<< Επιστροφή

Αριθμός 334/2025

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
A2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Παναγιώτη Βενιζελέα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 46/2024 Πράξη της Προέδρου του Αρείου Πάγου, Κλεόβουλο - Δημήτριο Κοκκορό - Εισηγητή, Γεώργιο Σχοινοχωρίτη, Παναγιώτα Γκουδή - Νινέ και Μιχαήλ Αποστολάκη, Αρεοπαγίτες.

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 11 Μαρτίου 2024, με την παρουσία και της γραμματέως Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του αναιρεσείοντος: νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία "Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)", που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα". Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Πασσίδη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ., στην οποία αναφέρει ότι το ανωτέρω αναιρεσείον νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου μετονομάστηκε σε "ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ (Δ.ΥΠ.Α.)".

Των αναιρεσιβλήτων: 1) Α. Λ. του Π. και 2) Ο. Λ. του Π., ως νομίμων κληρονόμων του Π. Λ. του Π., αμφοτέρων κατοίκων ..., 3) ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία ...", που εδρεύει στο Νέο Ψυχικό Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα. Οι πρώτη και δεύτερος αναιρεσίβλητοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Ευάγγελο Καραμανώλα, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ., ενώ η τρίτη αναιρεσίβλητη δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 10-7-2009 και με αριθμό κατάθεσης ...2009 αγωγή, την από 12-5-2010 και με αριθμό κατάθεσης 121/14-5-2010 πλαγιαστική αγωγή, την από 10-7-2012 και με αριθμό κατάθεσης 93/17-7-2012 πρόσθετη παρέμβαση, την από 10-7-2012 με αριθμό κατάθεσης 101/17-7-2012 ανακοίνωση δίκης με προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση - αγωγή και την από 25-9-2012 και με αριθμό κατάθεσης 7/24-1-2023 πρόσθετη παρέμβαση, που κατατέθηκαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο ... και συνεκδικάσθηκαν. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 100/2014 μη οριστική και 87/2018 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 7/2021 του Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί το αναιρεσείον με την από 5-5-2021 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την προσκομιζόμενη με επίκληση από τις δύο πρώτες αναιρεσίβλητες υπ' αριθ. 7332/29-9-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών Θ. Τ., προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην τρίτη αναιρεσίβλητη. Η τελευταία όμως, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, δεν εμφανίστηκε, ούτε κατέθεσε έγγραφη δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ, κατά την παραπάνω συνεδρίαση, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου. Επομένως, πρέπει να προχωρήσει η συζήτηση παρά την απουσία της [άρθρο 576 παρ. 2 ΚΠολΔ]. Περαιτέρω, με την κρινόμενη από 5-5-2021 αίτηση αναιρέσεως προσβάλλεται η αντιμωλία των διαδίκων εκδοθείσα 7/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο απέρριψε την έφεση του αναιρεσείοντος και επικύρωσε α) την 100/2014 εν μέρει οριστική και β) την 87/2018 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ..., με την πρώτη των οποίων απορρίφθηκε η από 12-05-2010 και με αριθμό 121/14-5-2010 παρεμπίπτουσα αγωγή του ΝΠΔΔ με την επωνυμία <<Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας - ΟΕΚ>>, του οποίου καθολικός διάδοχος, κατ' άρθρο 35 παρ. 1 Ν. 4144/2013, είναι το αναιρεσείον ΝΠΔΔ με την επωνυμία <<Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού>> και ήδη <<Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης>>, κατά της τρίτης αναιρεσίβλητης και η από 10-7-2012 παρεμπίπτουσα αγωγή της τρίτης αναιρεσίβληττης κατά των εταιριών ... καθώς και οι πρόσθετες παρεμβάσεις των εταιριών αυτών υπέρ της τρίτης αναιρεσίβλητης, και με την δεύτερη των οποίων είχε γίνει εν μέρει δεκτή η από 10-07-2009 και με αριθμό ...2009 αγωγή των Π. Λ. και Ε. Κ. για τους ιδίους ατομικά καθώς και για λογαριασμό των τότε ανηλίκων τέκνων τους και ήδη ενηλικιωθέντων δύο πρώτων των αναιρεσιβλήτων, που συνεχίζουν την δίκη και για τους λοιπούς ενάγοντες η οποία αγωγή στρέφεται κατά του ανωτέρω δικαιοπαρόχου του αναιρεσείοντος. Η αίτηση αναιρέσεως ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ' άρθρα 552, 553, 556, 558, 564, 566 § 1 ΚΠολΔ. Είναι συνεπώς παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, όπως ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 577 §§ 1 και 3 ΚΠολΔ, χωρίς να απαιτείται η κλήτευση κατά το άρθρο 81 παρ. 3 ΚΠολΔ των εταιριών ... οι οποίες δεν ήταν διάδικοι στη δίκη, επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση (ΑΠ 1036/2022, ΑΠ 688/2018, ΑΠ 2192/2013).
Ο ισχυρισμός των δύο πρώτων αναιρεσίβλητων ότι η αίτηση αναίρεσης είναι απαράδεκτη, επειδή ο δικηγόρος Γεώργιος Πασσίδης, που συνέταξε και υπέγραψε το δικόγραφό της, κατά την κατάθεσή του στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου δεν κατέθεσε γραμμάτιο προκαταβολής των οφειλόμενων στον οικείο δικηγορικό σύλλογο εισφορών, όπως όφειλε κατά τις διατάξεις του άρθρου 61 §§ 1 και 4 περ. α' ν. 4194/2013 (Κώδικα Δικηγόρων), είναι αβάσιμος, δεδομένου ότι ο εν λόγω δικηγόρος απασχολείται με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας στο αναιρεσείον νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία "Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού" (Ο.Α.Ε.Δ.), όπως αποδεικνύεται κατ' άρθρο 61 § 3 περ. δ' του Κώδικα Δικηγόρων από την συνημμένη στην έκθεση κατάθεσης από 5-5-2021 υπεύθυνη δήλωση αυτού, και συνεπώς απαλλάσσεται από την υποχρέωση προκαταβολής των εισφορών σύμφωνα με τη διάταξη αυτή. Εξάλλου, από το προσκομιζόμενο από τους αναιρεσίβλητους 15263/23-7-2019 πιστοποιητικό υπηρεσιακών μεταβολών του ανωτέρω Οργανισμού δεν προκύπτει κάτι αντίθετο ως προς την ανωτέρω ιδιότητα του δικηγόρου του αναιρεσείοντος, όπως αβάσιμα επικαλούνται οι αναιρεσίβλητοι, αντιθέτως προκύπτει από αυτό ότι ο ανωτέρω δικηγόρος απασχολείται νόμιμα στον Ο.Α.Ε.Δ. με σύμβαση έμμισθης εντολής παροχής νομικών υπηρεσιών και πάγια μηνιαία αντιμισθία, έχοντας απασχοληθεί από 7-3-1995 στον αρχικό πρώτο εναγόμενο - παρεμπιπτόντως ενάγοντα Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας με σύμβαση μίσθωσης έργου, η οποία με την 3439/1997 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κρίθηκε ότι αποτελεί σύμβαση παροχής δικηγορικών υπηρεσιών με πάγια αντιμισθία, ακολούθως καταταγείς νομίμως, σε εναρμόνιση με τα ανωτέρω δικαστικώς κριθέντα και με τη διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 6 του άρθρου 11 του ν. 1649/1986, που προστέθηκε με το άρθρο 24 § 3 ν. 1868/1989, κατά την οποία "προσλήψεις δικηγόρων, που υπηρετούσαν ή υπηρετούν στο δημόσιο τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται στο άρθρο 9 του ν. 1232/1982 και στο άρθρο 1 παρ. 6 του ν. 1256/1982, με πάγια αντιμισθία ή με αποκλειστική ή συστηματική ανάθεση υποθέσεων με πάγια αμοιβή, στις αντίστοιχες θέσεις που προέβλεπαν οι οικείοι οργανισμοί, χωρίς να τηρηθούν οι διαδικασίες και οι προϋποθέσεις του ν. 1649/1986, είναι έγκυρες και έχουν τις ίδιες συνέπειες", σε κενή οργανική θέση του Ο.Ε.Κ. με σχέση έμμισθης εντολής με την 190454/23-2-1998 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και μεταφερθείς στον Ο.Α.Ε.Δ. με το άρθρο 5 § 1 της 7/28-2-2012 Π.Υ.Σ. (Φ.Ε.Κ. 39 Α'/2012) και την 4103/377/2012 διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Κατά το άρθρο 61 §§ 1, 3 και 4 του ν. 4194/2013 (Κώδικα Δικηγόρων),όπως αυτό ίσχυε κατά τον κατωτέρω κρίσιμο χρόνο "1. Ο δικηγόρος για την άσκηση κάθε είδους ένδικων βοηθημάτων ή μέσων και για την παράσταση του ενώπιον των δικαστηρίων και των δικαστικών συμβουλίων, ενώπιον δικαστών με την ιδιότητά τους ως ανακριτών ή εισηγητών ή εντεταλμένων δικαστών και γενικά για την παροχή υπηρεσιών, που σχετίζονται με την έναρξη και τη διεξαγωγή της δίκης, το στάδιο της απόπειρας συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς ή της εξωδικαστικής διαμεσολάβησης ή δικαστικής μεσολάβησης ή της διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι διαδικασίες παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας ή έκδοσης δικαστικής διαταγής, υποχρεούται να προκαταβάλει στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο εισφορές ... 3. Από την υποχρέωση της προκαταβολής, που ορίζεται και υπολογίζεται σύμφωνα με την παρ. 1, απαλλάσσονται οι δικηγόροι όταν παρέχουν υπηρεσίες στους εαυτούς τους, καθώς και όταν εκπροσωπούν: α) διαδίκους που αναγνωρίζονται ότι δικαιούνται του ευεργετήματος πενίας, σύμφωνα με τα άρθρα 194 έως 204 του ΚΠολΔ ή δικαιούχους νομικής βοήθειας, σύμφωνα με τον ν. 3226/2004 (Α'24), β) διαδίκους που εμπίπτουν στην παρ. 2 του άρθρου 82 και στην περ. θ' της παρ. 1 του άρθρου 95 του Κώδικα, γ) το Δημόσιο, δ) τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και τα λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας. Η συνδρομή των περ. β', γ' και δ' αποδεικνύεται με υπεύθυνη δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου. ... 4. α) Ο δικηγόρος για την κατάθεση κάθε είδους ενδίκων βοηθημάτων ή μέσων, καθώς και για την παράστασή του κατά τη συζήτησή τους ενώπιον των δικαστηρίων και δικαστών οφείλει, στο πλαίσιο της υποχρέωσης προκαταβολής της παρ. 1, να καταθέτει το σχετικό γραμμάτιο καταβολής, αλλιώς η αντίστοιχη διαδικαστική πράξη είναι απαράδεκτη. Η υποχρέωση προκαταβολής της παράστασης κατά τη συζήτηση κάθε είδους ενδίκων βοηθημάτων ή μέσων θεωρείται τυπική παράλειψη η οποία μπορεί να καλυφθεί μετά τη συζήτηση και πριν από την έκδοση της απόφασης, ύστερα από σχετική ειδοποίηση του πληρεξούσιου δικηγόρου από το δικαστήριο. ..." Περαιτέρω, τα άρθρα 20 § 1 του Συντάγματος και 6 της κυρωθείσας με το ν.δ. 53/1974 Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Ε.Σ.Δ.Α.) δεν αποκλείουν στον κοινό νομοθέτη να θεσπίζει δικονομικές προϋποθέσεις και γενικότερα διατυπώσεις για την πρόοδο της δίκης, αρκεί αυτές να συνάπτονται προς τη λειτουργία των δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης και, περαιτέρω, να μην υπερβαίνουν τα όρια εκείνα, πέραν των οποίων επάγονται την άμεση ή έμμεση κατάλυση του προστατευομένου από τις ανωτέρω διατάξεις ατομικού δικαιώματος παροχής έννομης δικαστικής προστασίας (Α.Ε.Δ. 27/2004). Επομένως, οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 61 του Κώδικα Δικηγόρων, με τις οποίες ορίζεται ότι, εφόσον δεν κατατεθεί ενώπιον του δικαστηρίου γραμμάτιο προκαταβολής της προβλεπομένης από την παρ. 1 του ιδίου άρθρου εισφοράς προς τον οικείο δικηγορικό σύλλογο, η σχετική διαδικαστική πράξη είναι απαράδεκτη, δεν προσκρούουν στις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και της Ε.Σ.Δ.Α., δεδομένου ότι με αυτές επιδιώκεται η εξυπηρέτηση σκοπών, που συνάπτονται προς την απονομή της δικαιοσύνης και δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο (Ολ.Σ.τ.Ε. 1858/2015, Α.Π. 1807/2022, Α.Π. 1236/2019, Α.Π. 2126/2017), ενώ η έννοια του προστεθέντος με το άρθρο 31 ν. 4509/2017 εδαφίου στην περίπτωση α' της τέταρτης παράγραφο του ως άνω άρθρου, κατά το οποίο η υποχρέωση προκαταβολής της παράστασης κατά τη συζήτηση κάθε είδους ενδίκων βοηθημάτων ή μέσων θεωρείται τυπική παράλειψη η οποία μπορεί να καλυφθεί μετά τη συζήτηση και πριν από την έκδοση της απόφασης, ύστερα από σχετική ειδοποίηση του πληρεξούσιου δικηγόρου από το δικαστήριο, είναι ότι η δυνατότητα συμπλήρωσης της παράλειψης κατάθεσης του γραμματίου προείσπραξης, μετά τη συζήτηση και πριν από την έκδοση της απόφασης, περιορίζεται αποκλειστικά στην περίπτωση κατά την οποία το γραμμάτιο αφορά την παράσταση του δικηγόρου κατά τη συζήτηση, δηλαδή ο νομοθέτης, έχοντας υπόψη ότι το απαράδεκτο λόγω της παράλειψης κατάθεσης του γραμματίου προείσπραξης μπορεί να ανακύψει τόσο κατά την κατάθεση κάθε είδους ενδίκων βοηθημάτων ή ενδίκων μέσων, όσο και κατά την παράσταση του δικηγόρου ενώπιον των δικαστηρίων, προέβλεψε δυνατότητα θεραπείας των συνεπειών της παράλειψης αποκλειστικά και μόνο για την περίπτωση που το γραμμάτιο αφορά την παράσταση του δικηγόρου κατά τη συζήτηση (Α.Π. 1807/2022, Α.Π. 1236/2019). Επίσης, από την ως άνω διάταξη του δεύτερου εδαφίου της τρίτης παραγράφου του άρθρου 61 του Κώδικα Δικηγόρων, κατά την οποία η συνδρομή των περιπτώσεων απαλλαγής των δικηγόρων από την υποχρέωση προκαταβολής των εισφορών των περιπτώσεων β', γ' και δ' της ίδιας παραγράφου (δηλαδή των δικηγόρων των διαδίκων που εμπίπτουν στις διατάξεις των άρθρων 82 § 2 και 95 § 1 περ. θ' του Κώδικα, των δικηγόρων του Δημοσίου και των δικηγόρων που απασχολούνται στους Ο.Τ.Α., τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και τα λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας), αποδεικνύεται με υπεύθυνη δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου, προκύπτει ότι η απόδειξη της ιδιότητας του απασχολούμενου σε Ο.Τ.Α., Ο.Κ.Α. και λοιπά ν.π.δ.δ. δικηγόρου, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την εξαίρεσή του από την υποχρέωση προκαταβολής εισφορών κατά την κατάθεση κάθε είδους ενδίκων βοηθημάτων ή μέσων και για την παράστασή του κατά τη συζήτησή τους ενώπιον των δικαστηρίων, δεν γίνεται μόνο με την κατάθεση υπεύθυνης δήλωσης, αφού ο νόμος δεν ορίζει ότι γίνεται αποκλειστικά με τον τρόπο αυτό, αλλά μπορεί να γίνει και με κάθε νόμιμο τρόπο ενώπιον του δικαστηρίου, που δικάζει την υπόθεση. Εξάλλου, ο από το άρθρο 559 αρ. 14 λόγος αναίρεσης ιδρύεται αν το δικαστήριο κήρυξε ή δεν κήρυξε ακυρότητα, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο. Ο λόγος αυτός αφορά σε ακυρότητες, απαράδεκτα και εκπτώσεις, που χαρακτηρίζονται ως δικονομικές, σχετίζονται δε με τα εισαγωγικά της δίκης έγγραφα (αγωγές, ανακοπές κ.λ.π.) ή δημιουργούνται κατά την ενώπιον του δικαστηρίου της ουσίας διαδικασία (ολΑΠ 1/2019, ολΑΠ 25/2008, ΑΠ 1383/2021). Με την ως άνω διάταξη εισάγεται γενικός δικονομικός λόγος αναίρεσης, με τον οποίο ελέγχεται κάθε μορφή ανισχύρου των διαδικαστικών πράξεων, που πηγάζει από άμεση παραβίαση διάταξης δικονομικής φύσης (ολΑΠ 2/2001, ΑΠ 933/2019). Ειδικότερα, με τον όρο "απαράδεκτο" νοείται το δικονομικό απαράδεκτο, δηλαδή αυτό που δημιουργείται από την αθέτηση - παραβίαση δικονομικής διάταξης, με αποτέλεσμα η δικονομική ενέργεια να στερείται των αναγκαίων προϋποθέσεων του κύρους της (ολΑΠ 2/2001, ΑΠ 480/2020, ΑΠ 175/2019, ΑΠ 1496/2017). Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, το απαράδεκτο αφορά μόνο στις "επιτευκτικές" διαδικαστικές πράξεις, δηλαδή εκείνες που τείνουν στη δημιουργία των αναγκαίων όρων για την έκδοση συγκεκριμένης απόφασης, ώστε η κατ' αποτέλεσμα ενέργειά τους να εκδηλώνεται με την απόφαση και μόνο δυνάμει αυτής (ΑΠ 927/2019, ΑΠ 357/2018). Έτσι, με τον ανωτέρω, από το άρθρο 559 αρ. 14 ΚΠολΔ, αναιρετικό λόγο ελέγχονται, πλην άλλων, το παραδεκτό της ασκήσεως των ενδίκων μέσων (ΑΠ 371/2008), των προσθέτων λόγων εφέσεως, της αντεφέσεως, των ανακοπών (άρθρα 583 επ. 632, 933 ΚΠολΔ) και των προσθέτων λόγων αυτών, καθώς και το παραδεκτό της προβολής των ισχυρισμών (ΑΠ 1206/2019, ΑΠ 2081/2018). Αντιθέτως, το απαράδεκτο της ως άνω διάταξης δεν αφορά αρνητικούς της αγωγής ή της ένστασης ισχυρισμούς, οι οποίοι δεν επιδρούν στο διατακτικό της απόφασης. Στην προκειμένη περίπτωση, με την αναιρεσιβαλλόμενη 7/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η έφεση του αναιρεσείοντος ν.π.δ.δ. με την επωνυμία "Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού-Ο.Α.Ε.Δ." κατά της 100/2014 εν μέρει οριστικής και της 87/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ..., με την πρώτη των οποίων απορρίφθηκε η από 12-5-2010 παρεμπίπτουσα αγωγή του αρχικού ενάγοντος ν.π.δ.δ. με την επωνυμία <<Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας>> κατά της τρίτης αναιρεσίβλητης, και η από 10-7-2012 παρεμπίπτουσα αγωγή της τρίτης αναιρεσίβλητης κατά των εταιριών ... καθώς και οι πρόσθετες παρεμβάσεις των εταιριών αυτών υπέρ της τρίτης αναιρεσίβλητης, και με τη δεύτερη των οποίων έγινε εν μέρει δεκτή η από 10-7-2009 αγωγή των ανωτέρω εναγόντων και ήδη δύο πρώτων αναιρεσιβλήτων Α. Λ. και Ο. Λ., με την αιτιολογία ότι ο δικηγόρος του εκκαλούντος, κατά την κατάθεση αυτής στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, δεν κατέθεσε γραμμάτιο προκαταβολής στον οικείο δικηγορικό σύλλογο των προβλεπόμενων εισφορών και δεν υπέβαλε υπεύθυνη δήλωση, από την οποία να αποδεικνύεται ότι συνδέεται με το εκκαλούν ν.π.δ.δ. με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας, ώστε να απαλλάσσεται από τη σχετική υποχρέωση, ούτε η σχέση αυτή προέκυπτε από κάποιο στοιχείο του φακέλου της δικογραφίας, επομένως η διαδικαστική πράξη της κατάθεσης του δικογράφου της έφεσης είναι απαράδεκτη κατ' άρθρο 61 § 4 του Κώδικα Δικηγόρων, δεδομένου ότι η παράλειψη της προκαταβολής των εισφορών δεν είναι τυπική και δεν μπορεί να καλυφθεί μετά τη συζήτηση και πριν από την έκδοση της απόφασης ύστερα από ειδοποίηση του δικηγόρου από το δικαστήριο. Όπως προκύπτει, όμως, από το δικόγραφο της από 12-3-2019 έφεσης του αναιρεσείοντος Ο.Α.Ε.Δ., που επιτρεπτώς επισκοπείται κατ' άρθρο 561 § 2 ΚΠολΔ ως διαδικαστικό έγγραφο, ο δικηγόρος Γεώργιος Πασσίδης, που συνέταξε και υπέγραψε αυτό, αναφέρεται ως δικηγόρος του Ο.Α.Ε.Δ. στο τέλος του κειμένου του δικογράφου, αλλά και στην επαγγελματική σφραγίδα του, που έχει τεθεί κάτω από την υπογραφή του μετά το τέλος του κειμένου. Από τις αναφορές αυτές της ιδιότητάς του, που έχουν και την έννοια της δήλωσης προς το δικαστήριο, προκύπτει ότι ο εν λόγω δικηγόρος απασχολείτο στο αναιρεσείον ν.π.δ.δ. με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας κατά το χρόνο της διενέργειας της διαδικαστικής πράξης της κατάθεσης της έφεσης, επομένως δεν ήταν απαραίτητη, για την απόδειξη της ως άνω σχέσης του, η επιπλέον δήλωση του ίδιου περιστατικού σε χωριστό έγγραφο με τη μορφή της υπεύθυνης δήλωσης, αφού η σχετική ιδιότητα μπορεί να αποδεικνύεται με κάθε τρόπο, κατά τα προαναφερθέντα στη μείζονα σκέψη, επομένως και με δήλωση του δικηγόρου που γίνεται στο κείμενο του δικογράφου ή κάτω από αυτό. Κατά συνέπεια το Εφετείο, που με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχτηκε ότι δεν αποδεικνύεται ότι ο δικηγόρος, που συνέταξε και υπέγραψε την έφεση, απασχολείτο στον εκκαλούντα Ο.Α.Ε.Δ. με σύμβαση πάγιας αντιμισθίας, και ακολούθως απέρριψε την έφεση ως απαράδεκτη λόγω μη προκαταβολής των δικηγορικών εισφορών, παρά τον νόμο κήρυξε απαράδεκτο, και είναι βάσιμος ο σχετικός τέταρτος λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο ο αναιρεσείων προβάλλει πλημμέλεια της προσβαλλόμενης απόφασης από τον αρ. 14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ με την ανωτέρω αιτίαση. Κατόπιν αυτού, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων αναίρεσης, αφού η αναιρετική εμβέλεια του ως άνω λόγου, που έγινε δεκτός, καθιστά αλυσιτελή την έρευνα των λοιπών, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές, όπως ορίζει η διάταξη του άρθρου 580 § 3 ΚΠολΔ και να καταδικασθούν οι αναιρεσίβλητοι, λόγω της ήττας τους στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του αναιρεσείοντος, που παραστάθηκε και κατέθεσε προτάσεις, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματός του (άρθρα 176, 183, 191 παρ.2 Κ. Πολ. Δ.), αφού σημειωθεί ότι ο αναιρεσείων, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με τα προνόμια του Δημοσίου, νομίμως κατ' άρθρο 28 § 4 ν. 2579/1998,δεν κατέθεσε παράβολο και συνεπώς δεν θα περιληφθεί διάταξη απόδοσής του σε αυτόν, κατά το άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ.


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 7/2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας.

Παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που εξέδωσαν την απόφαση. Και
Καταδικάζει τους αναιρεσίβλητους στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος, τα οποία ορίζει σε τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 10 Δεκεμβρίου 2024.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 26 Φεβρουαρίου 2025.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή