<< Επιστροφή

Αριθμός 854/2025
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α1' Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Χρήστο Κατσιάνη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, Ασημίνα Υφαντή, Στέφανο - Σπυρίδωνα Πανταζόπουλο, Γεώργιο Παπαγεωργίου και Φώτιο Μουζάκη - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Μαρτίου 2023, με την παρουσία και του Γραμματέα Γεωργίου Φιστούρη, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειουσών: 1) Μονοπρόσωπης Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία "...", που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία "..." (πρώην "..."), που εδρεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη - Διονύσιο Φιλιώτη με δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και κατέθεσε προτάσεις.
Της αναιρεσιβλήτου: Μ. Τ. του Δ. και ήδη Μ. Λ. συζύγου Γ. Ό. Λ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Βουκελάτο με δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και κατέθεσε προτάσεις.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 15/1/2013 αγωγή της ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: ... οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και ... του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείουσες με την από 28/7/2021 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την κρινόμενη, από 28/7/2021(αριθμ. εκθ.καταθ....) αίτηση αναίρεσης, προσβάλλεται η εκδοθείσα κατά την τακτική διαδικασία, υπ' αριθμ. ... τελεσίδικη απόφαση του (Τριμελούς) Εφετείου Αθηνών, το οποίο, δικάζοντας κατ'αντιμωλία των διαδίκων επί των συνεκδικασθεισών α) από 4.9.2017 με Γ.Α.Κ. ... και Ε.Α.Κ. ... και β) από 12.10.2017 με Γ.Α.Κ. ... και Ε.Α.Κ. ... εφέσεων κατά της ... οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δέχθηκε τυπικά και απέρριψε κατ'ουσίαν αυτές και έκανε δεκτό μόνο το υποβληθέν, δια των ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου κατατεθεισών από 4.12.2019 προτάσεων της εκκαλούσας της πρώτης από τις ανωτέρω εφέσεις, αίτημα περί επιδικάσεως παρεπομένων απαιτήσεων (τόκων υπερημερίας) και υποχρέωσε τις σε αυτήν εφεσίβλητες, εις ολόκληρον έκαστη, να καταβάλουν στην εκκαλούσα τόκους υπερημερίας επί του επιδικασθέντος δια της εκκαλουμένης υπ' αριθ. ... οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτικής Διαδικασίας) ποσού των τριάντα χιλιάδων ευρώ (30.000 €) από την επομένη ημέρα της επιδόσεως αυτής (αποφάσεως) εις έκαστη των εφεσιβλήτων και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως. Η αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός δύο ετών από τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης, δεδομένου ότι η τελευταία δεν προκύπτει ότι επιδόθηκε μετά τη δημοσίευσή της (άρθρα 495, 552, 553, 556, 558, 564 §3, 566 §1 KΠολΔ, όπως ισχύουν μετά τη θέση σε ισχύ του ν. 4335/2015), ενώ κατά την άσκησή της καταβλήθηκε το απαιτούμενο νόμιμο παράβολο (βλ. υπ'αριθμ. ... αναφερόμενο στην έκθεση αναίρεσης e-παράβολο - άρθρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ). Επομένως είναι παραδεκτή (άρθρ. 577 §1 ΚΠολΔ) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρ. 577 § 3 ΚΠολΔ).
Από την παραδεκτή, κατ' άρθρο 561 παρ. 2 ΚΠολΔ, επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων της δίκης, προκύπτουν επί της διαδικαστικής πορείας της υπόθεσης τα ακόλουθα: Η αναιρεσίβλητη - ενάγουσα άσκησε κατά των αναιρεσειουσών - εναγομένων εταιριών την από 15.1.2013 με Γ.Α.Κ. ... και Α.Κ.Δ. ... αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτική Διαδικασία), με την οποία ισχυρίσθηκε ότι τυγχάνει δημοσιογράφος, εργαζομένη από του έτους 2003 στον τηλεοπτικό σταθμό "...", διενεργούσα δημοσιογραφική έρευνα (reportage) επί θεμάτων, τα οποία απασχολούν την επικαιρότητα. Ότι κατά το έτος 2011, όταν άρχισε να ερευνά και να παρουσιάζει τα αποτελέσματα της έρευνάς της επί του ζητήματος των γενοσήμων φαρμάκων, τον εξελισσόμενο δημόσιο διάλογο και τις αντιδράσεις των εμπλεκομένων επαγγελματικών ομάδων του κλάδου της δημόσιας υγείας, στοχοποιήθηκε από τους ιδιοκτήτες (διαχειριστές) των αναλυτικώς αναφερομένων στο αγωγικό της δικόγραφο ιστοσελίδων, οι οποίοι αναρτούσαν στο διαδίκτυο (internet) υβριστικά, συκοφαντικά και δυσφημιστικά για το πρόσωπό της σχόλια. Ότι οι εναγόμενες εταιρίες, η μεν δεύτερη ως πάροχος υπηρεσιών μηχανής αναζητήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η δε πρώτη ως δραστηριοποιούμενη στην Ελλάδα θυγατρική της δεύτερης προς επίτευξη των αυτών εταιρικών σκοπών, συσχέτισαν με το όνομά της τα περιεχόμενα σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες ως άνω εξυβριστικά και δυσφημιστικά σχόλια, με αποτέλεσμα κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της (ως "λέξεως - κλειδιού") στο σχετικό πεδίο της μηχανής αναζητήσεως της δεύτερης εναγομένης αλλοδαπής εταιρίας ("...") να εμφανίζονται, σε όλους τους χρήστες του διαδικτύου, από τις υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) της εν λόγω μηχανής αναζητήσεως οι φράσεις "Μ. Τ. αλλαγή φύλου", "Μ. Τ. τρανσέξουαλ", "Μ. Τ. άντρας", "Μ. Τ. τραβέλι". Ότι την 16.5.2012 κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά των ιδιοκτητών (διαχειριστών) των ιστοσελίδων, στις οποίες είχαν αναρτηθεί τα υβριστικά και δυσφημιστικά για το πρόσωπό της σχόλια, ως και εις βάρος της δεύτερης εναγομένης αλλοδαπής εταιρίας, ζητώντας αφ' ενός μεν να διαταχθούν οι ιδιοκτήτες (διαχειριστές) των ιστοσελίδων να αφαιρέσουν προσωρινώς τις υβριστικές και συκοφαντικές για το πρόσωπό της αναρτήσεις, αφ' ετέρου δε να διαταχθεί η δεύτερη εναγομένη αλλοδαπή εταιρία να παύσει να συσχετίζει στη μηχανή αναζητήσεώς της το όνομά της με τις λέξεις "τραβέλι", "τρανσέξουαλ" και "τραβεστί", καθώς και να επιτρέπει οποιαδήποτε έμμεση αναφορά σε αυτές. Ότι επί της εν λόγω αιτήσεώς της εκδόθηκε την 24.5.2012 προσωρινή διαταγή του Προέδρου Πρωτοδικών Αθηνών, με την οποία απαγορεύθηκε προσωρινώς στις εναγόμενες εταιρίες μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων να συσχετίζουν το ονοματεπώνυμό της με τις ως άνω λέξεις στη μηχανή αναζητήσεως "...", ακριβές δε αντίγραφο της ως άνω προσωρινής διαταγής κοινοποιήθηκε σε αυτές (εναγόμενες εταιρίες) την 29.5.2012. Ότι, παρά ταύτα, οι εναγόμενες εταιρίες εξακολούθησαν να συσχετίζουν το ονοματεπώνυμό της με τους προαναφερομένους δυσφημιστικούς και προσβλητικούς ισχυρισμούς, για το λόγο δε αυτό απέστειλε εκ νέου μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e - mail) προς τους αρμοδίους υπαλλήλους της δεύτερης εναγομένης αλλοδαπής εταιρίας, ζητώντας να συμμορφωθούν προς το διατακτικό της ως άνω προσωρινής διαταγής. Ότι ακολούθως εκδόθηκε επί της εν λόγω αιτήσεώς ασφαλιστικών μέτρων η υπ' αριθ. ... απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία διατάχθηκαν οι εναγόμενες εταιρίες να παραλείπουν στο μέλλον να συσχετίζουν το ονοματεπώνυμό της με τις ανωτέρω λέξεις ή άλλες δυσφημιστικές φράσεις. Ότι η ως άνω δικαστική απόφαση επιδόθηκε στην πρώτη εναγομένη εταιρία την 5.11.2012, πλην όμως τα εν λόγω προσβλητικά σχόλια αφαιρέθηκαν μόνο από το πεδίο αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) και εξακολουθούν να εμφανίζονται από τις υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) στο πεδίο της μηχανής αναζητήσεως των εναγόμενων εταιριών με τίτλο "αναζητήσεις σχετικές με Μ. Τ.", όπου, κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της, εμφανίζονται οι φράσεις "Μ. Τ. αλλαγή φύλου", "Μ. Τ. τρανσέξουαλ" και "Μ. Τ. άντρας". Ότι με την προαναφερομένη παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά τους οι εναγόμενες εταιρίες, οι οποίες γνώριζαν τις αντιρρήσεις της, ως και το γεγονός ότι παραβιάζουν το διατακτικό της επιδοθείσας σε αυτές ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων, προσέβαλαν την προσωπικότητά της και έθιξαν την τιμή και την υπόληψή της, διότι, συσχετίζοντας το ονοματεπώνυμό της με τις συγκεκριμένες λέξεις και φράσεις, και μάλιστα σε παγκόσμια εμβέλεια, απέδωσαν σε αυτήν προσωπικές ιδιότητες σχετικώς με το φύλο της, οι οποίες δεν υπάρχουν, και αλλοίωσαν τα πραγματικά στοιχεία της προσωπικότητάς της, με συνέπεια να βλάψουν σε σημαντικό βαθμό την επαγγελματική της φήμη και υπόσταση. Ότι, λαμβανομένου υπόψη ότι πραγματοποιούνται καθημερινώς εκατοντάδες χιλιάδες αναζητήσεις από ελληνόφωνους χρήστες μέσω της μηχανής αναζητήσεως των εναγομένων εταιριών, διατρέχει πραγματικό κίνδυνο διευρύνσεως της βλάβης, την οποία έχει ήδη υποστεί με συσχετισμό του ονοματεπωνύμου της με τις ανωτέρω ανακριβείς, υβριστικές και δυσφημιστικές φράσεις. Βάσει του ιστορικού αυτού, η ενάγουσα ζήτησε, κατόπιν παραδεκτού με τις νομίμως κατατεθείσες από 24.9.2015 προτάσεις της και σχετικής προφορικής δηλώσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου της, καταχωρισθείσας στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά της συζητήσεως ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, περιορισμού του αιτήματος της αγωγής (άρθρο 223 ΚΠολΔ) : α) να καταδικασθούν οι εναγόμενες εταιρίες να παυσουν οριστικώς να συσχετίζουν καθ' οιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμό της με τις λέξεις και φράσεις "τραβέλι", "τρανσέξουαλ", "τραβεστί", "αλλαγή φύλου" και "άντρας" στην ιστοσελίδα όπου παρέχουν την υπηρεσία αναζητήσεως υπό τον τίτλο "...", για κάθε αναζήτηση πληροφορίας με λέξη ή λέξεις "κλειδιά", με ολόκληρες φράσεις ή με συνδυασμό λέξεων, β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενες εταιρίες να εμποδίζουν στο μέλλον κάθε ομοίου περιεχομένου ανάρτηση στο πεδίο αποτελεσμάτων της αυτής ως άνω υπηρεσίας τους, περιέχουσα τις ως άνω λέξεις και φράσεις, απειλουμένης εις βάρος εκάστης αυτών σε περίπτωση μη συμμορφώσεως χρηματικής ποινής πενήντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (50.000 €) για κάθε ημέρα μη συμμορφώσεώς τους προς το διατακτικό της εκδοθησομένης αποφάσεως, γ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενες εταιρίες να καταχωρίσουν στην κεντρική ιστοσελίδα τους, η οποία αφορά στην εν λόγω υπηρεσία αναζητήσεως και στα αυτά σημεία, στα οποία προβάλλονται οι ανωτέρω συσχετιζόμενοι με το ονοματεπώνυμό της χαρακτηρισμοί, την εκδοθησομένη απόφαση, απειλουμένης εις βάρος εκάστης αυτών σε?περίπτωση μη συμμορφώσεως χρηματικής ποινής πενήντα χιλιάδων ΕΥΡΟ (50.000 €) για κάθε ημέρα μη συμμορφώσεώς τους προς το διατακτικό της εκδοθησομένης αποφάσεως, δ) να διαταχθούν οι εναγόμενες εταιρίες να προβούν με δαπάνες τους σε δημοσίευση της εκδοθησομένης αποφάσεως σε δύο (2) ημερήσιες και δύο (2) οικονομικές εφημερίδες των Αθηνών, ε) να υποχρεωθούν οι εναγόμενες εταιρίες να της καταβάλουν, εις ολόκληρον εκάστη, το ποσόν των διακοσίων πενήντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (250.000 €), ως χρηματική ικανοποίηση της προκληθείσας σε αυτήν ηθικής βλάβης συνεπεία των παρανόμων και υπαιτίων πράξεων και παραλείψεων αυτών, στ) να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και ζ) να υποχρεωθούν οι εναγόμενες εταιρίες σε καταβολή της εν γένει δικαστικής της δαπάνης. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ' αριθμ. ... οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτικής Διαδικασίας), με την οποία αυτή έγινε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσίαν και : α) υποχρεώθηκαν οι εναγόμενες εταιρίες να παύσουν οριστικώς να συσχετίζουν το ονοματεπώνυμο της ενάγουσας στις υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) της μηχανής αναζητήσεως "..." με τις λέξεις - κλειδιά ή φράσεις "τρανσέξουαλ", "τραβέλι", "τραβεστί", "Μ. Τ. ήταν άντρας" ή "Μ. Τ. άντρας", "αλλαγή φύλου", "Μ. Τ. πριν" και "ποια δημοσιογράφος του ... ήταν άντρας", β) καταδικάσθηκε εκάστη των εναγομένων εταιριών να καταβάλει στην ενάγουσα χρηματική ποινή ποσού πέντε χιλιάδων ΕΥΡΩ (5.000 €) για κάθε ημέρα μη εκτελέσεως της ως άνω (υπό στοιχείο σ') πράξεως, γ) υποχρεώθηκαν οι εναγόμενες εταιρίες να παύσουν να συσχετίζουν στο μέλλον το ονοματεπώνυμο της ενάγουσας στις υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) της μηχανής αναζητήσεως "..." με τις λέξεις - κλειδιά ή φράσεις "τρανσέξουαλ", "τραβέλι", "τραβεστί", "Μ. Τ. ήταν άντρας" ή "Μ. Τ. άντρας", "αλλαγή φύλου", "Μ. Τ. πριν" και "ποια δημοσιογράφος του ... ήταν άντρας", δ) απειλήθηκε εις βάρος εκάστης των εναγομένων εταιριών χρηματική ποινή ποσού πέντε χιλιάδων ΕΥΡΩ (5.000 €) για κάθε ημέρα μη συμμορφώσεώς τους προς την ως άνω (υπό στοιχείο γ') υποχρέωση, ε) κηρύχθηκε η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή ως προς τις ως άνω (υπό στοιχεία α' έως δ') υποχρεώσεις, στ) υποχρεώθηκαν οι εναγόμενες εταιρίες, εις ολόκληρον εκάστη, να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσόν των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ ( 30.000 €), ζ) διατάχθηκε η καταχώριση περιλήψεως της αποφάσεως εκ μέρους των εναγομένων εταιριών και με δαπάνες τους στις εφημερίδες "..." και "..." εντός δεκαπέντε (15) ημερών από της επιδόσεως της τελεσίδικης αποφάσεως, η) καταδικάσθηκε εκάστη των εναγομένων εταιριών να καταβάλει στην ενάγουσα χρηματική ποινή ποσού πέντε χιλιάδων ΕΥΡΩ (5.000 €) για κάθε ημέρα καθυστερήσεως δημοσιεύσεως της περιλήψεως της αποφάσεως και θ) επιβλήθηκε εις βάρος των εναγόμενων εταιριών μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, το οποίο ορίσθηκε στο ποσόν των τριών χιλιάδων τριακοσίων πενήντα ΕΥΡΩ (3.350 €). Κατά της αποφάσεως αυτής άσκησαν έφεση και τα δύο διάδικα μέρη, παραπονούμενα για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζήτησαν, η μεν ενάγουσα - αναιρεσίβλητη στην έφεσή της να μεταρρυθμισθεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά τα προσβαλλόμενα δια της εφέσεως κεφάλαια, προκειμένου να γίνει καθ' ολοκληρίαν δεκτή η αγωγή της, οι δε εναγόμενες - αναιρεσείουσες στην έφεσή τους εταιρίες να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, προκειμένου να απορριφθεί καθ' ολοκληρίαν η ως άνω αγωγή, καθώς και να καταδικασθεί η αντίδικος τους στην καταβολή της εν γένει δικαστικής τους δαπάνης αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. Επί των εφέσεων αυτών εξεδόθη η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση [(Τριμ)ΕφΑθ ...], από την επισκόπηση της οποίας προκύπτει ότι, πέραν των νομικών σκέψεών της, έγιναν δεκτά - μετ'επανεκτίμηση των προσκομισθέντων στο Δικαστήριο και αναλυτικά αναφερομένων κατ'είδος αποδεικτικών μέσων - τα ακόλουθα: "Η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση εδρεύουσα πλέον στην Πολιτεία του ... των Η.Π.Α. (..., U.S.A.) εταιρία υπό την επωνυμία "..." ("..." κατά το χρόνο ασκήσεως της αγωγής) παρέχει στους χρήστες του διαδικτύου υπηρεσίες μηχανής αναζητήσεως (υπό τον τίτλο "...") σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσω του κεντρικού ιστοτόπου "...", όπου είναι δυνατόν να αναζητηθεί προϋφιστάμενο περιεχόμενο (πληροφορίες), το οποίο έχουν ήδη διαθέσει (αναρτήσει) τρίτοι στο διαδίκτυο, τούτο δε είναι εφικτό δια της παροχής ενός υπερσυνδέσμου (hyperlink), προς τον ιστότοπο, ο οποίος περιέχει τους αναζητουμένους όρους. Τα εμφανιζόμενα στην ως άνω μηχανή αναζητήσεως αποτελέσματα δεν προέρχονται από στιγμιαία αναζήτηση σε ολόκληρο τον παγκόσμιο ιστό (world wide web), αλλά συλλέγονται από περιεχόμενο, το οποίο έχει προηγουμένως αποτελέσει αντικείμενο επεξεργασίας από τη μηχανή αναζητήσεως στο διαδίκτυο. Δηλαδή, η εν λόγω μηχανή αναζητήσεως έχει ανακτήσει περιεχόμενο από υφισταμένους ιστοτόπους (web sites, οι οποίοι αποτελούνται από περισσότερες ιστοσελίδες - web pages) και ιστολογία (blogs), έχει δε αντιγράψει, αναλύσει και ευρετηριάσει το περιεχόμενο αυτό στη δική της τεχνολογική υποδομή. Εφ' όσον οι ιστότοποι και τα ιστολογία προελεύσεως περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, τότε και το περιεχόμενο της μηχανής αναζητήσεως περιλαμβάνει τέτοια δεδομένα. Περαιτέρω, προκειμένου να είναι δυνατή η ευχερής χρήση από τους χρήστες του διαδικτύου των αποτελεσμάτων της αναζητήσεως, η μηχανή αναζητήσεως της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας συχνά εμφανίζει πρόσθετο περιεχόμενο, παραλλήλως με το σύνδεσμο (link) προς τον αυθεντικό ιστότοπο. Το εν λόγω περιεχόμενο δύναται να συνίσταται σε αποσπάσματα κειμένων, οπτικοακουστικό περιεχόμενο ή και στιγμιότυπα (snapshots) από τις ιστοσελίδες ή τους ιστοτόπους ή τα ιστολογία προελεύσεως. Η προεπισκόπηση αυτή δύναται να ανακτάται, τουλάχιστον εν μέρει, μέσω της τεχνολογικής υποδομής της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, και όχι απ' ευθείας από τον αυθεντικό ιστότοπο ή το αυθεντικό ιστολόγιο. Επομένως, η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία, έστω και εάν η ιδία δεν αναρτά "πρωτογενές" περιεχόμενο (πληροφοριακό υλικό), αλλά προϋπάρχον τοιούτο, το οποίο έχει αναρτηθεί και σε ιστοσελίδες, ιστοτόπους και ιστολογία από τρίτους και καταστεί διαθέσιμο σε απροσδιόριστο εκ των προτέρων αριθμό χρηστών του διαδικτύου σε προγενέστερο χρόνο, ως φορέας εκμεταλλεύσεως της μηχανής αναζητήσεως "...", είναι ο πραγματικός κάτοχος των εν λόγω πληροφοριών (δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, συκοφαντικών, δυσφημιστικών ή εξυβριστικών και εν γένει προσβλητικών σχολίων για συγκεκριμένα πρόσωπα), η δε διαχείριση των πληροφοριών αυτών (υπό τη μορφή της αυτόματης ευρετηριάσεώς τους [με συστηματική χρήση "προγραμμάτων - αραχνών", ήτοι ειδικών προγραμμάτων ηλεκτρονικού υπολογιστή για τον εντοπισμό και τη σάρωση του περιεχομένου ιστοσελίδων], της προσωρινής αποθηκεύσεως τους και εν τέλει της διαθέσεώς τους στους χρήστες του διαδικτύου με ορισμένη σειρά προτιμήσεως, υπό τη μορφή καταλόγου αποτελεσμάτων αναζητήσεως) συνιστά "επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", κατά τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω στην προπαρατεθείσα υπό στοιχείο Δ μείζονα σκέψη. Ειδικότερα, στη μηχανή αναζητήσεως "..." της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας παρέχονται οι υπηρεσίες "υποδείξεως "(suggest) και "αυτόματης συμπληρώσεως" (auto complete), οι οποίες διευκολύνουν τους χρήστες αυτής κατά την αναζήτηση συσχετίζοντας το υπό πληκτρολόγηση ερώτημα με τα πιθανά αποτελέσματα. Πλέον συγκεκριμένα, οι εν λόγω λειτουργίες ενεργοποιούνται προτού σταλεί (πλήρες) το ερώτημα και ήδη αφ' ότου ο χρήστης αρχίσει να πληκτρολογεί συγκεκριμένες λέξεις ή φράσεις (ή ακόμη και το πρώτο γράμμα της λέξεως), για τις οποίες ενδιαφέρεται. Βάσει της πληκτρολογήσεως εντοπίζονται "λέξεις - κλειδιά" (key words), οι οποίες σχετίζονται με το ζητούμενο ή και απλώς αρχίζουν από το ίδιο γράμμα ή έχουν το ίδιο γραμματικό θέμα με αυτό. Ταυτοχρόνως, το ερώτημα συμπληρώνεται αυτομάτως υπό τη μορφή "προσθέτου παραθύρου", κάτωθι του "παραθύρου" του ερωτήματος, στο οποίο αφορούν τα αποτελέσματα. Η "αυτόματη συμπλήρωση" δημιουργείται με τη βοήθεια μαθηματικού αλγορίθμου, ο οποίος εμφανίζει τις συσχετιζόμενες λέξεις αναλόγως της συχνότητας αναζητήσεως από τους χρήστες σε παγκόσμιο επίπεδο. Σημειωτέον, τέλος, ότι η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία ναι μεν δεν παρέχει τις εν λόγω υπηρεσίες της μηχανής αναζητήσεως "..." έναντι οικονομικού ανταλλάγματος (μη εμπίπτουσα για το λόγο αυτό στο πεδίο εφαρμογής του Π.Δ. 131/2003 "Προσαρμογή στην Οδηγία 2000/31 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά [Οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο], καθ' όσον κατά τη διάταξη του άρθρου 1 περ. α' του ως άνω Π.Δ. ρητώς προβλέπεται ότι "Για τους σκοπούς του παρόντος Π.Δ. νοούνται ως : (a) "Υπηρεσίες της Κοινωνίας- της Πληροφορίας" : οποιαδήποτε υπηρεσία της κοινωνίας της πληροφορίας, ήτοι κάθε υπηρεσία που συνήθως παρέχεται έναντι αμοιβής, με ηλεκτρονικά μέσα εξ αποστάσεως και κατόπιν προσωπικής επιλογής ενός αποδέκτη υπηρεσιών κατά την έννοια της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του Π.Δ. 39/2001 (Α' 28)" για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας σε συμμόρφωση προς τις Οδηγίες 98/34/ΕΟΚ και 98/48/ΕΚ "), πλην όμως δεν περιορίζεται στην παροχή ελεύθερης προσβάσεως στο περιεχόμενο των διαφόρων ιστοσελίδων, ιστοτόπων και ιστολογιών σε όλους τους χρήστες του διαδικτύου μέσω της χρήσεως της ως άνω μηχανής αναζητήσεως, αλλά αναμφιβόλως προβαίνει σε οικονομική εκμετάλλευση των εν λόγω (δωρεάν παρεχόμενων) υπηρεσιών, αναρτώντας έναντι αμοιβής διαφημιστικά μηνύματα, εμφανιζόμενα αυτομάτως κατά τη χρήση της μηχανής αναζητήσεως και ευθέως συνδεόμενα με τους όρους αναζητήσεως (ήτοι τις "λέξεις - κλειδιά"), τις οποίες εισάγουν οι χρήστες του διαδικτύου κατά την αναζήτησή τους και καταχωρίζονται από εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες χρησιμοποιούν τα εργαλεία αυτά, προκειμένου να προωθήσουν τις υπηρεσίες ή τα προϊόντα τους στους χρήστες του διαδικτύου ως εν δυνάμει τελικούς αποδέκτες (καταναλωτές) των εν λόγω υπηρεσιών ή προϊόντων. Περαιτέρω, η πρώτη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση, η οποία έχει συσταθεί αρχικώς ως εταιρία περιορισμένης ευθύνης με το υπ' αριθ. ... συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου Αθηνών Θ. Σ. και λειτουργεί πλέον μετά από συνεχείς τροποποιήσεις του καταστατικού της υπό τη νομική μορφή της μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με μοναδικό εταίρο την εδρεύουσα στην Πολιτεία του ... των Η.Π.Α. εταιρία υπό την επωνυμία "...", ομοίως θυγατρική εταιρία της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας υπό την τότε επωνυμία της "....", η οποία τυγχάνει μόνη διαχειρίστριά ης, κατά τα αναλυτικώς αναφερόμενα στο προσκομιζόμενο μετ' επικλήσεως υπ' αριθ. ... συμβόλαιο του αυτού ως άνω Συμβολαιογράφου, με αντικείμενο την αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου αυτής και την τροποποίηση - κωδικοποίηση του καταστατικού μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, έχει ως σκοπό της (άρθρο 3 παρ. 1 του κωδικοποιημένου δια του προαναφερομένου συμβολαίου καταστατικού της) : α) την πώληση διαφημιστικών καταχωρίσεων σε ιστοσελίδες του διαδικτύου, β) την ανάληψη δραστηριοτήτων για την προώθηση των διαφημιστικών καταχωρίσεων σε ιστοσελίδες του διαδικτύου και γ) την εμπορία και προώθηση πωλήσεων άλλων προϊόντων και υπηρεσιών σε σχέση με το διαδίκτυο ή και ανεξαρτήτως αυτού. Επομένως, οι εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες αποτελούν μέλη του ομίλου εταιριών "...", γεγονός, το οποίο συνομολογείται και δεν αμφισβητείται ειδικώς από αυτές, δεδομένου ότι στην αναρτηθείσα στο διαδίκτυο (στο διαδικτυακό τόπο ........es) κατάσταση θυγατρικών εταιριών και υποκαταστημάτων του ομίλου ως γραφείο και επαγγελματική εγκατάσταση της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας φέρεται η έδρα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση στο Αμαρούσιο Αττικής. Άλλωστε, οι υπηρεσίες της μηχανής αναζητήσεως "..." της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας παρέχονται στην Ελλάδα μέσω του κεντρικού ιστοτόπου ........gr. Περαιτέρω, ενόψει του προπαρατεθέντος στο σκεπτικό σκοπού της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, η τελευταία λειτουργεί ως εκπρόσωπος στην Ελλάδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 3 παρ. 3 περ. β' Ν. 2472/1997 "Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", όπως αυτός ίσχυε μέχρι την κατάργησή του με το άρθρο 84 Ν. 4624/2019 "Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ)
2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/680 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και άλλες διατάξεις", αλλά και ως εμπορικός αντιπρόσωπος του ομίλου εταιριών "...", έχοντας ως βασικό εμπορικό σκοπό την προώθηση των πωλήσεων του διαφημιστικού χώρου, ο οποίος διατίθεται μέσω του κεντρικού ιστοτόπου .... Και ναι μεν η πρώτη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπος εταιρία περιορισμένης ευθύνης δεν εμπλέκεται ευθέως με την ανεύρεση, ευρετηρίαση και αποθήκευση των πληροφοριών, οι οποίες περιέχονται σε ιστοσελίδες, ιστοτόπους και ιστολογία τρίτων, ήτοι η δραστηριότητα της δεν σχετίζεται ευθέως (σε τεχνικό - λειτουργικό επίπεδο) με την ανάπτυξη των υπηρεσιών της μηχανής αναζητήσεως "...", πλην όμως η δραστηριότητα προωθήσεως και πωλήσεως διαφημιστικού χώρου στην Ελλάδα, την οποία, κατά τα προεκτιθέμενα, ασκεί, αποτελεί το κύριο τμήμα της εμπορικής δραστηριότητας του ομίλου εταιριών "...", εντεύθεν δε τυγχάνει στενώς και αρρήκτως συνδεδεμένη με τις υπηρεσίες αναζητήσεως, διότι μέσω της πωλήσεως διαφημιστικού χώρου καθίσταται οικονομικώς αποδοτική (άρα συμφέρουσα) η, κατ' αρχήν δωρεάν, παροχή των εν λόγω υπηρεσιών αναζητήσεως. Ειδικότερα, η πρώτη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπος εταιρία περιορισμένης ευθύνης, στο πλαίσιο του εταιρικού σκοπού της, προωθεί και πωλεί στους ενδιαφερομένους Έλληνες και εν γένει σε διαμένοντες στην Ελλάδα χρήστες του διαδικτύου (κατά κανόνα εμπορικές επιχειρήσεις, δραστηριοποιούμενες στην Ελλάδα ή και στην Ελλάδα) "λέξεις - κλειδιά", προκειμένου η διαφημιστική τους καταχώριση να εμφανίζεται συγχρόνως με τα αποτελέσματα αναζητήσεως, όπως αυτά προκύπτουν από τη χρήση των "λέξεων - κλειδιών". Δηλαδή, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η οποία πραγματοποιείται για τις ανάγκες λειτουργίας της μηχανής αναζητήσεως "...", την οποία διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία, η οποία έχει, κατά τα προεκτιθέμενα, επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα μέσω ιδρύσεως (δι' έτερης θυγατρικής της εταιρίας) της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, εκτελείται εντός του πλαισίου των εμπορικών δραστηριοτήτων της τελευταίας και ιδίως της πωλήσεως διατιθεμένου από την ως άνω μηχανή αναζητήσεως διαφημιστικού χώρου, με τελικό σκοπό την επικερδή οικονομική εκμετάλλευση των υπηρεσιών της μηχανής αυτής, οι οποίες δεν "χρεώνονται" στους χρήστες αυτής, αλλά, τελικώς και κατ' αποτέλεσμα, στους μέσω αυτής διαφημιζομένους (ατομικές επιχειρήσεις και λοιπές εμπορικές εταιρίες). Κατά συνέπεια, η εμπορική δραστηριότητα αμφοτέρων των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών, οι οποίες εντάσσονται στον αυτό επιχειρηματικό όμιλο και συνιστούν αποκλειστικώς από οικονομικής πλευράς ενιαία και αδιάσπαστη οντότητα, πρέπει ομοίως να νοηθεί ως ενιαία, δεδομένου ότι οι (δωρεάν) παρεχόμενες από τη δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία στους χρήστες του διαδικτύου υπηρεσίες αναζητήσεως καθίστανται oικονομικώς κερδοφόρες αποκλειστικώς και μόνο μέσω της εμπορικής δραστηριότητας της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης (πώληση σε τρίτες εμπορικές επιχειρήσεις διαφημιστικού χώρου στο χώρο της μηχανής αναζητήσεως), όπως πράγματι συμβαίνει με τη συστηματική εμφάνιση διαφημιστικών καταχωρίσεων, εμφανιζομένων κατά την αναζήτηση εκάστου χρήστη στο πλαίσιο αξιοποιήσεως από αυτόν της συγκεκριμένης μηχανής αναζητήσεως, αναλόγως της ζητουμένης πληροφορίας, κατά τα προεκτιθέμενα. Επομένως, κρίνεται ότι και η πρώτη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπος εταιρία περιορισμένης ευθύνης, η οποία λειτουργεί ως εκπρόσωπος στην Ελλάδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 3 παρ. 3 περ. β' Ν. 2472/1997 "Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", όπως αυτός ίσχυε μέχρι την κατάργησή του με το άρθρο 84 Ν. 4624/2019 "Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, μέτρα εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/680 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και άλλες διατάξεις", αλλά και ως εμπορικός αντιπρόσωπος του ομίλου εταιριών "...", έχοντας ως βασικό εμπορικό σκοπό την προώθηση των πωλήσεων του διαφημιστικού χώρου , ο οποίος διατίθεται μέσω του κεντρικού ιστοτόπου ... προβαίνει και η ιδία στην "επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", κατά τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω στην προπαρατεθείσα υπό στοιχείο Δ μείζονα σκέψη. Εξάλλου, εφ' όσον η διαφημιστική δραστηριότητα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης υλοποιείται δια της πωλήσεως "λέξεων - κλειδιών" σε ενδιαφερόμενες εμπορικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, συνδέεται ευθέως με τις "λέξεις - κλειδιά", οι οποίες εμφανίζονται στις υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) της μηχανής αναζητήσεως "...", δεδομένου ότι, αναλόγως της σειράς και της συχνότητας εμφανίσεως των συγκεκριμένων λέξεων ή φράσεων, διαφοροποιείται και το τίμημα για την πώληση διαφημιστικού χώρου στους χρήστες διαφημίσεως. Επομένως, και η πρώτη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπος εταιρία περιορισμένης ευθύνης καθίσταται (δια των αρμοδίων υπαλλήλων της, είτε ως βοηθών εκπληρώσεως κατά τη διάταξη του άρθρου 334 ΑΚ είτε ως προστηθέντων κατά τη διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ) υπεύθυνη για τη λειτουργία των προαναφερομένων υπηρεσιών υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) στην Ελλάδα, καθ' όσον μέσω της λειτουργίας αυτών πραγματοποιεί την διαφημιστική της δραστηριότητα, είναι δε αδιάφορο το γεγονός ότι μόνη εταίρος και διαχειρίστρια αυτής τυγχάνει η τρίτη (μη διάδικος στην παρούσα δίκη) εδρεύουσα στην Πολιτεία του ... των Η.Π.Α. εταιρία υπό την επωνυμία "...", διότι εταίρος και διαχειρίστρια της τελευταίας είναι η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία, όλες δε οι ως άνω εταιρίες εντάσσονται στον όμιλο εταιριών "..." και συνιστούν αδιάσπαστη και αδιαίρετη οικονομική ενότητα, παρά δε την αυτοτέλεια των νομικών προσώπων των ως άνω εταιριών η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία, ως διαχειρίστρια και πράγματι ελέγχουσα τη μοναδική εταίρο και διαχειρίστρια της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλουμένης στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, λαμβάνει όλες τις αποφάσεις και δίδει όλες τις προσήκουσες κατά την κρίση της εντολές για την επίτευξη του εμπορικού σκοπού της τελευταίας. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση κατά το χρονικό διάστημα από του έτους 2004 έως και το έτος 2013 εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στον πανελλήνιας εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικό σταθμό "...", με εξειδίκευση στο ιατρικό reportage και στο reportage θεμάτων δημόσιας υγείας εν γένει, παραλλήλως δε σπούδαζε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Περί τις αρχές του έτους 2011, στο πλαίσιο της ως άνω επαγγελματικής δραστηριότητας, η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση άρχισε να ερευνά το επίκαιρο τότε θέμα της εισαγωγής και χρήσεως "γενοσήμων" φαρμάκων στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ.), με έμφαση στη διερεύνηση των συμφερόντων των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών, αλλά και στις συνέπειες για τα κρατικά έσοδα από τη συνταγογράφηση φαρμάκων με κριτήριο τη δραστική ουσία, με παράκαμψη των λεγομένων "επωνύμων" (πρωτοτύπων) φαρμάκων. Λόγω της συστηματικής ενάσχολήσεως της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με το ως άνω ζήτημα και δεδομένης της δημόσιας εκφράσεως της επ' αυτού απόψεώς της υπέρ της χρήσεως των γενοσήμων φαρμάκων, περί τα τέλη μηνός Φεβρουαρίου του έτους 2012 δέχθηκε επισκέψεις από στελέχη φαρμακευτικών εταιριών, τα οποία προσπάθησαν να την μεταπείσουν, κατά τη διάρκεια δε μεταδόσεως της σχετικής τηλεοπτικής εκπομπής της άρχισε να δέχεται υβριστικά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως (social media) και εν συνεχεία διαπίστωσε ότι σε διάφορες ιστοσελίδες είχαν αναρτηθεί υβριστικά, δυσφημιστικά και ψευδή για το πρόσωπό της σχόλια. Ειδικότερα, στους διαδικτυακούς τόπους ... και ... εμφανίσθηκαν δημοσιεύσεις (αναρτήσεις) με τις φράσεις "Μ. Τ. τραβέλι", "Μ. Τ. τρανσέξουαλ" και "Μ. Τ. τραβεστί", περαιτέρω δε στο αυτόνομο ιστολόγιο (blog) με διεύθυνση ..., το οποίο φιλοξενείται στην διαδικτυακή πύλη ..., δημοσιεύθηκε την 25.2.2012 άρθρο του Ν. Γ. με τίτλο "Μ. Τ. : Η δημοσιογράφος του ... που από μικρή ήθελε να γίνει Γράβεζα". Κάτωθι του εν λόγω άρθρου είχε καταχωρισθεί από άγνωστο (ανώνυμο) επισκέπτη του ιστολογίου το εξής σχόλιο : "Αυτή δεν είναι η τρανσέξουαλ δημοσιογράφος του ...; Έχει βουίξει το internet εδώ και ώρες. Και έκοβα το χέρι μου ότι ήταν τρανσέξουαλ, γιατί για γυναίκα δε μοιάζει. Πες μας κι εσύ τη γνώμη σου ως άνδρας γιατί θα σκάσω !". Κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα (Φεβρουάριος του έτους 2012 και εφεξής) άρχισαν να εμφανίζονται στη μηχανή αναζητήσεως "..." της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, η οποία λειτουργεί στην Ελλάδα μέσω του κεντρικού ιστοτόπου ........gr, κατά την πληκτρολόγηση στο πεδίο αναζητήσεων του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση (συντιθεμένου από τις λέξεις "Μ. Τ.") ως "λέξεις - κλειδιά", προτεινόμενες από την ως άνω μηχανή αναζητήσεως μέσω της υπηρεσίας αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete), οι φράσεις "Μ. Τ. τρανσέξουαλ", "Μ. Τ. άντρας", "Μ. Τ. τραβέλι" και "Μ. Τ. αλλαγή φύλου". Ομοίως η ως άνω μηχανή αναζητήσεως πρότεινε μέσω της υπηρεσίας υποδείξεως (suggest) αναζητήσεις σχετικές με το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με χρήση των αυτών ως άνω φράσεων, ενώ στην πρώτη σελίδα της εν λόγω μηχανής αναζητήσεως εμφανίζονταν σύνδεσμοι (links), οι οποίοι ευθέως παρέπεμπαν στις ιστοσελίδες ή τα ιστολογία, στα οποία είχαν ήδη αναρτηθεί προσβλητικά και εξυβριστικά για εκείνη άρθρα. Αντιληφθείσα η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση τις ως άνω δημοσιεύσεις, κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 16.5.2012 με Γ.Α.Κ. ... και Α.Κ.Δ. ... αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά των ιδιοκτητών - διαχειριστών των ιστοσελίδων ..., .... ... και httn: / /blogs...., ως και της ? δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, φερομένης ως διατηρούσας κατά το χρόνο αυτό επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα και δη επί της οδού ... στην Αθήνα, όπου ευρίσκετο τότε η καταστατική έδρα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης. Με την εν λόγω αίτηση η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση ζήτησε, μεταξύ άλλων, την έκδοση προσωρινής διαταγής, με την οποία υποχρεούνται : α) οι ιδιοκτήτες - διαχειριστές των ως άνω ιστοσελίδων να απομακρύνουν προσωρινώς τις υβριστικές, συκοφαντικές και δυσφημιστικές αναρτήσεις από τις ιστοσελίδες τους και να παραλείπουν στο μέλλον οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση αναφορά στο όνομα και στο άτομό της και β) η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία να μην συσχετίζει το όνομά της με τις λέξεις "τραβέλι", "τρανσέξουαλ" και "τραβεστί", καθώς και να αποφύγει οποιαδήποτε έμμεση αναφορά σε αυτές, ως και να απέχει στο μέλλον από τη συσχέτιση του ονόματος της με τις ανωτέρω ή έτερες δυσφημιστικές και συκοφαντικές λέξεις ή φράσεις. Το εν λόγω αίτημα χορηγήσεως προσωρινής διαταγής συζητήθηκε και έγινε δεκτό την 24.5.2012 από τον Πρόεδρο Υπηρεσίας ερήμην της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση αλλοδαπής εταιρίας, η δε χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή καταχωρίσθηκε κάτωθι της ως άνω αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων με το εξής περιεχόμενο : "Απαγορεύει προσωρινά στους καθ' ων οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα και το άτομο της αιτούσας σε συσχετισμό με τις λέξεις " τραβέλι, τρανσέξουαλ και τραβεστί " ... μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως και υπό τον όρο συζητήσεως αυτής κατά την ορισθείσα δικάσιμο". Ακριβές κεκυρωμένο αντίγραφο της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων μετά πράξεως ορισμού δικασίμου και κλήσεως προς συζήτηση κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 15.10.2012 και της επί του δικογράφου της ως άνω αιτήσεως καταχωρισθείσας προσωρινής διαταγής επιδόθηκε νομοτύπως στην επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας (ήτοι στην τότε καταστατική έδρα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης επί της οδού ... στην Αθήνα) την 29.5.2012 (σχετ. η προσκομιζομένη μετ' επικλήσεως υπ' αριθ. ... έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Β. Β.). Ωστόσο, παρά την επίδοση της ως άνω προσωρινής διαταγής, στο αμέσως επόμενο αυτής χρονικό διάστημα (εντός του μηνάς Ιουνίου του έτους 2012 και δη την 11.6.2012, όπως διαπιστώθηκε σε γενομένη διερευνητική αναζήτηση) η μηχανή αναζητήσεως "..." εξακολούθησε να συσχετίζει (μέσω των προαναφερομένων υπηρεσιών συσχετίσεως [ suggest ] και αυτόματης συμπληρώσεως [ auto complete ]) το ονοματεπώνυμο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση με τις λέξεις "τραβέλι", "τρανσέξουαλ", "τραβεστί" και "άντρας", ακόμη και προτού ολοκληρωθεί η πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου. Ειδικότερα, όταν οι χρήστες του διαδικτύου πληκτρολογούσαν στο πεδίο αναζητήσεων τις λέξεις "Μ. Τ...." ενεργοποιείτο η λειτουργία των ως άνω υπηρεσιών, προτού ολοκληρωθεί η αποστολή του ερωτήματος του χρήστη, και ταυτοχρόνως η μηχανή αναζητήσεως συμπλήρωνε αυτομάτως το ερώτημα υπό τη μορφή "προσθέτου παραθύρου", κάτωθι του "παραθύρου" του ερωτήματος, στο οποίο εμφανίζονταν ως αποτελέσματα τα εξής : "Μ. Τ. τραβέλι", "Μ. Τ. άντρας" και "Μ. Τ. τρανσέξουαλ". Όταν η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση διαπίστωσε ότι, παρά την επίδοση της ως άνω από 24.5.2012
προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών στην επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας (ήτοι στην τότε καταστατική έδρα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης επί της οδού ... στην Αθήνα), οι εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες (αυτοτελώς εκάστη και από κοινού υπόχρεοι, ως "υπεύθυνοι επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, κατά τα προεκτεθέντα) εις ουδεμία ενέργεια συμμορφώσεως προς την ως άνω από 24.5.2012 προσωρινή διαταγή του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών προέβησαν, με συνέπεια να υποχρεωθεί η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση να αποστείλει - δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Φ. Σ. - μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e - mail) προς την αρμοδία υπηρεσία της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας με τίτλο "The ... ..." στην ηλεκτρονική διεύθυνση αυτής removals@....com, στο οποίο (μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) επισύναψε εκ νέου την εν λόγω από 24.5.2012 προσωρινή διαταγή, ζητώντας τη συμμόρφωση προς το περιεχόμενο αυτής. Ωστόσο, σε απάντηση του προκειμένου μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου η αρμόδια "Ομάδα" της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας απέστειλε ανωνύμως (ήτοι χωρίς υπογραφή συγκεκριμένου φυσικού προσώπου) το από 21.6.2012 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, δια του οποίου επιβεβαίωσε μεν την προς αυτήν επίδοση της προσωρινής διαταγής, πλην όμως ευθέως αμφισβήτησε την εγκυρότητα και τη δεσμευτικότητα αυτής και αρνήθηκε να συμμορφωθεί προς το περιεχόμενό της ("Επιβεβαιώνουμε τη λήψη του αιτήματός σας για διαγραφή και το συνημμένο έγγραφο που μας αποστείλατε την 6/11/12. Ωστόσο, το έγγραφο που επισυνάψατε στην επικοινωνία μας δεν μοιάζει να αποτελεί αντιπροσωπευτικό έγγραφο έγκυρης νομικής διαδικασίας και/ή δεν μοιάζει να έχει υπογραφεί από δικαστή. Ενώ προσπαθούμε να συμμορφωνόμαστε με όλες τις Δικαστικές Αποφάσεις, Κλήσεις και άλλες έγκυρες ενδείξεις από τρίτους για οποιαδήποτε νομική διαδικασία, τις οποίες λαμβάνουμε, έχουμε αποφασίσει να μην λάβουμε τώρα επιπλέον μέτρα αναφορικά με το παράπονό σας. Εάν έχετε ερωτήσεις αναφορικά με το έγγραφο που υποβάλατε, σας προτείνουμε να απευθυνθείτε στον νομικό σας σύμβουλο. Χαιρετισμούς, Η Ομάδα της ...". Παρά την άρνηση αυτή, η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση επέμεινε στην προσπάθεια επικοινωνίας με την αρμοδία υπηρεσία της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας με τίτλο "The ... ..." δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Φ. Σ., ο οποίος απέστειλε (εντός του μηνός Ιουλίου του έτους 2012) νέο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ζητώντας διαγραφή (αφαίρεση) συνδέσμων προς ιστοσελίδες, στις οποίες είχαν αναρτηθεί προσβλητικές για το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση αναφορές. Στο αίτημα αυτό η αρμοδία υπηρεσία της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας με τίτλο "The ... ..." απάντησε με το από 18.7.2012 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο οποίο ανέφερε επί λέξει τα ακόλουθα : "Έχουμε ήδη απαντήσει ή είμαστε στη διαδικασία να απαντήσουμε στο αίτημά σου για την διαγραφή των παρακάτω linkhttp:// blogs. .../eidiseis/...-h-dhmosiografos-...pouthele-apo-.../ http://wwu..../einai-...tis.pics.html,
http://......./ patra-karnavali-krisi.html http://unvw.inenews.qr/ 190/...-i-dimosioqrafos-......- .... htm. Παρακαλούμε να ελέγχετε ότι τα link που βλέπετε στη σελίδα των αποτελεσμάτων αναζήτησης είναι τα ίδια link με αυτά που περιέχουν το φερόμενο παράνομο περιεχόμενο και με αυτά που έχετε υποβάλει στην αίτησή σας. Μπορεί να πατάτε ένα link από ένα αποτέλεσμα αναζήτησης, το οποίο σας επανακατευθύνει σε σελίδα, η οποία έχει ήδη αφαιρεθεί, ή μπορεί να βλέπετε ένα link το οποίο είναι παρόμοιο αλλά ελαφρώς διαφορετικό από το link που έχετε υποβάλει στην φόρμα παραπόνων. Παρακαλούμε να μην στέλνετε στο μέλλον link τα οποία μας έχετε ήδη υποβάλει προς διαγραφή". Εν τέλει, την 15.10.2012 συζητήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών από 16.5.2012 με Γ.Α.Κ. ... και Α.Κ.Δ. ... αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, κατά τη συζήτηση της οποίας η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία παρέστη δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Χ. Δ. και κατέθεσε το από 16.10.2012 έγγραφο σημείωμα. Επί της ως άνω αιτήσεως εκδόθηκε την 12.11.2012 η υπ' αριθ. ... απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), με την οποία αυτή έγινε δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσίαν ως προς όλους τους καθ' ων αυτή (συμπεριλαμβανομένης, δηλαδή, και της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας) και διατάχθηκε, μεταξύ άλλων, η παράλειψη στο μέλλον "οιασδήποτε αναφοράς στο όνομα και άτομο της αιτούσας στις ιστοσελίδες τον πρώτου και τρίτης των καθ' ων, καθώς και την παράλειψη της τέταρτης των καθ' ων να συσχετίζει στο μέλλον, στο πεδίο αναζήτησης της ιστοσελίδας της, το όνομα της αιτούσας με τις λέξεις " τραβέλι, τρανσέξουαλ και τραβεστί " ή έτερες δυσφημιστικές φράσεις ή λέξεις". Η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση την 15.11.2012 κοινοποίησε ακριβές κεκυρωμένο αντίγραφο της ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων στην επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, ήτοι στην έδρα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, η οποία είχε πλέον μεταφερθεί στο Αμαρούσιο Αττικής επί της οδού ... ... . Επομένως, αμφότερες οι εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες έλαβαν γνώση του διατακτικού της ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων, η μεν πρώτη καθ' όσον παρέστη δια πληρεξουσίου δικηγόρου κατά τη συζήτηση της κατ' αυτής αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση, κατέθεσε έγγραφο σημείωμα προς αντίκρουση των ισχυρισμών της τελευταίας και προς αυτήν απευθύνεται η ως άνω επίδοση, η οποία έλαβε χώρα στην επαγγελματική της εγκατάσταση στην Ελλάδα, η δε δεύτερη διότι ακριβές κεκυρωμένο αντίγραφο της ως άνω αποφάσεως επιδόθηκε στην καταστατική της έδρα και παραλήφθηκε από τους αρμοδίους υπαλλήλους της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά τη συζήτηση της εν λόγω αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων οι καθ' ων η αίτηση ιδιοκτήτες - διαχειριστές των ανωτέρω αναφερομένων στο σκεπτικό ιστοσελίδων είχαν ήδη προβεί σε διαγραφή των προαναφερομένων εξυβριστικών και δυσφημιστικών αναφορών στο πρόσωπο της αιτούσας και εδώ εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση. Παρά ταύτα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών δέχθηκε ως βάσιμη και κατ' ουσίαν την ως άνω αίτηση ως προς όλους τους καθ' ων, με το σκεπτικό ότι "... παρ' όλα αυτά πιθανολογήθηκε ότι εξακολουθεί να υφίσταται βάσιμος κίνδυνος προσβολής της προσωπικότητας της αιτούσας από αντίστοιχες αναρτήσεις και σχόλια στις ιστοσελίδες των καθ' ων, καθ' όσον αυτές, ως ιστολόγια όπου έχουν πρόσβαση απεριόριστος αριθμός χρηστών, όπου καθένας τούτων [χρήστης - αναγνώστης ], δύναται να απαντά στις απόψεις του γράφοντος, ανακοινώνοντας στο ίδιο ιστολόγιο τα δικά του σχόλια, που είναι επίσης αναγνώσιμα από όλους τους τρίτους χρήστες του διαδικτύου, δύνανται [ οι καθ' ων] να δεχθούν, είτε ως σχόλια, είτε ως λέξεις κλειδιά στο πεδίο αναζήτησης, αντίστοιχον προσβλητικού περιεχομένου καταχωρίσεις ...". Ωστόσο, παρά την επίδοση της ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων (την 15.11.2012) σε αμφότερες τις εφεσιβλήτους στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες και την κατάργηση του προσβλητικού για το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση περιεχομένου από τους ιδιοκτήτες - διαχειριστές των προαναφερομένων ιστοσελίδων, οι υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) της μηχανής αναζητήσεως "..." εξακολούθησαν να εμφανίζουν τις ίδιες, αλλά και παρεμφερείς εξυβριστικές και μειωτικές για το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση αναφορές. Ειδικότερα : α) την 16.11.2012 (επομένη της επιδόσεως της ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων) κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") εμφανίζονται στο πεδίο "Σχετικές αναζητήσεις" οι φράσεις "Μ. Τ. αλλαγή φύλου", "Μ. Τ. άντρας", "Μ. Τ. τρανσέξουαλ" και "Μ. Τ. τραβέλι", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, την 22.11.2012 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") με την προσθήκη των λέξεων "τρανσέξουαλ" και "αλλαγή φύλου" εμφανίζονται στο πεδίο "Σχετικές αναζητήσεις" οι φράσεις "Μ. Τ. άντρας" και "Μ. Τ. τρανσέξουαλ", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, γ) την 12.10.2013
κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") χωρεί συσχέτιση με τη φράση "Μ. Τ. τρανσέξουαλ", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, δ) την 17.11.2014 κατά την πληκτρολόγηση του κυρίου ονόματος της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("...") εμφανίζονται αυτομάτως κάτωθι αυτού οι φράσεις "Μ. Τ. ήταν άντρας" και "Μ. Τ. αλλαγή φύλου", ε) την 26.11.2014 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") χωρεί συσχέτιση με τις φράσεις "Μ. Τ. άντρας" και "Μ. Τ. αλλαγή φύλου", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, στ) την 2.4.2015 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") εμφανίζονται στο πεδίο "Σχετικές αναζητήσεις" οι φράσεις "Μ. Τ. αλλαγή φύλου", "Μ. Τ. άντρας" και "Μ. Τ. ήταν άντρας", ενώ την ίδια ημέρα (2.4.2015) κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου αυτής με την προσθήκη "αλλαγή φύλου" χωρεί συσχέτιση με τη φράση "Μ. Τ. άντρας", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, ζ) την 6.5.2015 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με λατινικά στοιχεία ("...i") εμφανίζεται αυτομάτως κάτωθι αυτού η φράση "Μ. Τ. τραβέλι", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, η) την 11.5.2015 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με λατινικά στοιχεία ("...") εμφανίζεται αυτομάτως κάτωθι αυτού η φράση "Μ. Τ. τραβέλι", ενώ παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο, περαιτέρω δε κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου αυτής με ελληνικά στοιχεία ("Μ. Τ.") την αυτή ημερομηνία εμφανίζονται αυτομάτως κάτωθι αυτού οι φράσεις "Μ. Τ. ήταν άντρασ" και "Μ. Τ. άνδρας", θ) την 26.8.2015 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με λατινικά στοιχεία ("...y" ή "...") εμφανίζεται αυτομάτως κάτωθι αυτού η φράση "Μ. Τ. τρανς", ενώ κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου αυτής με ελληνικά στοιχεία ("Μ. Τ." ή "... τσελ") εμφανίζεται αυτομάτως κάτωθι αυτού η αυτή ως άνω φράση ("τρανς"), ι) την 13.6.2016 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") στην κεντρική ιστοσελίδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (........de) εμφανίζεται αυτομάτως κάτωθι αυτού η φράση "Μ. Τ. ήταν άντρας", ενώ την ίδια ημέρα (13.6.2016) κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου αυτής με την προσθήκη "ήταν άντρας" παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο και ια) την 31.8.2016 κατά την πληκτρολόγηση του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ("Μ. Τ.") στην κεντρική ιστοσελίδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας στην Ιταλική Δημοκρατία (........it) εμφανίζεται αυτομάτως κάτωθι αυτού η φράση "Μ. Τ. ήταν άντρας", ενώ με την προσθήκη της λέξεως "πριν" στο αυτό ως άνω πληκτρολογούμενο επώνυμο εμφανίζεται στο πεδίο "Σχετικές αναζητήσεις" η φράση "ποια δημοσιογράφος του ... ήταν άντρας", ομοίως δε παρέχονται σύνδεσμοι για μετάβαση σε ιστοσελίδες με προσβλητικό για το πρόσωπό της περιεχόμενο. Επομένως, αμφότερες οι εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλοΰσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες επί τέσσερα σχεδόν έτη μετά την έκδοση της υπ' αριθ. 1339/2012 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), αλλά και μετά την επίδοση της κατ' αυτών αγωγής (την 7.5.2015 στην πρώτη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπο εταιρία περιορισμένης ευθύνης και την 12.6.2013 στην δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία - σχετ. η υπ' αριθ. ... έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Α. Ν. και η υπ' αριθ. 6178Β/12.6.2013 όμοια του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Κ. Β., αντιστοίχως). Περαιτέρω, η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία περί τα τέλη του έτους 2014, ... προέβη σε δημιουργία μιας ειδικής ψηφιακής "πλατφόρμας" παραπόνων, προκειμένου οι χρήστες της μηχανής αναζητήσεως "..." να είναι σε θέση να ασκούν το δικαίωμα αφαιρέσεως αποτελεσμάτων αναζητήσεως, τα οποία θεωρούν ότι προσβάλλουν την προσωπικότητά τους, επειδή είναι εξυβριστικά, συκοφαντικά κλπ. Ειδικότερα, στη σχετική ανάρτηση στην ιστοσελίδα της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, δημοσιευθείσα στην ηλεκτρονική διεύθυνση - https:// support.....com/legal/contract, αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής : "Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε με πρόσφατη απόφασή του (C - ..., 13 Μαΐου 2014) ότι ορισμένοι χρήστες έχουν το δικαίωμα να ζητούν από τις μηχανές αναζήτησης να καταργούν συγκεκριμένα αποτελέσματα για αναζητήσεις που περιλαμβάνουν το όνομά τους, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το δικαίωμα του ατόμου για κατάργηση των σχετικών αποτελεσμάτων υπερέχει των συμφερόντων που σχετίζονται με τη μηχανή αναζήτησης. Όταν προβαίνετε σε τέτοιο αίτημα, εξισορροπούμε τα δικαιώματα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων του ατόμου με το δημόσιο συμφέρον για ενημέρωση και διάδοση των πληροφοριών. Κατά την αξιολόγηση του αιτήματος σας, θα εξετάσουμε κατά πόσον τα αποτελέσματα περιλαμβάνουν παρωχημένες πληροφορίες σχετικά με το άτομό σας, καθώς και εάν υπάρχει δημόσιο συμφέρον για πρόσβαση στις πληροφορίες. Για παράδειγμα, έχουμε το δικαίωμα να απορρίψουμε το αίτημα για κατάργηση ορισμένων πληροφοριών που αφορούν οικονομικές απάτες, επαγγελματική αμέλεια, καταδικαστικές αποφάσεις ή τη δημόσια συμπεριφορά κρατικών αξιωματούχων ... Για να εξετάσουμε το αίτημά σας, θα πρέπει : (α) Να προσδιορίσετε κάθε αποτέλεσμα της λίστας αποτελεσμάτων που θέλετε να καταργηθεί αναφέροντας τη διεύθυνση URL της ιστοσελίδας στην οποία οδηγεί το αποτέλεσμα. (Μπορείτε να ανακτήσετε τη διεύθυνση URL από τη γραμμή του προγράμματος περιήγησης, αφού κάνετε κλικ στο επίμαχο αποτέλεσμα αναζήτησης.) (β) Να εξηγήσετε γιατί η συνδεδεμένη ιστοσελίδα αφορά εσάς (ή, εάν υποβάλετε αυτήν την φόρμα εκ μέρους κάποιου άλλου, γιατί η σελίδα αφορά το εν λόγω άτομο)(γ) Για κάθε διεύθυνση URL, να εξηγήσετε γιατί η εμφάνιση της εκάστοτε διεύθυνσης URL ως αποτελέσματος αναζήτησης είναι μη συναφής, παρωχημένη ή άλλως ανάρμοστη ... Εάν το αίτημά σας αφορά περισσότερα από ένα αποτελέσματα, παρακαλούμε να αναφέρετε τη διεύθυνση URL για κάθε αποτέλεσμα, καθώς και μια εξήγηση ως προς το λόγο που η εμφάνιση του εκάστοτε αποτελέσματος στα αποτελέσματα αναζήτησης είναι μη συναφής, παρωχημένη ή άλλως ανάρμοστη. Δεν θα μπορέσουμε να επεξεργαστούμε το αίτημά σας χωρίς αυτές τις πληροφορίες ...". Η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση, αφού διαπίστωσε ότι, παρά τις συνεχείς οχλήσεις της προς αμφότερες τις εφεσιβλήτους στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες, ιδίως μετά την επίδοση της προσωρινής διαταγής και της ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων εξακολουθούσαν να εμφανίζονται στη μηχανή αναζητήσεως "..." οι ανωτέρω λεπτομερώς παρατιθέμενες προσβλητικές για το πρόσωπό της λέξεις ή φράσεις (με δυνατότητα άμεσης προσβάσεως σε ιστοτόπους ή ιστοσελίδες ή ιστολογία, όπου έχουν αναρτηθεί εξυβριστικά ή συκοφαντικά για αυτήν κείμενα), προέβη στις κάτωθι ενέργειες, αξιοποιώντας την ανωτέρω περιγραφομένη ψηφιακή "πλατφόρμα" παραπόνων - αιτημάτων : α) την 19.8.2014 υπέβαλε προς τη δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία το υπ' αριθ. 6 - 0718000004608 αίτημα καταργήσεως συγκεκριμένων διευθύνσεων "URL", οι οποίες αναφέρονταν στο πρόσωπό της με τις άνω λεπτομερώς παρατιθέμενες στο κείμενο αυτού προσβλητικές λέξεις και φράσεις και β) την 6.5.2015 (ήτοι μετά πάροδο ενός περίπου έτους μετά την αποστολή του αμέσως προπαρατεθέντος ηλεκτρονικού μηνύματος - αιτήματος και ενώ εξακολουθούσε η εμφάνιση των προσβλητικών λέξεων και φράσεων στη μηχανή αναζητήσεων "...") υπέβαλε προς τη δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία εκ νέου το υπ' αριθ. 0 - 3286000007012 αίτημα καταργήσεως συγκεκριμένων διευθύνσεων "URL", οι οποίες ομοίως αναφέρονταν στο πρόσωπό της με τις άνω λεπτομερώς παρατιθέμενες στο κείμενο αυτού προσβλητικές λέξεις και φράσεις, την επομένη δε ημέρα της υποβολής του ως άνω δευτέρου ηλεκτρονικού αιτήματος κοινοποίησε προς τη δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία την από 7.5.2015 εξώδικη διαμαρτυρία - δήλωση και πρόσκληση (επιδοθείσα στην επαγγελματική εγκατάσταση αυτής στην Ελλάδα, ήτοι στην καταστατική έδρα της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης - σχετ. η υπ' αριθ. 1859/7.5.2015 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Α. Ν.), με την οποία την καλούσε να προβεί αμέσως σε αφαίρεση και διαγραφή των αναφερομένων σε αυτή λημμάτων, λέξεων, φράσεων, κειμένων και ηλεκτρονικών διευθύνσεων από τη μηχανή αναζητήσεως "...", περαιτέρω δε την 29.6.2015 υπέβαλε προς τη δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία το υπ' αριθ. ... (τρίτο) αίτημα καταργήσεως συγκεκριμένων διευθύνσεων "URL", οι οποίες αναφέρονταν στο πρόσωπό της με τις άνω λεπτομερώς παρατιθέμενες στο κείμενο αυτού προσβλητικές λέξεις και φράσεις. Σε απάντηση των ως άνω αιτημάτων της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία δια των από 10.8.2015 και 1.9.2015 εγγράφων των πληρεξουσίων δικηγόρων της ενημέρωσε ότι έχει ήδη προβεί σε αφαίρεση - διαγραφή - αποκλεισμό συγκεκριμένων όρων ("λέξεων - κλειδιών") και ιστοσελίδων σχετικώς με τις αναζητήσεις βάσει του ονοματεπωνύμου της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με χρήση των υπηρεσιών υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) της μηχανής αναζητήσεως "...". Ωστόσο, παρά τις ως άνω διαγραφές, προσβλητικές για το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση αναφορές εξακολουθούσαν να εμφανίζονται στην ως άνω μηχανή αναζητήσεως και μετά το χρόνο αυτό, ήτοι κατά το μείζον μέρος του επομένου έτους 2016, κατά τα προεκτεθέντα, με συνέπεια να υποχρεωθεί η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση να ζητήσει εκ νέου την απάλειψη εξυβριστικής φράσεως ("Μ. Τ. ήταν άντρας"), εμφαινομένης στην υπηρεσία αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) με το από 13.6.2016 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς την πληρεξούσια δικηγόρο των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών. Μετά ταύτα, αποδεικνύεται ότι αμφότερες οι εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες, οι οποίες είναι ενιαίως υπεύθυνες για την τεχνική λειτουργία και την οικονομική (εμπορική) εκμετάλλευση της μηχανής αναζητήσεως "...", μέσω της οποίας παρέχονται οι υπηρεσίες υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete), δια των κατά περίπτωση αρμοδίων προστηθέντων υπαλλήλων τους έθιξαν την τιμή και την υπόληψη και προσέβαλαν την προσωπικότητα της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση, συσχετίζοντας ευθέως το πρόσωπό της με τις εξυβριστικές και προσβλητικές λέξεις "τραβέλι", "τρανσέξουαλ", "τρανς" και φράσεις "ήταν άντρας", "αλλαγή φύλου", "ποια δημοσιογράφος του ... ήταν άντρας" και "Μ. Τ. πριν". Και ναι μεν η δεύτερη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία αναφέρει στους Γενικούς Όρους Παροχής Υπηρεσιών αυτής (αναρτηθέντες στην ιστοσελίδα ........gr/intl/ ei/policies/ terms/ regional.html) αναφορικώς με τη χρήση της μηχανής αναζητήσεως "..." ότι "Στις υπηρεσίες μας εμφανίζεται ορισμένο περιεχόμενο που δεν ανήκει στην .... Για το εν λόγω περιεχόμενο, την αποκλειστική ευθύνη φέρει το πρόσωπο που το καθιστά διαθέσιμο. Ενδέχεται να ελέγξουμε το περιεχόμενο για να διαπιστώσουμε εάν είναι παράνομο ή παραβαίνει τις πολιτικές μας και μπορεί να καταργήσουμε ή να αρνηθούμε να εμφανίσουμε περιεχόμενο για το οποίο πιστεύουμε εύλογα ότι παραβαίνει τις πολιτικές μας ή τη νομοθεσία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ελέγχουμε το περιεχόμενο, επομένως μην θεωρείτε δεδομένο το συγκεκριμένο έλεγχο", πλην όμως ... έχει την ιδιότητα του υπευθύνου επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθ' όσον επεξεργάζεται το εν λόγω περιεχόμενο, το αποθηκεύει, το ευρετηριάζει και το διαθέτει με ορισμένη σειρά προτιμήσεως στους χρήστες του διαδικτύου στο πλαίσιο της εκ μέρους αυτών αναζητήσεως συγκεκριμένων πληροφοριών με χρήση της μηχανής αναζητήσεως "...".
Εν προκειμένω, οι αρμόδιοι προστηθέντες από την δεύτερη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπή εταιρία υπάλληλοι, παρά το γεγονός ότι έλαβαν νομοτύπως γνώση τόσο της από 24.5.2012 προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών, όσο και της υπ' αριθ. ... αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), με τις οποίες ρητώς απαγορεύθηκε σε αυτήν να συσχετίζει στη μηχανή αναζητήσεως "..." το ονοματεπώνυμο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση με τις λέξεις "τραβέλι", "τρανσέξουαλ" και "τραβεστί", ως και με άλλες δυσφημιστικές φράσεις ή λέξεις, επί ιδιαιτέρως μακρό χρονικό διάστημα (από το έτος 2012 έως και το έτος 2016) επέλεξαν να αγνοήσουν και να μην συμμορφωθούν τόσο προς την ως άνω προσωρινή διαταγή (της οποίας, μάλιστα, την εγκυρότητα και δεσμευτικότητα αμφισβήτησαν ευθέως), όσο και την ως άνω απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, και εξακολούθησαν να συσχετίζουν το ονοματεπώνυμό της με τις συγκεκριμένες μειωτικές και προσβλητικές λέξεις και φράσεις, καίτοι αναμφιβόλως ήσαν σε θέση να διακρίνουν και να προβλέψουν ότι ο συσχετισμός αυτός, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις κρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις, εξ αντικειμένου προσβάλλει την προσωπικότητα της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση, αποδέχθηκαν δε το γεγονός αυτό και ενέμειναν στην πρακτική τους, παρά τις ενέργειες προς άρση αυτής, τόσο με την ανάληψη των ως άνω δικαστικών ενεργειών, όσο και με την επιλογή της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση να ακολουθήσει τη διαδικασία υποβολής παραπόνων - αιτημάτων δια της ως άνω ψηφιακής "πλατφόρμας", συμμορφουμένη προς τις σχετικές υποδείξεις. Εξάλλου, καθ' όσον αφορά στην πρώτη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπο εταιρία περιορισμένης ευθύνης, κρίνεται, ... ότι προέβη δια των αρμοδίων προστηθέντων υπαλλήλων της, σε επεξεργασία του διακινουμένου στο διαδίκτυο περιεχομένου, το οποίο είχε ευρετηριάσει, αποθηκεύσει και ταξινομήσει η μηχανή αναζητήσεως "..." της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, άρα και των διαλαμβανομένων στο περιεχόμενο αυτό δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, προκειμένου να ασκήσει την εμπορική - επιχειρηματική της δραστηριότητα (παροχή διαφημιστικών υπηρεσιών), εντεύθεν δε προσέβαλε αυτοτελώς την προσωπικότητα της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση. Ειδικότερα, δια του συσχετισμού των ως άνω λέξεων (οι οποίες λειτουργούσαν ως "λέξεις - κλειδιά") με το ονοματεπώνυμο της τελευταίας η πρώτη εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτη εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπρόσωπος εταιρία περιορισμένης ευθύνης, ενεργούσα υπό τις εντολές και οδηγίες της δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - δεύτερης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση αλλοδαπής εταιρίας, επιχείρησε μεθοδικώς και συστηματικώς την προώθηση των εταιρικών - επιχειρηματικών σκοπών της, ήτοι την πώληση διαφημιστικού χώρου στο πλαίσιο λειτουργίας της ως άνω μηχανής αναζητήσεως, καθ' όσον μέσω της πωλήσεως των "λέξεων - κλειδιών" στο πλαίσιο λειτουργίας της μηχανής αναζητήσεως σε ενδιαφερόμενες τρίτες επιχειρήσεις καθίσταται οικονομικώς επικερδής και αποδοτική η χρήση της τελευταίας στην ελληνική αγορά. Επομένως, και οι προστηθέντες αρμόδιοι υπάλληλοι της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, καίτοι ομοίως έλαβαν νομοτύπως γνώση τόσο της από 24.5.2012 προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών, όσο και της υπ' αριθ. ... αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), δεν μερίμνησαν για τη διαγραφή των ως άνω μειωτικών για ιην εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση λέξεων και φράσεων, εξακολούθησαν να προβαίνουν σε επεξεργασία του ως άνω περιεχομένου με χρήση των συσχετιζομένων με το ονοματεπώνυμο της τελευταίας προαναφερομένων "λέξεων - κλειδιών", με σκοπό να πωλούν διαφημιστικό χώρο προς ανάρτηση διαφημίσεων τρίτων επιχειρήσεων, προκειμένου οι εν λόγω διαφημίσεις να προβάλλονται στους χρήστες του διαδικτύου κατά την αναζήτηση πληροφοριών περί το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση, γενόμενοι κατά τούτο δέκτες των σχετικών διαφημιστικών μηνυμάτων, ως εκ τούτου δε οι εν λόγω υπάλληλοι εξ αντικειμένου είχαν προβλέψει το ενδεχόμενο προσβολής της προσωπικότητας της τελευταίας και το είχαν αποδεχθεί. Σε αντίθετο συμπέρασμα δεν άγει, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, το γεγονός ότι οι νόμιμοι εκπρόσωποι της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσας μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης δια της υπ' αριθ. 105217/10.11.2017 αποφάσεως του Β' Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών κηρύχθηκαν αθώοι της τελέσεως του εγκλήματος του άρθρου 232Α του προϊσχύσαντος ΠΚ (μη συμμόρφωση σε προσωρινή διαταγή ή σε διάταξη δικαστικής αποφάσεως, με την οποία η ως άνω εταιρία υποχρεώθηκε σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, μη δυναμένη να πραγματοποιηθεί από τρίτο), αφ' ενός μεν διότι δεν προσκομίζεται το πλήρες σκεπτικό της ως άνω αποφάσεως, ώστε να τεθούν υπόψη του παρόντος Δικαστηρίου οι λόγοι της απαλλαγής τους, αλλά μόνο απόσπασμα αυτής, αφ' ετέρου δε διότι ουδόλως αντικρούεται ο ισχυρισμός της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση ότι η απαλλαγή των νομίμων εκπροσώπων της πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης ήταν απότοκος εξώδικου μεταξύ των εδώ διαδίκων συμβιβασμού (αφορώντος αποκλειστικώς στο ποινικό σκέλος της υποθέσεως), στο πλαίσιο του οποίου η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση έλαβε το ποσόν των είκοσι χιλιάδων ΕΥΡΩ (20.000 €), το οποίο καταβλήθηκε σε αυτήν δια της υπ' αριθ. ... επιταγής της τράπεζας υπό την επωνυμία "... Α.Ε." με ημερομηνία εκδόσεως 23.2.2017. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός αμφοτέρων των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών ότι δεν ευθύνονται για το περιεχόμενο των αναρτήσεων τρίτων στο διαδίκτυο, εμφαινομένων στη μηχανή αναζητήσεως "...", και δύνανται να προβούν σε κατάργηση συγκεκριμένων διευθύνσεων URL, μόνον εφ' όσον αυτές γνωστοποιηθούν (με συγκεκριμένη αναφορά) από την εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση και μόνο κατόπιν ειδικού προς τούτο αιτήματος της, τυγχάνει αβάσιμος και απορριπτέος, κατά το μεν σκέλος του περί μη ευθύνης για το περιεχόμενο των αναρτήσεων τρίτων στο διαδίκτυο, διότι η διαχείριση των(πρωτογενώς από τρίτους) διακινουμένων στο διαδίκτυο πληροφοριών στο πλαίσιο λειτουργίας της μηχανής αναζητήσεως "..." πληροφοριών συνιστά, εφ' όσον αφορά σε προσωπικά στοιχεία, "επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", με συγκεκριμένες υποχρεώσεις των "φορέων επεξεργασίας", ... κατά το δε σκέλος του περί ενεργοποιήσεως των όποιων υποχρεώσεών τους μόνο κατόπιν ειδικού αιτήματος του ενδιαφερομένου προσώπου και υποδείξεως εκ μέρους του συγκεκριμένων διευθύνσεων URL, διότι αμφότερες οι εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσες στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες έχουν προεχόντως υποχρέωση άμεσης και άνευ αιρέσεων ή εξωγενών προϋποθέσεων συμμορφώσεως προς το διατακτικό τόσο της από 24.5.2012 προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών, όσο και της υπ' αριθ. ... αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), αφ' ης στιγμής εκάστη αυτών επιδόθηκε νομοτύπως, και δεν δύνανται να εξαρτήσουν μονομερώς την εκπλήρωση των εκ του νόμου και των δικαστικών διαταγών και αποφάσεων υποχρεώσεών τους από οιαδήποτε καθοριζομένη από αυτές διαδικασία ή από άλλες προϋποθέσεις, οι οποίες, ακόμη και εάν υφίστανται, η μη συμμόρφωση προς αυτές ουδόλως επάγεται δυσμενείς συνέπειες για τους ενδιαφερομένους (εν προκειμένω την εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση) και οπωσδήποτε δεν αναιρεί τις εκ του νόμου ή εκ της δικαστικής αποφάσεως απορρέουσες υποχρεώσεις. Σημειωτέον ότι η πλήρης και άμεση συμμόρφωση των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών στις απορρέουσες από την ως άνω προσωρινή διαταγή και την ακολούθως εκδοθείσα απόφαση ασφαλιστικών μερών είναι αναμφιβόλως τεχνικώς εφικτή, δεδομένου ότι αυτές διαθέτουν την τεχνολογική υποδομή και το εξειδικευμένο τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό να εντοπίσουν όχι μόνο τις συγκεκριμένες "λέξεις - κλειδιά", οι οποίες έχουν εν προκειμένω αντικειμενικώς προσβλητικό και μειωτικό για το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση χαρακτήρα, αλλά και οποιαδήποτε συναφή λέξη, φράση ή έκφραση, όπως άλλωστε επιτάσσει και η υπ' αριθ. ... απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) με ρητή αναφορά στο διατακτικό της ("... έτερες δυσφημιστικές φράσεις ή λέξεις ..."), για το λόγο δε αυτό είναι παντελώς αδιάφορο το γεγονός ότι οι εμφανιζόμενες μέσω των υπηρεσιών υποδείξεως (suggest) και αυτόματης συμπληρώσεως (auto complete) "λέξεις - κλειδιά", ως σχετιζόμενες με τους τιθεμένους από τον εκάστοτε χρήστη του διαδικτύου όρους αναζητήσεως, ρυθμίζονται αυτομάτως με χρήση μαθηματικού αλγορίθμου, διότι τα κριτήρια εφαρμογής του εν λόγω αλγορίθμου καθορίζονται αποκλειστικώς από τους αρμοδίους προστηθέντες υπαλλήλους τους, με συνέπεια αυτές να καθίστανται υπεύθυνες για τον τρόπο και μέσα, τα οποία χρησιμοποιούν, προκειμένου να παρέχουν τις εν λόγω υπηρεσίες στη μηχανή αναζητήσεως "... >" και να εκμεταλλεύονται αυτή επιχειρηματικός με τον πλέον επικερδή τρόπο. Μετά ταύτα, συνεπεία της ανωτέρω αναλυτικός περιγραφομένης παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των προστηθέντων υπαλλήλων αμφοτέρων των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών αμφισβητήθηκε επί ιδιαιτέρως μακρό χρονικό διάστημα το φύλο (και συνακολούθως η σεξουαλική ταυτότητα) της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση, δημιουργήθηκαν εις βάρος αυτής υπόνοιες ότι είναι άνδρας και έχει προβεί σε εγχείρηση αλλαγής φύλου, διατυπώθηκαν εις βάρος της ποικίλα επώνυμα και ανώνυμα προσβλητικά και δυσφημιστικά σχόλια στο διαδίκτυο και μειώθηκε σε σημαντικό η εκτίμηση, την οποία μέχρι τότε απολάμβανε από το κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον της, σε συνάρτηση με την ηλικία της, τη μόρφωση (φοιτήτρια στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών), την κοινωνική και οικονομική της κατάσταση, λαμβανομένης υπόψη και της επαγγελματικής της ιδιότητας ως δημοσιογράφου, εργαζομένης σε ραδιοτηλεοπτικό σταθμό πανελλήνιας εμβέλειας και γενικώς γνωστής στο κοινό, ενώ, περαιτέρω, κλονίσθηκε ψυχολογικώς, έπαυσε να είναι συνεπής στην παρακολούθηση των μαθημάτων της στην Ιατρική Σχολή και υποχρεώθηκε να παρακολουθήσει συνεδρίες ψυχοθεραπείας, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις ιδιαιτέρως σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες της ως άνω διαρκούς (από του έτους 2012 έως και το έτος 2016) προσβολής της προσωπικότητάς της στην προσωπική και κοινωνική της ζωή, εντεύθεν δε υπέστη ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται χρηματική ικανοποίηση (άρθρα 57 και 59 ΑΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 914 επ., 932 ΑΚ). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε τα ίδια και έκρινε ότι αμφότερες οι εκκαλούσες στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητοι στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρίες υποχρεούνται, εις ολόκληρον εκάστη, να καταβάλουν στην εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης λόγω της αναλυτικός περιγραφομένης στο σκεπτικό της παρούσας παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς των προστηθέντων υπαλλήλων τους, όπως αυτή λεπτομερώς εξειδικεύεται ανά εκάστη εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλούσα στην υπό στοιχείο II έφεση εταιρία, δεν έσφαλε περί την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 57, 59, 914 επ., 932 ΑΚ και 68 ΚΠολΔ και την εκτίμηση των αποδείξεων, οι υποστηρίζοντες δε τα αντίθετα δεύτερος λόγος (περί ελλείψεως παθητικής νομιμοποιήσεως της πρώτης εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - πρώτης εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση μονοπροσώπου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης) και τρίτος λόγος (περί μη θεμελιώσεως ευθύνης αμφοτέρων των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών) της υπό στοιχείο II εφέσεως τυγχάνουν αβάσιμοι και απορριπτέοι. Εξάλλου, με τονπρώτο λόγο της υπό στοιχείο I εφέσεως η εκκαλούσα στην έφεση αυτή παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έσφαλε περί τον υπολογισμό του ύψους της επιδικασθείσας σε αυτήν χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης, παραβιάζοντας την αρχή της αναλογικότητας, ενώ, εάν ορθώς εκτιμούσε τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, έπρεπε να επιδικάσει σε αυτήν το σύνολο του αιτηθέντος ποσού των διακοσίων πενήντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (250.000 €) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και όχι μόνο το ποσόν των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €), το οποίο εν τέλει επιδίκασε. Ωστόσο, κρίνεται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έλαβε υπόψη του κατά την επιμέτρηση του ύψους της επιδικαστέας στην εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση χρηματικής ικανοποιήσεως το σύνολο των ειδικών περιστάσεων της υπό κρίση υποθέσεως, ήτοι το είδος της προσβολής (προσβολή της προσωπικότητας μέσω του διαδικτύου δια της χρήσεως προσβλητικών και μειωτικών "λέξεων - κλειδιών", συσχετιζομένων με το πρόσωπο της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση, κατά τη χρήση της μηχανής αναζητήσεως "..." και με δυνατότητα άμεσης μεταβάσεως σε ιστοσελίδες ή ιστολογία, όπου έχει αναρτηθεί το συγκεκριμένο προσβλητικό περιεχόμενο), τη διάρκεια της προσβολής (επί τέσσερα έτη, από το έτος 2012 έως το έτος 2106), το μέσο τελέσεως της προσβολής και τη δραστικότητα του (την ως άνω μηχανή αναζητήσεως, η οποία χρησιμοποιείται παγκοσμίως από το σύνολο των χρηστών του διαδικτύου), τον βαθμό του πταίσματος των αρμοδίων προστηθέντων υπαλλήλων αμφοτέρων των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών (συνισταμένου ιδίως στη σκόπιμη και επίμονη άρνηση αυτών να συμμορφωθούν προς το διατακτικό της από 24.5.2012 προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών και της υπ' αριθ. ... αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών), την οικονομική κατάσταση των διαδίκων πλευρών (ιδίως την οικονομική ευρωστία των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II έφεση εταιριών, μελών πολυεθνικού ομίλου εταιριών με συνεχή επικερδή δραστηριότητα σε παγκόσμιο επίπεδο), την κοινωνική θέση της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση (γνωστή δημοσιογράφος, εργαζομένη σε πανελλήνιας εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικό σταθμό και φοιτήτρια στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών) και τα διδάγματα της κοινής πείρας, εντεύθεν δε η επιδίκαση για την αιτία αυτή του ποσού των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €) δεν υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής προς τούτο ευχέρειας του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και δεν συντρέχει περίπτωση παραβιάσεως της αρχής της αναλογικότητας, κατά τα αναλυτικώς εκτιθέμενα ανωτέρω υπό στοιχείο Δ της προπαρατεθείσας μείζονος σκέψεως. Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο επιδίκασε στην εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητο στην υπό στοιχείο II έφεση το ως άνω ποσόν ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, δεν έσφαλε περί την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 57,59 και 932 ΑΚ και την εκτίμηση των αποδείξεων, ο υποστηρίζων δε τα αντίθετα πρώτος λόγος της υπό στοιχείο I εφέσεως τυγχάνει αβάσιμος και απορριπτέος. Τέλος, η εκκαλούσα στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσίβλητος στην υπό στοιχείο II έφεση υπέβαλε δια των κατατεθειμένων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 4.12.2019 προτάσεων (υπό τη μορφή προσθέτου λόγου εφέσεως) αίτημα κατά τη διάταξη του άρθρου 525 παρ. 3 ΚΠολΔ περί επιδικάσεως τόκων υπερημερίας από την επομένη της συζητήσεως της από 15.1.2013 με Γ.Α.Κ. ... και Α.Κ.Δ. ... αγωγής την 22.9.2016, ήτοι την 23.9.2016, μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως για το σύνολο του ζητουμένου ποσού, άλλως επί όποιου ποσού ήθελε επιδικασθεί από το παρόν Δικαστήριο, άλλως επί του επιδικασθέντος ποσού των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €). Επί του αιτήματος αυτού λεκτέα τα ακόλουθα : Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 525 παρ. 3 ΚΠολΔ "Επιτρέπεται στη δευτεροβάθμια δίκη να υποβληθούν με τις προτάσεις αιτήσεις για παρεπόμενες απαιτήσεις που γεννήθηκαν μετά τη συζήτηση κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση ή αιτήσεις για αποκατάσταση των πραγμάτων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την εκτέλεση της απόφασης". Ως "παρεπομένη" απαίτηση νοείται εκείνη, η οποία αποτελεί παρακολούθημα της απαιτήσεως, επίκληση της οποίας έχει γίνει στο δικόγραφο της αγωγής και αποτελεί κατά το ουσιαστικό δίκαιο προϋπόθεση για τη γένεση της πρώτης. Κατά συνέπεια, ως "παρεπομένη" θεωρείται και η απαίτηση τόκων του ζητουμένου με την αγωγή κεφαλαίου (ΟλΑΠ 10/2007............."). Στην προκειμένη περίπτωση, ναι μεν ο διαλαμβανόμενος στις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατατεθείσες από 4.12.2019 προτάσεις της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση φερόμενος ως πρόσθετος λόγος εφέσεως θα ήταν, ως τέτοιος, απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 520 παρ. 2 ΚΠολΔ αναφορικώς με την τακτική διαδικασία (αλλά και κατά τη νέα διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 περ. ζ' ΚΠολΔ αναφορικώς με τις ειδικές διαδικασίες) πρόσθετοι λόγοι εφέσεως ασκούνται μόνο με ιδιαίτερο δικόγραφο και όχι με τις προτάσεις, πλην όμως στην πραγματικότητα δια των ως άνω προτάσεων εισάγεται παραδεκτώς αυτοτελές αίτημα επιδικάσεως παρεπομένης απαιτήσεως τόκων υπερημερίας κατά την εξαιρετική διάταξη του άρθρου 525 παρ. 3 ΚΠολΔ, κατά τα προεκτεθέντα, πρέπει δε το αίτημα αυτό να γίνει δεκτό ως βάσιμο και κατ' ουσίαν και να επιδικασθούν εις βάρος των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II εφέσεως εταιριών, ευθυνομένων εις ολόκληρον, τόκοι υπερημερίας επί του επιδικασθέντος δια της εκκαλουμένης αποφάσεως ποσού των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €) από την επομένη ημέρα της επιδόσεως αυτής εις εκάστη των ως άνω εταιριών (η οποία αποτελεί όχληση προς πληρωμή κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 340 ΑΚ) και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως. Μετά ταύτα, πρέπει : Α. να απορριφθεί καθ' ολοκληρίαν ως αβάσιμη η υπό κρίση υπό στοιχείο I έφεση, ... να γίνει εν μέρει δεκτό ως βάσιμο και κατ' ουσίαν το παραδεκτώς δια των κατατεθειμένων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 4.12.2019 προτάσεων εισαγόμενο αυτοτελές αίτημα της εκκαλούσας περί επιδικάσεως τόκων υπερημερίας, να επιδικασθούν εις βάρος των εφεσιβλήτων, ενεχομένων εις ολόκληρον, τόκοι υπερημερίας επί του επιδικασθέντος δια της εκκαλουμένης αποφάσεως ποσού των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €) από την επομένη ημέρα της επιδόσεως αυτής εις εκάστη αυτών και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως ... και Β. να απορριφθεί καθ' ολοκληρίαν ως αβάσιμη η υπό κρίση υπό στοιχείο II έφεση ...". Με τον πρώτο από τους λόγους αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες αποδίδουν στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι υπέπεσε στις εκ του άρθρου 559 αρ. 8, 1 άλλως 19 ΚΠολΔ πλημμέλειες, υποστηρίζοντας ότι, με το να δεχθεί ότι η ... είναι υπεύθυνη της διενεργηθείσας (δήθεν) υπ' αυτής επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων της αναιρεσίβλητης και ότι, συνεπώς, ευθύνεται έναντι αυτής για την διϊσχυρισθείσα προσβολή της προσωπικότητάς της, που επήλθε με την ως άνω επεξεργασία, αφ'ενός μεν, έλαβε υπόψη πράγματα μη προταθέντα (όπως αναλυτικά εκθέτει υπό Β, παρ. 13-14 αναιρετηρίου), αφ' ετέρου δε παραβίασε τις ευθέως και πάντως εκ πλαγίου τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 2(δ) (ζ) και (η), 3
ΙΙ, III (α) και (β), 4 Ι, 12
ΙΙ,

ΙΙΙ και IV και 13 του ν. 2472/1997 , καθώς και τις διατάξεις των άρθρων 2, 6, 12 και 14 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 57,59, 914 επομ. και 932 ΑΚ και όπως οι διατάξεις της ρηθείσας Οδηγίας, οι οποίες εισήχθησαν στην ελληνική έννομη τάξη με το ν. 2472/1997, έχουν ερμηνευθεί και εφαρμοσθεί με τις επικληθείσες αποφάσεις του Δ.Ε.Ε. επί των υποθέσεων ... και ... και ότι, για τον λόγο αυτό, πρέπει να αναιρεθεί. Περαιτέρω δε, με τον τρίτο από τους λόγους αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες αποδίδουν στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι υπέπεσε στην εκ του άρθρου 559 αρ. 14 πλημμέλεια, με το να κρίνει ότι η αγωγή είναι ορισμένη και παραδεκτή ως προς τις εναχθείσες με αυτήν εταιρίες και ν' απορρίψει τον σχετικό ισχυρισμό των αναιρεσειουσών, ενώ έπρεπε να την απορρίψει ως αόριστη και απαράδεκτη.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αρ. 1 ΚΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται αν δεν εφαρμοστεί, ενώ συντρέχουν οι πραγματικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, ή αν εφαρμοστεί ενώ δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτές, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα, και η παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία, είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή. Με το λόγο αυτό ελέγχονται τα σφάλματα του δικαστηρίου κατά την εκτίμηση του νόμου βάσιμου της αγωγής ή των ισχυρισμών των διαδίκων, καθώς και τα νομικά σφάλματα κατά την έρευνα της ουσίας της διαφοράς. Ελέγχεται, δηλαδή, αν η αγωγή, ένσταση κλπ, ορθώς απορρίφθηκε ως μη νόμιμη ή αν κατά παράβαση ουσιαστικού κανόνα δικαίου, έγινε δεκτή ως νόμιμη ή απορρίφθηκε ή έγινε δεκτή κατ' ουσίαν (ΑΠ 565/2024). Στην περίπτωση που το δικαστήριο έκρινε κατ' ουσίαν την υπόθεση, η παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου κρίνεται ενόψει των πραγματικών περιστατικών, που ανελέγκτως δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν το δικαστήριο της ουσίας και της υπαγωγής αυτών στο νόμο και ιδρύεται ο λόγος αυτός αναίρεσης αν οι πραγματικές παραδοχές της απόφασης καθιστούν εμφανή την παράβαση. Τούτο συμβαίνει, όταν το δικαστήριο εφάρμοσε το νόμο, παρότι τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν δεν ήταν αρκετά για την εφαρμογή του ή δεν εφάρμοσε το νόμο παρότι τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε αρκούσαν για την εφαρμογή του, καθώς και όταν προέβη σε εσφαλμένη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών σε διάταξη, στο πραγματικό της οποίας αυτά δεν υπάγονται (ΟλΑΠ 3/2020, ΟλΑΠ 2/2019, ΟλΑΠ 6/2019). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 559 αρ. 19 ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς, σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Από τη διάταξη αυτή, η οποία αποτελεί κύρωση της παράβασης του άρθρου 93 παρ. 3 εδ. α του Συντάγματος, που επιτάσσει ότι κάθε δικαστική απόφαση πρέπει να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη, προκύπτει ότι ο προβλεπόμενος από αυτή λόγος αναίρεσης ιδρύεται όταν στην ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού δεν εκτίθενται καθόλου πραγματικά περιστατικά ''έλλειψη αιτιολογίας'', ή όταν τα εκτιθέμενα δεν καλύπτουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται με βάση το πραγματικό του εφαρμοστέου κανόνα ουσιαστικού δικαίου για την επέλευση της έννομης συνέπειας που απαγγέλθηκε ή την άρνησή της ''ανεπαρκής αιτιολογία'', ή όταν αντιφάσκουν μεταξύ τους ''αντιφατική αιτιολογία'' (ΟλΑΠ 1/1999, ΑΠ 814/2024, ΑΠ 782/2023, ΑΠ 667/2023). Ειδικότερα, ανεπάρκεια αιτιολογίας υπάρχει, όταν από την απόφαση δεν προκύπτουν σαφώς τα περιστατικά που, είτε είναι κατά το νόμο αναγκαία για τη στοιχειοθέτηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση, της διάταξης ουσιαστικού δικαίου που εφαρμόσθηκε, είτε αποκλείουν την εφαρμογή της, όχι δε και όταν υφίστανται ελλείψεις στην ανάλυση, στάθμιση και γενικώς στην εκτίμηση των αποδείξεων, εφόσον το πόρισμα από την εκτίμηση αυτή εκτίθεται με σαφήνεια και πληρότητα (ΟλΑΠ 15/2006, ΑΠ 814/2024, ΑΠ 1284/2023). Εξάλλου, το κατά νόμον αναγκαίο περιεχόμενο της ελάσσονος προτάσεως προσδιορίζεται από τον εκάστοτε εφαρμοστέο κανόνα ουσιαστικού δικαίου, του οποίου το πραγματικό πρέπει να καλύπτεται πλήρως από τις παραδοχές της απόφασης στο αποδεικτικό της πόρισμα, και να μην καταλείπονται αμφιβολίες. Δηλαδή, μόνο το τι αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε είναι ανάγκη να εκτίθεται στην απόφαση πλήρως και σαφώς, και όχι γιατί αποδείχθηκε ή δεν αποδείχθηκε (ΟλΑΠ 20/2005, ΑΠ 90/2023, ΑΠ 1887/2022, ΑΠ 38/2022).
Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 § 2, 118 αρ. 4 και 216 § 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικόγραφο της αγωγής πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων τα οποία θεμελιώνουν κατά νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση αυτής από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και ορισμένο αίτημα. Η έκθεση στο δικόγραφο της αγωγής των πραγματικών περιστατικών, τα οποία πρέπει να είναι όσα είναι νομικώς ικανά και αναγκαία για τη θεμελίωση του δικαιώματος, η προστασία του οποίου ζητείται και τα οποία πρέπει να αναφέρονται με τέτοια σαφήνεια, ώστε να εξατομικεύουν την επίδικη έννομη σχέση και να μην καταλείπεται αμφιβολία περί της αξιώσεως, η οποία απορρέει από αυτά, είναι απαραίτητη για να υπάρχει η δυνατότητα, το μεν δικαστήριο να κρίνει τη νομική βασιμότητα της αγωγής και να διατάξει τις δέουσες αποδείξεις, ο δε εναγόμενος να μπορεί να αμυνθεί κατά της αγωγικής αξιώσεως που θεμελιώνεται επ' αυτών με ανταπόδειξη ή ένσταση (AΠ 5/2020, ΑΠ 1424/2017). Η ανεπάρκεια των πραγματικών περιστατικών που συγκροτούν την ιστορική βάση της αγωγής και συνδέεται με την εκτίμηση του εφαρμοστέου κανόνα του ουσιαστικού δικαίου, χαρακτηρίζεται ως νομική αοριστία και ελέγχεται με τον αναιρετικό λόγο από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ ως παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, εφόσον το δικαστήριο της ουσίας έκρινε τελικά ως ορισμένη την αγωγή, αρκούμενο σε λιγότερα ή διαφορετικά στοιχεία από αυτά που απαιτεί ο νόμος (ΑΠ 5/2020). Με τον ίδιο λόγο ελέγχεται και το σφάλμα του δικαστηρίου της ουσίας να κρίνει ως αόριστη την αγωγή, αξιώνοντας για τη θεμελίωσή της περισσότερα στοιχεία από όσα απαιτεί ο νόμος για τη θεμελίωση του ουσιαστικού δικαιώματος στο οποίο στηρίζεται. Πρόκειται και πάλι για παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου ως προς τη διαπίστωση νομικής δήθεν αοριστίας της αγωγής (ΑΠ 18/2018). Επομένως, νομική είναι η αοριστία που συνδέεται με τη νομική εκτίμηση του εφαρμοστέου κανόνα ουσιαστικού δικαίου. Αντίθετα, η ποσοτική ή ποιοτική αοριστία της αγωγής, η οποία υπάρχει όταν δεν εκτίθενται σ' αυτήν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται κατά νόμο για τη στήριξη του αιτήματος αυτής, τα πραγματικά, δηλαδή, περιστατικά που απαρτίζουν την ιστορική βάση της αγωγής και προσδιορίζουν το αντικείμενο της δίκης, δημιουργεί λόγους αναίρεσης από το άρθρο 559 αριθ. 8 και 14 του ΚΠολΔ. Ειδικότερα, ο από το άρθρο 559 αριθ. 8 ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως ιδρύεται αν το δικαστήριο έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή, λαμβάνοντας υπόψη αναγκαία για τη θεμελίωσή της και την περιγραφή του αντικειμένου της δίκης γεγονότα που δεν εκτίθενται σε αυτή ή εάν απέρριψε ως αόριστη ή μη νόμιμη την αγωγή, παραγνωρίζοντας εκτιθέμενα για τη θεμελίωσή της και την περιγραφή του αντικειμένου της δίκης γεγονότα, που με επάρκεια εκτίθενται σε αυτήν, ενώ ο από το άρθρο 559 αριθ. 14 ΚΠολΔ λόγος αναιρέσεως ως προς τον οποίο, (κατά την ως αμέσως ανωτέρω διάταξη, αναίρεση επιτρέπεται, αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε ή δεν κήρυξε ακυρότητα, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο και αφορά ακυρότητες, εκπτώσεις από δικαιώματα και απαράδεκτα από το δικονομικό μόνο δίκαιο, ενώ οι ακυρότητες από το ουσιαστικό δίκαιο ελέγχονται μέσω του λόγου του αριθμού - ΟλΑΠ 2/2001, ΑΠ 1419/2023, ΑΠ 350/2017, 1496/2017), ιδρύεται(ειδικά ως προς το ζήτημα της αοριστίας της αγωγής) αν το δικαστήριο, παρά τη μη επαρκή έκθεση σε αυτήν των στοιχείων που είναι αναγκαία για τη στήριξη του αιτήματος της αγωγής, την έκρινε ορισμένη, θεωρώντας ότι αυτά εκτίθενται με επάρκεια ή αν παρά την επαρκή έκθεση των στοιχείων αυτών την απέρριψε ως αόριστη (ΑΠ 261/2020, ΑΠ 18/2018, ΑΠ 1487/2017). Σημειωτέον, πάντως, ότι η πληρότητα ή μη του δικογράφου της αγωγής ως προς την έκθεση των πραγματικών περιστατικών που συγκροτούν την ιστορική βάση αυτής εκτιμάται κυριαρχικά από το δικαστήριο της ουσίας, σε συνδυασμό με τα εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο και ο αναιρετικός έλεγχος περί αοριστίας της αγωγής γίνεται με βάση την κυριαρχική αυτή εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής από το δικαστήριο της ουσίας (ΑΠ 782/2024, ΑΠ 141/2023, ΑΠ 1780/2022,ΑΠ 1017/2022, ΑΠ1181/2021, ΑΠ 335/2020, ΑΠ 1262/2019), χωρίς η επίκληση του κανόνος δικαίου να αποτελεί στοιχείο της αγωγής, όπως προκύπτει και από τις διατάξεις των άρθρων 216 και 118 ΚΠολΔ, γιατί η ανεύρεση των κανόνων δικαίου και η υπαγωγή σε αυτούς των περιστατικών, τα οποία επικαλείται ο διάδικος, ανήκουν αποκλειστικώς στο δικαστήριο, το οποίο ενεργεί αυτεπαγγέλτως και το οποίο δεν δεσμεύεται ακόμη και αν γίνεται από τον διάδικο επίκληση κανόνος δικαίου. Για τον λόγο, άλλωστε, αυτό, αν το νομικό συμπέρασμα του δικαστηρίου είναι διαφορετικό από εκείνο το οποίο προβάλλουν οι διάδικοι, δεν θεμελιώνεται λόγος αναιρέσεως εκ του άρθρου 559 αριθ.8 ΚΠολΔ, εν όψει του ότι το δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψη πράγματα μη προταθέντα, αλλά, απλώς, αυτά τα οποία προτάθηκαν από τους διαδίκους τα υπάγει στον αρμόζοντα κανόνα δικαίου (ΑΠ 1394/2012).
Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 68 ΚΠολΔ προκύπτει ότι για τη νομιμοποίηση προς διεξαγωγή συγκεκριμένης δίκης αρκεί καταρχήν ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι τα υποκείμενα της επίδικης ουσιαστικής έννομης σχέσης, ότι δηλαδή ο ίδιος είναι φορέας του ασκούμενου επίδικου δικαιώματος και ο εναγόμενος της αντίστοιχης υποχρέωσης. Για τον έλεγχο της νομιμοποίησης το δικαστήριο οφείλει να αρκεσθεί στους εμπεριεχόμενους στο εισαγωγικό δικόγραφο ισχυρισμούς. Αρκεί, δηλαδή, μόνον ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός είναι ο φορέας του δικαιώματος και ο εναγόμενος ο φορέας της αντίστοιχης υποχρεώσεως ή ότι αυτοί είναι τα υποκείμενα της έννομης σχέσης, που φέρεται προς κρίση. Αν οι αγωγικοί ισχυρισμοί δεν αιτιολογούν ένα τέτοιο σύνδεσμο ενάγοντος και εναγομένου, η αγωγή θα είναι ανομιμοποίητη και θα απορριφθεί ως απαράδεκτη. Αν, όμως, οι αγωγικοί ισχυρισμοί αιτιολογούν μεν τον ως άνω σύνδεσμο αλλά αποδεικνύεται η αναλήθεια των ισχυρισμών αυτών, τότε η αγωγή θα απορριφθεί όχι για έλλειψη νομιμοποίησης, αλλά ως αβάσιμη για ανυπαρξία του επίδικου δικαιώματος ή της επίδικης υποχρεώσεως. Ποια πρόσωπα είναι οι - κατά κανόνα- φορείς συγκεκριμένων δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων ορίζεται από το ουσιαστικό δίκαιο που επιτρέπει την άσκηση της αγωγής.
Συνεπώς, η από μέρους του εναγομένου προβαλλόμενη έλλειψη ενεργητικής ή παθητικής νομιμοποίησης δεν συνιστά ένσταση, αλλά άρνηση της βάσης της αγωγής (AΠ 783/2021, ΑΠ 266/2021, ΑΠ 260/2020, ΑΠ 59/2019). Ο αναιρετικός έλεγχος της νομιμοποιήσεως γίνεται με το λόγο αναιρέσεως από τον αριθ. 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, διότι κατά τον ΚΠολΔ η νομιμοποίηση των διαδίκων νοείται ως η εξουσία διεξαγωγής συγκεκριμένης δίκης για συγκεκριμένη έννομη σχέση. Επειδή λοιπόν το ουσιαστικό δίκαιο καθορίζει το αντικείμενο της έννομης σχέσης αλλά και τους φορείς, η τυχόν εσφαλμένη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για το ζήτημα της νομιμοποίησης κάποιου διαδίκου σημαίνει ότι το σφάλμα αυτό οφείλεται σε παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου (ΑΠ 483/2023, ΑΠ 266/2021, ΑΠ 260/2020, ΑΠ 59/2019).
Συνεπώς, η εσφαλμένη κρίση του δικαστηρίου ότι συντρέχουν ή όχι οι προϋποθέσεις αυτές ιδρύει τον αναιρετικό λόγο του αριθμού 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ [και όχι εκείνον του αριθ. 14 του ίδιου Κώδικα, ο οποίος ανακύπτει μόνο όταν στο δικόγραφο της αγωγής δεν εκτίθενται τα στοιχεία που θεμελιώνουν τη νομιμοποίηση και δικαιολογούν το έννομο συμφέρον για την άσκησή της] - (ΑΠ 1542/2022, ΑΠ 1278/2017, ΑΠ 632/2014). Εξάλλου, με τις διατάξεις των άρθρων 57 και 59 ΑΚ, προστατεύεται η προσωπικότητα και κατ' επέκταση η αξία του ανθρώπου, ως ατομικό δικαίωμα κατοχυρωμένο από το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος (ΑΠ 1735/2009), αποτελεί δε η προσωπικότητα πλέγμα αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα μαζί του και τέτοια είναι, μεταξύ άλλων, η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπου, είναι δε τιμή η εκτίμηση που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία με βάση την ηθική αξία που έχει λόγω της συμμόρφωσής του με τις νομικές και ηθικές του υποχρεώσεις, ενώ υπόληψη είναι η εκτίμηση που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία, με βάση την κοινωνική του αξία, συνεπεία των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του για την εκπλήρωση των ιδιαίτερων κοινωνικών του έργων ή του επαγγέλματός του. Προϋποθέσεις για την προστασία της προσωπικότητας, της οποίας η παράνομη και συγχρόνως υπαίτια προσβολή συνιστά ειδικότερη μορφή αδικοπραξίας, οπότε συνδυαστικά εφαρμόζονται και οι διατάξεις των άρθρων 914, 919, 920, 932 ΑΚ, είναι, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραπάνω άρθρων, α) η ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας με πράξη ή παράλειψη άλλου, που διαταράσσει μια ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη, που συμβαίνει όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή με βάση δικαίωμα, το οποίο, όμως, είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας στο πλαίσιο της έννομης τάξης, είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική, κατά την έννοια των άρθρων 281 ΑΚ και 25 παρ. 3 του Συντάγματος, γ) υπαιτιότητα (πταίσμα) του προσβολέα, όταν πρόκειται ειδικότερα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης, εξαιτίας της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας (ΟλΑΠ 2/2008, ΑΠ 239/2023, ΑΠ 292/2020, ΑΠ 271/2012), εκδηλούμενη, είτε με τη μορφή του δόλου, είτε με τη μορφή της αμέλειας, η οποία υπάρχει, όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια, που απαιτείται στις συναλλαγές (άρθρο 330 παρ. 2 του ΑΚ) και δ) επέλευση ηθικής βλάβης στον προσβληθέντα, τελούσα σε αιτιώδη σύνδεσμο με την παράνομη και υπαίτια προσβολή.
Συνεπώς, παράνομη προσβολή της προσωπικότητας δημιουργείται και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως συμβαίνει, όταν το άτομο προσβάλλεται στην τιμή και στην υπόληψή του με εξυβριστικές εκδηλώσεις ή με ισχυρισμούς δυσφημιστικούς ή πολύ περισσότερο συκοφαντικούς, κατά την έννοια των άρθρων 361-363 ΠΚ (ΑΠ 239/2023, ΑΠ 292/2020, AΠ 1116/2019, AΠ 1394/2017, ΑΠ 726/2015, ΑΠ 1216/2014, ΑΠ 1230/2014). Περαιτέρω, προσβολή της προσωπικότητας δύναται να τελεσθεί και μέσω του διαδικτύου (internet) δια της αναρτήσεως προσβλητικών σχολίων ή δημοσιευμάτων σε ιστοτόπους (web sites, οι οποίοι αποτελούνται από περισσότερες ιστοσελίδες - web pages) ή σε ιστολογία (blogs), τα οποία είναι ευχερώς προσβάσιμα μέσω των λεγομένων "μηχανών αναζητήσεως" (ΑΠ 1425/2017, ΑΠ 1701/2013). Εξάλλου, οι μηχανές αναζητήσεως στο διαδίκτυο (internet search engines), στη βασική τους μορφή, δεν δημιουργούν (κατ' αρχήν) νέο, πρωτογενές περιεχόμενο, αλλά απλώς επισημαίνουν πού είναι δυνατόν να αναζητηθεί ήδη υφιστάμενο περιεχόμενο, παρέχοντας με τον τρόπο αυτό έναν "υπερσύνδεσμο" (hyperlink) προς τον ιστότοπο, ο οποίος περιέχει τους αναζητουμένους όρους. Τα αποτελέσματα αναζητήσεως, τα οποία εμφανίζει η μηχανή αναζητήσεως στο διαδίκτυο, δεν προέρχονται από στιγμιαία αναζήτηση σε ολόκληρο τον παγκόσμιο ιστό (world wide web), αλλά συλλέγονται από περιεχόμενο, το οποίο έχει προηγουμένως αποτελέσει αντικείμενο επεξεργασίας από τη μηχανή αναζητήσεως στο διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας για τη λειτουργία της τρία (3) είδη λογισμικού, το λογισμικό αναζήτησης (spider software), το λογισμικό ευρετηριασμού (index software) και το λογισμικό ερωτημάτων (query software).Αυτό σημαίνει ότι η μηχανή αναζητήσεως έχει ανακτήσει περιεχόμενο από υφισταμένους ιστοτόπους, ιστοσελίδες και ιστολογία και έχει αντιγράψει, αναλύσει και ευρετηριάσει το περιεχόμενο αυτό στις δικές της συσκευές, από τις οποίες, βάσει των ερωτημάτων των χρηστών του διαδικτύου, αλιεύονται οι πληροφορίες . Εφόσον οι ιστότοποι, οι ιστοσελίδες και τα ιστολόγια προελεύσεως περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, τότε το εν λόγω περιεχόμενο περιλαμβάνει τέτοια δεδομένα, οπότε τίθεται ζήτημα εφαρμογής τόσο της εθνικής, όσο και της ενωσιακής νομοθεσίας περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Ειδικότερα, το ζήτημα στην Ελλάδα αρχικά ρυθμίστηκε με το ν. 2472/1997 "Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα" (που ίσχυε κατά τον αφορώντα στην υπό κρίση υπόθεση χρόνο), ο οποίος εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία του ατόμου από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα της 28 Ιανουαρίου 1981, που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το ν. 2068/1992, και προς την 95/46/ΕΚ Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 24.10.1995 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, έχει δε ο νόμος αυτός σκοπό, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 αυτού, τη θέσπιση των προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς προστασία των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των φυσικών προσώπων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής. Στη διάταξη του άρθρου 2 του ανωτέρω νόμου, όπως αυτή ίσχυε κατά τον επίδικο χρόνο, δίνεται η έννοια των κρίσιμων ορισμών που έχουν σχέση με τις ειδικές ρυθμίσεις για τη συλλογή και επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Ειδικότερα, ορίζεται ότι: "Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου νοούνται ως: α) "Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα", κάθε πληροφορία που αναφέρεται στο υποκείμενο των δεδομένων ... β) "Ευαίσθητα δεδομένα", τα δεδομένα που αφορούν στη φυλετική ή εθνική προέλευση, στα πολιτικά φρονήματα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, στη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια και στην ερωτική ζωή, στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, καθώς και στη συμμετοχή σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων, γ) "Υποκείμενο των δεδομένων", το φυσικό πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα και του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί, δηλαδή μπορεί να προσδιορισθεί αμέσως ή εμμέσως, ιδίως βάσει αριθμού ταυτότητας ή βάσει ενός ή περισσοτέρων συγκεκριμένων στοιχείων που χαρακτηρίζουν την υπόσταση του από άποψη φυσική, βιολογική, ψυχική, οικονομική, πολιτιστική, πολιτική ή κοινωνική, δ) "Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα" ("επεξεργασία"), κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιείται από το Δημόσιο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου ή ένωση προσώπων ή φυσικό πρόσωπο με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων μεθόδων και εφαρμόζεται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώριση, η οργάνωση, η διατήρηση ή αποθήκευση, η τροποποίηση, η εξαγωγή, η χρήση, η διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλης μορφής διάθεση, η συσχέτιση ή ο συνδυασμός, η διασύνδεση, η δέσμευση (κλείδωμα), η διαγραφή, η καταστροφή, ε) "Αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα" ("αρχείο"), κάθε διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια, στ) "Διασύνδεση", μορφή επεξεργασίας που συνίσταται στη δυνατότητα συσχέτισης των δεδομένων ενός αρχείου με δεδομένα αρχείου ή αρχείων που τηρούνται από άλλον ή άλλους υπεύθυνους επεξεργασίας ή που τηρούνται από τον ίδιο υπεύθυνο επεξεργασίας για άλλο σκοπό, ζ) "Υπεύθυνος επεξεργασίας", οποιοσδήποτε καθορίζει τον σκοπό και τον τρόπο επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως φυσικό ή νομικό πρόσωπο, δημόσια αρχή ή υπηρεσία ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός. Όταν ο σκοπός και ο τρόπος της επεξεργασίας καθορίζονται με διατάξεις νόμου ή κανονιστικές διατάξεις εθνικού ή κοινοτικού δικαίου, ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή τα ειδικά κριτήρια βάσει των οποίων γίνεται η επιλογή του καθορίζονται αντίστοιχα από το εθνικό ή το κοινοτικό δίκαιο, η) "Εκτελών την επεξεργασία", οποιοσδήποτε επεξεργάζεται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για λογαριασμό υπεύθυνου επεξεργασίας, όπως φυσικό ή νομικό πρόσωπο, δημόσια αρχή ή υπηρεσία ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός, θ) "Τρίτος" κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, δημόσια αρχή ή υπηρεσία ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός, εκτός από το υποκείμενο των δεδομένων, τον υπεύθυνο επεξεργασίας και τα πρόσωπα που είναι εξουσιοδοτημένα να επεξεργάζονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, εφόσον ενεργούν υπό την άμεση εποπτεία ή για λογαριασμό του υπεύθυνου επεξεργασίας, ι) "Αποδέκτης", το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η δημόσια αρχή ή υπηρεσία, ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός, στον οποίο ανακοινώνονται ή μεταδίδονται τα δεδομένα, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για τρίτο ή όχι, ια) "Συγκατάθεση" του υποκειμένου των δεδομένων, κάθε ελεύθερη, ρητή και ειδική δήλωση βουλήσεως, που εκφράζεται με τρόπο σαφή και εν πλήρη επιγνώσει και με την οποία το υποκείμενο των δεδομένων, αφού προηγουμένως ενημερωθεί, δέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο "επεξεργασίας" τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν. Η ενημέρωση αυτή περιλαμβάνει πληροφόρηση τουλάχιστον για το σκοπό της επεξεργασίας, τα δεδομένα ή τις κατηγορίες δεδομένων που αφορά η επεξεργασία, τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και το όνομα, την επωνυμία και τη διεύθυνση του υπευθύνου επεξεργασίας και του τυχόν εκπροσώπου του. Η συγκατάθεση μπορεί να ανακληθεί, οποτεδήποτε, χωρίς αναδρομικό αποτέλεσμα, ιβ) "Αρχή", η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα που θεσπίζεται στο κεφάλαιο Δ` του παρόντος νόμου". Με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 του ιδίου νόμου, ορίζεται ότι: "Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στην εν όλω ή εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχείο". Στη διάταξη του άρθρου 4 αυτού, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 20 παρ. 1 και 2 του Ν. 3471/2006, ορίζεται ότι: "Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για να τύχουν νόμιμης επεξεργασίας πρέπει: α) Να συλλέγονται κατά τρόπο θεμιτό και νόμιμο για καθορισμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς και να υφίστανται θεμιτή και νόμιμη επεξεργασία ενόψει των σκοπών αυτών β) Να είναι συναφή, πρόσφορα, και όχι περισσότερα από όσα κάθε φορά απαιτείται ενόψει των σκοπών της επεξεργασίας, γ) να είναι ακριβή και, εφόσον χρειάζεται, να υποβάλλονται σε ενημέρωση, δ) Να διατηρούνται σε μορφή που να επιτρέπει τον προσδιορισμό της ταυτότητας των υποκειμένων τους μόνο κατά τη διάρκεια της περιόδου που απαιτείται, κατά την κρίση της Αρχής, για την πραγματοποίηση των σκοπών της συλλογής τους και της επεξεργασίας τους.... (παρ.1). Η τήρηση των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου βαρύνει τον υπεύθυνο επεξεργασίας ...(παρ.2)". Με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 και 2 αυτού, όπως το εδ. γ' της παρ. 2 τροποποιήθηκε με το άρθρο 34 παρ.1 του Ν. 2915/2001, ορίζεται ότι: "Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα επιτρέπεται μόνον όταν το υποκείμενο των δεδομένων έχει δώσει τη συγκατάθεσή του. (παρ.1). Κατ` εξαίρεση επιτρέπεται η επεξεργασία και χωρίς τη συγκατάθεση, όταν: ....ε) Η επεξεργασία είναι απολύτως αναγκαία για την ικανοποίηση του εννόμου συμφέροντος που επιδιώκει ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή ο τρίτος ή οι τρίτοι στους οποίους ανακοινώνονται τα δεδομένα και υπό τον όρο ότι τούτο υπερέχει προφανώς των δικαιωμάτων και συμφερόντων των προσώπων στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα και δεν θίγονται οι θεμελιώδεις ελευθερίες αυτών (παρ. 2). Στο άρθρο 22 παρ. 1 έως 4 του ίδιου νόμου 2472/1997 προβλέπονται ποινικές κυρώσεις για όποιον παραλείπει να γνωστοποιήσει στην Αρχή κατά το άρθρο 6 αυτού, τη σύσταση και λειτουργία αρχείου ή οποιαδήποτε μεταβολή στους όρους και τις προϋποθέσεις χορηγήσεως της προβλεπόμενης από την παρ. 3 του άρθρου 7 άδειας (παρ. 1), όποιον, κατά παράβαση του άρθρου 7 αυτού, διατηρεί αρχείο χωρίς άδεια ή κατά παράβαση των όρων και προϋποθέσεων της άδειας της Αρχής (παρ. 2), όποιον, κατά παράβαση του άρθρου 8 αυτού, προβαίνει σε διασύνδεση αρχείων χωρίς να τη γνωστοποιήσει στην Αρχή (παρ. 3), όποιον, χωρίς δικαίωμα, επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή λαμβάνει γνώση των δεδομένων αυτών ή τα αφαιρεί, αλλοιώνει, βλάπτει, καταστρέφει, επεξεργάζεται, μεταδίδει, ανακοινώνει, τα καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα ή επιτρέπει στα πρόσωπα αυτά να λάβουν γνώση των εν λόγω δεδομένων ή τα εκμεταλλεύεται με οποιονδήποτε τρόπο (παρ. 4). Στην παρ. 1 του άρθρου 23 αυτού, με τίτλο "αστική ευθύνη", ορίζεται, ότι: "Φυσικό ή νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, που κατά παράβαση του παρόντος νόμου προκαλεί περιουσιακή βλάβη, υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση, αν δε προκάλεσε ηθική βλάβη, υποχρεούται σε χρηματική ικανοποίηση. Η ευθύνη υπάρχει και όταν ο υπόχρεος όφειλε να γνωρίζει την πιθανότητα να επέλθει βλάβη σε άλλον". Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι, σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, εφαρμογή έχουν οι διατάξεις του ως άνω άρθρου 23 του ν. 2472/1997 και του ταυτάριθμου άρθρου της κοινοτικής οδηγίας 95/46/ΕΚ, από τις οποίες, σε συνδυασμό με τις αναλόγως εφαρμοζόμενες, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενες, διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299 και 932 του ΑΚ, εκ των οποίων συνάγεται ότι, σε περίπτωση που φυσικό ή νομικό πρόσωπο, κατά παράβαση των διατάξεων του ως άνω νόμου, προκαλεί ηθική βλάβη στο υποκείμενο των προσωπικών δεδομένων, η ευθύνη του πρώτου για χρηματική ικανοποίηση του τελευταίου είναι νόθος αντικειμενική και προϋποθέτει: α) συμπεριφορά, (πράξη ή παράλειψη), που παραβιάζει τις διατάξεις του ν. 2472/1997 ή (και) των κατ' εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών κανονιστικών πράξεων της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, β) ηθική βλάβη, γ) αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της συμπεριφοράς και της ηθικής βλάβης και δ) υπαιτιότητα, ήτοι γνώση ή υπαίτια άγνοια αφ' ενός των περιστατικών που συνιστούν την παράβαση και αφ' ετέρου της πιθανότητας να επέλθει ηθική βλάβη. Η ύπαρξη υπαιτιότητας τεκμαίρεται και, ως εκ τούτου, το πρόσωπο, που παραβιάζει τις εν λόγω διατάξεις, προκειμένου να απαλλαγεί από την ευθύνη του έναντι του υποκειμένου των προσωπικών δεδομένων, που υπέστη ηθική βλάβη από την παραβίαση, έχει το βάρος να αποδείξει ότι ανυπαιτίως αγνοούσε τα θεμελιωτικά του πταίσματός του πραγματικά γεγονότα, σύμφωνα και με την περί τούτου ρητή διάταξη του άρθρου 23 παρ. 2 της ως άνω Οδηγίας (ΑΠ 1422/2021, ΑΠ 1740/2013, ΑΠ 637/2013). Καθόσον δε αφορά στην ενωσιακή νομοθεσία περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, το ζήτημα απασχόλησε αρχικά το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Δ.Ε.Ε.), το οποίο κλήθηκε να αποφανθεί επί του ζητήματος της εφαρμογής της Οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24/15 Οκτωβρίου 1995 "Για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών" [ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016 "Για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της Οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων, ο οποίος εφαρμόζεται από την 25.5.2018 και εφεξής κατά τη διάταξη του άρθρου 94 παρ. 1 αυτού)] στους παρόχους υπηρεσιών μηχανής αναζητήσεως στο διαδίκτυο, κατόπιν προδικαστικού ερωτήματος της Audencia Nacional (Ισπανία). Ειδικότερα δε, ένα θεμελιώδες ερώτημα που αντιμετώπισε το ως άνω Δικαστήριο [Δ.Ε.Ε. - ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) στην υπόθεση ... Spain SL και .... κατά ... de ... (...) και M. C. G.] είναι εάν η δραστηριότητα μιας μηχανής αναζήτησης που συνίσταται στον εντοπισμό πληροφοριών που δημοσιεύουν ή αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, στην αυτόματη ευρετηρίασή τους, στην προσωρινή τους αποθήκευση και, τελικώς, στη διάθεσή τους στους χρήστες του διαδικτύου με ορισμένη σειρά προτίμησης, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως "επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 2 περ. β' της οδηγίας 95/46, όταν οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Οι εταιρίες ... Spain και την .... ισχυρίσθηκαν ότι η δραστηριότητα αυτή των μηχανών αναζήτησης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επεξεργασία δεδομένων, δεδομένου ότι (οι μηχανές αναζήτησης) χρησιμοποιούν τις προσβάσιμες στο διαδίκτυο πληροφορίες στο σύνολό τους, χωρίς να προβαίνουν σε διαφοροποίηση μεταξύ των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των λοιπών πληροφοριών, ενώ ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "υπεύθυνος" της επεξεργασίας αυτής, δεδομένου ότι δεν έχει γνώση των εν λόγω δεδομένων και δεν ασκεί έλεγχο επ' αυτών. Το δικαστήριο έκανε, κατ' αρχήν, αναφορά σε προηγούμενη νομολογία του (απόφαση Lindqvist, C-101/01, σκέψη 25) , με την οποία κρίθηκε ότι η πράξη που συνίσταται στην ανάρτηση, σε σελίδα του διαδικτύου, δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να θεωρηθεί ως "επεξεργασία", κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο β', της οδηγίας 95/46). Ακολούθως, δέχθηκε ότι μεταξύ των δεδομένων που επεξεργάζονται οι μηχανές αναζήτησης περιλαμβάνονται και προσωπικά δεδομένα, ενώ οι εργασίες που διενεργεί ένας φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, ήτοι η έρευνα με αυτοματοποιημένο τρόπο και η αναζήτηση πληροφοριών στο Διαδίκτυο και στη συνέχεια, η ευρετηρίαση, αποθήκευση και η διάθεσή τους προς τους χρήστες υπό μορφή καταλόγων αποτελεσμάτων αναζήτησης, συνιστούν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (σκέψεις αρ. 26-28 της απόφασης) . Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται από το γεγονός ότι τα δεδομένα είναι ήδη δημοσιευμένα στο διαδίκτυο ή και ότι αφορούν πληροφορίες που έχουν ήδη δημοσιευθεί αυτούσιες στα μέσα ενημέρωσης (σκέψη αρ. 30 της απόφασης). Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε το αν ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης πρέπει ή όχι να θεωρείται ως "υπεύθυνος της επεξεργασίας" των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, σύμφωνα με το άρθρο 2 περ. δ' της οδηγίας 95/46. Ειδικότερα, ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας υποστήριξε σχετικά ότι οι φορείς παροχής υπηρεσιών μηχανών αναζήτησης δεν ασκούν έλεγχο στα δεδομένα που περιλαμβάνονται σε ιστοσελίδες τρίτων ούτε έχουν σχέση με το περιεχόμενο των ιστοσελίδων τρίτων, στις οποίες ενδεχομένως υπάρχουν προσωπικά δεδομένα, ώστε να θεωρηθούν ότι καθορίζουν το σκοπό και τα μέσα της επεξεργασίας και, συνεπώς, δεν μπορούν να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που υπέχει ο υπεύθυνος επεξεργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 6, 7 και 8 της οδηγίας 95/46, άρα δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν αυτή την ιδιότητα (προτάσεις Γεν. Εισαγγελέα στην υπόθεση C-..., αρ. 84-90), εν τούτοις, το Δικαστήριο δεν δέχθηκε αυτό το επιχείρημα, αλλά έκρινε ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης καθορίζει τους σκοπούς και τον τρόπο άσκησης της δραστηριότητας της μηχανής αναζήτησης και, επομένως, της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, στην οποία προβαίνει. Αυτό, σημαίνει ότι πρέπει να χαρακτηρισθεί ως "υπεύθυνος" της επεξεργασίας αυτής, σύμφωνα με το άρθρο 2 στοιχ. δ' της οδηγίας 95/46/ΕΚ (σκέψη αρ. 33 της απόφασης). Σχετικά δε, το Δικαστήριο ανέφερε ότι η επεξεργασία δεδομένων από τις μηχανές αναζήτησης διαφέρει από τη δραστηριότητα των εκδοτών ιστοτόπων που συνίσταται στην ανάρτηση των δεδομένων αυτών σε σελίδα του διαδικτύου και συμπληρώνει τη δραστηριότητα αυτή. Και τούτο, καθώς με τις μηχανές αναζήτησης καθίσταται δυνατή η συστηματική επισκόπηση των πληροφοριών που διατίθενται στο Διαδίκτυο σχετικά με ένα πρόσωπο και ο σχηματισμός ενός λεπτομερούς προφίλ του υποκειμένου των δεδομένων. Ως εκ τούτου, η δραστηριότητα της μηχανής αναζήτησης δύναται να θίγει το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή για διαφορετικούς λόγους από ό,τι η δραστηριότητα των εκδοτών ιστοτόπων (σκέψεις αρ. 35-38). Εξάλλου, αναφορικά με το εδαφικό πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 95/46, στην απόφαση έγινε δεκτό ότι υπάρχει ένας αδιάσπαστος σύνδεσμος μεταξύ της δραστηριότητας της μηχανής αναζήτησης, την οποία εκμεταλλεύεται η .... και της δραστηριότητας της ... Spain, η οποία αποτελεί το κύριο τμήμα της εμπορικής δραστηριότητας του ομίλου ... στην Ισπανία, οπότε η δεύτερη πρέπει να θεωρηθεί ως εγκατάσταση της πρώτης, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της οποίας λαμβάνει χώρα η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων και η απάντηση που έδωσε, έτσι, το Δικαστήριο στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο α', που είχε υποβληθεί, είναι ότι το άρθρο 4 § 1 στ. α', της οδηγίας 95/46 έχει την έννοια ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων εγκατάστασης που έχει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας αυτής στο έδαφος κράτους μέλους, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, όταν ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης ιδρύει σε ορισμένο κράτος μέλος υποκατάστημα ή θυγατρική που έχει ως σκοπό την προώθηση και την πώληση του διαφημιστικού χώρου, ο οποίος διατίθεται στο πλαίσιο της μηχανής αναζήτησης και που ασκεί δραστηριότητα κατευθυνόμενη προς τους κατοίκους του εν λόγω κράτους μέλους (σκέψη αρ. 60 της απόφασης). Περαιτέρω, το Δικαστήριο αποφάνθηκε σχετικά με το ερώτημα αν ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να διαγράφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων που εμφανίζεται μετά από αναζήτηση ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σε σχέση με το πρόσωπο αυτό και στην περίπτωση, κατά την οποία, οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν προηγουμένως ή ταυτοχρόνως διαγραφεί από τις ως άνω ιστοσελίδες. Στην απόφαση λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι είναι πολύ εύκολο οι δημοσιευμένες σε έναν ιστοχώρο πληροφορίες να αναπαραχθούν σε άλλους ιστοχώρους, ενώ οι υπεύθυνοι για τη δημοσίευσή τους δεν υπόκεινται πάντοτε στο δίκαιο της Ένωσης. Για το λόγο αυτό, δεν θα μπορούσε να διασφαλισθεί η αποτελεσματική και πλήρης προστασία των υποκειμένων των δεδομένων, όπως δέχθηκε το Δικαστήριο, αν αυτά όφειλαν να επιτύχουν καταρχήν ή παράλληλα με τις μηχανές αναζήτησης και τη διαγραφή των δεδομένων που τους αφορούν εκ μέρους των ιστοχώρων, στους οποίους δημοσιεύονται (σκέψη αρ. 84). Ακολούθως, όμως, το Δικαστήριο εξέτασε τη διάταξη του άρθρου 12 στοιχ. β' της οδηγίας 95/46, σύμφωνα με την οποία, το υποκείμενο των δεδομένων έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τον υπεύθυνο της επεξεργασίας τη διόρθωση, τη διαγραφή ή το κλείδωμα των δεδομένων των οποίων η επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της οδηγίας, ιδίως λόγω ελλιπούς ή ανακριβούς χαρακτήρα των δεδομένων. Σύμφωνα με το ΔΕΕ, η αντίθεση προς τις διατάξεις της οδηγίας μπορεί να συνάγεται όχι μόνο από τον ανακριβή χαρακτήρα των δεδομένων, αλλά, ιδίως, επίσης από το γεγονός ότι αυτά είναι ακατάλληλα, άσχετα προς το οικείο ζήτημα και υπερβολικά σε σχέση με τους σκοπούς της επεξεργασίας, ότι δεν ενημερώνονται ή ότι διατηρούνται για χρονική περίοδο που υπερβαίνει την απαιτούμενη διάρκεια, εκτός και αν η διατήρηση αυτή επιβάλλεται για ιστορικούς, στατιστικούς ή επιστημονικούς σκοπούς (σκέψη αριθμ.92). Στη συνέχεια, το Δικαστήριο, επεκτείνοντας το σκεπτικό του, δέχθηκε ότι εφόσον, κατόπιν αίτησης του υποκειμένου των δεδομένων δυνάμει του άρθρου 12, στοιχείο β', της οδηγίας 95/46, διαπιστωθεί ότι η εμφάνιση, εντός του καταλόγου αποτελεσμάτων που προκύπτει από αναζήτηση με βάση το ονοματεπώνυμο του ως άνω υποκειμένου, συνδέσμων προς νόμιμα δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν (ακόμη και) αληθείς πληροφορίες σχετικά με το υποκείμενο αυτό, είναι, επί του παρόντος, ασύμβατη με το προαναφερθέν άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχεία γ' έως ε', για τον λόγο ότι οι πληροφορίες αυτές, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη περίπτωση, παρίστανται ακατάλληλες, δεν είναι ή έχουν πάψει να είναι συναφείς με το οικείο ζήτημα ή εμφανίζονται υπερβολικές σε σχέση με τους σκοπούς της επίμαχης επεξεργασίας την οποία πραγματοποιεί ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, οι επίμαχες πληροφορίες και οι επίμαχοι σύνδεσμοι που περιλαμβάνονται στον ως άνω κατάλογο αποτελεσμάτων πρέπει να διαγράφονται (σκέψη αρ. 94). Μάλιστα, κρίθηκε ότι, ο νόμιμος χαρακτήρας της επεξεργασίας δεδομένων πρέπει να υφίσταται καθ' όλο το χρονικό διάστημα που αυτή λαμβάνει χώρα (σκέψη αρ. 95) . Και ακόμα, γίνεται σαφές, ότι το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να ζητήσει να πάψει η σχετική με το πρόσωπό του πληροφορία να συνδέεται, επί του παρόντος, με το ονοματεπώνυμό του μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων, ο οποίος προκύπτει κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση αυτό (σκέψη αρ. 96). Κάνοντας δε περαιτέρω στάθμιση των δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων, όπως κατοχυρώνονται με βάση τα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, με το οικονομικό συμφέρον του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι τα δικαιώματα του πρώτου υπερέχουν όχι μόνο έναντι του δεύτερου, αλλά και του συμφέροντος του κοινού να αποκτήσει την πληροφορία αυτή (που στην περίπτωση που έκρινε ήταν αληθής) μετά από μια αναζήτηση, με βάση το ονοματεπώνυμο του εν λόγω υποκειμένου (σκέψη αρ. 97), ενώ μόνη εξαίρεση που μπορεί να αναιρέσει την υπεροχή του δικαιώματος του υποκειμένου των δεδομένων είναι η περίπτωση που το υποκείμενο των δεδομένων παίζει ένα σημαντικό ρόλο στο δημόσιο βίο, όπως όταν πρόκειται για ένα πρόσωπο της επικαιρότητας (σκέψη αρ. 97), σημειουμένου πάλι ότι, οι νομικές αυτές παραδοχές του ως άνω Δικαστηρίου, αφορούσαν αληθείς πληροφορίες, πολλώ δε μάλλον ισχύουν όταν οι πληροφορίες είναι ανακριβείς και δεν τίθεται ζήτημα αναιρέσεως της υπεροχής του δικαιώματος του υποκειμένου των δεδομένων και συμφέροντος του κοινού να αποκτήσει τις πληροφορίες (οπότε, η "ψηφιακή λήθη", έχει καίριο και επείγοντα χαρακτήρα).
Με βάση τις ανωτέρω εν όλω νομικές παραδοχές και από την ανωτέρω επισκόπηση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, οι προβαλλόμενοι από τις αναιρεσείουσες πρώτος και τρίτος από τους λόγους αναιρέσεως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, και, ειδικότερα, καθόσον: α) με το να κρίνει το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και με τις προπαρατεθείσες αιτιολογίες και παραδοχές της, ότι η ... είναι υπεύθυνη της επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων της αναιρεσίβλητης, η οποία (επεξεργασία) πραγματοποιείται για τις ανάγκες της λειτουργίας της μηχανής αναζητήσεως (...) και των παρεχομένων υπ'αυτής λειτουργιών υποδείξεως (suggest) και αυτομάτου συμπληρώσεως (auto complete) και, επίσης, ότι είναι συνυπεύθυνη για την αδικαιολόγητη μη διαγραφή των επίμεμπτων πληροφοριών σε βάρος της ήδη αναιρεσίβλητης -ενάγουσας και κατ' ακολουθίαν νομιμοποιείται παθητικώς στην αγωγή, κρίνοντας κατ' ουσίαν την υπόθεση, δεν υπέπεσε σε παράβαση των κανόνων δικαίου που εφάρμοσε [ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 2(δ) (ζ) και (η), 3
ΙΙ, III (α) και (β), 4 Ι, 12
ΙΙ,

ΙΙΙ και IV και 13 του ν. 2472/1997 , καθώς και τις διατάξεις των άρθρων 2, 6, 12 και 14 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ) σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 57,59, 914 επομ. και 932 ΑΚ), εν όψει των πραγματικών περιστατικών που ανελέγκτως δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν, τα οποία ορθά υπήγαγε στο νόμο, μη ιδρυομένου, έτσι, του λόγου αυτού (άρθρου 559 αριθμ.1 ΚΠολΔ), αλλά ούτε εκ του άρθρου 559 αρ. 8, εν όψει του ότι το δικαστήριο δεν έλαβε εν προκειμένω υπόψη πράγματα μη προταθέντα, αλλά, απλώς, αυτά τα οποία προτάθηκαν από τους διαδίκους τα υπήγαγε στον αρμόζοντα κανόνα δικαίου. Περαιτέρω, οι αιτιολογίες της απόφασης δεν είναι αντιφατικές ή ανεπαρκείς ως προς το ζήτημα αυτό, σε σχέση με το ορισμένο της αγωγής και την παθητική νομιμοποίηση της πρώτης αναιρεσείουσας- εναγομένης, που ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης [σημειουμένου ότι στο δικόγραφο της αγωγής περιέχονταν όλα τα στοιχεία για την εκτίμηση αυτού, ως προς την παθητική νομιμοποίηση των εναγόμενων εταιριών, τόσο της αλλοδαπής (εδρεύουσας στις Η.Π.Α.) εταιρίας υπό την επωνυμία "...." (ήδη "..."), όσο και της ημεδαπής (εδρεύουσας στο Αμαρούσιο Αττικής) μονοπρόσωπης εταιρίας περιορισμένης ευθύνης υπό την επωνυμία "... ...", η οποία, κατά το δικόγραφο της αγωγής, τυγχάνει θυγατρική (κατά ποσοστό συμμετοχής 100%) της ως άνω αλλοδαπής εταιρίας, αμφότερες δε παρέχουν (έστω και διαφορετικής μορφής) υπηρεσίες διαδικτύου στην Ελλάδα με χρήση ειδικής τεχνολογικής υποδομής], ενώ το δευτεροβάθμιο δικαστήριο κατά κυριαρχική εξουσία έκρινε επί της νομικής βάσεως της αγωγής και, ακολούθως, επί των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως με βάση το σύνολο του αποδεικτικού υλικού και την ανέλεγκτη περί αυτού εκτίμησή του, μη ιδρυομένου, έτσι, και του λόγου αναιρέσεως εκ του άρθρου 559 αριθμ. 19 ΚΠολΔ. Με τον δεύτερο από τους λόγους αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι, με το να κρίνει η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ότι αρκούσε το υποβληθέν, κατά τους ισχυρισμούς τους, από την αναιρεσίβλητη, γενικό και αόριστο αίτημα περί διαγραφής των επίμεμπτων πληροφοριών χωρίς εξειδίκευση των ηλεκτρονικών διευθύνσεων-συνδέσμων (URL) όπου εμφανίζοντο και ότι το αίτημα αυτό ήταν νόμιμο, καθώς και ότι η παράβασή του δημιούργησε ευθύνη σε βάρος των αναιρεσειουσών εταιρειών (... και ...), παρεβίασε ευθέως, και πάντως πλαγίως, τις αναφερόμενες στην αναίρεση διατάξεις [του άρθρου 2 (δ) και (ζ) του ν. 2472/1997 σε συνδυασμό με το άρθρο 13 παρ. 1 του π.δ. 131/2003], εν γένει δε της συναφούς ενωσιακής και εσωτερικής νομοθεσίας. Ειδικότερα δε, εν τέλει, ισχυρίζεται ότι (αριθμ. 35 , σελ. 51-52 αιτήσεως αναιρέσεως) "Πρώτον με το ν' απορρίψει τους προβληθέντας από τις αναιρεσείουσες ισχυρισμούς, ότι για την ενεργοποίηση των εκ του νόμου υποχρεώσεων τους απαιτείτο ειδικό και συγκεκριμένο αίτημα της αναιρεσιβλήτου που θα προσδιόριζε τους διαγραπτέους συνδέσμους δια των ηλεκτρονικών τους διευθύνσεων (URL) παραβίασε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 12 και 13 του ν. 2472/1997 και των αντιστοίχων διατάξεων των άρθρων 12 και 14 της Οδηγ. 95/46/ΕΚ (βλ. παρ. 30-31) και Δεύτερον, με το να δεχθεί ότι ήταν τεχνικά εφικτή η συμμόρφωση των αναιρεσειουσών στις επικαλούμενες υπ' αυτής προσωρινή διαταγή και απόφαση ασφαλιστικών μέτρων καίτοι η συμμόρφωση στα διατασσόμενα υπ' αυτών, λόγω της γενικότητας και αοριστίας τους, καθιστούσαν αναγκαία την εγκατάσταση συστήματος φιλτραρίσματος όλων των διακινουμένων στο διαδίκτυο πληροφοριών που είναι παράνομη, παραβίασε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των προαναφερθεισών Οδηγιών και των σχετικών διατάξεων της εσωτερικής νομοθεσίας, ιδίως δε του π.δ. 131/2003, και του ν. 2472/1992 και του ν. 3471/2006, καθώς και των άρθρων 8 και 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Ε.Ε. (βλ. παρ. 32-33). Κατ'αρχήν, σε σχέση με την επίκληση από τις αναιρεσείουσες του π.δ. 131/2003, ο λόγος αυτός αναιρέσεως στηρίζεται επί εσφαλμένης προϋποθέσεως και, ως εκ τούτου, είναι κατά τούτο απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, αφού ρητώς (πίσω πλευρά φύλλου 21 και φύλλο 22 αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως) αναφέρεται ότι δεν τυγχάνει αυτό (ως άνω π.δ.) εφαρμογής εν προκειμένω. Εξάλλου, όπως έχει κριθεί και ρητώς διατυπώνεται στο διατακτικό της αποφάσεως C?... του Δ.Ε.Ε., "Το Δικαστήριο αποφαίνεται.....3. "Τα άρθρα 12, στοιχείο β?, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α?, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι, προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές και εφόσον πληρούνται πράγματι οι οριζόμενες από αυτές προϋποθέσεις, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να απαλείφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό, και στην περίπτωση κατά την οποία το ονοματεπώνυμο αυτό ή οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν διαγραφεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως από τις ως άνω ιστοσελίδες, η υποχρέωση δε αυτή ισχύει ακόμη και όταν αυτή καθαυτή η δημοσίευση των επίμαχων πληροφοριών στις εν λόγω ιστοσελίδες είναι νόμιμη", πολλώ δε μάλλον όταν οι πληροφορίες δεν είναι νόμιμες και ανακριβείς. [Σημειώνεται ότι, το ζήτημα αυτό απασχόλησε εκ νέου το Δ.Ε.Ε., αναφορικά με τον Γ.Κ.Π.Δ., που κατάργησε μεν την οδηγία 95/46 από τις 25 Μαΐου 2018 και αφορά χρονικό διάστημα μεταγενέστερο της υπό κρίση υπόθεσης, αλλά περιλαμβάνει συναφείς προς αυτήν διατάξεις (όπως του άρθρου 12 περ. β'της Οδηγίας 95/46) σε σχέση με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα - ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 8ης Δεκεμβρίου 2022, στην υπόθεση C?460/20 TU RE κατά ..., σκέψη 72, με την οποία κρίθηκε ότι "...στην περίπτωση κατά την οποία το πρόσωπο που υπέβαλε αίτηση διαγραφής συνδέσμων προσκομίζει κρίσιμα και επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ικανά να στηρίξουν την αίτησή του και να τεκμηριώσουν την πρόδηλη ανακρίβεια των πληροφοριών που περιλαμβάνονται στο ταξινομημένο περιεχόμενο ή, τουλάχιστον, ενός μέρους των πληροφοριών αυτών το οποίο δεν είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με το σύνολο του εν λόγω περιεχομένου, ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να κάνει δεκτή την αίτηση διαγραφής συνδέσμων. Το ίδιο ισχύει οσάκις το υποκείμενο των δεδομένων υποβάλλει δικαστική απόφαση εκδοθείσα κατά του εκδότη του ιστοτόπου, η οποία ερείδεται στη διαπίστωση ότι πληροφορίες οι οποίες περιλαμβάνονται στο ταξινομημένο περιεχόμενο και οι οποίες δεν είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με το σύνολο του εν λόγω περιεχομένου, είναι, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, ανακριβείς"]. Κατά συνέπεια, εφόσον στην προκειμένη περίπτωση, το αίτημα διαγραφής (απαλείψεως συνδέσμων), συναρτήθηκε με την έκδοση, στο πλαίσιο αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, της από 24.5.2012 προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών (με την οποία απαγορεύτηκε προσωρινά στους καθ' ων οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα και το άτομο της αιτούσας σε συσχετισμό με τις λέξεις " τραβέλι, τρανσέξουαλ και τραβεστί " ... μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως και υπό τον όρο συζητήσεως αυτής κατά την ορισθείσα δικάσιμο, η οποία, ως καταχωρισθείσα επί του δικογράφου της ως άνω αιτήσεως επιδόθηκε νομοτύπως στην επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα της δεύτερης αναιρεσείουσας την 29.5.2012, όπως αναφέρεται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση) και, ακολούθως, με την έκδοση της σχετικής επί της ως άνω αιτήσεως υπ' αριθμ. ... αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασίας Ασφαλιστικών Μέτρων), με την οποία αυτή έγινε δεκτή ως βάσιμη κατ' ουσίαν ως προς όλους τους καθ' ων (συμπεριλαμβανομένης και της δεύτερης αναιρεσείουσας) και διατάχθηκε, μεταξύ άλλων, η παράλειψη στο μέλλον "οιασδήποτε αναφοράς στο όνομα και άτομο της αιτούσας στις ιστοσελίδες των πρώτου και τρίτης των καθ' ων, καθώς και την παράλειψη της τέταρτης ων καθ' ων να συσχετίζει στο μέλλον, στο πεδίο αναζήτησης της ιστοσελίδας της, το όνομα της αιτούσας με τις λέξεις "τραβέλι, τρανσέξουαλ και τραβεστί" ή έτερες δυσφημιστικές φράσεις ή λέξεις" και αυτή, επίσης, επιδόθηκε στις 15.11.2012 νομοτύπως στην επαγγελματική εγκατάσταση στην Ελλάδα της δεύτερης αναιρεσείουσας - και ανεξαρτήτως, του ότι, επιπλέον, είχε προηγουμένως μεσολαβήσει μεταξύ τους και σχετική ηλεκτρονική αλληλογραφία, ως προς το αίτημα απαλείψεως των προαναφερομένων συνδέσμων, όπως αναλυτικά αναφέρονται τα ανωτέρω στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, αιτήματα, προσωρινή διαταγή και απόφαση τα οποία, κατά τις παραδοχές της αναιρεσιβαλλομένης, αγνόησε η δεύτερη αναιρεσείουσα (ενώ υπεύθυνη επεξεργασίας, κατά τα ανωτέρω, κρίθηκε ότι ήταν και η πρώτη αναιρεσείουσα) - επιπλέον δε κρίθηκε ότι δεν απαιτείτο (άλλο) ειδικό και συγκεκριμένο αίτημα της αναιρεσίβλητης, που θα προσδιόριζε τους διαγραπτέους συνδέσμους δια των ηλεκτρονικών τους διευθύνσεων (URL), με ειδικά φίλτρα, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν παραβιάστηκαν οι επικαλούμενες, ως ανωτέρω ,από την αναιρεσείουσα διατάξεις ουσιαστικού δικαίου της ενωσιακής και εσωτερικής νομοθεσίας, καθώς και των άρθρων 8 και 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Ε.Ε., και επομένως είναι αβάσιμος και απορριπτέος ο λόγος αυτός αναιρέσεως (εκ του άρθρου 559 αρ. 1 ΚΠολΔ), ενώ οι κατά τα λοιπά αιτιάσεις των αναιρεσειόντων αφορούν στην εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, η οποία όμως δεν υπόκειται σε αναιρετικό έλεγχο (άρθρο 561 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.).
Τέλος, με τον τέταρτο από τους λόγους αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι, με το να δεχθεί εν μέρει η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση το περί τόκων υπερημερίας αίτημα της αναιρεσίβλητης επί του επιδικασθέντος δια της εκκαλουμένης υπ' αριθμ. ... οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτικής Διαδικασίας) ποσού των τριάντα χιλιάδων (30.000 €) ευρώ, από την επομένη ημέρα της επιδόσεως αυτής εις εκάστη των εφεσιβλήτων και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως, που προτάθηκε με τις ενώπιον του Εφετείου προτάσεις της, ως παραδεκτό και να επιδικάσει αυτό, παρά το νόμο (522 και 535 III ΚΠολΔ), υπέπεσε στην εκ του άρθρου 559 αρ. 14 ΚΠολΔ πλημμέλεια και πρέπει, για τον λόγο αυτό, να αναιρεθεί. Aπό τη διάταξη του άρθρου 283 ΚΠολΔ προκύπτει ότι επιτρέπεται η άσκηση παρεμπίπτουσας αγωγής ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους στο ίδιο δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης, αλλά και στην κατ' έφεση για παρεπόμενο αίτημα, ενώ από τη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 525 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι επιτρέπεται στη δευτεροβάθμια δίκη να υποβληθούν με τις προτάσεις αιτήσεις για παρεπόμενες απαιτήσεις, που γεννήθηκαν μετά τη συζήτηση, κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Ως παρεπόμενη απαίτηση νοείται εκείνη που αποτελεί αναγκαίο παρακολούθημα της απαίτησης, της οποίας επίκληση είχε γίνει στο δικόγραφο της αγωγής, η οποία αποτελεί κατά το ουσιαστικό δίκαιο προϋπόθεση για τη γένεση της πρώτης. Με την έννοια αυτή παρεπόμενη είναι, μεταξύ άλλων, και η απαίτηση για τους τόκους του κεφαλαίου που ζητείται με την αγωγή (ΑΠ Ολ 10/2007 και a contrario ΑΠ 517/2023, ΑΠ 1572/2013) και η οποία αφορά σε επί του επιδικασθέντος κεφαλαίου, με την πρωτοβάθμια απόφαση, αίτημα επιδικάσεως τόκων μόνο για το μετά την έκδοση της ως άνω αποφάσεως χρονικό διάστημα (και όχι, βέβαια, από την επίδοση της αγωγής, εφόσον δεν είχε υποβληθεί τέτοιο αίτημα με το δικόγραφό της). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως έγινε δεκτό με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, "....υπέβαλε, δια των κατατεθειμένων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου από 4.12.2019 προτάσεων (υπό τη μορφή προσθέτου λόγου εφέσεως) αίτημα κατά τη διάταξη του άρθρου 525 παρ. 3 ΚΠολΔ περί επιδικάσεως τόκων υπερημερίας από την επομένη της συζητήσεως της από 15.1.2013 με Γ.Α.Κ. ... και Α.Κ.Δ. ... αγωγής την 22.9.2016, ήτοι την 23.9.2016, μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως για το σύνολο του ζητουμένου ποσού, άλλως επί όποιου ποσού ήθελε επιδικασθεί από το παρόν Δικαστήριο, άλλως επί του επιδικασθέντος ποσού των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €). ........ Στην προκειμένη περίπτωση, ναι μεν ο διαλαμβανόμενος στις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατατεθείσες από 4.12.2019 προτάσεις της εκκαλούσας στην υπό στοιχείο I έφεση - εφεσιβλήτου στην υπό στοιχείο II έφεση φερόμενος ως πρόσθετος λόγος εφέσεως θα ήταν, ως τέτοιος, απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 520 παρ. 2 ΚΠολΔ αναφορικώς με την τακτική διαδικασία (αλλά και κατά τη νέα διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 περ. ζ' ΚΠολΔ αναφορικώς με τις ειδικές διαδικασίες) πρόσθετοι λόγοι εφέσεως ασκούνται μόνο με ιδιαίτερο δικόγραφο και όχι με τις προτάσεις, πλην όμως στην πραγματικότητα δια των ως άνω προτάσεων εισάγεται παραδεκτώς αυτοτελές αίτημα επιδικάσεως παρεπομένης απαιτήσεως τόκων υπερημερίας κατά την εξαιρετική διάταξη του άρθρου 525 παρ. 3 ΚΠολΔ, κατά τα προεκτεθέντα, πρέπει δε το αίτημα αυτό να γίνει δεκτό ως βάσιμο και κατ' ουσίαν και να επιδικασθούν εις βάρος των εφεσιβλήτων στην υπό στοιχείο I έφεση - εκκαλουσών στην υπό στοιχείο II εφέσεως εταιριών, ευθυνομένων εις ολόκληρον, τόκοι υπερημερίας επί του επιδικασθέντος δια της εκκαλουμένης αποφάσεως ποσού των τριάντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (30.000 €) από την επομένη ημέρα της επιδόσεως αυτής εις εκάστη των ως άνω εταιριών (η οποία αποτελεί όχληση προς πληρωμή κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 340 ΑΚ) και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως. Επομένως, εφόσον εν προκειμένω πρόκειται για παρεπόμενη απαίτηση (τόκους) επί του κεφαλαίου που επιδικάστηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, για το μετά την επίδοση, προς τις αναιρεσείουσες, της ... αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών χρονικό διάστημα, παραδεκτώς υποβλήθηκε το σχετικό αίτημα με τις προτάσεις της αναιρεσίβλητης στη δευτεροβάθμια δίκη και έγινε η ως ανωτέρω επιδίκαση τόκων και δεν υπήρξε παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 522 και 525 III ΚΠολΔ (ως προς το παραδεκτό ή μη της υποβολής του ως άνω αιτήματος και την μη απόρριψή του με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση) και, επομένως, δεν υπέπεσε, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, στην εκ του άρθρου 559 αρ. 14 ΚΠολΔ πλημμέλεια και ο σχετικός λόγος πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Κατόπιν αυτών, μη υπάρχοντος άλλου λόγου, η από 28-7-2021 αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί, να καταδικασθούν οι αναιρεσείουσες, λόγω της ήττας τους, στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, που κατέθεσε προτάσεις κατά το σχετικό νόμιμο αίτημά της (άρθρα 106, 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) και να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στο δημόσιο ταμείο (άρθρ. 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 28.7.2021 αίτηση αναίρεσης κατά της υπ'αριθμ. ... απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου που κατατέθηκε από τις αναιρεσείουσες, για την άσκηση της αναίρεσης, στο δημόσιο ταμείο.
Καταδικάζει τις αναιρεσείουσες στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 9 Σεπτεμβρίου 2024.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 20 Μαΐου 2025.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή