ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χ. Πογιατζή, Δ.
Αρ. Αίτησης: 13/2023
Κλίμακα Απαίτησης։ Άνω των €2.000,000
Μεταξύ:
Y.X.
Αιτήτρια
-κ α ι-
P.J.B.
Καθ’ ου η Αίτηση
------------------------
Αίτηση ημερομηνίας 01/11/2024 για παροχή ασφάλειας εξόδων
Ημερομηνία: 21/05/2025
Εμφανίσεις:
Για Αιτητή στην παρούσα։ κος Αντώνης Γεωργίου & κα Στάλω Κωνσταντίνου-Λιασίδου για Γεώργιος Κ. Κωνσταντίνου Δ.Ε.Π.Ε. & Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για Καθ’ ης η Αίτηση στην παρούσα: κα Έλενα Πιτσιλλίδου & κα Έλενα Δημητρίου για Μιχαλάκη, Πιτσιλλίδου & Σια Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
(I) ΠΡΟΟΙΜΙΟ-ΕΙΣΑΓΩΓΗ։
1. Στα πλαίσια της παρούσης εναρκτήριας Αίτησης καταχωρήθηκε από την πλευρά του Καθ’ ου η Αίτηση στις 01/11/2024 ενδιάμεση δια κλήσεως αίτηση, με την οποία αξιώνει από την Αιτήτρια την παροχή ασφάλειας εξόδων προς όφελος του, υπό την μορφή ανέκκλητης τραπεζικής εγγύησης στο όνομα του, για το ποσό των €186,155.80 πλέον Φ.Π.Α. για τον λόγο ότι η Αιτήτρια είναι κάτοικος αλλοδαπής, ήτοι μόνιμος κάτοικος των Η.Π.Α.
2. Ακολούθως, στις 13/01/2025 η Αιτήτρια καταχώρησε την ειδοποίηση για πρόθεση ένστασης της, προβάλλοντας συνολικά 15 λόγους με τους οποίους ουσιαστικά επικαλείται ότι η εν λόγω αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί ως καταχρηστική, διότι δεν πληρούνται οι νομικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκδοση απόφασης για παροχή ασφάλειας εξόδων.
3. Η ακρόαση της Αίτησης διεξήχθη αποκλειστικά στην βάση των αντίστοιχων ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την Αίτηση και την ένσταση των διαδίκων. Οι συνήγοροι των διαδίκων αρκέστηκαν σε γραπτές αγορεύσεις στις οποίες η κάθε πλευρά υπεραμύνθηκε των θέσεων της με αναφορά σε νομική και ουσιαστική επιχειρηματολογία και τις οποίες έχω μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή και λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου.
(II) ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ։
4. Η υπό εξέταση Αίτηση βασίζεται στον περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου του 1991 (Ν.232/1991) άρθρα 1 -21 επί του περί Γάμου (Τροποποιητικός) Νόμος του 2023 Αρ. 1(Ι) του 2023, επί του περί Γάμου Νόμου (Ν. 104(I)/2003) και των τροποποιήσεων αυτού, επί του άρθρου 111 του Συντάγματος όπως τροποποιήθηκε από τον περί της Πρώτης Τροποποίησης του Συντάγματος Νόμο (Ν.95/89) στο άρθρο 111 ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, επί του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 άρθρα 2, 29, 30, 32 και 43, επί του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ. 6), άρθρα 2, 3, 4, 5, και 9, επί των περί Γαμικών Διαφορών Κανονισμών και των τροποποιήσεων αυτών μέχρι σήμερα, επί του Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμο (Ν.23/90), άρθρα 1,2,6,11,12,14,15,16 και στους Τροποποιητικούς αυτού Νόμους και ειδικά αλλά όχι αποκλειστικά στον Ν. 2(Ι)/2023 και στον Ν. 20(Ι)/2023, επί του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Διαδικαστικό Κανονισμό του 1990 ιδιαίτερα οι Κανονισμοί 2,3,4,5,9 (3) και 11 και στις τροποποιήσεις των περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Διαδικαστικών Κανονισμών μέχρι σήμερα, επί του Νόμου 121(I)/2000 που προνοεί για την Αναγνώριση, Εγγραφή και Εκτέλεση Αποφάσεων Αλλοδαπών Δικαστηρίων Διαδικαστικό Κανονισμό του 1990, Κανονισμοί 2, 3, 9 και 11, στους περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμούς, Μέρη 1,23,26,25 και 32, στη γενική πρακτική και εις τη νομολογία και εις τις συμφυείς και αναφαίρετες εξουσίες των Δικαστηρίων.
5. Η Αίτηση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του Αιτητή ημερομηνίας 01/11/2024 μέσα από την οποία δηλώνει ότι έχει το δικαίωμα να ζητήσει ασφάλεια για τα έξοδά του στην περίπτωση που το πρόσωπο που τον ενάγει, όπως στην περίπτωση της Καθ’ ης η Αίτηση που έχει τη συνήθη κατοικία της εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
6. Όπως τον συμβουλεύουν οι δικηγόροι του, το σύνηθες κατά τη νομολογία, είναι ότι το πρόσωπο που ενάγει και δεν είναι κάτοικος Κύπρου ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να διατάζεται να παρέχει την ασφάλεια για τα έξοδα που θα προκύψουν. Ισχυρίζεται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση είναι μόνιμος κάτοικος των ΗΠΑ και ζει στην οικία του στο Boulder της πολιτείας του Κολοράντο. Αναφέρει ακόμα, ότι αυτή αρνείται να εγκαταλείψει την εν λόγω οικία και φυσικά δεν έχει περιουσιακά στοιχεία, ούτε θα έχει ποτέ περιουσία ή περιουσιακά στοιχεία στην Κύπρο. Υποστηρίζει ακόμα, ότι η πρόθεσή της Καθ’ ης η Αίτηση, όπως έχει δείξει σταθερά στη διαδικασία της οικογενειακής τους διαφοράς, είναι να μην έρθει ποτέ στην Κύπρο και να μην επιτρέψει στον υιό των διαδίκων S.B. να τον επισκεφθεί στην Κύπρο. Ως εκ τούτου, θεωρεί ότι πληρείται απόλυτα η προϋπόθεση για την παροχή της ζητούμενης εγγύησης σε σχέση με τα έξοδα, όπως τον διαβεβαιώνουν οι δικηγόροι του.
7. Περαιτέρω, ο Αιτητής αναφέρει ότι είναι σημαντικό για ένα μέρος να υποβάλει αίτηση όπως η παρούσα το συντομότερο δυνατόν και υποστηρίζει ότι εν προκειμένω, ενήργησε με την μέγιστη ταχύτητα, πρώτα διαχειριζόμενος την μονομερή αίτηση που υπέβαλε η Καθ’ ης η Αίτηση, την οποία τελικά απέσυρε και επιβαρύνθηκε με τα έξοδα. Αναφέρει ακόμα, ότι οι έγγραφες προτάσεις έχουν ολοκληρωθεί πρόσφατα και η υπόθεση βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο.
8. Τονίζει επιπροσθέτως, ότι η Καθ’ ης η Αίτηση διαθέτει πλήρη οικονομική ικανότητα για να καταθέσει την ζητούμενη εγγύηση ή οποιαδήποτε εγγύηση μπορεί να διατάξει το δικαστήριο, αφού έχει παραδεχτεί ότι διαθέτει ποσό κοντά στα 2,5 εκατομμύρια δολάρια, που προέρχεται από την προσωπική του αποκλειστική συμβολή. Ο Αιτητής αναφέρει, ότι σε κάθε περίπτωση, η Καθ’ ης η Αίτηση διαμένει δωρεάν και με δικά του έξοδα στην οικία του, αφού καταβάλλει όλες τις μηνιαίες της δαπάνες που ανέρχονται σε χιλιάδες δολάρια. Συνολικά, υποστηρίζει ότι η Καθ’ ης Αίτηση διαθέτει πλήρη χρηματοοικονομική ικανότητα ώστε να παρέχει την ζητούμενη εγγύηση για τα έξοδα.
9. Συν τοις άλλοις, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι είναι σοβαρές οι πιθανότητες απόρριψης της αξίωσης της Καθ’ ης η Αίτηση. Διευκρινίζει ότι, παρά το γεγονός ότι στην ουσία δεν έχει υπόθεση ή προοπτική επιτυχίας, καθώς αυτή δεν έχει καμία απολύτως συμβολή στα περιουσιακά του στοιχεία, δεν μπορεί ούτε να ικανοποιήσει τις προϋποθέσεις που οφείλει προκειμένου να διατυπώσει μια αξίωση. Όπως τον ενημερώνουν οι δικηγόροι του, με βάση την σχετική νομολογία, ένας σύζυγος μπορεί να αξιώσει συνεισφορά μόνο εάν αποδείξει πρώτα την αύξηση των περιουσιακών στοιχείων από την ημέρα του γάμου μέχρι την ημερομηνία της διάστασης. Σε αυτή την περίπτωση, όπως δηλώνει στην υπεράσπισή και ανταπαίτηση του, η αξία των περιουσιακών του στοιχείων κατά τις σχετικές χρονικές περιόδους, ήτοι του γάμου και της ημερομηνίας διάστασης έχει μειωθεί. Ισχυρίζεται ότι δεδομένου πως δεν υπάρχει αύξηση της αξίας αυτών των περιουσιακών στοιχείων, δεν υπάρχει δικαίωμα, ανεξαρτήτως του αν η Καθ’ ης μπορεί να αποδείξει οποιαδήποτε μορφή συμβολής, την οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί γιατί δεν έχει συμβάλει καθόλου. Θεωρεί ότι, υπάρχει εκ πρώτης όψεως καλή βάση, όπως τον ενημερώνουν οι δικηγόροι του, για να ικανοποιηθεί πλήρως αυτή η προϋπόθεση σχετικά με την παροχή εγγύησης για τα έξοδα. Ιδιαίτερα, υποστηρίζει ότι υπάρχει πολύ καλή προοπτική για να επιτύχει η υπεράσπιση του.
10. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι λαμβάνοντας υπόψη την κλίμακα αυτής της διαδικασίας, η οποία είναι η υψηλότερη δυνατή, ήτοι άνω των 2,000,000 ευρώ, και το γεγονός ότι θα διεξαχθεί πλήρης και εκτενής δίκη επί του θέματος, αφού υπάρχει πληθώρα ισχυρισμών και αποδείξεων οι οποίες αμφισβητούνται, τούτο σημαίνει ότι η δίκη της υπόθεσης θα είναι αναλογικά μεγάλη σε διάρκεια.
11. Αναφέρει ακόμα, ότι αυτή την στιγμή εκκρεμούν ενδιάμεσες αιτήσεις, ενώ υπήρξε ένας αριθμός άλλων αιτήσεων που επίσης εκκρεμούσαν και στη συνέχεια αποσύρθηκαν. Επιπλέον, η Καθ’ ης η Αίτηση έχει δείξει ότι δεν έχει πρόθεση να παρουσιαστεί στην Κύπρο, επομένως είναι βέβαιο ότι θα καταθέσει περισσότερες αιτήσεις για να προσπαθήσει να καταθέσει μέσω τηλεδιάσκεψης, αλλά και άλλες αιτήσεις, αφού συνηθίζει να καταχράται την δικαστική διαδικασία. Υποστηρίζει ότι η παρούσα διαδικασία αποτελεί μέρος μιας μεγάλης και συνεχιζόμενης διαφοράς, η οποία είχε καταχρηστικά παραπεμφθεί στο δικαστήριο των Η.Π.Α. μέχρι να γίνει δεκτή η αίτησή του για απόρριψη των διαδικασιών που λήφθηκαν εκεί. Είναι προφανές, ότι η υπόθεση δεν θα επιλυθεί με κανέναν τρόπο, παρά με την καλή πίστη που έχει επιδείξει πολλές φορές, με στόχο την προστασία των παιδιών του, για αυτό και θεωρεί βέβαιο ότι η διαδικασία αυτή θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να εκδικαστεί.
12. Ο Καθ’ ου η Αίτηση εκτιμά ότι τα δικηγορικά έξοδα της υπόθεσης ανέρχονται στο ποσό των €93,077.90 πλέον Φ.Π.Α., με βάση τις υφιστάμενες κλίμακες και στην βάση ενδεικτικού καταλόγου εξόδων που έχει ετοιμαστεί από τους δικηγόρους του, τον οποίο κατέθεσε ως Τεκμήριο 1. Υποστηρίζει επίσης, ότι δεδομένου ότι έχει δύο δικηγόρους, το συνολικό ποσό των εξόδων ανέρχεται στα €186,155.80 πλέον Φ.Π.Α.
13. Καταληκτικά, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν η ζητούμενη εγγύηση δεν παραχωρηθεί, σε περίπτωση που η υπεράσπισή του είναι επιτυχής, δεν θα μπορέσει να εισπράξει οποιοδήποτε ποσό, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση δεν έχει ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, ενώ το μόνο της περιουσιακό στοιχείο είναι το ποσό των 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο βρίσκεται στις Η.Π.Α. Θεωρεί επίσης, ότι είναι δαπανηρό και πρακτικά αδύνατο να μπορέσει να εκτελεστεί μια απόφαση στις Η.Π.Α. σε σχέση με τα έξοδα σε περίπτωση που επιδικαστούν έξοδα κατά της Καθ’ ης η Αίτηση.
(III) ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ։
14. Η υπό κρίση ενδιάμεση Αίτηση προσέκρουσε στην ειδοποίηση περί πρόθεσης ένστασης της Καθ’ ης η Αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε στις 13/01/2025 και στην οποία παρατίθενται οι ακόλουθοι λόγοι ένστασης։
1. Η Αίτηση είναι νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη και/ή απαράδεκτη και/ή δεν δικαιολογεί την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος και/ή είναι νόμω και ουσία αβάσιμη και δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρησης άδειας προς ασφάλεια εξόδων.
2. Δεν εξειδικεύεται ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η ασφάλεια εξόδων.
3. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος προς ασφάλεια εξόδων.
4. Ουδέν στοιχείο παρασχέθηκε στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση στην οποία να καταδεικνύεται και/ή να αποδεικνύεται η οικονομική δυνατότητα της Καθ’ ης η Αίτηση και αν αυτή κατέχει ή όχι οποιαδήποτε περιουσία εντός της Δημοκρατίας.
5. Ο Αιτητής κακόπιστα και καταχρηστικά εδράζει την αίτηση του στην δική τους αδικοπραξία που αποτέλεσε την βάση καταχώρησης της παρούσας Αίτησης.
6. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων και/ή τα γεγονότα που αναφέρονται στην Αίτηση και την ένορκη δήλωση που συνοδεύει αυτήν είναι ελλιπή και/ή ανεπαρκή και/ή ατεκμηρίωτα και δεν δικαιολογούν και/ή δεν ικανοποιούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος και η νομολογία για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
7. Η Καθ' ης η Αίτηση έχει καλή και/ή ισχυρή υπόθεση στην Αίτηση της και/ή αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας της.
8. Η Αίτηση αποτελεί προϊόν κακοπιστίας και/ή κατάχρηση της διαδικασίας και/ή έχει σκοπό, στην απουσία καλής και βάσιμης υπεράσπισης, να εκτροχιάσει την υπόθεση και/ή να οδηγήσει στην αναστολή και/ή απόρριψη της Αίτησης.
9. Η Καθ' ης η Αίτηση δεν έχει την οικονομική δυνατότητα σε αυτό το στάδιο να παράσχει την αιτούμενη ασφάλεια εξόδων και τυχόν έγκριση του αιτήματος θα οδηγήσει σε στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο το οποίο διασφαλίζεται από το Σύνταγμα.
10. Το ποσό που ζητά να καταβληθεί από την Καθ’ ης η Αίτηση ως ασφάλεια εξόδων είναι υπερβολικό και/ή παράλογο και/ή αδικαιολόγητα και/ή εκ προθέσεως διογκωμένο και είναι τόσο υψηλό, που στην ουσία αποστερεί από την Καθ' ης η Αίτηση το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη.
11. Ο τρόπος με τον οποίο έχει υπολογιστεί το ύψος του ποσού που επιζητείται να καταβληθεί ως ασφάλεια εξόδων, είναι λανθασμένος και/ή αντικανονικός και/ή αντίθετος με τη συνήθη πορεία και/ή διάρκεια ακροαματικής εκδίκασης υποθέσεων παρόμοιας φύσης.
12. Η χρονική προθεσμία των 20 ημερών που ζητείται να δοθεί για πληρωμή είναι αδικαιολόγητα και/ή υπερβολικά και/ή εκβιαστικά σύντομη και σε περίπτωση που το Σεβαστό Δικαστήριο διατάξει την καταβολή οποιουδήποτε ποσού ως ασφάλεια εξόδων, θα πρέπει να δοθεί εύλογος χρόνος για την καταβολή του όχι λιγότερος των 90 ημερών.
13. Η υπό κρίση αίτηση υπόκειται σε απόρριψη καθ' υπόδειξη της αυστηρής νομολογιακής γραμμής πως όταν ο Αιτητής είναι υπαίτιος για την οικονομική κατάσταση του Ενάγοντα/Αιτητή δεν μπορεί να διαταχθεί ασφάλεια εξόδων.
14. Η Αίτηση είναι καταπιεστική και στοχεύει στην ανακοπή της ομαλής πορείας της Αίτησης.
15. Ο Αιτητής δεν προσήλθε στο δικαστήριο με καθαρά χέρια.
15. Η ένσταση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση ημερομηνίας 13/01/2025 της κας Ε.Γ., δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί την Καθ’ ης η Αίτηση, η οποία αναφέρει ότι είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη από την ίδια όπως προβεί στην παρούσα, αφού αυτή βρίσκεται στις Η.Π.Α. όπου διαμένει μόνιμα.
16. Αρχικά, η ενόρκως δηλούσα αρνείται ότι ο Αιτητής έχει δικαίωμα παροχής ασφάλειας εξόδων, αφού δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος προς τούτο και πιο συγκεκριμένα συντρέχουν δεδομένα τα οποία δεν επενεργούν υπέρ του Αιτητή ως προς την ασφάλιση των εξόδων του.
17. Η Καθ’ ης η Αίτηση παραδέχεται ότι είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού, ενώ ισχυρίζεται μετά την νομική συμβουλή που έλαβε, πως οι ισχυρισμοί του Αιτητή περί μη ύπαρξης οποιασδήποτε περιουσίας στην Κύπρο ή σε χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ατεκμηρίωτοι και αόριστοι χωρίς να έχει προσκομίσει προς τούτο οποιαδήποτε απόδειξη, επιχειρώντας να αλιεύσει μαρτυρία προς επιτυχία της Αίτησης του.
18. Αναφορικά δε με τους ισχυρισμούς του Αιτητή, πως η Καθ’ ης η Αίτηση δεν έχει πρόθεση να έρθει ποτέ στη Κύπρο, αναφέρει ότι αυτοί δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί, ενώ η όποια επικοινωνία του ανήλικου με τον πατέρα του δεν διαδραματίζει οποιοδήποτε ρόλο στη παρούσα. Σημειώνει πως ο Αιτητής έχει απειλήσει αρκετές φορές την Καθ΄ ης η Αίτηση με έξωση από την κατοικία που διαμένουν στις Η.Π.Α. με άμεση ισχύ.
19. Επιπρόσθετα, η Καθ’ ης η Αίτηση υποστηρίζει ότι η παρούσα αίτηση εγείρεται με υπερβολική καθυστέρηση, ήτοι ένα και πλέον έτος από την καταχώρηση της εναρκτήριας αιτήσεως. Επιπλέον, και σε σχέση με την ενδιάμεση αίτηση την οποία αναφέρει ο Αιτητής, αυτή έχει περατωθεί από τον Μάιο του 2024, ήτοι 7 μήνες προηγουμένως. Περαιτέρω, είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση, πως η παρούσα Αίτηση εγείρεται εκδικητικά με μοναδικό στόχο την οικονομική εξόντωση της σε όλες τις διαδικασίες, ώστε να αποδεχτεί να κλείσει ακόμη και εναντίον της όλες τις υποθέσεις που εκκρεμούν, αφού ο Αιτητής ως πολυεκατομμυριούχος δεν έχει καμία οικονομική πίεση.
20. Η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα παροχής εγγύησης για το ποσό το οποίο αξιώνει ο Αιτητής στην Αίτηση του. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι το ποσό το οποίο είναι κατατεθειμένο στον λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση είναι δεσμευμένο, αφού όλα τα περιουσιακά στοιχεία των διαδίκων έχουν ήδη προσωρινά δεσμευθεί αυτομάτως με την καταχώρηση της αίτησης διαζυγίου που έχει καταχωρήσει η Καθ’ ης η αίτηση στις Η.Π.Α. μέχρι την τελική εκδίκαση της υπόθεσης.
21. Ειδικότερα, η ενόρκως δηλούσα ισχυρίζεται ότι με την κατάθεση της Αίτησης στο Κολοράντο των Η.Π.Α., για την λύση του γάμου των διαδίκων, έχει τεθεί σε ισχύ προσωρινή απαγόρευση εναντίον και των δύο μερών μέχρι την έκδοση τελικής απόφασης, την απόρριψη της αίτησης ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου. Παρουσιάζει ως Τεκμήριο 1, μετάφραση της απόφασης του Δικαστηρίου του Κολοράντο στην οποία επιβεβαιώνονται τα ανωτέρω και συγκεκριμένα στη σελίδα 12 της απόφασης υπό τον τίτλο iv. Τροποποίηση Προσωρινής Ακύρωσης.
22. Συνεπώς, θεωρεί ότι είναι αδύνατον για την Καθ΄ ης η Αίτηση να καταθέσει το ποσό που ζητεί ο Αιτητής. Επιπρόσθετα, είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η ίδια διαμένει προσωρινά εντός της κατοικίας του Αιτητή, ο οποίος έχει διατάξει σε σύντομο χρόνο την έξωση της, ενώ για να εκδικηθεί τον ανήλικο υιό του S.B. ο οποίος επέλεξε να παραμείνει με τη μητέρα του στην Αμερική, δεν καταβάλει για αυτόν οποιοδήποτε ποσό διατροφής, ενώ όλα τα έξοδα διαβίωσης του καλύπτονται αποκλειστικά από την ίδια. Επισυνάπτει ως Τεκμήριο 2 στην ένορκη δήλωση της, σχετική αλληλογραφία του Αιτητή με την Καθ’ ης η αίτηση στην οποία αυτός της αναφέρει ότι θα διακόψει την καταβολή οποιουδήποτε ποσού προς το ανήλικο τέκνο τους. Περαιτέρω, παρουσίασε ως Τεκμήριο 3 σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα του Αιτητή προς το λογιστή του ότι θα σταματήσει οποιαδήποτε πληρωμή στο λογαριασμό της Καθ’ ης η αίτηση για τα οικογενειακά έξοδα καθώς και ως Τεκμήριο 4 σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα του Αιτητή προς την Καθ΄ ης η αίτηση στο οποίο της αναφέρει ότι απέσυρε $3,500 από το λογαριασμό του ανήλικου.
23. Είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση, ότι ο Αιτητής δεν έχει ούτε γνήσια, ούτε καλή υπεράσπιση, ενώ υποστηρίζει ότι η ίδια έχει δικαίωμα συμμετοχής στα αποκτήματα του Αιτητή, τα οποία αυτός απέκτησε κατά την διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τους. Ως εκ τούτου, θεωρεί ότι η παρούσα Αίτηση δεν είναι γνήσια, αφού έχει ως σκοπό να ακυρώσει και να απεμπολήσει το δικαίωμα της Καθ΄ ης η Αίτηση για πρόσβαση στη δικαιοσύνη, αφού ο Αιτητής γνωρίζει πως η Καθ΄ ης η Αίτηση δεν είναι σε θέση να καταβάλει ένα τέτοιο ποσό την δεδομένη στιγμή.
24. Ακολούθως, η Καθ’ ης η Αίτηση υποστηρίζει ότι περιήλθε σε αυτήν την οικονομική κατάσταση και κατάσταση ρευστότητας, λόγω της συμπεριφοράς του Αιτητή, αφού από τον Δεκέμβριο 2023 αυτός σταμάτησε οποιαδήποτε καταβολή προς την ίδια και προς το ανήλικο τέκνο τους, με αποτέλεσμα η Καθ΄ ης αίτηση να καλύπτει όλα τα έξοδα διαβίωσης της ίδιας αλλά και του ανήλικου. Παρουσιάζει ως Τεκμήριο 6 αλληλογραφία μεταξύ του Αιτητή, της Καθ’ ης η αίτηση και του ανηλίκου, η οποία επιβεβαιώνει τη διακοπή της οικονομικής στήριξης του Αιτητή προς την ίδια, αλλά και προς το ανήλικο τέκνο τους.
25. Είναι περαιτέρω θέση της Καθ’ ης η Αίτηση και στην βάση της νομικής συμβουλής που λαμβάνει από τους δικηγόρους της που χειρίζονται την υπόθεση, πως γενικά η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση, είναι αόριστη και ατεκμηρίωτη, καθότι δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα από τα οποία να προκύπτει η ισχυριζόμενη μελλοντική ανικανότητα της να προβεί στην πληρωμή των δικηγορικών εξόδων που τυχόν θα επιδικαστούν εναντίον της. Ως εκ τούτου, ο Αιτητής δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης που φέρει, με το να προσκομίσει δηλαδή αξιόπιστη μαρτυρία από την οποία να προκύπτει εύλογη υπόνοια ότι η Καθ’ ης η Αίτηση δεν θα είναι σε θέση να καταβάλει μελλοντικά τα έξοδα στο τέλος της δικαστικής διαδικασίας.
26. Περαιτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται πως την δεδομένη στιγμή δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να παράσχει την αιτούμενη ασφάλεια εξόδων, αφού την περίοδο αυτή βρίσκεται σε μία εκτεταμένη και προσωρινή οικονομική ύφεση λόγω αυξημένων εξόδων, περιορισμένων εσόδων καθώς και λόγω της δέσμευσης των περιουσιακών της στοιχείων, σε συνδυασμό με το ότι η ίδια είναι μονογονέας που δεν λαμβάνει μάλιστα κανένα ποσό από τον Αιτητή, ενώ οι καταθέσεις που έχει στο όνομα της δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν επί του παρόντος.
27. Είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση, ότι σε περίπτωση που εγκριθεί το αίτημα του Αιτητή, δεδομένης της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης της, αυτό θα ήταν καταστροφικό και θα απεμπολούσε το δικαίωμα της για πρόσβαση στο Δικαστήριο, κατά παράβαση του Συντάγματος και της Ε.Σ.Δ.Α.
28. Επιπρόσθετα, η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται πως ο Αιτητής βασίζει την αίτηση του σε μελλοντικά γεγονότα τα οποία δεν είναι σε θέση να αποδείξει για το πως θα επέλθουν. Ειδικότερα, είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση πως σε σχέση με τις αιτήσεις που αποσύρθηκαν, δηλαδή στο σύνολο μία, αφού οι άλλες ακόμη εκκρεμούν, ο Αιτητής μέσω της συνηγόρου του κατάφερε ήδη να εξασφαλίσει απόφαση για ποσό υπέρογκο σε σχέση με τούτο στα πλαίσια της αγωγής 407/2024, παρουσιάζοντας αντίγραφο του διατάγματος ως Τεκμήριο 7. Επομένως, θεωρεί ότι το γεγονός και μόνο πως ο Αιτητής συμπεριλαμβάνει εκ νέου τα ποσά αυτά στη παρούσα Αίτηση είναι απαράδεκτο.
29. Περαιτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση απορρίπτει τους ισχυρισμούς του Αιτητή ότι θα είναι δύσκολο ή σχεδόν αδύνατο να εκτελέσει οποιαδήποτε δικαστική απόφαση εκδοθεί υπέρ του στις Η.Π.Α. και υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που η Αίτηση της απορριφθεί, ο Αιτητής θα έχει το δικαίωμα να εκτελέσει την απόφαση μέσω εγγραφής και εκτέλεσης της στην αλλοδαπή, ήτοι στις Η.Π.Α.
30. Η καθ' ης η αίτηση υποστηρίζει επίσης ότι, έχει ισχυρή υπόθεση στην παρούσα αίτηση και μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας, με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά μειωμένη η πιθανότητα να υπάρξει στην πραγματικότητα υποχρέωση για καταβολή των εξόδων της διαδικασίας, διότι ο Αιτητής είναι υπόχρεος να καταβάλει στην Καθ’ ης η Αίτηση το ποσό εκείνο που της αναλογεί με βάση την συνεισφορά της στην επαύξηση της περιουσίας του, η οποία παρά τις ψευδείς του θέσεις είναι υπερδιπλάσια από αυτήν που είχε κατά την σύναψη του γάμου τους.
31. Συνεπώς, είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η Αίτηση είναι κακόπιστη και η καταχώρηση της αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας, αφού έχει ως μοναδικό σκοπό να οδηγήσει το Δικαστήριο στην απόρριψη της Αίτησης, χωρίς να ακουστεί η ουσία της, διότι ο Αιτητής γνωρίζει πολύ καλά την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία αυτή έχει περιέλθει επί του παρόντος, λόγω ακριβώς της στάσης και συμπεριφοράς του. Είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση, ότι στην βάση των πιο πάνω θέσεων της, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για παροχή ασφάλειας εξόδων, διότι η Καθ’ ης η Αίτηση παρά το ότι έχει περιουσιακά στοιχεία τα οποία ανέφερε, έχει χαμηλό εισόδημα, πράγμα που την εξαιρεί από την υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού εξόδων.
32. Σε κάθε περίπτωση, είναι η θέση της Καθ’ ης η Αίτηση πως ο χρόνος των 20 ημερών που ζητείται από τον Αιτητή για την παροχή της ασφάλειας εξόδων, είναι εκβιαστικός και σύντομος, ιδίως στην παρούσα περίπτωση όπου η Καθ’ ης η Αίτηση βρίσκεται εκτός της κυπριακής δικαιοδοσίας και δεν διαθέτει ένα τέτοιο ποσό προς δέσμευση.
(IV) ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ։
33. Η υπό εξέταση αίτηση εδράζεται κυρίως στον Κ.26.1. των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023, όπου παρέχεται η διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να διατάξει την παροχή ασφάλειας εξόδων σε περιπτώσεις όπου ο ενάγων έχει την μόνιμη διαμονή του εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, ο εν λόγω Κανονισμός προνοεί τα ακόλουθα։
« 26.1. Ασφάλεια Εξόδων
(1) Ενάγων (και, σε σχέση με ανταπαίτηση η οποία δεν είναι μόνο υπό μορφή συμψηφισμού, εναγόμενος), ο οποίος έχει τη συνήθη διαμονή του εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δύναται, σε οποιοδήποτε στάδιο της απαίτησης, να διαταχθεί να παράσχει ασφάλεια εξόδων αν και μπορεί να διαμένει προσωρινά εντός της Κύπρου ή σε Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Νοείται ότι αλλοδαποί εργαζόμενοι με χαμηλό εισόδημα εξαιρούνται οποιασδήποτε διαταγής για παροχή ασφάλειας εξόδων.
(2) Σε περιπτώσεις απαιτήσεων οι οποίες εγείρονται από πρόσωπα τα οποία έχουν τη διαμονή τους εκτός της Κύπρου ή Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν η απαίτηση τού ενάγοντα εδράζεται σε απόφαση ή διάταγμα του δικαστηρίου ή σε αξιόγραφο, η εξουσία απαίτησης από τον ενάγοντα να παράσχει ασφάλεια εξόδων επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου.
(3) Όταν πρόσωπο ενάγει υπό αντιπροσωπευτική ιδιότητα εκ μέρους παιδιού ή ανικάνου προσώπου, δυνάμει των προνοιών οποιουδήποτε νόμου, το πρόσωπο αυτό μπορεί, αν είναι εφεσείων, να διαταχτεί να παράσχει ασφάλεια εξόδων.
(4) Αν διαφανεί ότι πρόσωπο, το οποίο ενάγει δεν είναι ο πραγματικός ενάγων, αλλά ενάγει μόνο ως κατ’ όνομα ενάγων προς όφελος κάποιου άλλου προσώπου, τότε δύναται να ζητηθεί από το πρόσωπο αυτό σε οποιοδήποτε στάδιο της απαίτησης να παράσχει ασφάλεια εξόδων λόγω αφερεγγυότητας ή ανέχειας.
(5) Όταν το δικαστήριο διατάζει την παροχή ασφάλειας εξόδων, δύναται να αναστείλει τη διαδικασία μέχρις ότου παρασχεθεί η ασφάλεια εξόδων και στην περίπτωση που δεν παρασχεθεί η ασφάλεια εντός του καθορισθέντος χρόνου, το δικαστήριο δύναται να απορρίψει την απαίτηση.
(6) Όταν ομόλογο παρέχεται ως ασφάλεια εξόδων, αυτό παρέχεται, εκτός αν το δικαστήριο διατάξει διαφορετικά, στον διάδικο ή στο πρόσωπο το οποίο απαιτεί την ασφάλεια και όχι σε λειτουργό του δικαστηρίου».
34. Η αντίστοιχη διάταξη στους προϊσχύσαντες περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς και που αφορά την παροχή ασφάλειας εξόδων, ήταν η Δ.60, θ.1-6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία διαλαμβάνει τα ακόλουθα։
« 1. A plaintiff (and, in respect of a counter-claim which is not merely in the nature of a set-off, a defendant) ordinarily resident out of Cyprus ή Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης may, at any stage of the action, be ordered to give security for costs, though he may be temporarily resident in Cyprus ή σε Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Νοείται ότι αλλοδαποί εργαζόμενοι με χαμηλό εισόδημα εξαιρούνται οποιασδήποτε διαταγής για παροχή ασφάλειας εξόδων.
2. In actions brought by persons resident out of Cyprus ή Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, when the plaintiff's claim is founded on a judgment or order or on a negotiable instrument, the power to require the plaintiff to give security for costs shall be in the discretion of the Court.
3. Where a person sues as next friend of an infant or other person under disability he may, if an appellant, be ordered to give security for costs.
4. If it appears that a person suing is not the real plaintiff but is merely suing as nominal plaintiff in somebody else's interests, then such person may, at any stage of the action, be required to give security for costs on the grounds of insolvency or poverty.
5. Where the Court orders security for costs to be given it may stay the proceedings in the action until such security is given, and in the event of the security not being given within the time appointed may dismiss the action.
6. Where a bond is to be given as security for costs, it shall, unless the Court or a Judge otherwise directs, be given to the party or person requiring the security, and not to an officer of the Court.».
35. Η δυνατότητα έκδοσης διαταγής για παροχή ασφάλειας εξόδων ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, είναι η απόδειξη ότι ο Ενάγων δεν έχει τη συνήθη διαμονή του στην Κύπρο ή σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη στιγμή που το Δικαστήριο αποκτήσει την σχετική δικαιοδοσία, οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του είναι κατεξοχήν δύο. Συγκεκριμένα, είναι η κατοχή εκ μέρους του ενάγοντα περιουσίας και ιδίως ακίνητης στην Κύπρο αλλά και η ισχύς της υπόθεσης του (βλ. ALAHMARI v. ALIA THE ROYAL JORDANIAN AIRLINE (1990) 1 Α.Α.Δ 434).
36. Ο σκοπός της ασφάλειας εξόδων και η φύση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, συνοψίστηκαν στην υπόθεση Standard Fruit Co (Bermuda) Ltd v. Gold Seal Ship Co Ltd (1993) 1 ΑΑΔ 121, όπου στις σελ. 124-125 επισημάνθηκαν τα ακόλουθα։
« Η πρόνοια για ασφάλεια εξόδων σκοπό έχει να διασφαλίσει στον εναγόμενο την είσπραξη των εξόδων που θα δοθούν υπέρ του, στις περιπτώσεις που ο ενάγων είναι κάτοικος εξωτερικού και δεν έχει περιουσία στην Κύπρο. Διασφαλίζεται, έτσι, η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης για έξοδα - τα έξοδα του εναγομένου εναντίον του ενάγοντος, ή του ενάγοντος εναντίον ανταπαιτητή, αναλόγως της περίπτωσης.
Η εξουσία που απονέμεται στο Δικαστήριο με τον Κανονισμό αυτό δεν είναι δεσμία, αλλά διακριτικής φύσεως. Η διακριτική αυτή εξουσία ασκείται από το Δικαστήριο δικαστικά, ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης.
Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν η συνήθης πρακτική ήταν να εκδίδεται διαταγή ασφάλειας εξόδων όταν ο ενάγων ήταν κάτοικος εξωτερικού. Η άκαμπτος αυτή πρακτική, όμως, δεν είναι σύμφωνη, ούτε με το γράμμα, ούτε με το πνεύμα του Κανονισμού».
37. Στην απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση The Continental Insurance Company of Hampshire v. Sac Eugene O’ Regan (1998) 1 Α.Α.Δ. 1087, ουσιαστικά τέθηκαν οι προϋποθέσεις τις οποίες εξετάζει το Δικαστήριο στα πλαίσια άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας, αναφορικά με αίτημα παροχής ασφάλειας εξόδων, ως ακολούθως։
(α) κατά πόσο η συνήθης διαμονή του ενάγοντα βρίσκεται εκτός Κύπρου ή χώρας κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(β) κατά πόσο ο ενάγοντας στερείται οποιασδήποτε περιουσίας στην Κύπρο και ιδιαίτερα ακίνητης ιδιοκτησίας.
(γ) κατά πόσο η ισχύς της υπόθεσης του ενάγοντα και η δική του εκδοχή διαθέτει λογικά καλή προοπτική επιτυχίας.
38. Περαιτέρω, στην υπόθεση Sally Line Ltd v. Greenmar Nav. Ltd κ.α. (1993) 1 Α.Α.Δ. 633, αναφέρθηκε ότι όταν ο Ενάγοντας είναι αλλοδαπός και δεν έχει περιουσιακά στοιχεία στην Κύπρο, τα οποία μπορούν να εκποιηθούν για την κάλυψη των εξόδων του Εναγόμενου, το Δικαστήριο συνήθως κλίνει υπέρ της έκδοσης διαταγής για παροχή ασφάλειας για τα έξοδα του Εναγόμενου, εκτός αν ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης καθιστούν άδικη την έκδοση τέτοιας διαταγής.
39. Στα ευρύτερα κριτήρια που το Δικαστήριο εξετάζει για την παροχή ασφάλειας εξόδων, συγκαταλέγεται και η δύναμη της υπόθεσης του ενάγοντα, η οποία συνεκτιμάται με όλους τους υπόλοιπους παράγοντες. Εν προκειμένω, το Δικαστήριο δεν θα προβεί σε λεπτομερή εξέταση του θέματος και θα εξετάσει εάν προκύπτει ξεκάθαρα από τα δικόγραφα αυξημένη πιθανότητα επιτυχίας κάποιου μέρους. Ειδικότερα, στην υπόθεση Porzelack KG v. Porzelack (UK) Ltd (1987) 1 All ER 1074, υποδείχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά։
« It seems to me that I have an entirely general discretion either to award or refuse security, having regard to all the circumstances of the case. However, it is clear on the authorities, that if other matters are equal, it is normally just to exercise that discretion by ordering security against a non-resident plaintiff. The question is what, in all circumstances of the case, is the just answer.
… … This is the second occasion recently on which I have had a major hearing on security for costs and in which the parties have sought to investigate in considerable detail the likelihood or otherwise of success in the action. I do not think that is a right course to adopt on an application for security of costs. The decision is necessarily made at an interlocutory stage on inadequate material and without any hearing of the evidence. A detailed examination of the possibilities of success or failure merely blows the case up into a large interlocutory hearing involving great expenditure of both money and time.
Undoubtedly, if it can clearly be demonstrated that the plaintiff is likely to succeed, in the sense that there is a very high probability of success, then that is a matter that can properly be weighed in the balance. Similarly, if it can be shown that there is a very high probability that the defendant will succeed, that is a matter that can be weighed. But for myself I deplore the attempt to go into the merits of the case unless it can be clearly demonstrated one way or another that there is a high degree of probability of success or failure».
40. Σε σχέση με το ίδιο ζήτημα στην υπόθεση Genemp Trading Ltd v. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2011) 1 Α.Α.Δ. 1314, επισημάνθηκε ότι αν ο ενάγων έχει καλή υπόθεση και η δε υπεράσπιση φαίνεται να μην ευσταθεί, τότε θα ήταν αντίθετο με το πνεύμα της δικαιοσύνης να διαταχθεί η καταβολή ασφάλειας εξόδων, επιβραβεύοντας έτσι ουσιαστικά τον εναγόμενο και καθυστερώντας την όλη διαδικασία.
41. Επιπρόσθετα, έχει νομολογηθεί ότι μία βασική αρχή την οποία το Δικαστήριο δύναται να εξετάσει, είναι ότι δεν εκδίδεται διάταγμα για παροχή ασφάλειας εξόδων εναντίον ενάγοντα ο οποίος στερείται οικονομικών μέσων. Διότι σε αυτή την περίπτωση, η έκδοση διαταγής για παροχή ασφάλειας εξόδων θα απέληγε σε στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης στο Δικαστήριο (βλ. Y. Liasides Develop. Ltd v. Μ. Μιχαήλ κ.α. Πολ. Εφ. Αρ. 123/2012, ημερομηνίας 02/06/2017, ECLI:CY:AD:2017:A211).
42. Στην απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση Σωκράτους v. Νικολάου, Π.Ε. Αρ. 405/2016, ημερομηνίας 15/4/2021, ECLI:CY:AD:2021:A154, στην οποία γίνεται αναφορά στην κυριότερη προγενέστερη επί του θέματος νομολογία αλλά και στις αρχές του κοινοδικαίου και της επιείκειας, που καθιστούν σαφές ότι η ανέχεια δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο για την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, επισημάνθηκαν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα։
« Πάγια είναι η γραμμή της νομολογίας ότι δεν χωρεί διαταγή για την παροχή ασφάλειας για τα έξοδα, όταν τούτο απολήγει σε στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης στο δικαστήριο του ενάγοντα ή του εφεσείοντα, αναλόγως. Οι διαδικαστικοί κανονισμοί που παρέχουν τέτοια ευχέρεια στο δικαστήριο θα πρέπει να εναρμονίζονται προς το Σύνταγμα και ειδικά προς το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος (βλ. Άρθρο 188.1 του Συντάγματος) αλλά και προς το Άρθρο 6.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (βλ. Conway (ανωτέρω)).
Στην υπόθεση The Continental Insurance Company of Hampshire v. Sac Eugene O' Regan (1998) 1 ΑΑΔ 1087 έγινε αναφορά και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:
«Εκείνο που βαραίνει στη σκέψη μας είναι η αδιαμφισβήτητη οικονομική αδυναμία του εφεσιβλήτου. Η οποία δεν θα του επέτρεπε να συμμορφωθεί με διάταγμα για την εξασφάλιση των εξόδων της εφεσείουσας. Οπότε θα του εστερείτο η πρόσβαση στο δικαστήριο η οποία διασφαλίζεται από το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος και το Άρθρο 6.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιωδών Ελευθεριών: βλ. Airey Case Judgment of 9 October 1979, Series A, No. 32 p. 15 και Andronicou and Constantinou Judgment of 9 October 1997.»
Στην Conway ν. Ηλία (ανωτέρω) επίσης έγινε αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην Γιωργαλλά ν. Χατζηχριστοδούλου (2000) 1 ΑΑΔ 2060 ως ακολούθως:
«Όπως προκύπτει από την απόφαση της Ολομέλειας στη Γιωργαλλά ν. Χ" Χριστοδούλου (2000) 1 Α.Α.Δ. 2060, όροι περιοριστικοί του δικαιώματος πρόσβασης στο δικαστήριο, ή, ακριβέστερα ρυθμιστικοί της άσκησής του, μπορεί να τεθούν, νοουμένου ότι δεν πλήττουν τον πυρήνα του δικαιώματος, ο οποίος εντοπίζεται στη λελογισμένα ανεμπόδιστη πρόσβαση στο δικαστήριο. Ο πυρήνας του δικαιώματος πρόσβασης στο δικαστήριο πλήττεται και το δικαίωμα παραβιάζεται, εφόσον ο προσφεύγων στο δικαστήριο δε διαθέτει τα μέσα για εξασφάλιση των εξόδων του αντιδίκου.»
43. Το βάρος απόδειξης ότι η έκδοση διατάγματος θα στερήσει τον ενάγοντα το δικαίωμα πρόσβασης στην δικαιοσύνη, το έχει αυτός που το επικαλείται. Στην υπόθεση Studland Holdings Ltd κ.α. v. Σωφρονίου Ευσταθίου κ.α. (2003) 1Γ Α.Α.Δ. 1809, επισημάνθηκε ότι։
«Οι καθ' ων η αίτηση εφεσείοντες δεν παρουσίασαν οποιαδήποτε στοιχεία που θα μπορούσαν βάσιμα να καταδείξουν ότι η έφεσή τους έχει πιθανότητα επιτυχίας, ενώ ο ισχυρισμός τους ότι η έκδοση διατάγματος παροχής ασφάλειας για έξοδα θα καταστεί εμπόδιο προώθησης της γνήσιας απαίτησης που έχουν κατά των εφεσιβλήτων/αιτητών, παρέμεινε ατεκμηρίωτος».
44. Περαιτέρω, ο χρόνος υποβολής της αίτησης για ασφάλεια εξόδων αποτελεί ένα πρόσθετο στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη και μάλιστα δεν αποκλείεται η καθυστέρηση του διαδίκου να αποταθεί εγκαίρως στο Δικαστήριο, σε συσχετισμό με άλλους ενισχυτικούς παράγοντες, να οδηγήσει το Δικαστήριο στην απόρριψη του αιτήματος (βλ. Genemp Trading Ltd v. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2011) 1 Α.Α.Δ. 1314). Εν τούτοις, στην απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση Union De Cooperatives Agricoles DE Cereales Des Semences v. Apak Agro Industries Ltd κ.α. (Αρ.2) (1992) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1170, το Δικαστήριο επισήμανε την καθυστέρηση στην προώθηση της αίτησης, έκρινε όμως πως από μόνη της δεν ήταν αρκετή για να απορρίψει την αίτηση για ασφάλεια των εξόδων.
45. Αναφορικά με τον καθορισμό του ύψους του ποσού της ασφάλειας εξόδων, σε περίπτωση επιτυχίας της αίτησης, αυτό βρίσκεται στην κρίση του Δικαστηρίου και δεν πρέπει να είναι ούτε φανταστικό ούτε καταπιεστικό, με την έννοια ότι θα απαγορεύει ουσιαστικά την προσφυγή στο Δικαστήριο (βλ. Standard Ltd κ.ά. ν. Gold Seal Ship. Co Ltd (1993) 1 Α.Α.Δ. 121). Περαιτέρω, στην υπόθεση Alahmari ν. Alia Airline (1990) 1 Α.Α.Δ. 434 επισημάνθηκε ότι το ποσό της ασφάλειας είναι κατά κανόνα εκείνο το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα υποστεί ο διάδικος, ο οποίος εξαιτείται την ασφάλεια.
46. Επιπρόσθετα, στην υπόθεση TBF (Cyprus) Ltd κ.α. ν. Εμπορικής Μελετών Σχεδιασμού και Επιχειρηματικού Κεφαλαίου Ανώνυμης Εταιρείας κ.α. (2003) 1 Α.Α.Δ. 459, διευκρινίστηκε ότι το διάταγμα μπορεί να καλύψει τόσο περασμένα όσο και μελλοντικά έξοδα. Και στις δύο προαναφερόμενες αποφάσεις, υποδείχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, ως ορθή πρακτική, το ποσό το οποίο επιζητείται ως ασφάλεια, να υποστηρίζεται με λεπτομέρεια σε προκαταρτικό κατάλογο εξόδων, ο οποίος θα καθορίζει το ύψος του.
(V) ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ։
47. Λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω αρχές, προχωρώ στην εξέταση της Αίτησης, με βάση το περιεχόμενο της, των δικογράφων των διαδίκων αλλά και των λόγων ένστασης που έχουν προβληθεί.
48. Αρχικά, όπως προκύπτει μέσα από τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων, αποτελεί κοινό έδαφος και παραδεκτό γεγονός, ότι η Καθ’ ης η Αίτηση είναι μόνιμος κάτοικος των Η.Π.Α. αφού ζει σε οικία στην πόλη Boulder η οποία βρίσκεται στην πολιτεία του Κολοράντο. Δηλαδή, τεκμαίρεται ότι δεν έχει την συνήθη διαμονή της στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε κάθε περίπτωση εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατ’ εφαρμογή των προνοιών του Κ.26.1 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023.
49. Συνάγεται επίσης, ότι η Καθ’ ης η Αίτηση δεν διαθέτει οποιοδήποτε κινητό ή ακίνητο περιουσιακό στοιχείο το οποίο να είναι εγγεγραμμένο στο όνομα της, εντός της κυπριακής επικράτειας. Ούτε έχει παρουσιαστεί οποιαδήποτε μαρτυρία από την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση, επί της οποίας μετατέθηκε εν προκειμένω το βάρος απόδειξης και η οποία εξάλλου είναι το πρόσωπο που έχει ιδία γνώση των περιουσιακών της στοιχείων, ότι διαθέτει οποιαδήποτε περιουσία στην κυπριακή επικράτεια, παρά μόνο στις Η.Π.Α. Αυτό είναι που προκύπτει μέσα από την παρατεθείσα μαρτυρία και τα δικόγραφα των διαδίκων και σε κάθε περίπτωση η θέση αυτή του Αιτητή δεν αντικρούστηκε ουσιωδώς και παρέμεινε αναντίλεκτη εν προκειμένω. Συνακόλουθα, συμπεραίνω ότι ικανοποιούνται οι δύο βασικότερες προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
50. Υπεισέρχομαι τώρα στην εξέταση των υπόλοιπων παραγόντων που απαιτείται να σταθμιστούν στα πλαίσια των προαναφερόμενων νομολογιακών αρχών. Αρχικά, θεωρώ ορθότερο να αξιολογηθεί πρώτα ο παράγων που αφορά την ισχύ της υπόθεσης της Καθ’ ης η Αίτηση και τις πιθανότητες επιτυχίας της.
51. Από την μία πλευρά, η Καθ’ ης η Αίτηση υποστηρίζει μέσα από την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση της, ότι έχει ισχυρή υπόθεση στην παρούσα αίτηση και μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας, με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά μειωμένη η πιθανότητα να υπάρξει στην πραγματικότητα υποχρέωση για καταβολή των εξόδων της διαδικασίας, διότι ο Αιτητής είναι υπόχρεος να καταβάλει στην Καθ’ ης η Αίτηση το ποσό εκείνο που της αναλογεί με βάση την συνεισφορά της στην επαύξηση της περιουσίας του, η οποία παρά τις ψευδείς του θέσεις είναι υπερδιπλάσια από αυτήν που είχε κατά την σύναψη του γάμου τους.
52. Στον αντίποδα, ο Αιτητής ισχυρίζεται μέσα από την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση του, αλλά και μέσα από τα δικόγραφα του, ότι είναι σοβαρές οι πιθανότητες απόρριψης της αξίωσης της Καθ’ ης η Αίτηση, διότι στην ουσία δεν έχει υπόθεση ή προοπτική επιτυχίας, καθώς αυτή δεν έχει καμία απολύτως συμβολή στα περιουσιακά του στοιχεία. Περαιτέρω, όπως δηλώνει στην υπεράσπισή και ανταπαίτηση του, η αξία των περιουσιακών του στοιχείων κατά τις σχετικές χρονικές περιόδους, ήτοι του γάμου και της ημερομηνίας διάστασης, έχει μειωθεί και συνεπώς δεν υπάρχει αύξηση της αξίας αυτών των περιουσιακών στοιχείων και ούτε υπάρχει δικαίωμα αξίωσης οποιασδήποτε μορφής συμβολής.
53. Σταθμίζοντας τα πιο πάνω επιχειρήματα των διαδίκων και χωρίς να υπεισέρχομαι σε εις βάθος αξιολόγηση των εκατέρωθεν θέσεων τους, εξετάζοντας αμφότερες στην όψη τους και μόνον, δεν μπορώ να θεωρήσω οποιαδήποτε από αυτές ως έκδηλα ανεπαρκή ή αβάσιμη ή και αντίστροφα ως τέτοια που να αποκαλύπτει τόσο υψηλές πιθανότητες επιτυχίας η οποία να καθιστά τυχόν διαταγή για παροχή ασφάλειας εξόδων, ξεκάθαρα άδικη για την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση στην παρούσα. Εναπόκειται στους διάδικους κατά το κατάλληλο στάδιο, λαμβάνοντας υπόψη βέβαια και το σχετικό βάρος απόδειξης, να τεκμηριώσουν τους προβαλλόμενους αντικρουόμενους ισχυρισμούς τους, τους οποίους δεν είμαι σε θέση κατά το παρόν στάδιο να απορρίψω ή να αποδεχθώ, πριν την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης.
54. Συνεπώς, με βάση τα πιο πάνω δεδομένα θεωρώ ότι το Δικαστήριο δεν δύναται επί του παρόντος να καταλήξει σε μία ξεκάθαρη εκτίμηση ισχύος της υπόθεσης των διαδίκων, σε τέτοιο βαθμό που αυτή να γέρνει την πλάστιγγα εναντίον της παροχής ασφάλειας εξόδων και που να καθιστά τέτοια διαταγή καταφανώς άδικη για την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση. Ούτε μπορώ να καταλήξω σε εύρημα ότι εν προκειμένω η υπόθεση ή υπεράσπιση του Αιτητή είναι λιγότερο ισχυρή από την υπόθεση της Καθ’ ης η Αίτηση. Εξάλλου, ακόμα και αν κατέληγα σε εύρημα περί ισοδύναμης υπόθεσης των διαδίκων και συνέτρεχαν οι υπόλοιπες προϋποθέσεις έκδοσης διατάγματος για παροχή ασφάλειας εξόδων, τότε θα μπορούσε να εκδοθεί σχετικό διάταγμα υπέρ της πλευράς του Αιτητή (βλ. υπόθεση Porzelack KG v. Porzelack (UK) Ltd (1987) 1 All ER 1074).
55. Με τον 9ο λόγο ένστασης της, η Καθ’ ης η Αίτηση στην παρούσα υποστηρίζει ότι δεν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα σε αυτό το στάδιο να παράσχει την αιτούμενη ασφάλεια εξόδων και ότι τυχόν έγκριση του αιτήματος θα οδηγήσει σε στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης της στο Δικαστήριο, το οποίο διασφαλίζεται από το Σύνταγμα. Ειδικότερα, μέσα από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την ένσταση της, ισχυρίζεται ότι το ποσό των 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο είναι κατατεθειμένο στο λογαριασμό της είναι δεσμευμένο, αφού όλα τα περιουσιακά στοιχεία των διαδίκων έχουν ήδη προσωρινά δεσμευθεί αυτομάτως με την καταχώρηση της αίτησης διαζυγίου που αυτή έχει καταχωρήσει στις Η.Π.Α. μέχρι και την τελική εκδίκαση της υπόθεσης.
56. Πέραν των πιο πάνω, η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι η ίδια διαμένει προσωρινά εντός της κατοικίας του Αιτητή, ο οποίος έχει διατάξει την έξωση της σύντομα, ενώ για να εκδικηθεί τον ανήλικο υιό του S.B. ο οποίος επέλεξε να παραμείνει με την ίδια στην Αμερική, αυτός δεν καταβάλει οποιοδήποτε ποσό διατροφής και συνεπώς όλα τα έξοδα διαβίωσης του παιδιού τους καλύπτονται αποκλειστικά από αυτήν.
57. Προβαίνοντας σε προσεκτική αξιολόγηση των πιο πάνω ισχυρισμών της Καθ’ ης η Αίτηση, έχω διαπιστώσει ότι αυτή δεν έχει προσκομίσει οποιαδήποτε στοιχεία, έγγραφα η καταστάσεις σε σχέση με την φύση, την λειτουργία και το ύψος του εν λόγω λογαριασμού στις Η.Π.Α., ενώ δεν προσήγαγε οποιαδήποτε νομική γνωμάτευση ή ικανοποιητική μαρτυρία σε σχέση με τα επακόλουθα και τις συνέπειες της εκδοθείσας απόφασης του Δικαστηρίου των Η.Π.Α. σε σχέση με την χρήση και λειτουργία του εν λόγω λογαριασμού, η οποία ουσιαστικά να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της περί αδυναμίας εκμετάλλευσης του πιο πάνω χρηματικού ποσού. Στην βάση της σχετικής νομολογίας, δεν θεωρώ ορθό να προβώ σε αυθαίρετη ερμηνεία της απόφασης ενός αλλοδαπού Δικαστηρίου, αλλά και των νομικών επακόλουθων της, ελλείψει των πιο πάνω και κατά το δοκούν. Συνεπώς, θεωρώ ότι οι εν λόγω ισχυρισμοί της Καθ’ ης η Αίτηση παρέμειναν γενικοί, αόριστοι και ατεκμηρίωτοι εν προκειμένω, λαμβάνοντας υπόψη την πάγια νομολογιακή αρχή πως το βάρος απόδειξης ότι η έκδοση διατάγματος θα στερήσει τον ενάγοντα από το δικαίωμα πρόσβασης στην δικαιοσύνη, βαρύνει αυτόν που το επικαλείται.
58. Σε κάθε περίπτωση, η Καθ’ ης η Αίτηση δεν έχει αμφισβητήσει ότι είναι δικαιούχος ενός τραπεζικού λογαριασμού που φέρει ένα τεράστιο χρηματικό υπόλοιπο, το οποίο δύναται να υπερκαλύψει οποιοδήποτε ποσό διαταχθεί για σκοπούς παροχής ασφάλειας εξόδων. Ούτε και έχει αντικρούσει τον ισχυρισμό της πλευράς του Αιτητή, έστω όπως έχει προβληθεί μέσα από τις αγορεύσεις του και ο οποίος τον δεσμεύει, ότι οι περιορισμοί που έθεσε με την απόφαση του το Δικαστήριο των Η.Π.Α. δεν ισχύουν εν προκειμένω, αφού ο ίδιος παρέχει άμεσα την συγκατάθεση του για να χρησιμοποιηθεί μέρος των χρημάτων που είναι κατατεθειμένα στον εν λόγω λογαριασμό, προς τον σκοπό παροχής ασφάλειας εξόδων.
59. Σε σχέση με τους ισχυρισμούς της Καθ΄ ης η Αίτηση περί οικονομικής αδυναμίας της, η οποία συνηγορεί σε αδυναμία της να καλύψει οποιοδήποτε ποσό ως ασφάλεια εξόδων, παρατηρώ ότι αυτή δεν έχει προσκομίσει ή παρουσιάσει οποιοδήποτε στοιχείο ή έγγραφο το οποίο να τεκμηριώνει με θετική μαρτυρία ή με επάρκεια το γεγονός ότι είναι αφερέγγυα ή ότι αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ειδικότερα, να επισημάνω ότι η Καθ’ ης η Αίτηση παρέλειψε να παρουσιάσει οποιαδήποτε μαρτυρία ή δικαιολογητικά σε σχέση με την οικονομική της κατάσταση, τις μηνιαίες απολαβές από την εργασία της, τυχόν άλλα εισοδήματα ή επιδόματα τα οποία λαμβάνει, τα υπόλοιπα των τραπεζικών λογαριασμών της, ανάλυση των μηνιαίων ή άλλων οικογενειακών εξόδων τα οποία καλείται να πληρώσει, αλλά και τυχόν δάνεια ή άλλες υποχρεώσεις που έχει. Περιορίζεται αποκλειστικά σε αναφορές περί απειλών του Αιτητή για έξωση από την οικία στην οποία διαμένει με το ανήλικο τέκνο της και περί παύσης καταβολής των εξόδων της εν λόγω κατοικίας από τον ίδιο, αλλά και σε διάφορους ισχυρισμούς περί μη καταβολής διατροφής σε σχέση με το παιδί τους. Δεν έχει αντικρούσει ή αμφισβητήσει τον ισχυρισμό του Αιτητή, ότι αυτός καταβάλλει ανελλιπώς όλα τα έξοδα της οικίας που η ίδια διαμένει στο Κολοράντο, τα οποία ανέρχονται σε χιλιάδες δολάρια. Επιπρόσθετα, παραλείπει να αναφέρει ποια και πόσα είναι τα έξοδα που η ίδια ισχυρίστηκε ότι καλύπτει αποκλειστικά, ώστε να καταδειχθεί οποιαδήποτε οικονομική αδυναμία της σε αντιπαραβολή με τα όποια εισοδήματα λαμβάνει.
60. Κατά συνέπεια, αφού οι εν λόγω ισχυρισμοί περί οικονομικής αδυναμίας της παρέμειναν γενικοί, αόριστοι, μετέωροι και ατεκμηρίωτοι, δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι σε περίπτωση που πράγματι διαταχθεί η Καθ’ ης η Αίτηση να παράσχει ασφάλεια εξόδων, σταθμίζοντας βεβαίως και τους υπόλοιπους σχετικούς παράγοντες, θα της αποστερηθεί η δυνατότητα πρόσβασης στην δικαιοσύνη λόγω της οικονομικής της κατάστασης, αφού προφανώς με βάση το μαρτυρικό υλικό που τέθηκε ενώπιον μου, δεν είναι δυνατό να διαπιστώσω την εν λόγω κατ’ ισχυρισμό κατάσταση.
61. Αναφορικά με τον παράγοντα της καθυστέρησης στην προώθηση της υπό εξέταση Αίτησης, οι διάδικοι προέβαλαν αντικρουόμενες θέσεις και επιχειρήματα. Από την μία, ο Αιτητής υποστήριξε ότι ενήργησε με την μέγιστη ταχύτητα, αφού πρώτα διαχειρίστηκε την μονομερή αίτηση που καταχώρησε η Καθ’ ης η Αίτηση την οποία στην συνέχεια απέσυρε, ενώ αναφέρει ότι τα δικόγραφα συμπληρώθηκαν πρόσφατα και η υπόθεση βρίσκεται ακόμη σε αρκετά πρώιμο στάδιο. Από την άλλη, η Καθ’ ης η Αίτηση υποστήριξε ότι η υπό εξέταση Αίτηση καταχωρήθηκε με υπερβολική καθυστέρηση, ήτοι ένα και πλέον έτος από την καταχώρηση της εναρκτήριας Αίτησης. Περαιτέρω, αναφορικά με την ενδιάμεση αίτηση την οποία ανέφερε ο Αιτητής, αναφέρει ότι αυτή έχει περατωθεί από τον Μάιο του 2024, ήτοι 7 μήνες προηγουμένως.
62. Ομολογουμένως, διαπιστώνω ότι έχει προκύψει κάποια χρονική καθυστέρηση στην προώθηση της υπό εξέταση αίτησης, εν τούτοις θεωρώ ότι αυτή δεν είναι αδικαιολόγητη ή έκδηλα υπερβολική. Και τούτο, διότι η εναρκτήρια αίτηση δεν ορίστηκε ακόμα για ακρόαση, ενώ προκύπτει ότι η υπό εξέταση αίτηση καταχωρήθηκε κατά το στάδιο των οδηγιών και μετά την συμπλήρωση των δικογράφων. Κρίνω σκόπιμο να αναφέρω, ότι με βάση την προϊσχύσασα Δ.60 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η αίτηση για παροχή ασφάλειας εξόδων μπορούσε να καταχωρηθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας (‘…at any stage of the action’).
63. Σε κάθε περίπτωση και λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές αρχές της νομολογίας που επιτάσσουν ότι για να οδηγήσει η καθυστέρηση στην απόρριψη του αιτήματος για ασφάλεια εξόδων, θα πρέπει να συνυπάρχει με άλλους ενισχυτικούς παράγοντες, οι οποίοι τελικώς έχω διαπιστώσει ότι δεν έχουν τεθεί με επάρκεια ή και καθόλου ενώπιον του Δικαστηρίου, καταλήγω ότι η καθυστέρηση που έχει προκύψει δεν δικαιολογεί εν προκειμένω από μόνη της, την απόρριψη του εν λόγω αιτήματος (βλ. απόφαση Union De Cooperatives Agricoles DE Cereales Des Semences v. Apak Agro Industries Ltd κ.α. (Αρ.2) (1992) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1170).
64. Στην βάση των πιο πάνω διαπιστώσεων και συμπερασμάτων μου και ασκώντας την διακριτική μου ευχέρεια η οποία διέπει την υπό κρίση Αίτηση, καταλήγω ότι πληρούνται όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις προς έκδοση του αιτούμενου διατάγματος για παροχή της ασφάλειας εξόδων. Συνεπώς, προχωρώ πλέον να εξετάσω το ύψος του ποσού για το οποίο θα εκδοθεί το εν λόγω διάταγμα.
65. Διερχόμενος τον ενδεικτικό κατάλογο εξόδων που παρουσίασε ο Αιτητής στην ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την Αίτηση του (βλ. Τεκμήριο 1) αρχικά παρατηρώ ότι το συνολικό ποσό που αξιώνει, ήτοι το ποσό των €93.077,90 είναι έκδηλα υπερβολικό και διογκωμένο, ενώ τα εν λόγω έξοδα φαίνεται να υπολογίζονται στο μέγιστο προβλεπόμενο ποσό. Επιπρόσθετα, η αξίωση της πλευράς του Αιτητή για το ποσό εξόδων ύψους €186,155.80 πλέον Φ.Π.Α. (ήτοι €93.077,90 × 2) επειδή αντιπροσωπεύεται από δύο δικηγόρους, δεν μπορεί βέβαια να γίνει αποδεκτή αφού αυτό ξεπερνά κάθε λογική των πραγμάτων. Με την ίδια λογική, αν ο Αιτητής αποφάσιζε να διορίσει 5 ξεχωριστούς δικηγόρους για δικούς του λόγους, ο αντίδικος θα έπρεπε να επιβαρυνθεί με 5 σετ εξόδων και τα έξοδα θα πενταπλασιάζονταν, θέση η οποία πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη, ανεδαφική και εκτός λογικής. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ο Αιτητής θα δικαιούται μόνο ένα σετ εξόδων στην παρούσα.
66. Επιπρόσθετα, έχω διαπιστώσει ότι οι δικηγόροι του Αιτητή έχουν ετοιμάσει το προσχέδιο καταλόγου εξόδων τους (βλ. Τεκμήριο 1) στα πλαίσια του Παραρτήματος Β’ (Μέρος I) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023 αλλά και στην βάση του περί Δικαστικών Τελών (Τροποποιητικός) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2023 (11/2023) και (26/2023). Εν τούτοις, ο εν λόγω υπολογισμός καθίσταται προφανώς λανθασμένος, αφού στην υπό εξέταση περίπτωση, ισχύει και εφαρμόζεται ο περί Ρυθμίσεως Περιουσιακών Σχέσεων των Συζυγών (Δικαστικά τέλη και Δικηγορικά έξοδα) (Τροποποιητικός) (Αρ. 1) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2017 (14/2017), ο οποίος προνοεί ρητά ότι σε σχέση με τα έξοδα θα ισχύει το Παράρτημα Β’ «Μέρος Ι» του περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 5) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2008 επαυξημένων των ποσών κατά 75%. Συνεπώς, τα έξοδα θα έπρεπε να υπολογιστούν στην βάση των δικηγορικών δικαιωμάτων για αγωγές του Διαδικαστικού Κανονισμού του 2008 σε κλίμακα που υπερβαίνει την απαίτηση των €2.000.000 και τα οποία προφανώς προνοούν αρκετά χαμηλότερο ποσοστό εξόδων, από αυτά των σχετικών Κανονισμών του 2017 αλλά και του 2023.
67. Περαιτέρω, διερχόμενος τον ενδεικτικό κατάλογο εξόδων που ετοίμασε η πλευρά του Αιτητή στην παρούσα, παρατηρώ ότι μερικά έξοδα υπολογίζονται και επαναλαμβάνονται εις διπλούν και εις τριπλούν γεγονός απαράδεκτο, μερικά έξοδα δεν επιδικάστηκαν καν και δεν μπορούν να υπολογιστούν, ενώ άλλα χρεώνονται με λανθασμένο τρόπο ή σε λανθασμένη κλίμακα και αφορούν διαβήματα τα οποία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη εν προκειμένω, στα πλαίσια της παρούσης διαδικασίας. Σε γενικές γραμμές, αυτά παρουσιάζονται ως ιδιαίτερα διογκωμένα και δεν δικαιολογούνται υπό τις περιστάσεις.
68. Σε κάθε περίπτωση, σε σχέση με την κυρίως Αίτηση, αλλά και τις ενδιάμεσες αιτήσεις που προωθήθηκαν, προβαίνοντας σε ενδεικτικό υπολογισμό των εξόδων στην βάση του Διαδικαστικού Κανονισμού του 2008 σε κλίμακα που υπερβαίνει την απαίτηση των €2.000.000 επαυξημένων κατά 75%, διαπιστώνω ότι τα εν λόγω έξοδα που προκύπτουν εν προκειμένω, ανέρχονται περίπου στο ποσό των €40,000 πλέον Φ.Π.Α. Ως εκ τούτου, καταλήγω ότι το ποσό των €40,000 πλέον Φ.Π.Α. είναι πιο εύλογο υπό τις περιστάσεις και επιπλέον θεωρώ ότι αποτελεί ικανοποιητική ασφάλεια για την κάλυψη των εξόδων της πλευράς του Αιτητή.
69. Ειδικότερα, αξίζει να επισημανθεί ότι στην ενδιάμεση αίτηση της Αιτήτριας ημερομηνίας 20/11/2023, η οποία τελικά αποσύρθηκε στις 15/05/2025 υπολογίστηκαν έξοδα περίπου στα €6,000 πλέον Φ.Π.Α. Αναφορικά με την ενδιάμεση αίτηση της Αιτήτριας ημερομηνίας 01/08/2024, η οποία τελικά αποσύρθηκε στις 20/01/2025 άνευ βλάβης και χωρίς έξοδα, καθίσταται ξεκάθαρο ότι σε σχέση με αυτήν ο Αιτητής στην παρούσα δεν δικαιούται οποιαδήποτε έξοδα προς όφελος του. Σε σχέση με την ενδιάμεση αίτηση αντεξέτασης ημερομηνίας 05/04/2024 η οποία τελικά αποσύρθηκε, η διαταγή που δόθηκε από το Δικαστήριο ήταν η κάθε πλευρά να επωμιστεί τα έξοδα της και συνεπώς ο Αιτητής δεν δικαιούται απόδοσης εξόδων από την άλλη πλευρά. Αναφορικά με την Αίτηση του Αιτητή στην παρούσα ημερομηνίας 18/09/2024, υπολογίστηκαν έξοδα περί τις €5,000 και για τον υπολογισμό δεν λήφθηκαν υπόψη τα έξοδα που αξιώνονταν για δύο αιτήσεις αντεξέτασης, τις ένορκες δηλώσεις τους, προσέλευσης καθώς και άλλα έξοδα τα οποία δεν δικαιολογούνταν, όπως πιθανές μελλοντικές εμφανίσεις που καταγράφηκαν για το 2025 και 2026. Σε σχέση με την κυρίως Αίτηση, υπολογίστηκαν έξοδα που έχουν ήδη προκύψει αλλά και πιθανά μελλοντικά έξοδα συνολικού ύψους €29,000 περίπου, μαζί με τα πραγματικά έξοδα.
70. Νοείται ότι για τον καθορισμό του ύψους των εξόδων και κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, το Δικαστήριο ενήργησε στα πλαίσια των καθοδηγητικών νομολογιακών αρχών, οι οποίες επιτάσσουν ότι το ποσό της ασφάλειας είναι κατά κανόνα εκείνο το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα υποστεί ο διάδικος που αξιώνει την ασφάλεια εξόδων, αλλά και ότι μπορεί να καλύψει τόσο περασμένα όσο και μελλοντικά έξοδα.
(VI) ΚΑΤΑΛΗΞΗ։
71. Υπό το φως των πιο πάνω διαπιστώσεων και ευρημάτων μου και για τους λόγους που έχω εξηγήσει πιο πάνω, η Αίτηση επιτυγχάνει αφού μεταξύ άλλων φρονώ ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εισπραχθούν τα όποια έξοδα από την Καθ’ ης η Αίτηση σε περίπτωση αποτυχίας της εναρκτήριας Αίτησης της, διότι δεν καταδείχθηκε ότι αυτή διαθέτει οποιαδήποτε περιουσιακά στοιχεία εντός της κυπριακής επικράτειας.
72. Συνεπακόλουθα, εκδίδεται Διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η Καθ’ ης η Αίτηση στην παρούσα, όπως παρέχει ασφάλεια για τα έξοδα του Αιτητή, για το ποσό των €40,000 πλέον Φ.Π.Α. είτε σε μετρητά είτε υπό την μορφή ανέκκλητης τραπεζικής εγγύησης, από αδειοδοτημένη κυπριακή τράπεζα, στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, εντός 60 ημερών από σήμερα.
73. Κατ’ εφαρμογή του Κ. 26.5 των περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών του 2023, κάθε περαιτέρω διαδικασία αναστέλλεται μέχρι την κατάθεση του πιο πάνω ποσού. Σε περίπτωση μη κατάθεσης του εν λόγω ποσού, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, η αγωγή θα θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα και απορριφθείσα, με έξοδα υπέρ του Αιτητή στην παρούσα και σε βάρος της Καθ’ ης η Αίτηση στην παρούσα.
74. Η ημερομηνία 02/06/2025 κατά την οποία είναι ορισμένη η ενδιάμεση αίτηση ημερομηνίας 18/09/2024 αλλά και η κυρίως αίτηση ακυρώνεται. Σε περίπτωση συμμόρφωσης της Καθ’ ης η Αίτηση με την πιο πάνω διαταγή, δίδονται οδηγίες στον Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου Πάφου όπως θέσει άμεσα την υπόθεση ενώπιον μου για ορισμό.
75. Ασκώντας τη διακριτική μου εξουσία και ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, δεν βλέπω για ποιο λόγο μπορώ να αποκλίνω από τον κανόνα, ότι τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή στην παρούσα και εις βάρος της Καθ’ ης η Αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Υπ. ……………………………………..
Χ. Πογιατζής, Δ. Οικ. Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο