<< Επιστροφή

Αριθμός 428/2025

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Α1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρουλιώ Δαβίου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βρυσηίδα Θωμάτου, Βαρβάρα Πάπαρη, Μαρία Πετσάλη - Εισηγήτρια και Στυλιανή Μπλέτα, Αρεοπαγίτες.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 21 Οκτωβρίου 2024, με την παρουσία και του Γραμματέα Γ. Φ., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των αναιρεσειόντων: 1) Α. χήρας Κ. Τ., το γένος Π. Μ., κατοίκου ..., 2) Θ. Τ. του Κ., 3) Ι. Τ. του Κ., κατοίκων ..., απάντων ατομικά και ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντος αρχικά ενάγοντος Κ. Τ. του Β., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ευστρατία Μωραΐτη με δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και κατέθεσαν προτάσεις.

Της αναιρεσιβλήτου: Α. Λ. του Γ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Κωνσταντίνα Ζανιά - Πλούμη με δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και κατέθεσε προτάσεις.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από .../2018 αγωγή, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Αιγιαλείας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: .../2019 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και .../2021 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από .../2021 αίτησή τους.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη αίτηση αναίρεσης προσβάλλεται η αντιμωλία των διαδίκων εκδοθείσα κατά την τακτική διαδικασία υπ' αρ. ...-2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου, με την οποία απορρίφθηκε η έφεση που άσκησε ο Κ. Τ. κατά της υπ' αρ. .../2019 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, που είχε απορρίψει την από ...-2018 αγωγή του, με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί η αναιρεσίβλητη να του καταβάλει το ποσό των 9.791,51 ευρώ πλέον τόκων, ως τίμημα των διαδοχικών συμβάσεων πωλήσεων, που καταρτίστηκαν μεταξύ τους. Η αίτηση αναίρεσης έχει ασκηθεί στις 29-12-2021, μετά τον επισυμβάντα στις 15-6-2021 θάνατο του αρχικώς ενάγοντος - εκκαλούντος, Κ. Τ., νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 552, 553, 556, 558, 564 παρ. 3, 566 παρ. 1 ΚΠολΔ), από τους ήδη αναιρεσείοντες, σύζυγο εν ζωή (1η αναιρεσείουσα) και τέκνα (2ος και 3ος αναιρεσείοντες) του αποβιώσαντος, μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους αυτού, κατά ποσοστό 25% η πρώτη και κατά ποσοστό 37,5% καθένας των λοιπών αναιρεσειόντων, σύμφωνα με την υπ' αρ. .../2021 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών και το υπ' αρ. .../2021 πιστοποιητικό του γραμματέα του ιδίου δικαστηρίου. Είναι συνεπώς, παραδεκτή (άρθρο 577 παρ. 1 ΚΠολΔ) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 577 παρ. 3 ΚΠολΔ). Α. Με το άρθρο 560ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α` 87/23-7- 2015), οι διατάξεις του οποίου εφαρμόζονται για τα κατατιθέμενα από την 01-01-2016 ένδικα μέσα, ορίζεται ότι: "Κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων, καθώς και των αποφάσεων των πρωτοδικείων που εκδίδονται σε εφέσεις κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων, επιτρέπεται αναίρεση μόνο: 1) αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών, αδιάφορο αν πρόκειται για νόμο ή έθιμο, ελληνικό ή ξένο, εσωτερικού ή διεθνούς δικαίου. Η παράβαση των διδαγμάτων κοινής πείρας αποτελεί λόγο αναίρεσης μόνο αν τα διδάγματα αυτά αφορούν την ερμηνεία κανόνων δικαίου ή την υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων σε αυτούς. Ο λόγος αυτός αναίρεσης δεν μπορεί να προβληθεί σε μικροδιαφορές, 2) αν το δικαστήριο δεν συγκροτήθηκε όπως ορίζει ο νόμος ή δίκασε ειρηνοδίκης του οποίου είχε γίνει δεκτή η εξαίρεση, 3) αν το δικαστήριο έχει υπερβεί τη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων ή δεν είχε καθ' ύλην αρμοδιότητα, 4) αν παράνομα αποκλείστηκε η δημοσιότητα της διαδικασίας, 5) αν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης και 6) αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης". Όπως προκύπτει από την σαφή διατύπωση των ως άνω διατάξεων, οι λόγοι αναίρεσης κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων και των αποφάσεων των πρωτοδικείων, που εκδίδονται επί εφέσεων κατά αποφάσεων των ειρηνοδικείων, απαριθμούνται περιοριστικά σ' αυτές, οι οποίες είναι ειδικές, ως προς τους επιτρεπομένους λόγους αναίρεσης κατά των αναφερομένων εκεί αποφάσεων και αποκλείουν την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 559 ΚΠολΔ, που αναφέρονται στους λόγους αναίρεσης των αποφάσεων των λοιπών δικαστηρίων, αντιστοιχούν δε προς τους λόγους αναίρεσης που προβλέπονται από τους αρ. 1, 2, 4, 5, 7, 8 και 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ προς τους οποίους, όμως, δεν ταυτίζονται απολύτως (ΑΠ 394/2021, ΑΠ 69/2019, ΑΠ 894/2018).
Με το δεύτερο και το τρίτο σκέλος του πρώτου λόγου της αναίρεσης οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο παρά το νόμο, αφενός δέχθηκε ως ορισμένη την ένσταση εξόφλησης που προέβαλε η αναιρεσίβλητη αορίστως, καθώς δεν προσδιόρισε έναντι ποιού τιμολογίου καταβλήθηκε το κάθε επιμέρους ποσό και αφετέρου έκρινε αόριστο τον αναφερόμενο στην έφεση ισχυρισμό του δικαιοπαρόχου τους ότι οι επικαλούμενες καταβολές της αναιρεσίβλητης αφορούν σε άλλα χρέη της προς αυτόν, μολονότι τα στοιχεία αυτά προέκυπταν από τον παρατιθέμενο στο δικόγραφο της έφεσης δοσοληπτικό λογαριασμό που τηρήθηκε μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να απορρίψει την ασκηθείσα από αυτόν έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, που είχε απορρίψει την αγωγή του, ως ουσιαστικά αβάσιμη. Oι λόγοι αυτοί είναι απαράδεκτοι, διότι σύμφωνα με τ' ανωτέρω λεχθέντα, η παρά το νόμο μη κήρυξη ή κήρυξη απαραδέκτου από το δικαστήριο, όπως, εν προκειμένω, κατά τα επικαλούμενα από τους αναιρεσείοντες, είναι η παρά το νόμο μη κήρυξη απαράδεκτης, λόγω αοριστίας της ένστασης εξόφλησης, καθώς και η παρά το νόμο κήρυξη απαράδεκτης, λόγω αοριστίας της αντένστασης του δικαιοπαρόχου τους δανειστή περί ύπαρξης και άλλων χρεών (416, 422ΑΚ), δεν προβλέπονται ως λόγοι αναίρεσης κατά απόφασης πρωτοδικείου, που εκδίδεται επί έφεσης που ασκήθηκε κατά απόφασης ειρηνοδικείου, όπως είναι η προσβαλλόμενη, ελεγχόμενοι στις αποφάσεις των λοιπών δικαστηρίων ως πλημμέλειες από τον αριθμό 14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ.
Β. Κατά τη διάταξη του άρθρου 416 ΑΚ η απόσβεση της ενοχής επέρχεται με καταβολή. Η καταβολή για να έχει ως αποτέλεσμα την απόσβεση της ενοχής πρέπει να είναι προσήκουσα, δηλαδή να λαμβάνει ο δανειστής, ό,τι πράγματι δικαιούται σύμφωνα με το νόμο ή τη σύμβαση (ΑΠ 650/2020, ΑΠ 326/2018). Από το συνδυασμό της διάταξης αυτής και εκείνης του άρθρου 422 ΑΚ προκύπτει ότι ο οφειλέτης, για την πληρωμή ορισμένου χρέους, εάν ισχυρισθεί κατ` ένσταση ότι αυτό έχει αποσβεσθεί με καταβολή, αρκεί να αποδείξει αυτήν την καταβολή, χωρίς να είναι ανάγκη να αποδείξει και ότι η καταβολή αφορά το επίδικο χρέος, γιατί τούτο εξυπακούεται, αφού σ` αυτό αναφέρεται η δίκη. Ο δανειστής, αμυνόμενος, δικαιούται, κατ` αντένσταση, να ισχυριστεί ότι η προβαλλόμενη από τον οφειλέτη καταβολή δεν αφορά στο επίδικο, αλλά σε άλλο χρέος του προς αυτόν. Στην τελευταία περίπτωση, εφόσον ο οφειλέτης αρνείται την ύπαρξη του άλλου χρέους, ο δανειστής είναι υποχρεωμένος να επικαλεστεί και ν` αποδείξει τα παραγωγικά του χρέους αυτού γεγονότα, ο δε οφειλέτης ν` αποκρούσει την αντένσταση προβάλλοντας, κατ` επανένσταση και αποδεικνύοντας, ότι η καταβολή έγινε για την εξόφληση του επίδικου χρέους με βάση το μονομερή καθορισμό του εξοφλητέου (από τα περισσότερα) χρέους είτε βάσει της διατάξεως του άρθρου 422 εδ. β`ΑΚ (ΑΠ 428/2023, ΑΠ 133/2022, ΑΠ 1147/2020). Αν ο δανειστής δεν ισχυριστεί ή δεν μπορέσει ν` αποδείξει ότι η καταβολή αφορούσε άλλο χρέος του οφειλέτη προς αυτόν, τότε το καταβληθέν ποσό καταλογίζεται στο επίδικο χρέος (ΑΠ 428/2023).
Γ. Κατά τη διάταξη του άρθρου 560 αρ. 6 ΚΠολΔ, που είναι ταυτόσημη με τη διάταξη του άρθρου 559 αρ. 19 ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες, ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζητήματα που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Από την υπόψη διάταξη, που αποτελεί κύρωση της παράβασης του άρθρου 93 παράγραφος 3 του Συντάγματος προκύπτει, ότι ο προβλεπόμενος απ` αυτή λόγος αναίρεσης ιδρύεται, όταν στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού δεν εκτίθενται καθόλου πραγματικά περιστατικά (έλλειψη αιτιολογίας), ή όταν τα εκτιθέμενα δεν καλύπτουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται βάσει του πραγματικού του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου για την επέλευση της έννομης συνέπειας που απαγγέλθηκε ή την άρνηση του (ανεπαρκής αιτιολογία), ή όταν αντιφάσκουν μεταξύ τους (αντιφατική αιτιολογία). Δεν υπάρχει, όμως, ανεπάρκεια αιτιολογιών, όταν η απόφαση περιέχει συνοπτικές αλλά πλήρεις αιτιολογίες. Εξάλλου, το κατά νόμο αναγκαίο περιεχόμενο της ελάσσονος πρότασης προσδιορίζεται από τον εκάστοτε εφαρμοστέο κανόνα ουσιαστικού δικαίου, του οποίου το πραγματικό πρέπει να καλύπτεται πλήρως από τις παραδοχές της απόφασης στο αποδεικτικό της πόρισμα, και να μην καταλείπονται αμφιβολίες. Ελλείψεις δε αναγόμενες μόνο στην ανάλυση και στάθμιση των αποδεικτικών μέσων και γενικότερα ως προς την αιτιολόγηση του αποδεικτικού πορίσματος, αν αυτό διατυπώνεται σαφώς, δεν συνιστούν ανεπαρκείς αιτιολογίες. Δηλαδή, μόνο το τι αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε είναι ανάγκη να εκτίθεται στην απόφαση πλήρως και σαφώς, και όχι γιατί αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε (ΑΠ 247/2022, ΑΠ 1050/2021).

Στην προκειμένη περίπτωση, με το τέταρτο σκέλος του πρώτου λόγου της αναίρεσης οι αναιρεσείοντες αποδίδουν στην προσβαλλόμενη απόφαση την πλημμέλεια από τον αριθμό 6 του άρθρου 560 ΚΠολΔ, ισχυριζόμενοι, κατ' εκτίμηση, ότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο παραβίασε εκ πλαγίου την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 416ΑΚ, με το να δεχθεί, με ελλιπείς αιτιολογίες, ως ουσιαστικά βάσιμη, την ένσταση εξόφλησης του επίδικου χρέους, που προέβαλε η αναιρεσίβλητη.
Από την παραδεκτή, κατ` άρθρο 561 παρ. 2 ΚΠολΔ, επισκόπηση της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο δέχθηκε τα ακόλουθα : "Ο εκκαλών - ενάγων τυγχάνει τυροκόμος και έμπορος αγροκτηνοτροφικών προϊόντων και ζωοτροφών. Η εφεσίβλητη - εναγόμενη διατηρεί κατάστημα εμπορίας τροφίμων στο Αίγιο, επί της οδού ... Οι διάδικοι διατηρούσα εμπορική συνεργασία στο πλαίσιο της οποίας η εφεσίβλητη - εναγομένη προμηθευόταν προϊόντα από τον εκκαλούντα - ενάγοντα κατά το χρονικό διάστημα που εκτείνεται από το έτος 2014 έως και 31.3.2018. Το χρονικό διάστημα από 25.07.2017 έως 27.03.2018, οι διάδικοι συνήψαν διαδοχικές συμβάσεις πώλησης ξύλινων βαρελιών τυριού φέτας προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π.) και αιγοπρόβειου βουτύρου γάλακτος. Ειδικότερα, ο εκκαλών - ενάγων πώλησε και παρέδωσε στην εφεσίβλητη - εναγόμενη τα προϊόντα που λεπτομερώς κατά είδος, ποσότητα και τιμή μονάδος αναφέρονται στα υπ' αριθμ. ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2017, ....2018, ....2018, ....2018, ....2018, ....2018, ....2018 και ....2018 τιμολόγια πώλησης που εξέδωσε. Το τίμημα της πώλησης των προϊόντων που αναφέρονται σε κάθε ένα από τα ως άνω τιμολόγια ήταν (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.) €388,44, €388,44, €776,88, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €427,42, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €429,97, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44, €388,44 και €388,44 αντιστοίχως και συνολικά €9.791,51. Η εφεσίβλητη - εναγόμενη εξόφλησε ολοσχερώς το ως άνω ποσό, καταβάλλοντας στον ενάγοντα τα ακόλουθα επιμέρους ποσά κατά τις ακόλουθες ημερομηνίες: α) €1.000,00 την 01.08.2017 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του με αριθμού ... τραπεζικού λογαριασμού που η εναγομένη τηρεί στην τράπεζα Eurobank και πίστωση του με στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο εκκαλών - ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα, β) €400,00 την 1.08.2017 τοις μετρητοίς, γ) €400,00 στις 11.08.2017 τοις μετρητοίς, δ) €1.000,00 στις 04.09.2017 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του με αριθμού ... τραπεζικού λογαριασμού που η εναγόμενη τηρεί στην τράπεζα Eurobank και πίστωση του με στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα, ε) €450,00 στις 08.09.2017 τοις μετρητοίς, στ) €800,00 στις 02.10.2017 με κατάθεση στον με τελευταία ψηφία ... τραπεζικό λογαριασμό που ο ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το επώνυμο της εναγομένης, ζ) €600,00 στις 05.10.2017 με κατάθεση στον με τελευταία ψηφία ... τραπεζικό λογαριασμό που ο ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το επώνυμο της εναγομένης, η) €490,00 στις 13.10.2017 τοις μετρητοίς, θ) €450,00 στις 24.10.2017 τοις μετρητοίς, ι) €500,00 στις 31.10.2017 τοις μετρητοίς, ια) €500,00 στις 24.11.2017 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του τηρούμενου στην Εθνική Τράπεζα, υπ' αριθμ. ... τραπεζικού λογαριασμού του Π. Κ., πίστωση του υπό στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο εκκαλών - ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης, ιβ) €450,00 στις 01.12.2017 τοις μετρητοίς, ιγ) €480,00 στις 12.12.2017 τοις μετρητοίς, ιδ) €450,00 στις 22.12.2017 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του τηρούμενου στην Εθνική Τράπεζα, υπ' αριθμ. ... τραπεζικού λογαριασμού του Π. Κ., πίστωση του υπό στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης, ιε) €450,00 στις 30.12.2017 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του τηρούμενου στην Εθνική Τράπεζα, υπ' αριθμ. ... τραπεζικού λογαριασμού του Π. Κ., πίστωση του υπό στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο εκκαλών - ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης, ιστ) €1.000,00 στις 05.01.2018 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του τηρούμενου στην Εθνική Τράπεζα, υπ' αριθμ. ... τραπεζικού λογαριασμού του Π. Κ., πίστωση του υπό στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο εκκαλών - ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης, ιζ) €450,00 στις 15.01.2018 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του τηρούμενου στην Εθνική Τράπεζα, υπ' αριθμ. ... τραπεζικού λογαριασμού του Π. Κ., πίστωση του υπό στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο εκκαλών - ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης, ιη) €450,00 στις 02.02.2018 τοις μετρητοίς και ιθ) €450,00 στις 06.02.2018 με ηλεκτρονική μεταφορά και συγκεκριμένα με χρέωση του τηρούμενου στην Εθνική Τράπεζα, υπ' αριθμ. ... τραπεζικού λογαριασμού του Π. Κ., πίστωση του υπό στοιχεία ΙΒΑΝ ... τραπεζικού λογαριασμού που ο εκκαλών - ενάγων τηρεί στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης. Η καταβολή των ως άνω ποσών αποδεικνύεται από τις νομίμως και μετ' επικλήσεως προσκομιζόμενες από την εφεσίβλητη - εναγομένη δύο αποδείξεις συναλλαγής της τράπεζας Eurobank με αντικείμενο τη μεταφορά πίστωσης σε λογαριασμό του εκκαλούντος - ενάγοντος στην Εθνική Τράπεζα, εννέα αποδείξεις είσπραξης εκδόσεως του εκκαλούντος - ενάγοντος (για τις καταβολές που έγιναν τοις μετρητοίς), έξι αποδείξεις αποστολής εμβάσματος στον τραπεζικό λογαριασμό του εκκαλούντος - ενάγοντος στην Εθνική Τράπεζα με αιτιολογία το ονοματεπώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης και δύο αποδείξεις κατάθεσης στον τραπεζικό λογαριασμό του εκκαλούντος - ενάγοντος στην Εθνική Τράπεζα με αιτιολογία το επώνυμο της εφεσίβλητης - εναγομένης. Οι αποδείξεις είσπραξης για τις καταβολές που έγιναν τοις μετρητοίς φέρουν τη σφραγίδα της επιχείρησης του εκκαλούντος - ενάγοντος και υπογραφή στη θέση του εισπράξαντος, απορριπτομένων των αντίθετων ισχυρισμών του εκκαλούντος - ενάγοντος που προβάλλονται με τον δεύτερο λόγο έφεσης. Εξάλλου, με τον ίδιο λόγο ο εκκαλών - ενάγων προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι δεν έλαβε υπόψη της ότι οι εν λόγω αποδείξεις αναφέρουν στην αιτιολογία τους τη φράση "έναντι λογαριασμού". Ωστόσο, ο εκκαλών - ενάγων δεν κατέθεσε προσθήκη επί των προτάσεών του ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και δεν αμφισβήτησε τις ως άνω καταβολές, την αιτία τους και τη με βάση αυτές τις καταβολές εξόφληση των επίδικων τιμολογίων, ούτε αντέτεινε την ύπαρξη τυχόν άλλων οφειλών της εφεσίβλητης - εναγόμενης προς αυτόν προς εξόφληση των οποίων τυχόν έλαβαν χώρα οι ως άνω καταβολές. Επομένως, ελλείψει αντένστασης εκ μέρους του εκκαλούντος - ενάγοντος,......, ορθώς έγινε δεκτή από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η ένσταση εξόφλησης της εφεσίβλητης - εναγομένης απορριπτομένης της αγωγής. Ο δε σχετικός ισχυρισμός του εκκαλούντος - ενάγοντος ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου απαραδέκτως προβάλλεται όπως προεκτέθηκε. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός που παραθέτει ο εκκαλών - ενάγων με τον τρίτο λόγο της έφεσης ότι η εκκαλουμένη εσφαλμένα δέχθηκε δύο καταβολές των 400 ευρώ στις 11.8.2017 ενώ η μία εξ αυτών έλαβε χώρα την 1η.8.2017, όπως αναγράφεται και στην αντίστοιχη απόδειξη εισπράξεως με αύξοντα αριθμό ..., αλυσιτελώς προβάλλεται καθόσον δεν ασκεί έννομη επιρροή ως προς το καταβληθέν ποσό και την τελική κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης περί εξοφλήσεως του επίδικου χρέους. Κατόπιν όλων των παραπάνω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έσφαλε κάνοντας δεκτή την ένσταση εξόφλησης της εφεσίβλητης - εναγομένης και απορρίπτοντας την αγωγή, όσα δε αντίθετα υποστηρίζονται με τους λόγους της εφέσεως είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί η έφεση κατ' ουσίαν...". Με βάση τις παραδοχές αυτές το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο δεν στέρησε την απόφασή του νόμιμης βάσης, αφού από το ως άνω αιτιολογικό της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτουν σαφώς όλα τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία είναι αναγκαία για την κρίση του δικαστηρίου, στη συγκεκριμένη περίπτωση, περί της συνδρομής των νομίμων όρων και προϋποθέσεων της ουσιαστικού δικαίου διάταξης του άρθρου 416ΑΚ, η οποία εφαρμόστηκε, ενώ έχει τις αναγκαίες αιτιολογίες, οι οποίες είναι σαφείς, πλήρεις και δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους, καθιστούν δε εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο ως προς την ορθή υπαγωγή των αποδειχθέντων περιστατικών στην προαναφερθείσα διάταξη. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην ανωτέρω υπό στοιχείο Β μείζονα σκέψη και τα ανελέγκτως δεκτά γενόμενα από το δικαστήριο, το οφειλόμενο στον δικαιοπάροχο των αναιρεσειόντων, Κ. Τ. τίμημα των επίδικων συμβάσεων πωλήσεων που καταρτίστηκαν μεταξύ αυτού και της αναιρεσίβλητης, συνολικού ύψους 9.791,51 ευρώ, εξοφλήθηκε ολοσχερώς από την τελευταία με την καταβολή στον Κ. Τ.: α) 1.000 ευρώ την 01.08.2017 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα, β) 400 ευρώ την 1.08.2017 τοις μετρητοίς, γ) 400 ευρώ στις 11.08.2017 τοις μετρητοίς, δ) 1.000 ευρώ στις 04.09.2017 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα, ε) 450 ευρώ στις 08.09.2017 τοις μετρητοίς, στ) 800 ευρώ στις 02.10.2007 με κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό του στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το επώνυμό της, ζ) 600 ευρώ στις 05.10.2017 με κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό του στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το επώνυμό της, η) 490 ευρώ στις 13.10.2017 τοις μετρητοίς, θ) 450 ευρώ στις 24.10.2017 τοις μετρητοίς, ι) 500 ευρώ στις 31.10.2017 τοις μετρητοίς, ια) 500 ευρώ στις 24.11.2017 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμό της, ιβ) 450 ευρώ στις 01.12.2017 τοις μετρητοίς, ιγ) 480 ευρώ στις 12.12.2017 τοις μετρητοίς, ιδ) 450 ευρώ στις 22.12.2017 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμό της, ιε) 450 ευρώ στις 30.12.2017 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμό της, ιστ) 1.000 ευρώ στις 05.01.2018 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμό της, ιζ) 450 ευρώ στις 15.01.2018 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμό της, ιη) 450 ευρώ στις 02.02.2018 τοις μετρητοίς και ιθ) 450 ευρώ στις 06.02.2018 με πίστωση του τραπεζικού του λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα και αιτιολογία το ονοματεπώνυμό της, την καταβολή δε, όλων των παραπάνω ποσών ουδόλως αμφισβήτησε ο Κ. Τ., ο οποίος επιπλέον, στην μεν πρωτόδικη δίκη δεν αντέτεινε ισχυρισμό για την ύπαρξη άλλων συγκεκριμένων χρεών της ήδη αναιρεσίβλητης προς αυτόν, προς εξόφληση των οποίων τυχόν έλαβαν χώρα οι ως άνω καταβολές, στη δε κατ' έφεση δίκη ο σχετικός ισχυρισμός του προβλήθηκε απαραδέκτως. Επομένως, ο παραπάνω αναιρετικός λόγος από τον αριθμό 6 του άρθρου 560 ΚΠολΔ, με τον οποίο οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν τα αντίθετα, είναι αβάσιμος. Δ. Κατά τη διάταξη του άρθρ. 560 αρ. 5 ΚΠολΔ, που είναι ταυτόσημη του άρθρου 559 αρ. 8 ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται κατά αποφάσεων ειρηνοδικείων και κατά αποφάσεων πρωτοδικείων, που εκδίδονται σε εφέσεις κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων και εάν το δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής "πράγματα", των οποίων η μη λήψη υπόψη, καίτοι προταθέντων, ιδρύει τον προβλεπόμενο ως άνω αναιρετικό λόγο, αποτελούν οι αυτοτελείς, νόμιμοι και παραδεκτά προταθέντες στο δικαστήριο της ουσίας πραγματικοί ισχυρισμοί, οι οποίοι συγκροτούν την ιστορική βάση και, επομένως, στηρίζουν το αίτημα αγωγής, ανταγωγής, ένστασης ή αντένστασης ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου και όχι και οι μη νόμιμοι, επουσιώδεις και αλυσιτελείς ισχυρισμοί που δεν ασκούν επίδραση στην έκβαση της δίκης και επί των οποίων το δικαστήριο δεν υποχρεούται ν' απαντήσει, ούτε η αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής ή τα επιχειρήματα ή συμπεράσματα από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 394/2021, ΑΠ 261/2021).

Με το πρώτο σκέλος του πρώτου λόγου της αναίρεσης οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τα κονδύλια του αναλυτικού καθολικού της επιχείρησης του δικαιοπαρόχου τους, που ενσωματώθηκαν στην έφεσή του και αφορούν όλες τις συναλλαγές του με την αναιρεσίβλητη, από τα οποία προκύπτει η διαμόρφωση της οφειλής της τελευταίας μετά από κάθε καταβολή της. Tα ως άνω επικαλούμενα από τους αναιρεσείοντες δεν αποτελούν αυτοτελείς ισχυρισμούς και συνεπώς, αφού δεν συνιστούν "πράγμα", όπως η έννοια αυτή παρατίθεται στην αμέσως ανωτέρω μείζονα σκέψη, δεν θεμελιώνουν την από τον αριθμό 5 του άρθρου 560 ΚΠολΔ πλημμέλεια. Κατόπιν αυτών, ο αναιρετικός αυτός λόγος είναι απαράδεκτος. Με τις λοιπές αιτιάσεις των αναιρεσειόντων που εμπεριέχονται στον πρώτο λόγο της αναίρεσης με τις οποίες ειδικότερα, πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση διότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο, παραβλέποντας τα τεθέντα υπόψη του αποδεικτικά στοιχεία, καταλόγισε εσφαλμένα τις καταβολές της αναιρεσίβλητης στο επίδικο χρέος, υπό την επίφαση της πλημμέλειας του άρθρου 560 αριθμ. 5 ΚΠολΔ, πλήττεται στην πραγματικότητα, απαραδέκτως, η αναιρετικά ανέλεγκτη, κατ' άρθρο 561 παρ. 1 ΚΠολΔ, εκτίμηση των αποδείξεων από το δικαστήριο.

Με τον δεύτερο λόγο της αναίρεσης οι αναιρεσείοντες αποδίδουν στην προσβαλλόμενη απόφαση την πλημμέλεια από τον αριθμό 5 του άρθρου 560 του ΚΠολΔ, ισχυριζόμενοι ότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την υπ' αρ. .../2019 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πατρών του υιού του ήδη αποβιώσαντος ενάγοντος και νυν τρίτου αναιρεσείοντος. Ο λόγος αυτός είναι απαράδεκτος, αφού η ένορκη βεβαίωση συνιστά αποδεικτικό μέσο και όχι "πράγμα" κατά την έννοια που εκτέθηκε ανωτέρω στην υπό στοιχείο Δ μείζονα σκέψη, η δε μη λήψη υπόψη αποδεικτικού μέσου από το δικαστήριο, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω στην υπό στοιχείο Α μείζονα σκέψη, δεν συνιστά λόγο αναίρεσης κατά της προσβαλλόμενης απόφασης του πρωτοδικείου, που εκδόθηκε επί έφεσης κατά απόφασης ειρηνοδικείου, όπως αντιθέτως προβλέπεται για τις αποφάσεις των λοιπών δικαστηρίων από το άρθρο 559 αρ.11 ΚΠολΔ.

Με τον τρίτο λόγο της αναίρεσης οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι το δικάσαν ως εφετείο δικαστήριο παρά το νόμο έλαβε υπόψη, ως αποδεικτικά μέσα, τις εννέα προσαχθείσες από την αναιρεσίβλητη αποδείξεις είσπραξης έναντι καταβολών τοις μετρητοίς, χωρίς σε αυτές να υπάρχει η σφραγίδα της επιχείρησης του δικαιοπαρόχου τους ούτε η υπογραφή η δική του ή έστω του οδηγού του και χωρίς να αναφέρεται ο τόπος έκδοσης εκάστης, καθώς και το χρέος που εξοφλείτο. Ο λόγος αυτός είναι απαράδεκτος, διότι, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω στην υπό στοιχείο Α μείζονα σκέψη, η παρά το νόμο λήψη υπόψη αποδεικτικού μέσου από το δικαστήριο δεν συνιστά λόγο αναίρεσης κατά της προσβαλλόμενης απόφασης του πρωτοδικείου, που εκδόθηκε επί έφεσης κατά απόφασης ειρηνοδικείου, όπως αντιθέτως προβλέπεται για τις αποφάσεις των λοιπών δικαστηρίων από το άρθρο 559 αρ.11 ΚΠολΔ.

Κατ' ακολουθίαν, αφού δεν υπάρχει άλλος αναιρετικός λόγος προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο, λόγω της ήττας των αναιρεσειόντων (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, που κατέθεσε προτάσεις, πρέπει, κατά το σχετικό αίτημά της, να επιβληθούν σε βάρος των αναιρεσειόντων, λόγω της ήττας αυτών (άρθρα 176, 183, 189 παρ.1, 191 παρ.2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 29-12-2021 αίτηση για αναίρεση της υπ` αριθ. .../2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου που δίκασε ως Εφετείο.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου, που έχουν καταθέσει οι αναιρεσείοντες.

Και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 3 Φεβρουαρίου 2025.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Μαρτίου 2025.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή