<< Επιστροφή

Αριθμός 498/2025

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους δικαστές, Αριστείδη Βαγγελάτο, Προεδρεύοντα Αντιπρόεδρο (σύμφωνα με την .../2025 πράξη της Προέδρου του Αρείου Πάγου, κωλυομένης της Αντιπροέδρου Δήμητρας Ζώη), Ελπίδα Σιμιτοπούλου, Μαρία-Μάριον Δερεχάνη, Βάϊα Ζαρχανή και Ειρήνη Νικολάου, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο κατάστημά του, την 18 Φεβρουαρίου 2025, με την παρουσία και της Γραμματέως Ε. Τ., για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

Των αναιρεσειόντων: 1) Ε. Τ. του Ν., κατοίκου ..., 2) Χ. Δ. του Γ., κατοίκου ..., 3) Κ.-Μ. Χ. του Χ., κατοίκου ..., 4) Μ. Κ. του Μ., 5) Π. Χ. του Ν., 6) Δ. Π. του Κ., κατοίκων ..., 7) Ι. Φ. και ήδη Τ. του Σ., κατοίκου ..., 8) Μ. Τ. του Ε., 9) Α. Ξ. του Α., 10) Α. Κ. του Γ., 11) Μ. Π. του Α., 12) Σ. Σ. του Α., όλων κατοίκων ...,13)Β. Μ. του Α., κατοίκου ..., 14) Χ. Ζ. του Δ., κατοίκου ... και 15) Μ. Β. του Ν., κατοίκου ..., που παραστάθηκε δια δηλώσεως (ΚΠολΔ 242 παρ.2) του πληρεξουσίου δικηγόρου Κωνσταντίνου Κωστούδη, ο οποίος δεν κατέθεσε προτάσεις.

Του αναιρεσίβλητου: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία "ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ", όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που εδρεύει στην Καβάλα και παραστάθηκε δια δηλώσεως (ΚΠολΔ 242 παρ.2) του πληρεξουσίου δικηγόρου Συμεών Τριανταφυλλίδη, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από ...-2016 αγωγή των ήδη αναιρεσειόντων, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Καβάλας. Εκδόθηκαν η .../2018 οριστική απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου που παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο Ειρηνοδικείο Καβάλας, ως καθ' ύλην αρμόδιο και εκδόθηκε η .../2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Καβάλας. Κατόπιν ασκήσεως εφέσεων και προσθέτων λόγων αυτών, οι οποίες συνεκδικάσθηκαν, εκδόθηκε η .../2021 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, με την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση των εφέσεων μέχρι εκδόσεως οριστικής απόφασης από την Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επί του λόγου αναίρεσης που παραπέμφθηκε σε αυτή με την .../2020 απόφαση του Αρείου Πάγου. Αφού εκδόθηκε η .../2022 απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, επανέφεραν προς συζήτηση την υπόθεση και εκδόθηκε η .../2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας. Την αναίρεση της τελευταίας, ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από ...-2023 αίτησή τους.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Εισηγήτρια ορίσθηκε η Αρεοπαγίτης Ειρήνη Νικολάου.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη από .../2023 (αρ. κατ. ....2023) αίτηση αναίρεσης προσβάλλεται η με αριθμό .../2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, δικάσαντος ως Εφετείου, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών. Η αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 552, 553 παρ. 1 περ. β', 556 παρ. 1, 564 παρ. 1, 566 παρ. 1 και 144 ΚΠολΔ) εντός της οριζόμενης προθεσμίας τριάντα ημερών από την επομένη της επίδοσης της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης (βλ. την με ημερομηνία .../2023 βεβαίωση της δικ. επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Καβάλας Σ. Α. επί του προσκομιζόμενου αντιγράφου της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης) και, συνεπώς, είναι παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 577 παρ. 3 ΚΠολΔ).

Από τα διαδικαστικά έγγραφα της δίκης, τα οποία επισκοπεί ο Άρειος Πάγος για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου (άρθρο 561 παρ. 2 ΚΠολΔ), προκύπτουν τα ακόλουθα ως προς τη διαδικαστική πορεία της ένδικης υπόθεσης: Επί της από 30/6/2016 αγωγής των εναγόντων και ήδη αναιρεσειόντων, πλην του 13ου ενάγοντα Λ. Τ., που δεν είναι διάδικος στην παρούσα αναιρετική δίκη, κατά των εναγομένων α) Ελληνικού Δημοσίου, μη διαδίκου στην παρούσα αναιρετική δίκη, β) ΝΠΔΔ με την επωνυμία "ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ", ήδη αναιρεσιβλήτου και, γ) ΝΠΔΔ με την επωνυμία "4η ΔΥΠΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ", μη διαδίκου στην παρούσα αναιρετική δίκη, με αντικείμενο την επιδίκαση υπέρ αυτών μισθολογικών αξιώσεων και συγκεκριμένα την καταβολή των διαφορών μεταξύ των λαμβανόμενων αποδοχών τους πριν τις περικοπές, που επιβλήθηκαν με τον Ν. 4093/2012, και των καταβαλλόμενων σε αυτούς από το εναγόμενο και ήδη αναιρεσείον ΝΠΔΔ αποδοχών μετά τις πιο πάνω περικοπές, εκδόθηκε αρχικά η υπ'αριθμ. .../2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, που κήρυξε αυτό αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση στο Ειρηνοδικείο Καβάλας, ως καθ'ύλην και κατά τόπο αρμόδιο Δικαστήριο, στη συνέχεια δε εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών η υπ'αριθμ. .../2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Καβάλας, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή και αναγνωρίσθηκε α) η υποχρέωση του δεύτερου εναγομένου και ήδη αναιρεσιβλήτου να καταβάλει στους ενάγοντες και ήδη αναιρεσείοντες τα αναφερόμενα σ'αυτή ποσά με τον νόμιμο τόκο και, β) η υποχρέωση του τρίτου εναγομένου ΝΠΔΔ να καταβάλει στον 13ο ενάγοντα το αναφερόμενο σ'αυτή ποσό, με τον νόμιμο τόκο. Κατά της παραπάνω απόφασης ασκήθηκαν, α) η από 9/1/2020 έφεση και οι από 9/9/2021 πρόσθετοι λόγοι έφεσης του δεύτερου εναγομένου και ήδη αναιρεσιβλήτου ΝΠΔΔ "ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ"), β) η από 14/1/2020 έφεση του τρίτου εναγομένου ΝΠΔΔ "4η ΔΥΠΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ" και, γ) η από 6/4/2021 επικουρική έφεση του πρώτου εναγομένου Ελληνικού Δημοσίου, επί των οποίων εκδόθηκε αρχικά η υπ'αριθμ. .../2021 εν μέρει οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, με την οποία απορρίφθηκε η από 6/4/2021 (επικουρική) έφεση του πρώτου εναγομένου-εκκαλούντος, κατά τα λοιπά δε αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης, μέχρι να εκδοθεί απόφαση από την Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επί του λόγου αναίρεσης, που παραπέμφθηκε σ'αυτήν με την υπ'αριθμ. .../2020 απόφαση του Αρείου Πάγου, στη συνέχεια δε εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, η αναιρεσιβαλλόμενη με αριθμό .../2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, δικάσαντος ως εφετείου, με την οποία, α) έγινε δεκτή τυπικά και απορρίφθηκε κατ'ουσία η από 14/1/2020 έφεση του τρίτου εναγομένου-εκκαλούντος και, β) έγινε τυπικά και κατ'ουσία δεκτή η από 9/1/2020 έφεση (και οι από 9/9/2021 πρόσθετοι λόγοι έφεσης) του δεύτερου εναγομένου-εκκαλούντος και ήδη αναιρεσιβλήτου και, αφού εξαφανίσθηκε η υπ' αριθμ. .../2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Καβάλας, έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή και αναγνωρίσθηκε η υποχρέωση του δεύτερου εναγομένου και ήδη αναιρεσιβλήτου να καταβάλει στους ενάγοντες και ήδη αναιρεσείοντες τα αναφερόμενα σ'αυτή ποσά.

Με το άρθρο 560 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 35 Ν. 4842/2021 (ΦΕΚ Α 190/13.10.2021), που ισχύει από 1/1/2022, και πριν την τροποποίησή του με το άρθρο 26 Ν. 5134/2024 (ΦΕΚ Α 146/11.9.2024) και εφαρμόζεται ως εκ του χρόνου άσκησης της ένδικης αίτησης αναίρεσης (άρθρα 116 παρ. 2α' και 120 του ν. 4842/2021), ορίζεται ότι: "Κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων, καθώς και των αποφάσεων των πρωτοδικείων που εκδίδονται σε εφέσεις κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων, επιτρέπεται αναίρεση μόνο: 1) αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών, αδιάφορο αν πρόκειται για νόμο ή έθιμο, ελληνικό ή ξένο, εσωτερικού ή διεθνούς δικαίου. Η παράβαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας αποτελεί λόγο αναίρεσης μόνο αν τα διδάγματα αυτά αφορούν την ερμηνεία κανόνων δικαίου ή την υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων σε αυτούς. Ο λόγος αυτός αναίρεσης δεν μπορεί να προβληθεί σε μικροδιαφορές, 2) αν το δικαστήριο δεν συγκροτήθηκε, όπως ορίζει ο νόμος ή δίκασε δικαστής του οποίου είχε γίνει δεκτή η εξαίρεση, 3) αν το δικαστήριο δέχτηκε ή δεν δέχτηκε τη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων ή δεν είχε καθ` ύλην αρμοδιότητα, 4) αν παράνομα αποκλείστηκε η δημοσιότητα της διαδικασίας, 5) αν το δικαστήριο παρά τον νόμο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, 6) αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης". Από την αμέσως πιο πάνω διάταξη προκύπτει ότι η απαρίθμηση των λόγων αναίρεσης κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων, καθώς και των αποφάσεων των πρωτοδικείων, που εκδίδονται σε εφέσεις κατά αποφάσεων των ειρηνοδικείων, είναι περιοριστική, όπως συνάγεται από τη χρήση της λέξης "μόνο". Οι λόγοι αναίρεσης είναι μόνο έξι και αντιστοιχούν προς τους λόγους αναίρεσης που προβλέπονται από τους αριθμούς 1, 2, 4, 5, 7, 8 και 19 αντίστοιχα του άρθρου 559 ΚΠολΔ, προς τους οποίους, όμως, μερικοί δεν ταυτίζονται απολύτως (ΑΠ 203/2024, ΑΠ 1032/2022) και, συνεπώς, είναι απαράδεκτοι λόγοι αναίρεσης ερειδόμενοι στις λοιπές περιπτώσεις, που προβλέπονται στο άρθρο 559 ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 45/1987, ΑΠ 235/2024, ΑΠ 1300/2022).

Με τον μοναδικό λόγο της κρινόμενης αίτησης οι αναιρεσείοντες προσάπτουν στην προσβαλλόμενη απόφαση την αναιρετική πλημμέλεια από το άρθρο 559 αρ. 9 περ. γ' ΚΠολΔ, ισχυριζόμενοι ότι άφησε αίτηση αδίκαστη, διότι με αυτήν αναγνωρίσθηκε μεν η υποχρέωση του αναιρεσιβλήτου να καταβάλει στους αναιρεσείοντες τα αναφερόμενα σ'αυτήν ποσά, χωρίς όμως να περιλάβει διάταξη περί επιβολής τόκων, εσφαλμένα κρίνοντας ότι δεν είχε υποβληθεί με την αγωγή ή με τις προτάσεις τους σχετικό αίτημα για την επιδίκαση τόκων, ενώ είχε υποβληθεί ρητά συγκεκριμένο αίτημα με την ένδικη αγωγή, για το οποίο, κατά τα αναφερόμενα στον αναιρετικό λόγο, η προσβαλλόμενη απόφαση παρέλειψε να αποφανθεί. Ο μοναδικός λόγος αυτός του αναιρετηρίου είναι απαράδεκτος, διότι, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην προηγηθείσα νομική σκέψη του δικαστηρίου, στη διάταξη του άρθρου 560 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση, διότι προσβάλλεται απόφαση πρωτοδικείου, που εκδόθηκε επί έφεσης κατά απόφασης ειρηνοδικείου, δεν προβλέπεται αναιρετική πλημμέλεια αντίστοιχη προς αυτήν του αριθμού 9 του άρθρου 559 ΚΠολΔ. Μετά από αυτά, εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος αναίρεσης προς εξέταση, πρέπει η αίτηση αναίρεσης να απορριφθεί. Τέλος, πρέπει να καταδικαστούν οι αναιρεσείοντες, λόγω της ήττας τους, στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσιβλήτου, που παρέστη και κατέθεσε προτάσεις, γενομένου δεκτού του σχετικού αιτήματός του (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), τα οποία δεν επιβάλλονται μειωμένα, καθότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 22 Ν. 3693/1957, που λειτουργεί αμφιμερώς, αφού η δίκη ως προς το αναιρεσίβλητο ΝΠΔΔ δεν διεξήχθη δια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΑΠ 11/2024, ΑΠ 38/2024), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από .../2023 (αρ. κατ. ....2023) αίτηση για αναίρεση της υπ' αριθμ. .../2023 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, δικάσαντος ως Εφετείου.

Επιβάλλει σε βάρος των αναιρεσειόντων τα δικαστικά έξοδα του αναιρεσιβλήτου, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1.800) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 18 Μαρτίου 2025.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 20 Μαρτίου 2025.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή