζει ότι τα εν λόγω χρήματα χρησιμοποιήθηκαν είτε για την πληρωμή εργατικού προσωπικού είτε για την αγορά υλικού και/ή την πληρωμή διαφόρων εξόδων που προέκυπταν για την ανέγερση και επίπλωση των υποστατικών.

 

13.  Μέσα από την Αίτηση του, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων, η συζυγική κατοικία ανακαινίστηκε και/ή τοποθετήθηκαν εντός αυτής προσαρτήματα και/ή συσκευές και/ή νέος κινητός εξοπλισμός συνολικής αξίας περί τα €60,000-. Μέχρι σήμερα οτιδήποτε τοποθετήθηκε εντός της πρώην συζυγικής κατοικίας βρίσκεται στην ιδιοκτησία και/ή κατοχή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, πλην ορισμένων μικρής αξίας κινητών τα οποία παρέλαβε μετά από δικαστική απόφαση ο Αιτητής. Αποτελεί ισχυρισμό του Αιτητή ότι για την απόκτηση του εν λόγω εξοπλισμού, έχει συνεισφέρει ο ίδιος στο 50% της αξίας τους.

 

14.  Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία είχε στην κυριότητα της τα ακόλουθα δύο ακίνητα κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων, ήτοι το πρώτο με αρ. εγγραφής […] και αρ. τεμαχίου […], Φ/Σχ. […], εντός των ορίων του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ενορία Πόλις Χρυσοχούς, τοποθεσία εντός του χωριού, στην Επαρχία Πάφου και το δεύτερο με αρ, εγγραφής […] και αρ. τεμαχίου […], Φ/Σχ. […], εντός των ορίων του Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς, ενορία Πόλις Χρυσοχούς, τοποθεσία εντός του χωριού, στην επαρχία Πάφου.

 

15.  Αναφέρεται στην Αίτηση, ότι λίγο πριν την διάσταση των διαδίκων η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 παραιτήθηκε από αξιωματούχος της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και αργότερα μεταβίβασε το σύνολο των μετοχών της στους γονείς της οι οποίοι ήταν οι υπόλοιποι μέτοχοι της εταιρείας, χωρίς να το γνωρίζει ο Αιτητής και/ή αν υπήρχε ή όχι αντάλλαγμα. Στην Απάντηση του διευκρινίζει ότι η μεταβίβαση των εν λόγω μετοχών έγινε στις 16/09/2015 λίγο πριν την διάσταση των διαδίκων και ενώ ήδη υπήρχαν προβλήματα στην έγγαμη σχέση τους.

 

16.  Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων στα προαναφερόμενα ακίνητα άρχισε κατά ή περί τα τέλη του 2009, η ανέγερση υποστατικών και/ή διαμερισμάτων και/ή ωδείου, η οποία και ολοκληρώθηκε περίπου δύο έτη μετά. Τα εν λόγω υποστατικά επρόκειτο να ενοικιαστούν σε τρίτα πρόσωπα για το ποσό των €60,00 με €70,00 ημερησίως και/ή αναλόγως της περιόδου και/ή εποχής κάθε έτος. Επιπλέον, ένα εκ των υποστατικών χρησιμοποιείτο ως ωδείο και/ή για προσωπική χρήση από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.

 

17.  Για την ολοκλήρωση της ανέγερσης των προαναφερόμενων υποστατικών συνάφθηκε δάνειο κατά/ή περί τις 13/06/2012 στο οποίο ο Αιτητής ήταν ένας εκ των εγγυητών για την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Το εν λόγω δάνειο έγινε στην Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία […] για το ποσό των €400.000.

 

18.  Περαιτέρω, συνάφθηκε κατά/ή περί τις 19/09/2013 για τον προαναφερόμενο σκοπό ακόμα ένα δάνειο στο ίδιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα για το επιπλέον ποσό των €30,000 στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και του Αιτητή ως πρωτοφειλετών.

 

19.  Ήταν κοινή πρόθεση και/ή αντίληψη και/ή εξυπακουόμενη συμφωνία του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, όπως επωφελούνταν αμφότεροι από την οικονομική εκμετάλλευση των ανεγερθέντων υποστατικών, ενώ απόρροια της κοινής πρόθεσης των εν λόγω διάδικων ήταν οι δαπάνες για την ανέγερση των υποστατικών και/ή της αξιοποίησης και/ή επίπλωσης των υποστατικών επί του επίδικου ακινήτου κατά ½ από τον Αιτητή, με τέτοιο τρόπο ώστε ο τελευταίος ήταν εμπιστευματοδόχος (beneficiary) του ½ μεριδίου του ακινήτου στην βάση εμπιστεύματος του οποίου εμπιστευματούχος (trustee) ήταν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 στο όνομα της οποίας ήταν εγγεγραμμένο ολόκληρο το επίδικο ακίνητο εντός του οποίου ανηγέρθηκαν τα ειρημένα υποστατικά.

 

20.  Μέσα από την Αίτηση του, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι για αυτόν τον λόγο ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 συμφώνησαν όπως ο μισθός της τελευταίας να κατατίθεται ολόκληρος σε λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 προκειμένου να γίνεται πληρωμή του δανείου. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε όπως ένα μέρος των εσόδων του Αιτητή διατίθετο για τις ανάγκες της οικογένειας και το υπόλοιπο κατατίθετο στον λογαριασμό του αναφερόμενου δανείου.

 

21.  Περαιτέρω, αποτελεί ισχυρισμό του Αιτητή ότι στον λογαριασμό του εν λόγω δανείου κατατέθηκε ως εφάπαξ το ποσό των €36,000 το οποίο οι διάδικοι έλαβαν ως δώρο του γάμου τους, ενώ επιπλέον στον λογαριασμό του δανείου της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 κατατίθετο σχεδόν το σύνολο των ενοικίων που εισέπρατταν από την ενοικίαση του διαμερίσματος του Αιτητή στην Λευκωσία.

 

22.  Μέσα από την Αίτηση του, ο Αιτητής αναφέρει ότι σύμφωνα με αιτιολογημένη έκθεση εκτίμησης που διενεργήθηκε επί των κτιρίων που ανεγέρθηκαν επί των πιο πάνω αναφερόμενων ακινήτων της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, η αξία τους κατά την ημερομηνία της διάστασης των διαδίκων, δηλαδή κατά την 14/12/2015 ήταν €855.590,00-.

 

23.   Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι τα πιο πάνω αναφερθέντα περιουσιακά στοιχεία ανήκουν κατά ½ μερίδιο στον ίδιο και ότι αυτά αποκτήθηκαν με την συνεισφορά του σε χρήματα και/ή άλλο είδος. Λαμβάνοντας υπόψη την αξία της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 κατά τον αρραβώνα των διαδίκων και την αύξηση στην αξία της περιουσίας τους κατά τον χρόνο της διάστασης, ο Αιτητής θεωρεί ότι δικαιούται τουλάχιστον το ½ της περιουσίας που ανήκει στους Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2.

 

24.  Επιπρόσθετα, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι πέραν της οικονομικής του συμβολής, επιδίωκε με κάθε μέσο και τρόπο την συντομότερη έκδοση των αδειών οικοδομής, ενώ παράλληλα διαπραγματευόταν με τον εργολάβο που ανέλαβε την ανέγερση των διαμερισμάτων.

 

25.  Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι για την επίπλωση και/ή τον κινητό εξοπλισμό των υποστατικών που ανηγέρθηκαν επί του επίδικου ακινήτου, συνέβαλε από τα εισοδήματα του στο 50% της αξίας τους, ενώ ολόκληρος ο εν λόγω εξοπλισμός παραμένει στην ιδιοκτησία και/ή χρήση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Τα εν λόγω διαμερίσματα συνεχίζουν να ενοικιάζονται σε τρίτα πρόσωπα από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και τα έσοδα καταλήγουν σε λογαριασμό της. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι η αγορά και η τοποθέτηση του κινητού εξοπλισμού των εν λόγω υποστατικών και/ή του ωδείου κόστισε περίπου €25,000-.

 

26.  Επιπρόσθετα, στην Αίτηση του αναφέρεται ότι ο Αιτητής τα πλείστα απογεύματα της εβδομάδας φρόντιζε εξ’ ολοκλήρου και/ή είχε υπό την επίβλεψη του τις ανήλικες θυγατέρες των διαδίκων και το διάβασμα τους, όταν επέστρεφε από την εργασία του πριν τις 3.00 μ.μ., εφόσον η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μετά την εργασία της εργαζόταν στο ωδείο μέχρι τις βραδινές ώρες με άγνωστες για τον Αιτητή απολαβές μέχρι και την διάσταση των διαδίκων. Φρόντιζε επίσης για το φαγητό των ανήλικων τέκνων του αλλά και την μεταφορά στα φροντιστήρια τους, αφού η Καθ’ ης αρ. 1 εργαζόταν στο ωδείο που διατηρούσε μέχρι τις 8.00 μ.μ. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι φρόντιζε για την συντήρηση και καλή λειτουργία της συζυγικής εστίας ξοδεύοντας προσωπικό χρόνο, κόπο και χρήμα.

 

27.  Απορρίπτει τον ισχυρισμό των Καθ’ ων η Αίτηση περί πληρωμής μέρους του αυτοκινήτου που αγόρασε και ότι τα ποσά που κατέβαλλε ο Αιτητής όπως ισχυρίστηκε καταβάλλονταν για αποπληρωμή του δανείου που έλαβε. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι υπό την ιδιότητα του ως κυβερνητικός υπάλληλος έλαβε δάνειο για να αγοράσει το εν λόγω αυτοκίνητο και το υπόλοιπο ποσό χρηματοδοτήθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 μετά από εισήγηση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, αφού θα χρησιμοποιείτο για τις ανάγκες της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Περαιτέρω, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι το εν λόγω όχημα το οδηγούσε μέχρι την διάσταση των διαδίκων η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 κυρίως για τις ανάγκες της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας και ο λόγος που το αυτοκίνητο ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα του, ήταν αποκλειστικά για να επωφεληθούν και να δικαιούνται το κυβερνητικό δάνειο.

 

(III)        ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ։

 

28. Στον αντίποδα, οι Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 προβάλλουν στην τροποποιημένη Έκθεση Υπεράσπισης τους ότι το επίδικο ακίνητο στην κοινότητα Μέσα Χωριό της επαρχίας Πάφου όπου βρισκόταν η συζυγική οικία, το είχε λάβει ως δωρεά από τους γονείς της η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και υπήρχε ολοκληρωμένη κατοικία η οποία προϋπήρχε του γάμου των διαδίκων.

 

29.  Ακολούθως, οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζουν ότι το διαμέρισμα στην Λευκωσία στο οποίο αναφέρεται ο Αιτητής στην Αίτηση του, αποτελούσε την συζυγική εστία των διαδίκων για ορισμένο χρονικό διάστημα και για το οποίο κατέβαλλαν ενοίκιο στον πατέρα του Αιτητή. Επιπλέον, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει ότι το διαμέρισμα στην επαρχία Λευκωσίας το αγόρασαν από τον πατέρα του Αιτητή δυνάμει κρατικής χορηγίας και/ή επιδόματος που έλαβαν μετά από αίτηση τους στο Υπουργείο Εσωτερικών, υπό την ιδιότητα τους ως εκτοπισθέντες.
30.  Σε σχέση με τα ετήσια εισοδήματα του Αιτητή τα οποία παραθέτει στην Αίτηση του, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει ότι τα ποσά στα οποία αναφέρεται ο Αιτητής είναι υπερδιογκωμένα και/ή δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και/ή δεν αποτελούν τις καθαρές απολαβές του, αφού ο τελευταίος είχε και/ή έχει πολύ λιγότερες απολαβές.

 

31.  Οι Καθ’ ων η Αίτηση απορρίπτουν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του Αιτητή περί ανακαίνισης και/ή τοποθέτησης εντός της συζυγικής οικίας προσαρτημάτων και/ή συσκευών και/ή νέου κινητού εξοπλισμού συνολικής αξίας €60,000-. Οι Καθ’ ων η Αίτηση ισχυρίζονται ότι η ιδιόκτητη κατοικία ήταν εξ’ υπαρχής ολοκληρωμένη και/ή έτοιμη για μετοίκιση και σε καμία περίπτωση δεν συνέβαλε ο Αιτητής στην τοποθέτηση συσκευών και/ή άλλου κινητού εξοπλισμού και/ή στην επίπλωση αυτής, αφού όλα τα ποσά που αφορούσαν την επίπλωση και τον εξοπλισμό της οικίας καταβλήθηκαν από τους Καθ’ ων η Αίτηση και τους γονείς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.

 

32.  Ακολούθως, οι Καθ’ ων η Αίτηση απορρίπτουν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του Αιτητή οι οποίοι σχετίζονται με την παραίτηση της από αξιωματούχος της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και της μεταβίβασης των μετοχών της στους γονείς της λίγο πριν την διάσταση των διαδίκων. Υποστηρίζουν ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μεταβίβασε δυνάμει δωρεάς όλες τις μετοχές που κατείχε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 στους γονείς της στις 20/09/2013, δηλαδή δύο χρόνια πριν την διάσταση των διαδίκων.

 

33.  Οι Καθ’ ων η Αίτηση απορρίπτουν τους ισχυρισμούς του Αιτητή περί έναρξης ανέγερσης των υποστατικών και/ή των διαμερισμάτων και/ή του ωδείου περί τα τέλη του 2009 και ολοκλήρωσης τους δύο χρόνια αργότερα, υποστηρίζοντας ότι τα υποστατικά στα οποία αναφέρεται ο Αιτητής δεν ολοκληρώθηκαν εντός δύο ετών, αλλά η ανέγερση τους ολοκληρώθηκε κατά ή περί το έτος 2015.

 

34.  Οι Καθ’ ων η Αίτηση αναφέρουν ότι οι δόσεις του δανείου στο οποίο ήταν εγγυητής ο Αιτητής, πληρώνονταν συστηματικά και/ή ανελλιπώς από τους Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 και αυτός δεν έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό. Επιπρόσθετα, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποστηρίζει ότι ο Αιτητής αφαιρέθηκε από εγγυητής του εν λόγω δανείου μετά από διευθετήσεις και/ή πληρωμές που κατέβαλε η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1. Περαιτέρω, είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 πως το δάνειο για το ποσό των €30,000 το έλαβαν από κοινού οι διάδικοι ως καταναλωτικό δάνειο και όλες οι δόσεις του καταβάλλονταν από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και ουδέν ποσό συνεισέφερε στην αποπληρωμή του ο Αιτητής. Απορρίπτει ταυτόχρονα τους ισχυρισμούς του Αιτητή περί πληρωμής κατά ½ των δαπανών για την ανέγερση των υποστατικών, αφού όλες οι δαπάνες για την ανέγερση και/ή την επίπλωση καταβλήθηκαν από τους Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2.

 

35.  Ακολούθως, μέσα από την Έκθεση Υπεράσπισης τους οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστηρίζουν ότι το σύνολο των ενοικίων το οποίο εισέπρατταν με τον Αιτητή από την ενοικίαση του διαμερίσματος στην επαρχία Λευκωσίας, χρησιμοποιείτο για τις προσωπικές ανάγκες της οικογένειας και/ή προσωπικών εξόδων του Αιτητή.

 

36.  Υποστηρίζει ότι ο Αιτητής προέβη σε αγορά καινούριου αυτοκινήτου αξίας περίπου €46,000-. Για την αγορά του εν λόγω αυτοκινήτου, ο Αιτητής έλαβε δυνάμει δανείου το ποσό των €20,000, ενώ το υπόλοιπο ποσό καταβλήθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί του Αιτητή για ποσό που κατατίθετο στον λογαριασμό του δανείου της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αφού το εν λόγω ποσό χρησιμοποιείτο για την αποπληρωμή του δανείου που έλαβε ο Αιτητής για την αγορά του καινούριου οχήματος του.

 

37.  Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει ότι ο Αιτητής κατά την άφιξη του στο σπίτι μετά την δουλειά κοιμόταν για κάποιες ώρες και όταν τελικά ξυπνούσε έφευγε από το σπίτι και γύριζε αργά το απόγευμα και/ή το βράδυ, ενώ τα τέκνα των διαδίκων παρέμεναν μαζί με την μητέρα τους και/ή τους παππούδες τους.

 

38.   Σε σχέση με την παραχώρηση κρατικής οικονομικής βοήθειας για την αγορά οικίας, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποστηρίζει ότι κατά/ή περί τον Μάρτιο του 2009 μετέβη μαζί με τον Αιτητή στην υπηρεσία Μέριμνας και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων προκειμένου να υποβάλουν σχετική αίτηση. Μετά από έγκριση της αίτησης των διαδίκων αυτοί έλαβαν το ποσό των €40.226,12 ως βοήθεια για την αγορά οικίας το οποίο κατατέθηκε στον κοινό λογαριασμό των διαδίκων και οι οποίοι το χρησιμοποίησαν αργότερα για να αγοράσουν οικία στην Λευκωσία από τον πατέρα του Αιτητή. Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποστηρίζει ότι δικαιούται ποσοστό 50% από την οικονομική βοήθεια που έλαβαν αμφότεροι οι διάδικοι για την αγορά οικίας, ήτοι €40.226,12 υπό την ιδιότητα τους ως εκτοπισθέντες και/ή σύζυγος εκτοπισθέντα. 

 

39.   Περαιτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει ότι ο Αιτητής εξακολουθεί να ενοικιάζει το διαμέρισμα στην επαρχία Λευκωσίας με αποτέλεσμα να εισπράττει το ενοίκιο κάθε μήνα και το οποίο κατατίθεται στον λογαριασμό που διατηρεί ο ίδιος στην τράπεζα, πράγμα το οποίο γινόταν από την διάσταση των διαδίκων και στον οποίο η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 δεν έχει οποιαδήποτε πρόσβαση. Είναι η θέση της, ότι δικαιούται το ½ του συνολικού ποσού των ενοικίων που έλαβε και/ή εξακολουθεί να λαμβάνει ο Αιτητής από την ενοικίαση του διαμερίσματος, τόσο κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων όσο και μετά την διάσταση των διαδίκων μέχρι και σήμερα.

 

40.  Σε σχέση με την αγορά του καινούριου οχήματος του Αιτητή, είναι η θέση των Καθ’ ων η Αίτηση ότι συνέβαλε στην αγορά του και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, ο Αιτητής πώλησε το εν λόγω αυτοκίνητο και εισέπραξε ένα μεγάλο ποσό από το οποίο η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 δικαιούται ποσοστό 50% επί της τιμής πώλησης, αφού αυτή ήταν που παρείχε οικονομική βοήθεια στον Αιτητή για την αγορά του οχήματος.

 

(IV)      ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ։

 

41.  Είναι κοινώς αποδεκτό, ότι ο γάμος δεν μεταβάλλει την περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων και όποια περιουσιακά στοιχεία του κάθε συζύγου αποκτήθηκαν είτε πριν είτε μετά τον γάμο τους, παραμένουν προσωπική τους περιουσία. Εν τούτοις, η περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων δεν αποκλείει την απόκτηση κοινής περιουσίας μετά τον γάμο τους, η οποία θα ρυθμιστεί σε περίπτωση κατάρρευσης του, στην βάση των σχετικών διατάξεων του άρθρου 14 του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου (Ν.232/91).

 

42.  Εν προκειμένω, το άρθρο 14 του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου (Ν.232/91) προνοεί τα ακόλουθα։

 

«14.-(1) Σε περίπτωση που ο γάμος λυθεί ή ακυρωθεί, ή σε περίπτωση διάστασης των συζύγων, και η περιουσία του ενός συζύγου έχει αυξηθεί, ο άλλος σύζυγος, εφόσον συνέβαλε με οποιοδήποτε τρόπο στην αύξηση αυτή, δικαιούται να εγείρει αγωγή στο Δικαστήριο και να απαιτήσει την απόδοση του μέρους της αύξησης το οποίο προέρχεται από τη δική του συμβολή.

 

(2) Η συνεισφορά του ενός συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του άλλου τεκμαίρεται ότι ανέρχεται στο ένα τρίτο της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη συνεισφορά.

 

(3) Στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων δεν υπολογίζεται ό,τι αυτοί απέκτησαν:

 

(α) Από δωρεά, κληρονομιά, κληροδοσία ή άλλη χαριστική αιτία

 

(β) με διάθεση περιουσίας που αποκτήθηκε με τις αναφερόμενες στην παράγραφο (α) αιτίες».

 

43. Το τι συνιστά περιουσία και τι συνεισφορά απαντάται στις ερμηνευτικές διατάξεις του προαναφερόμενου νομοθετήματος, ήτοι στο άρθρο 2։

 

“περιουσία” σημαίνει την κινητή και ακίνητη ιδιοκτησία η οποία αποκτήθηκε πριν από το γάμο με την προοπτική του γάμου ή οποτεδήποτε μετά τη σύναψη του γάμου από οποιοδήποτε από τους συζύγους.

 

“συνεισφορά” σημαίνει την οποιασδήποτε μορφής συνεισφορά των συζύγων στην απόκτηση ή τη δημιουργία περιουσίας και περιλαμβάνει τη φροντίδα της οικογενειακής εστίας και των μελών της οικογένειας.

 

44.  Για τη γέννηση τέτοιας αξιώσεως συμμετοχής στα αποκτήματα απαιτείται, πρώτον, να επήλθε επαύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου κατά τη διάρκεια του γάμου και δεύτερο, ο άλλος σύζυγος να συνέβαλε με οποιοδήποτε τρόπο στην επαύξηση αυτή.

 

45.  Ουσιαστικά προκύπτει μέσα από τις καθοδηγητικές αρχές της σχετικής νομολογίας, ότι για την στοιχειοθέτηση του αγώγιμου δικαιώματος του Αιτητή, αυτός θα πρέπει να τεκμηριώσει με θετικό τρόπο και σωρευτικά την ύπαρξη των ακόλουθων προϋποθέσεων։

 

(α) την λύση του γάμου των διαδίκων ή την ύπαρξη της διάστασης τους.

(β) την ύπαρξη της αρχικής περιουσίας και την επαύξηση της πριν ή κατά την διάρκεια του γάμου.

(γ) την αξία της τελικής περιουσίας και την διατήρηση της κατά τον επίδικο ουσιώδη χρόνο.

(δ) το μέγεθος και το είδος της συμβολής του Αιτητή.

(ε) να αποδειχθεί η συμβολή και συνεισφορά του Αιτητή στην επαύξηση της εν λόγω περιουσίας.

(στ) να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της συμβολής και της επαύξησης της περιουσίας του Καθ’ ου η Αίτηση.

(ζ) να αποδειχθεί το διεκδικούμενο ποσό (πραγματικός υπολογισμός) ή σε περίπτωση που η αξίωση βασίζεται στον τεκμαρτό υπολογισμό, να γίνει επίκληση του τεκμηρίου του 1/3.

 

46.  Στην υπόθεση Ορφανίδης v. Ορφανίδη (1998) 1 Α.Α.Δ. 179, αναλύθηκαν με σαφήνεια οι αρχές καθορισμού της συνεισφοράς. Λέχθηκε πως το πρώτο που θα πρέπει να τυγχάνει εξακρίβωσης είναι η αύξηση της περιουσίας του συζύγου, ώστε να διαπιστωθεί το αντικείμενο του διαμοιρασμού. Το δεύτερο ζήτημα που θα πρέπει να εξετάζεται είναι κατά πόσο ο έτερος σύζυγος συνεισέφερε στην αύξηση είτε άμεσα, είτε έμμεσα και το τρίτο, ο καθορισμός του ύψους της συνεισφοράς. Σε περίπτωση που η μαρτυρία που παρουσιάστηκε δεν είναι καταληκτική ως προς την έκταση της συνεισφοράς, τότε υπεισέρχεται το τεκμήριο του άρθρου 14 (2) του σχετικού Νόμου.

 

47.  Η αύξηση της περιουσίας συναρτάται, αφενός με την αξία της περιουσίας και αφετέρου, με τις οικονομικές υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη. Το αντικείμενο του μερισμού είναι η αύξηση της περιουσίας, όχι αυτή καθαυτή η περιουσία.

 

48.  Η αύξηση της περιουσίας υπολογίζεται στην βάση της διαφοράς της αξίας της κατά τον χρόνο του διαζυγίου ή της διάστασης και της αξίας που είχε όταν αποκτήθηκε. Στην διαπίστωση αυτής της αξίας λαμβάνονται υπόψη και οι οικονομικές υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη της (βλ. Τζ. Σοφοκλέους ν. Π. Σοφοκλέους (2005) 1 Α.Α.Δ. 1030).

 

49.  Εφόσον δεν αποδειχθεί ούτε μεγαλύτερη ούτε μικρότερη συνεισφορά, αλλά αποδειχθεί ότι υπήρξε αύξηση στην περιουσία του άλλου συζύγου, χωρίς όμως ν΄ αποδειχθεί η έκταση της συνεισφοράς εφαρμόζεται το τεκμήριο του άρθρου 14 (2) του σχετικού Νόμου. [Βλ. Ορφανίδης v. Ορφανίδης (2001) 1 Α.Α.Δ. 1889, Θεωρή v. Χρυσοστόμου (2003) 1 Α.Α.Δ. 386].

 

Περαιτέρω, στην Κ. Βασιλείου ν. Μ. Βασιλείου, Έφ. Αρ. 19/10 (2012) 1 Α.Α.Δ. 270 του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου, ημερομηνίας 06/03/2012, επισημάνθηκε ότι από την στιγμή που το εύρημα του Δικαστηρίου είναι ότι και οι δύο σύζυγοι συνεισέφεραν στην αύξηση της περιουσίας, όμως είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να εξευρεθεί με πραγματικό υπολογισμό η συνεισφορά του αιτούντος συζύγου, μπορεί να τύχει εφαρμογής το τεκμήριο του 1/3 που προβλέπεται στο άρθρο 14 (2) του Ν. 232/91.

 

50.  Επιπρόσθετα, όπως έχει υποδειχθεί μέσα από την σχετική νομολογία, αποτυχία διαδίκου να αποδείξει την αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου, δεν του επιτρέπει να επικαλεστεί το μαχητό τεκμήριο του άρθρου 14(2) του Ν. 252/91. (Τζ. Σοφοκλέους ν. Π. Σοφοκλέους (2005) 1 Α.Α.Δ. 1030).

 

Στην απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στην υπόθεση Σ.Γ.Ι. ν. Α.Α.Γ., Έφ. Αρ. 25/2015 ημερομηνίας 29/11/2019, επισημάνθηκε ότι για να μπορεί να επιτύχει μία αίτηση περιουσιακών διαφορών θα πρέπει μεταξύ άλλων να προσκομισθεί μαρτυρία για την αύξηση της περιουσίας του εναγόμενου, η οποία αύξηση θα προκύψει από την σύγκριση της τελικής με την αρχική περιουσία, αφού ληφθεί υπόψη και το παθητικό της περιουσίας. Όταν δεν αποδειχθούν συγκεκριμένα ποσά προς εξακρίβωση της συνεισφοράς του ενάγοντα στην τυχόν αύξηση της περιουσίας του εναγόμενου συζύγου, δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής του τεκμηρίου που προνοείται από το άρθρο 14(2) του Ν. 232/91.

 

51.  Ως προς τις μορφές συνεισφοράς του συζύγου, παραπέμπω σε σχετικό απόσπασμα από το σύγγραμμα ’’Οικογενειακό Δίκαιο’’ της Καθηγήτριας Έφης Κουνουγέρη–Μανωλεδάκη τόμος Ι, 8η έκδοση 2021 στη σελ. 239, όπου αναφέρονται τα ακόλουθα։

 

«Η συμβολή του δικαιούχου στην επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου μπορεί όπως ορίζεται ρητά στη διάταξη του άρθρου 1400 παρ. 1 να γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, δηλαδή μέσω οποιασδήποτε δραστηριότητας του δικαιούχου που βρίσκεται σε σχέση αιτίου και αιτιατού προς την περιουσιακή επαύξηση του άλλου συζύγου. Η διάταξη αυτή πρέπει, προς το συμφέρον του  δικαιούχου συζύγου να ερμηνεύεται διασταλτικά, ώστε να λαμβάνεται υπόψη κάθε άμεση ή έμμεση μορφή συμπαράστασης του ενός συζύγου προς τον άλλο, όπως λ.χ. η διάθεση κεφαλαίου για την αξιοποίηση του ακινήτου του άλλου συζύγου, η εκτέλεση της οικιακής εργασίας, ή η βοήθεια στο επάγγελμα του άλλου, οι δωρεές προς τον άλλο σύζυγο και ειδικότερα η πληρωμή των χρεών του, η δημιουργία μιας ευχάριστης οικογενειακής ατμόσφαιρας λόγω της οποίας ο σύζυγος αποδίδει στο επάγγελμα του, η παροχή ιδεών για την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας, η καλλιέργεια κοινωνικών σχέσεων που επιδρούν ευνοϊκά στον επάγγελμά του άλλου συζύγου».

 

(V)         Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ-ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ։

 

          · Η μαρτυρία του κ. Α.Λ. (Μ.Α.1)։

 

52.  Ο πρώτος μάρτυρας που πρόσφερε μαρτυρία κατά την ακροαματική διαδικασία ήταν ο Αιτητής κ. Α.Λ. (Μ.Α.1) ο οποίος κατέθεσε την Γραπτή Δήλωση του (Τεκμήριο Α’) το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, ενώ κατέθεσε ως τεκμήρια συνολικά 12 έγγραφα, στα οποία θα προβώ σε ειδική αναφορά σε κατοπινό στάδιο.

 

53.  Αναφέρει ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 είναι εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο με αρ. εγγραφής ΗΕ […] και η οποία συστάθηκε στις 18/12/2000 με μετόχους την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και τους γονείς της η οποία κατείχε 333 μετοχές. Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ήταν γραμματέας της εταιρείας και οι γονείς της διευθυντές της εταιρείας.

 

54. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι στις 16/09/2015 λίγους μήνες πριν την οριστική διάσταση τους και αφού είχαν ήδη αρχίσει οι προστριβές μεταξύ τους, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μεταβίβασε τις μετοχές της στους γονείς της, ενώ στις 18/03/2015 παραιτήθηκε από γραμματέας της εταιρείας. Αναφέρει ακόμα ότι δεν γνωρίζει αν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 έλαβε οποιοδήποτε αντάλλαγμα για την μεταβίβαση των μετοχών της στους γονείς της. Παρουσίασε ως Τεκμήριο 1 αντίγραφο δέσμης εγγράφων που αφορούν το ιστορικό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας από το ηλεκτρονικό μητρώο του Τμήματος Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη, ημερομηνίας 27/10/2017.

 

55.  Ακολούθως, μέσα από την γραπτή του δήλωση ο Μ.Α.1 αναφέρει ότι με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 βρίσκονται σε διάσταση από τις 14/12/2015 όπου αυτή τον εκδίωξε από την συζυγική οικία, διότι είχε ζητήσει ενημέρωση για τα κέρδη της Καθ’ ης Αίτηση αρ. 2 από την ενοικίαση των διαμερισμάτων τα οποία ανηγέρθηκαν με κοινή συνεισφορά ως επένδυση για την οικογένεια τους. Μετά από αυτή την συζήτηση η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 άλλαξε κλειδαριές και έκτοτε δεν του επέτρεψε να εισέλθει στην συζυγική οικία. Υποστηρίζει επίσης, ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αρνήθηκε να του παραδώσει αντίγραφα των βιβλιάριων επιταγών του καθώς και πολλές αποδείξεις για τις πληρωμές που έκανε για την ανέγερση των διαμερισμάτων ιδιοκτησίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, αλλά και διάφορα προσωπικά του αντικείμενα.

 

56.  Ακολούθως, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι μέχρι την ημερομηνία του γάμου τους, διέμενε σε διαμέρισμα στην Λευκωσία το οποίο ήταν εγγεγραμμένο στο όνομα του πατέρα του και το οποίο αργότερα του μεταβιβάστηκε δυνάμει δωρεάς. Παρουσίασε ως Τεκμήριο 2^Α Πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας ημερομηνίας 30/09/2019 στο οποίο φαίνεται η δωρεά του διαμερίσματος που έγινε σε αυτόν από τον πατέρα του και ως Τεκμήριο 2Β αντίγραφο πιστοποιητικού εγγραφής ακίνητης ιδιοκτησίας και/ή του διαμερίσματος στο όνομα του Αιτητή ημερομηνίας 31/01/2019.

 

57.  Στην συνέχεια, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι καθ’ όλη την διάρκεια της έγγαμης σχέσης του με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 εργαζόταν ως λειτουργός στο Τμήμα Γεωργίας στην Λευκωσία και μετά στην Πάφο, ενώ τα ετήσια εισοδήματα του από τον γάμο τους μέχρι και την διάσταση τους ήταν τα ακόλουθα։ για το έτος 2006։ €26,431, για το έτος 2007։ €28,332, για το έτος 2008։ €31.277,27, για το έτος 2009։ €42,327,35, για το έτος 2010։ €44.571,44, για το έτος 2011։ €47.424,06, για το έτος 2012։ €49.226,45, για το έτος 2013։ €49.226,45, για το έτος 2014։ €49.516,45, και για το έτος 2015։ €49.226,45-. Προς απόδειξη του εν λόγω ισχυρισμού του παρουσίασε ως Τεκμήριο 3, δέσμη Πιστοποιητικών αποδοχών του για τα έτη 2006-2015, από το Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας.

 

58.   Ο Αιτητής ισχυρίζεται στην γραπτή του δήλωση ότι από την ενοικίαση του διαμερίσματος του στην Λευκωσία το οποίο του μεταβιβάστηκε δυνάμει δωρεάς από τον πατέρα του το 2009 λάμβανε κατά μέσο όρο το ποσό των €500,00 μηνιαίως. Υποστηρίζει ότι όλα τα εισπραχθέντα ποσά από την ενοικίαση του διαμερίσματος του τα οποία ανέρχονταν στο ποσό των €29,000 χρησιμοποιούνταν ως επί το πλείστο για τις ανάγκες της οικογένειας και κατατίθεντο στον κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1. Μετέπειτα, τα χρήματα αυτά καθώς και τα υπόλοιπα κοινά τους χρήματα εκτός από αυτά που χρησιμοποιούνταν για την κάλυψη των αναγκών της οικογένειας, μεταφέρονταν από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 είτε σε μετρητά, είτε με επιταγές, είτε με τραπεζική μεταφορά από τον κοινό τους λογαριασμό σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 από τους οποίους είτε πληρωνόταν το δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, το οποίο είχε συνάψει για την ανέγερση των διαμερισμάτων και του ωδείου στην Πόλη Χρυσοχούς της επαρχίας Πάφου και στο οποίο ήταν εγγυητής, είτε κατατίθεντο σε άλλους λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και χρησιμοποιούνταν για την ανέγερση των διαμερισμάτων και του ωδείου. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 4 δέσμη αναλυτικών καταστάσεων των κοινών τραπεζικών λογαριασμών όψεως, τρεχούμενου και προθεσμίας των διαδίκων, στους οποίους κατά τον Αιτητή, φαίνονται αναλυτικά η κατάθεση του μηνιαίου ενοικίου του διαμερίσματος του καθώς και οι πληρωμές που γίνονταν είτε για την ανέγερση των διαμερισμάτων, είτε για τον εξοπλισμό τους.
    
    
59.   Επιπρόσθετα, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι στην ανάλυση των εν λόγω λογαριασμών φαίνεται επίσης η κατάθεση του ποσού των €24.450-. το οποίο εισπράχθηκε από τον γάμο του με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της οικογένειας και την ανέγερση και εξοπλισμού των διαμερισμάτων και του ωδείου της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, ο Αιτητής υποστηρίζει πως από τους κοινούς τους λογαριασμούς πληρώνονταν τα έξοδα της οικογένειας, το δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 καθώς και τα έξοδα των αρχιτεκτόνων, πολιτικών μηχανικών, εγκατάστασης ασανσέρ, τα έξοδα της ανακαίνισης της συζυγικής οικίας και διάφορα άλλα έξοδα.

 

60.  Περαιτέρω, ο Αιτητής αναφέρει ότι ως εκτοπισμένος έλαβε ως οικονομική βοήθεια από το κράτος το ποσό των €51,260 το οποίο κατατέθηκε στον κοινό τους λογαριασμό. Από το πιο πάνω ποσό, χρησιμοποιήθηκε περίπου το ποσό των €20,000 για εξόφληση του δανείου του πατέρα του για το διαμέρισμα που του μεταβίβασε δυνάμει δωρεάς και τα υπόλοιπα χρήματα μεταφέρθηκαν από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 5, βεβαίωση του Υπουργείου Εσωτερικών ημερομηνίας 25/02/2022 για το ποσό που έλαβε ως οικονομική βοήθεια.

 

61.  Ακολούθως, ο Αιτητής παρουσίασε ως Τεκμήριο 6 αναλυτικές καταστάσεις του τρεχούμενου λογαριασμού και του λογαριασμού όψεως του στο Συνεργατικό Ταμιευτήριο […] και μετέπειτα στην […] Τράπεζα, όπου φαίνονται τα εμβάσματα που αφορούσαν τις μηνιαίες του αποδοχές. Ισχυρίζεται ότι από τον τρεχούμενο του λογαριασμό, εκτός από τα ποσά που χρησιμοποίησε για τις ανάγκες της οικογένειας, εκδίδονταν επιταγές είτε στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 είτε στο όνομα του, τις οποίες οπισθογραφούσε και αντάλλασσε με μετρητά η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και κάλυπτε το δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, είτε τις κατέθετε σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, κατέθεσε ως Τεκμήριο 7 αντίγραφα 33 επιταγών από το βιβλιάριο επιταγών του.

 

62.  Κατά την διάρκεια του γάμου του με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι η συζυγική οικία ανακαινίστηκε και μεταξύ άλλων τοποθετήθηκε εντός αυτής τζάκι, προσαρτήματα και άλλες συσκευές, καθώς και νέος κινητός εξοπλισμός όπως π.χ. όργανα γυμναστικής. Υποστηρίζει ότι οτιδήποτε τοποθετήθηκε εντός της τότε συζυγικής οικίας είναι στην ιδιοκτησία και/ή κατοχή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, πλην ορισμένων μικρής αξίας κινητών τα οποία ο Αιτητής παρέλαβε μετά από εκ συμφώνου δικαστική απόφαση. Ισχυρίζεται ότι για την απόκτηση του εν λόγω εξοπλισμού έχει συνεισφέρει στο 50% της αξίας του, πληρώνοντας από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων και ο ίδιος προσωπικά. Κατέθεσε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 8 τρία έγγραφα/αποδείξεις που έχει στην κατοχή του και που αναφέρει ότι αφορούν την πιο πάνω ανακαίνιση και αγορά εξοπλισμού, για τα οποία πλήρωσε προσωπικά ο ίδιος. Επίσης, ο Αιτητής αναφέρει ότι για την κατασκευή του τζακιού πληρώθηκε επίσης από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων το ποσό των €4,500-.

 

63.  Ακολούθως, ο Αιτητής αναφέρει στην γραπτή του μαρτυρία ότι κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων έλαβαν κοινή απόφαση με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 για σκοπούς οικογενειακής επένδυσης, να ξεκινήσει επί δύο ακινήτων στην Πόλη Χρυσοχούς και που ανήκαν στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, η ανέγερση συγκροτήματος διαμερισμάτων και ωδείου που ολοκληρώθηκε περίπου δύο έτη μετά. Τα εν λόγω υποστατικά επρόκειτο να ενοικιάζονται σε τρίτα πρόσωπα, ενώ ένα εκ των υποστατικών χρησιμοποιείτο ως ωδείο για προσωπική χρήση από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.

 

64.  Επιπρόσθετα, ο Αιτητής ισχυρίζεται μέσα από την γραπτή του δήλωση, ότι για την ολοκλήρωση της ανέγερσης του προαναφερόμενου συγκροτήματος διαμερισμάτων λήφθηκε στις 13/06/2012 δάνειο στο οποίο ήταν ένας εκ των εγγυητών της πρωτοφειλέτιδας Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Το εν λόγω δάνειο έγινε στην πρώην Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία […] για το ποσό των €400,000-. Στο εν λόγω δάνειο παρέμεινε ως εγγυητής μέχρι τις 18/03/2019 όπου και απαλλάχθηκε από τις υποχρεώσεις του. Κατέθεσε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 9 επιστολή της […] Τράπεζας προς τον Αιτητή ημερομηνίας 18/03/2019 με την οποία ενημερώνεται για την απαλλαγή του από εγγυητής του προαναφερόμενου δανείου.

 

65.  Περαιτέρω, ο Αιτητής αναφέρει ότι κατά ή περί την 19/09/2013 συνάφθηκε για τον σκοπό που προανέφερε ακόμα ένα δάνειο στο ίδιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα για το ποσό των €30,000 στο όνομα του και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ως πρωτοφειλέτες για κάλυψη περαιτέρω εξόδων για την ανέγερση των διαμερισμάτων. Παρουσίασε προς απόδειξη των ισχυρισμών του, ως Τεκμήριο 10 κατάσταση λογαριασμού του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου […] στο όνομα του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, όπου φαίνονται και οι μεταφορές που γίνονταν από τον κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.

 

66.  Επιπρόσθετα, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι συμφώνησε όπως ο μισθός της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 κατατίθεται ολόκληρος σε λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 προκειμένου να γίνεται η πληρωμή του δανείου. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε όπως ο Αιτητής συνεισφέρει με κάθε τρόπο στην ανέγερση των διαμερισμάτων με τον μισθό του, τα ενοίκια από την ενοικίαση του διαμερίσματος του στην Λευκωσία, ενώ ένα μεγάλο μέρος από την οικονομική βοήθεια που έλαβε ως πρόσφυγας κατατέθηκε σε λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, από τα δώρα του γάμου καθώς και από χρήματα που του έδωσε ο πατέρας του.

 

67.  Για την ανέγερση και τον εξοπλισμό των διαμερισμάτων, ο Αιτητής υποστηρίζει πως πλήρωνε και με δικές του προσωπικές επιταγές, αφού έτσι είχαν συμφωνήσει με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ότι η επένδυση θα γινόταν με κοινή συνεισφορά και τα κέρδη και τα έσοδα θα ήταν κοινά. Αναφέρει ότι ζήτησε αρκετές φορές από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 να του μεταβιβαστούν κάποιες από τις μετοχές της εταιρείας αφού η συνεισφορά θα ήταν κοινή και αυτό θα ήταν πιο δίκαιο για τον ίδιο, όμως η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αρνιόταν πεισματικά με την δικαιολογία ότι δεν ήταν σωστό, αφού το ακίνητο ήταν περιουσία των γονιών της. Παρόλα αυτά συνέχισε να συνεισφέρει και εμπιστευόταν απόλυτα την σύζυγο του χωρίς να υποψιαστεί οτιδήποτε. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 11 δέσμη πέντε εγγράφων που αποτελείται από αντίγραφα επιταγών που εξέδωσε ο Αιτητής, απόδειξη κατάθεσης επιταγών, καθώς και τιμολόγιο πληρωμής στο όνομα του Αιτητή, από τις οποίες ισχυρίζεται ότι προέβαινε προσωπικά σε πληρωμές για την κάλυψη των εξόδων ανέγερσης και εξοπλισμού των διαμερισμάτων.

 

68.  Ακολούθως, ο Αιτητής αναφέρει ότι σύμφωνα με αιτιολογημένη έκθεση εκτίμησης που διενεργήθηκε επί των κτιρίων που ανηγέρθηκαν επί των προαναφερόμενων ακινήτων της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, η αξία τους κατά την ημερομηνία της διάστασης του με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, δηλαδή στις 14/12/2015 ήταν €855,590,00-. Κατέθεσε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 12 αιτιολογημένη έκθεση εκτίμησης από την εταιρεία N.G.M. PROPERTY VALUERS LLC.

 

69.  Ο Αιτητής αναφέρει ότι ότι πέραν της οικονομικής του συνεισφοράς, αφιέρωνε αρκετό από τον προσωπικό του χρόνο και επιδίωκε με κάθε μέσο και τρόπο την όσο το δυνατό συντομότερη έκδοση των αδειών οικοδομής, ενώ παράλληλα διαπραγματευόταν με τον εργολάβο και όλους τους υπεργολάβους διάφορα ζητήματα για την ανέγερση των διαμερισμάτων.

 

70.  Περαιτέρω, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι τα πλείστα απογεύματα της βδομάδας φρόντιζε εξ’ ολοκλήρου και είχε υπό την επίβλεψη του τις ανήλικες θυγατέρες τους, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μετά την εργασία της εργαζόταν στο ωδείο μέχρι τις βραδινές ώρες. Επίσης, αναφέρει ότι φρόντιζε για την συντήρηση και καλή λειτουργία της συζυγικής εστίας ξοδεύοντας προσωπικό χρόνο, κόπο και χρήματα.

 

71.  Είναι η θέση του Αιτητή, ότι για την επίπλωση και τον κινητό εξοπλισμό των διαμερισμάτων συνέβαλε από τα εισοδήματα του στο 50% της αξίας τους, ενώ ολόκληρος ο εν λόγω εξοπλισμός παραμένει στην ιδιοκτησία και/ή χρήση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Η δε αγορά και τοποθέτηση του κινητού εξοπλισμού των διαμερισμάτων και του ωδείου στοίχισε περίπου €25,000-. Τα διαμερίσματα συνεχίζουν να ενοικιάζονται σε τρίτα πρόσωπα από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και τα έσοδα καταλήγουν σε λογαριασμό της χωρίς να του αποδοθεί οτιδήποτε.
72.  Θα επικεντρωθώ ακολούθως στα βασικότερα και ουσιώδη σημεία της κυρίως εξέτασης και αντεξέτασης του Μ.Α.1. Κατά το στάδιο της κυρίως εξέτασης του, ο Μ.Α.1 ερωτήθηκε σε σχέση με την αναφορά του στην παράγραφο αρ. 24 της γραπτής του δήλωσης (βλ. Τεκμήριο Α’) για τις επιταγές και αποδείξεις από τις πληρωμές που έκανε προσωπικά για την κάλυψη των εξόδων ανέγερσης και εξοπλισμού των επίδικων διαμερισμάτων και του υποδείχθηκε να τις αναγνωρίσει (βλ. Τεκμήριο 11). Ο Μ.Α.1 αφού αναγνώρισε τα εν λόγω έγγραφα, ανέφερε ότι οι επιταγές εκδόθηκαν από τον προσωπικό του λογαριασμό στον πολιτικό μηχανικό του έργου και οι άλλες δύο είναι επιταγές που εκδόθηκαν από τον κοινό λογαριασμό που διατηρούσε μαζί με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και δόθηκαν στην αρχιτέκτονα του έργου, ενώ η άλλη είναι για την αγορά δύο τηλεοράσεων και δύο βάσεων τηλεοράσεων από τις δέκα τηλεοράσεις που είχαν τοποθετηθεί στα διαμερίσματα στην Πόλη Χρυσοχούς.

 

73.  Στην συνέχεια της κυρίως εξέτασης του, υποδείχθηκε στον μάρτυρα το Τεκμήριο αρ. 4, ήτοι οι αναλυτικές καταστάσεις των κοινών λογαριασμών που διατηρούσαν με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1. Ρωτήθηκε συγκεκριμένα για τα ενοίκια που λάμβαναν μηνιαίως και κατατίθεντο στον λογαριασμό διάφορα ποσά, όπως αναφέρει στην παρ. 12 της γραπτής του δήλωσης. Ο μάρτυρας διευκρίνισε ότι στον εν λόγω λογαριασμό κατατίθεντο κάθε μήνα χρήματα μέχρι και το 2015, αναφέροντας ενδεικτικά για τις 05/02/2019։ €590,00, για τις 05/03/2019։ €550,00, για τις 14/07/2019։ €570,00 και για τις 12/11/2019։ €600,00. Ο Μ.Α.1 ανέφερε ακόμα ότι από αυτόν τον κοινό λογαριασμό διαφαίνονται οι διάφορες πληρωμές που γίνονταν σε διάφορες επενδύσεις και αντικείμενα που αγοράζονταν για το σπίτι, όπως στις 20/01/2010 την επιταγή για €4,500-. Επίσης, ο μάρτυρας ανέφερε ότι διαφαίνονται οι πληρωμές που έγιναν στις 23/07/2010 στην αρχιτέκτονα που ανάλαβε το έργο στην Πόλη Χρυσοχούς για το ποσό των €4.312,50-. Πρόσθεσε ακόμη δύο πληρωμές προς την αρχιτέκτονα που ανέλαβε το έργο, ήτοι η πρώτη με επιταγή στις 04/07/2011 για το ποσό των €4,000 και η δεύτερη στις 04/11/2011 για το ποσό των €6,000-.

 

74.  Ακολούθως, η συνήγορος του Αιτητή ρώτησε αυτόν για την κατάθεση ενός ποσού ύψους 24.450 Λ.Κ. το οποίο εισπράχθηκε από τον γάμο. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι στις 04/10/2006 υπήρξε κατάθεση σε κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 για το ποσό των 24.450 Λ.Κ. αφού ήταν τα χρήματα από τον γάμο τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για διάφορα πράγματα, για την οικογένεια, όπως οι αλλαγές στο σπίτι, μεταφορά χρημάτων προς την εταιρεία και διάφορα άλλα.

 

75.  Περαιτέρω, ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης του για το ποσό των €51,260 που αναφέρει στην παρ. 14 της γραπτής του δήλωσης (βλ. Τεκμήριο Α’) και τι αφορά αυτό το ποσό. Ο μάρτυρας απάντησε ότι έλαβε το εν λόγω ποσό υπό την ιδιότητα του ως πρόσφυγας και προοριζόταν για την ανέγερση πρώτης κατοικίας αφού ήταν δικαιούχος. Διευκρίνισε ότι από το εν λόγω συνολικό ποσό, ξοφλήθηκε το ποσό των €20,000 για το διαμέρισμα που του δώρισε ο πατέρας του και το υπόλοιπο ποσό μεταφέρθηκε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία.

 

76.  Στην συνέχεια της κυρίως εξέτασης του, ο Μ.Α.1. ρωτήθηκε σε σχέση με τις αναλυτικές καταστάσεις του προσωπικού λογαριασμού τρεχούμενου και όψεως που διατηρούσε (βλ. Τεκμήριο 6) και για τις ημερομηνίες έκδοσης των επιταγών που εκδίδονταν στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι διατηρούσε δύο λογαριασμούς, έναν όψεως και έναν τρεχούμενο οι οποίοι ήταν συνδεδεμένοι. Έτσι, όποτε έκοβε επιταγές έπαιρνε χρήματα από τον όψεως του. Από αυτόν τον λογαριασμό έκδωσε αρκετές επιταγές στο όνομα της πρώην συζύγου του, στην εταιρεία και σε πολλούς συνεργάτες που συνεργάστηκαν μαζί για την ανέγερση των διαμερισμάτων στην Πόλη Χρυσοχούς και ότι εκεί φαίνονται αρκετές από τις πληρωμές που είχαν γίνει σε εκείνο τον λογαριασμό. Ρωτήθηκε στην συνέχεια αν μπορεί να αναφέρει κάποιες από τις ημερομηνίες που αφορούσαν οι εν λόγω επιταγές και ο μάρτυρας ανέφερε στις 01/11/2011 για €1,000 και στις 10/11/2011 επιταγή για €1,200.

 

77.  Ακολούθως, ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε για ποιο σκοπό έγινε το δάνειο για το οποίο ανοίχθηκε ο κοινός λογαριασμός δανείου του με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποδεικνύοντας του το Τεκμήριο 10. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι το εν λόγω δάνειο έγινε για την ολοκλήρωση του έργου στην Πόλη Χρυσοχούς, ήτοι την ανέγερση των διαμερισμάτων. Το δάνειο ήταν για €30,000 από τα οποία τα 487,00 ήταν χρεώσεις της τράπεζας και τα υπόλοιπα €29.513,50 μεταφέρθηκαν στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 στις 20/09/2013. Διευκρίνισε μετά από σχετική ερώτηση που του υποβλήθηκε, ότι το εν λόγω δάνειο έχει εξοφληθεί, ενώ αποπληρωνόταν από δικές του επιταγές, αλλά και της συζύγου του.

 

78.  Ακολούθησε η αντεξέταση του Μ.Α.1 από τον συνήγορο των Καθ’ ων η Αίτηση. Αρχικά, ο Μ.Α. 1 ρωτήθηκε τι εννοεί όταν λέει ότι σταμάτησε να τους δίνει τα ενοίκια, πότε έγινε αυτό και για ποιο λόγο. Ο μάρτυρας απάντησε ότι το ενοίκιο γινόταν έμβασμα σε κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και αυτή μετέφερε ποσά από τους κοινούς λογαριασμούς στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2 και/ή σε δάνεια της ή ακόμα έπαιρνε μετρητά από τον λογαριασμό και τα κατάθετε. Όταν αυτή του ζήτησε τον λόγο γιατί δεν κατατέθηκε το ενοίκιο στον κοινό λογαριασμό, αυτός της απάντησε ότι κατατέθηκε σε δικό του λογαριασμό και ότι τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν μόνο για την οικογένεια και όχι για οτιδήποτε άλλο.

 

79.  Στην συνέχεια, ο μάρτυρας ρωτήθηκε αν είχε στο όνομα του κατά το 2008-2009 ένα όχημα μάρκας BMW 520d με τον Μ.Α.1 να απαντά καταφατικά αναφέροντας τους αριθμούς εγγραφής του και ότι αγοράστηκε για την οικογένεια ως αυτοκίνητο ασφαλείας. Πρόσθεσε ότι ο ίδιος προέβη στην σύναψη άτοκου δανείου με την τράπεζα και έλαβε το ποσό των €21,000. Μετά από συμφωνία που είχαν με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 για να μην ενοχλήσουν τα χρήματα του κοινού λογαριασμού που διαχειριζόταν, του είχε εκδοθεί επιταγή από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία για το ποσό των 20-22 χιλιάδων με την προϋπόθεση ότι θα την αποπλήρωνε και το όποιο έκανε με αρκετές επιταγές και μέχρι που άρχισε το έργο και πήγαιναν όλα εκεί.

 

80.  Ακολούθως, υποβλήθηκε στον μάρτυρα ότι η επιταγή που προανέφερε έφερε αριθμό [  ] με ημερομηνία εξαργύρωσης 09/12/2008 και αφορά στο ποσό των €17,000 το οποίο δόθηκε έναντι του οχήματος. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι δεν θυμάται το ποσό, απλά θυμάται ότι ήταν γύρω στις €20-22,000 και το οποίο αυτοκίνητο αγοράστηκε για την κυκλοφορία της οικογένειας με ασφάλεια και το οποίο χρησιμοποιούσε η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.

 

81.  Περαιτέρω, υποβλήθηκε στον μάρτυρα ότι, δόθηκαν σε αυτόν χρήματα σε μετρητά από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 δια χειρός της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 στις 13/01/2009 για το ποσό των €11.985 για την εξόφληση του εν λόγω οχήματος, με τον Μ.Α.1 να απαντά αρνητικά αφού δεν ήταν εις γνώσιν του το εν λόγω ποσό ότι αφορούσε μετρητά και ήξερε ότι ήταν επιταγές. Ρωτήθηκε ακόμα αν έχει εξοφλήσει τις €17,000 ή τις €22,000 ή οποιοδήποτε ποσό, με τον Μ.Α.1. να απαντά ότι τα έχει ξοφλήσει και με το παραπάνω μέσω των χρημάτων που έδινε μέσω επιταγών ή σε μετρητά.

 

82.  Η αντεξέταση του Μ.Α.1 συνεχίστηκε σε σχέση με το ζήτημα της προσφυγικής χορηγίας που έλαβε. Ειδικότερα, στον μάρτυρα υποβλήθηκε ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 είναι πρόσφυγας από την Μόρφου και ότι είναι κάτοχος προσφυγικής ταυτότητας. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι γνωρίζει ότι έχει γεννηθεί στην Πάφο και ότι είναι ο πατέρας της πρόσφυγας εξ’ επαγγέλματος, αλλά δεν γνωρίζει αν έχουν προσφυγική ταυτότητα ή όχι. Για την οικονομική βοήθεια που έλαβε, διευκρίνισε ότι αφορούσε καθαρά τον άντρα της οικογένειας και για αυτό εκδόθηκε βεβαίωση στο όνομα του και όχι στο όνομα της πρώην συζύγου του. Ακολούθως, υποβλήθηκε στον μάρτυρα ότι σύμφωνα με την σχετική νομοθεσία η πελάτισσα του σαν κάτοχος προσφυγικής ταυτότητας δικαιούται ακριβώς το ίδιο βοήθημα που αυτός έλαβε, με τον Μ.Α.1 να απαντά ότι δεν το δικαιούται η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 γιατί το γραφείο του είπε ότι αυτός ήταν ο δικαιούχος και ότι αν την δικαιούτο θα την έκαμνε από τον πρώτο της γάμο.

 

83.  Στην συνέχεια της αντεξέτασης του, ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε σε σχέση με το περιεχόμενο της παρ. 11 της γραπτής του δήλωσης (βλ. Τεκμήριο Α’) και συγκεκριμένα αν οι αναλυτικές μισθολογικές του καταστάσεις ανά έτος αφορούν τα ακάθαρτα ή καθαρά του έσοδα. Ο μάρτυρας αφού επιθεώρησε το Τεκμήριο 3 απάντησε ότι πρέπει να είναι τα ακάθαρτα.

 

84.  Ακολούθως, στον μάρτυρα υποδείχθηκε το Τεκμήριο 4, ήτοι η τραπεζική κατάσταση του κοινού λογαριασμού του με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, όπου του υποδείχθηκε να εξηγήσει τι αφορά μία συναλλαγή για το ποσό των €4,000 στις 04/07/2011, στην σελ. 9 της εν λόγω κατάστασης λογαριασμού. Ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν θυμάται ακριβώς. Ρωτήθηκε επίσης, για μία κατάθεση ποσού ύψους €4,000 από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 στον λογαριασμό του Αιτητή, με τον μάρτυρα να απαντά ότι φαίνεται στο statement στην σελ. 9 μία μεταφορά για το ποσό των €4,000 από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αλλά δεν γνωρίζει και δεν θυμάται τι ακριβώς αφορούσε.

 

85.  Επί τούτου, στον Μ.Α.1 υποβλήθηκε ότι όσα ποσά έφυγαν από τους κοινούς λογαριασμούς των διαδίκων προς την Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2 επέστρεφαν πίσω είτε ως μετρητά είτε ως εμβάσματα. Ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν συμφωνεί με την θέση αυτή γιατί αρκετές από τις καταθέσεις που γίνονταν στον κοινό λογαριασμό προέρχονταν από χρήματα που έδινε ο ίδιος ή ήταν σε μετρητά ή επιταγές.

 

86.  Στην συνέχεια, ο μάρτυρας ερωτήθηκε αν ο μισθός του κυμαινόταν από €2,000 μέχρι €2,700 και ο Μ.Α.1 απάντησε ότι κυμαινόταν με τις αποκοπές που γίνονταν από €2,500-2,600, αναφέροντας ότι ο μισθός της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 γινόταν απευθείας κατάθεση στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2. Ακολούθως, ο μάρτυρας ρωτήθηκε πως μπορούσε να πληρώνει όλα αυτά που ισχυρίζεται και τα οποία διεκδικεί με ένα τέτοιο μισθό. Παραθέτω χαρακτηριστικό απόσπασμα από τα πρακτικά του Δικαστηρίου։

 

«E.      Που τις €2.500 με €2.700 τον μήνα εσείς έρχεστε και λέτε, κτίσατε πολυκατοικία, συντηρούσατε το σπίτι, αγοράσατε αυτοκίνητο, ανακαινίσατε την οικία της Καθ' ης η Αίτηση 1, τούτη είναι η απαίτησή σας στην ουσία, συμφωνείτε μαζί μου ότι αυτά ζητάτε;

A.         Μπορείτε να μου επαναλάβετε την ερώτηση;

(Επαναλαμβάνεται η ερώτηση από τη στενοτυπίστρια)
 

A.         Μάλιστα συμφωνώ με αυτό ότι αυτά ζητώ και το θέμα είναι ότι το δάνειο που είχα κάνει εγώ δεν ήταν με τράπεζα, ήταν δάνειο advance, το οποίο παίρνουν οι κυβερνητικοί υπάλληλοι από το γενικό λογιστήριο του κράτους ως travelling officer και του οποίου η δόση ανερχόταν από τα €102 μέχρι €108 τον μήνα. Ήταν κατευθείαν αποκοπή από τον μισθό μου, αυτό. Τώρα όσο η ανέγερση της πολυκατοικίας και του ωδείου δεν είχε γίνει από τους μισθούς, οι μισθοί χρησιμοποιούνταν για να πληρώνουν τις δόσεις. Είχαν γίνει με σύναψη δανείου €400.000 των χρημάτων που είχαμε στον κοινό λογαριασμό με την πρώην σύζυγο, κάποια cash χρήματα που δόθηκαν από τους γονείς μου, και οι περισσότερες δόσεις πληρώνουνταν από τον μισθό της πρώην συζύγου που γίνονταν απευθείας κατάθεση στο Ιωαννίτα και από ποσά που της έδινα σχεδόν κάθε μήνα από ποσά που κυμαινόταν από €600 μέχρι και €2.000, €3.000 εξαρτάται εάν ήταν Δεκέμβριος εάν είχαμε 13 μισθό, εξαρτάται από πολλά πράγματα και εξαρτάται και από τα φροντιστήρια των παιδιών γιατί εγώ τα πλήρωνα».

 

87.   Μετά από σχετικές ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν, ο Μ.Α.1 ανέφερε ότι από την προσφυγική βοήθεια που έλαβε ύψους €51,260 εξόφλησε δάνειο στο όνομα του πατέρα του για το διαμέρισμα για το ποσό των €20,000 στην Συνεργατική […]. Του υποβλήθηκε στην συνέχεια ότι στις 30/06/2010 φαίνεται να έγινε μία πληρωμή με τραπεζική επιταγή προς το γενικό λογιστήριο για το ποσό των €20,000 και ότι ήταν το δικό του δάνειο που πλήρωσε, το οποίο έλαβε από το κράτος. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι δεν θυμάται το ποσό των €20,000 και ανέφερε ότι μέρος των χρημάτων που είχαν λάβει, δόθηκαν για την εξόφληση του υπολοίπου του δανείου του διαμερίσματος. Διευκρίνισε ότι ποτέ δεν είχε δικό του δάνειο, εκτός από τα δάνεια που είχε με την πρώην σύζυγο του. Ξεκαθάρισε ότι μέσα από τα statements του συνέχισε να πληρώνει το κρατικό δάνειο μέχρι και το 2016 και ότι το συνολικό ποσό του δανείου ήταν €21,000.

 

88.  Κατά την αντεξετάση του, ο μάρτυρας ρωτήθηκε για μία ανάληψη μετρητών για το ποσό των €5,000. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι αυτή θα πρέπει να έγινε από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αφού ο ίδιος προσωπικά δεν έκανε συναλλαγές από τον κοινό λογαριασμό. Ανέφερε μάλιστα ότι τον κοινό λογαριασμό τον χειριζόταν η πρώην σύζυγος του, ενώ ο ίδιος είχε τον δικό του λογαριασμό στον οποίο έμπαινε το έμβασμα από τον μισθό του. Στην συνέχεια ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε αν συνυπόγραφαν μαζί με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 τους κοινούς λογαριασμούς και ο μάρτυρας απάντησε ότι αυτή μπορούσε να κάνει πράξεις από μόνη της και όπως διαφάνηκε έγιναν πάρα πολλές πράξεις από την ίδια, οι οποίες δεν ήταν σε γνώση του.

 

89.  Ακολούθως, ο συνήγορος των Καθ’ ων η Αίτηση υπέβαλε σειρά ερωτήσεων προς τον Μ.Α.1 σε σχέση με διάφορες επιταγές που είχε εκδώσει (βλ. Τεκμήριο αρ. 7). Ειδικότερα, ρωτήθηκε σε σχέση με την πρώτη επιταγή του Τεκμηρίου 7 με αρ. […] από ποιόν εκδόθηκε και σε ποιόν εκδόθηκε. Ο μάρτυρας ανέφερε αρχικά ότι όταν εξέδιδε επιταγές, αρκετές φορές τις εξέδιδε στο όνομα του, τις υπόγραφε από πίσω και τις κατέθετε η πρώην σύζυγος στους διάφορους λογαριασμούς δανείων. Για την συγκεκριμένη που ρωτήθηκε για το ποσό των €4,000 ανέφερε ότι μπήκε σε αυτούς τους λογαριασμούς τους οποίους δεν γνωρίζει.

 

Ακολούθως ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε για την επιταγή με αρ. […] για το ποσό των €1,000 αν συμφωνεί ότι εκδόθηκε από τον ίδιο στον εαυτό του, με τον μάρτυρα να απαντά καταφατικά και ότι κατατέθηκε στον κοινό λογαριασμό με αρ. […] των διαδίκων για τις ανάγκες της οικογένειας ή για άλλες πληρωμές, διότι ήταν η πρώην σύζυγος του που έκαμνε την ανάληψη των χρημάτων σε μετρητά και τα έβαζε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία.

 

Στην συνέχεια, υποβλήθηκε στον Μ.Α.1 ότι όλες οι επιταγές που περιλαμβάνονται στο Τεκμήριο 7 αφορούν την εξόφληση του δανείου αυτοκινήτου του, εκτός από αυτές που δεν αφορούν στο όνομα των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2, με τον μάρτυρα να απαντά αρνητικά και ότι δεν ήταν για την εξόφληση του αυτοκινήτου. Σε ερώτηση που του υποβλήθηκε για το που βρίσκεται σήμερα το αυτοκίνητο, ο Μ.Α.1 απάντησε ότι το αυτοκίνητο έχει αποζημιωθεί από την ασφάλεια λόγω ατυχήματος για το ποσό των €6,000-6,500-.

 

90.  Αναφορικά με το δάνειο για το ποσό των €30,000 στο οποίο ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 ήταν από κοινού πρωτοφειλέτες, στον Μ.Α.1 υποδείχθηκε το Τεκμήριο 10, ήτοι ο κοινός λογαριασμός του εν λόγω δανείου στο όνομα τους, όπου ρωτήθηκε αν υπάρχουν στο statement ανά διαστήματα καταθέσεις και/ή εμβάσματα από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία. Ο μάρτυράς απάντησε ότι το μόνο που αναφέρεται στην κατάσταση λογαριασμού είναι από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ, 1 και όχι από την εταιρεία. Πρόσθεσε ότι αρκετά χρήματα που της έδινε σαν δόση για τα δάνεια τους ή γενικά για την ανέγερση του έργου ερχόταν και τα έβαζε ή στον ένα λογαριασμό ή στον άλλον ή σε κάποιους που δεν γνωρίζει.

 

91.  Ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε επίσης αν μπορεί μέσα από το Τεκμήριο 10, ήτοι την κατάσταση κοινού λογαριασμού δανείου των €30,000, να του υποδείξει ένα ποσό που κατέθεσε προσωπικά προς εξόφληση του. Ο μάρτυρας απάντησε ότι αρκετές από τις επιταγές που έδινε στην πρώην σύζυγο του, τις έκανε μετρητά και πήγαινε και τα έβαζε μετά σαν μετρητά μέσα στα δάνεια. Όταν ρωτήθηκε, γιατί δεν κατέθεσε εκείνες τις επιταγές στις οποίες αναφέρεται μέσα στα τεκμήρια του, ο Μ.Α.1 απάντησε ότι έχει αρκετές επιταγές, αλλά κλείδωσαν τις πόρτες και δεν μπορούσε να πάρει τα προσωπικά τραπεζικά του στοιχεία αλλά ούτε του τα έδιναν.

 

92.  Σε σχετική ερώτηση που του υποβλήθηκε για το πόσα υπολογίζει ότι έδινε μηνιαίως για την πληρωμή του δανείου των €400,000 και του δανείου των €30,000, της κατοικίας, της δόσης του αυτοκινήτου και της συντήρησης του διαμερίσματος στην Λευκωσία, ο Μ.Α.1 απάντησε ότι η συμφωνία που είχε με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ήταν ο μισθός της να πήγαινε απευθείας στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, όπως και γινότανε και αυτός θα κάλυπτε όλα τα έξοδα του σπιτιού, τα φροντιστήρια των παιδιών και ότι άλλο χρειαζόταν το σπίτι. Η δόση που έδινε από τα υπόλοιπα χρήματα που έμεναν, κυμαινόταν από €600,00 μέχρι και €2,000, €3,000 και ότι φαίνονταν τα ποσά σε κάποιες από τις επιταγές.

 

93.  Σε μία άλλη ενότητα, ο Μ.Α.1 ρωτήθηκε κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του αν γνωρίζει πότε ολοκληρώθηκαν τα διαμερίσματα ιδιοκτησίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και αν ήταν σε κατάσταση οικονομικής εκμετάλλευσης, με τον μάρτυρά να απαντά το 2012. Του υποβλήθηκε ότι τα εν λόγω ακίνητα ολοκληρώθηκαν το 2014 και αυτός απάντησε αρνητικά και ότι ενοικιάζονταν μέσω της ιστοσελίδας booking.com από το τέλος του 2012, αρχές του 2013.

 

94.  Ακολούθως, ο μάρτυρας ρωτήθηκε για το δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 για το ποσό των €400,000 και αν έχει προσωπικά αποπληρώσει οποιαδήποτε δόση του εν λόγω δανείου. Ο Μ.Α.1 απάντησε ότι έχει δώσει αρκετά χρήματα που πήγαν για το δάνειο σε μετρητά και υπό την μορφή επιταγών. Ρωτήθηκε ακόμα αν γνωρίζει πόσο είναι το δάνειο των €400,000 σήμερα και πως έχει διαμορφωθεί, με τον Μ.Α.1. να απαντά ότι το 2015 το υπόλοιπο ήταν €231,000 και το δάνειο των €30,000 ήταν στις €17,000. Του υποβλήθηκε ότι το 2015 το δάνειο των €400,000 ήταν λίγο πολύ στο ποσό του αρχικού δανείου, ήτοι €400,000 και ο μάρτυρας του απάντησε ότι στο statement που ζήτησε από την τράπεζα να του βγάλει σαν εγγυητής αναγραφόταν σαν υπόλοιπο άλλοι αριθμοί, καθόλου κοντά στις €400,000.

 

95.  Στον μάρτυρα υποβλήθηκε ότι μέρος των προσωπικών μηνιαίων του εξόδων καταβάλλονταν από την οικογένεια της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, με τον Μ.Α.1 να απαντά αρνητικά προσθέτοντας ότι το μόνο που έχει πληρωθεί είναι το ποσό των €2,500 για μία εγχείρηση σπονδύλου που είχε κάνει, όπου πλήρωσε ο ίδιος τις πρώτες €2,500 και επειδή νοσηλευόταν πήγε ο πρώην πεθερός του και πλήρωσε τα υπόλοιπα, τα οποία ζήτησε να του τα επιστρέψει και του είπε όχι.

 

96. Υπεισερχόμενος στην αξιολόγηση της μαρτυρίας του Αιτητή, είναι η θέση μου ότι, η πλευρά του Μ.Α.1 δεν έπεισε εν τέλει με τις θέσεις της και ούτε απέδειξε με την απαιτούμενη επάρκεια και πληρότητα τους ουσιώδεις ισχυρισμούς της, ιδίως σε σχέση με την πορεία των χρημάτων που φαίνεται να καταβάλλονταν από τον ίδιο και για ποιο σκοπό, όπως θα εξηγήσω αναλυτικά σε κατοπινό στάδιο της παρούσης απόφασης. Θεωρώ ότι ένα μεγάλο μέρος της μαρτυρίας που παρατέθηκε από τον ίδιο παρουσιάζει κενά, ασάφειες και αοριστίες, αφήνοντας εν τέλει αναπάντητα διάφορα ερωτήματα που ανέκυψαν ιδίως σε σχέση με την φερόμενη οικονομική συνεισφορά και συμβολή του, τόσο για την ανέγερση των επίδικων διαμερισμάτων στην Πόλη Χρυσοχούς και τα δύο επίδικα δάνεια, όσο και για την ανακαίνιση της συζυγικής οικίας.

 

97.  Επιχείρησε ανεπιτυχώς κατά την άποψη μου, να παρουσιάσει μία ευνοϊκότερη εικόνα από αυτήν που πραγματικά ίσχυε, αφού ενώ ξεκαθάρισε ότι λάμβανε συγκεκριμένες απολαβές από τον μισθό του και τα ενοίκια που εισέπραττε, εν τούτοις προέβαλε την θέση ότι συνεισέφερε σε έξοδα που φαίνεται να ξεπερνούσαν κατά πολύ τα συνολικά μηνιαία του εισοδήματα, όπως οι μηνιαίες οικογενειακές ανάγκες, η δόση των δανείων που ήταν πρωτοφειλέτης και εγγυητής, τα έξοδα ανέγερσης των διαμερισμάτων στην Πόλη Χρυσοχούς, την ανακαίνιση της συζυγικής οικίας, το «δάνειο» που του χορηγήθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία για την αγορά του αυτοκινήτου, καθώς και άλλα έξοδα. Η πιο πάνω θέση του μάλιστα, περί ισχυρής οικονομικής ευρωστίας και κατ’ επέκταση συνεισφοράς του, δεν συνάδει ούτε με τα γεγονότα που αποκαλύφθηκαν μέσα από την μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι δηλαδή είχε δεχθεί οικονομική βοήθεια από τον πεθερό του για μία ιατρική επέμβαση του, αλλά και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από την εταιρεία για την αγορά αυτοκινήτου, υπό την μορφή «δανείου».

 

98. Να επισημάνω ότι ούτε για τα πραγματικά εισοδήματα του έχει εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα. Παρουσίασε μέσα από την γραπτή μαρτυρία του διάφορες καταστάσεις για τις ετήσιες απολαβές του από το 2006 ως τον χρόνο της διάστασης, ήτοι το 2015 (βλ. Τεκμήριο 3) οι οποίες ήταν κυμαινόμενες, δεν ήταν σταθερές αλλά ήταν αυξητικής τάσης. Εν τούτοις, μέσα από την αντεξέταση του Αιτητή διαφάνηκε ότι δεν ήταν οι καθαρές ετήσιες απολαβές του, αλλά οι ακάθαρτες. Σε κάθε περίπτωση, παρά το γεγονός ότι τα εισοδήματα του έχουν αμφισβητηθεί, ο Αιτητής παρέλειψε να παρουσιάσει αξιόπιστη μαρτυρία ώστε να αποκρυσταλλωθεί, πόσα ακριβώς λάμβανε συνολικά μηνιαίως μαζί με τα ενοίκια που εισέπραττε, που και αυτά πάλι δεν φαίνεται να ήταν σταθερά και αδιάλειπτα.

 

99.  Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, πως ο Αιτητής δεν προέβη σε καμία αναφορά στα δικόγραφα και στην γραπτή του μαρτυρία σε σχέση με τα ακριβή ποσά που φέρεται να έχει καταβάλει προς την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία για την πληρωμή του «δανείου» του οχήματος. Το πιο σημαντικό κατά την άποψη μου, όπως θα αναλύσω πιο κάτω, είναι το ότι δεν έχει αποκρυσταλλωθεί αν οι επιταγές που εκδίδονταν στο όνομα των Καθ’ ων η Αίτηση διοχετεύονταν προς τα επίδικα δάνεια για την ανέγερση των διαμερισμάτων στην Πόλη Χρυσοχούς ή προς το φερόμενο «δάνειο» αυτοκινήτου που του χορηγήθηκε. Επιπρόσθετα, δεν μπορεί να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα αν το εν λόγω «δάνειο» έχει εξοφληθεί ή όχι.

 

100. Συνεπώς, είναι η θέση του Δικαστηρίου, ότι δεν έχει καταδειχθεί με ξεκάθαρο τρόπο μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε, αλλά και από τα τεκμήρια που κατέθεσε ο Αιτητής ενώπιον του Δικαστηρίου, το ύψος, το είδος, και ο τρόπος της πραγματικής συμβολής του. Όπως θα αναλύσω εκτενώς πιο κάτω, θεωρώ ότι μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου η οποία δεν ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστική για την πορεία των χρημάτων που φέρεται να κατέβαλλε ο Αιτητής, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η πλειονότητα των ισχυρισμών που επικαλέστηκε, ιδίως σε σχέση με την προσωπική συμβολή και συνεισφορά του στην επαύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2. Παρά το γεγονός ότι σε κατοπινό στάδιο της παρούσης θα αποδεχθώ ένα μέρος της μαρτυρίας του Αιτητή ως πειστικής και αξιόπιστης, εν τούτοις ένα ουσιώδες μέρος των ισχυρισμών του παρέμεινε μετέωρο και ατεκμηρίωτο.

 

      · Η μαρτυρία της κας Ν.Μ. (Μ.Α.2)։

 

101.  Ως δεύτερη μάρτυρας για την πλευρά του Αιτητή προσήλθε η κα Ν.Μ. (Μ.Α.2) διοικητική λειτουργός στην Υπηρεσία Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων και γενική συντονίστρια στην περιφέρεια Λεμεσού-Πάφου.

 

102.  Κατά το στάδιο της κυρίως εξέτασης της αναφέρθηκε στην αίτηση του Αιτητή κ. Α.Λ. ως κάτοχου προσφυγικής ταυτότητας, για παραχώρηση στεγαστικής βοήθειας ως εκτοπισθείς, η οποία υποβλήθηκε στις 03/04/2009 και την οποία κατέθεσε ως Τεκμήριο 13. Στην συνέχεια, ανέφερε ότι η αίτηση του αφού εξετάστηκε από την Επιτροπή που συνεδρίασε στις 31/08/2009, εγκρίθηκε και καταβλήθηκε σε αυτόν το ποσό των €51,260 για να αγοράσει διαμέρισμα. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 14 αντίγραφο της απόφασης της επιτροπής στεγαστικής βοήθειας και ως Τεκμήριο 15 αντίγραφο της συμφωνίας ημερομηνίας 06/05/2010 μεταξύ της Δημοκρατίας και του Αιτητή.

 

103.  Η Μ.Α.2 περιέγραψε την διαδικασία έγκρισης των αιτήσεων καθώς και την διαδικασία πληρωμής που ακολουθείται. Η μάρτυρας ανέφερε ότι στην προαναφερόμενη αίτηση ο Αιτητής ήταν ο κ. Α.Λ. και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναγράφεται στο σημείο που υπάρχει ο σύζυγος του Αιτητή. Ακολούθως, η Μ.Α.2 κατέθεσε ως Τεκμήριο 16 (α), (β), (γ) και (δ) δέσμη από τέσσερα ξεχωριστά έγγραφα, ήτοι επιστολής ημερομηνίας 11/06/2010, Έντυπου Ο.Μ.-07 από την Επαρχιακή Διοίκηση Λευκωσίας, Εξουσιοδότηση για Πληρωμές από τον Γενικό Λογιστή της Δημοκρατίας ημερομηνίας 05/05/2010 και κατάσταση λογαριασμού των διαδίκων στην ΣΠΕ […]. Η μάρτυρας ακολούθως ουσιαστικά ξεκαθάρισε ότι δεν έχει σημασία αν η σύζυγος είναι πρόσφυγας ή όχι, αφού αν ο αιτητής πληρούσε τα κριτήρια θα εγκρινόταν η αίτηση του ούτως ή άλλως.

 

104.  Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, η Μ.Α.2 ρωτήθηκε αν η αίτηση για προσφυγική χορηγία μπορούσε να γίνει και από γυναίκα εκτοπισθέντα ή από σύζυγο εκτοπισθέντα, με την μάρτυρα να απαντά καταφατικά. Ρωτήθηκε επίσης αν πρόσωπο που έλαβε το βοήθημα μπορεί να ζητήσει εκ νέου την χορηγία, με την απάντηση της μάρτυρος να είναι αρνητική, αφού σε περιπτώσεις διαζυγίου δεν προσφέρεται ξανά στεγαστική βοήθεια.

 

105. Σε γενικές γραμμές, κρίνω την μαρτυρία της Μ.Α.2 ως αξιόπιστη αφού τεκμηρίωσε την πλειονότητα των θέσεων της με επιχειρήματα και παραπομπή σε έγγραφα που εντόπισε στο αρχείο της υπηρεσίας της, ενώ δεν είχε κάποιο λόγο να μην πει την αλήθεια ή να τύχει επηρεασμού η προκατάληψης στα πλαίσια της παρούσης υπόθεσης. Αποδέχομαι την ξεκάθαρη θέση της, ότι δεν έχει σημασία αν η σύζυγος είναι πρόσφυγας ή όχι, αν αυτός που υποβάλλει την αίτηση θα εγκριθεί, διότι αυτός είναι και ο τελικός δικαιούχος των χρημάτων της κρατικής βοήθειας.

 

          · Η μαρτυρία του κ. Ν.Γ. (Μ.Α.3)։

 

106.  Ο τρίτος μάρτυρας που πρόσφερε μαρτυρία στην παρούσα υπόθεση για την πλευρά του Αιτητή ήταν ο κ. Ν.Γ. εκτιμητής γης και ακινήτων. Υιοθέτησε το περιεχόμενο της έκθεσης εκτίμησης που ετοίμασε (βλ. Τεκμήριο αρ.12) για την αξία της γης και των κτιρίων που βρίσκονται στην Πόλη Χρυσοχούς.

 

107.  Μετά από σχετικές ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της κυρίως εξέτασης του, ανέφερε ότι η μέθοδος εκτίμησης που ακολούθησε ήταν η συγκριτική σε συνδυασμό με την μέθοδο του κόστους κατασκευής. Για τον υπολογισμό της αγοραίας αξίας της γης και των διαμερισμάτων, κατέληξε με δύο τρόπους παραπέμποντας στις σελ. 5 και 6 της έκθεσης του (βλ. Τεκμήριο 12). Συγκεκριμένα, για τον υπολογισμό της αγοραίας αξίας της γης και των διαμερισμάτων διεξήγαγε έρευνα για πωλήσεις χωραφιών και διαμερισμάτων στην περιοχή με παρόμοια χαρακτηριστικά, ενώ για τον υπολογισμό του κόστους των κτιρίων βασίστηκε στο μέσο κόστος κατασκευής το οποίο καθορίζει η Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας για το έτος 2015, τονίζοντας ότι η ουσιώδης ημερομηνία εκτίμησης ήταν ο Ιανουάριος του 2015.

 

108.  Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του και μετά από σχετική ερώτηση που του υποβλήθηκε, ο Μ.Α.3 ανέφερε ότι επισκέφθηκε τα ακίνητα το 2021 και όχι το 2015. Σε ερώτηση που του υποβλήθηκε αν το εσωτερικό των κτιρίων ήταν ολοκληρωμένο το 2015, ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν γνωρίζει αλλά υπολόγισε τους δείκτες κόστους για το 2015. Ανέφερε επίσης, ότι το 2012 και συγκεκριμένα στις 08/02/2012 του ανατέθηκε από την ΣΠΕ […] να διενεργήσει εκτίμηση στο ίδιο ακίνητο και λογικά ως το 2015 ένα ακίνητο μπορεί να αποπερατωθεί. Του υποβλήθηκε ακολούθως ότι το 2015 το εν λόγω κτίριο ήταν ατέλειωτο με τον μάρτυρα να μην δίνει ξεκάθαρη απάντηση.

 

109. Πριν προχωρήσω στην αξιολόγηση της μαρτυρίας του Μ.Α.3 οφείλω να αναφερθώ στις κατευθυντήριες αρχές που αφορούν την αποδοχή και την προσέγγιση της μαρτυρίας ενός εμπειρογνώμονα.

 

110. Το καθήκον του πραγματογνώμονα έναντι του Δικαστηρίου σχετικά με την μαρτυρία του, έγκειται στην αιτιολογημένη, αντικειμενική και αμερόληπτη παρουσίαση των αναγκαίων επιστημονικών κριτηρίων, ώστε να δώσει την δυνατότητα στο Δικαστήριο να κρίνει ευχερώς την ακρίβεια των επίδικων συμπερασμάτων του και να διαμορφώσει συναφώς την δική του ανεξάρτητη άποψη δια της εφαρμογής των κριτηρίων αυτών στα γεγονότα της υπόθεσης που τελικώς αποδέχεται (βλ. Περικλέους ν. Μιχαήλ (2012) 1 Α.Α.Δ. 2420).

 

111. Βαρύνουσας σημασίας για την αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός πραγματογνώμονα από το Δικαστήριο, έχει αποφασιστεί ότι συνιστά το γεγονός ότι ο πραγματογνώμονας είχε προσωπικά την ευκαιρία, στις περιπτώσεις όπου τούτο είναι πρακτικά εφικτό και χωρίς να είναι, απολύτως απαραίτητο, να εξετάσει ο ίδιος το αντικείμενο ή την κατάσταση σε σχέση με την οποία καλείται να καταθέσει στο Δικαστήριο την γνώμη του. Το πότε χρονικά έλαβε χώρα αυτή η εξέταση από τον πραγματογνώμονα, υπό ποιες συνθήκες και με ποια μέσα, είναι επίσης στοιχείο σχετικό με το υπό συζήτηση θέμα, αναλόγως πάντοτε των επίδικων ζητημάτων. Δηλαδή, ουσιαστικά ποια είναι η βάση της μαρτυρίας του, επί της οποίας στηρίζει την γνώμη του (βλ. Πλοίο "Arabella" v. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (2005) 1 Α.Α.Δ. 428, Παύλου ν. Ανδρέου, Πολιτική Έφεση Αρ. 185/2009, ημερομηνίας 26/03/2014).

 

Το πιο θεμελιώδες και σημαντικό για την υπόθεση, είναι όπως η γνώμη του πραγματογνώμονα, να είναι δεόντως αιτιολογημένη, τεκμηριωμένη, επαρκής και πειστική (βλ. Πελεκάνος κ. α. ν Πελεκάνου (2010) 1 Α.Α.Δ. 1746). Σε κάθε περίπτωση, με βάση την σχετική νομολογία, το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια, εκεί όπου απουσιάζουν τα αναγκαία ποιοτικά χαρακτηριστικά από την προσφερόμενη μαρτυρία πραγματογνωμοσύνης, να απορρίψει την μαρτυρία του προσώπου που παρουσιάζεται για να καταθέσει ως πραγματογνώμονας, ακόμη και αν είναι το μοναδικό πρόσωπο που έχει κληθεί και καταθέσει υπό την ιδιότητα αυτή.

 

112. Διερχόμενος της μαρτυρίας του Μ.Α.3 παρατήρησα ότι δεν έχει παρουσιάσει την άδεια οικοδομής των επίδικων κτιρίων στην Πόλη Χρυσοχούς, ούτε και το Πιστοποιητικό Τελικής Έγκρισης τους, ενώ ούτε ανέφερε αν του προσκομίστηκαν από τους ιδιοκτήτες, κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης του. Επιπρόσθετα, ενώ ανέφερε ότι προέβη σε υπολογισμό κόστους των κτιρίων, βασιζόμενος στο μέσο κόστος κατασκευής που καθόρισε η Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας για το 2015, εν τούτοις δεν επισυνάφθηκαν στην Έκθεση Εκτίμησης που ετοίμασε (βλ. Τεκμήριο 12) και ούτε τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτούσιες οι στατιστικές αναφορές της υπηρεσίας για το μέσο κόστος κατασκευής ανά τετραγωνικό μέτρο, προς επιβεβαίωση της θέσης του μάρτυρα.

 

113. Περαιτέρω, καταγράφεται στην έκθεση εκτίμησης του (βλ. Τεκμήριο 12) ότι η επιτόπια επιθεώρηση των κτιρίων έγινε στις 13/09/2021 μόνο εξωτερικά. Δεν παρουσιάστηκε οποιαδήποτε μαρτυρία για το εσωτερικό των επίδικων υποστατικών, για το εμβαδόν τους, τα υλικά κατασκευής στο εσωτερικό τους ή τον εξοπλισμό τους. Δηλαδή, ουσιαστικά ο Μ.Α.3 προέβη σε υπολογισμό κόστους των επίδικων υποστατικών, βασιζόμενος γενικά στο μέσο κόστος κατασκευής που καθόρισε η Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας για το 2015 και το οποίο αφορά συνολικά όλους τους χώρους ενός κτιρίου, χωρίς βασικά να λάβει υπόψη του το εσωτερικό μέρος τους και τα υλικά κατασκευής που χρησιμοποιήθηκαν, παρά μόνο το εξωτερικό μέρος των κτιρίων. Είναι η θέση μου, ότι το Δικαστήριο δεν δύναται εν προκειμένω να εξάγει ασφαλές συμπέρασμα ως προς την αγοραία αξία των επίδικων υποστατικών κατά τον χρόνο της διάστασης, αφού δεν έχει αξιολογηθεί το εσωτερικό μέρος τους και συνεπώς η εκτίμηση του μπορεί να θεωρηθεί ως ελλιπής. 

 

Παραθέτω χαρακτηριστικό απόσπασμα από την απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στην υπόθεση Β.Φ. -v- Ε.Α., ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 8/2022, ημερομηνίας 16/03/2023, όπου και σε αυτήν την περίπτωση ο πραγματογνώμονας εξέτασε μόνο το εξωτερικό της επίδικης οικίας:

 

«Ο Μ.Α.4 προσφέρθηκε ως εμπειρογνώμονας και το Δικαστήριο τον αποδέχτηκε ως τέτοιο. Όφειλε, ενόψει της εν λόγω ιδιότητας του, να προσφέρει τέτοια μαρτυρία και στοιχεία τα οποία να βοηθήσουν το Δικαστήριο να αποκτήσει μια εικόνα της υπάρχουσας κατάστασης πραγμάτων, καταβάλλοντας την αναγκαία υπό τις περιστάσεις δεξιότητα και γνώση.

 

Ο ΜΑ4, όπως και το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε, απέτυχε να προσφέρει μια αξιόπιστη εκτίμηση αφού, ετοίμασε αυτή, επιθεωρώντας τα επίδικα ακίνητα από την εξωτερική τους πλευρά, χωρίς να επιθεωρήσει το εσωτερικό τους και διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την κατάσταση τους. Βασίστηκε στις πληροφορίες που του έδωσε ο εφεσείων και όχι στις δικές του διαπιστώσεις. Ο τρόπος ετοιμασίας της εκτίμησης και κατ' επέκταση της μαρτυρίας του ΜΑ4 ήταν βασισμένος σε πληροφορίες και περιείχε εικασίες και υποθέσεις τόσο για την κατάσταση των ακινήτων όσο και των υλικών κατασκευής τους. Ο ίδιος δε, είχε παραδεχθεί αντεξεταζόμενος πως όντως, η εσωτερική κατάσταση των ακινήτων (την οποίαν δεν επιθεώρησε) θα διαφοροποιούσε την τιμή εκτίμησης αφού επηρεάζει την αξία του ακινήτου. Ορθά επισημαίνεται από το πρωτόδικο Δικαστήριο πως «η μαρτυρία δεν μπορεί να βασίζεται σε «υποθέσεις» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, αλλά σε πραγματικά δεδομένα του υπό εκτίμηση ακινήτου ώστε να μπορούν να διαπιστωθούν βάσιμα και ασφαλή συμπεράσματα.»

 

114. Ένα άλλο σημαντικό σημείο που λαμβάνω υπόψη, είναι και το γεγονός ότι ο Μ.Α.3 δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει ότι κατά τον χρόνο της διάστασης των διαδίκων ήτοι κατά το έτος 2015, είχε ολοκληρωθεί πλήρως η κατασκευή του εσωτερικού ή εξωτερικού μέρους των επίδικων υποστατικών ή ότι αυτά ήταν σε κατάσταση εκμετάλλευσης και κατάλληλης χρήσης. Σε ερώτηση που του υποβλήθηκε κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του, αν το εσωτερικό των κτιρίων ήταν ολοκληρωμένο το 2015, ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν γνωρίζει αλλά υπολόγισε τους δείκτες κόστους για το 2015. Να υπενθυμίσω ότι έχουν προβληθεί από τους διαδίκους αντικρουόμενες θέσεις και ισχυρισμοί για την ακριβή ημερομηνία αποπεράτωσης των επίδικων υποστατικών και θεωρώ ότι θα έπρεπε τουλάχιστον από τον εμπειρογνώμονα στην παρούσα, να ξεκαθαρίσει αν πράγματι προέβη σε υπολογισμό κόστους των επίδικων κτιρίων όταν αυτά ήταν τελειωμένα, ώστε η εκτίμηση του να καθίσταται ορθή, πλήρης και αντικειμενική. Κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώνεται μέσα από την μαρτυρία του Μ.Α.3.

 

115. Ως εκ τούτου, στην βάση των πιο πάνω διαπιστώσεων, κρίνω ότι η μαρτυρία του εμπειρογνώμονα του Αιτητή αλλά και η έκθεση εκτίμησης που αυτός παρουσίασε (βλ. Τεκμήριο 12) είναι ελλιπής και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αντικειμενική ή αιτιολογημένη, αφού δεν παρέχει στο Δικαστήριο εκείνα τα ασφαλή εχέγγυα ολοκληρωμένης έρευνας, ώστε να γίνει αποδεκτή. Συνεπώς, δεν έχω άλλη επιλογή από το να απορρίψω την μαρτυρία του Μ.Α.3 σε σχέση με τα πιο πάνω ζητήματα που έθιξα, αφού δεν είμαι σε θέση να καταλήξω σε βάσιμα και ασφαλή συμπεράσματα, αναφορικά με την πραγματική αξία των επίδικων υποστατικών στην Πόλη Χρυσοχούς κατά τον επίδικο χρόνο. Να επισημάνω εν προκειμένω ότι στην Σοφοκλέους ν. Σοφοκλέους (2005) 1 ΑΑΔ 1030, 1033-1034, το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο επισήμανε ουσιαστικά ότι είναι αδύνατη η απόδοση οποιασδήποτε (τυχόν) συμβολής της Αιτήτριας, γιατί παρέμεινε άγνωστη η αξία της περιουσίας του ακίνητου.

 

          · Η μαρτυρία της κας Ε.Ζ. (Μ.Α.4)։

 

116. Ακολούθως, πρόσφερε μαρτυρία η κα Ε.Ζ. ως προϊστάμενη τραπεζικών συναλλαγών στο κατάστημα της […] στην οδό […]. Κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης της, ανέφερε ότι εργάζεται στο συγκεκριμένο κατάστημα από τον Ιούνιο του 2020 και ότι τα καθήκοντα της είναι όλες οι τραπεζικές συναλλαγές εκτός πιστωτικών διευκολύνσεων, ήτοι είναι η προϊστάμενη για εκπρόθεσμες καταθέσεις, καταθέσεις μετρητών, καταθέσεις επιταγών και ότι έχει σχέση με εξυπηρέτηση πελατών στο κατάστημα.

 

117. Υποδείχθηκε στην μάρτυρα το Τεκμήριο 9, όπου η μάρτυρας επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για επιστολή της τράπεζας για απαλλαγή του Αιτητή ως εγγυητή, ημερομηνίας 18/03/2019 και ότι αφορούσε δάνειο που δόθηκε προς την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία και στο οποίο ο Αιτητής ήταν εγγυητής για το ποσό των €400,000-.

 

118. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, η Μ.Α.4 η μάρτυρας ρωτήθηκε αν σε σχέση με το δάνειο για το οποίο απαλλάχθηκε ο Αιτητής υπήρχε ξεχωριστός λογαριασμός για αποπληρωμή του, που δεν είναι δηλαδή μέσω του τρεχούμενου. Η μάρτυρας απάντησε ότι δεν γνωρίζει για αυτό το ζήτημα και δεν μπορεί να δώσει μαρτυρία. Ακολούθως, η μάρτυρας ρωτήθηκε αν γνωρίζει για κάποιες από τις επιταγές που περιλαμβάνονται στο Τεκμήριο 7 κατατίθεντο στον τρεχούμενο λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, με την Μ.Α.4 να απαντά ότι μπορεί να επιβεβαιώσει μόνο ότι ο λογαριασμός αυτός μεταφέρθηκε στην […] Τράπεζα, όμως δεν έχει γνώση αν πραγματικά κατατέθηκαν οι επιταγές.

 

119. Ακολούθως, υποβλήθηκε στην μάρτυρά ότι οποιοδήποτε ποσό είχε κατατεθεί από τον Αιτητή στον τρεχούμενο λογαριασμό είναι άσχετος με το δάνειο που διατηρούσε η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, με την Μ.Α. 4 να απαντά ότι γνωρίζει πως ένα ποσό κατατέθηκε στον λογαριασμό της εταιρείας από τον Αιτητή, αλλά αν έχει σχέση με το δάνειο εναπόκειται σε άλλα άτομα. Της έγινε υποβολή ακόμα ότι ο λόγος που κατατέθηκαν τα χρήματα εκείνα στον τρεχούμενο της εταιρείας ήταν δυνάμει εξόφλησης προσωπικού δανείου που είχε λάβει ο Αιτητής και η Μ.Α.4 απάντησε ότι δεν γνωρίζει αν ήταν επιστροφή ποσού που του είχαν δώσει.

 

120. Αξιολογώντας την μαρτυρία της Μ.Α. 4, κρίνω ότι αυτή ήταν τυπικής και όχι ουσιαστικής φύσεως. Η μαρτυρία της δεν πρόσφερε οτιδήποτε το ουσιαστικό και δεν διαφώτισε καθόλου το Δικαστήριο. Δεν μου άφησε ιδιαίτερα καλή εντύπωση, διότι κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της δεν γνώριζε να απαντήσει για οποιοδήποτε ουσιαστικό ζήτημα. Δεν ήταν σε θέση να διαφωτίσει για το ζήτημα του δανείου για το οποίο απαλλάχθηκε ο εγγυητής, δεν γνώριζε για τις επιταγές που κατατίθεντο στον τρεχούμενο λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, ενώ ούτε γνώριζε να απαντήσει αν οποιοδήποτε ποσό που είχε κατατεθεί από τον Αιτητή στον τρεχούμενο λογαριασμό, σχετίζεται με το δάνειο που διατηρούσε η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία. Σε κάθε περίπτωση, τα όσα κατέθεσε στην γενικότητα τους δεν έχουν αμφισβητηθεί με οποιοδήποτε τρόπο και άρα η μαρτυρία της σε σχέση με τα όσα ανέφερε, θα πρέπει να γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο.

· Η μαρτυρία της κας Γ.Κ. (Μ.Α.5)։

 

121. Ακολούθησε η μαρτυρία της κας Γ.Κ. λειτουργού της […] η οποία ανέφερε ότι στα πλαίσια των καθηκόντων της χειρίζεται τρεχούμενους λογαριασμούς και μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης της, υποδείχθηκε στην μάρτυρα το Τεκμήριο 7 και συγκεκριμένα τρεις επιταγές που εξέδωσε ο Αιτητής ημερομηνίας 11/09/2015, μία επιταγή ημερομηνίας 04/03/2015 για το ποσό των €800,00 και μία επιταγή ημερομηνίας 03/02/2015 για το ποσό των €600,00 ρωτώντας την αν αναγνωρίζει τον αναγραφόμενο λογαριασμό. Η Μ.Α.5 αναγνώρισε ότι ο λογαριασμός αυτός ανήκει στην […] και ότι δικαιούχοι του είναι ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 διευκρινίζοντας ακόμα ότι αφορά λογαριασμό δανείου.

 

122. Μετά από σχετική ερώτηση που της υποβλήθηκε, η Μ.Α.5 απάντησε ότι ο λογαριασμός με αρ. […] με δικαιούχους τον Αιτητή και την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ανήκει τώρα στην […] και προηγουμένως στην ΣΠΕ […] και ότι ήταν ενδιάμεσος λογαριασμός, όπου γίνονταν κατάθεση τα χρήματα για να γίνουν κατάθεση προθεσμίας και να μεταφερθούν σε λογαριασμό κατάθεσης προθεσμίας. Επιπρόσθετα, υποδείχθηκε στην μάρτυρα η πρώτη σελίδα από το Τεκμήριο 7, μία επιταγή ημερομηνίας 20/10/2020 για το ποσό των €4,000 με εκδότη τον Αιτητή και ρωτήθηκε αν αφορά τον ίδιο λογαριασμό που αναγράφεται πάνω στην επιταγή. Η Μ.Α.5 απάντησε καταφατικά και ότι είναι ο λογαριασμός με αρ. […].

 

123. Υποδείχθηκε στην Μ.Α.5 το Τεκμήριο 10, ήτοι η κατάσταση λογαριασμού του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου […] στο όνομα του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και η μάρτυρας αναγνώρισε τον λογαριασμό και ότι αφορούσε κοινό δάνειο που είχαν συνάψει. Στην συνέχεια, η μάρτυρας ρωτήθηκε που έχει μεταφερθεί το ποσό των €29.513,50 στις 20/09/2013, όπως φαίνεται στην κατάσταση λογαριασμού και η Μ.Α. 5 απάντησε ότι έχει μεταφερθεί σε λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας και ότι αυτό αναγράφεται στις λεπτομέρειες.

 

124. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, η Μ.Α. 5 ρωτήθηκε μεταξύ άλλων για την πρώτη επιταγή για το ποσό των €4,000 και η μάρτυρας ανέφερε ότι η επιταγή δεν μπήκε στο ταμείο αλλά μπήκε στον λογαριασμό με αρ. […] που ανέφερε πιο πάνω, ο οποίος ήταν ενδιάμεσος λογαριασμός και ακολούθως μεταφέρονταν στον κοινό λογαριασμό κατάθεσης προθεσμίας με αρ. […]. Διευκρίνισε μετά από σχετική ερώτηση που της υποβλήθηκε ότι οι επιταγές που έγιναν κατάθεση στον λογαριασμό με αρ. […] δεν πήγαν στο δάνειο.

 

125. Ακολούθως, η μάρτυρας ανέφερε ότι δεν γνώριζε για ποιο σκοπό είχε γίνει το εν λόγω δάνειο και ούτε γνώριζε αν έγινε για τον σκοπό ανακαίνισης του διαμερίσματος του Αιτητή στην Λευκωσία. Διευκρίνισε ότι το εν λόγω δάνειο συνολικού ύψους €30,000 ξοφλήθηκε στις 26/02/2018 και ότι στις 31/12/2015 είχε παραμείνει οφειλόμενο υπόλοιπο το ποσό των €13.557,84. χωρίς όμως να γνωρίζει ποιος εξοφλούσε τις δόσεις του δανείου πριν ή μετά το 2015.

 

126. Αναφορικά με την μαρτυρία της Μ.Α.5, οφείλω να επισημάνω ότι δεν διαφώτισε ιδιαίτερα το Δικαστήριο. Δεν γνώριζε να αναφέρει για ποιο σκοπό έγινε το δάνειο για το ποσό των €30,000 ούτε ποιος πλήρωνε ή εξόφλησε τις δόσεις του εν λόγω δανείου. Πέραν των πιο πάνω όμως, θεωρώ ότι τα όσα γενικά έχει καταθέσει στα πλαίσια των γνώσεων και καθηκόντων της, δεν αμφισβητήθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο και η μαρτυρία της θα πρέπει να γίνει αποδεκτή στον περιορισμένο βαθμό που δόθηκε.

 

           · Η μαρτυρία της κας Ι.Τ.- Καθ’ ης η Αίτηση (Μ.Υ.1)։

 

127. Με την ολοκλήρωση της μαρτυρίας των μαρτύρων της πλευράς του Αιτητή, ήταν η σειρά της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 να καταθέσει. Παρουσίασε Γραπτή Δήλωση της (Τεκμήριο Β’) το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης της, ενώ κατέθεσε ως τεκμήρια συνολικά τέσσερα έγγραφα, στα οποία θα προβώ σε ειδική αναφορά σε κατοπινό στάδιο.

 

128. Αρχικά, στα πλαίσια της γραπτής της κατάθεσης, η Μ.Υ. 1 ανέφερε ότι καθ’ όλη την περίοδο που ήταν με τον Αιτητή χρειάστηκε πολλές φορές να λάβει βοήθεια από τους γονείς της, αφού δυσκολεύονταν οικονομικά.

 

129.  Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει στην γραπτή της μαρτυρία ότι τα  λεφτά του γάμου της με τον Αιτητή, δεν έχουν με κανένα τρόπο πάει στην εταιρεία, ενώ είχανε ξοδευτεί σε προσωπικά αντικείμενα και ανάγκες τόσο δικές της, όσο και του Αιτητή και των παιδιών τους. Σημειώνει ότι ο γάμος τους έγινε στις 30/09/2006, ενώ η άδεια οικοδομής των κτιρίων εγκρίθηκε το 2012 και αυτό μιλά από μόνο του.

 

130. Σε σχέση με το ακίνητο (οικία) στην οδό […] στο Μέσα Χωρίο Πάφου, ισχυρίζεται ότι προϋπήρχε του γάμου τους και ήταν καθόλα λειτουργήσιμη και επιπλωμένη οικία, η οποία κτίστηκε και επιπλώθηκε πλήρως με έξοδα των γονιών της και ο Αιτητής δεν έχει συνεισφέρει οτιδήποτε σε σχέση με την επίπλωση η την ανέγερση της εν λόγω οικίας. Η μάρτυράς διευκρινίζει ότι η οικία ολοκληρώθηκε περί το έτος 2000, ενώ τον Αιτητή τον γνώρισε το έτος 2006. Πριν από τον Αιτητή ήταν ξανά παντρεμένη και διέμενε στην εν λόγω οικία με τον πρώην σύζυγο της, μαζί με τον οποίον επίπλωσαν μέρος της, ενώ άλλο μέρος είχε επιπλωθεί από τους γονείς της.
131. Σε σχέση με την ανακαίνιση που ισχυρίζεται ο Αιτητής ότι έγινε, η Μ.Υ.1 αναφέρει ότι αυτή αφορούσε μικροαλλαγές στο σπίτι, όπως και τοποθέτηση τζακιού, ενώ διευκρίνισε ότι τα είχε πληρώσει όλα ο πατέρας της. Ο Αιτητής δεν έχει συνεισφέρει οτιδήποτε στην εν λόγω «ανακαίνιση» όπως την ονομάζει. Η Μ.Υ.1 αναφέρει ακόμα ότι σε σχέση με το τεκμήριο 8 που κατέθεσε ο Αιτητής, τα εν λόγω έγγραφα αφορούν όχι σε αποδείξεις αλλά σε τιμολόγια, πλην μίας για το ποσό των €20, και αφορούν εξοπλισμό γυμναστηρίου που ο ίδιος χρησιμοποιούσε, και δηλώνει ότι όποτε θέλει είναι ελεύθερος να περάσει να τον πάρει, αφού απλά κρατά χώρο στο σπίτι της. Προσθέτει ότι στο παρελθόν ο Αιτητής είχε κάνει διαδικασίες και πήρε από το σπίτι κινητή του περιουσία και δεν ζήτησε τα εν λόγω αντικείμενα.

 

132. Ισχυρίζεται ότι καθ’ όλη την περίοδο του γάμου τους, το ρεύμα της οικίας ήταν στο όνομα της μητέρας της, και πληρωνόταν είτε από εκείνη είτε από τον πατέρα της και ουδέποτε από τον Αιτητή, παρουσιάζοντας στο Δικαστήριο ενδεικτική δέσμη λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος αποτελούμενη από πέντε έγγραφα ως Τεκμήριο 18.

 

133. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, πλήρωσε το συνολικό ποσό των €28,985 υπό την μορφή δανείου, για αγορά του οχήματος BMW, συνολικής αξίας €58,201,37. Το ποσό που η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία δάνεισε στον Αιτητή έγινε σε δύο διαδικασίες, η πρώτη στις 09/12/2008 με επιταγή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 με αριθμό […], για το ποσό των €17.000 και στις 13/01/2009 για το ποσό των €11.985 σε μετρητά. Και στις δύο περιπτώσεις, υποστηρίζει ότι η ίδια προσωπικά μετέβηκε και παρέδωσε τα εν λόγω ποσά στην εταιρεία […] LTD, για λογαριασμό του Αιτητή, για αυτό έχει στην κατοχή της και παραδίδει ως τεκμήρια τις πρωτότυπές αποδείξεις πληρωμής (βλ. Τεκμήριο 19). Ακολούθως, η Μ.Υ.1 αναφέρει ότι το εν λόγω όχημα παρέμεινε από την αρχή μέχρι και την ημερομηνία πώλησης/καταστροφής του, στην κατοχή του Αιτητή και από ότι γνωρίζει ο Αιτητής έχει επιστρέψει κάποιο ποσό στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία για το δάνειο, όχι όμως όλο.

 

134. Στην συνέχεια της γραπτής της μαρτυρίας, η Μ.Υ.1 σχολιάζει το γεγονός ότι ο Αιτητής ανέφερε ότι αυτός συνείσφερε στα της οικογενείας, ενώ ο δικός της μισθός πήγαινε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Διευκρινίζει ότι ο μισθός της πήγαινε στον προσωπικό της λογαριασμό και από εκεί πλήρωνε τα δικά της έξοδα, τα έξοδα του σπιτιού, των παιδιών και δυστυχώς κάποτε τα δικά του, αφού ο μισθός του ποτέ δεν ήτανε αρκετός, αφού του άρεσαν τα ακριβά ρούχα, ρολόγια και αυτοκίνητα.
135. Ακολούθως, παρουσίασε στο Δικαστήριο δέσμη εγγράφων που αποτελούν τραπεζικές καταστάσεις του λογαριασμού της, σε ενδεικτικούς χρόνους από 05/07/2008 μέχρι και 05/10/2015 (βλ. Τεκμήριο αρ. 20). Στους εν λόγω λογαριασμούς επικαλείται ότι φαίνεται καθαρά ότι σε αντίθεση με αυτά που ισχυρίζεται ο Αιτητής, η Μ.Υ.1 συνεισέφερε τα μέγιστα στα έξοδα του σπιτιού, ενώ το ρεύμα, το νερό, καθώς και οι φόροι, πληρώνονταν από τους γονείς της. Επίσης, σημειώνει ότι κατά διαστήματα η Μ.Υ.1 πλήρωνε και άλλα έξοδα του Αιτητή όπως τηλεκατευθυνόμενα, ποδήλατα, γυμναστήρια, ηλεκτρονικά και ποτά.
136. Σε σχέση με τις μετοχές και την θέση του γραμματέα που είχε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει ότι πράγματι είχε στην κατοχή της 333 μετοχές, τις οποίες μεταβίβασε στην μητέρα της δυνάμει δωρεάς, αφού είναι η μητέρα της. Η μεταβίβαση όμως έγινε πολύ πριν τον χωρισμό, και ο λόγος ήταν ότι δεν συνεισέφερε καθόλου στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία και δεν ήθελε να έχει οποιαδήποτε μελλοντικά προβλήματα με τις τράπεζες ή τις υποχρεώσεις της. Περαιτέρω, αναφέρει ότι στο ίδιο πνεύμα παραιτήθηκε και από γραμματέας της εταιρείας, γιατί όσο και να ήθελε, δεν είχε τον χρόνο να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην εταιρεία. Επίσης, η Μ.Υ.1 αναφέρει ότι ουδέποτε υπήρξε η οποιαδήποτε προφορική συμφωνία μεταξύ της και του Αιτητή, σε σχέση με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία και την ανάπτυξη της, αλλά από όσο γνωρίζει ούτε και μεταξύ της εταιρείας και του Αιτητή. Ο μόνος του ρόλος ήταν αυτός του εγγυητή, όπου και τελικά απαλλάχθηκε χωρίς να πληρώσει οτιδήποτε.

 

137. Αναφορικά με το δάνειο των €30.000, η Μ.Υ.1 υποστηρίζει ότι αυτό λήφθηκε από κοινού ως καταναλωτικό, αλλά ο Αιτητής συνείσφερε περί τα €1.500, χρήματα που όμως του είχε δανείσει η ίδια προηγουμένως σε περίοδο που αυτός δεν εργαζόταν. Η εξόφληση του δανείου γινόταν τόσο από την ίδια όσο και από την Καθ’ ης η Αίτησής αρ. 2, η οποία τελικά χρειάστηκε και έλαβε με την συγκατάθεση της αλλά και του Αιτητή, το εν λόγω ποσό ως βοήθεια, αφού υπήρξαν άμεσές οικονομικές ανάγκες της εταιρείας. Αναφέρει ακόμα ότι κατά την ημερομηνία του χωρισμού, το δάνειο είχε παραμείνει περίπου στις €15.000 υπόλοιπο, το οποίο εξόφλησαν τόσο η ίδια όσο και η Καθ’ ης η Αίτησή αρ. 2.

 

138. Σε σχέση με την οικονομική βοήθεια που έλαβε ο Αιτητής από το κράτος ως εκτοπισμένος, η Μ.Υ.1 αμφισβητεί τον παράλογο ισχυρισμό του ότι η βοήθεια δόθηκε σε εκείνον και όχι στην ίδια και ότι για αυτό και δεν αντλεί δικαιώματα από την περιουσία που απέκτησε, ήτοι το διαμέρισμα στην οδό […] στην Λευκωσία. Ισχυρίζεται ότι αυτό αντίκειται στην λογική, αφού η βοήθεια δόθηκε όπως έχει ήδη καταθέσει η αρμόδια λειτουργός (Μ.Α. 2) στο ζευγάρι, ενώ την αίτηση όπως έχει επίσης αναφέρει θα μπορούσε να την έκανε και η ίδια αντί του Αιτητή, αφού είναι επίσης εκτοπισμένη και αντλεί τα ίδια δικαιώματα.

 

139. Επιπρόσθετα, η Μ.Υ.1 υποστηρίζει ότι για όσο διάστημα έμεναν στο διαμέρισμα στην Λευκωσία, ο Αιτητής πλήρωνε στον πατέρα του ενοίκιο ύψους €550,00 ή τουλάχιστον έτσι της έλεγε όταν τον ρωτούσε που ξοδεύτηκε ο μισθός του, ο οποίος ποτέ δεν ήτανε αρκετός. Σε σχέση με το διαμέρισμα, η Μ.Υ. 1 ισχυρίζεται ότι όντως ο Αιτητής το ενοικίαζε από περίοδο σε περίοδο, παράνομα όμως και σε ρήξη της σύμβασης που υπόγραψε με την Κυπριακή Δημοκρατία για την επιχορήγηση, αλλά δεν μπορεί να αναφέρει σχετικές περιόδους και ποσά ενοικίασης, διότι γενικά δεν της έδινε λογαριασμό. Ειδικότερα, ανέφερε ότι δεν υπήρχε συνοχή σε εισροή ενοικίων και ότι τα ενοίκια κυμαίνονταν κυρίως στο ποσό των €350,00 και όχι στα €500,00. Περαιτέρω, η Μ.Υ.1 ισχυρίζεται ότι τα χρήματα που εισπράττονταν από τα ενοίκια και που κατ’ ισχυρισμό διοχετεύονταν προς την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, είναι προϊόν παρανομίας και ως τέτοια δεν είναι ανακτήσιμα.

 

140. Ακολούθως, η Μ.Υ.1 κατέθεσε ως Τεκμήριο 21 δύο αντίγραφα του προσωπικού της λογαριασμού για τους μήνες Νοέμβριο και Ιούλιο του 2011, όπου φαίνονται συνολικά εμβάσματα από τον λογαριασμό της για το ποσό των €10.000 τα οποία είχε εμβάσει στον κοινό τους λογαριασμό με τον Αιτητή. Όπως θα φανεί από το τεκμήριο 4 που κατέθεσε ο ίδιος ο Αιτητής, στο φύλλο ημερομηνίας 02/06/2016 του λογαριασμού […], στις 04/07/2011 έχει εκεί μεταφερθεί το ποσό των €4.000, ενώ στο τεκμήριο 6 φαίνεται ότι το ποσό εκείνο έγινε έμβασμα από την ίδια στον κοινό λογαριασμό τους στις 04/07/2011, επομένως ήταν δικά της λεφτά και όχι δικά του. Επιπρόσθετα, στο ίδιο τεκμήριο 6(α), φαίνεται ότι η Μ.Υ.1 στις 03/11/2011 έκανε έμβασμα το ποσό των €6.000 στον κοινό τους λογαριασμό, από όπου στις 04/11/2011 όπως φαίνεται στο Τεκμήριο 4 που κατέθεσε ο Αιτητής, το ποσό των €6.000 το πληρώθηκε ο αρχιτέκτονας, και πάλι με δικά της λεφτά και όχι με δικά του.

 

141. Είναι η θέση της Μ.Υ.1, ότι όχι μόνο ο Αιτητής δεν συνείσφερε, στην αύξηση της δικής της περιουσίας, αλλά έχει ο ίδιος αυξήσει την περιουσία του, ήτοι το διαμέρισμα στην Λευκωσία, ενώ είναι φανερό ότι έχει περαιτέρω επωφεληθεί από λεφτά που του κατέβαλε για διάφορους λόγους η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία. Υποστηρίζει ότι ο Αιτητής έχει παραδεχτεί ότι έλαβε δάνειο από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία το οποίο πλήρωσε εν μέρει και είναι μέσω εκείνων των μερικών πληρωμών που προσπαθεί άδικα και παράνομα να αντλήσει δικαιώματα.
142. Ακολούθησε η αντεξέταση της Μ.Υ.1 από την συνήγορο του Αιτητή, όπου αρχικώς ρωτήθηκε για το ποια ήταν τα εισοδήματα της κατά την διάρκεια του γάμου της και αυτή απάντησε ότι ήταν ο μισθός της σαν εκπαιδευτικός και ότι ήταν πανομοιότυπα με του Αιτητή. Μετά από σχετικές ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν, η Μ.Υ. 1 ανέφερε ότι ο μισθός της έμπαινε στον λογαριασμό που παρουσίασε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 21. Όταν της υποδείχθηκε το εν λόγω έγγραφο ανέφερε ότι δείχνει πως στις 29/11/2011 έλαβε €2,593 και στις 28/07/2011 το ποσό των €2.724,28.

 

143. Στην συνέχεια, όταν ρωτήθηκε γιατί αναφέρεται σε δύο μήνες επιλεκτικά και γιατί δεν κατέθεσε ολόκληρο το statement του λογαριασμού της για να αποδείξει στο Δικαστήριο ποιος ήταν ο μισθός της και ότι κατατίθετο πράγματι στον εν λόγω λογαριασμό, η Μ.Υ. 1 απάντησε ότι δεν μπήκε σε αυτή την διαδικασία, δεν της ζητήθηκε και ότι ήταν αυτά που είχε στο σπίτι και δεν είχε υπόψη της ότι έπρεπε να φέρει αναλυτική κατάσταση του λογαριασμού της. Ακολούθως, της υποβλήθηκε ότι ο λόγος που δεν το έκανε, ήταν γιατί ο μισθός της έμπαινε για πολύ λίγο σε εκείνο τον λογαριασμό και μετά έμπαινε στον λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, με την μάρτυρα να το διαψεύδει.

 

144. Η μάρτυρας στην συνέχεια ρωτήθηκε πώς δυσκολεύονταν οικονομικά το 2011 με μέσο όρο εισοδημάτων της οικογένειας περίπου €5-5,500 και μάλιστα ζητούσε βοήθεια από τους γονείς της και η Μ.Υ.1 απάντησε ότι ο λόγος ήταν διότι ο Αιτητής δεν συνεισέφερε για το σπίτι και για τα παιδιά γενικότερα, ενώ όλα έπρεπε να τα επωμιστεί η ίδια και για αυτό ήταν δύσκολο.

 

145. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε πόσα ήταν τα χρήματα που έλαβαν από τον γάμο και σε ποιο λογαριασμό κατατέθηκαν, με την μάρτυρα να αναφέρει ότι δεν θυμάται ακριβώς. Ούτε θυμόταν να αναφέρει μετά από τόσο καιρό όπως ισχυρίστηκε, ποιες προσωπικές ανάγκες καλύφθηκαν με τα λεφτά του γάμου όπως ανέφερε στην γραπτή της δήλωση. Ακολούθως, της υποβλήθηκε ότι τα λεφτά του γάμου μπήκαν σε κοινό λογαριασμό των διαδίκων και ότι έκανε αναλήψεις και έπαιρνε επιταγές από τον Αιτητή και τα διοχέτευε σε διάφορους λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Η μάρτυρας απάντησε αρνητικά, αναφέροντας ότι γίνονταν κάποιες μεταφορές, αλλά δεν ήταν τα συγκεκριμένα χρήματα που πήγαν στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία. Όταν η μάρτυρας ρωτήθηκε ποια ήταν τα χρήματα που πήγαιναν στην εταιρεία, αυτή απάντησε ότι ήταν χρήματα που κατέθετε η ίδια και της τα έδιναν οι γονείς της.

 

146. Ακολούθως, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε σε σχέση με το ζήτημα της ανακαίνισης της συζυγικής οικίας και αν έχει στην κατοχή της αποδείξεις για το τζάκι ώστε να τις παρουσιάσει στο Δικαστήριο, με την ίδια να απαντά καταφατικά και ότι έχουν καταθέσει προηγουμένως τις αποδείξεις. Της υποβλήθηκε στην συνέχεια ότι ο Αιτητής έχει συνεισφέρει κατά ½ στην ανακαίνιση και έχει παρουσιάσει όσες αποδείξεις έχει στην κατοχή του, παρόλο που η ίδια προσπαθεί να εκμηδενίσει την συνεισφορά του, με την μάρτυρα να απαντά αρνητικά.

 

147. Η Μ.Υ. 1 ρωτήθηκε ακόμα σε σχέση με τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου και γιατί δεν επιτράπηκε από τον Αιτητή να τον παραλάβει όταν χώρισαν, με την μάρτυρα να απαντά ότι είχε γίνει διαδικασία από αυτόν στον παρελθόν για την κινητή του περιουσία και δεν είχε αναφέρει κάτι τότε για το εν λόγω ζήτημα. Επιπρόσθετα, ανέφερε ότι ο Αιτητής μετέβη πολλές φορές στο σπίτι για να παραλάβει προσωπικά του αντικείμενα.

 

148. Σε σχέση με τις πέντε καταστάσεις λογαριασμού της Α.Η.Κ. (βλ. Τεκμήριο 18) υποβλήθηκε στην μάρτυρα ότι αποτελούν απλά λογαριασμοί και δεν είναι αποδείξεις πληρωμής, με την Μ.Υ.1 να συμφωνεί. Της υποβλήθηκε επίσης ότι οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος καθ’ όλη την διάρκεια του γάμου της με τον Αιτητή, πληρώνονταν από τον κοινό τους λογαριασμό. Η μάρτυρας απάντησε ότι δεν θυμάται και ότι αν έγινε κάποια πληρωμή, ήταν γιατί της έδιναν τα χρήματα οι γονείς της και τα κατέθετε στον κοινό λογαριασμό, από όπου πλήρωνε το ρεύμα από τον κοινό λογαριασμό.

 

149. Ακολούθως, στην μάρτυρα υποβλήθηκε σειρά ερωτήσεων για το εν λόγω ζήτημα, από το οποίο κρίνω χρήσιμο να παραθέσω απόσπασμα από τα πρακτικά του Δικαστηρίου։

«E.      Είναι ο αριθμός λογαριασμού […], τρεχούμενος, στο όνομα […] και/ή […]. Εδώ στην τρίτη σελίδα του Τεκμηρίου, στις 04.11.2009 υπάρχει μια χρέωση «Electricity Authority Cyprus», Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου για το ίδιο ποσό 04.11.2009. 

A.        Ναι, είναι αυτό.

E.        Άρα πληρώθηκε από τον λογαριασμό τον κοινό σας ή της μητέρας σας;

A.        Να ενημερώσω κάτι. Ο συγκεκριμένος λογαριασμός στην ουσία δεν ήταν κοινός λογαριασμός, ήταν προσωπικός εμένα, εξού και η visa μου και τα εμβάσματα που γίνονταν μόνο από εμένα. Ποτέ δεν έχει πάει εκτός από το τέλος και κάποιες φορές να πάρει κάποια λεφτά, βασικά να προσθέσει κάποια λεφτά, ποτέ δεν έχει εμβάσει λεφτά.

E.        Άρα τα λεφτά όλα εμπαίναν από εσένα θέλεις να μας πεις και όχι από τον Αιτητή. 

A.        Εμπαίναν τα λεφτά τα οποία έμπαιναν από τα ενοίκια, το διαμέρισμα στη Λευκωσία που είχαμε πάρει από κοινού από τα τουρκοκυπριακά, από τη Μέριμνα και στην ουσία επαναλαμβάνω ότι ο συγκεκριμένος λογαριασμός ήταν σαν προσωπικός. Δεν είχα άλλο λογαριασμό. Ο πρώτος λογαριασμός που εμβάζεται ο μισθός μου είναι μόνο για να εμβάζεται ο προσωπικός μου μισθός, αλλά το συγκεκριμένο έμβαζα εγώ κάποια λεφτά που μου έδιναν οι γονείς μου για να πληρώνω κάποια έξοδα του σπιτιού ή προσωπικά ή των παιδιών.

E.        Επίσης στην τρίτη σελίδα του Τεκμηρίου 18... εγώ θα σου υποβάλω ότι αυτοί οι λογαριασμοί όλοι έχουν πληρωθεί από τον κοινό σας λογαριασμό και φαίνεται ξεκάθαρα μέσα και πότε πληρώθηκαν και ο αριθμός λογαριασμού και το ποσό και δεν πληρώθηκαν από τη μητέρα σας.

A.        Αν προσέξετε στον συγκεκριμένο λογαριασμό, τον κοινό λογαριασμό ότι γίνονταν εμβάσματα από εμένα, τα οποία ήταν για αυτόν τον σκοπό, τα οποία λεφτά έπαιρνα από τους γονείς μου.

E.        Επίσης όλοι οι λογαριασμοί, γιατί αν πάμε χρονολογικά στο Τεκμήριο 4, θα δούμε ότι κάθε διμηνία υπάρχει πληρωμή λογαριασμού ΑΗΚ από αυτόν τον συγκεκριμένο λογαριασμό και αργότερα με standing order. Τι έχεις να μας πεις;

A.        Δεν θυμάμαι να σας πω ακριβώς, έχουν περάσει αρκετά χρόνια» (η έμφαση είναι δική μου).

 

150. Στην συνέχεια της αντεξέτασης της, στην Μ.Υ. 1 υποβλήθηκε το Τεκμήριο 4, ήτοι οι αναλυτικές καταστάσεις των κοινών λογαριασμών του Αιτητή και της Καθ΄ ης η Αίτηση αρ. 1, όπου ζητήθηκε από την ίδια να αναφέρει ποιες ήταν οι δικές της καταθέσεις στους εν λόγω λογαριασμούς. Η μάρτυρας απάντησε ότι δεν καταλαβαίνει τώρα ακριβώς να πει τι κατέθεσε, αλλά είναι αυτή που κατέθεσε τα περισσότερα χρήματα.

 

151. Επιπρόσθετα, μετά από σχετικές ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν, η Μ.Υ. 1 ουσιαστικά παραδέχθηκε ότι γίνονταν διάφορες μεταφορές χρημάτων από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων προς τον λογαριασμό visa της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, με την μάρτυρα να επαναλαμβάνει ότι δεν ήταν στην ουσία κοινός λογαριασμός, ήταν μόνο ονομαστικά κοινός και ότι στην ουσία ήταν προσωπικός της λογαριασμός. Στην συνέχεια, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε γιατί ήταν σε δύο ονόματα ο λογαριασμός αφού ήταν προσωπικός και η μάρτυρας απάντησε ότι άνοιξαν τον λογαριασμό με την προϋπόθεση να μπουν τα λεφτά του γάμου και στην συνέχεια την έβαλε ο Αιτητής να κλείσει τους προσωπικούς λογαριασμούς που διατηρούσε. Όταν ρωτήθηκε στην συνέχεια γιατί δεν έβγαλε τον Αιτητή από τον εν λόγω λογαριασμό, αφού έμπαιναν μόνο δικά της χρήματα και αυτός δεν πλήρωνε τίποτε, η Μ.Υ. 1 απάντησε ότι δεν το έκανε γιατί ήταν ο σύζυγος της.

 

152. Σε σχέση με την αγορά του αυτοκινήτου μάρκας BMW από τον Αιτητή αξίας €58,000 και το δάνειο που ελήφθη από την εταιρεία, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε για τις αποδείξεις από τον […] (βλ. Τεκμήριο 19) σε ποιο όνομα ήταν. Η μάρτυρας απάντησε ότι οι δύο αποδείξεις είναι στο όνομα του Αιτητή. Σε σχετική ερώτηση που της υποβλήθηκε αν έχει κάποια συμφωνία που υπόγραψε ο Αιτητής με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, για να παρουσιάσει σε σχέση με το δάνειο, ώστε να φαίνεται ότι δανείστηκε το ποσό από την εταιρεία, η Μ.Υ.1 απάντησε αρνητικά και ότι δεν έχει γίνει, αλλά ανέφερε ότι την είχε πάρει στον Πηλακούτα ο Αιτητής για να κάνουν την παραγγελία και να πληρώσουν και η δεύτερη φορά όταν πήραν το αυτοκίνητο πλήρωσαν τα υπόλοιπα και μετά μπήκε ένα ποσό ως δάνειο ως δημόσιος υπάλληλος, όπου πλήρωνε ένα ποσό κάθε μήνα. Επίσης, υποβλήθηκε στην Μ.Υ.1 ότι πήραν κάποια χρήματα από την εταιρεία, γιατί εκείνο ήταν το αυτοκίνητο της οικογένειας και ήταν δηλαδή βοήθεια προς την οικογένεια και όχι προς τον Αιτητή. Η μάρτυρας απάντησε αρνητικά και ότι δεν ήταν αυτοκίνητο της οικογένειας, διότι ο Αιτητής είχε ένα αυτοκίνητο και η ίδια είχε τετραθέσιο αυτοκίνητο μάρκας Mercedes και δεν υπήρχε λόγος για αγορά άλλου αυτοκινήτου, αλλά ο πραγματικός λόγος ήταν ότι ο Αιτητής ήθελε να έχει ένα καλύτερο αυτοκίνητο λόγω του προβλήματος που αντιμετώπιζε με την μέση του.

 

153. Επί του ίδιου θέματος, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε από ποιόν λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας δόθηκαν τα πιο πάνω χρήματα και η μάρτυρας απάντησε ότι δεν θυμάται. Ακολούθως, η μάρτυρας ρωτήθηκε γιατί δεν παρουσίασε στο Δικαστήριο ένα αντίγραφο λογαριασμού της εταιρείας για να φαίνεται ότι τούτα τα λεφτά έφυγαν από την εταιρεία και πήγαν στην αντιπροσωπεία αυτοκινήτων, με αυτήν να απαντά ότι τους έχει παραδώσει τα βιβλιάρια επιταγών και το απόκομμα της πληρωμής που έγινε κατευθείαν στην αντιπροσωπεία. Η συνήγορος του Αιτητή ζήτησε από την Μ.Υ.1 να της παραδώσει δύο αποδείξεις που γράφουν το όνομα του, με την μάρτυρα να απαντά ότι υπάρχει σπίτι της και να της το φέρει. Διευκρίνισε ότι από την στιγμή που κόπηκε απόκομμα από βιβλιάριο επιταγών της εταιρείας, θα υπάρχει και σε κατάσταση λογαριασμού.

 

154. Στην συνέχεια, η μάρτυρας ρωτήθηκε αν τα εισοδήματα της ήταν τόσα πολλά που κάλυπτε όλα τα έξοδα χωρίς να υπάρχει καμία συνεισφορά από τον Αιτητή που λάμβανε ένα κυβερνητικό μισθό και ένα ενοίκιο, με την Μ.Υ.1 να απαντά ότι ο μισθός της ήταν το εισόδημα της και τα επιπλέον χρήματα που λάμβανε από τους γονείς της όταν τα χρειαζόταν. Για το θέμα των φροντιστηρίων, ανέφερε ότι τα παιδιά τα πήγαιναν σε αυτά, η ίδια και οι γονείς της. Σε σχέση με το ζήτημα της ανέγερσης των διαμερισμάτων και ποιος την έτρεχε, μετά από σχετική ερώτηση που της υποβλήθηκε, η Μ.Υ.1 ανέφερε ότι τα έτρεχε η ίδια και μερικές φορές ερχόταν και ο Αιτητής.

 

155. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε και για το θέμα της μεταβίβασης των μετοχών που είχε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 προς την μητέρα της. Δεν θυμόταν να αναφέρει πότε έγινε η εν λόγω μεταβίβαση. Της υποδείχθηκε ουσιαστικά ότι σύμφωνα με το Τεκμήριο αρ. 1 οι αλλαγές έγιναν στις 01/03/2015 και η μάρτυρας απάντησε ότι δεν το θυμάται, αλλά αν το αναγράφει τότε έτσι έγινε. Μεταξύ άλλων, υποβλήθηκε στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 ότι τα προβλήματα στην σχέση των συζύγων ξεκίνησαν από τις αρχές του 2015, όταν μεταβίβασε τις 333 μετοχές της τον Μάρτιο του 2015, ώστε να αποτρέψει τον Αιτητή να προσπαθήσει να διεκδικήσει το μερίδιο του στην αύξηση της περιουσίας της. Η Μ.Υ.1 απάντησε ότι αυτό δεν αληθεύει και ότι συγκεκριμένα είχε υπογράψει κάποια έντυπα που της είχε δώσει ο πατέρας της, γιατί είχαν αποφασίσει από κοινού όπως αποσυρθεί από την εταιρεία που ήταν οικογενειακή επιχείρηση και ο πατέρας της προφανώς άργησε να τα προωθήσει.

 

156. Ακολούθως, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε κατά την αντεξέταση της για την αναφορά της στην παρ. 12 της γραπτής της δήλωσης (βλ. Τεκμήριο Β’) ότι ο Αιτητής συνεισέφερε περί τα €1,500 σε σχέση με το δάνειο που λήφθηκε από κοινού των €30,000, τα οποία όμως ήταν χρήματα που του είχε δανείσει η ίδια προηγουμένως σε περίοδο που αυτός δεν εργαζόταν. Συγκεκριμένα, ρωτήθηκε για ποια περίοδο δεν εργαζόταν ο Αιτητής. Η Μ.Υ.1 απάντησε ότι δεν είναι €1,500 αλλά €2,000 που είχε συνεισφέρει ο Αιτητής με δύο δόσεις των €600 και μία των €800. Διευκρίνισε ότι ο Αιτητής είχε καθίσει στο σπίτι χωρίς να πληρώνεται για περίοδο έξι μηνών μετά από εγχείρηση που έκανε στο σπόνδυλο και δεν είχε καθόλου λεφτά και του είχε δώσει τα εν λόγω χρήματα, διότι θα λάμβανε τα λεφτά του μεταγενέστερα.

 

157. Στην συνέχεια της αντεξέτασης της, η Μ.Υ.1 ρωτήθηκε σε σχέση με τις επιταγές (βλ. Τεκμήριο 7) που εξέδιδε ο Αιτητής ότι οι περισσότερες από τις οποίες εκδόθηκαν στο όνομα της και ότι σημαντικός αριθμός τους κατατίθετο στον λογαριασμό της εταιρείας. Η μάρτυρας απάντησε ότι ήταν για το δάνειο που έγινε για το αυτοκίνητο και ότι της έδινε τα χρήματα για να τα βάλει στην εταιρεία. Ειδικότερα, η μάρτυρας ρωτήθηκε για το τί έκαμε 16 συγκεκριμένες επιταγές που της δόθηκαν και που εκδόθηκαν στο όνομα των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2. Η μάρτυρας απάντησε ότι για το ποσό του κοινού δανείου των €30,000 έχει λάβει από τον Αιτητή μόνο τρείς επιταγές αξίας €600, €600 και €800, τις οποίες κατάθεσε για την αποπληρωμή του δανείου. Οι υπόλοιπες επιταγές που της υποδείχθηκαν, δόθηκαν από τον Αιτητή και τις είχε καταθέσει στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία αφού αφορούσαν χρήματα που αυτός δανείστηκε για να αγοράσει το αυτοκίνητο.

 

158. Ακολούθως, η μάρτυρας ρωτήθηκε σε σχέση με την αναφορά της στην παράγραφο αρ. 13 της γραπτής της δήλωσης ότι είναι και η ίδια εκτοπισμένη και από πού κατάγεται. Ανέφερε ότι είναι από την Μόρφου και έχει προσφυγική ταυτότητα αφού ο πατέρας της εργαζόταν εκεί κατά τον χρόνο της εισβολής και άρα είναι εκτοπισμένη. Της υποβλήθηκε ότι είναι εξ’ επαγγέλματος πρόσφυγας, δεν κατάγεται από τις κατεχόμενες περιοχές και δεν δικαιούται να υποβάλει οποιαδήποτε αίτηση για βοήθεια. Απάντησε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια γιατί όταν είχαν μεταβεί με τον Αιτητή στην υπηρεσία μέριμνας, ενημερώθηκαν ότι ήταν και οι δύο δικαιούχοι αλλά ένας εκ των δύο θα μπορούσε να λάβει την χορηγία.

 

159. Σε σχέση με το ζήτημα των ενοικίων του διαμερίσματος στην Λευκωσία, υποβλήθηκε στην μάρτυρα ότι το ενοίκιο κατά μέσο όρο ήταν €500,00 γιατί κάποτε ήταν €350,00, κάποτε €450,00, κάποτε €500,00 και κάποτε €600,00 με την Μ.Υ.1 να απαντά ότι υπήρχε μεγάλη χρονική περίοδος που το διαμέρισμά δεν ήταν νοικιασμένο, δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε ακριβώς, αλλά μπορεί να το εντοπίσει από τα εμβάσματα. Μετά από σχετικές ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν για το πως γίνεται να υποστηρίζει ότι ο Αιτητής δεν της έδινε λογαριασμό για το ενοίκιο ενώ έμπαιναν στον κοινό λογαριασμό τους που αυτή λέει ήταν ο προσωπικός της, η μάρτυρας ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι κάποιες φορές ο Αιτητής έπαιρνε το ενοίκιο στο χέρι και κάποιες άλλες έμπαινε στον κοινό λογαριασμό των διαδίκων.

 

160. Η Μ.Υ. 1 στην συνέχεια ρωτήθηκε σε σχέση με τις αναφορές της στην παράγραφο αρ. 16 της γραπτής της δήλωσης (βλ. Τεκμήριο Β’) αναφορικά με δύο μεταφορές ύψους €4,000 και €6,000. Συγκεκριμένα, ρωτήθηκε που έχει μεταφερθεί το εν λόγω ποσό και για ποιο λόγο. Η μάρτυρας απάντησε ότι μεταφέρθηκε στον Αιτητή για να πληρώσει χρήματα στον πολιτικό μηχανικό γιατί είχε καθυστερήσει να έρθει το βιβλιάριο επιταγών της εταιρείας και προθυμοποιήθηκε να του εμβάσει η ίδια χρήματα και να τα πληρώσει.

 

161. Η μάρτυρας ερωτήθηκε ακόμα πότε είχαν αρχίσει να ενοικιάζονται και να έχουν εισοδήματα τα διαμερίσματα που ανηγέρθηκαν στο ακίνητο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και αυτή απάντησε ότι δεν θυμόταν ακριβώς. Ακολούθως, της υποβλήθηκε ότι το 2014 στην ιστοσελίδα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας υπήρχαν διαφημίσεις για την ενοικίαση των διαμερισμάτων καθώς και reviews από πελάτες, με την μάρτυρα να απαντά ότι στην σελίδα μπορεί να αναγράψει οποιοσδήποτε ότι θέλει και ότι δεν ήταν διαθέσιμα προς ενοικίαση το καλοκαίρι του 2014, διότι τα διαμερίσματα δεν ήταν τότε τελειωμένα.

 

162. Υπεισερχόμενος σε αυτό το σημείο στην αξιολόγηση της μαρτυρίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 (Μ.Υ.1), είναι η θέση μου ότι το μεγαλύτερο μέρος της αναλώθηκε στην προσπάθεια της να εκμηδενίσει την όποια συνεισφορά του Αιτητή στην αύξηση της περιουσίας της ή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, παρουσιάζοντας τον ως ένα οικονομικά αδύναμο πρόσωπο, το οποίο ενδιαφερόταν μόνο για τον εαυτό του και που ξόδευε τα χρήματα που λάμβανε σε προσωπικές του απολαύσεις. Παρουσίασε μία απόλυτα δογματική στάση, κάτι που την οδήγησε σε αντιφάσεις αλλά και ασάφειες στην μαρτυρία της. Ήταν πασιφανής η προσπάθεια της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 να παρουσιάσει μία κατάσταση πραγμάτων που να είναι η ιδανικότερη για την δική της πλευρά, παρά να βοηθήσει το Δικαστήριο στην αναζήτηση της αλήθειας και στην διασαφήνιση των γεγονότων με στοιχεία και αποδείξεις. Βέβαια, μία τέτοιου είδους μαρτυρία αλλά και η μαρτυρία που δεν συνάδει με άλλη αξιόπιστη ή με τα διδάγματα της κοινής λογικής, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο.

 

163. Είναι η θέση μου, ότι μία σειρά ισχυρισμών της οι οποίοι διατυπώθηκαν κυρίως μέσα από την κυρίως εξέταση και αντεξέταση της δεν έχουν πείσει το Δικαστήριο. Πάντοτε φρόντιζε να προβαίνει σε αναφορές άρνησης οποιασδήποτε συνεισφοράς του Αιτητή είτε στα οικογενειακά έξοδα, είτε στα δάνεια της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Από την μία, ουσιαστικά παραδέχεται ότι τα χρήματα που λάμβανε ο Αιτητής από τα ενοίκια του διαμερίσματος του, κατέληγαν στον κοινό λογαριασμό του ζεύγους, παρά την αρχική άρνηση της και ότι δεν της έδινε λογαριασμό για τα ενοίκια, ενώ από την άλλη ισχυρίζεται ότι πλήρωνε αποκλειστικά για όλα τα οικογενειακά έξοδα, αφού ο μισθός του δεν έφτανε. Έφτασε στο σημείο να αναφέρει ότι ο κοινός λογαριασμός του πρώην ζεύγους, δεν ήταν στην πραγματικότητα κοινός αλλά προσωπικός της, αφού μόνο η ίδια έβαζε χρήματα σε αυτόν, εν τούτοις τα τεκμήρια που κατατέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου και οι επίδικες καταστάσεις λογαριασμού δεν επιβεβαιώνουν την θέση αυτή.

 

Ακόμα και όταν διαφάνηκε μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος πληρώνονταν από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων και όχι από τους γονείς της όπως η ίδια σθεναρά υποστήριζε, τουλάχιστον για μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 επέμεινε στην θέση της ότι τα πλήρωναν όλα αυτοί.

 

164. Όταν ερωτάτο για μεταφορές ή επιταγές που δίδονταν στην ίδια ή στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία από τον Αιτητή, επαναλάμβανε πάντοτε ότι όλες αφορούσαν το φερόμενο δάνειο που του δόθηκε από την εταιρεία για την αγορά του αυτοκινήτου του. Επί τούτου, δεν κατόρθωσε να εξηγήσει τι αφορούσε η κάθε επιταγή ξεχωριστά και για ποιόν ακριβώς σκοπό της δόθηκαν, αλλά και που κατέληξαν τα χρήματα αυτά. Επικαλείτο συνεχώς ότι δεν θυμόταν και είχαν περάσει αρκετά χρόνια, ενώ σε άλλα σημεία της κυρίως εξέτασης και αντεξέτασης της προέβαινε σε λεπτομερή περιγραφή γεγονότων κατά τον ίδιο επίδικο χρόνο, που δεν σχετίζονταν και τόσο με τα επίδικα θέματα.

 

165. Δεν ήταν πειστική η στάση της ούτε και η δικαιολογία που έδωσε για το θέμα της μεταβίβασης των μετοχών της, δυνάμει δωρεάς στους γονείς της, λίγο πριν τον χρόνο της διάστασης της με τον Αιτητή, για τον λόγο ότι δήθεν δεν συνεισέφερε καθόλου στην εταιρεία ή γιατί δεν ήθελε να εμπλακεί στα χρέη της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Παρέλειψε όμως να επεξηγήσει γιατί ταυτόχρονα παρέμενε πρωτοφειλέτης ή εγγυήτρια σε δάνεια που σχετίζονταν με την εταιρεία και τα έργα που ανέλαβε να διεκπεραιώσει, γεγονός που αποκαλύπτει την αντιφατική της θέση.

 

166. Ούτε βέβαια μπορώ να αποδεχθώ ως αξιόπιστη την θέση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, ότι η κρατική βοήθεια που έλαβε ο Αιτητής είχε δοθεί και στους δύο σαν ζευγάρι, αφού και η ίδια θεωρείτο εκτοπισμένη, από την στιγμή που η μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και κυρίως η θέση της Μ.Α.2 δεν φαίνεται να συμβαδίζει με την θέση αυτή, όπως θα αναλύσω εκτενώς σε μεταγενέστερο σημείο της παρούσης.

 

          · Η μαρτυρία του κ. Ν.Τ (Μ.Υ.2)։

 

167. Ακολούθησε η παρουσίαση της μαρτυρίας του κ. Ν.Τ. πατέρα της Καθ΄ ης η Αίτηση αρ. 1 και διευθυντή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Παρουσίασε Γραπτή Δήλωση του (Τεκμήριο Γ’) το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, ενώ κατέθεσε ως τεκμήρια συνολικά τέσσερα έγγραφα.

 

168. Στο πλαίσιο της γραπτής του κατάθεσης, ο Μ.Υ.1 αναφέρει ότι τα λεφτά του γάμου των διάδικων, δεν έχουν με κανένα τρόπο διοχετευτεί στην εταιρεία, ενώ είχανε ξοδευτεί σε προσωπικά αντικείμενα και ανάγκες της οικογένειας τους από όσο αντιλαμβάνεται, σημειώνοντας ότι ο γάμος των διαδίκων έγινε στις 30/09/2006 ενώ η άδεια οικοδομής των κτιρίων εγκρίθηκε το 2012.
169. Ακολούθως, ο Μ.Υ. 1 αναφέρει ότι το σπίτι στην οδό […] στο Μέσα Χωρίο Πάφου, προϋπήρχε του γάμου των διαδίκων και η οικία ήταν καθόλα λειτουργήσιμη και επιπλωμένη, ενώ κτίστηκε και επιπλώθηκε πλήρως με έξοδα τόσο του ίδιου όσο και της συζύγου του, αλλά και της κόρης του, ενώ υποστηρίζει ότι ο Αιτητής δεν έχει συνεισφέρει οτιδήποτε σε σχέση με την επίπλωση η την ανέγερση της εν λόγω οικίας. Διευκρινίζει ότι η εν λόγω οικία ολοκληρώθηκε περί το έτος 2000, ενώ η θυγατέρα του γνώρισε τον Αιτητή το έτος 2006. Αναφέρει ότι το χωράφι στο οποίο κτίστηκε η κατοικία, άνηκε στην σύζυγο του, Φ.Χ.Χ. και η άδεια οικοδομής εκδόθηκε στο όνομα της το έτος 2000. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 22 σχετικό αντίγραφο της άδειας οικοδομής ημερομηνίας 17/05/2000.
170. Ακολούθως, ο Μ.Υ. 1 αναφέρει ότι η εταιρεία είχε εγγραφεί στις 18/12/2000 και η όποια προσπάθεια διασύνδεσης της με τον Αιτητή είναι ατυχής και παράνομη, αφού δεν υπήρξε καμία προφορική ή γραπτή συμφωνία μεταξύ του Αιτητή και της εταιρείας.

 

171. Σε σχέση με την μεταβίβαση των μετοχών από την θυγατέρα του στον ίδιο και την σύζυγο του, ο Μ.Υ. 1 αναφέρει ότι οι 333 μετοχές που αυτή είχε, τις διατηρούσε από την αρχή της εταιρείας και προτού καν γνωρίσει τον Αιτητή. Υποστηρίζει όμως ότι η μεταβίβαση έγινε δυνάμει δωρεάς πολύ πριν τον χωρισμό, και ο λόγος ήταν ότι η κόρη του δεν συνείσφερε καθόλου στην εταιρεία, και δεν ήθελε να είχε οποιαδήποτε μελλοντικά προβλήματα με τις τράπεζες ή τις υποχρεώσεις της.
172. Σε σχέση με την ανακαίνιση που ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι έγινε στην συζυγική οικία, o Μ.Υ. 2 δηλώνει μέσα από την γραπτή δήλωση του, ότι αυτή αφορούσε μικροαλλαγές στο σπίτι, όπως και τοποθέτηση τζακιού. Δηλώνει ότι τα είχε πληρώσει όλα ο ίδιος και προς τούτο κατέθεσε ως Τεκμήριο 23 πέντε αντίγραφα αποδείξεων για αγορά υλικών οικοδομής, όπου σε αυτά αναφέρεται και το τζάκι. Διευκρινίζει ότι ο Αιτητής δεν έχει συνεισφέρει οτιδήποτε στην εν λόγω «ανακαίνιση» όπως την ονομάζει, ενώ τους εργάτες τους είχε πληρώσει ο ίδιος ο Μ.Υ. 2 σε μετρητά.
173. Στην συνέχεια της γραπτής του δήλωσης, ο Μ.Υ.2 αναφέρει ότι λόγω της αδυναμίας του Αιτητή να συνεισφέρει στα κοινά του σπιτιού και επειδή επιθυμούσαν η θυγατέρα τους να είναι καλά, τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγος του, πλήρωναν το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, καθώς και τους φόρους του σπιτιού, καθ’ όλη την διάρκεια που διέμενε το ζευγάρι μαζί.

 

174. Ακολούθως, ο Μ.Υ. 2 αναφέρει ότι μετά από παρότρυνση του δικηγόρου της εταιρείας, έψαξε από τα παλιά μπλοκ επιταγών της εταιρείας και βρήκε δέκα επιταγές που εκδόθηκαν από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία και που αφορούν συνεισφορά της εταιρείας τόσο στον Αιτητή όσο και στην οικογένεια του, τις οποίες και παραθέτει αναλυτικά και επεξηγεί. Αφορούν την τοποθέτηση κάγκελων του σπιτιού τους, αγορά ηλεκτρικών συσκευών του σπιτιού, αγορά παιδικών επίπλων, πληρωμή μηχανικού αυτοκινήτων, πληρωμή κλιματιστικών κ.λ.π.

 

175. Περαιτέρω, ο Μ.Υ.2 αναφέρει στην γραπτή του δήλωση (βλ. Τεκμήριο Γ’) ότι πέραν των πιο πάνω, πολλές φορές η εταιρεία και ο ίδιος πλήρωσαν έξοδα του Αιτητή. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 24 αντίγραφο απόδειξής, ημερομηνίας 09/01/2015 από τον ιατρό Β.Π., στο όνομα του Αιτητή, για το ποσό των €2.000, με την επιταγή υπ’ αριθμό […]. Διευκρινίζει ότι η επιταγή ήτανε δική του, ενώ δεν θυμάται ακριβώς τι επέμβαση έκανε ο Αιτητής αφού περάσαν χρόνια. Αναφέρει ακόμα ότι ο Αιτητής υποσχέθηκε να επιστρέψει το πιο πάνω ποσό που του δόθηκε, αλλά ποτέ δεν το έπραξε.
176. Επιπρόσθετα, ο Μ.Υ.2 αναφέρει στην γραπτή του δήλωση ότι, η εταιρεία, πλήρωσε προς τον Αιτητή το συνολικό ποσό των €28,985 υπό μορφή δανείου, για την αγορά του οχήματος BMW συνολικής αξίας €58,201,37. Διευκρινίζει ότι το ποσό που η εταιρεία δάνεισε στον Αιτητή έγινε σε δύο δόσεις, η πρώτη στις 09/12/2008 με επιταγή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 με αριθμό […], για το ποσό €17.000, και η δεύτερη στις 13/01/2009 για το ποσό των €11.985 σε μετρητά. Και στις δύο περιπτώσεις, η θυγατέρα του προσωπικά μετέβη και παρέδωσε τα εν λόγω ποσά στην εταιρεία […] LTD, για λογαριασμό του Αιτητή και για αυτό είχε στην κατοχή της τις πρωτότυπές αποδείξεις πληρωμής.
177. Ανέφερε ακόμα ότι ο Αιτητής έχει όντως επιστρέψει κάποιο ποσό στην εταιρεία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει εξοφλήσει το δάνειο του. Σε σχέση με το ύψος του ποσού που κατέβαλε, δεν γνωρίζει το ακριβές ποσό, ενώ δήλωσε ότι κατάσταση αυτή ήταν και είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα τόσο για τον ίδιο όσο και για την σύζυγο του, και για αυτό δεν μπήκε στην διαδικασία να ψάξει πόσα επέστρεψε ο Αιτητής στην εταιρεία και πόσα ακόμη χρωστά.
178. Αναφορικά με το δάνειο των €30.000.00, αναφέρει ότι αυτό λήφθηκε από κοινού ως καταναλωτικό, αλλά ο Αιτητής δεν συνείσφερε καθόλου σε αυτό, ενώ η εξόφληση γίνονταν τόσο από την θυγατέρα του, όσο και από την εταιρεία, η οποία χρειάστηκε και πήρε με την συγκατάθεση του και του Αιτητή το εν λόγω ποσό ως βοήθεια, αφού υπήρξαν άμεσές οικονομικές ανάγκες. Επιπρόσθετα, για το δάνειο των €400.000 στο οποίο ο Αιτητής είχε μπει εγγυητής, ο Μ.Υ.2 αναφέρει ότι ουδέποτε του ζητήθηκε και ουδέποτε κατέβαλε έστω και ένα ευρώ για αυτό.
179. Μέσα από την γραπτή του δήλωση, ο Μ.Υ.2 σχολιάζει και την θέση του Αιτητή ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία είχε ενοίκια από ακίνητα που ενοικίαζε, κατά την διάρκεια του γάμου του με την θυγατέρα του, δηλώνοντας ότι αυτό είναι ψέμα, διότι τα ακίνητα ολοκληρώθηκαν στις αρχές του 2015, και μέχρι να γίνουν κατοικήσιμα, με επίπλωση, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο κτλ, πέρασαν ακόμη κάποιοι μήνες. Διευκρινίζει ότι σε κάποιες περιπτώσεις όντως ενοικιάστηκαν σε τρίτα άτομα, αλλά όχι με μηνιαία συμβόλαια και ήταν σποραδικές οι ενοικιάσεις. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 25 αντίγραφο της άδειας οικοδομής η οποία εκδόθηκε στις 19/10/2012, οπόταν και είχε ξεκινήσει η κατασκευή, η οποία όμως καθυστέρησε λόγω οικονομικών προβλημάτων της εταιρείας, και σε αυτό συνηγορεί και το δάνειο των €30.000.00 που πήρε η εταιρεία περί το τέλος του 2013.
180. Ακολούθησε η αντεξέταση του Μ.Υ.2, όπου αρχικώς ο μάρτυρας ρωτήθηκε για το που ξοδεύτηκαν τα λεφτά του γάμου και αυτός να απαντά ότι επειδή ο γάμος έγινε το 2006 και το έργο ξεκίνησε το 2012, δεν ήταν εύκολο να κρατήσουν δύο νέοι τα λεφτά του γάμου για έξι ολόκληρα χρόνια και θεωρεί ότι τα έχουν αξιοποιήσει όπως αυτοί ήθελαν για την οικογένεια και όχι για τις ανάγκες της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Όταν υποβλήθηκε στον Μ.Υ.2 ότι προσωπικές επιταγές του Αιτητή κατατέθηκαν στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2 εταιρεία, αυτός απάντησε ουσιαστικά ότι δεν γνωρίζει επακριβώς αν είναι για το χρέος του για το αυτοκίνητο, αλλά γνωρίζει ότι το χρέος του δεν έχει εξοφληθεί.

 

181. Σε σχέση με το ζήτημα της μεταβίβασης των μετοχών της θυγατέρας του, υποδείχθηκε στον Μ.Υ.2 το Τεκμήριο 1, ήτοι το Πιστοποιητικό έρευνας της εταιρείας από το μητρώο του Εφόρου Εταιρειών και ρωτήθηκε συγκεκριμένα αν συμφωνεί ότι η μεταβίβαση των μετοχών και η αλλαγή αξιωματούχων έγινε τον Μάρτιο του 2015. Ο μάρτυρας απάντησε ότι καθυστέρησε λίγο η μεταβίβαση των μετοχών στο όνομα τους μέσω του εφόρου εταιρειών καθ’ υπόδειξη του λογιστή τους και λόγω δικής τους παράλειψης, δεν ολοκλήρωσαν νωρίτερα την μεταβίβαση μέσω του Εφόρου Εταιρειών. Όταν του υποβλήθηκε ότι η μεταβίβαση των μετοχών έγινε κάποιους μήνες πριν από τον χωρισμό του ζευγαριού, αυτός απάντησε ότι δεν θέλει να αναφερθεί στην σχέση τους και δεν έδωσε περαιτέρω εξηγήσεις.

 

182. Σε σχέση με το θέμα της ανακαίνισης της οικίας, ο Μ.Υ. 2 ρωτήθηκε αν η ανακαίνιση αφορούσε μόνο την τοποθέτηση του τζακιού και αν τα πλήρωσε όλα εκείνος. Ο μάρτυρας απάντησε ότι αφορούσε και τοποθέτηση κάγκελων και ότι τα αγόρασε όλα ο ίδιος και πλήρωσε τους εργάτες σε μετρητά. Όταν του υποδείχθηκε η τρίτη σελίδα του Τεκμηρίου 23 και ότι πάνω στις αποδείξεις αναγράφεται η υπογραφή αλλά και το τηλέφωνο του Αιτητή, ο Μ.Υ. 2 απάντησε ότι ο ίδιος προέβη στην αγορά των προϊόντων και όταν πήγε ο Αιτητής να τα παραλάβει, απλά έβαλε την υπογραφή του.

 

183.  Αναφορικά με την πληρωμή των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος, o Μ.Υ. 2 ρωτήθηκε αν έχει αποδείξεις ότι πλήρωνε το ηλεκτρικό ρεύμα και αυτός απάντησε ότι δεν τις είχε εκείνη την στιγμή. Όταν του υποβλήθηκε ότι υπήρχε πάγια εντολή για πληρωμή του ηλεκτρικού ρεύματος από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων, όπως φαίνεται μέσα από το Τεκμήριο 4, αυτός απάντησε ότι πλήρωναν το ηλεκτρικό ρεύμα μέχρι το 2012 που μεταβίβασε στην θυγατέρα του το οικόπεδο και μετά το 2012 ενδεχομένως να πλήρωναν αυτοί το ρεύμα.

 

184. Ρωτήθηκε επίσης για το ποσό που φέρεται να κατέβαλε ο Μ.Υ.2 για την διεξαγωγή της χειρουργικής επέμβασης του Αιτητή. Συγκεκριμένα, στον μάρτυρα υποβλήθηκε ότι το ποσό που χρειάστηκε για την διεξαγωγή της χειρουργικής επέμβασης (βλ. Τεκμήριο 24) καταβλήθηκε από τον ίδιο τον Αιτητή, με τον μάρτυρα να απαντά ότι τα έχει πληρώσει ο ίδιος. Όταν ρωτήθηκε γιατί η απόδειξη αναγράφει το όνομα του Αιτητή, ο Μ.Υ.2 ανέφερε ότι ο Αιτητής παρέλαβε την απόδειξη όταν βγήκε από το νοσοκομείο.

 

185. Σε σχέση με το ζήτημα του δανείου για την αγορά του αυτοκινήτου, ο Μ.Υ. 2 ρωτήθηκε σε σχέση με τις αποδείξεις πληρωμής του αυτοκινήτου (βλ. Τεκμήριο 19) όπου ανέφερε ότι ναι μεν οι εν λόγω αποδείξεις φέρουν το όνομα του Αιτητή, αλλά τα χρήματα τα πήρε η θυγατέρα του στην αντιπροσωπεία αυτοκινήτων. Όταν ο Μ.Υ.2 ερωτήθηκε αν έχει κάποιο έγγραφο να παρουσιάσει σε σχέση με το δάνειο που ισχυρίζεται ότι έκαμε η εταιρεία στον Αιτητή για το αυτοκίνητο ή ήταν όλα προφορικά, αυτός απάντησε ουσιαστικά ότι όταν η οικογένεια είναι αγαπημένη δεν χρειαζόταν να κάνουν έγγραφα. Στην συνέχεια, όταν ο Μ.Υ.2 ρωτήθηκε γιατί έκαμε δάνειο η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία σε έναν απένταρο όπως τον αποκαλούσε, ο μάρτυρας απάντησε ότι σαν γονέας που ήταν, έπρεπε να σεβαστεί το ζευγάρι και έτσι πρόσφερε αυτά τα χρήματα υπό μορφή δανεισμού.

 

186. Στην συνέχεια της αντεξέτασης του, ο Μ.Υ.2 ρωτήθηκε για το δάνειο των €30.000 που έλαβε ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 ότι πλήρωνε και ο Αιτητής, με τον μάρτυρα να απαντά ότι το δάνειο εξοφλήθηκε με δικά τους χρήματα. Σε σχέση με το δάνειο των €400.000, μετά από σχετικές ερωτήσεις που του έγιναν, ο Μ.Υ.2 ανέφερε ότι τότε εργαζόταν και ήταν εγγυητής του εν λόγω δανείου αλλά και ότι η δόση του ήταν €2,500 μηνιαίως. Σε σχετική υποβολή της συνηγόρου του Αιτητή, ότι το δάνειο πληρωνόταν αποκλειστικά από τον μισθό της θυγατέρας του, ο μάρτυρας απάντησε ότι ο ίδιος το πλήρωνε και μέρος του η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.

 

187. Αναφορικά με το ζήτημα της ολοκλήρωσης των υποστατικών στο ακίνητο στην Πόλη Χρυσοχούς, και σε σχετική υποβολή ότι τα κτίρια ολοκληρώθηκαν πολύ πιο πριν από ότι ισχυρίζεται, ο Μ.Υ.2 απάντησε ότι τελείωσαν τέλη του 2014 και έμεινε να συνδεθεί το ηλεκτρικό ρεύμα, τα έπιπλα κ.α. Όταν του υποβλήθηκε ότι το 2014 υπήρχαν διαφημίσεις στο διαδίκτυο για τα διαμερίσματα και κριτικές από ενοικιαστές, ο μάρτυρας παραδέχθηκε ότι μερικά είχαν ενοικιαστεί σε ημερήσια βάση, ενώ και το ωδείο άρχισε την λειτουργία του το 2014.

 

188. Ούτε ο μάρτυρας αυτός μου άφησε ιδιαίτερα καλή εντύπωση. Προσήλθε στο εδώλιο του μάρτυρα με μοναδικό σκοπό να υπερασπιστεί τις θεσεις της θυγατέρας του και τα όσα παρουσίασε μέσα από την μαρτυρία του, αποτελούν ουσιαστικά επανάληψη των ισχυρισμών και θέσεων της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1. Επιχείρησε και αυτός σε πιο έντονο βαθμό να εκμηδενίσει την συνεισφορά του πρώην γαμπρού του στην αύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2, παρουσιάζοντας τον Αιτητή ως «απένταρο» και που δεν πρόσφερε οτιδήποτε στην οικογένεια του, κάτι που δεν ίσχυε στην πραγματικότητα.

 

189. Αναφορικά με το ζήτημα της μεταβίβασης των μετοχών της θυγατέρας του δυνάμει δωρεάς, η θέση που επικαλέστηκε ότι οι εν λόγω μετοχές είχαν μεταβιβαστεί πριν από αρκετό καιρό, αλλά λόγω κάποιας παράλειψης με τον λογιστή τους, δεν ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση τους στον Έφορο Εταιρειών, δεν ήταν καθόλου πειστική και κλόνισαν την αξιοπιστία του ως μάρτυρα, αφού τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο (βλ. Τεκμήριο 1) δεν επιβεβαιώνουν την θέση του.

 

190. Αποδέχομαι ως ειλικρινή και αξιόπιστη την θέση του Μ.Υ.2 ότι πλήρωσε ο ίδιος προσωπικά τα έξοδα της φερόμενης «ανακαίνισης» της συζυγικής οικίας, αφού παρείχε πλήρεις και λεπτομερείς αναφορές για τις εργασίες που έγιναν, το κόστος τους, ενώ παρουσίασε και σχετικά έγγραφα που τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς του.

 

191. Υπέπεσε όμως σε σοβαρές αντιφάσεις στις θέσεις του, όταν επέμενε στην αρχή ότι πλήρωνε ο ίδιος με την σύζυγο του όλους τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος της συζυγικής οικίας, ενώ κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του ανέφερε ότι ενδεχομένως να το πλήρωναν ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μετά το 2012 που της μεταβίβασε το σπίτι.

 

192. Σε σχέση με το ζήτημα της ολοκλήρωσης των υποστατικών στο ακίνητο στην Πόλη Χρυσοχούς, επιχείρησε ανεπιτυχώς να αποκρύψει την αλήθεια προβάλλοντας αντιφατικούς ισχυρισμούς, αφού από την μία εξέφρασε την θέση ότι τα κτίρια ολοκληρώθηκαν αρχές του 2015, διότι τότε επιπλώθηκαν και συνδέθηκε το ρεύμα, νερό κ.λ.π. ενώ συγχρόνως αναφέρει ότι ενοικιάζονταν σποραδικά μετά από κάποιους μήνες. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του παραδέχθηκε ότι ενοικιάζονταν από το 2014, χρονιά που λειτουργούσε και το ωδείο της θυγατέρας του.

 

193. Παρά την θέση του, ότι τα δύο δάνεια της εταιρείας του πληρώνονταν αποκλειστικά από τον ίδιο και την θυγατέρα του και ότι δεν υπήρξε καμία συνεισφορά του Αιτητή, εν τούτοις δεν μερίμνησε να παρουσιάσει ούτε και ένα έγγραφο ή τεκμήριο ή μία κατάσταση τραπεζικού λογαριασμού της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας ή προσωπικού του λογαριασμού, η οποία να επιβεβαιώνει τους δικούς του ισχυρισμούς, γεγονός που μειώνει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία του. Δεν απέσεισε το βάρος απόδειξης που έφερε εν προκειμένω, αφού οι ισχυρισμοί του εν τέλει παρέμειναν ατεκμηρίωτοι.

 

(VI)        AΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΕ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ & ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ։

 

194. Αποτελεί κοινή θέση, ότι η κάθε ξεχωριστή υπόθεση κρίνεται στην βάση των επίδικων θεμάτων, όπως αυτά προσδιορίζονται από τα δικόγραφα των διαδίκων και συνεπώς το παρόν Δικαστήριο θα αγνοήσει ή δεν θα ασχοληθεί με μαρτυρία η οποία δεν συνάδει καθόλου με αυτά και ούτε μπορεί να προσδώσει οποιαδήποτε βαρύτητα σε μία τέτοια μαρτυρία.

 

195. Αρχικά, το πρώτο στάδιο αξιολόγησης στην παρούσα θα πρέπει να είναι η εξακρίβωση των περιουσιακών στοιχείων των διαδίκων κατά το στάδιο του γάμου τους, ήτοι στις 30/09/2006 όπου και αυτός συνάφθηκε και ακολούθως κατά το χρονικό στάδιο της διάστασης τους, δηλαδή στις 14/12/2015, γεγονός που είναι παραδεκτό από τα μέρη, όπως προκύπτει μέσα από τα δικόγραφα τους, αλλά και την μαρτυρία που έχουν παραθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου. Με την ολοκλήρωση αυτής της διαπίστωσης, τότε το Δικαστήριο θα είναι σε θέση να προχωρήσει στην αναζήτηση της επαύξησης ή όχι στην περιουσία των διαδίκων κατά την διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τους, η οποία ουσιαστικά θα αποτελέσει και το αντικείμενο του όποιου μερισμού.

 

           Η αρχική περιουσία πριν ή κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων։

 

196. Αναφορικά με την περιουσία της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 κατά τον χρόνο σύναψης του γάμου των διαδίκων, παρατηρώ ότι δεν προκύπτει ξεκάθαρα και ούτε αποκρυσταλλώνεται μέσα από τα δικόγραφα του Αιτητή ή έστω μέσα από την μαρτυρία που αυτός παρέθεσε, η συνολική αρχική περιουσία της και το συνολικό ποσό στο οποίο αυτή αποτιμάται.

 

197. Η μόνη αναφορά που γίνεται στα δικόγραφα και στην γραπτή δήλωση του Αιτητή (βλ. Τεκμήριο Α’) είναι ότι κατά την ημερομηνία του γάμου των διαδίκων, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 έλαβε ως δωρεά από τους γονείς της το ακίνητο που βρίσκεται στην κοινότητα Μέσα Χωριό της επαρχίας Πάφου και επί του οποίου είχε ανεγερθεί η συζυγική κατοικία των διαδίκων. Δεν αναφέρεται όμως η αγοραία αξία του εν λόγω ακινήτου κατά τον εν λόγω επίδικο χρόνο και ούτε ο εξοπλισμός της ή έστω κάποια εκτίμηση της αξίας του.

 

198. Επιπρόσθετα, προκύπτει μέσα από την μαρτυρία του Αιτητή ότι πριν και κατά τον χρόνο του γάμου των διαδίκων και κατά την μεγαλύτερη διάρκεια του όπως έχει διαφανεί, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ήταν κύριος 333 μετοχών της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας που ιδρύθηκε το 2000, χωρίς όμως να παραθέτει οποιαδήποτε στοιχεία και μαρτυρία για την πραγματική αξία των μετοχών αυτών, αλλά και για την συνολική αξία των μετοχών και του ενεργητικού της εν λόγω εταιρείας κατά τον επίδικο χρόνο.
     
     
199. Σε κάθε περίπτωση, είναι η θέση μου ότι η αποσπασματική παρουσίαση διάφορων κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων, χωρίς να αναφέρεται επακριβώς η αξία τους στα δικόγραφα ή στην μαρτυρία και χωρίς την διασύνδεση τους με την φερόμενη συνεισφορά του Αιτητή, δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για εξαγωγή ευρήματος της συνολικής αρχικής περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 κατά τον χρόνο σύναψης του γάμου των διαδίκων.

 

200. Αναφορικά με την περιουσία της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, ο Αιτητής μέσα από την Αίτηση του προβάλλει τον ισχυρισμό ότι κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία ήταν ιδιοκτήτης των δύο ακινήτων στην Πόλη Χρυσοχούς, χωρίς όμως να αναφέρεται η αγοραία τους αξία κατά τον χρόνο του γάμου των διαδίκων, παρά μόνο αυτή που εκτιμήθηκε κατά τον χρόνο της διάστασης των διαδίκων. Το ίδιο ισχύει και για την συνολική αξία των μετοχών της εταιρείας κατά τον επίδικο χρόνο. Συνεπώς, είναι η θέση μου ότι ούτε και σε αυτή την περίπτωση μπορεί το Δικαστήριο να καταλήξει σε οποιοδήποτε συμπέρασμα για την συνολική αρχική αξία της επίδικης ακίνητης περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, χωρίς την παράθεση θετικής μαρτυρίας.

 

201. Αναφορικά με την αρχική περιουσία του Αιτητή, παρατηρώ ότι δεν έχει δικογραφηθεί από κάποιο διάδικο και ούτε έχει παρουσιαστεί οποιαδήποτε μαρτυρία για την κινητή ή ακίνητη περιουσία που αυτός διατηρούσε κατά τον χρόνο που νυμφεύθηκε την Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1. Το μόνο που αναφέρεται στην Αίτηση του, είναι τα ετήσια εισοδήματα του για το έτος 2006, ήτοι κατά το έτος που συνάφθηκε ο γάμος και μόνον χωρίς καμία αναφορά σε άλλη περιουσία ή λογαριασμό. Όσον αφορά το διαμέρισμα στην Λευκωσία, διαφαίνεται μέσα από τα δικόγραφα και την μαρτυρία που παρατέθηκε, ότι αυτό δεν ήταν εγγεγραμμένο τότε στο όνομα του, αλλά ήταν εγγεγραμμένο στον πατέρα του και του μεταβιβάστηκε διαρκούντος του γάμου του.

 

202. Διαπιστώνω ότι όλοι οι ισχυρισμοί που παρατέθηκαν στα δικόγραφα ή στην μαρτυρία που παρουσιάστηκε κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσης, σχετίζονται με την περιουσία του ή αυτήν που διεκδικεί ως συνεισφορά του κατά την χρονική περίοδο μετά την τέλεση του γάμου και μέχρι την διάσταση των διαδίκων. Θα υπέθετε κάποιος ότι στην βάση των πιο πάνω δεδομένων, η αρχική περιουσία του Αιτητή παρουσιάζεται να είναι μηδενική, όμως ένα τέτοιο συμπέρασμα θα ήταν αυθαίρετο και δεν θα ανταποκρινόταν στην λογική.

 

           Η τελική περιουσία των διαδίκων κατά τον χρόνο της διάστασης։

 

203. Αναφορικά με την περιουσία της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 κατά τον χρόνο της διάστασης των διαδίκων, ήτοι στις 14/12/2015, διαπιστώνω αρχικά ότι δεν προκύπτει οποιαδήποτε ξεκάθαρη αναφορά είτε μέσα από τα δικόγραφα είτε μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας των διαδίκων σε σχέση με την αποτίμηση της ολικής τελικής περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1, κατά τον χρόνο της διάστασης.

 

204. Δηλαδή, δεν έχω εντοπίσει να προκύπτει οποιαδήποτε αναφορά ή ισχυρισμός για το πόση ακριβώς ήταν η τελική κινητή ή ακίνητη περιουσία της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 κατά τον χρόνο της διάστασης των διαδίκων. Απλά γίνονται διάσπαρτες και αποσπασματικές αναφορές και ισχυρισμοί, κυρίως από την πλευρά του Αιτητή για την συζυγική οικία που διέμεναν και η οποία προερχόταν από δωρεά των γονέων της, χωρίς να γίνεται αναφορά για την αξία της, για τις 333 μετοχές της στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία που εν τέλει μεταβίβασε πριν ή κατά τον χρόνο της διάστασης, για τα χρήματα που έλαβαν από τον γάμο τους και πως αυτά ξοδεύτηκαν, για τα μηνιαία της εισοδήματα από την εργασία της και για διάφορους κοινούς ή προσωπικούς λογαριασμούς που διατηρούσε, χωρίς να γίνεται σαφής αναφορά σε υπόλοιπα κατά τον χρόνο της διάστασης τους.

 

205. Αναφορικά με την τελική περιουσία της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας κατά τον χρόνο της διάστασης, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι μέσα από τα δικόγραφα του Αιτητή αλλά και την μαρτυρία που έχει παραθέσει, καταγράφεται η αξία των κτιρίων που ανεγέρθηκαν επί των δύο ακινήτων στην Πόλη Χρυσοχούς ιδιοκτησίας της εταιρείας, σύμφωνα με έκθεση εκτίμησης κατά τον χρόνο της διάστασης, η οποία υπολογίστηκε στα €855,590,00-.

 

206. Εν τούτοις, δεν έχει γίνει καμία άλλη ακριβής αναφορά αξίας οποιουδήποτε άλλου περιουσιακού στοιχείου που ανήκει στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία. Δεν έχει δικογραφηθεί και ούτε παρατέθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία για την συνολική εκτιμημένη πραγματική αξία της εταιρείας, την αξία του συνόλου των μετοχών της και του ενεργητικού ή παθητικού της κατά τον επίδικο χρόνο της διάστασης. Επιπρόσθετα, είναι η θέση μου ότι δεν παρατέθηκε μέσα από τα δικόγραφα των διαδίκων ή μέσα από την μαρτυρία που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ξεκάθαρη εικόνα των χρεών της εταιρείας και των οφειλόμενων υπόλοιπων των δανειστικών λογαριασμών της. Τούτο συνεπάγεται ότι δεν έχει βέβαια αποκρυσταλλωθεί κατά την άποψη μου, ποιά είναι η καθαρή τελική αξία της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, αφού πρώτα αφαιρεθούν τα χρέη ή οποιεσδήποτε άλλες οικονομικές υποχρεώσεις της από την αξία της περιουσίας, ώστε να ανευρεθεί στην συνέχεια η πραγματική αύξηση της, όπως θα εξηγήσω αναλυτικά στην συνέχεια.

 

207. Στα πλαίσια εξέτασης της Ανταπαίτησης που προώθησαν οι Καθ’ ων η Αίτηση, το ίδιο παρατηρώ για την πλευρά του Αιτητή, αφού δεν δικογραφείται ποια είναι τελικά η τελική κινητή ή ακίνητη περιουσία του, κατά τον χρόνο της διάστασης. Δεν έχει αποκαλυφθεί με ξεκάθαρο και οριστικό τρόπο, ούτε μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ποια περιουσιακά στοιχεία διατηρούσε εν τέλει στην κυριότητα του ο Αιτητής κατά τον πιο πάνω κρίσιμο ουσιώδη χρόνο, αφού οι όποιες θέσεις και ισχυρισμοί προβλήθηκαν, εν πολλοίς ήταν αποσπασματικές και ενδεικτικές. Και τούτο διότι, θεωρώ ότι δεν έχει αποκρυσταλλωθεί ποια ήταν η αξία του διαμερίσματος που του μεταβίβασε ο πατέρας του κατά τον κρίσιμο χρόνο της διάστασης, πόσα ακριβώς ενοίκια εισέπραττε από την ενοικίαση του εν λόγω διαμερίσματος μέχρι τον χρόνο της διάστασης, ποιά ήταν τελικά τα χρεωστικά ή πιστωτικά υπόλοιπα των προσωπικών λογαριασμών του, αλλά και των λογαριασμών δανείων στα οποία ήταν πρωτοφειλέτης ή εγγυητής. Συνεπώς, αποτελεί διαπίστωση του Δικαστηρίου ότι καθίσταται σχεδόν αδύνατο να υπολογιστεί και να καθοριστεί η αξία της συνολικής τελικής περιουσίας του Αιτητή κατά τον χρόνο της διάστασης.

 

208. Είναι η θέση μου, ότι για τον υπολογισμό της αύξησης της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2, είναι επιβεβλημένη η σύγκριση ανάμεσα στην αρχική και την τελική περιουσία τους, δηλαδή θα πρέπει να αποτιμηθούν δύο περιουσίες, η αρχική και η τελική, και η σύγκριση τους που αποτελεί την αύξηση, αποτιμάται σε χρηματική αξία. Η διάσπαρτη αναφορά στα δικόγραφα ορισμένων περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν μετά τον γάμο ή ότι υπήρξε οποιαδήποτε συμβολή στην απόκτηση τους μετά τον γάμο, δεν αποδεικνύει τίποτε χωρίς την σύγκριση της αρχικής και της τελικής περιουσίας.

 

209. Στην καθοδηγητική απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στην υπόθεση Ν. Μικρού v. M. Kωνσταντινίδου, Εφ. αρ. 188, ημερ. 07/10/2004, υποδείχθηκε πως αυτό που έχει σημασία είναι η απόδειξη της αύξησης που με βάση τον Νόμο ανευρίσκεται με την σύγκριση της αρχικής και τελικής περιουσίας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη περιουσία που δημιουργείται κατά την διάρκεια του γάμου και δεν αποκρυσταλλώνεται στην τελική περιουσία για να συγκριθεί με την αρχική.

 

Στην απόφαση αυθεντία Α. Ορφανίδης v. N. Ορφανίδη, (1993) 1 ΑΑΔ 179, 189, το Ανώτατο Δικαστήριο επισήμανε τα ακόλουθα σχετικά:

 

      «(β) Αντικείμενο του διαμοιρασμού δεν είναι, όπως στο Αγγλικό δίκαιο, το περιουσιακό στοιχείο αφ΄ εαυτού, αλλά η αύξηση της περιουσίας εκάτερου των συζύγων μετά το γάμο. Επομένως, αφετηρία για την επίλυση διαφορών αυτής της φύσης αποτελεί η διαπίστωση των περιουσιακών στοιχείων των συζύγων κατά το χρόνο του γάμου. Σε δεύτερο στάδιο, έρχεται η διαπίστωση της αύξησης, (αν υπάρχει), και σε τρίτο η προέλευση της αύξησης και η συνάρτησή της με τη συνεισφορά του ετέρου των συζύγων στην πραγμάτωσή της.»

 

210. Με βάση τα πιο πάνω, είναι η θέση μου ότι αν στην Αίτηση δεν αναφέρεται και δεν δικογραφείται με ξεκάθαρο τρόπο ποια είναι η καθαρή αρχική και ποιά η καθαρή τελική περιουσία όλων των διαδίκων καθώς και η αποτίμησή της κατά τον ουσιώδη χρόνο, αλλά επίσης και πόση είναι η ισχυριζόμενη αύξηση στην περιουσία, η αγωγή ενδεχομένως να καθίσταται αόριστη και έκθετη σε απόρριψη, διότι δεν έχουν τεθεί στα δικόγραφα τα απαραίτητα εκείνα γεγονότα και ισχυρισμοί, οι οποίοι να θεμελιώνουν ότι εφαρμόζεται στην υπό κρίση υπόθεση, την πρωταρχική προϋπόθεση του άρθρου 14(1) του Ν. 232/91, δηλαδή την αύξηση της περιουσίας.

 

           Τα χρήματα του γάμου των διαδίκων։

 

211. Ειδικότερα, σε σχέση με τα χρήματα που οι διάδικοι έλαβαν από τον γάμο τους, ανέκυψαν διάφοροι ισχυρισμοί, κυρίως αναφορικά με το ύψος του εν λόγω ποσού αλλά και για το που ξοδεύτηκε το εν λόγω ποσό.

 

212. Συγκεκριμένα, μέσα από την Αίτηση του Αιτητή αναφέρεται αρχικά ότι οι διάδικοι έλαβαν από τον γάμο τους το ποσό των €36,000 το οποίο κατατέθηκε σε έναν λογαριασμό δανείου της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Ακολούθως, μέσα από την γραπτή του δήλωση (βλ. Τεκμήριο Α’) ο Αιτητής δηλώνει ότι εισπράχθηκε από τον γάμο τους το ποσό των €24.450 Λ.Κ. το οποίο κατατέθηκε ουσιαστικά σε κοινό λογαριασμό που παρουσίασε (βλ. αναλυτικές καταστάσεις λογαριασμών-Τεκμήριο 4) και το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της οικογένειας και την ανέγερση και αγορά εξοπλισμού των διαμερισμάτων και του ωδείου της Καθ΄ ης η Αίτηση αρ. 2.

 

213. Στον αντίποδα, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει στην γραπτή της δήλωση (βλ. Τεκμήριο Β’) ότι τα λεφτά του γάμου της με τον Αιτητή, δεν έχουν με κανένα τρόπο μεταφερθεί στην εταιρεία και ότι ξοδεύτηκαν σε προσωπικά αντικείμενα και ανάγκες της ίδιας αλλά και του Αιτητή και των παιδιών τους. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 ρωτήθηκε πόσα ήταν τα χρήματα που έλαβαν από τον γάμο και σε ποιο λογαριασμό κατατέθηκαν, με την μάρτυρα να αναφέρει ότι δεν θυμάται ακριβώς. Δεν θυμόταν να αναφέρει μετά από τόσο καιρό όπως ισχυρίστηκε, ποιες προσωπικές ανάγκες καλύφθηκαν με τα λεφτά του γάμου.

 

214. Οφείλω να επισημάνω ότι η μαρτυρία που παρατέθηκε σε σχέση με τα λεφτά του γάμου δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο. Και τούτο διότι, οι πρώην σύζυγοι δεν έχουν παρουσιάσει οποιανδήποτε λίστα γάμου ούτως ώστε να ξεκαθαρίσει πόσα συνολικά χρήματα εισπράχθηκαν και πόσα ακριβώς λεφτά κατατέθηκαν στον κοινό λογαριασμό. Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 δεν θυμάται το οτιδήποτε και το Δικαστήριο έχει αποκλειστικά ενώπιον του την μαρτυρία του Αιτητή, η οποία ουσιαστικά παρέμεινε αναντίλεκτη σε σχέση μόνο με το ύψος του ποσού των χρημάτων του γάμου αλλά και το ότι αυτά κατατέθηκαν σε κοινό λογαριασμό των διαδίκων.

 

215. Μελετώντας τις καταστάσεις των κοινών τραπεζικών λογαριασμών του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 (βλ. Τεκμήριο 4) έχω διαπιστώσει τα ακόλουθα։ Στην κατάσταση κοινού λογαριασμού όψεως […] με αρ. […] της ΣΠΕ […], εμφαίνεται μία καταγραφή με τίτλο ‘κατάθεση μετρητών’ στην στήλη των πιστώσεων στις 04/10/2006 για το ποσό των Λ.Κ. 24.450,00-. από όπου συνάγεται ότι πρόκειται για τα χρήματα του γάμου, επιβεβαιώνοντας την θέση του Αιτητή όπως διατυπώθηκε και κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης του. Ακολούθως, παρατηρώ μέσα από την ίδια κατάσταση λογαριασμού, στην επόμενη σελίδα ότι στις 07/11/2006 έγινε ανάληψη του ποσού των €25,000 και το οποίο φαίνεται να μεταφέρθηκε κατά την ίδια ημέρα στον λογαριασμό προθεσμίας με αρ. […] όπου διαπιστώνεται ότι μετατράπηκε σε γραμμάτιο προθεσμιακής κατάθεσης, το οποίο ανανεωνόταν κατά την λήξη του. Δεν παρουσιάστηκε ακολούθως και ούτε φαίνεται μέσα από τις καταστάσεις λογαριασμών (βλ. Τεκμήριο 4) τι απέγιναν στην συνέχεια τα χρήματα αυτά.

 

216. Ούτε έχει παρατεθεί οποιαδήποτε πειστική και αξιόπιστη μαρτυρία είτε από διάδικο, είτε από άλλο μάρτυρα, είτε από κάποιο εμπειρογνώμονα, η οποία να επεξηγεί δεόντως και αναλυτικά την ακριβή πορεία των χρημάτων του γάμου και αν τελικά ξοδεύτηκαν για τις ανάγκες της οικογένειας ή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2 όπως υποστηρίζει ο Αιτητής. Τολμώ να δηλώσω ότι μελετώντας τις καταστάσεις των κοινών τους λογαριασμών (βλ. Τεκμήριο 4) δεν διαφαίνεται με σαφήνεια και καθαρότητα που και πως διοχετεύτηκαν τα εν λόγω χρήματα και σίγουρα δεν μπορώ να υπεισέλθω στον ρόλο ενός πραγματογνώμονα, διότι τούτο δεν επιτρέπεται με βάση την σχετική νομολογία. Συνεπώς, στην απουσία πλήρους και αξιόπιστης μαρτυρίας, δεν μπορώ να αποδεχθώ τις θέσεις των διαδίκων όπως έχουν προβληθεί και ούτε μπορεί να εξαχθεί ασφαλές εύρημα για το πού χρησιμοποιήθηκαν τα λεφτά του γάμου, από ποιον διάδικο και για ποιο σκοπό.

 

 

 

Η προσφυγική χορηγία։

 

217. Αποτελεί παραδεκτό γεγονός από τους διαδίκους μέσα από τα δικόγραφα αλλά και την μαρτυρία που παρέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι έλαβαν κρατική οικονομική βοήθεια λόγω της προσφυγικής τους ιδιότητας για την αγορά οικίας μετά από έγκριση της αίτησης που υποβλήθηκε στην υπηρεσία Μέριμνας και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων για το ποσό των €51,260-. μετά από αίτηση που προώθησε ο Αιτητής και το εν λόγω ποσό κατατέθηκε σε κοινό τους τραπεζικό λογαριασμό.

 

218. Ο Αιτητής υποστηρίζει ότι από το ποσό των €51,260 περίπου οι €20,000 χρησιμοποιήθηκαν για την εξόφληση του δανείου του πατέρα του για το διαμέρισμα που του μεταβίβασε δυνάμει δωρεάς, ενώ τα υπόλοιπα χρήματα, ήτοι περίπου το ποσό των €30,000 μεταφέρθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2. Μέσα από την γραπτή του δήλωση (βλ. Τεκμήριο Α’) ο Αιτητής υποστήριξε ότι αποκλειστικός δικαιούχος της προσφυγικής χορηγίας ήταν ο ίδιος και όχι η πρώην σύζυγος του η οποία δεν δικαιούται ποσοστό 50% επί του ποσού αυτού.

 

219. Στον αντίποδα, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποστηρίζει ότι θεωρείται εκτοπισθείσα και για αυτό δικαιούται ποσοστό 50% από την οικονομική βοήθεια που έλαβαν αμφότεροι οι διάδικοι για το ποσό των €40.226,12 για τη αγορά από τον πατέρα του Αιτητή ενός διαμερίσματος στην Λευκωσία, το όποιο και ανταπαιτεί. Περαιτέρω, η θέση της αρμόδιας λειτουργού του Τμήματος Μερίμνης Μ.Α.2, ήταν ότι δεν έχει σημασία αν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 είναι πρόσφυγας ή όχι, αφού αν ο Αιτητής πληρούσε τα κριτήρια θα εγκρινόταν η αίτηση του ούτως ή άλλως.

 

220. Είναι η θέση μου, ότι δεν με έχουν πείσει οι πιο πάνω ισχυρισμοί της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, οι οποίοι κατά την άποψη μου δεν επιβεβαιώνονται από τα τεκμήρια τα οποία έχουν κατατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου (βλ. Τεκμήρια 5 και 13-17). Υιοθετώ ουσιαστικά την θέση της Μ.Α.2 ότι από την στιγμή που η Αίτηση προωθήθηκε από τον Αιτητή και ανεξάρτητα από την προσφυγική ιδιότητα της συζύγου του, αυτός θεωρείται ως ο δικαιούχος της χορηγίας.

 

221. Σε κάθε περίπτωση, κρίνω ότι εν προκειμένω η εν λόγω χορηγία είναι προσωποπαγής και παραχωρήθηκε στον Αιτητή λόγω της προσφυγικής του ιδιότητας. Ούτε βέβαια μπορεί να θεωρηθεί η ληφθείσα χορηγία, ως συνεισφορά της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 στην επαύξηση της περιουσίας του Αιτητή ή ακόμα ότι αυτή δικαιούται ποσοστό 50% από την οικονομική βοήθεια που έλαβαν αμφότεροι οι διάδικοι για την αγορά οικίας, διότι ήταν και αυτή εκτοπισθείσα.
222. Αναφορικά με το πού καταβλήθηκαν τα χρήματα της χορηγίας, τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα. Μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν επιβεβαιώνεται η θέση του Αιτητή ότι μέρος των χρημάτων της χορηγίας και τα οποία κατατέθηκαν σε κοινό λογαριασμό των διαδίκων μεταφέρθηκαν από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται από τις καταστάσεις λογαριασμών που παρουσίασαν οι διάδικοι ενώπιον του Δικαστηρίου.

 

223. Μελετώντας την κατάσταση του κοινού τραπεζικού λογαριασμού όψεως με αρ. […] ημερομηνίας 02/06/2016 (βλ. Τεκμήριο 4, σελ. 2) διαπιστώνω ότι στις 19/06/2010 υπήρξε μία κατάθεση από το Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας ύψους €51,260,00 που φαίνεται να είναι το ποσό της προσφυγικής χορηγίας που ελήφθη, όπως ακριβώς είχε υποστηρίξει η πλευρά του Αιτητή. Ακολούθως, φαίνονται διάφορες αναλήψεις σε μετρητά ή με έκδοση επιταγών, εκ των οποίων οι μεγαλύτερες είναι αυτή στις 02/07/2010 όπου εκδόθηκε μία επιταγή για το ποσό των €20,000 και δυο αναλήψεις μετρητών στις 30/07/2010 για το ποσό των €20,000 και μία στις 04/08/2010 για το ποσό των €5,000-. Εν τούτοις, δεν διαφαίνεται ποιος από τους δύο διαδίκους προέβη στην ανάληψη των εν λόγω χρημάτων και που τελικά αυτά καταβλήθηκαν.

 

224. Πέραν των πιο πάνω όμως, δεν έχει παρουσιαστεί από την πλευρά του Αιτητή οποιαδήποτε προφορική ή γραπτή μαρτυρία ή έστω μία κατάσταση λογαριασμού η οποία να επαληθεύει τις θέσεις του, ότι δηλαδή μέρος της προαναφερόμενης χορηγίας δόθηκε προς όφελος της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και για τον σκοπό που επικαλείται. Παραμένει άγνωστο που δόθηκαν τα χρήματα που αναλήφθηκαν όπως ανέφερα πιο πάνω, που μεταφέρθηκαν και σε ποιο λογαριασμό, αλλά και για ποιο σκοπό. Στην απουσία συνεπώς μαρτυρίας για την πορεία των πιο πάνω χρηματικών ποσών και από την στιγμή που οι πιο πάνω ισχυρισμοί αμφισβητούνται από τους Καθ’ ων η Αίτηση, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί από το Δικαστήριο οι μετέωροι ισχυρισμοί του Αιτητή, ότι δηλαδή μέρος των χρημάτων της χορηγίας δόθηκαν τελικώς από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ, 2 εταιρεία. Το μόνο που αποδέχεται το Δικαστήριο είναι ότι τα χρήματα που έλαβε ο Αιτητής από την χορηγία κατατέθηκαν σε κοινό λογαριασμό των διαδίκων.

 

225. Δεν παραβλέπω το γεγονός ότι ο Αιτητής ανέφερε ότι χρησιμοποίησε μέρος των χρημάτων που έλαβε από την κρατική χορηγία και για άλλους σκοπούς από αυτόν για τον οποίον του χορηγήθηκαν, αλλά και ότι ενοικίαζε το επίδικο διαμέρισμα, παρά το γεγονός ότι η χορηγία λήφθηκε για ιδιοκατοίκηση, εν τούτοις δεν μπορώ να υπεισέλθω στον ρόλο του κατήγορου και να διαπιστώσω την διάπραξη τυχόν παρατυπιών ή αδικημάτων εκ μέρους του ή να παραπέμψω τον φάκελο στον Γεν. Εισαγγελέα, όπως εισηγείται στις αγορεύσεις του ο συνήγορος των Καθ’ ων η Αίτηση. Η αποστολή και αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου στα πλαίσια εξέτασης της παρούσης, είναι πολύ διαφορετική και σε κάθε περίπτωση ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος έχει κάθε δικαίωμα να προβεί σε σχετική καταγγελία στις αρμόδιες αρχές προς διερεύνηση των πιο πάνω.

 

Το διαμέρισμα στην Λευκωσία και τα ενοίκια։

 

226. Ο Αιτητής ισχυρίζεται στα δικόγραφα του αλλά και στην γραπτή του δήλωση ότι από την ενοικίαση του διαμερίσματος του στην Λευκωσία το οποίο του μεταβιβάστηκε δυνάμει δωρεάς από τον πατέρα του το 2009 λάμβανε κατά μέσο όρο το ποσό των €500,00 μηνιαίως. Υποστηρίζει ότι όλα τα εισπραχθέντα ποσά από την ενοικίαση του διαμερίσματος, ανέρχονταν στο ποσό των €29,000 και χρησιμοποιούνταν ως επί το πλείστο για τις ανάγκες της οικογένειας, ενώ κατατίθεντο στον κοινό λογαριασμό που διατηρούσε με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.
227. Είναι η θέση του Αιτητή ότι, τα χρήματα αυτά εκτός από αυτά που χρησιμοποιούνταν για την κάλυψη των αναγκών της οικογένειας, μεταφέρονταν από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 είτε σε μετρητά είτε με επιταγές είτε με τραπεζική μεταφορά από τον κοινό τους λογαριασμό σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 από τους οποίους είτε πληρωνόταν το δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, το οποίο είχε συνάψει η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 για την ανέγερση των διαμερισμάτων και του ωδείου στην Πόλη Χρυσοχούς της επαρχίας Πάφου και στο οποίο ήταν εγγυητής, είτε κατατίθεντο σε άλλους λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 και χρησιμοποιούνταν για την ανέγερση των διαμερισμάτων και του ωδείου.
228. Από την άλλη μεριά, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ισχυρίζεται ότι το σύνολο των ενοικίων το οποίο εισέπρατταν με τον Αιτητή από την ενοικίαση του διαμερίσματος στην επαρχία Λευκωσίας, χρησιμοποιείτο για τις προσωπικές ανάγκες της οικογένειας και/ή προσωπικών εξόδων του Αιτητή. Ουσιαστικά, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 παραδέχεται ότι εισπράττονταν ενοίκια από διαμέρισμα ιδιοκτησίας του πρώην συζύγου της και κατατίθεντο στον κοινό λογαριασμό που διατηρούσαν. Αμφισβητεί όμως το ύψος των ενοικίων που εισπράττονταν, αφού το ενοίκιο μεταβαλλόταν, ενώ υπήρχε μεγάλη χρονική περίοδος που το εν λόγω διαμέρισμα δεν ήταν νοικιασμένο άρα δεν εισπράττετο οποιοδήποτε ποσό, ενώ κάποιες φορές ο Αιτητής λάμβανε το ενοίκιο στο χέρι και δεν το κατέθετε στον κοινό λογαριασμό τους.

 

229. Συνεπώς, θεωρώ ότι ο Αιτητής που έφερε το βάρος απόδειξης εν προκειμένω, όφειλε από την στιγμή που οι ισχυρισμοί του αμφισβητούνται, να παρουσιάσει θετική, πειστική και αξιόπιστη μαρτυρία που να τεκμηριώνει τις δικές του θέσεις. Θεωρώ ότι δεν το έχει πράξει, τουλάχιστον στον απαιτούμενο βαθμό. Και τούτο διότι, μέσα από τις καταστάσεις τραπεζικών λογαριασμών και το μαρτυρικό υλικό που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν έχει ξεκαθαρίσει ακριβώς ποια ενοίκια εισπράχθηκαν ακριβώς, για ποιους μήνες και για ποια ποσά, αλλά και πόσα συνολικά ενοίκια εισπράχθηκαν από το 2009 μέχρι και την ημερομηνία της διάστασης των διαδίκων. Κρίνω ότι η παράθεση διάσπαρτων πληροφοριών μέσα από την πληθώρα συγκεχυμένων καταγραφών κάποιων τραπεζικών καταστάσεων, χωρίς επαρκή και λεπτομερή επεξήγηση από τον Αιτητή ή από κάποιο εμπειρογνώμονα και χωρίς διασύνδεση τους με τα επίδικα θέματα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως επαρκής απόδειξη των συγκεκριμένων ισχυρισμών που προβλήθηκαν. Το Δικαστήριο δεν μπορεί και ούτε δικαιούται να υπεισέλθει σε ρόλο πραγματογνώμονα και να προβεί σε αυθαίρετους μαθηματικούς ή λογιστικούς υπολογισμούς, όπως επιτάσσει η σχετική νομολογία.

 

230. Επιπρόσθετα, δεν έχει παρουσιαστεί από την πλευρά του Αιτητή οποιαδήποτε μαρτυρία σε σχέση με την επαλήθευση του βασικού ισχυρισμού του, ότι δηλαδή τα ποσά από τα ενοίκια που εισπράττονταν, κατατίθετο από την πρώην σύζυγο του σε λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 από τους οποίους πληρωνόταν το δάνειο της και ουσιαστικά διοχετεύονταν για την ανέγερση των διαμερισμάτων και του ωδείου στην Πόλη Χρυσοχούς. Δεν διαφαίνεται ξεκάθαρα που ακριβώς διοχετεύτηκαν αυτά τα χρήματα από τον κοινό λογαριασμό και από ποιόν και ούτε υπήρξε διασύνδεση τους με την ανέγερση των προαναφερόμενων κτιρίων. Ούτε έχει προβληθεί από την πλευρά του Αιτητή ποια ακριβώς από τα χρήματα των ενοικίων ξοδεύτηκαν σε οικογενειακές ανάγκες και ποια πήγαν στο δάνειο της εταιρείας. Ούτε έχει προσδιορίσει και υποδείξει τις μεταφορές που έκανε η πρώην σύζυγος του, οι οποίες έγιναν με εμβάσματα ή με επιταγές όπως ο ίδιος υποστηρίζει, από τον κοινό λογαριασμό προς τους λογαριασμούς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Δηλαδή, παραμένει άγνωστο αν μεταφέρθηκαν χρήματα, πόσα χρήματα μεταφέρθηκαν, πως μεταφέρθηκαν, πότε μεταφέρθηκαν και για ποιο σκοπό.
231. Συνεπώς, είναι η θέση μου ότι δεν μπορώ να καταλήξω σε ασφαλές εύρημα ότι μέρος των ενοικίων που καταβάλλονταν στον κοινό λογαριασμό των διαδίκων θεωρούνται ως μέρος της προσωπικής συμβολής του Αιτητή στην επαύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση, για τον απλούστατο λόγο ότι τα εν λόγω χρήματα καταβάλλονταν σε ένα κοινό λογαριασμό, ήτοι σε ένα συμφωνημένο «κοινό ταμείο» που διατηρείτο και διότι είναι παραδεκτό από τα μέρη ότι τουλάχιστον ένα μέρος τους ξοδευόταν για τις κοινές ανάγκες ολόκληρης της οικογένειας. Επιπρόσθετα, δεν μπορώ να υιοθετήσω την θέση του Αιτητή ότι μέρος των χρημάτων των ενοικίων καταβλήθηκε στο δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, γιατί κατά την άποψη μου κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν έχει τεκμηριωθεί έστω και στον ελάχιστο βαθμό. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν αποδεχόμουν τις θέσεις του Αιτητή εν προκειμένω, δεν μπορεί να γίνει ακριβής υπολογισμός των χρημάτων των ενοικίων που διοχετεύονταν στην βάση της ελλιπούς μαρτυρίας που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, το οποίο δεν είναι σε θέση να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα, σε σχέση με το πιο πάνω ζήτημα.

Η ανακαίνιση της συζυγικής οικίας։

 

232. Μέσα από την Αίτηση του αλλά και την γραπτή του μαρτυρία, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι κατά την διάρκεια του γάμου των διαδίκων, η συζυγική κατοικία ανακαινίστηκε και τοποθετήθηκαν εντός αυτής τζάκι, προσαρτήματα και άλλες συσκευές, καθώς και νέος κινητός εξοπλισμός όπως π.χ. όργανα γυμναστικής, συνολικής αξίας περί τα €60,000-. Συγκεκριμένα, για την κατασκευή του τζακιού ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι πληρώθηκε  από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων το ποσό των €4,500-.
233. Στον αντίποδα, οι Καθ’ ων η Αίτηση απορρίπτουν κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του Αιτητή περί ανακαίνισης και/ή τοποθέτησης εντός της συζυγικής οικίας προσαρτημάτων και/ή συσκευών και/ή νέου κινητού εξοπλισμού συνολικής αξίας €60,000-. Ισχυρίζονται ουσιαστικά ότι η συζυγική κατοικία ήταν εξ’ υπαρχής ολοκληρωμένη και/ή έτοιμη για μετοίκιση και σε καμία περίπτωση δεν συνέβαλε ο Αιτητής στην τοποθέτηση συσκευών και/ή άλλου κινητού εξοπλισμού και/ή στην επίπλωση αυτής, αφού όλα τα ποσά που αφορούσαν την επίπλωση και τον εξοπλισμό της οικίας καταβλήθηκαν από τους Καθ’ ων η Αίτηση και τους γονείς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1.
234. Αρχικά, παρατηρώντας την δέσμη εγγράφων (Τεκμήριο 9) το οποίο παρουσίασε ο Αιτητής διαπιστώνω ότι πρόκειται για τρία τιμολόγια στο όνομα του Αιτητή και όχι αποδείξεις πληρωμής. Είναι ξεκάθαρο ότι και τα τρία τιμολόγια των ετών 2010-2011 αφορούν την αγορά μηχανημάτων και εξαρτημάτων γυμναστικής από συγκεκριμένο κατάστημα πώλησης τέτοιων ειδών και δεν αφορούν οποιαδήποτε ανακαίνιση οικίας ή αγορά υλικών οικοδομής κ.λ.π. Αν τα εν λόγω μηχανήματα κατακρατούνται σήμερα από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1, θα πρέπει θεωρώ να παραδοθούν άμεσα στον Αιτητή, στην βάση και της δήλωσης στην οποία προέβη η ίδια κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της.
235.  Διαπιστώνω ότι δεν προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, οποιαδήποτε απόδειξη ή μαρτυρία που να επιβεβαιώνει την θέση του Αιτητή ότι συνέβαλε με προσωπικά του χρήματα ή χρήματα από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων στην όποια ανακαίνιση της συζυγικής οικίας και μάλιστα για το ½ του ισχυριζόμενου ποσού των €60,000-. Αντιθέτως, αποδέχομαι την θέση των Καθ’ ων η Αίτηση ότι η ανακαίνιση έγινε με αποκλειστικά έξοδα του πατέρα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται μέσα από την μελέτη των αποδείξεων πληρωμής που απαρτίζουν το Τεκμήριο 23 και οι οποίες εκδόθηκαν στις 13-15/12/2008 στο όνομα του και στις οποίες γίνεται αναλυτική περιγραφή των υλικών της εν λόγω ανακαίνισης. Συνεπώς, απορρίπτω την θέση του Αιτητή περί προσωπικής συνεισφοράς του στην ανακαίνιση της συζυγικής οικίας και κατ’ επέκταση στην επαύξηση της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 στην οποία ανήκει το ακίνητο.

Η ανέγερση των διαμερισμάτων στην Πόλη Χρυσοχούς και τα επίδικα δάνεια.

236. Ο Αιτητής ισχυρίζεται μέσα από τα δικόγραφα και την ένορκη γραπτή μαρτυρία του, ότι για την ολοκλήρωση της ανέγερσης των επίδικων διαμερισμάτων στην Πόλη Χρυσοχούς, η οποία ξεκίνησε κατά τον ίδιο περί τα τέλη του 2009 και η οποία ολοκληρώθηκε περίπου δύο έτη αργότερα, συνάφθηκε δάνειο κατά/ή περί τις 13/06/2012 στο οποίο ο Αιτητής ήταν ένας εκ των εγγυητών της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2. Είναι παραδεκτό επίσης από τους διαδίκους, ότι το εν λόγω δάνειο έγινε στην Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία […] για το ποσό των €400.000. Διαφαίνεται ότι στο εν λόγω δάνειο παρέμεινε ως εγγυητής μέχρι τις 18/03/2019 όπου και απαλλάχθηκε από τις υποχρεώσεις του.
237. Περαιτέρω, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι συνάφθηκε κατά/ή περί τις 19/09/2013 για τον προαναφερόμενο σκοπό ακόμα ένα δάνειο στο ίδιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα για το επιπλέον ποσό των €30,000 στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και του Αιτητή ως πρωτοφειλετών. Κατά την διάρκεια της κυρίως εξέτασης του υποστήριξε, ότι το εν λόγω δάνειο έχει εξοφληθεί, ενώ αποπληρωνόταν από δικές του επιταγές, αλλά και της συζύγου του.
238. Υποστηρίζει ότι είχε συμφωνηθεί με την πρώην σύζυγο του όπως ένα μέρος των εσόδων του Αιτητή να διατίθεται για τις ανάγκες της οικογένειας και το υπόλοιπο να κατατίθεται στον λογαριασμό του αναφερόμενου δανείου. Δηλαδή, αναφέρει ότι είχε συμφωνηθεί όπως ο Αιτητής συνεισφέρει με κάθε τρόπο στην ανέγερση των διαμερισμάτων με τον μισθό του, τα ενοίκια από την ενοικίαση του διαμερίσματος του στην Λευκωσία, ενώ ένα μεγάλο μέρος από την οικονομική βοήθεια που έλαβε ως πρόσφυγας κατατέθηκε σε λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2, από τα δώρα του γάμου καθώς και από χρήματα που του έδωσε ο πατέρας του.
239. Σχετικά με την επίπλωση και τον κινητό εξοπλισμό των διαμερισμάτων ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι συνέβαλε από τα εισοδήματα του στο 50% της αξίας τους και η αγορά και τοποθέτηση του κινητού εξοπλισμού των διαμερισμάτων και του ωδείου στοίχισε περίπου €25,000-. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, ο Αιτητής παρουσίασε επιταγές και αποδείξεις (βλ. Τεκμήριο 11), οι οποίες εκδόθηκαν από τον προσωπικό του λογαριασμό στον πολιτικό μηχανικό του έργου αλλά και δύο επιταγές που εκδόθηκαν από τον κοινό λογαριασμό που διατηρούσε μαζί με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και δόθηκαν στην αρχιτέκτονα του έργου, ενώ μία άλλη για την αγορά δύο τηλεοράσεων και δύο βάσεων τηλεοράσεων από τις δέκα τηλεοράσεις που είχαν τοποθετηθεί στα διαμερίσματα στην Πόλη Χρυσοχούς.
240. Από την άλλη πλευρά, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ισχυρίζεται ότι δεν υπήρξε καμία συνεισφορά του Αιτητή στην εξόφληση των δύο προαναφερόμενων δανείων και ότι λάμβανε μετρητά και κάποιες επιταγές από τον Αιτητή τις οποίες κατέθεσε στον λογαριασμό της Καθ΄ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας προς εξόφληση ενός δανείου που δόθηκε στον Αιτητή από την εταιρεία για την αγορά αυτοκινήτου στην οποία είχε προβεί.
241. Σε σχέση με τις πληρωμές που ισχυρίζεται ο Αιτητής ότι έκαμε με προσωπικά του χρήματα για τις υπηρεσίες του πολιτικού μηχανικού και του αρχιτέκτονα, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποστήριξε παραπέμποντας στα Τεκμήρια 4 και 21, ότι αυτή είχε καταβάλει προσωπικά στον κοινό λογαριασμό το συνολικό ποσό των €10.000 για την αμοιβή των πιο πάνω προσώπων και από εκεί τα πλήρωσε μετέπειτα ο Αιτητής σε αυτούς. Συνεπώς, υποστηρίζει ότι πληρώθηκαν από δικά της χρήματα και όχι από τον Αιτητή.
242. Αναφορικά με το κοινό δάνειο των €30,000, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 ανέφερε κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της ότι έλαβε από τον Αιτητή μόνο τρείς επιταγές αξίας €600, €600 και €800 τις οποίες κατάθεσε για την αποπληρωμή του εν λόγω δανείου. Διευκρίνισε ότι οι υπόλοιπες επιταγές που δόθηκαν από τον Αιτητή τις είχε καταθέσει στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, αφού αφορούσαν χρήματα που δανείστηκε για να αγοράσει το αυτοκίνητο του.
243. Αρχικά, μελετώντας το Τεκμήριο 7, ήτοι τις επιταγές που εκδίδονταν από τον Αιτητή διαπίστωσα τα ακόλουθα։ Εκδόθηκαν αρκετές επιταγές από τον Αιτητή μεταξύ των ετών 2010-2015. Δεκαεπτά επιταγές για το συνολικό ποσό των €25,000 εκδόθηκαν από τον Αιτητή στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 και δύο επιταγές για το συνολικό ποσό των €2,000 εκδόθηκαν στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Δηλαδή, στο όνομα των Καθ’ ων η Αίτηση ο Αιτητής εξέδωσε επιταγές για το συνολικό ποσό των €27,000-. Έχω διαπιστώσει επίσης ότι εκδόθηκαν εννέα επιταγές στο όνομα του Αιτητή για το ποσό των €12,200 για τις οποίες ουσιαστικά παραμένει άγνωστο αν μετατράπηκαν σε μετρητά από τον ίδιο ή την πρώην σύζυγο του και που ακριβώς διοχετεύτηκαν τα χρήματα αυτά. Περαιτέρω, εκδόθηκαν και άλλες επιταγές με διάφορους αποδέκτες για διάφορα ποσά, για τις οποίες όμως ο Αιτητής δεν παρείχε οποιαδήποτε επεξήγηση ή ανάλυση τι αφορούν, για ποιο σκοπό εκδόθηκαν και που κατέληξαν τα εν λόγω χρήματα.
244. Μελετώντας τις καταστάσεις των προσωπικών και των κοινών λογαριασμών των διαδίκων σε συνδυασμό με τις προαναφερόμενες επιταγές, διαπιστώνω ότι δεν έχει υπάρξει επαρκής διασύνδεση και συσχετισμός τους. Δηλαδή, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι δεν έχει τεκμηριωθεί ότι πράγματι οι πιο πάνω επιταγές διοχετεύονταν για σκοπούς των επίδικων δανείων, ώστε να ξοδευτούν για σκοπούς ανέγερσης των διαμερισμάτων και όχι για σκοπούς της εξόφλησης των χρημάτων που παραδέχθηκε ότι έλαβε ο Αιτητής από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, για το αυτοκίνητο που αγόρασε. Ούτε βέβαια έχουν παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου, οποιεσδήποτε καταστάσεις λογαριασμών της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2 ώστε να επιβεβαιωθεί ότι εισπράττονταν τα πιο πάνω ποσά έναντι του δανείου, όπως ο Αιτητής υποστηρίζει.
245. Είναι η θέση μου στην βάση των πιο πάνω ευρημάτων, ότι ο Αιτητής, όφειλε από την στιγμή που οι ισχυρισμοί του αμφισβητούνται από τους Καθ’ ων η Αίτηση, να παρουσιάσει πειστική, ικανοποιητική και αξιόπιστη μαρτυρία που να τεκμηριώνει τις δικές του θέσεις. Και αυτό διότι, μέσα από τις καταστάσεις τραπεζικών λογαριασμών και το μαρτυρικό υλικό που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν έχει ξεκαθαρίσει ακριβώς ποια ποσά καταβλήθηκαν ακριβώς, σε ποια πρόσωπα δόθηκαν, ποιο ήταν το συνολικό ποσό που δόθηκε μέχρι την ημερομηνία της διάστασης των διαδίκων, ποια ήταν η ακριβής πορεία των εν λόγω χρημάτων και κυρίως δεν αποκρυσταλλώθηκε ποια από τα εν λόγω χρήματα δόθηκαν για σκοπούς της εταιρείας, αφαιρουμένων των ποσών που ο ίδιος ο Αιτητής ανέφερε ότι κατέβαλε για οικογενειακά έξοδα αλλά και για την πληρωμή του «δανείου» του αυτοκινήτου που αγόρασε. Οι πληροφορίες που αναδύονται από τα προαναφερόμενα έγγραφα και καταστάσεις τραπεζικών λογαριασμών, παρέμειναν ενδεικτικές και αποσπασματικές, ενώ θεωρώ ότι δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για εξαγωγή ασφαλούς ευρήματος σε σχέση με το ύψος της συνεισφοράς του Αιτητή και κυρίως αν προκύπτει επαύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση.
246. Η παρουσίαση διάσπαρτων πληροφοριών μέσα από την πληθώρα καταγραφών που αποκαλύπτονται μέσα από πολυσέλιδες τραπεζικές καταστάσεις λογαριασμών, χωρίς επαρκή και λεπτομερή επεξήγηση από τον Αιτητή που φέρει το βάρος απόδειξης ή από κάποιο εμπειρογνώμονα και χωρίς μάλιστα την διασύνδεση τους με τα επίδικα θέματα και ισχυρισμούς, σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως επαρκής απόδειξη των συγκεκριμένων θέσεων που προβλήθηκαν. Προφανώς, το Δικαστήριο δεν μπορεί αυτοβούλως να προβεί σε ανάλυση κάθε καταγραφής ξεχωριστά, ούτως ώστε να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα για την ακριβή πορεία των πιο πάνω χρημάτων.
247. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορώ να αποδεχθώ ως πειστικούς τους ισχυρισμούς του Αιτητή, αφού θεωρώ ότι μέσα από την αντεξέταση του οι θέσεις του κλονίστηκαν σε μεγάλο βαθμό. Και τούτο, διότι δεν ήταν σε θέση να υποδείξει έστω και ένα ποσό που πλήρωσε προσωπικά για την εξόφληση του δανείου των €30,000 αναφέροντας ότι έχει αρκετές επιταγές να παρουσιάσει, αλλά κατακρατούνται από την πρώην σύζυγο του. Ένας ισχυρισμός ο οποίος δεν συνάδει με την κοινή λογική, αφού ο Αιτητής είχε την δυνατότητα να λάβει όλα τα στοιχεία από την τράπεζα του ανά πάσα στιγμή και να τα παρουσιάσει δεόντως στο Δικαστήριο. Συνεχώς, επαναλάμβανε το αφήγημα ότι έδινε τις επιταγές που εξέδιδε στην σύζυγο του, η οποία τις εξαργύρωνε σε μετρητά τα οποία κατέθετε στο δάνειο της εταιρείας, χωρίς όμως τελικά να τεκμηριώσει τον εν λόγω ισχυρισμό.

Επιπρόσθετα, όταν ρωτήθηκε κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του πόσα υπολογίζει ότι πλήρωνε μηνιαίως για το δάνειο των €400,000 της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, απάντησε ότι κατέβαλε ποσά που κυμαίνονταν από €600,00 μέχρι και €3,000 και ότι φαίνονται από τις επιταγές. Εν τούτοις, πέραν της διαπίστωσης ότι ο εν λόγω ισχυρισμός του παρέμεινε εν τέλει μετέωρος και ατεκμηρίωτος, λαμβάνοντας υπόψη τα συνολικά μηνιαία εισοδήματα του (βλ. Τεκμήριο 3), κάτι τέτοιο δεν συνάδει ούτε με την κοινή λογική αφού τα χρήματα που έπαιρνε δεν επαρκούσαν για ένα τέτοιο εγχείρημα.

248. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει αναφορά στα δύο επίδικα δάνεια και κυρίως στο ύψος του χρέους της περιουσίας που διεκδικεί ο Αιτητής. Στην βάση του ότι για να επιτύχει η Αίτηση του, προαπαιτούμενο είναι να αποδειχθεί η καθαρή αξία της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση, μέσω της προσκόμισης μαρτυρίας σε σχέση με το ύψος του χρέους κατά τον χρόνο της διάστασης, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί (βλ. απόφαση G.L. v. G.A., Έφεση Αρ. 5/2023 ημερομηνίας 04/07/2024).
249. Στην καθοδηγητική απόφαση Ορφανίδης ν. Ορφανίδη (1998) 1 Α.Α.Δ. 179, τονίστηκαν στην σελ. 190 τα ακόλουθα σχετικά։

«Η αύξηση, η οποία υπόκειται σε διανομή, δεν είναι η αξία των περιουσιακών στοιχείων του ιδιοκτήτη συζύγου, αλλά η καθαρή αξία της περιουσίας του η οποία ανευρίσκεται μετά από συνυπολογισμό των περιουσιακών του στοιχείων αφενός, και των χρηματικών του υποχρεώσεων αφετέρου. Για τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της κατοικίας ο εφεσείων συνήψε από συνεργατικά ιδρύματα δύο δάνεια ύψους £30.000.  Μόνο μετά από αφαίρεση του υπολοίπου αυτού του χρέους θα μπορούσε να προσδιοριστεί η αύξηση της περιουσίας του εφεσείοντα, στην οποία η εφεσίβλητη θα εδικαιούτο σε μερίδιο, σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου» (η υπογράμμιση είναι δική μου).

250. Μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, συνάγεται ότι δεν έχει αποκρυσταλλωθεί με βεβαιότητα το ακριβές οφειλόμενο υπόλοιπο των δυο δανείων κατά τον χρόνο της διάστασης, εν μέσω διαφορετικών θέσεων των διαδίκων. Συγκεκριμένα, έχω διαπιστώσει ότι δεν έχει παρουσιαστεί από τους διαδίκους ούτε και μία κατάσταση λογαριασμού η οποία να καταγράφει το ακριβές οφειλόμενο υπόλοιπο του δανείου των €400.000 της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας, κατά τον χρόνο της διάστασης. Κρίνω ότι στην απουσία θετικής και αξιόπιστης μαρτυρίας, οι ισχυρισμοί των μερών για το ύψος του εν λόγω χρέους κατά τον χρόνο της διάστασης παρέμειναν ατεκμηρίωτοι.

Να υπενθυμίσω ότι, ο Αιτητής ισχυρίστηκε μέσα από την αντεξέταση του ότι το υπόλοιπο του εν λόγω δανείου το 2015 ήταν €231,000 ενώ του υποβλήθηκε η θέση ότι ήταν κοντά στις €400,000 απαντώντας ότι αυτό δεν αληθεύει, χωρίς όμως να προσκομίσει οποιαδήποτε μαρτυρία η οποία να επαληθεύει την θέση του. Συνεπώς, θεωρώ ότι το ύψος του χρέους του εν λόγω δανείου κατά τον χρόνο της διάστασης παραμένει άγνωστο.

251. Αναφορικά με το δάνειο των €30,000 που έλαβαν ως πρωτοφειλέτες ο Αιτητής και η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα αφού έχει παρουσιαστεί σχετική τραπεζική κατάσταση λογαριασμού (βλ. Τεκμήριο 10) η οποία αποκαλύπτει την πραγματική εικόνα. Οι Καθ’ ων η Αίτηση παραδέχονται τελικά ότι το εν λόγω δάνειο λήφθηκε για τις ανάγκες της εταιρείας και αναφέρουν ότι η εξόφληση του έγινε μόνο από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και 2. Η Καθ’ ης αρ. 1 υποστηρίζει ότι ο Αιτητής κατέβαλε έναντι του δανείου μόνο το συνολικό ποσό των €1.500-€2,000, τα οποία αποτελούν όμως χρήματα που του είχε δανείσει η ίδια προηγουμένως σε περίοδο που αυτός δεν εργαζόταν.

 

252. Μελετώντας την κατάσταση του κοινού λογαριασμού δανείου των €30,000 στο όνομα του Αιτητή και της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, διαπιστώνω αρχικά ότι στις 20/09/2013 μεταφέρθηκε το ποσό των €29.513,50 στο όνομα της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Άρα προκύπτει ξεκάθαρα ότι το δάνειο αυτό δεν ήταν καταναλωτικό των πρώην συζύγων, αλλά έγινε για σκοπούς οικονομικής ενίσχυσης της εταιρείας. Διαφαίνεται ότι στον εν λόγω λογαριασμό δανείου υπήρχαν διάφορες πιστώσεις, είτε μέσω κατάθεσης μετρητών είτε μέσω κατάθεσης επιταγών για διάφορα ποσά, χωρίς όμως να αποκαλύπτεται στην πλειονότητα των περιπτώσεων, από ποιο πρόσωπο γίνονταν και από ποιόν λογαριασμό προέρχονταν τα εν λόγω χρήματα. Το μόνο βέβαιο που προκύπτει μέσα από την κατάσταση του εν λόγω λογαριασμού (βλ. Τεκμήριο 10), είναι ότι κατά τον χρόνο της διάστασης, ήτοι κατά τον Δεκέμβριο του 2015, το οφειλόμενο υπόλοιπο του ήταν περίπου στις €13,000-.
253. Στην βάση των πιο πάνω διαπιστώσεων, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι δεν μπορεί να εξαχθεί οποιοδήποτε ασφαλές συμπέρασμα για το ακριβές ύψος του χρέους και των υποχρεώσεων των Καθ’ ων η Αίτηση, ούτως ώστε αυτό στην συνέχεια να αφαιρεθεί για να εξευρεθεί η καθαρή αξία της περιουσίας τους.
254. Υπό κανονικές συνθήκες, η παροχή προσωπικής εγγύησης σε ένα δάνειο και η ανάληψη υποχρέωσης υπό την ιδιότητα του πρωτοφειλέτη από έναν σύζυγο με σκοπό την απόκτηση περιουσίας από τον άλλο σύζυγο, είναι δυνατό να λογιστεί ως συνεισφορά του, στα πλαίσια του σχετικού Νόμου. Εν τούτοις, είναι η θέση του Δικαστηρίου ότι η παροχή εγγύησης από μόνη της δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ικανή συνεισφορά για να ενεργοποιήσει το τεκμήριο του 1/3 (βλ. G.L. v. G.A., Έφεση Αρ. 5/2023 ημερομηνίας 04/07/2024).

Θεωρώ ότι εν όψει του δευτερογενούς χαρακτήρα της σύμβασης εγγύησης, αυτή ενεργοποιείται μόνο όταν υπάρχει παράβαση των υποχρεώσεων του πρωτοφειλέτη. Η ευθύνη του εγγυητή είναι δευτερογενής και ενισχυτική, υπό την έννοια ότι δεν ενεργοποιείται και ούτε συνεπάγεται έννομα αποτελέσματα για τον εγγυητή εκτός αν προηγηθεί οποιαδήποτε παράβαση της σύμβασης από την πλευρά του πρωτοφειλέτη. Στην παρούσα υπόθεση και με τα δεδομένα που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν θεωρώ ότι η παροχή προσωπικής εγγύησης και μόνον από την πλευρά του Αιτητή στο δάνειο της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 μπορεί να θεωρηθεί ως προσωπική του συμβολή στην επαύξηση της περιουσίας της εταιρείας ή της πρώην συζύγου του.

 

255. Αναφορικά με το δάνειο των €30,000 αποδέχομαι την θέση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 ότι ο Αιτητής κατέβαλε το ποσό των €2,000 έναντι του δανείου όμως απορρίπτω την θέση της ότι τα εν λόγω χρήματα αποτελούν επιστροφή χρημάτων που του δάνεισε η ίδια όταν αυτός δεν εργαζόταν, αφού κάτι τέτοιο δεν έχει τεκμηριωθεί μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου. Συνεπώς, κρίνω ότι ο Αιτητής με την καταβολή των πιο πάνω χρημάτων συνέβαλε σε κάποιο βαθμό στην επαύξηση της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας.
256. Αναφορικά με την θέση του Αιτητή ότι συνέβαλε από τα εισοδήματα του στο 50% της αξίας του κινητού εξοπλισμού και των επίπλων που τοποθετήθηκαν στα διαμερίσματα που ανηγέρθηκαν στην Πόλη Χρυσοχούς και η οποία κόστισε συνολικά περίπου €25,000, διαφάνηκε μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι οι ισχυρισμοί του δεν έχουν τεκμηριωθεί. Και τούτο διότι, ενώ έχει προσκομίσει προς απόδειξη των ισχυρισμών του διάφορα έγγραφα (βλ. Τεκμήριο 11) εν τούτοις το μόνο που φαίνεται να αφορά την αγορά εξοπλισμού είναι ένα τιμολόγιο που εκδόθηκε στο όνομα του Αιτητή από εταιρεία πώλησης ηλεκτρικών ειδών και αφορά δύο τηλεοράσεις και εξαρτήματα συνολικής αξίας €478,00. Δεν πρόκειται όμως για απόδειξη πληρωμής τους και ούτε έχει συσχετιστεί επακριβώς με ενισχυτική ή άλλη γραπτή μαρτυρία ότι αφορά τα επίδικα διαμερίσματα και ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν για οποιοδήποτε άλλο σκοπό. Τα υπόλοιπα έγγραφα του εν λόγω τεκμηρίου αφορούν επιταγές που φέρεται να εκδόθηκαν στον πολιτικό μηχανικό και την αρχιτέκτονα του έργου και δεν αφορούν τον εξοπλισμό των προαναφερόμενων υποστατικών. Συνεπώς, κρίνω ότι δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε πειστική και αξιόπιστη μαρτυρία ότι υπήρξε πραγματική προσωπική συμβολή του Αιτητή στην αγορά εξοπλισμού για τα επίδικα διαμερίσματα και συνεπώς συνεισφορά του στην επαύξηση της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας.

Η μεταβίβαση των μετοχών της εταιρείας։

257. Για το ζήτημα της μεταβίβασης των μετοχών της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι στις 16/09/2015, δηλαδή λίγους μήνες πριν την οριστική διάσταση του ζεύγους και αφού είχαν ήδη αρχίσει οι προστριβές μεταξύ τους, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μεταβίβασε τις μετοχές που κατείχε στην εταιρεία στους γονείς της, ενώ στις 18/03/2015 παραιτήθηκε από γραμματέας της εταιρείας. Προς απόδειξη του ισχυρισμού του, παρουσίασε ως Τεκμήριο 1 σχετική έρευνα από το Τμήμα Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη που το επιβεβαιώνει.
258. Από την άλλη μεριά, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αναφέρει ότι μεταβίβασε στην μητέρα της τις 333 μετοχές της δυνάμει δωρεάς, αφού είναι η μητέρα της, εν τούτοις υποστηρίζει ότι η μεταβίβαση έγινε πολύ πριν τον χωρισμό του ζεύγους και ο λόγος ήταν ότι δεν συνεισέφερε καθόλου στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία και δεν ήθελε να έχει οποιαδήποτε μελλοντικά προβλήματα με τις τράπεζες ή τις υποχρεώσεις της. Όταν της υποδείχθηκε κατά την αντεξέταση της ότι σύμφωνα με το Τεκμήριο αρ. 1, οι αλλαγές έγιναν στις 01/03/2015 αυτή απάντησε ότι δεν το θυμάται, αλλά αν το αναγράφει τότε έτσι έγινε. Ανέφερε μαζί με τον πατέρα της κατά την διάρκεια της αντεξέτασης της, ότι καθυστέρησε λίγο η μεταβίβαση των μετοχών και λόγω δικής τους παράλειψης αλλά και του λογιστή τους δεν ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση στο μητρώο του Εφόρου Εταιρειών.
259. Είναι η θέση του Δικαστηρίου, ότι πράγματι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 προέβη στις πιο πάνω ενέργειες λίγο πριν ή κατά την έναρξη της διάστασης των διαδίκων, πιθανότατα με σκοπό να αποκλείσει τον Αιτητή από την διεκδίκηση των μετοχών που ανήκουν στην εταιρεία ή περιουσίας που σχετίζεται με την εταιρεία και την ίδια. Οι δικαιολογίες και οι ισχυρισμοί που προβάλλει τόσο η ίδια η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 όσο και ο διευθυντής και έτερος μέτοχος της πατέρας της, δεν μπορούν να κριθούν ως πειστικοί και αξιόπιστοι από το Δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση, το πιο πάνω γεγονός δεν αλλάζει το εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Αιτητής δεν απέδειξε επακριβώς οποιαδήποτε ακριβή συνεισφορά στην επαύξηση της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρείας. Ούτως ή άλλως, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι δεν έχει δικογραφηθεί και ούτε παρατέθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία για την συνολική εκτιμημένη πραγματική αξία της εν λόγω εταιρείας, την αξία του συνόλου των μετοχών της και του ενεργητικού ή παθητικού της κατά τον επίδικο χρόνο της διάστασης. Το ίδιο ισχύει και για την πραγματική αξία των μετοχών που διατηρούσε η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1. Συνεπώς, στην βάση και της πιο πάνω διαπίστωσης δεν μπορεί να εξαχθεί εύρημα για το ποια ήταν η αύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2.

Η αγορά του αυτοκινήτου από τον Αιτητή και το δάνειο։

260. Κατά την διάρκεια της αντεξέτασης του, ο Αιτητής ανέφερε ότι το 2008-2009 αγόρασε αυτοκίνητο μάρκας BMW το οποίο αγοράστηκε για την οικογένεια ως αυτοκίνητο ασφαλείας. Διευκρίνισε ότι προέβη στην σύναψη άτοκου δανείου με την τράπεζα και έλαβε το ποσό των €21,000 ενώ τα υπόλοιπα χρήματα τα έλαβε από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία με επιταγή της για το ποσό των 20-22 χιλιάδων με την προϋπόθεση ότι θα τα αποπλήρωνε. Κατέβαλε αρκετές επιταγές για την αποπληρωμή του ποσού που δανείστηκε μέχρι που άρχισε το έργο στην Πόλη Χρυσοχούς και τα λεφτά του πήγαιναν εκεί.
261. Σε σχέση με το ζήτημα της αγοράς του αυτοκινήτου, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 αλλά και ο πατέρας της υποστήριξαν μέσα από την μαρτυρία που παρέθεσαν ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, πλήρωσε κατ’ ευθείαν προς την αντιπροσωπεία το συνολικό ποσό των €28,985 υπό μορφή δανείου προς τον Αιτητή, το οποίο αυτοκίνητο ήταν συνολικής αξίας €58,201,37 και το οποίο πληρώθηκε σε δύο δόσεις. Η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 υποστήριξε ότι η ίδια προσωπικά μετέβηκε και παρέδωσε τα εν λόγω ποσά στην εταιρεία […] LTD, για λογαριασμό του Αιτητή, για αυτό και έχει στην κατοχή της και παρέδωσε ως Τεκμήριο 19 τις δύο πρωτότυπές αποδείξεις πληρωμής. Ακολούθως, οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστήριξαν ότι ο Αιτητής πράγματι πλήρωσε κάποια χρήματα στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία έναντι του δανείου που του δόθηκε για το αυτοκίνητο, αλλά ουδέποτε προέβη στην πλήρη εξόφληση του. Αντιθέτως, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι έχει ξοφλήσει και με το παραπάνω το εν λόγω δάνειο, μέσω των χρημάτων που έδινε με μετρητά ή επιταγές. Ο Αιτητής ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το αυτοκίνητο δεν βρίσκεται πλέον στην κατοχή του, αφού λόγω ατυχήματος αποζημιώθηκε από την ασφάλεια για το ποσό των €6,000-6,500-.
262. Αξιολογώντας την μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον μου σε σχέση με το εν λόγω ζήτημα, πράγματι είναι παραδεκτό ότι ο Αιτητής έλαβε ένα σημαντικό ποσό από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία για την αγορά του πιο πάνω οχήματος, υπό την μορφή δανείου. Αποδέχομαι την θέση της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και του πατέρα της, ότι καταβλήθηκε στον Αιτητή το συνολικό των €28,985 όπως επαληθεύεται από το περιεχόμενο των δύο αποδείξεων είσπραξης που απαρτίζουν το Τεκμήριο 19, παρά το γεγονός ότι οι εν λόγω αποδείξεις εκδόθηκαν στο όνομα του Αιτητή προφανώς ως αγοραστή του οχήματος. Δεν μπορώ να αποδεχθώ την θέση του Αιτητή ότι πρόκειται για αγορά οικογενειακού και όχι προσωπικού οχήματος του ίδιου το οποίο χρησιμοποιείτο για δικούς τους σκοπούς, εξ’ ου και ενεγράφη στο όνομα του και παρέμεινε στην κατοχή του μέχρι που αποζημιώθηκε από την ασφάλεια.
263. Εν τούτοις, είναι η θέση μου ότι δεν έχει παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε πειστική μαρτυρία, ότι πράγματι το εν λόγω ποσό έχει εξοφληθεί από την πλευρά του Αιτητή και πόσα ακριβώς χρήματα καταβλήθηκαν προς την εταιρεία έναντι του εν λόγω δανείου. Ούτε έχει ξεκαθαρίσει μέσα από τις επιταγές αλλά και τις τραπεζικές καταστάσεις λογαριασμών που παρουσιάστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, αν τα ποσά που επικαλείται ο Αιτητής ότι πλήρωνε για τα δάνεια της εταιρείας, τελικά αφορούσαν χρήματα που καταβάλλονταν έναντι του δανείου του αυτοκινήτου.

Επαναλαμβάνω, ότι μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και κυρίως των επιταγών και των καταστάσεων λογαριασμών των διαδίκων οι οποίες δεν έχουν επεξηγηθεί ή αναλυθεί επακριβώς από οποιοδήποτε μάρτυρα, κρίνω ότι οι πληροφορίες που πηγάζουν από αυτές εκλαμβάνονται ως αποσπασματικές και δεν διαφωτίζουν δεόντως το Δικαστήριο ως προς την ροή των χρημάτων από και προς τους λογαριασμούς των διαδίκων και αν σχετίζονται ουσιωδώς με την εξόφληση του δανείου του πιο πάνω οχήματος ή των δανείων της εταιρείας. Ως εκ τούτου, εν προκειμένω δεν μπορεί να εξαχθεί οποιοδήποτε εύρημα για πραγματική συμβολή της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 στην επαύξηση της περιουσίας του Αιτητή σε σχέση με το επίδικο όχημα, ιδίως από την στιγμή που δεν έχει ξεκαθαρίσει αν οφείλεται κάποιο ποσό από το δάνειο που παραχωρήθηκε ή όχι.

Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει παρουσιαστεί οποιαδήποτε μαρτυρία ή εκτίμηση από κάποιον πραγματογνώμονα σε σχέση με την πραγματική ή την αγοραία αξία του εν λόγω οχήματος κατά τον επίδικο χρόνο της διάστασης, ούτως ώστε το Δικαστήριο να είναι σε θέση να καταλήξει σε ασφαλή ευρήματα σε σχέση με τον υπολογισμό της αξίας του.

           Τα έξοδα και η συνεισφορά στην οικογενειακή εστία։

 

264. Ο Αιτητής υποστηρίζει μέσα από τα δικόγραφα και την γραπτή του μαρτυρία ότι συνέβαλε τα μέγιστα στις ανάγκες της οικογένειας και της συζυγικής εστίας αφού μεγάλο μέρος των εσόδων του, ήτοι από τον μισθό που λάμβανε, ολόκληρο το ενοίκιο που λάμβανε από την ενοικίαση του διαμερίσματος του την Λευκωσία, αλλά και τα χρήματα του γάμου κατατίθεντο σε κοινό λογαριασμό που διατηρούσε μαζί με την Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 και ακολούθως ξοδεύονταν για τον πιο πάνω σκοπό.

 

265.  Από την άλλη, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 αποδέχεται την θέση ότι τα ενοίκια του Αιτητή και μέρος του μισθού του διοχετεύονταν στον κοινό λογαριασμό των διαδίκων και ξοδεύονταν για την πληρωμή των οικογενειακών εξόδων, όμως υποστηρίζει ότι το ίδιο έκανε και η ίδια η οποία πλήρωνε τα έξοδα του σπιτιού, τα έξοδα των παιδιών και δυστυχώς κάποτε τα δικά του, αφού ο μισθός του ποτέ δεν ήτανε αρκετός. Την ίδια θέση προέβαλε και ο πεθερός του Αιτητή, ο οποίος υποστήριξε ότι λόγω της αδυναμίας του Αιτητή να συνεισφέρει στα κοινά του σπιτιού τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγος του, πλήρωναν το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, καθώς και τους φόρους του σπιτιού, καθ’ όλη την διάρκεια που διέμενε το ζεύγος στην συζυγική οικία. Εν τούτοις, μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά και μέσα από τις καταστάσεις των κοινών λογαριασμών των διαδίκων, διαφάνηκε ότι μέχρι και την ημερομηνία της διάστασης των διαδίκων, οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος της συζυγικής οικίας εξοφλούνταν από τον κοινό λογαριασμό των διαδίκων και όχι από τους γονείς της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, παρά το γεγονός ότι οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος εκδίδονταν στον όνομα της πεθεράς του Αιτητή (βλ. Τεκμήριο 18).

 

266. Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι ο Αιτητής είχε συνεισφορά στην κάλυψη των οικογενειακών εξόδων και αναγκών, αφού η δημιουργία και λειτουργία ενός κοινού λογαριασμού από τους διαδίκους υπό τύπον «κοινού ταμείου» κυρίως για τον πιο πάνω σκοπό και η κατάθεση σε αυτόν χρημάτων από τα εισοδήματα τους μέσω διαφόρων πηγών, αυτό καταδεικνύει. Εν τούτοις, όπως έχω αναλύσει εκτενώς πιο πάνω, δεν μπορεί να λάβει χώρα στα πλαίσια της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε από την πλευρά του Αιτητή, οποιαδήποτε λογιστική αποτίμηση της συνεισφοράς του σε πραγματικούς αριθμούς, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν ακροσφαλές.

 

267. Πέραν τούτων, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι εκτός από την οικονομική του συνεισφορά, τα πλείστα απογεύματα της βδομάδας φρόντιζε εξ’ ολοκλήρου και είχε υπό την επίβλεψη του τις ανήλικες θυγατέρες των διαδίκων, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 μετά την εργασία της, εργαζόταν στο ωδείο μέχρι τις βραδινές ώρες. Επιπρόσθετα, αναφέρει ότι φρόντιζε για την συντήρηση και καλή λειτουργία της συζυγικής εστίας ξοδεύοντας προσωπικό χρόνο, κόπο και χρήματα. Η πιο πάνω θέση του αντικρούστηκε μέσα από τα δικόγραφα, όπου η πρώην σύζυγος του υποστήριξε ότι μετά που αυτός σχόλναγε κοιμόταν για κάποιες ώρες και αργότερα έφευγε από το σπίτι γυρίζοντας το βράδυ και ενώ τα τέκνα τους παρέμεναν με την ίδια ή τους παππούδες τους.

 

268. Μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και στην απουσία ενισχυτικής ή άλλης αξιόπιστης μαρτυρίας δεν έχω πειστεί στον απαιτούμενο βαθμό ότι ο Αιτητής συνέβαλε πραγματικά και ουσιαστικά στην φροντίδα του σπιτιού και των μελών της οικογένειας με τον τρόπο που έχει υποστηρίξει. Είναι ξεκάθαρο, ότι η μαρτυρία του για το εν λόγω ζήτημα έχει αμφισβητηθεί από την πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση και συνεπώς στην βάση των πιο πάνω διαπιστώσεων, το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα ότι ο Αιτητής μέσω της φροντίδας της οικογενειακής εστίας και των μελών της οικογένειας της, συνεισέφερε πραγματικά στην αύξηση της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1.

 

          Το τεκμήριο του 1/3։

 

269. Ενδεχομένως, να μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει την θέση ότι, αφού ο Αιτητής δεν απέδειξε το ύψος της συνεισφοράς του, ίσως θα μπορούσε να αποδοθεί από το Δικαστήριο το 1/3 της αύξησης της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση, κατ’ εφαρμογή της πρόνοιας της σχετικής νομοθεσίας. Είναι η θέση μου, ότι στην υπό εξέταση υπόθεση δεν μπορεί να θεμελιωθεί ένα τέτοιο εύρημα. Παραπέμπω στην απόφαση του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερομηνίας 03/06/2021 στην υπόθεση Ελευθερίου v. Ελευθερίου, Έφεση Αρ. 11/2018, όπου επισημάνθηκαν τα ακόλουθα։

 

«Η αδυναμία εφαρμογής του τεκμηρίου συνεισφοράς δικαιολογείται λόγω έλλειψης μαρτυρίας και απόδειξης συγκεκριμένων ποσών, αναγκαίων για τη διακρίβωση της συνεισφοράς του ενός συζύγου στην περιουσία του άλλου. Στην υπόθεση Μαλαός κ.ά. ν. Χρίστου (2005) 1 Α.Α.Δ. 191, στην οποία υπόθεση ο Αιτητής ζητούσε το ½ της ακίνητης περιουσίας ή οποιοδήποτε άλλο μερίδιο, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με την εφαρμογή του 1/3:

 

«Δεν διαπιστώνουμε να υπήρξε εσφαλμένη ερμηνεία του Άρθρου 14(2) του Νόμου. Η αδυναμία εφαρμογής του τεκμηρίου, που δημιουργείται με το πιο πάνω Άρθρο, ήταν το αποτέλεσμα έλλειψης μαρτυρίας και απόδειξης συγκεκριμένων ποσών, αναγκαίων για τη διακρίβωση της συνεισφοράς του Αιτητή στην περιουσία της Καθ' ης η αίτηση»(η υπογράμμιση είναι δική μου).

 

270. Στην υπό κρίση υπόθεση, καταλήγω ότι ο Αιτητής είχε πράγματι μία συνεισφορά στην επαύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση, είτε με την καταβολή διαφόρων ποσών στον κοινό λογαριασμό των διαδίκων, είτε με την συνεισφορά του στην αγορά εξοπλισμού των διαμερισμάτων, είτε με τα χρήματα του γάμου, είτε με την καταβολή των ενοικίων του διαμερίσματος του, είτε με την συνεισφορά του στις οικογενειακές ανάγκες. Εν τούτοις, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι απέτυχε να αποδείξει το ακριβές ποσό που συνεισέφερε στην βάση του πραγματικού υπολογισμού που προωθεί.

 

271. Συνεπώς, από την στιγμή που έχω καταλήξει ότι ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει την συμβολή του και το πραγματικό ύψος της και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να τεκμηριώσει τον πραγματικό υπολογισμό που αξιώνει με τις αιτούμενες θεραπείες του, ήτοι του ½ της αύξησης επί της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2, φαίνεται αρχικά να υπεισέρχεται και αποδίδεται σε αυτόν το τεκμήριο του 1/3 στην βάση του άρθρου 14 παρ. 2 του σχετικού νόμου.

 

272. Εν τούτοις, επειδή δεν έχει αποκρυσταλλωθεί το χρέος των Καθ’ ων η Αίτηση και τα πραγματικά τελικά οφειλόμενα υπόλοιπα των επίδικων δανείων, ούτως ώστε να αφαιρεθούν από την αύξηση και ακολούθως να εξευρεθεί και να υπολογιστεί η καθαρή τελική περιουσία τους που απομένει και επίσης διότι η τελική αγοραία αξία της ακίνητης περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 κατά τον επίδικο χρόνο, όπως παρουσιάστηκε δεν έγινε τελικά αποδεκτή και παρέμεινε δηλαδή άγνωστη, κρίνω ότι η παρούσα Αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει. Στην βάση των πιο πάνω διαπιστώσεων, θεωρώ ότι είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο για το Δικαστήριο να προβεί σε μία λογιστική αποτίμηση της πραγματικής συνεισφοράς του κάθε διαδίκου.

 

273. Σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω ότι για να εξευρεθεί η αύξηση της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση στην υπό κρίση περίπτωση, θα πρέπει το Δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένα τα απαραίτητα στοιχεία. Θεωρώ όμως, ότι στην παρούσα υπόθεση δεν έχει προσφερθεί οποιαδήποτε αξιόπιστη μαρτυρία για την αρχική περιουσία των Καθ’ ων η Αίτηση αλλά και για την τελική αξία της περιουσίας τους κατά τον χρόνο της διάστασης, ώστε το Δικαστήριο να είναι σε θέση να υπολογίσει κατά ποσό υπήρξε πράγματι οποιαδήποτε επαύξηση στην περιουσία τους. Ειδικότερα, η ακριβής αξία της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση κατά τους ουσιώδεις χρόνους, παρέμεινε άγνωστη και συνεπώς είναι αδύνατη η απόδοση οποιασδήποτε τυχόν συμβολής ή εφαρμογής του τεκμηρίου του άρθρου 14 (2) του σχετικού Νόμου. Είναι η θέση μου, ότι η απόδειξη απλώς της συνεισφοράς χωρίς την αποδεικτική διασύνδεση της με την αξία της περιουσίας κατά τον χρόνο της διάστασης των διαδίκων, οδηγεί αναπόφευκτα στην απόρριψη της Αίτησης.

 

274. Ούτε βεβαίως θα πρέπει να αναμένεται πως όσα χρήματα συνεισφέρει ένας σύζυγος για την απόκτηση της περιουσίας του ετέρου συζύγου, θα πρέπει οπωσδήποτε να τα πάρει πίσω με την λύση του γάμου, ωσάν αυτά να ήταν δάνειο (βλ. Β.Φ. ν. Ε.Α., Έφεση με αρ. 8/2022 ημερομηνίας 16/03/2023).

 

           Η Ανταπαίτηση των Καθ’ ων η Αίτηση։

 

275. Αναφορικά με την Ανταπαίτηση και τις αξιώσεις που αιτείται η πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση, κρίνω στην βάση των όσων έχω αναλύσει πιο πάνω ότι ούτε κάποια από αυτές μπορεί να επιτύχει, όπως θα εξηγήσω κατωτέρω.

 

276. Αρχικά, καθίσταται ξεκάθαρο πως οι αιτούμενες θεραπείες υπό (Α) και (Β) της Ανταπαίτησης των Καθ’ ων η Αίτηση αρ. 1 και 2 όπου αξιώνεται η έκδοση αναγνωριστικών αποφάσεων με συγκεκριμένο περιεχόμενο, δεν μπορούν να εκδοθούν στην βάση των πιο πάνω ευρημάτων μου και σε κάθε περίπτωση η έκδοση τους δεν εξυπηρετεί κάποιο σκοπό και ούτε δικαιολογείται. Και τούτο, διότι δεν έχει τεκμηριωθεί οποιαδήποτε συνεισφορά του Αιτητή τόσο στην ανέγερση και/ή την επίπλωση της συζυγικής οικίας των διαδίκων αλλά και των υποστατικών ιδιοκτησίας της Καθ’ ης η Αίτηση αρ.2. Ούτε έχει διαφανεί μέσα από την ολότητα της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι ο Αιτητής ήταν εμπιστευματοδόχος του ½ της συζυγικής οικίας, βάσει εμπιστεύματος του οποίου εμπιστευματούχος ήταν η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2.

 

277. Αναφορικά με την αιτούμενη θεραπεία της Ανταπαίτησης όπου διεκδικείται ουσιαστικά από την Καθ’ ης η Αίτηση αρ.1 η απόδοση ειδικών αποζημιώσεων για το ποσό των €20.113,06, ήτοι το ½ της κρατικής προσφυγικής βοήθειας, είναι η θέση μου ότι από την στιγμή που κατέληξα πιο πάνω στο εύρημα ότι η εν λόγω χορηγία αποτέλεσε προσωπική συνεισφορά του Αιτητή και ότι μόνο αυτός ήταν δικαιούχος της και όχι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1, συνεπάγεται ότι απορρίπτω ως αβάσιμη την θέση της και κρίνω ότι σε καμία περίπτωση αυτή δεν δικαιούται να αξιώνει οποιοδήποτε ποσό που σχετίζεται με την προαναφερόμενη οικονομική βοήθεια.

 

278. Αναφορικά με την αιτούμενη θεραπεία υπό (Γ) της Ανταπαίτησης όπου διεκδικούνται ειδικές αποζημιώσεις ύψους περίπου €30,000, που αντιπροσωπεύει το ½ του συνολικού ποσού εισπραχθέντων ενοικίων που έλαβε ή λαμβάνει ο Αιτητής από την ενοικίαση του διαμερίσματος του στην Λευκωσία, είναι η θέση μου ότι η εν λόγω αξίωση είναι αυθαίρετη και αβάσιμη. Και τούτο διότι, το εν λόγω διαμέρισμα όπως διαφάνηκε μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον μου και παρέμεινε αναντίλεκτη, αποτέλεσε ουσιαστικά προϊόν δωρεάς από τον πατέρα του Αιτητή και σύμφωνα με την σχετική νομοθετική πρόνοια։ «δεν υπολογίζεται στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων οτιδήποτε αυτοί απόκτησαν δυνάμει δωρεάς» (βλ. αρ. 14 (3)(α) του Περί Ρύθμισης των Περιουσιακών σχέσεων των Συζύγων Νόμου).

 

279. Σε κάθε περίπτωση, η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 1 δεν προνόησε να παρουσιάσει οποιαδήποτε μαρτυρία ότι συνέβαλε στην απόκτηση του εν λόγω διαμερίσματος ή στην επαύξηση της περιουσίας του Αιτητή. Ούτε επίσης παρουσίασε οποιαδήποτε μαρτυρία για το ύψος των ενοικίων κατά τον επίδικο χρόνο. Αξιώνει γενικά το ποσό των €30.000 το οποίο μάλιστα θεωρεί ότι αντιπροσωπεύει το ½ του συνολικού ποσού των ενοικίων που λάμβανε ο Αιτητής, ήτοι περίπου €500,00 μηνιαίως. Αντιθέτως, μέσα από την μαρτυρία της επαναλάμβανε συνεχώς διάφορους αντιφατικούς ισχυρισμούς, όπως το ότι τα ενοίκια ήταν παράνομα και δεν είναι ανακτήσιμα, ότι το ύψος του ενοικίου δεν ήταν σταθερό, ότι το διαμέρισμα δεν ενοικιαζόταν για μία χρονική περίοδο και ότι ο Αιτητής δεν της έδινε λογαριασμό για τα ενοίκια. Με αυτόν τον τρόπο, η ίδια η Καθ’ ης η Αίτηση κλόνισε την αξιοπιστία και την πειστικότητα των ισχυρισμών της και συνεπώς οι θέσεις της εν προκειμένω για το ζήτημα των ενοικίων δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Ούτως ή άλλως διατηρώ σοβαρές αμφιβολίες αν τα εν λόγω απροσδιόριστα εισπραχθέντα ενοίκια μπορούν να θεωρηθούν υπό την στενή έννοια του όρου, επαύξηση της περιουσίας του διαδίκου ο οποίος παραμένει ιδιοκτήτης της (βλ. απόφαση Σ. ν. Τ. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1032 του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου).

 

280. Σε σχέση με την αιτούμενη θεραπεία υπό (Δ) της Ανταπαίτησης των Καθ’ ων η Αίτηση, όπου διεκδικείται γενική και/ή ειδική αποζημίωση για την πώληση του αυτοκινήτου του Αιτητή, έχω διαπιστώσει τα ακόλουθα։ Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι η Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία, πλήρωσε σε δύο δόσεις κατ’ ευθείαν προς την αντιπροσωπεία το συνολικό ποσό των €28,985 υπό μορφή δανείου προς τον Αιτητή, για την αγορά του οχήματος. Οι Καθ’ ων η Αίτηση υποστήριξαν ότι ο Αιτητής πράγματι πλήρωσε κάποια χρήματα στην Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 εταιρεία έναντι του δανείου που του δόθηκε για το αυτοκίνητο, αλλά ουδέποτε προέβη στην πλήρη εξόφληση του. Αντιθέτως, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι έχει ξοφλήσει και με το παραπάνω το εν λόγω δάνειο. Αναφορικά με την αξία του αυτοκινήτου, ο Αιτητής ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το αυτοκίνητο δεν βρίσκεται πλέον στην κατοχή του, αφού λόγω ατυχήματος αποζημιώθηκε από την ασφάλεια για το ποσό των €6,000-6,500-. και χωρίς να παρουσιάζει οποιοδήποτε έγγραφο που να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς του.

 

281. Θεωρώ ότι δεν έχει παρουσιαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε αξιόπιστη μαρτυρία από τους διάδικους, ότι πράγματι το ποσό που δανείστηκε στον Αιτητή παραμένει οφειλόμενο, ποιο είναι ακριβώς το ποσό αυτό ή αν έχει τελικά εξοφληθεί. Ούτε έχει παρουσιαστεί από την πλευρά των διαδίκων οποιαδήποτε μαρτυρία ή εκτίμηση από κάποιον πραγματογνώμονα σε σχέση με την πραγματική ή την αγοραία αξία του εν λόγω οχήματος κατά τον επίδικο χρόνο της διάστασης, ούτως ώστε το Δικαστήριο να είναι σε θέση να καταλήξει σε ασφαλή ευρήματα σε σχέση με τον υπολογισμό της αξίας του.
282. Ως εκ τούτου, στην βάση των προαναφερόμενων διαπιστώσεων δεν μπορεί να εξαχθεί οποιοδήποτε ασφαλές εύρημα πραγματικής συμβολής της Καθ’ ης η Αίτηση αρ. 2 στην επαύξηση της περιουσίας του Αιτητή σε σχέση με το επίδικο όχημα, ιδίως από την στιγμή που δεν έχει ξεκαθαρίσει αν οφείλεται κάποιο ποσό από το δάνειο που παραχωρήθηκε ή όχι. Συνεπώς, η εν λόγω αξίωση καθίσταται αστήριχτη, ατεκμηρίωτη και δεν μπορεί να επιτύχει.

 

(VII)      ΚΑΤΑΛΗΞΗ։

                                                                                                                

283. Συνακόλουθα, για όλους τους προαναφερόμενους λόγους, η εναρκτήρια Αίτηση αλλά και η Ανταπαίτηση απορρίπτονται στο σύνολο τους.

 

284. Ενόψει του πιο πάνω αποτελέσματος και ασκώντας την διακριτική μου εξουσία, κρίνω ορθό, δίκαιο και εύλογο όπως η κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδα της.

 

                                        (Υπ.)  .......................................

                                                                                                    Χ. Πογιατζής, Δ.

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής

 

 

 

 

 

 

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο