<< Επιστροφή

Αριθμός 430/2025

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους δικαστές, Αριστείδη Βαγγελάτο, Προεδρεύοντα Αντιπρόεδρο (σύμφωνα με την .../2025 πράξη της Προέδρου του Αρείου Πάγου, κωλυομένης της Αντιπροέδρου Δήμητρας Ζώη), Ελπίδα Σιμιτοπούλου, Μαρία-Μάριον Δερεχάνη, Βάϊα Ζαρχανή και Παρασκευή Γρίβα, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο κατάστημά του, την 21 Ιανουαρίου 2025, με την παρουσία και της Γραμματέως Ε. Τ., για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

Του αναιρεσείοντος: Σ. Η. του Ι., κατοίκου ..., που παραστάθηκε δια δηλώσεως (ΚΠολΔ 242 παρ.2) της πληρεξουσίας δικηγόρου Μαρίας Ασημακοπούλου, η οποία κατέθεσε προτάσεις.

Της αναιρεσίβλητης: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "CORAL ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ" (CORAL Α.Ε)", όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής και παραστάθηκε δια δηλώσεως (ΚΠολΔ 242 παρ.2) του πληρεξουσίου δικηγόρου Απόστολου-Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από ...-2022 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν η .../2022 οριστική απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και, κατόπιν ασκήσεως εφέσεως, η .../2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας, ζητεί η αναιρεσείουσα με την από ...-2024 αίτησή της.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Εισηγήτρια ορίσθηκε η Αρεοπαγίτης Βάϊα Ζαρχανή.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Με την από ...-2024 (αρ.εκθ.καταθ. .../2024) αίτηση αναίρεσης προσβάλλεται η .../2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών (εργατικών) διαφορών. Η εν λόγω αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρ. 552, 553, 556, 558, 564 παρ. 3, 566 παρ. 1 ΚΠολΔ) και ως εκ τούτου είναι παραδεκτή (άρθρ. 577 παρ. 1 ΚΠολΔ) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και την ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της (άρθρ. 577 παρ. 3 ΚΠολΔ).

ΙΙ. Από τις διατάξεις των άρθρων 669 παρ. 2 ΑΚ, 1 του ν. 2112/1920 και 1, 5 του ν. 3198/1955 συνάγεται ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου συνιστά δικαίωμα του εργοδότη ή του εργαζόμενου και είναι μονομερής, αναιτιώδης δικαιοπραξία. Ως εκ τούτου, το κύρος αυτής δεν εξαρτάται από την ύπαρξη ή την ελαττωματικότητα της αιτίας, για την οποία γίνεται. Η άσκησή της, όμως, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει, προφανώς, τα όρια που διαγράφει η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή ο οικονομικός σκοπός αυτής (ΑΚ 281). Οπότε, σε περίπτωση τέτοιας υπέρβασης, η καταγγελία καθίσταται απαγορευμένη, ως καταχρηστική και, κατά συνέπεια, άκυρη (ΑΚ 174, 180). Ειδικότερα, η εκ μέρους του εργοδότη καταγγελία της σύμβασης εργασίας θεωρείται καταχρηστική, όταν υπαγορεύεται από κίνητρα ξένα προς το σκοπό, για τον οποίο έχει προβλεφθεί, ως δικαίωμα. Αυτό μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η καταγγελία γίνεται από εμπάθεια ή διάθεση εκδικήσεως, ύστερα από προηγηθείσα νόμιμη, αλλά μη αρεστή στον εργοδότη, συμπεριφορά του εργαζομένου. Δεν θεωρείται όμως καταχρηστική η καταγγελία, όταν δεν υπάρχει γι` αυτήν κάποια εμφανής ή αληθής αιτία. Ο εργαζόμενος, επιδιώκοντας την αναγνώριση της ακυρότητας της καταγγελίας, πρέπει να επικαλεστεί και να αποδείξει συγκεκριμένα περιστατικά, εξ αιτίας των οποίων η άσκηση του σχετικού δικαιώματος του εργοδότη υπερβαίνει, προφανώς, τα όρια που διαγράφει η ΑΚ 281 και, εκ του λόγου αυτού, καθίσταται απαγορευμένη (ΑΠ 1561/2023, 166/2018). Αντίθετα δεν μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστική η καταγγελία, όταν έχει ως αληθινό κίνητρο την πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων του εργαζόμενου ή την από πλευράς εκείνου παραβίαση των συμβατικών του υποχρεώσεων (ΑΠ 166/2018, 179/2016). Διότι τότε κλονίζεται η σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να διέπει την καλή λειτουργία της συμβάσεως (ΑΠ 629/2022, 166/2018). Ειδικότερα, η απώλεια της εμπιστοσύνης και η έλλειψη πνεύματος συνεργασίας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζόμενου, όχι κατά την υποκειμενική αντίληψη και κρίση του καταγγέλλοντος εργοδότη, αλλά με τη συνδρομή αντικειμενικών λόγων που τις δικαιολογούν και που διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία της εργασιακής σχέσης, θεμελιώνοντας μία αρνητική πρόγνωση ως προς τη λειτουργία της στο μέλλον, καθιστούν μη καταχρηστική τη για τους λόγους αυτούς καταγγελία της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου του εργαζομένου (ΑΠ 561/2023). Σε κάθε περίπτωση όμως δεν θεωρείται καταχρηστική η καταγγελία, όταν δεν υπάρχει γι` αυτή κάποια αιτία, αφού ενόψει των όσων εκτέθηκαν για τον αναιτιώδη χαρακτήρα της καταγγελίας και την άσκηση αυτής κατά προφανή υπέρβαση των ορίων του άρθρου 281 ΑΚ, για να θεωρηθεί η καταγγελία άκυρη ως καταχρηστική, δεν αρκεί ότι οι λόγοι που επικαλέστηκε γι` αυτή ο εργοδότης ήταν αναληθείς ή ότι δεν υπήρχε καμία εμφανής αιτία, αλλά απαιτείται η καταγγελία να οφείλεται σε συγκεκριμένους λόγους, που πρέπει να επικαλεστεί και να αποδείξει ο εργαζόμενος, εξαιτίας των οποίων η άσκηση του σχετικού δικαιώματος του εργοδότη υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλει η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ. Η αντικειμενικά αδικαιολόγητη καταγγελία, δηλαδή η καταγγελία η οποία δεν δικαιολογείται από σοβαρούς, συνδεόμενους με το αντικειμενικό συμφέρον της επιχείρησης λόγους, δεν είναι άνευ άλλου τινός καταχρηστική, διότι στην αντίθετη περίπτωση, η καταγγελία από αναιτιώδης θα μετατρεπόταν σε αιτιώδη (ΑΠ 784/2023). Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (Π.Π.Π. Ε.Σ.Δ Α.), το οποίο, μαζί με τη Σύμβαση, κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Ν.Δ. 53/1974 (Α` 256) "Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθεί της ιδιοκτησίας αυτού ειμή για λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπόμένους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους. Αι προαναφερόμεναι διατάξεις δεν θίγουσι το δικαίωμα παντός Κράτους όπως θέση εν ισχύι νόμους ους ήθελε κρίνει αναγκαίον προς ρύθμισιν της χρήσεως αγαθών συμφώνως προς το δημόσιον συμφέρον ή προς εξασφάλιση / της καταβολής φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων". Με τις διατάξεις αυτές, κατοχυρώνεται ο σεβασμός της περιουσίας του προσώπου, το οποίο μπορεί να τη στερηθεί μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Η έννοια της περιουσίας στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ έχει αυτόνομο περιεχόμενο, ανεξάρτητο από την τυπική κατάταξη των επιμέρους περιουσιακών δικαιωμάτων στο εσωτερικό δίκαιο. Σε αυτήν περιλαμβάνονται, όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα, αλλά και όλα τα δικαιώματα περιουσιακής φύσης, καθώς και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα. Καλύπτονται, κατ` αυτόν τον τρόπο, και τα ενοχικής φύσης περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα απαιτήσεις που απορρέουν από έννομες σχέσεις του δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου, είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση, είτε απλώς γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία, με βάση το ισχύον έως την προσφυγή στο δικαστήριο δίκαιο, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά, εφόσον δηλαδή υφίσταται σχετικά μια επαρκής νομική βάση στο εσωτερικό δίκαιο του συμβαλλόμενου κράτους, προϋπόθεση που συντρέχει, ιδίως, όταν η απαίτηση θεμελιώνεται σε νομοθετική ή κανονιστική διάταξη ή σε παγιωμένη νομολογία των δικαιοδοτικών οργάνων του συμβαλλόμενου κράτους. Έτσι, περιουσία, κατά την έννοια του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, αποτελεί και η υπόσταση μιας σύμβασης εργασίας, εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες για αυτό από το νόμο προϋποθέσεις (βλ. ΟλΑΠ 5/2011, ΟλΣτΕ 668/2012). Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 559 παρ.1 εδ. α ΚΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται μόνο, αν παραβιάσθηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών, αδιάφορο αν πρόκειται για νόμο ή έθιμο ελληνικό ή ξένο, εσωτερικού ή διεθνούς δικαίου. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται αν δεν εφαρμοσθεί, ενώ συνέτρεχαν οι πραγματικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, ή εάν εφαρμοσθεί, ενώ δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αυτές, καθώς και εάν εφαρμοσθεί εσφαλμένα, η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε ως ψευδής ερμηνεία του κανόνα δικαίου, δηλαδή όταν το δικαστήριο της ουσίας προσέδωσε σε αυτόν έννοια διαφορετική από την αληθινή, είτε ως κακή εφαρμογή, ήτοι εσφαλμένη υπαγωγή σ' αυτόν των περιστατικών της ατομικής περίπτωσης που καταλήγει σε εσφαλμένο συμπέρασμα με τη μορφή του διατακτικού (ΟλΑΠ 10/2011, 7/2016, ΑΠ 1591/2023, 341/2021, 1527/2017). Με τον παραπάνω λόγο αναίρεσης ελέγχονται τα σφάλματα του δικαστηρίου της ουσίας κατά την εκτίμηση της νομικής βασιμότητας της αγωγής και των ισχυρισμών (ενστάσεων) των διαδίκων, καθώς και τα νομικά σφάλματα του ανωτέρω δικαστηρίου κατά την έρευνα της ουσίας της διαφοράς (ΑΠ 819/2023). Στην τελευταία δε περίπτωση, η παραβίαση του κανόνα αυτού ελέγχεται από τον 'Αρειο Πάγο, αποκλειστικά και μόνο με βάση τα πραγματικά περιστατικά που δέχεται το δικαστήριο της ουσίας ότι αποδείχθηκαν ή ότι δεν αποδείχθηκαν (ΑΠ 19/2020, 381/2019, 319/2017). Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αρ. 19 του ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται και αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα, που ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Όπως δε προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 118 παρ.4, 566 παρ. 1, 577 παρ. 3 και 578 ΚΠολΔ, για να είναι ορισμένος ο παραπάνω λόγος αναίρεσης από τον αρ. 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, πρέπει το αναιρετήριο να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τον κανόνα ουσιαστικού νόμου που φέρεται ότι παραβιάστηκε, διαφορετικά είναι απαράδεκτος λόγω αοριστίας, η οποία δεν αίρεται με συμπλήρωση στις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλο διαδικαστικό έγγραφο (αγωγή ή έφεση) του αναιρεσείοντος (ΑΠ 16/2023, 1230/2014, 402/2014).

ΙΙΙ. Από την παραδεκτή επισκόπηση της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ότι μ' αυτή έγιναν δεκτά τα ακόλουθα: "......Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα του ενάγοντος, που εξετάστηκε νομότυπα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με πρόταση του ενάγοντος (η εναγομένη δεν πρότεινε προς εξέταση μάρτυρα) και η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, τις υπ.αρ. ... και ....2022 ένορκες βεβαιώσεις μάρτυρα ενώπιον της συμβ/φου Αθηνών Μ.-Ε. Γ., της υπ’ αρ. ... ένορκης βεβαίωσης μάρτυρα ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών Π. Β., που ελήφθησαν με επιμέλεια της εναγομένης και κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ. την με αρ. ....2022 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών Δ. Δ.), την υπ’ αρ. ....2022 ένορκη βεβαίωση μάρτυρα της συμβ/φου Αθηνών Α. Μ., που ελήφθη με επιμέλεια του ενάγοντος και κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγομένης (βλ. την με αρ. ....2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών Ο. Π.), όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, τα οποία νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, χωρίς να παραλείπεται κανένα από αυτά κατά την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης, ακόμη και αν δεν μνημονεύεται ρητά παρακάτω και τα οποία λαμβάνονται υπόψη έστω και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου ως πλήρη αποδεικτικά μέσα (κατ` άρθρο 671 παρ. 1 εδ. α` του ΚΠολΔ), άλλα από αυτά προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρο 339 σε συνδυασμό με το άρθρο 395 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά για την υπόθεση αυτή : Η εναγόμενη Coral A.E. είναι ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος/διανομέας της Shell Chemicals στην Ελλάδα προς τις βιομηχανίες του κλάδου και εκτός από την διανομή και εμπορία πετρελαιοειδών καλύπτει και τον εμπορικό τομέα, τα χημικά και τη ναυτιλία. Ο ενάγων με Masters of Science in Industrial & Management Engineering από το Πολυτεχνείο RPI #9 (τότε στην κατάταξη Πολυτεχνείων των ΗΠΑ) τον Μάρτιο 1996 ξεκίνησε να εργάζεται στη Shell Hellas, με έδρα τη Θεσσαλονίκη και αντικείμενο την παρακολούθηση και επαύξηση των πωλήσεων στην Περιφέρεια Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας. Το 1998 ανέλαβε την ανάπτυξη του Δικτύου Πρατηρίων στη Β. Ελλάδα και το 2000 του ανατέθηκε ο ρόλος του Key Account Manager των Εταιρικών Πωλήσεων (Β2Β) επίσης στη Β. Ελλάδα. Το έτος 2002 του ζητήθηκε να αναπτύξει τη δραστηριότητα της Ασφάλτου στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια η οποία έως εκείνη τη στιγμή δεν υφίστατο. Το έτος 2007 μετακινήθηκε από την εταιρεία για να απασχοληθεί στην Αθήνα με κάλυψη όλων των εξόδων διαμονής του από την ίδια την εναγομένη. Το έτος 2010 η ΜΟΤΟΡΟΙΛ ΕΛΛΑΣ, εξαγόρασε από τη Shell OverSeas την δραστηριότητα της Shell στην Ελλάδα και η εταιρεία μετακόμισε στα Κεντρικά της MOH στο Μαρούσι. Ο ενάγων εντάχθηκε στο τμήμα Χονδρικής Εμπορίας Καυσίμων και Ασφάλτου. Τον Μάρτιο του 2017, η εναγομένη απέσπασε τον προϊστάμενο του Τμήματος του ενάγοντος στο project της Σερβίας για την οργάνωση Δικτύου Πρατηρίων και στον ενάγοντα ως τον πρεσβύτερο των εργαζομένων του τμήματος του ανατέθηκαν προσωρινά καθήκοντα συντονισμού όλων των εργαζομένων του τμήματος. Συγκεκριμένα στα καθήκοντα του ενάγοντος δεν περιλαμβάνονταν αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων ή εκπροσώπησης της εταιρείας, αξιολόγησης του προσωπικού, συμμετοχής σε διοικητικά όργανα, ή αρμοδιότητες σε σχέση με την εξαγωγική δραστηριότητα της εταιρείας ή ακόμα και άλλες αρμοδιότητες που αυτονόητα ανήκουν στον "πυρήνα" της θέσης του Προϊσταμένου, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζεται με την αγωγή . Η ανταπόκριση , όμως, του ενάγοντος στο ως άνω πλαίσιο των καθηκόντων δεν ήταν επαρκής. Ειδικότερα, ο ενάγων σε παρουσίαση που έκανε στη συνάντηση του Τμήματος Προμηθειών και Διανομής (Supply & Distribution team meeting) στις 29 και 30 Μαρτίου 2018 (βλ. Σχετ. 8) αναφορικά με τις επιδόσεις του Τμήματος σε σχέση με τους συμφωνηθέντες στόχους, τα αποτελέσματα του 2017 ήταν στο 83,1% του πλάνου και στο 89,3% σε σχέση με το 2016. Ειδικά η Άσφαλτος ήταν στο 41,3% του 2016. Τον Ιούλιο 2018 η διευθύντρια Εταιρικών Πωλήσεων Κ. Κ. έστειλε ένα μήνυμα (e-mail) ζητώντας από τον ενάγοντα να συντάξει ένα pricing policy για τα Βιομηχανικά Καύσιμα, ως ο πλέον senior επιθεωρητής πωλήσεων, που εκτελούσε εκείνη την περίοδο χρέη προσωρινού συντονιστή των Επιθεωρητών των Β2Β Fuels. Τον Νοέμβριο του 2018 έστειλε νέο μήνυμα υπενθύμισης, γιατί ο ενάγων δεν είχε απαντήσει, ούτε είχε εκτελέσει το συγκεκριμένο έργο, το οποίο ουδέποτε εξετέλεσε. Τα αποτελέσματα του ενάγοντος για το 2018 υπολείπονταν των τεθέντων από την εταιρεία και συμφωνηθέντων από τον ενάγοντα στόχων. Για τον λόγο αυτό, η αξιολόγηση του για το έτος 2018 ήταν αρνητική. Συγκεκριμένα, στην εν λόγω έκθεση αξιολόγησης του, ως σχετικά 11 και 12, αναφέρεται ότι "Το 2018 δεν ήταν καλή χρονιά για τον Σ., ως αναπληρωτή επικεφαλής, καθώς οι περισσότεροι Βασικοί Δείκτες Απόδοσης ήταν κάτω των αποφασισθέντων. Αν και ο Σ. εξειδικεύεται στον τομέα του Bitumen, οι πωλήσεις ήταν εξαιρετικά χαμηλές. Αναφορικά με τον ρόλο του ως Αναπληρωτή Επικεφαλής, ο Σ. δεν κατάφερε να δραστηριοποιήσει και να δώσει κίνητρα στην ομάδα πωλήσεων ώστε να αποδώσει τα μέγιστα. Παρά το ότι είναι Senior Account Manager για πολλά χρόνια, δεν επέδειξε ηγετική συμπεριφορά και δεν δραστηριοποιήθηκε επαρκώς ώστε να αυξήσει την πελατειακή βάση". Ενόψει της αδυναμίας ανταπόκρισης του ενάγοντα στα ως άνω καθήκοντα η Διοίκηση της εναγομένης εταιρίας, τον Απρίλιο του 2019, ανέθεσε στον Σ. Β. τα καθήκοντα Προϊσταμένου του Τμήματος Β2Β, ο οποίος είχε μία πολύ επιτυχημένη πορεία στην CORAL GAS AE, μέλος του ίδιου Ομίλου Επιχειρήσεων, κατέχοντας σε αυτή διευθυντικές θέσεις από το 2009. Η εναγόμενη εταιρία ανάλογα με τις επιχειρησιακές της ανάγκες, προβαίνει στις κατάλληλες κατά την κρίση της κινήσεις για να στελεχώσει τα τμήματα της και δεν γίνεται πάντα με Διαγωνισμό Ανάθεσης [Open Resourcing), αλλά πολύ τακτικά γίνονται απευθείας αναθέσεις (direct appointments). [...................] Η ανωτέρω απόφαση της εταιρείας ουδόλως συνιστά μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του ενάγοντος, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζεται ο ενάγων, αφού ουδέποτε κατείχε την εν λόγω θέση που καλύφθηκε από τον Σ. Β., δεν μειώθηκαν οι αποδοχές του, δεν μεταβλήθηκε το αντικειαενο της εργασίας του, δεν του ανατέθηκαν υποδεέστερα καθήκοντα, αφού συνέχισε ν` ασκεί τα καθήκοντα που εκτελούσε. Εξάλλου, και σε κάθε περίπτωση στην από 18.04.1996 σύμβαση εργασίας του ενάγοντος αναφέρονται τα εξής "Οι συγκεκριμένες δραστηριότητες στις οποίες θα απασχοληθείτε δεν είναι υποχρεωτικό να συνδέονται πάντοτε και μόνο με τις σπουδές σας. Απεναντίας οι τοποθετήσεις σας στις αντίστοιχες θέσεις θα καθορίζονται πέρα και ανεξάρτητα από τις σπουδές σας με γνώμονα και τις εμπειρίες και γνώσεις που θα αποκτάτε στη διάρκεια της εργασιακής σας απασχόλησης σε συνδυασμό με τις ανάγκες της εταιρείας και την εν γένει απόδοσή σας σ`αυτήν.". Επομένως, δεν αποδείχθηκε ότι η επικαλούμενη από τον ενάγοντα μη ανάθεση σε αυτόν της ως άνω θέσης (που τελικά ανατέθηκε στον Σ. Β.) έλαβε χώρα, κατά παράβαση διατάξεως νόμου ή της ατομικής συμβάσεως εργασίας ή κατά καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος υπό την έννοια του άρθρου 281 ΑΚ, δηλ. κατά προφανή υπέρβαση των ορίων, που επιβάλλονται από την καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή από τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του δικαιώματος. Αντίθετα, η μη αλλαγή θέσης του ενάγοντος έγινε στα πλαίσια αναδιάρθρωσης της εταιρίας και εντός των ορίων της εξουσίας, που αυτή διαθέτει να οργανώνει και να διευθύνει την επιχείρησή της, με βάση τα κρινόμενα από αυτήν κριτήρια. Η απόδοση και συμπεριφορά του εναγομένου επιδεινώθηκαν σημαντικά μετά την ανάληψη της θέσης από τον Σ. Β. Παρότι ο τελευταίος προσπάθησε να αξιοποιήσει την εμπειρία του ενάγοντος στον τομέα της αγοράς ασφάλτου και των τεχνικών εταιρειών, καθώς και να τον παρακινήσει να συμμετέχει στις συλλογικές δραστηριότητες της ομάδας, σε συναντήσεις, να πραγματοποιεί περισσότερα ταξίδια κ.α., ο ενάγων επεδείκνυε σταθερά απροθυμία να εξυπηρετήσει το πλάνο της εταιρίας. Συγκεκριμένα ο Σ. Β., στην αρχή θεώρησε ότι ο ενάγων, λόγω των καθηκόντων συντονισμού του τμήματος που είχε αναλάβει επί μία διετία και της εν γένει εμπειρίας του λόγω της μακροχρόνιας εργασίας του στο εν λόγω τμήμα θα βοηθούσε στη διατήρηση, καλλιέργεια και ενίσχυση του κλίματος εμπιστοσύνης και αλληλοβοήθειας ανάμεσα στα μέλη της ομάδας, εντούτοις ο ενάγων απέφευγε οποιαδήποτε συλλογική δραστηριότητα, ήτοι ταξίδια, συναντήσεις. Στην πορεία ο Σ. Β. προσπάθησε να αξιοποιήσει τις γνώσεις του ενάγοντος στην άσφαλτο και τις γνωριμίες του στην αγορά των τεχνικών εταιριών. Επιπρόσθετα του εξήγησε ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν σαν ένα νέο εγχείρημα (project). Ωστόσο, η προσέγγιση του ενάγοντος ήταν και πάλι αρνητική. Εξάλλου οι ισχυρισμοί του ενάγοντος σε σχέση με τον προσδιορισμό για το διάστημα από το β` εξάμηνο του 2019 και εφεξής των νέων περιοχών ευθύνης του δεν ευσταθούν. Ειδικότερα, ο προσδιορισμός ως περιοχών αποκλειστικής ευθύνης του των μεγάλων νησιών (Κρήτη, Ρόδος, Κως, Κέρκυρα), καθώς και της Αττικής ως περιοχής ευθύνης από κοινού με άλλους δύο συναδέλφους του αντιστοιχούσε σε ποσοστό ουσιωδώς υπερβαίνον του 20% της ελληνικής αγοράς σε πωλήσεις καυσίμων Β2Β, δίνοντας του σημαντικό περιθώριο και ευκαιρίες αναζήτησης νέων πελατών και αύξησης του μεριδίου αγοράς της επιχείρησης, στο οποίο η εταιρεία δίνει ιδιαίτερη σημασία. Χρόνος έναρξης ορίστηκε το δεύτερο εξάμηνο του 2019. Για το σκοπό αυτό έγινε παράδοση- παραλαβή στο τέλος Ιουνίου σε κοινό ταξίδι με τον Κ. Γ. (προηγούμενος επιθεωρητής Κρήτης), κατά τη διάρκεια του οποίου ενημέρωσαν τους πελάτες για την επερχόμενη αλλαγή επιθεωρητή. Από την προηγούμενη θέση του Σ. Β. στην Coral Gas υπήρχε γνωριμία με μια εταιρία στην Κρήτη (έδρα στο Ηράκλειο) την Creta Gas, η οποία ενδιαφέρθηκε να ξεκινήσει συνεργασία με το Β2Β στα καύσιμα, αφού ήδη δραστηριοποιείτο στις βιομηχανικές πωλήσεις με εξαιρετικά αποτελέσματα στο υγραέριο. Στο ταξίδι που αναφέρθηκε παραπάνω, ο Σ. Β. έκανε τις απαραίτητες συστάσεις με τον ενάγοντα. Όμως, ένα χρόνο αργότερα, δεν είχε γίνει εφικτό να ξεκινήσει ακόμη συνεργασία. Περαιτέρω, σε σύγκριση των αποτελεσμάτων του ενάγοντος μίας χρονιάς (2020) σε σχέση με την προηγούμενη (2019), σε ότι αφορά τους όγκους πωλήσεων συγκριτικά με αυτούς που πέτυχαν οι συνάδελφοι του, αυτές του ενάγοντος ήταν πολύ χαμηλοί, ήτοι 55%, ενώ άλλων συναδέλφων του έφταναν το 84%, 90% , ακόμη και 148% (βλ. Σχετ. 14). Επίσης, ο ενάγων τόσο το έτος 2019 όσο και το έτος 2020 προσέθεσε στο πελατολόγιο της εταιρείας λιγότερους νέους πελάτες από κάθε έναν από τους άλλους επιθεωρητές πωλήσεων της Ομάδας του και οι όγκοι πωλήσεων καυσίμων που πέτυχε σε απόλυτα νούμερα παρέμεναν συγκριτικά πολύ χαμηλοί. Ειδικά στον τομέα πώλησης καυσίμων Β2Β ήταν ιδιαιτέρως σημαντική για την εταιρεία η επέκταση του υφιστάμενου πελατολογίου, με στόχο η συνεισφορά σε όγκους πωλήσεων από νέους πελάτες να ανέρχεται σε ποσοστό της τάξεως του 20% των συνολικών πωλήσεων καυσίμων Β2Β ετησίως. Ειδικότερα, όπως συστηματικά αποτυπώνεται αναφορικά με τον τρόπο και τους συντελεστές βαρύτητας στην αξιολόγηση των επιθεωρητών πώλησης του Τμήματος Πώλησης Καυσίμων Β2Β, οι όγκοι πωλήσεων και η κερδοφορία ως προς το πετρέλαιο κίνησης αντιστοιχούν σε ποσοστό 40% της συνολικής αξιολόγησης των εν λόγω επιθεωρητών, ενώ οι όγκοι πωλήσεων και η κερδοφορία ως προς όλα τα υπόλοιπα προϊόντα μαζί (άσφαλτος, πετρέλαιο θέρμανσης και μαζούτ) αντιστοιχούν σε ποσοστό 15% της συνολικής τους αξιολόγησης. Συγκεκριμένα: Ως προς το πετρέλαιο κίνησης (AGO) το 2019, ο ενάγων έφερε μόνο δύο νέους πελάτες, [............] που αντιστοιχούσαν σε όγκους πωλήσεων συνολικά μόλις 56 κυβικά, όταν οι αντίστοιχοι όγκοι πωλήσεων νέων πελατών των συναδέλφων ήταν οι εξής: Κ. Τ.: 965 κυβικά, Κ. Σ.: 461 κυβικά, Κ.Κ.: 266 κυβικά και Κ.Α.: 828 κυβικά. Το 2020 έφερε ένα νέο πελάτη στην εταιρεία, ενώ οι συνάδελφοι του έφεραν τους παρακάτω αριθμούς νέων πελατών: Κ.Τ.: 52, Κ..Σ.: 37, Κ.Κ.: 19 και Κ.Α.: 7. Πρέπει εδώ να τονιστεί ότι είχαν πολλές φορές εξηγήσει στον ενάγοντα οι Προϊστάμενοί του ότι η εταιρεία δίνει πολύ μεγάλη σημασία στα αποτελέσματα πωλήσεων του πετρελαίου κίνησης, σε σχέση με τα λοιπά προϊόντα, καθώς οι όγκοι πωλήσεων και η κερδοφορία ως προς το πετρέλαιο κίνησης αντιστοιχούν σε ποσοστό 40% της συνολικής αξιολόγησης των επιθεωρητών, ενώ οι όγκοι πωλήσεων και η κερδοφορία ως προς όλα τα υπόλοιπα προϊόντα μαζί (άσφαλτος, πετρέλαιο θέρμανσης και μαζούτ) αντιστοιχούν σε ποσοστό 15% της συνολικής τους αξιολόγησης. Ως προς την Άσφαλτο: Το 2019 ο ενάγων ξεκίνησε ένα νέο πελάτη και τα αποτελέσματα ήταν πολύ μικρά σε απόλυτο αριθμό (226ΜΤ ή 9 φορτία ασφάλτου). Το 2020 ξεκίνησε τέσσερις νέους πελάτες [..........], και πάλι όμως πρόκειται για πολύ μικρό αριθμό νέων πελατών [...............]. Βάσει των αποτελεσμάτων και του 2019 και του 2020, ο ενάγων αξιολογήθηκε για 4ο συνεχόμενο έτος αρνητικά, όπως προκύπτει από τα σχετικά έγγραφα αξιολόγησης στόχων και απόδοσης των 2019 και 2020. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εταιρεία εφαρμόζει τη διαδικασία στοχοθέτησης και αξιολόγησης των υπαλλήλων του διεθνούς ομίλου επιχειρήσεων SHELL, του οποίου ήταν μέλος, πριν την εξαγορά της επιχείρησης από τη ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ. Η διαδικασία αυτή είναι επιβοηθητική για την αποδοτικότητα των υπαλλήλων της, μέσω της ανάπτυξης και υποστήριξης τους και της επιβράβευσης της συνεισφοράς τους στα αποτελέσματα της εταιρείας. Σύμφωνα με τη διαδικασία στοχοθέτησης, τίθενται ξεκάθαροι στόχοι και πλάνα ανάπτυξης ατομικά για κάθε υπάλληλο σε ετήσια βάση. Επειδή, δε, όπως είναι αυτονόητο η διαδικασία αυτή πρέπει να είναι δυναμική, η πρόοδος της επίτευξης των στόχων εξετάζεται ανά εξάμηνο με σκοπό, εφόσον απαιτείται, να γίνονται διορθωτικές και βελτιωτικές κινήσεις, και τελικά γίνεται απολογισμός της απόδοσης του σε σχέση με τους στόχους του, συνεκτιμώμενης και της συμπεριφοράς του και της εν γένει ανταπόκρισης του στις απαιτήσεις της επιχείρησης. Στις ανωτέρω διαδικασίες συμμετέχει ενεργά ο αξιολογούμενος υπάλληλος, μέσω συναντήσεων και συζητήσεων με τον προϊστάμενο του, ενώ αντίστοιχη συζήτηση λαμβάνει χώρα και μεταξύ του προϊσταμένου κάθε εργαζομένου με τον Διευθυντή της αρμόδιας διεύθυνσης και στη συνέχεια με τον Γενικό Διευθυντή της εταιρείας. Πρέπει περαιτέρω, να επισημανθεί ότι ως προς την αξιολόγηση των υπαλλήλων μεγάλη βαρύτητα δίδεται από την εταιρεία στις επαγγελματικές συμπεριφορές των υπαλλήλων κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και συγκεκριμένα στο κατά πόσο επιδεικνύουν έμπρακτο ενδιαφέρον για το αντικείμενο της εργασίας τους, προσήλωση στο αποτέλεσμα και συναίσθηση του επείγοντος, πνεύμα συνεργασίας, κατά πόσο εμπνέουν εμπιστοσύνη, είναι ικανοί στην επίλυση προβλημάτων και επικεντρώνονται στον πελάτη. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αναιτίως τον κατηγόρησε ο Σ. Β. για "αναποτελεσματική συμπεριφορά σε πελάτη" δεν ευσταθεί. Ο συγκεκριμένος πελάτης, με τον οποίο η εταιρεία διατηρεί πολυετή συνεργασία, είναι από τους μεγαλύτερους στην Κρήτη. Δύο φορές μέσα σε διάστημα περίπου πέντε μηνών ο συγκεκριμένος πελάτης εξέφρασε δριμύτατα παράπονα σε σχέση με τη συμπεριφορά του ενάγοντος, την χαρακτήρισε προσβλητική και υπήρξε πραγματικός κίνδυνος να διακοπεί η συνεργασία της εταιρείας με τον εν λόγω πελάτη. Ειδικότερα ο συγκεκριμένος πελάτης κάλεσε στις 29 Απριλίου του 2020 τον Σ. Β. επειδή είχε πρόβλημα με τη συμπεριφορά του ενάγοντος. Ήταν το δεύτερο περιστατικό. Το πρώτο περιστατικό ήταν τον Δεκέμβριο του 2019. Ο πελάτης απαίτησε από τον Σ.Β., ως προϋπόθεση συνέχισης της συνεργασίας με την εταιρεία, να μην έχει καμία επικοινωνία πλέον με τον ενάγοντα, δηλώνοντας ότι δεν ανέχεται προσβλητική συμπεριφορά από κανένα συνεργάτη της. Σε μήνυμα (email) της Κ. Κ. στον ενάγοντα , στις 30 Απριλίου του 2020, όπου γίνεται ερώτηση για το τι συνέβη, η απάντηση του ενάγοντα ήταν :"Σε ότι αφορά στη συνεργασία με τον πελάτη: πρόκειται για μία κακή συνεργασία υπό την έννοια ότι ο πελάτης μονίμως απαιτεί, πολλές φορές παράλογα. Επιπλέον, έχει επιδείξει `αχάριστη` συμπεριφορά στο παρελθόν, επί Κ. Κ., όταν του έγινε ευνοϊκότατη ρύθμιση 200.000 ΕΥΡΩ περίπου, πράγμα που δεν έκανε η ΕΚΟ, και αργότερα όταν εξομαλύνθηκαν τα πράγματα, έριξε την Coral αφού ελάμβανε καύσιμα σε αναλογία του 2,5 υπέρ του ανταγωνιστή. Η τακτική που ακολουθεί είναι αυτή που επιδεικνύει τώρα, δηλαδή τα `ρίχνει` στον ένα για να πετύχει ευνοϊκή ανταπόκριση από τον επόμενο. Όταν ανέλαβα την Κρήτη μου ζήτησε να μην έχει καμία απολύτως επικοινωνία με τον Β. Σ. αν και δεν είχα δείγματα ότι ο δεύτερος είχε συμμετοχή σε κάποιο συμβάν που θα δικαιολογούσε κάτι τέτοιο. Γενικά, πρόκειται για αλαζονικούς ανθρώπους που υπερεκτιμούν το μέγεθος της δραστηριότητας τους και αυτό αποτελεί άποψη που έχει διασταυρωθεί επαρκώς." (βλ. σχετ. 17). Η παραπάνω απάντηση δείχνει την απαξίωσή του προς τους πελάτες και την αδυναμία του να τους διαχειριστεί προς όφελος της εταιρείας. Ο συγκεκριμένος πελάτης είναι από τους μεγαλύτερους που έχει η Coral στην Κρήτη. Αλλά και ο Δ. Σ., Διευθυντής Εταιρικών Πωλήσεων της εναγομένης από τον Ιούνιο του 2000 έως τον Νοέμβριο του 2017, όπου υπαγόταν το τμήμα χονδρικής εμπορίας, καυσίμων και ασφάλτου, όπου εργαζόταν ο ενάγων, σε ένορκη βεβαίωση, καταθέτει ότι το κύριο πρόβλημα του ενάγοντος ήταν η συμπεριφορά του, η έλλειψη επικοινωνίας και διάθεσης συνεργασίας με του συναδέλφους του τμήματός του. [..............] Τα παραπάνω προβλήματα αποτυπώθηκαν άλλωστε και στις ετήσιες αξιολογήσεις του ενάγοντος, για τα έτη 2019 και 2020, οι οποίες του κοινοποιήθηκαν και συζητήθηκαν εκτενώς μαζί του. Ενόψει της συνεχόμενης αρνητικής επίδοσης του ενάγοντος ο Προϊστάμενος αυτού Σ. Β., αφού του επισήμανε ότι η συνεχής αρνητική του επίδοση θα τον υποχρεώσει να εισηγηθεί την καταγγελία της σύμβασης του τον ρώτησε αν επιθυμεί να εισηγηθεί αποχώρηση του συναινετικά με την λήψη αυξημένης αποζημίωσης λόγω και της μακροχρόνιας απασχόλησης του στην εταιρία. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση σε κάθε περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, δεν αποδείχθηκε μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων της εργασίας του. Και ενώ μέχρι τότε ουδεμία έγγραφη ή προφορική όχληση είχε απευθύνει προς την διοίκηση της εταιρίας για βλαπτική μεταβολή αν και είχαν περάσει 2 περίπου έτη από τον Απρίλιο του έτους 2017, για "παρενόχληση του" άρχισε να αποστέλλει υπομνήματα πρώτα στον Διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού της CORAL και στην συνέχεια στον Διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού του Ομίλου Εταιρειών της ΜOTOR OIL, ενώ ακολούθησε την 03.06.2021, και προσφυγή του στην Επιθεώρηση Εργασίας. Ειδικότερα, μετά την υποβολή του πρώτου υπομνήματος, την 23.2.2021, κλήθηκαν από τον Γενικό Διευθυντή της εταιρείας κ. Γ. Χ. ο άμεσος προϊστάμενος του ενάγοντος, κ. Σ. Β. και η Διευθύντρια Εταιρικών Πωλήσεων της εταιρείας, κ. Κ. Κ. και παρουσία και του Διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού της εταιρείας, κ. Γ. Λ., συζητήθηκαν ένα προς ένα τα ζητήματα που έθετε ο ενάγων και δόθηκαν οι απαραίτητες εξηγήσεις και απαντήσεις από τους Β. και Κ. Σε συνέχεια της ανωτέρω συνάντησης, έλαβε χώρα συνάντηση μεταξύ των Η., Κ. και Λ., που αντίθετα με τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, έγινε σε κλίμα θετικό, φιλικό και στην οποία συζητήθηκαν με τον ενάγοντα αναλυτικά τα ζητήματα της συνεργασίας των δύο μερών. [..........] Ωστόσο, ο ενάγων επανήλθε με υπόμνημα που έστειλε στον Διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού του Ομίλου Εταιρειών της MOTOR OIL, κ. Φ. Β., στο οποίο και πάλι αμφισβήτησε το γεγονός ότι η απόδοση του κατά το 2020 ήταν χαμηλή, ισχυρίστηκε ότι το πλάνο των στόχων του για το 2021, όπως και για το 2020 δεν ήταν δίκαιο, παραπονέθηκε ότι δεν προκρίθηκε για ανάληψη άλλων θέσεων και απέδωσε στους προϊσταμένους του προσβλητική και απαξιωτική συμπεριφορά εις βάρος του. Θα πρέπει να σημειωθεί πάλι ότι πέραν των ανωτέρω 2 υπομνημάτων ο ενάγων δεν είχε υποβάλει ποτέ οποιοδήποτε παράπονο στη Διεύθυνση Ανθρωπίνου Προσωπικού της εταιρίας, παρότι πολλά από τα ζητήματα που θέτει στα Υπομνήματα του ανάγονται σε χρόνο πολύ πριν την υποβολή αυτών. Όμως, ήταν γεγονός ότι η εργασιακή απόδοση του ενάγοντος τα τελευταία χρόνια έχει αξιολογηθεί ως μη ικανοποιητική, μη ανταποκρινόμενη στις επιχειρησιακές ανάγκες της εταιρίας και στους εύλογους ατομικούς στόχους του που είναι άλλωστε πλήρως ευθυγραμμισμένοι με το συνολικό εμπορικό πλάνο της. [................] Αλλά και μετά την προσφυγή του ενάγοντα στην Επιθεώρηση Εργασίας προς τον σκοπό της εξάντλησης κάθε περιθωρίου εξεύρεσης λύσης, ο Γενικός Διευθυντής της εταιρείας, κ. Χ., κάλεσε τον ενάγοντα προκειμένου να συζητήσουν για μία ακόμη φορά τα θέματα της συνεργασίας του με την εταιρεία. Στην εν λόγω συνάντηση που έλαβε χώρα, παρουσία του Διευθυντή του Τμήματος Ανθρωπίνου Δυναμικού της εταιρείας, την 09.07.2021, ο ενάγων παρέμεινε αμετακίνητος στις θέσεις του και δεν κατέστη δυνατό να βρεθούν κοινοί τόποι, με αποτέλεσμα την 10.12.2021 η εναγομένη να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας του ενάγοντος. Όμως, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, ουδόλως αποδεικνύονται περιστατικά, τα οποία να εξηγούν τους ισχυρισμούς του ενάγοντος περί εμπάθειας και εχθρότητας προς το πρόσωπό του, και να επιτρέπουν τον έλεγχο της επακόλουθης καταγγελίας ως ελαυνομένης εκ ταπεινών κριτηρίων. Από τα ως άνω αναφερθέντα συνάγεται ότι η συμπεριφορά του ενάγοντος καθιστούσε δυσχερή ή αδύνατη την περαιτέρω συνεργασία των διαδίκων και κατά συνέπεια η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του από πλευράς των νομίμων εκπροσώπων της εναγόμενης δεν έγινε σε καμία περίπτωση από λόγους εμπάθειας και μίσους, αλλά ήταν επιβεβλημένη για την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης της εναγομένης και για τα οικονομικά συμφέροντα της εταιρείας. Επομένως, η ένδικη καταγγελία, που δεν έγινε από λόγους εχθρότητας και εκδίκησης του ενάγοντος, είναι έγκυρη και περαιτέρω δεν επήλθε η εναγομένη σε υπερημερία ως προς την αποδοχή των υπηρεσιών του ενάγοντος, άρα ούτε και σε υπερημερία καταβολή των αποδοχών του και πρέπει να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της...." Υπό τις ως άνω παραδοχές το Εφετείο ορθά υπήγαγε τα πραγματικά περιστατικά που, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, δέχθηκε ως αποδειχθέντα, στις προαναφερόμενες ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 281 του ΑΚ, 13 Ν.4808/2021, 4, 22 και 25 του Συντάγματος, 1 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, τις οποίες δεν παραβίασε με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή, ενώ περιέχει επαρκείς αιτιολογίες που επιτρέπουν τον αναιρετικό έλεγχο για την υπαγωγή των περιστατικών που δέχθηκε στις ως άνω διατάξεις. Ειδικότερα, με βάση τα ανελέγκτως δεκτά γενόμενα ως αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, η συμπεριφορά του ενάγοντος καθιστούσε δυσχερή ή αδύνατη την περαιτέρω συνεργασία των διαδίκων και κατά συνέπεια η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του εκ μέρους των εκπροσώπων της εναγομένης ήταν επιβεβλημένη για την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησής της και την προάσπιση των οικονομικών της συμφερόντων, και συνεπώς αυτή (καταγγελία) δεν υπερβαίνει τα τιθέμενα από το άρθρο 281 Α.Κ. όρια, ούτε αντίκειται στη διάταξη του άρθρου 13 του Ν.4808/2021, καθ' όσον η καταγγελία δεν συνιστά εκδικητική συμπεριφορά της εργοδότριας αναιρεσίβλητης έναντι του εργαζόμενου αναιρεσείοντος, είτεστις Συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας και δικαιώματος στην εργασία και περί απαγόρευσης κατάχρησης δικαιώματος, είτε, τέλος, στις διατάξεις του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ), αφού ενόψει των εκτεθέντων, η επίδικη απαίτηση του αναιρεσείοντος δεν καθίσταται απαιτητή και δεν υπάρχει νόμιμη προσδοκία, βάσει του ισχύοντος, έως την προσφυγή στο Δικαστήριο, δικαίου ότι θα ικανοποιηθεί δικαστικά. Επομένως είναι αβάσιμος ο πρώτος λόγος αναίρεσης, με τον οποίο ο αναιρεσείων προσάπτει στην προσβαλλόμενη απόφαση τις εκ των αρ.1 και 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ αναιρετικές πλημμέλειες, ήτοι της ευθείας και εκ πλαγίου παραβίασης των ως άνω ουσιαστικών διατάξεων. Καθ' όσον δε αφορά στον δεύτερο αναιρετικό λόγο, αυτός είναι προεχόντως απαράδεκτος λόγω αοριστίας, διότι το αναιρετήριο δεν περιλαμβάνει τον κανόνα ουσιαστικού νόμου που φέρεται ότι παραβιάστηκε, σε κάθε δε περίπτωση, είναι αβάσιμος, καθ' όσον, υπό τις προαναφερθείσες παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, οι αιτιολογίες της είναι σαφείς και πλήρεις. Οι λοιπές αιτιάσεις του αναιρεσείοντος, που περιλαμβάνονται στους ως άνω λόγους αναίρεσης, ανάγονται στην αναιρετικά ανέλεγκτη εκτίμηση των αποδείξεων από το Δικαστήριο της ουσίας (άρθρ. 561 παρ.1 ΚΠολΔ).

IV. Από τις διατάξεις των άρθρων 106, 335, 338-340 και 346 του Κ.Πολ.Δ. προκύπτει ότι το δικαστήριο της ουσίας, κατά το σχηματισμό της κρίσης του για τους ουσιώδεις πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων, οφείλει να λάβει υπόψη του όλα τα αποδεικτικά μέσα που παραδεκτά προσκόμισαν οι διάδικοι, εφ' όσον γίνεται σαφής και ορισμένη επίκλησή τους (ΟλΑΠ 23/2008, ΑΠ 1416/2023), διαφορετικά, υποπίπτει στην πλημμέλεια που ιδρύει το λόγο αναίρεσης από τον αριθμό 11γ' του άρθρ. 559 ΚΠολΔ, χωρίς όμως να ελέγχεται η κρίση του ως προς την αξιοπιστία των μαρτύρων και την αξιολόγηση των αποδείξεων γενικά (ΟλΑΠ 23/2008). Ειδικότερα, ο λόγος αυτός αναίρεσης ιδρύεται, όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν έλαβε υπόψη του υποστατά και αναλόγως έγκυρα αποδεικτικά μέσα, που παραδεκτά επικαλέσθηκε ο αναιρεσείων και νόμιμα προσκόμισε ο ίδιος ή οποιοσδήποτε από τους λοιπούς διαδίκους (ΑΠ 1208/2019, 779/2019, 222/2008, 774/1996) προς άμεση ή έμμεση απόδειξη ή ανταπόδειξη κρίσιμων γεγονότων ή λυσιτελών ισχυρισμών κατά την ανωτέρω έννοια, δηλαδή, νόμιμων ισχυρισμών που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης (ΟλΑΠ 42/2002, ΑΠ 105/2005, 1874/2008), εφόσον βέβαια προτάθηκαν παραδεκτά στο δικαστήριο της ουσίας (πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο). Περαιτέρω, καίτοι δεν επιβάλλεται ειδική μνεία και χωριστή αξιολόγηση καθενός από τα αποδεικτικά μέσα που επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν οι διάδικοι (ΑΠ 779/2019), ή ο καθορισμός της βαρύτητάς τους και η επιρροή ενός εκάστου στα προς απόδειξη θέματα, απαιτείται να καθίσταται απολύτως βέβαιο από όλο το περιεχόμενο της αποφάσεως ότι όλα τα νομίμως προσκομισθέντα από τους διαδίκους αποδεικτικά μέσα λήφθηκαν υπόψη από το δικαστήριο της ουσίας και συνεκτιμήθηκαν για τη διαμόρφωση του αποδεικτικού πορίσματος (ΟλΑΠ 2/2008, ΑΠ 242/2023, 500/2019). Για την ίδρυση του λόγου αυτού αναιρέσεως αρκεί και μόνη η ύπαρξη αμφιβολιών για τη λήψη υπόψη από το δικαστήριο προσκομισθέντων με επίκληση αποδεικτικών μέσων (ΑΠ 1284/2023, 128/2013, 1569/2010). Για την πληρότητα δε του ίδιου λόγου αναίρεσης πρέπει στο αναιρετήριο να καθορίζεται το αποδεικτικό μέσο που δεν λήφθηκε υπόψη από το δικαστήριο της ουσίας, μολονότι ήταν παραδεκτό και νόμιμο και να εκτίθεται ότι έγινε επίκληση και παραδεκτή προσαγωγή του στο δικαστήριο εκείνο προς απόδειξη ή ανταπόδειξη κρίσιμου, κατά τα προεκτεθέντα, ισχυρισμού, ο οποίος πρέπει επίσης να εξειδικεύεται στο αναιρετήριο με παράλληλη αναφορά ότι υπήρξε παραδεκτή επίκλησή του στο δικαστήριο της ουσίας (ΑΠ 793/2015, 1535/1995, 567/1996).

Με τον τρίτο λόγο της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια από τον αριθμό 11γ' του άρθρου 559 του Κ.Πολ.Δ., υποστηρίζοντας ο αναιρεσείων ότι το Εφετείο, για τη διαμόρφωση του αποδεικτικού του πορίσματος, δεν έλαβε υπόψη κρίσιμα αποδεικτικά έγγραφα, τα οποία νόμιμα προσκόμισε μετ' επικλήσεως στο εκδόν την προσβαλλομένη απόφαση δικαστήριο και δη: 1) του από 10-12-2021 εντύπου καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του, 2) της από 22-12-2021 αίτησής του για διενέργεια εργατικής διαφοράς στο Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Νέας Ιωνίας, 3) του υπ' αρ. ...-2021 Δελτίου Εργατικής Διαφοράς, 4) του υπ' αρ.πρωτ. ...-2021 υπομνήματος της αναιρεσίβλητης προς το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Νέας Ιωνίας, 5) Του υπ' αρ. ...-2021 Δελτίου Εργατικής Διαφοράς, 6) Του υπ' αρ.πρωτ. ...-2022 υπομνήματός του προς το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Νέας Ιωνίας, 7) Την από 10-12-2021 βεβαίωση απασχόλησης που εξέδωσε η αναιρεσίβλητη, 8) Την αλληλογραφία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ του ιδίου και του Διευθυντή προσωπικού της αναιρεσίβλητης, Γ. Λ., 9) Το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Σ. Β. σχετικά με την αξιολόγησή του κατά το έτος 2020, 10) Το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που απέστειλε την 4-3-2020 στην Κ. Κ., 11) Το από 20-10-2020 υπόμνημά του προς το Διευθυντή προσωπικού της αναιρεσίβλητης, Γ. Λ., 12) Την από 19-2-2021 αίτηση-υπόμνημά του προς το Γενικό Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού της Coral AE, Φ. Β., 13) Το από 27-4-2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που απέστειλε προς τον Σ. Β., 14) Το από 13-7-2021 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που απέστειλε προς την πληρεξούσια δικηγόρο του, 15) Τις βεβαιώσεις αποδοχών του για τα έτη 2019 και 2020, 16) Την ανάλυση μισθοδοσίας του έτους 2019, 17) Τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως του τέκνου του, 18) Την ...-2022 ένορκη βεβαίωση, 19) Την ανάθεση αρμοδιοτήτων της θέσης Β2Β στον ίδιο στις 27-3-2017 και την παύση του από αυτή στις ...-2019 και το υπ' αρ. ...-2018 Πρακτικό Συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της αναιρεσίβλητης και 20) Την άδεια άσκησης επαγγέλματος του μηχανολόγου μηχανικού που του χορηγήθηκε από το ΤΕΕ (σημειώνεται ότι η νομολογία που επικαλέστηκε ο αναιρεσείων και η εκτύπωση της ισχύουσας νομοθεσίας δεν συνιστούν αποδεικτικά έγγραφα). Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, αφού δεν αναφέρεται ποιος είναι ο κρίσιμος ισχυρισμός, προς απόδειξη του οποίου τα εν λόγω έγγραφα προσκομίστηκαν. Σε κάθε όμως περίπτωση, είναι και αβάσιμος, αφού, από το προεκτεθέν περιεχόμενο αυτό της προσβαλλόμενης απόφασης, σε συνδυασμό με την ενυπάρχουσα στο σκεπτικό αυτής διαβεβαίωση του Δικαστηρίου, ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα νόμιμα, με επίκληση, από τους διαδίκους προσαχθέντα έγγραφα (μάλιστα γίνεται ρητή μνεία της υπ' αρ. ...-2022 ένορκης βεβαίωσης), δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι το Εφετείο, κατά την διαμόρφωση του αποδεικτικού του πορίσματος, έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε μετά των λοιπών αποδείξεων και τα ως άνω φερόμενα ως αγνοηθέντα έγγραφα.

V. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος αναίρεσης προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων, λόγω της ήττας του, στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, που κατέθεσε προτάσεις, κατά το βάσιμο περί τούτου αίτημά της (ΚΠολΔ 176, 180 παρ.1, 183 και 191παρ.2), όπως ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από ...-2024 (αρ.εκθ.καταθ. .../2024) αίτηση αναίρεσης κατά της υπ' αριθμ. .../2023 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών και

Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αναιρεσίβλητης, τα οποία ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 18 Φεβρουαρίου 2025.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 11 Μαρτίου 2025.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή