<< Επιστροφή

Αριθμός 302/2025

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Μαρία Κουφούδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Βενιζελέα, Γεώργιο Σχοινοχωρίτη, Κορνηλία Πανούτσου και Μαρία Τατσέλου - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 9 Δεκεμβρίου 2024, με την παρουσία και της γραμματέως Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της αναιρεσείουσας - καλούσας: 1) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "... που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο. Των αναιρεσιβλήτων - καθών η κλήση: 1) υπό εκκαθάριση ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "... που εδρεύει στο ... Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία ... η οποία εδρεύει στην ... Αττικής, ως οιονεί καθολικής διαδόχου της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία ... που έδρευε στο ... Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, 3) ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία ... και εκπροσωπείται νόμιμα, 4)Π. Λ. του Ρ., κατοίκου ..., 5) Σ. Ξ. του Γ., κατοίκου Ά. Γ. Α., 6) Γ. Ρ. του Π., κατοίκου ... και 7) Α. Φ. του Κ. Χ., κατοίκου ...ς, οι οποίοι δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο. Κοινοποιουμένη προς: ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία ... που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος ανέγνωσε την από 7-2-2024 δήλωση παραίτησης από το δικόγραφο της από 31-1-2019 αίτησης για αναίρεση της 19/2019 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, τις επτά από 29-2-2024 εκθέσεις επίδοσης της ως άνω αίτησης παραίτησης προς τους αναιρεσιβλήτους, οι οποίες συντάχθηκαν από τον δικαστικό επιμελητή του Εφετείου ... Ν. Τ., με έδρα το Πρωτοδικείο ... και την από 3-12-2024 πράξη κατάθεσης της γραμματέως του Αρείου Πάγου, Σ. Σ.. Το Δικαστήριο διασκέφθηκε με τη συμμετοχή και της γραμματέως και επιφυλάχθηκε να αποφασίσει.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1.- Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 580 παρ. 3 εδ. γ' και δ', 570 παρ. 2 και 581 παρ. 1 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι, αν το Τμήμα του Αρείου Πάγου αναιρέσει την αναιρεσιβληθείσα απόφαση και παραπέμψει την υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου συντιθεμένου από άλλους δικαστές, αλλά κατόπιν ασκήσεως νέας αιτήσεως αναιρέσεως αναιρέσει και την απόφαση του δικαστηρίου της παραπομπής, τότε, δεν γίνεται δεύτερη παραπομπή αλλά ο Άρειος Πάγος οφείλει να κρατήσει την υπόθεση και να την δικάσει κατ' ουσίαν λειτουργώντας πλέον ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο ουσίας (ΑΠ 923/2019, ΑΠ 930/2019). Στην περίπτωση αυτή η υπόθεση εισάγεται προς συζήτηση στο ίδιο Τμήμα (ως δικαστήριο της παραπομπής), κατά τη διαδικασία του άρθρου 581 παρ. 1 ΚΠολΔ, σε νέα δικάσιμο κατά την οποία επαναφέρεται η υπόθεση με κλήση του επιμελεστέρου των διαδίκων (ΑΠ 23/2022, ΑΠ 1282/ 2018, ΑΠ 1387/2018).
Στην προκειμένη περίπτωση, με την από 01.04.2022 κλήση της καλούσας - εκκαλούσας - αναιρεσείουσας εισάγεται προς περαιτέρω κατ' ουσία εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ως δικαστηρίου της παραπομπής, η από 23.05.2013 (με αριθμό εκθέσεως 1890/2013) έφεσή της μετά την έκδοση της υπ' αριθμόν 293/2022 δεύτερης αναιρετικής αποφάσεως του Αρείου Πάγου, με την οποία αναιρέθηκε η υπ' αριθμόν 19/2019 τελεσίδικη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, το οποίο είχε δικάσει επί της υποθέσεως, ως δικαστήριο της παραπομπής, μετά την έκδοση της υπ' αριθμόν 1564/2017 αποφάσεως του Αρείου Πάγου και διακρατήθηκε, κατά το άρθρο 580 παρ. 3 εδ. γ' του ΚΠολΔ, η υπόθεση προς περαιτέρω συζήτηση ενώπιόν του σε δικάσιμο οριζόμενη με κλήση του επιμελεστέρου των διαδίκων. 2.- Από την επιτρεπτή, κατά το άρθρο 561 παρ. 2 ΚΠολΔ, επισκόπηση των αμέσως παρακάτω σημειούμενων διαδικαστικών εγγράφων, προκύπτει ότι η υπό κρίσιν υπόθεση είχε την ακόλουθη διαδρομή: Η καλούσα - ενάγουσα - αναιρεσείουσα άσκησε κατά των καθ' ων η κλήση - εναγομένων - αναιρεσιβλήτων ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης την από 06.06.2012 (με αριθ. καταθ. 18930/11. 06.2012) αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε, μετά από συνεκδίκαση με την ασκηθείσα - από 06.11.2012 - πρόσθετη παρέμβαση της τραπεζικής ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "..." υπέρ της ενάγουσας, η υπ' αριθ. .../2013 οριστική απόφαση του άνω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή και έγινε, επίσης, δεκτή η πρόσθετη παρέμβαση. Κατά της οριστικής αυτής αποφάσεως η ενάγουσα άσκησε την από 23.05.2013 (με αριθμό καταθ. 1890/2013) έφεσή της, ενώ οι εναγόμενοι άσκησαν την από 23.05.2013 (με αριθμό καταθ. 1829/2013) έφεσή τους. επί των οποίων εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 1472/2013 τελεσίδικη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία έγιναν τυπικά δεκτές οι άνω εφέσεις και ακολούθως απορρίφθηκε κατ' ουσίαν η έφεση της ενάγουσας, απορρίφθηκε κατ' ουσίαν η έφεση των εναγομένων κατά το μέρος της που ασκήθηκε από την πρώτη εναγομένη, έγινε δεκτή η ίδια έφεση ως προς τους εναγομένους αναφορικά με την επιδίκαση στην ενάγουσα χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης και αφού εξαφανίσθηκε εν μέρει η εκκληθείσα απόφαση κατά το σχετικό κεφάλαιό της, απορρίφθηκε η αγωγή κατά το αίτημα της ηθικής βλάβης και ως προς το μέρος της που αφορούσε τους λοιπούς εναγομένους ενώ απορρίφθηκε και η ασκηθείσα υπέρ της ενάγουσας πρόσθετη παρέμβαση. Κατά της αποφάσεως αυτής άσκησαν: α) η ενάγουσα την από 28.11.2014 αναίρεσή της, β) η πρώτη εναγομένη την από 24.11.2014 αναίρεσή της και τους από 17.11.2015 πρόσθετους λόγους αυτής και γ) η προσθέτως παρεμβαίνουσα τράπεζα την από 15.12.2014 αναίρεση. Επί των άνω αναιρέσεων εκδόθηκε η αριθμόν 1564/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση αναιρέσεως και οι πρόσθετοι λόγοι αυτής της πρώτης εναγομένης, έγιναν δεκτές οι αιτήσεις αναιρέσεως της ενάγουσας και της προσθέτως παρεμβαίνουσας, αναιρέθηκε η προσβληθείσα υπ' αριθμόν 1472/2014 τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης κατά το κεφάλαιό της με το οποίο έγινε δεκτή κατ' ουσίαν η έφεση των εναγομένων και κατά το κεφάλαιό της με το οποίο απορρίφθηκε η έφεση της ενάγουσας ως προς τα αναφερόμενα - υπό στοιχεία Γ1, Γ2 και Γ3 - αγωγικά κονδύλια ζημίας και παραπέμφθηκε η υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση κατά τα αναιρεθέντα κεφάλαια στο ίδιο Δικαστήριο για νέα συζήτηση αυτής ως προς τα κεφάλαια αυτά. Ακολούθως, με την από 08.12.2017 κλήση της ενάγουσας-εκκαλούσας- αναιρεσείουσας επαναφέρθηκαν προς συζήτηση οι ως άνω δύο εφέσεις και επ' αυτών εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 19/2019 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, το οποίο, συνεκδικάζοντας τις εφέσεις, απέρριψε την έφεση των εναγομένων και αφού έκανε δεκτή κατ' ουσίαν (κατά το μέρος που είχε παραπεμφθεί με την αναιρετική απόφαση) την έφεση της ενάγουσας κατά της υπ' αριθμόν .../2013 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και εξαφάνισε εν μέρει την απόφαση αυτή κατά το μέρος αυτό, διακρατώντας την υπόθεση και δικάζοντας επί της αγωγής, απέρριψε την αγωγή ως προς τα αναφερόμενα κονδύλια. Κατά της αποφάσεως αυτής η ενάγουσα άσκησε την από 31.01.2019 αίτηση αναιρέσεως και επ' αυτής εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 293/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία έκανε δεκτό τον πρώτο λόγο της αιτήσεως αναιρέσεως, αναίρεσε την προσβαλλόμενη απόφαση και ακολούθως, ενόψει του ότι η απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά την 1564/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου, διακράτησε την υπόθεση για να δικασθεί κατ' ουσίαν σε νέα συζήτηση ενώπιον του ιδίου αναιρετικού Τμήματος, αφού επρόκειτο περί δεύτερης αναιρέσεως, μετά από κλήση του επιμελεστέρου των διαδίκων. Ήδη με την προαναφερθείσα κλήση της καλούσας-ενάγουσας-εκκαλούσας νομίμως η πιο πάνω έφεσή της φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου. Η έφεση έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495, 499, 511, 518, 520 του ΚΠολΔ), παραδεκτώς δε φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (δικάζοντος ως δικαστήριο ουσίας), εφόσον, κατά τα προεκτεθέντα, αναιρέθηκε απόφαση δικαστηρίου που δίκασε μετά από αναίρεση προηγούμενης αποφάσεως αυτού (άρθρο 580 παρ. 3 εδ. δ' ΚΠολΔ).
3.- Κατά τη διάταξη του άρθρου 308 παρ. 1 του ΚΠολΔ, η οποία σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 573 παρ. 1 του ίδιου κώδικα, εφαρμόζεται και στη διαδικασία της δίκης για την αναίρεση, το δικαστήριο εκδίδει οριστική απόφαση αν κρίνει, πως η υπόθεση είναι ώριμη γι' αυτό. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, οριστική είναι η απόφαση του Αρείου Πάγου η οποία περατώνει τη δίκη επί του ασκηθέντος ενώπιόν του ενδίκου μέσου της αιτήσεως αναιρέσεως είτε με την απόρριψη της αιτήσεως αυτής ως απαράδεκτης ή αβάσιμης είτε με την παραδοχή της και την παραπομπή της υποθέσεως προς περαιτέρω εκδίκαση σε άλλο δικαστήριο, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 580 παρ. 2 και 3 του ΚΠολΔ. Με την έκδοση της οριστικής του αποφάσεως, με την οποία γίνεται τελικώς δεκτή (ή απορρίπτεται) η αίτηση αναιρέσεως και η οποία έχει, προφανώς, την έννοια ότι κρίθηκε (ή, αντιθέτως δεν κρίθηκε) βάσιμος κάποιος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως, το δικαστήριο του Αρείου Πάγου απεκδύεται κάθε εξουσίας για νέα εξέταση της υποθέσεως και εντεύθεν αναλώνεται η αξίωση του διαδίκου προς παροχή έννομης προστασίας, υπό την έννοια της επανεξετάσεως της διαφοράς, η οποία είναι απαράδεκτη λόγω της ελλείψεως εκκρεμοδικίας (ΟλΑΠ 20/2009, ΑΠ 943/2018, ΑΠ 13/2006). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1, 97, 98, 294, 295 παρ. 1 εδ. α' και 297 του ΚΠολΔ, οι οποίες εφαρμόζονται, κατά τη διάταξη του άρθρου 299 του ιδίου Κώδικα και επί των ενδίκων μέσων, συνδυαζόμενες προς εκείνες των άρθρων 522, 524 παρ. 1 και 579 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως τα άρθρα 94 παρ. 1, 294 και 297 ίσχυαν πριν από την αντικατάστασή τους από το ν. 4335/2015 και εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση κατά το άρθρο ένατο αυτού, καθώς οι άνω αναφερόμενες αγωγή, πρόσθετη παρέμβαση και εφέσεις ασκήθηκαν πριν από την 01η.01.2016, προκύπτει ότι: α) μετά την δεύτερη αναίρεση της αποφάσεως και την διακράτηση της υποθέσεως από τον Άρειο Πάγο προς κατ' ουσίαν εκδίκαση της διαφοράς (ως δικαστήριο παραπομπής), αναβιώνει η εκκρεμοδικία της αιτήσεως παροχής έννομης προστασίας, ήτοι της εφέσεως, της αγωγής κλπ (πρβλ ΟλΑΠ 15/2011) και οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από τη συζήτηση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση που αναιρέθηκε και β) με την άσκηση παραδεκτής εφέσεως κατά της πρωτόδικης οριστικής αποφάσεως αναβιώνει η εκκρεμοδικία που δημιουργήθηκε με την έγερση της αγωγής, μέσα στα όρια που καθορίζονται με την έφεση και τους πρόσθετους λόγους και, συνεπώς, ο ενάγων έχει έκτοτε το δικαίωμα να παραιτηθεί, ολικώς ή μερικώς, από το δικόγραφο της αγωγής και της εφέσεως, ακόμη και κατά το στάδιο αυτό της (έκκλητης) δίκης, εφόσον η παραίτηση γίνει χωρίς αντίρρηση του εναγομένου, καθώς και όταν αντιλέγει μεν ο εναγόμενος, αλλά δεν δικαιολογεί έννομο συμφέρον προς περάτωση της δίκης με έκδοση οριστικής αποφάσεως (ΑΠ 138/2014, ΑΠ 929/ 2006, ΑΠ 343.2006, ΑΠ 1922/2005) στο δεύτερο βαθμό. Η παραίτηση γίνεται είτε με δήλωση η οποία καταχωρίζεται στα πρακτικά είτε με δικόγραφο που επιδίδεται στον εναγόμενο και μάλιστα πριν ακόμη κριθεί η βασιμότητα της ασκηθείσας εφέσεως και εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση (ΑΠ 214/2006, ΑΠ 201/2006, ΑΠ 557/2006). Ως δικόγραφο νοείται κάθε έγγραφο, το οποίο συντάσσεται από τον διάδικο ή τον δικαστικό του πληρεξούσιο για την πιστοποίηση της διαδικαστικής πράξης παραιτήσεως, δηλαδή και η εξώδικη δήλωση η οποία, κατά το άρθρο 118 του ΚΠολΔ, επιδίδεται από τον δηλούντα διάδικο στον αντίδικό του (ΑΠ 834/2005). Η παραίτηση που γίνεται με τον προαναφερθέντα τρόπο, για την οποία αρκεί η ύπαρξη γενικής και μόνο πληρεξουσιότητας στο πρόσωπο του δικηγόρου του παραιτουμένου (ΑΠ 1819/2022, ΑΠ 1588/2022, ΑΠ 1307/2021, ΑΠ 1554/ 2018), έχει ως συνέπεια, ότι η αγωγή θεωρείται πως δεν ασκήθηκε και επάγεται αντίστοιχη, ανάλογη με το περιεχόμενο και την έκτασή της, κατάργηση της σχετικής γι' αυτήν δίκης (ΟλΑΠ 25/2005, ΑΠ 1198/2012, ΑΠ 633/2010) εξ αρχής και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, ήτοι, από τη διαδικασία ήδη του πρώτου βαθμού και όχι μόνο της εκκρεμούς δίκης ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, αλλά και όλης της δίκης που ανοίχθηκε με την άσκηση της αγωγής (ΑΠ 343/2006, ΑΠ 557/ 2006, ΑΠ 69/1996) και την έμμεση άρση της ισχύος της οριστικής πρωτόδικης αποφάσεως (ΑΠ 929/2006) Συνακόλουθα, η ίδια παραίτηση καταργεί αυτοδικαίως τη δίκη και ως προς την ασκηθείσα πρόσθετη παρέμβαση, αφού η τελευταία, ερειδόμενη, αναλόγως, στις διατάξεις των άρθρων 80 ή 83 του ΚΠολΔ, προϋποθέτει την ύπαρξη εκκρεμούς δίκης και, συνεπώς, δεν έχει αυτοτελή και ανεξάρτητη ύπαρξη, αλλά παρακολουθηματικό χαρακτήρα, διότι o παρεμβαίνων δεν εισάγει προς διάγνωση δική του αξίωση, αλλά προσέρχεται στη δίκη για να υποστηρίξει τις αιτήσεις κάποιου εκ των αρχικών διαδίκων. Τυπική, με ιδιαίτερη διάταξη, εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως δεν απαιτείται, αφού μετά την παραίτηση κηρύσσεται κατηργημένη η δίκη και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και τούτο πρέπει να αναφέρεται στο διατακτικό της αποφάσεως, ενώ, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ερευνάται προηγουμένως το εμπρόθεσμο ασκήσεως της εφέσεως αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, διότι στην αντίθετη περίπτωση ασκήσεως εκπρόθεσμης εφέσεως η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου έχει καταστεί τελεσίδικη και έτσι περατώθηκε η εκκρεμοδικία και συνακόλουθα δεν χωρεί πλέον παραίτηση από την αγωγή (ΑΠ 343/2006). 4.- Στην προκειμένη περίπτωση, από την από 03.12.2024 έκθεση της Γραμματέως του Αρείου Πάγου Σ. Σ., η οποία υπάρχει στη δικογραφία και παραδεκτώς επισκοπείται (άρθρο 561 παρ. 2 του ΚΠολΔ), προκύπτει ότι κατά την ως άνω ημερομηνία εμφανίσθηκε ενώπιόν της, η δικηγόρος ... Μαρία-Αλεξάνδρα Μαλάμη και κατέθεσε την από 07.02. 2024 δήλωση παραιτήσεως: 1) της καλούσας - εκκαλούσας-αναιρεσείουσας εταιρίας με την επωνυμία "..." και 2) της προς την οποία κοινοποιείται η κλήση προσθέτως παρεμβαίνουσας Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία "..." και συγκεκριμένα της μεν πρώτης: α) από το δικόγραφο της από 06.06.2012 (με αριθμό καταθέσεως 18930/2012) αγωγής της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, β) από το δικόγραφο της από 27.05.2013 (με αριθμό καταθέσεως 1399/2013) εφέσεώς της ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δικάσιμος της οποίας μετά την ως άνω δεύτερη αναιρετική απόφαση είχε ορισθεί η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γ) από το δικόγραφο της από 31.01.2019 (με αριθμό καταθέσεως 366/39/2019) αιτήσεως αναιρέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου, της δε δεύτερης από το δικόγραφο της από 29.10.2012 πρόσθετης - υπέρ της ενάγουσας - παρεμβάσεώς της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Η έγγραφη αυτή δήλωση υπογράφεται από την δικηγόρο ... Μαρία-Αλεξάνδρα Μαλάμη κατόπιν της από 02.12.2024 εξουσιοδοτήσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου της καλούσας-εκκαλούσας Παναγιώτη Γιαννόπουλου έχοντος προς τούτο ειδική πληρεξουσιότητα δυνάμει του υπ' αριθμόν 12948/04.02.2029 ειδικού πληρεξουσίου του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Ν. Δ. Τ., ενώ αντίγραφο της εξώδικης αυτής δηλώσεως επιδόθηκε με παραγγελία του ως άνω δικηγόρου της καλούσας - εκκαλούσας και του πληρεξουσίου δικηγόρου της προσθέτως παρεμβαίνουσας Α. Τ., προς τους αναιρεσίβλητους όπως προκύπτει από τις υπ' αριθμούς 9812/Γ/29.02.2024, 9813/Γ/29.02.2024, 9814/Γ/29.02.2024, 9815/Γ/29.02.2024, 9816/Γ/29.02. 2024, 9817/Γ/29.02.2024 και 9818/Γ/29.02.2024 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου ... Ν. Τ.. Η κατά τα άνω γενόμενη παραίτηση από το δικόγραφο της από 31.01.2019 αιτήσεως αναιρέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου, επί της οποίας έχει εκδοθεί ήδη, κατά τα άνω εκτεθέντα, η υπ' αριθμόν 293/2022 οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση αυτή, είναι απαράδεκτη, αφού η επί της αναιρέσεως δίκη έχει ήδη καταργηθεί με την έκδοση της ως άνω -υπ' αριθμόν 293/2022- οριστικής αποφάσεως που δέχθηκε τον εκεί αναφερόμενο πρώτο λόγο αναιρέσεως και, συνεπώς, δεν υπάρχει δυνατότητα εισαγωγής εκ νέου του λόγου αυτού στο αναιρετικό τμήμα προς επανεκδίκαση. διότι στην περίπτωση αυτή έχει καταργηθεί η εκκρεμοδικία του αιτήματος ενώπιον του Αρείου Πάγου και το ακυρωτικό Δικαστήριο απεκδύθηκε κάθε εξουσίας προς νέα εξέταση της υποθέσεως, ενώ η έρευνα των ίδιων λόγων της αιτήσεως αναιρέσεως προϋποθέτει ανάκληση της οριστικής αποφάσεως επί της αιτήσεως αναιρέσεως, η οποία όμως είναι ανεπίτρεπτη, κατά τις διατάξεις των άρθρων 309 εδ. α' και 555 του ΚΠολΔ. Η παραίτηση, όμως, της καλούσας - ενάγουσας - εκκαλούσας από το δικόγραφο της αγωγής και της εφέσεως, η οποία έγινε κατά τον προαναφερθέντα τρόπο στο δικαστήριο τούτο της παραπομπής και την εκ τούτου αναβίωση της εκκρεμοδικίας επί της εφέσεως και μετά την άσκηση της κριθείσας ήδη παραδεκτής εφέσεώς της κατά της εκκαλουμένης οριστικής αποφάσεως και την εκ τούτου αναβίωση της εκκρεμοδικίας επί της αγωγής, είναι έγκυρη (άρθρο 297 ΚΠολΔ) και επέφερε τα έννομα αποτελέσματά της, οπότε, σύμφωνα και με τις προηγούμενες νομικές σκέψεις, πρέπει να θεωρηθεί, αναδρομικά, πως η αγωγή και η έφεση δεν ασκήθηκαν και η δίκη καταργείται (άρθρα 295 παρ. 1 και 299 του ΚΠολΔ). Συνακόλουθα, αφού δεν υφίσταται πλέον εκκρεμής δίκη, η κατάργηση αυτής καταλαμβάνει αυτοδικαίως, σύμφωνα με τις ίδιες νομικές σκέψεις, και την από 29.10.2012 πρόσθετη παρέμβαση που ασκήθηκε από την ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία "..." υπέρ της ενάγουσας, λόγω του παρακολουθηματικού χαρακτήρα αυτής. Επομένως, πρέπει να κηρυχθεί καταργημένη - και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας - η δίκη που ανοίχθηκε με την άσκηση της ως άνω αγωγής και να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου για την άσκηση της εφέσεως στην καλούσα-εκκαλούσα (άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ), διότι, ενόψει της άνω παραιτήσεώς της, εξέλειπε η αιτία της καταθέσεώς του, αφού η έφεση θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε (άρθρα 295 παρ.1, 299 του ΚΠολΔ), τα δε αποτελέσματα της παραιτήσεως ανατρέπονται αναδρομικά (ΟλΑΠ 473/1983), ενώ εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στο δημόσιο ταμείο επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση ολικής ήττας του καταθέσαντος (άρθρο 495 παρ.3 του ΚΠολΔ). Διάταξη περί επιβολής δικαστικής δαπάνης εις βάρος της καλούσας - ενάγουσας - εκκαλούσας που παραιτήθηκε και υπέρ των καθ' ων η κλήση - εναγομένων - εφεσιβλήτων, δεν θα περιληφθεί στην παρούσα απόφαση, αφού οι τελευταίοι δεν παραστάθηκαν και δεν υπέβαλαν σχετικό προς τούτο αίτημα (άρθρο 106 του ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Θεωρηθεί ότι δεν ασκήθηκε η από 06.06.2012 (με αριθμό καταθέσεως 18930/2012) αγωγή και η από 27.05.2013 (με αριθμό καταθέσεως 1399/2013) έφεση κατά της υπ' αριθμόν .../2013 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Κηρύσσει καταργημένη, - και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας-, την δίκη ως προς τις πιο πάνω έφεση, την αγωγή και την από 29.10.2012 πρόσθετη παρέμβαση. Διατάσσει την επιστροφή στην αναιρεσείουσα ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία "Φ.Α.Μ.- ... του παραβόλου που κατατέθηκε από αυτήν για την άσκηση της εφέσεως. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 10 Φεβρουαρίου 2025.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 21 Φεβρουαρίου 2025.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή